Όταν το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να απορρίπτει κάθε πρόταση δημοκρατικής διεξόδου από την κρίση που μαστίζει τον χώρο, ακόμα κι αν προέρχεται από την πλειοψηφία των μελών, ακόμα κι αν προτείνεται από τον πρόεδρο ή τον γραμματέα του κόμματος;
Πραγματικά μοιάζει να υπάρχει μια ιδιότυπη συμφωνία ανάμεσα στις τάσεις "να μην αλλάξει τίποτα".
Τι έχουν συνεισφέρει οι 120 της ΚΠΕ μέχρι σήμερα; Αρνήσεις συμμετοχής των μελών, αρνήσεις δημοκρατικών διαδικασιών, αρνήσεις πολιτικής αυτοκριτικής, αρνήσεις, αρνήσεις, αρνήσεις...
Είναι πια επικίνδυνοι, αυτοί και οι μηχανισμοί τους, ο στρουθοκαμηλισμός τους και οι καχυποψίες τους. Παραιτηθείτε τώρα όσο υπάρχει καιρός. Έχετε μεταλλαχθεί σε κάτι άλλο και δεν το έχετε πάρει χαμπάρι. Σε τι, δεν θα το πούμε εμείς - βγείτε από τα γραφεία σας και την βόλεψή σας και ρωτήστε τον κόσμο: αν σας μιλάει ακόμα...
(με αφορμή την απόρριψη για ακόμη μια φορά κάθε δημοκρατικής προοπτικής στην χθεσινή συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ)
Τι να έκαναν δηλαδή οι 125 της ΚΠΕ του ΣΥΝ? Να αποφάσιζαν τη διάλυση του κόμματος στο ΣΥΡΙΖΑ? Μα γιατί να διαλύσουμε το Συνασπισμό για χατήρι του ΣΥΡΙΖΑ? Θα ήταν πολύ προτιμότερο να διαλύαμε το ΣΥΡΙΖΑ για το καλό του Συνασπισμού, αλλά δυστυχώς αυτό δεν ήταν στην ατζέντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα κείμενα της Αριστερής Στρουθοκαμήλου υπάρχει μερικές φορές ένας διαχωρισμός: μεταξύ της καλής βάσης και της κακής ηγεσίας. Είναι ίσως συνέπεια μίας ανάγνωσης της ιστορίας της αριστεράς στην Ελλάδα, όπου για όλα φταίνει οι στενόμυαλες ηγεσίες που προδίδουν τις ελπίδες της αγνής βάσης. Υπερτιμάται όμως έτσι η διάσταση μεταξύ βάσης και ηγεσίας. Έλληνες αριστεροί, με όλα τα καλά και τα κακά του είδους, είναι και η ηγεσία και η βάση.
Μην ξεχνάμε ότι ορισμένοι από εμάς συρόμαστε παρά τη θέλησή μας στον ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι από εμάς θέλουμε τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούμε να ζητάμε από την ΚΠΕ του Συνασπισμού να προχωρήσει σε ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο κόμμα. Έχουμε υποχρέωση να διαφυλάξουμε τον Συνασπισμό ως έχει.
Ο Συνασπισμός είναι δημοκρατικό κόμμα, το πιο δημοκρατικό κόμμα που έχει υπάρξει ποτέ στην Ελλάδα. Οι προτάσεις Τσίπρα επαναλάμβαναν τις βασικές αρχές του Συνασπισμού. Τις βασικές αυτές αρχές τα υπόλοιπα κόμματα του ΣΥΡΙΖΑ δεν τις αποδέχονται. Είναι απορίας άξιο γιατί θα δεχθούν τα κόμματα αυτά να αυτοδιαλυθούν για να προσχωρήσουν ουσιαστικά στο Συνασπισμό, με βάση αρχές τις οποίες δεν αποδέχονται, αλλά και γιατί θα έπρεπε ο Συνασπισμός να αυτοδιαλυθεί προκειμένου να δημιουργηθεί ξανά ίδιος όπως και πριν, με απλή προσθήκη μερικών εκατοντάδων ακροαριστερών.
"(με αφορμή την απόρριψη για ακόμη μια φορά κάθε δημοκρατικής προοπτικής στην χθεσινή συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ)"
ΑπάντησηΔιαγραφή......................
