Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Η μικρή Α.Π. πάει συνέδριο



του Κώστα Ανδρέου

Τελικά η Α.Π. πάει στο συνέδριο.
Κάτι σαν την μικρή κοκκινοσκουφίτσα που πάει στην γιαγιά της και ο κακός λύκος, αλοίμονο, είναι εκεί στο δάσος και καιροφυλακτεί.
Τι πιθανότητες έχει;
Πόσοι σύνεδροι, ποιο ποσοστό της επιφυλάσσει η συμμετοχή της; Τι θα εκπροσωπεί αύριο, αυτό το ιστορικό ρεύμα;
Ποιος πήρε την ευθύνη να την οδηγήσει σε τέτοια περιπέτεια;
Εχει πιθανότητες η κοκκινοσκουφίτσα να νικήσει τον κακό λύκο και να μετατρέψει αυτό το συνέδριο από συνέδριο εκκαθάρισης και περιθωριοποίησης προδιαγεγραμμένης, σε συνέδριο ουσιαστικό, σε συνέδριο αποκαθήλωσης του αριστερισμού και του τυχωδιωκτικού οπορτουνισμού;
Εγώ υποστηρίζω, παρά την πλήρη διαφωνία μου για την συμμετοχή της Α.Π. σ’αυτό, ότι έχει την πολιτική και ιδεολογική επιρροή για να κερδίσει.
Να κερδίσει. Όχι να επιβιώσει. Να κερδίσει για το καλό όλης αυτής της ιστορικής περιπέτειας. Να κερδίσει για το καλό της Ανανεωτικής Αριστεράς , για το καλό όλης της χώρας.
Για να συμβεί αυτό όμως, υπάρχει μια προυπόθεση.
Να μετατρέψει το συνέδριο από συνέδριο αφωνίας σε συνέδριο πολιτικής συζήτησης με ένα και μόνο θέμα. Πως θα βγεί η χώρα από την κρίση.
Δεν είμαι μέλος του ΣΥΝ και προφανώς δεν μου πέφτει και λόγος για το τι θα κάνει η Ανανεωτική Πτέρυγα, αλλά έτσι επειδή με μεγάλη ευγένεια αυτό το site φιλοξένησε τη γνώμη μου, όποτε τα επιθύμησα, νοιώθω υποχρεωμένος να πώ την γνώμη μου.

Το ιδεολογικό όριο της παραδοσιακής Αριστεράς.

