mhmadas.blogspot.comO Λεωνίδας Κύρκος έκανε γεύμα γενεθλίων και κάλεσε αυτούς που ήθελε. Στους υπόλοιπους δεν πέφτει λόγος. Κάθε πρόσκληση είχε και ένα πολιτικό χαρακτήρα που αυτός και όχι άλλοι ήθελε να δώσει. Όταν βρίσκεσαι στα 85, βλέπεις το λάδι στο καντήλι σου να σώνεται, λίγο σε νοιάζει τι θα λένε αύριο για σένα, κάνεις αυτό που θέλεις, αν βέβαια μπορείς, και ο ΛΚ μπορεί.
Πολύ ξύλο, εξορία, φυλακή, κυνηγητό, ένας από τους τελευταίους μεγάλους της Αριστεράς, τι να του πουν άκαπνοι αριστερίζοντες που του καταμαρτυρούν προδοσία και δεξιά παρέκκλιση. Ο ΛΚ λέει καθαρά τη συνεργατική του άποψη, χρόνια τώρα, και ο καθένας μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί, να την χαρακτηρίζει όπως θέλει και να την κριτικάρει.
Διάβασα ότι οδήγησε την Ανανεωτική Αριστερά σε ήττες και αδιέξοδα. Έ και εκείνη ας μην πήγαινε, αν είχε άποψη διαφορετική. Αστεία πράγματα.
Τον θυμάμαι. Ήταν δεινός ρήτορας, εικονοκλάστης, παραστατικός έστω και αν δεν έλεγε πάντοτε σημαντικά πράγματα. Στην Ομόνοια τον θυμάμαι που ζητούσε από τους Ρηγάδες να πάρουν το δεξιό εργάτη από το χέρι. Που να τον βρουν και που να τον πάνε άραγε;
Στο Σύνταγμα, άλλη φορά, υμνούσε ένα δεξιό ευπατρίδη ονόματι Φιλώτα Καζάζη που ήταν φωτισμένος δεξιός και όχι παρακρατικός.
Επέμενε στην πολιτική της Εθνικής Αντιδικτατορικής Δημοκρατικής Ενότητας (ΕΑΔΕ) σε μια εποχή που οι δικτατορίες είχαν τελειώσει. Ήταν εμπνευστής της Συμμαχίας, ενός αποτυχημένου σχήματος συνεργασίας με ανύπαρκτες πολιτικές δυνάμεις.
Ο Κύρκος ήθελε την Αριστερά να συνεργάζεται, με όλους αν ήταν δυνατόν. Σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο το ψάχνει, δεν το βάζει κάτω ούτε στα 85. Πίστευε και προφανώς πιστεύει ότι μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο για το λαό, για τη χώρα.
Για κακή του τύχη όμως βρέθηκε σε μια χώρα χωρίς καμιά κουλτούρα πολιτικής συνεργασίας
και έτσι δεν μάθαμε ποτέ αν οι ιδέες του ήταν αποτελεσματικές.
Χρόνια τώρα πιστεύει στη συνεργασία της ανανεωτικής Αριστεράς με το ΠΑΣΟΚ. Δεν πήγε στο ΠΑΣΟΚ, άλλοι πιο «αριστεροί» πήγαν και τους άρεσε.
Τέτοια συνεργασία δεν έγινε ούτε θα γίνει μαζικά, γιατί δεν λειτουργεί όχι μόνο πολιτικά αλλά κυρίως αισθητικά και αυτό ο ΛΚ δεν μπορεί να το δει. Πήγαν πολλοί στο ΠΑΣΟΚ και αμέσως γελοιοποιήθηκαν στα μάτια του Αριστερού κόσμου και όχι μόνο.
Δεν είναι εύκολο ένας αριστερός με κάποια έστω στοιχειώδη αξιοπρέπεια να παρακολουθεί με ενδιαφέρον αυτά που λέει ο Γιώργος, έστω και υποκρινόμενος.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κάποιος όταν ακούσει για τέτοια μετακίνηση είναι η δίψα του χρήματος και της εξουσίας. Δεν έχει άδικο. Τα κόμματα εξουσίας είναι πλέον μηχανισμοί πλουτισμού.
Πολύ ξύλο, εξορία, φυλακή, κυνηγητό, ένας από τους τελευταίους μεγάλους της Αριστεράς, τι να του πουν άκαπνοι αριστερίζοντες που του καταμαρτυρούν προδοσία και δεξιά παρέκκλιση. Ο ΛΚ λέει καθαρά τη συνεργατική του άποψη, χρόνια τώρα, και ο καθένας μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί, να την χαρακτηρίζει όπως θέλει και να την κριτικάρει.
Διάβασα ότι οδήγησε την Ανανεωτική Αριστερά σε ήττες και αδιέξοδα. Έ και εκείνη ας μην πήγαινε, αν είχε άποψη διαφορετική. Αστεία πράγματα.