Είσαι σίγουρος βρε Γιώργο;
Από ποιά επιχειρήματα προκύπτει η "δημοκρατική προοπτική";
πό τα "στημένα διαδικαστικά" του μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχει κείμενο εισήγησης του ΣΥΡΙΖΑ που να συζητήθηκε σε οργανώσεις;
Έχει γίνει Παναελλαδική Συνδιάσκεψη, χωρίς να υπάρχει στοιχειώδες πολιτικό πλαίσιο, χωρίς να γνωρίζουμε την σύνθεση του σώματος που θα καθορίσει τις διαδικασίες ή μήπως έχει γίνει συζήτηση στις τοπικές και στις νομαρχιακές;
Εδώ υπήρξε πρόταση,"όλα ανοιχτά και να αποφασίσουν τα μέλη της Συνδιάσκεψης για όλα. Έως και την μορφή, την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν είναι δυνατόν, αυτό να λέγεται δημοκρατία..μην τρελαθούμε.
Τι πράγματα είναι αυτά;
Χύμα και τσουβαλάτοι και όλα στο μπαξέ ισοπεδωμένα, ανερμάτιστα και ότι βγεί??
pikko καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήοι 125 της ΚΠΕ δεν απειλούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ. ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Συνασπισμό δεν υφίσταται αλλά και Συνασπισμός χωρίς δημοκρατία δεν υφίσταται!
Αυτό που καιρό λέμε σε αυτό το ιστολόγιο είναι ότι όλα γίνονται για μας χωρίς εμάς. Το στυλ "Καρίτζη" (έστω και χωρίς Καρίτζη πια) έχει υιοθετηθεί από την ΚΠΕ και τα μέλη δεν παίρνονται υπόψιν - καθεστωτισμός. Δεν πρόκειται για την κακή ηγεσία και τα καλά μέλη - πρόκειται για μια ηγεσία κατώτερη των περιστάσεων, που δεν παραδίνει το σκήπτρο της επ΄ουδενί λόγω και το σωστό ή όχι της πολιτικής κρίνεται στα πλαίσια των τάσεων. Ο Τσίπρας το παραδέχεται όπως και ο Αλαβάνος πριν από αυτόν. Οι μηχανισμοί δεν αφήνουν τα καλά ή κακά μέλη να δείξουν τι αξίζουν. Ακόμα και η ΝΔ μοιάζει δημοκρατικότερη: η ηγεσία παραιτήθηκε μετά την ήττα και γίνεται - όπως γίνεται - έκτακτο συνέδριο. Κάτι τέτοιο έίχε γίνει και στο ΠΑΣΟΚ ότι ενστάσεις κι αν έχει κανείς για το βάθος και τον τρόπο. Στην αριστερά δεν γίνεται τίποτα - ούτε παραιτήσεις, ούτε έκτακτα συνέδρια, ούτε συνειδητοποίηση της ανάγκης συντεταγμένης επανίδρυσής της. Δεν τίθεται θέμα διάλυσης κανενός σε κανέναν - υπάρχει ΜΟΝΟ ΖΗΤΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ: Να αφήσουν την βάση να ασκήσει την καταστατική της εξουσία παραιτούμενοι εδώ και τώρα, αφου είναι ανίκανοι να κάνουν στοιχειώδεις διαπιστώσεις. Τα ενδοτασικά τους προβλήματα μας είναι αδιάφορα. Το τι λένε οι συνιστώσες επίσης.
Δεν μπορούμε να καταπίνουμε την κάμηλο (το ζήτημα της δημοκρατίας) και να διυλίζουμε τον κώνωπα (το τι λένε τάσεις και συνιστώσες).
Ο κόσμος με το 4,6 τους έδωσε μια τελευταία ευκαιρία: να δουν τα πάντα από την αρχή με άνεση χρόνου μετά τις εκλογές. Πόσο γρήγορα του γύρισαν την πλάτη και κλείνουν το ένα θέμα πίσω από το άλλο συνοπτικά και χωρίς έκτακτες συμμετοχικές διαδικασίες και πολιτική αυτοκριτική...Πήραν την επιδότηση - τώρα φροντίζουν τον μηχανισμό τους (σέρβις, γυάλισμα, κέρωμα κλπ)
Σπίθα μου είναι όπως τα λες: "Χύμα και τσουβαλάτοι και όλα στο μπαξέ ισοπεδωμένα, ανερμάτιστα και ότι βγεί??"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά σε αυτό δεν φταίνε τα μέλη του ΣΥΝ ούτε οι ανένταχτοι του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν σε πνίγουν οι μηχανισμοί θα κάνεις και υστερίες.