Η Ανανεωτική Αριστερά, λούζεται διάφορα επίθετα, από τους «αυτόκλητους» αριστερούς του Αριστερού Ρεύματος, του Κοκκινοπράσινου και των συνιστωσών περί τον Αλαβάνο συνιστουσών για έναν και μόνο λόγο. Το έχω ξαναπεί στο κείμενό μου σ’αυτό το site όπου υποστήριζα ότι η Αριστερά πρέπει να βγάλει την επανάσταση από το μενού της αν θέλει να κάνει αριστερή πολιτική και έτσι δεν επανέρχομαι.
Θα προσθέσω όμως ένα απλό λογικό σχήμα για να γίνει κατανοητή αυτή η κεντρικού χαρακτήρα ανάγκη.
Το 17 οι Μπολσεβίκοι, έκαναν την επανάσταση στηριζόμενοι στην συμμαχία των εργατών με τους αγρότες, επειδή το βασικό αίτημα μιας επανάστασης και η βασική προϋπόθεση αποδοχής της από την κοινωνία και συστράτευσης, είναι το εγχείρημα να μπορεί να καταλήξει σε μια βασική δυνατότητα.
Η επανάσταση πρέπει να μπορεί να θρέψει, να δώσει ψωμί –ένα από τα τρία συστατικά του κεντρικού συνθήματός της «Ψωμί , γή, ειρήνη»- στην κοινωνία. Η επανάσταση πρέπει να μπορεί να οδηγήσει την κοινωνία με την εξασφάλιση των στοιχειωδών αναγκών της.
Σήμερα η κρίση στην Ελλάδα, μας καλεί να απαντήσουμε ξανά στο ίδιο σύνθημα, αν θεωρούμε ότι χρειάζεται μια επανάσταση για να λυθεί.
Ολοι αυτοί που περιμένουν η κρίση να οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις και «κινηματικές ευκαιρίες», θα πρέπει να απαντήσουν πριν απαντήσουν σε δευτερεύοντα θέματα, στο ερώτημα.
Με ποιους και πως θα εξασφαλίσει αυτή η άλλη, η επαναστατική εκδοχή, το ψωμί της χώρας;
Οι αγρότες πριν από έναν μήνα ακόμη ήταν στα μπλόκα για να πάρουν τις επιδοτήσεις με τις οποίες έχουν μάθει να ζούν τα τελευταία 30 χρόνια. Όχι μόνο δεν έχουν να προσφέρουν ψωμί, αλλά χρειάζονται και αυτοί μια επιδότηση για να επιβιώσουν.
Οι βιομηχανικοί εργάτες, μετά την φυγή 50.000 επιχειρήσεων στα βαλκάνια, αποτελούν μειοψηφία που κινδυνεύει να χάσει και αυτή την δουλειά της, αν κάποιος καταλάβει τα όποια εργοστάσια.
Οι εργάτες στον τουρισμό, τρέμουν τον «Δεκέμβρη» του Αλαβάνου που θα μειώσει τις αφίξεις τουριστών σε μια χώρα με κοινωνικές εκρήξεις, αν αναλογιστούμε τον νεανικό Δεκέμβρη και τις φωνές των «μικροαστών» του τουρισμού «τότε».
Ας μη μιλούμε για την οικοδομή, για το εμπόριο και τους 1 εκατομμύριο εργαζόμενους στον Δημόσιο Τομέα, που περιμένουν με αγωνία αν θα καταφέρουμε να πάρουμε τα απαιτούμενα δανεικά για να πληρωθούν τον μισθό τους.
Αν κάνουμε λοιπόν ταμείο, βλέπουμε ότι η Αριστερά δεν μπορεί να στηριχτεί στα «παραδοσιακά κοινωνικά υποκείμενα» που θα τις έδιναν την δυνατότητα να τραβήξει τον επαναστατικό της «μονόδρομο».
Αν πετύχει η ακτιβίστικη κοπτοραπτική της μέσα σε μια χαοτική εξέγερση των συντεχνιών, θα καταρρεύσει την άλλη μέρα το πρωί. Αυτός ο στρατός στερείται «επιμελητείας».
Αυτό είναι το σημείο που η Ανανεωτική Αριστερά , με την φρονιμάδα της και τις πραγματιστικές προσεγγίσεις της στο πρόβλημα της κρίσης, μπορεί να οργανώσει την πρότασή της, την συνεισφορά της στο κενό πολιτικής ανάλυσης και πρότασης στην συγκυρία.
Αυτό είναι το σημείο, που κάνει αριστερή πολιτική την πολιτική του δρόμου της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και τυχοδιωκτική αυτή της αριστερής και της αριστερίστικης στροφής, των κινηματικών εφόδων στο πλευρό κάθε συντεχνιακής λαθροχειρίας, που θέλει να κρατήσει τα προνόμια που κατέκτησαν με ποικίλους εκβιασμούς στο παρελθόν, που αρνείται να αποδεχθεί ότι η κρίση ή θα οδηγήσει σε ολοκαυτώματα ανεργίας αδύναμων κοινωνικών μερίδων ή θα μας φωτίσει να προχωρήσουμε σε εξορθολογιμούς με γνώμονα την «κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη στους πλέον αδύναμους τουλάχιστον».

Συμπέρασμα

Η μικρή κοκκινοσκουφίτσα, μόνο έτσι μπορεί να νικήσει τον κακό λύκο, φίλοι μου. Μόνο με την αποδόμηση των επαναστατικών φαντασιώσεων , των κατά τα άλλα αγαπητών συντρόφων των άλλων τάσεων και ευρύτερα των αριστερών. Μόνο με την αποδόμηση των ιδεολογικών τυφλώσεων και την πρόταξη της Λογικής.
Μόνο έτσι, μπορεί να ξεκαθαρίσει η θολούρα των μεγαλοστομιών και η αποκόληση των σταθερών φοβικών ΟΧΙ της σε κάθε κυβερνητική επιλογή.
Η Αριστερά πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δουλειά της είναι να οδηγήσει την κοινωνία με δικαιοσύνη και φροντίδα στην έξοδο από την κρίση. Πρέπει να καταλάβει ότι καλείται να επιβεβαιώσει ότι είναι η πολιτική δύναμη της λογικής.
Η διακυβέρνηση της χώρας, στην κρίση, δεν είναι υπόθεση κοινοβουλευτικών συσχετισμών μόνο. Οι προτάσεις όλων θα συζητούνται και θα επιβάλλονται από την κοινή γνώμη και εκεί η Ανανεωτική Αριστερά μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο , για το καλό ή το χειρότερο. Ας διαλέξει.