Τον θυμάμαι. Ήταν δεινός ρήτορας, εικονοκλάστης, παραστατικός έστω και αν δεν έλεγε πάντοτε σημαντικά πράγματα. Στην Ομόνοια τον θυμάμαι που ζητούσε από τους Ρηγάδες να πάρουν το δεξιό εργάτη από το χέρι. Που να τον βρουν και που να τον πάνε άραγε;
Στο Σύνταγμα, άλλη φορά, υμνούσε ένα δεξιό ευπατρίδη ονόματι Φιλώτα Καζάζη που ήταν φωτισμένος δεξιός και όχι παρακρατικός.
Επέμενε στην πολιτική της Εθνικής Αντιδικτατορικής Δημοκρατικής Ενότητας (ΕΑΔΕ) σε μια εποχή που οι δικτατορίες είχαν τελειώσει. Ήταν εμπνευστής της Συμμαχίας, ενός αποτυχημένου σχήματος συνεργασίας με ανύπαρκτες πολιτικές δυνάμεις.
Ο Κύρκος ήθελε την Αριστερά να συνεργάζεται, με όλους αν ήταν δυνατόν. Σε όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο το ψάχνει, δεν το βάζει κάτω ούτε στα 85. Πίστευε και προφανώς πιστεύει ότι μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο για το λαό, για τη χώρα.
Για κακή του τύχη όμως βρέθηκε σε μια χώρα χωρίς καμιά κουλτούρα πολιτικής συνεργασίας
και έτσι δεν μάθαμε ποτέ αν οι ιδέες του ήταν αποτελεσματικές.
Χρόνια τώρα πιστεύει στη συνεργασία της ανανεωτικής Αριστεράς με το ΠΑΣΟΚ. Δεν πήγε στο ΠΑΣΟΚ, άλλοι πιο «αριστεροί» πήγαν και τους άρεσε.
Τέτοια συνεργασία δεν έγινε ούτε θα γίνει μαζικά, γιατί δεν λειτουργεί όχι μόνο πολιτικά αλλά κυρίως αισθητικά και αυτό ο ΛΚ δεν μπορεί να το δει. Πήγαν πολλοί στο ΠΑΣΟΚ και αμέσως γελοιοποιήθηκαν στα μάτια του Αριστερού κόσμου και όχι μόνο.
Δεν είναι εύκολο ένας αριστερός με κάποια έστω στοιχειώδη αξιοπρέπεια να παρακολουθεί με ενδιαφέρον αυτά που λέει ο Γιώργος, έστω και υποκρινόμενος.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κάποιος όταν ακούσει για τέτοια μετακίνηση είναι η δίψα του χρήματος και της εξουσίας. Δεν έχει άδικο. Τα κόμματα εξουσίας είναι πλέον μηχανισμοί πλουτισμού.
Μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Να ήταν δηλαδή το ΠΑΣΟΚ σοσιαλιστικό και η Αριστερά, πραγματική Αριστερά και πραγματικά μεταρρυθμιστική. Ίσως τότε θα μπορούσε να γίνει μια συνάντηση και να βγει και κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Τότε θα μπορούσε και ο Λεωνίδας Κύρκος να νιώσει δικαιωμένος.
Και συμφωνώ, και διαφωνώ σε πολλά σημεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που σηματοδοτεί ο ΛΚ με κάθε κίνηση του, προφανώς τον χαρακτηρίζει, επηρεάζει όμως ένα μεγάλο κομμάτι των Αριστερών ακόμη και τώρα, στα 85 του.
Η συνεργατική άποψη του, μπορεί να μην δικαιώθηκε, επειδή όμως δεν δοκιμάστηκε ποτέ. Και σ’ αυτό δεν φταίει η έλλειψη κουλτούρας συνεργασιών των πολιτών αλλά των κομματικών ηγεσιών.
Η Αριστερά σήμερα, δεν εισακούγεται από τον κόσμο, γιατί απλά δεν λέει τίποτα. Αυτά που λέει είναι αναμασήματα του παρελθόντος, μια προσπάθεια με πατέντες μαστοράντζας να διατηρήσει σε κίνηση την μηχανή που έχει υποστεί άπειρες βλάβες.
Σίγουρα όσοι προσχώρησαν στο ΠΑΣΟΚ δεν έκαναν κίνηση εθνικής σημασίας, όμως το να βαρέθηκαν την στασιμότητα της «παραδοσιακής» αριστεράς αποκτά πρωτεύοντα ρόλο μπροστά στην ακινησία.
Η Αριστερά σήμερα δεν είναι ούτε μεταρρυθμιστική, ούτε αντισυστημική, ούτε επαναστατική. Είναι θρησκευτική αριστερά και οι αριστεροί βαθιά θρησκευόμενοι οπαδοί.
Νομίζω ο Κύρκος και όχι μόνον, αυτό αρνείται και αυτό προσπαθεί να ταρακουνήσει.
manosgl
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις δίκιο, μου ξέφυγε και δεν το ξεκαθάρισα. Οι ηγεσίες δεν θέλουν τη συνεργασία, όχι οι πολίτες. Γιατί το μέλημά τους είναι η ισχύς τους και όχι η ισχύς του λαού.