Η σύσκεψη τίποτα δεν μπορεί να αποφασίσει - δεν είναι όργανο δημοκρατικό, μια σύσκεψη είναι!
Όμως ο κόσμος κάπως πρέπει να συμμετέχει, κάπου, σε κάποια διαδικασία: κυρίως στον ΣΥΝ που είναι η ραχοκοκκαλιά του αριστερού χώρου. Και δεν βλέπω από την ΚΠΕ, εκτός από τον φόβο του Αλαβάνου (γιατί περί αυτού πρόκειται και όχι του Ρούντι ή του Μπανιά) να έχει καν στα σχέδιά της κάποια ανοιχτή δημοκρατική διαδικασία αυτοκριτικής και επαναπροσδιορισμού. Μάλλον κλίνει θέματα πριν ανοίξουν. Είναι ηγεσία κατώτερη των περιστάσεων και η σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλά καπνός για να κρύψουμε την φωτιά που μας κατατρώει τα σωθικά...
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω, Γιώργο;
Πιστεύω, όμως ότι αν ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ απεμπολήσει τις βασικές αρχές του και πάει προς τα αριστερόφρονα και τους αριστερισμούς, βράσε όρυζα.
Κατά τ'άλλα, να "κουνηθεί" το αριστερό ρεύμα που είναι συνεχώς στο απυρόβλητο.
Μούγγα στην στρούγκα.
Kαλησπέρα παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον είμαι παλιότερος από εσάς και θέλω να σας θυμίσω ότι η δημοκρατία ήταν πάντα ένα αίτημα της αριστεράς που αφορούσε την κοινωνία, αλλά ποτέ το ίδιο το κόμμα.Η παρανομία και οι δύσκολες εξωτερικές συνθήκες που οδήγησαν στο μοντέλο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού ( τι επινόηση κιαυτή;) είχαν από παλιά πείσει τα μέλη ότι η ηγεσία έχει πάντα δίκιο και εκείνα έπρεπε απλά να υλοποιούν.
Από το 1973 που παρακολουθώ ως οργανωμενος τα της Αριστεράς, υπήρχαν φανερά ή άτυπα τάσεις και ομάδες αρθρωμένες γύρω από τα ηγετικά στελέχη που συνήθως ήταν κάποιοι παλιοί σπουδαίοι αγωνιστές ή προβεβλημένοι διανοούμενοι. Συχνά οι ομάδες στηνόντουσταν στη βάση της φυλακής ή του τόπου εξορίας που είχαν κάνει τα στελέχη. Ακόμα και στο ΚΚΕ εσ. που εμφανιζότανε δήθεν ώς δημοκρατικό έτσι ήτανε. Όταν θελήσαμε το 77 ως Β Πανελλαδική να εκθέσουμε τις απόψεις μας στο συνέδριο του κόμματος δεν μας το επέτρεψαν, μας διέγραψαν και τέλος. Γιαυτό εξάλλου η Αριστερά είναι γεμάτη διασπάσεις. ¨Οποιοι ήθελαν να προβάλουν τις απόψεις τους έξω από μηχανισμούς ή κόντρα στους κυρίαρχους από αυτούς "έθεταν τον εαυτό τους εκτός κόμματος" και μετά έστηναν το δικότους μαγαζί-γκρούπα στην οποία και αυτοί επέβαλαν το ίδιο ακριβώς μοντέλο με το οποίο συγκρούστηκαν στο μητρικό κόμμα. ΌΛοι έφευγαν καταγγέλοντας έλλειψη δημοκρατίας αλλά στο δικό τους μαγαζί ήταν δικτάτορες. Σήμερα στο ΣΥΝ ηγεμονεύει το Αριστερό ρεύμα. Δηλαδή πρώην Κνίτες της πιο άγριας εποχής της ΚΝΕ.Δίπλα τους στέκονται οι λεγόμενοι Ανανεωτικοί ότι πιο συντηρητικό είχε το παλιό ΚΚΕεσ. Βάλε ότι όλοι αυτοί γεράσανε και σκληρήνανε, άρα γίνανε πιο συντηρητικοί, και το μείγμα είναι ότι πιο αντιδημοκρατικό μπορούσε να γίνει εκτός βέβαια από το ΚΚΕ που είναι πάντα στην κορυφή της κλίμακας.