28 σχόλια:

  1. Kαλημέρα
    Δυο πράγματα έχω να βάλω στο προβληματισμό του κειμένου.
    1. Είναι αδύνατο να γίνει διάλογος πραγματικός στο συνέδριο. Όλα τα συνέδρια της απανταχού Αριστεράς ένα στόχο είχαν και έχουν. Να νομιμοποιήσουν τις πολιτικές της ηγετικής ομάδας, να ξακαθαρίσουν λογαριασμούς. Αυτό θα γίνει και τώρα.Αν οι σύνεδροι, οι ομάδες, οι τάσεις είχαν πραγματικό ενδιαφέρον για την τύχη του τόπου και της Αριστεράς θα συζητούσαν και θα ψαχνόντουσταν και χωρίς συνέδριο. Επαγγελματίες είναι με κωδικούς δουλεύουνε και όποιος πειράξει το ψωμάκι τους τον δαγκώνουνε.
    2. Έχει η ΑΠ να πει κάτι νέο; Κάτι που θα κάνει τον κόσμο να αφήσει την ιδιώτευση και να βγει στους δρόμους; Κάτι αριστερό αλλά και συγκεκριμένο που θα απομονώσει τις αλαβανοπαπάρες; Αν είχε θα τόχε πει, θα τόχε γράψει.
    Η ΑΠ Forum θέλει να ξεκινήσει και διάλογο να κάνει μπας και βγει τίποτα καινούργιο. Είναι προς τιμήν της ότι ακόμα ψάχνει και είναι ανοικτή σε απόψεις, αλλά κάτι συγκεκριμένο δεν έχει. Άρα της είναι αδύνατο να κυριαρχήσει στο ιδεολογικό επίπεδο, έστω και για την τιμή των όπλων. Κούραση παιδιά πολύ και δικαιολογημένα. Τόσα χρόνια και ακόμα στα κόμματα υπάρχει το ίδιο διακύβευμα. Αριστεροί και δεξιοί, αναθεωρητές λενινιστές και κλοκύθια τούμπανα
    Χάθηκε χρόνος και ικμάδα σύντροφοι, στις ισορροπίες, στα σούπα και μούπες, στις ίντριγκες. Ακόμα και στο blog αυτό ανοίγουμε κουβέντες με προκλητικούς τύπους,
    επιπέδου εξέδρας. Υπάρχει λόγος;
    Ας διαβάσουμε λίγο παραπάνω, ας γράψουμε ας δράσουμε όπου μπορούμε και ας ερεθίσουμε τη νέα γενιά να μπει στο παιχνίδι. Μάλλον η νέα Αριστερά δεν κατοικεί στην Κουμουνδούρου, ούτε μπορεί να γυρίσει στον Περισσό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και κάτι ακόμα.
    Ο Γιώργος, ο Σπίθας ο LLS, έστω και εγώ, άνθρωποι με οικογένειες, και εργαζόμενοι σκληρά, κάνουμε το hoby μας και γράφουμε στις σελίδες μας ερασιτεχνικά αναζητώντας. Διαβάζω όμως και τις σελίδες των επαγγελματιών της Αριστεράς και της ΑΠ ιδιαίτερα και δεν βλέπω τη στόφα του επαγγελματία στην ποιότητα, παρά μόνο στον καθωσπρεπισμό και στην πολιτική αριστερή ορθότητα.
    Αν η ΑΠ ήθελε πραγματικά να ηγεμονεύσει στο χώρο και τα στελέχη έχει και τον χρόνο για επαγγελματική δουλειά για θέσεις και σχέδια. Μα δεν τα βλέπω. Κούραση πολύ βλέπω και διαβάζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. leo,
    δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ συμφωνώ μαζί σου.
    Δυστυχώς, είμαι βέβαιος ότι το ξέρουν και συμφωνούν μαζί σου και οι ηγέτες της ΑΠ. Γι αυτό θα ξαναμπούν στο καβούκι τους και θα περάσουμε άλλα 10 χρόνια χαζογελώντας με τις ανακοινώσεις της ριζοσπαστικής, αντισυστιμικής, ¨ανανεωτικής" αριστεράς υπό την σκέπη του νέου ΣΥΡΙΖΑ που δεν αποκλείεται να διευρυνθεί πανηγυρικά και με τον Αλαβάνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο τίτλος του κειμένου Andreou είναι όλα τα λεφτά.
    Είναι βέβαιο πως ένα συνέδριο προαπαιτούμενο είναι η εγγύηση πως αυτό θα διεξαχθεί σε συνθήκες ομαλότητας. όμως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει.
    Το πως και το γιατί το γράφει ο leo εύστοχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συμφωνώ κι εγώ μαζί σας - απλά ο Κώστας Ανδρέου είναι λίγο πιο αισιόδοξος... αλλά έχει και επίγνωση της κατάστασης: Λόγος αριστερός λείπει και μετά όλα γίνονται!
    Μέχρι τότε η ΑΠ θα παίξει στο γνώριμο ταμπλό της εσω-αντιπολίτευσης κι όλο αναβάλλει την αναπόφευκτη απόφαση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Aν Μanosgl συμφωνούμε, δεν έχουμε παρά να μιλάμε πιο συχνά και ενδεχομένως και από κοντά, είναι καλύτερα.
    Πήγα την Παρασκευή στη συνεδρίαση, ήταν κοι οι άλλοι. Και ρωτάω το Γιώργο, μήπως και εγώ δεν είδα καλά. Νέους(ες) είδαμε; 25,28,30, 35 χρονών, ηλικίες παραγωγικές χωρίς πολλές υποχρεώσεις, με γνώσεις, ικανότητες, σπουδές, πληροφόρηση, που να πλαισιώνουν την παλιά και συνεπώς απερχόμενη γενιά; Νέοι που θα βγουν πάνω από ιδεολογήματα, ρεφορμισμούς, δεξιές αποκλίσεις, κλπ, θα πουν άλλα πράγματα και θα χαράξουν νέα πορεία. Άνθρωποι με άλλα βιώματα δηλαδή και άλλη γωνία όρασης. Νομίζω ότι δεν έχουμε λόγο να περιμένουμε τίποτα για άλλα 10 χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. σχεδον ολοι εκει ημασταν, Leo. Στις κρισιμες ηλικιες 30-50 ειναι γεγονος πως δεν εχουμε παρα λιγους, εως πολυ λιγους. Μην σε παραξενευει ομως, κανενα κομμα δεν εχει. Οι ηλικιες αυτες εχουν αποξενωθει απο την πολιτικη για τα καλα, οποτε γιατι να μην αποξενωθουν και απο την Ανανεωτικη Αριστερα? Ουτε ειναι ευκολο οσοι λιγοι ειμαστε στην καταλληλη ηλικια να γινουμε κραχτες για την υποθεση στους αλλους. Το γεγονος οτι ειμαστε -ακομα- μπλεγμενοι με τα κομματικα δειχνει ποσο διαφορετικοι απο τους συνομηλικους μας ειμαστε, και πως δεν εχουμε κοινους κωδικες μαζι τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. pinko
    Έτσι είναι φίλε, δυστυχώς. Άρα δεν υπάρχει ελπίδα για την Αριστερά; ΔΕν θέλω να το πιστέψω, αλλά μπορεί ναναι έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν νομιζω Leo, η ελπιδα παντα πεθαινει τελευταια. Ειμαστε ομως σε μια ασχημη στιγμη. Τα κομματα σε παλιοτερες εποχες ειχαν απαντησεις για τα παντα, σημερα, που ο κοσμος ειναι πιο μορφωμενος απο οτι στη δεκαετια του 30, οι απαντησεις τους δεν πειθουν στην ολοτητα τους. Χωρια που και τα ιδια τα κομματα, αν δεν θελουν να γινονται γραφικα, οπως το ΚΚΕ, δεν μπορουν πια να ισχυριζονται οτι τα ξερουν ολα.