Οι νεώτεροι θα πεις; ε αυτοί μάθανε δίπλα στους παλιούς κάτι πολύ σημαντικό. Η δημοκρατία δεν είναι για το κόμμα, βάζει πολλούς στο κόλπο, αδυνατίζει το λόγο της εξουσίας, βγάζει άπλυτα στη φόρα, φέρνει στα όργανα περίεργους που τους γουστάρει η βάση, αλλά όχι η ηγεσία κλπ. Αν δίπλα σε αυτά βάλεις και την επιδότηση, ποιος θέλει να μοιράσει το ψωμάκι του μέ αλλους; Άρα Γιώργο η δημοκρατία δεν κατοικεί στην ελληνική Αριστερά σήμερα, γιατί είναι ασύμβατη με τον τρόπο που στήθηκε και γαλουχήθηκε αυτή.
Αριστερά με φρέσκιες ιδέες και δημοκρατική αντίληψη μπορεί να στήσουν μόνο νέοι άνθρωποι που δεν έχουν καμιά έστω και έμεση καταγωγή από το παλιό ενιαίο ΚΚΕ ούτε ποτέ θήτεψαν δίπλα σε παλιές καραβάνες.
ΥΓ. Τη μεγαλύτερη πλάκα την έχουν οι αριστεριστές του Σύριζα, όλες αυτές οι γεροσταλίνες που θέλουν και καλά δημοκρατία. Για το πόσο δημοκράτες είναι αυτοί καλύτερα να ρωτήσουμε τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Καληνύχτα
Kαλησπέρα παιδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον είμαι παλιότερος από εσάς και θέλω να σας θυμίσω ότι η δημοκρατία ήταν πάντα ένα αίτημα της αριστεράς που αφορούσε την κοινωνία, αλλά ποτέ το ίδιο το κόμμα.Η παρανομία και οι δύσκολες εξωτερικές συνθήκες που οδήγησαν στο μοντέλο του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού ( τι επινόηση κιαυτή;) είχαν από παλιά πείσει τα μέλη ότι η ηγεσία έχει πάντα δίκιο και εκείνα έπρεπε απλά να υλοποιούν.
Από το 1973 που παρακολουθώ ως οργανωμενος τα της Αριστεράς, υπήρχαν φανερά ή άτυπα τάσεις και ομάδες αρθρωμένες γύρω από τα ηγετικά στελέχη που συνήθως ήταν κάποιοι παλιοί σπουδαίοι αγωνιστές ή προβεβλημένοι διανοούμενοι. Συχνά οι ομάδες στηνόντουσταν στη βάση της φυλακής ή του τόπου εξορίας που είχαν κάνει τα στελέχη. Ακόμα και στο ΚΚΕ εσ. που εμφανιζότανε δήθεν ώς δημοκρατικό έτσι ήτανε. Όταν θελήσαμε το 77 ως Β Πανελλαδική να εκθέσουμε τις απόψεις μας στο συνέδριο του κόμματος δεν μας το επέτρεψαν, μας διέγραψαν και τέλος. Γιαυτό εξάλλου η Αριστερά είναι γεμάτη διασπάσεις. ¨Οποιοι ήθελαν να προβάλουν τις απόψεις τους έξω από μηχανισμούς ή κόντρα στους κυρίαρχους από αυτούς "έθεταν τον εαυτό τους εκτός κόμματος" και μετά έστηναν το δικότους μαγαζί-γκρούπα στην οποία και αυτοί επέβαλαν το ίδιο ακριβώς μοντέλο με το οποίο συγκρούστηκαν στο μητρικό κόμμα. ΌΛοι έφευγαν καταγγέλοντας έλλειψη δημοκρατίας αλλά στο δικό τους μαγαζί ήταν δικτάτορες. Σήμερα στο ΣΥΝ ηγεμονεύει το Αριστερό ρεύμα. Δηλαδή πρώην Κνίτες της πιο άγριας εποχής της ΚΝΕ.Δίπλα τους στέκονται οι λεγόμενοι Ανανεωτικοί ότι πιο συντηρητικό είχε το παλιό ΚΚΕεσ. Βάλε ότι όλοι αυτοί γεράσανε και σκληρήνανε, άρα γίνανε πιο συντηρητικοί, και το μείγμα είναι ότι πιο αντιδημοκρατικό μπορούσε να γίνει εκτός βέβαια από το ΚΚΕ που είναι πάντα στην κορυφή της κλίμακας.
Οι νεώτεροι θα πεις; ε αυτοί μάθανε δίπλα στους παλιούς κάτι πολύ σημαντικό. Η δημοκρατία δεν είναι για το κόμμα, βάζει πολλούς στο κόλπο, αδυνατίζει το λόγο της εξουσίας, βγάζει άπλυτα στη φόρα, φέρνει στα όργανα περίεργους που τους γουστάρει η βάση, αλλά όχι η ηγεσία κλπ. Αν δίπλα σε αυτά βάλεις και την επιδότηση, ποιος θέλει να μοιράσει το ψωμάκι του μέ αλλους; Άρα Γιώργο η δημοκρατία δεν κατοικεί στην ελληνική Αριστερά σήμερα, γιατί είναι ασύμβατη με τον τρόπο που στήθηκε και γαλουχήθηκε αυτή.
Αριστερά με φρέσκιες ιδέες και δημοκρατική αντίληψη μπορεί να στήσουν μόνο νέοι άνθρωποι που δεν έχουν καμιά έστω και έμεση καταγωγή από το παλιό ενιαίο ΚΚΕ ούτε ποτέ θήτεψαν δίπλα σε παλιές καραβάνες.
ΥΓ. Τη μεγαλύτερη πλάκα την έχουν οι αριστεριστές του Σύριζα, όλες αυτές οι γεροσταλίνες που θέλουν και καλά δημοκρατία. Για το πόσο δημοκράτες είναι αυτοί καλύτερα να ρωτήσουμε τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Καληνύχτα
ρε παιδιά sorry αλλά όλο κάποια μαλακία κάνω και το σχόλιο βγαίνει δυο φορές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει leo, τα αφομοιώνουμε καλύτερα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέροντα πράγματα. Όμως, Συνέδριο στο Συνασπισμό προβλέπεται κάθε τρία χρόνια. Έχει περάσει ενάμισης περίπου χρόνος από το προηγούμενο συνέδριο, και το επόμενο κανονικά πρέπει να γίνει γύρω στο Μάρτη του 2011 το νωρίτερο. Για ποιον λόγο πρέπει να πάμε στην κορυφαία στιγμή της εσωκομματικής δημοκρατίας, στο Συνέδριο, πρόωρα? Επειδή έχει ο Αλαβάνος έχει μόνιμο καυγά με τον Τσίπρα? Επειδή ο Τσίπρας προσπαθεί σε κάθε συνεδρίαση της ΚΠΕ να περάσει κάποιες προτάσεις του που δεν περνάνε από την ΚΠΕ, δηλαδή από όσους εξέλεξε ο λαός του Συνασπισμού στο πρόσφατο συνέδριο του 2008? Επειδή ο πολύς λαός που ψηφίζει αριστερά είναι ξεκομμένος από τις διεργασίες στο Συνασπισμό?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τους δύο πρώτους λόγους δεν υπάρχει κανένας λόγος να φάμε τα μουστάκια μας με ένα έκτακτο συνέδριο, ένα έκτακτο συνέδριο που πιθανότατα να σηματοδοτήσει ρήξη. Για τον τρίτο λόγο υπάρχει εδώ ένα μόνιμο θέμα: ο πολύς κόσμος είναι όντως ξεκομμένος από το εσωκομματικό γίγνεσθαι. Ο πολύς κόσμος όμως είναι γενικά ξεκομμένος από τα κόμματα, και βαριέται, ναι, βαριέται, τη συμμετοχή σε αυτά. Όσοι από εμάς συμμετέχουν στις κομματικές διαδικασίες, που πηγαίνουμε στις οργανώσεις και στις νομαρχιακές, ξέρουμε και το γιατί: καυγάδες, εντάσεις χωρίς λόγο, προσωπικές επιθέσεις, ουρανομήκεις τοποθετήσεις που λένε ξανά και ξανά τα ίδια. Όμως αυτός είναι ο κόσμος της αριστεράς. Δεν πρόκειται να υπάρξει κάποια νέα κατάσταση, κάποιος άλλος πολιτικός πολιτισμός από αυτόν, που να μας διαποτίσει όλους, στο εγγύς μέλλον.
Η νέα, δημοκρατική αριστερά που θα θέλαμε δεν πρόκειται να είναι πολύ διαφορετική από την αριστερά που ήδη έχουμε. Ίσως μάλιστα να είναι και χειρότερη. Ποιος έχει κέφι να πηγαίνει στην οργάνωσή του (ή της) και να δέχεται αγόγγυστα προσωπικές επιθέσεις, στο όνομα της εσωκομματικής δημοκρατίας? Ποιος έχει κέφι να ακούει για ώρες κάθε πικραμμένο να λέει ό,τι του καπνίσει? Γιατί εσωκομματική δημοκρατία είναι κι αυτό. Το έργο έχει παιχτεί κι άλλες φορές στο παρελθόν και το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: ο πολύς κόσμος αποχωρεί από τις διαδικασίες, και μένουν οι χαλκέντεροι, μέσα στους οποίους οι σκληρές και ακραίες μειοψηφίες έχουν ιδιαίτερο ειδικό βάρος.
Καλό...leo.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ περιγραφή της διαδρομής, σωστή.
Αλλά μας θίγεις με το θέμα της ηλικίας:)
Να το συζητήσουμε?
..γεράσαμε και εμείς!
Άστο όχι:)
Συμφωνώ και με τον pinko!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε όλα τα "κακά" παιδιά συμφωνώ:)
(εκτός από τους σταλίνες,τους δογματικούς, και τα γκρουπούσκουλα..)
pinko τυπικά είσαι σωστός, κι όλα θάλεγα είναι νομότυπα στον Συνασπισμό. Αλλά αυτό είναι που μου την δίνει. Έχουμε χάσει την ουσία εθισμένοι/ες μέσα σε μια μίζερη πραγματικότητα. Όμως υποτίθεται ότι δεν είμαστε της κατηγορίας "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό": Αυτή η ηγεσία του ΣΥΝ εκλέχθηκε με συγκεκριμένες χρεώσεις, άσχετα τι πιστεύει κανείς γι αυτές. Και απέτυχε παταγωδώς να τις υλοποιήσει: είχε μια σημαντική ήττα στις ευρωεκλογές και μιαν επανάληψη του αποτελέσματος τον Οκτώβρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ΝΔ για τον ίδιο περίπου λόγο και δεδομένων των διαφορών, παραιτήθηκε η ηγεσία και κάνουν συνέδριο απευθυνόμενοι στην βάση. Χωρίς απλοϊκές ταυτίσεις η αντίθεση είναι κραυγαλέα: η αριστερά μας δεν κάνει τίποτα ανάλογο, αυτή που ξελαρυγγιάζεται για την δημοκρατία, που ζητά απλή αναλογική κλπ
Στο ΠΑΣΟΚ ψηφίζουν και οι φίλοι για εκλογή ηγεσίας και στην Αριστερά ούτε τα μέλη;
Το καταστατικό είναι ξεπερασμένο: απηχεί την ιδεολογία του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού δηλαδή προστατεύει την ηγεσία απέναντι στην βάση και όχι το αντίθετο. Ακόμα όμως και αυτό προβλέπει έκτακτες διαδικασίες για σημαντικά ζητήματα ή όταν το ζητήσουν οι ΠΚ ή η βάση. Οι 52 νομαρχιακές δεν είναι βάση; Η ήττα δεν είναι σημαντικό ζήτημα;
Η συμμετοχή στις διαδικασίες είναι βαρετή γιατί το μέλος γνωρίζει ότι η γραμμή μόνο κατεβαίνει και ποτέ δεν ανεβαίνει. Με αυτήν την έννοια τα μέλη που δεν ανήκουν σε τάσεις δεν έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα - η επίκληση του καταστατικού γίνεται ώστε μέσα από την ατέλειωτη γραφειοκρατία να το πάρει απόφαση ότι τίποτα δεν γίνεται: το ζήσαμε με το αίτημα οργανώσεων για το έκτακτο συνέδριο. Οι υπόλοιποι έχουν υποχρεωτικά εκχωρήσει τα δικαιώματά τους στις τάσεις τους κι έτσι πάλι δεν έχουν λόγο παρά έμμεσα και κυρίως διαμεσολαβούμενοι/ες.
Για πιο λόγο λοιπόν να συμμετέχεις; Ο μόνος λόγος που πολλοί δεν αποχωρούμε τελείως είναι για να μην τους κάνουμε την χάρη να απαλλαγούν από τους "ενοχλητικούς".
Το πρόβλημα λοιπόν είναι και παραμένει Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
Επί της ουσίας κι όχι επί του τυπικού: ο Συνασπισμός παραμένει ένα κόμμα δημοκρατικού συγκεντρωτισμού με την διαφορά των τάσεων, που έτσι που έγινε αναπαράγει κατοπτρικά τον συγκεντρωτισμό σε περισσότερα επίπεδα. Έτσι ευνοούνται οι στημένες πλειοψηφίες και ο καθεστωτισμός - οι υπόλοιποι για την ώρα είμαστε πρόβατα, μια κρίσιμη για τις εκλογές μάζα ανθρώπων και ανυπόληπτοι στο ίδιο μας το κόμμα ανάμεσα...
Κι όλα αυτά γίνονται γιατί κάποιοι στις αρχές του ΄08 πήραν την καρέκλα και γεύτηκαν τα μεγαλεία της όποιας εξουσίας και τώρα δεν την αφήνουν με τίποτα. Θα τους αφήσουμε να κρυφτούν πίσω από το καταστατικό;
Γιώργο, μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα στην Ανανεωτική Πτέρυγα!
Μόνο εκεί μπορείς να τα πείς,
όσα σωστά λες..:)
Ευχαρίστως Σπίθα μου, μόνο εφόσον χειραφετηθεί από τον ρόλο της θεσμικής μειοψηφίας και ανοίξει τις "πτέρυγές" της... (πολιτικά) :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ..πάλι, βρήκες την σωστή απάντηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστή άποψη, για να είμαι δίκαιος:)
Μην τα θέλω όλα δικά μου..!
Έχεις τα δίκια σου!
Φιλε Αρ. Στρουθ, βαζεις πολλα και ενδιαφεροντα ζητηματα στα οποια δεν υπαρχει μια και μονη απαντηση, αλλα πολλες, μερικες φορες και αντιφατικες. Δυστυχως ευκολες λυσεις δεν υπαρχουν, γιατι ολες προσκρουουν στην πραγματικοτητα του ποιοι ειναι οι αριστεροι σημερα στη χωρα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπαρχουν ελαχιστοι εκτος ΣΥΝ που θελουν να γινουν μελη ενος νεου εγχειρηματος. Εκ των πραγματων, το οποιο νεο κομματικο μορφωμα θα αποτελειται κυριως απο τα υπαρχοντα μελη του ΣΥΝ. Απο τα υπαρχοντα μελη του ΣΥΝ ομως, η συντριπτικη πλειοψηφια ειναι ηδη ενταγμενη στις δυο βασικες τασεις του κομματος. Αυτο μπορει να το διαπιστωσει ο καθενας σε καθε συνελευση Πολιτικης Κινησης. Ολα τα δεδομενα συγκλινουν στο οτι τα περισσοτερα μελη του ΣΥΝ δεν αισθανονται ασχημα με την τασικη τους ενταξη, και ταυτιζονται εν πολλοις με τις θεσεις της τασης τους. Μαλιστα, η πιο συνηθισμενη κατασταση ειναι να στρεφονται απο μονα τους τα μελη, οταν υπαρχει καποιο ζητημα κομματικου ενδιαφεροντος, σε οποιον αναγνωριζουν σαν τοπικο στελεχος της τασης της αρεσκειας τους για να παρουν γραμμη.
Υπαρχουν αρκετοι ανενταχτοι της αριστερας, οι οποιοι ειτε δεν συμμετειχαν ποτε, ειτε εχουν αποτραβηχτει απο τα κομματικα δρωμενα, και που διατηρουν ενα καποιο ενδιαφερον για τα τεκταινομενα εντος της αριστερας. Στην πλειοψηφια τους ειναι προς τα δεξια του Συνασπισμου, και δεν αισθανονται καθολου ικανοποιημενοι απο την πορεια του κομματος. Δεν προτιθενται να συμμετασχουν σε καποιο νεο μορφωμα, εκτος απο μερικους που θα ενδιαφεροντουσαν να συμμετεχουν σε ενα καθαρα ανανεωτικο σχημα. Με τα σημερινα δεδομενα αποκλειεται οι ανθρωποι αυτοι να ενταχθουν στο Συνασπισμο, ποσο μαλλον στον ΣΥΡΙΖΑ.
Σημερα οντως ακουγονται και αρκετοι δυσαρεστημενοι με τη λειτουργια των τασεων. Στην πραξη ειναι οσοι θα προτιθενταν να συμμετασχουν σε μια -υποθετικη προς το παρον- προεδρικη ταση. Η Ανανεωτικη Πτερυγα δεν εχει να χασει και πολλα απο τη συγκροτηση μιας τετοιας τασης, καθως λιγα μελη της θα προσχωρησουν σε αυτη. Το Ρευμα ομως θα χασει την πλειοψηφια του αν αποχωρησουν απο αυτο οι φιλοι του Προεδρου. Θα μεινει χωρις το μεγαλυτερο κομματι της νεολαιας και των νεων σε ηλικια στελεχων που ειναι και τα βασικα στηριγματα του Προεδρου μεσα στο κομμα. Γι αυτο και οι ατερμονες συζητησεις για διαδικαστικα ζητηματα. Ειναι μερος της προσπαθειας που καταβαλλει η ηγεσια του Ρευματος για να μεινει η πλειοψηφια ενωμενη. Μεχρι στιγμης τα εχει καταφερει, αλλα τιποτα δεν μπορει να αποκλειστει στο μελλον.
Το αιτημα για Συνεδριο εκπορευεται απο τους φιλους του Προεδρου. Και δεν ζητειται συνεδριο επειδη αυτο ειναι ενα δημοκρατικο αιτημα, αλλα επειδη νομιζουν οτι τωρα μπορουν να ρευστοποιησουν τα κερδη τους απο το εκλογικο αποτελεσμα, και να διαμορφωσουν καινουργιους συσχετισμους μεσα στο κομμα. Ποσο κατι τετοιο θα ειναι καλο για την αριστερα εν γενει ειναι προς συζητηση.
Μπροστά σε ένα άνοιγμα κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει το μέλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο το να περιγράφουμε μια κατάσταση πραγμάτων κι άλλο να την αναλύουμε μέχρι οριστικής αφαίμαξης: ναι, υπάρχουν αυτές οι τάσεις, αυτοί οι συσχετισμοί, αυτοί οι στρατηγισμοί,
αλλά κι η ίδια αυτή ανάλυση πολλές φορές υπαγορεύεται από έναν στρατηγισμό που εξαντλεί το αντικείμενο αφαιρώντας του την ίδια του την ουσία. Γιατί μιλάμε φυσικά για υποκείμενα και ένα δημοκρατικό άνοιγμα στη βάση κανείς δεν μπορεί να ξέρει από τώρα που θα μπορέσει να οδηγήσει.
Δεν μπορούμε να ανιχνεύσουμε την μελλοντική δυναμική που θα έχει ένα δημοκρατικό άνοιγμα, γιατί αυτό το ίδιο θα προκαλέσει τελείως άλλους συσχετισμούς. Αν από την άλλη δε θέλουμε αυτό το δημοκρατικό άνοιγμα, μπορούμε να εξαντλούμε το "αντικείμενό" μας αναλύοντάς το μέχρι θανάτου.
pinko, καλύφτηκα από τον ανώνυμο. Ποτέ δεν ξέρεις... τα πράγματα δεν είναι στατικά, έχουν την δική τους δυναμική συχνά απρόσμενη. Πάντα υπάρχει -και μέσα μας- αυτή η διχογνωμία: να προχωρήσουμε ή να αφήσουμε τα πράγματα ως έχουν; Μήπως τώρα είναι η στιγμή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά δεν θάλεγα ότι οι τάσεις είναι τόσο παγιωμένες - έτσι φαίνεται αλλά είναι εξ ανάγκης περισσότερο παρά επειδή ο κόσμος το επιθυμεί. Λίγοι άνθρωποι -και στην αριστερά- στην εποχή μας έχουν τον χρόνο και την διάθεση να ασχοληθούν με την καμαρίλα του όποιου κόμματος και τις κινήσεις της. Εκείνοι έχουν όλον τον χρόνο, εμείς τις δουλειές και τα προβλήματά μας.
Όμως η κοινωνία χρειάζεται την Αριστερά.
Χρειάζεται απαντήσεις για το τι κάνουμε, που πάμε...
Κι έτσι, δυστυχώς χρειάζεται και τους τρέχοντες φορείς της κι ελπίζει ότι θα μπορέσει κάποτε να έχει λόγο σε αυτούς - έστω και με έναν light δημοκρατικό τρόπο: μα πάνω από όλα θέλει, ζητά ένα όραμα δημοκρατίας και συμμετοχής στις αποφάσεις:εάν αυτό η αριστερά δεν μπορεί να το δώσει, ούτε καν να το περιγράψει με τις πράξεις και την λειτουργία της τότε θα φύγει τελείως από το προσκήνιο και θα γυρίσει στα υγρά υπόγεια του τυφλοπόντικα. Έτσι δεν είναι;