    Δεν ειναι καθολου ευκολο η Ανανεωτικη Αριστερα να απαντησει στα πολυ μεγαλα ζητηματα του σημερα: στην παγκοσμιοποιημενη οικονομια και στην Ευρωπαϊκη ενοποιηση. Αυτες τις απαντησεις δεν τις εχει κανεις, κι ειναι ματαιο να περιμενουμε απο την Ανανεωτικη Αριστερα να μας τις δωσει στο πιατο. Μπορουμε μονο να περιμενουμε απο την Ανανεωτικη Αριστερα οτι θα ειναι ο μονος πολιτικος χωρος στην Ελλαδα που δεν θα παρει διαζυγιο με την κοινη λογικη. Δεν ειναι και τοσο λιγο, τελικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συμφωνώ με το άρθρο του Κώστα, πολύ καλό.
    Επίσης τα σχόλια το ένα συμπληρώνει και επιβεβαιώνει τ'άλλα.

    Δεν έχω να προσθέσω, κάτι. Εκτός του ότι, η αίσθηση που αποκόμισα, από την σύσκεψη, ιδιαίτερα την δεύτερη ημέρα, ήταν το αίσθημα ευθύνης των ομιλητών.

    Δεν άκουσα ούτε υπερβολές, ούτε αναθέματα.
    Πολιτικός διάλογος έγινε, που κατέληξε σε κοινή ομόφωνη διαπίστωση.
    Ενδυνάμωση του χώρου των Ανανεωτικών ιδεών και αντίσταση σε πολιτικούς χουλιγκανισμούς.
    Ο Φώτης ήταν πολύ καλός στο κλείσιμο και απόλυτα πειστικός.

    θα κλείσω, με αυτό το πολύ σωστό που είπε ο..
    @ pinko.

    "Μπορουμε μονο να περιμενουμε απο την Ανανεωτικη Αριστερα οτι θα ειναι ο μονος πολιτικος χωρος στην Ελλαδα που δεν θα παρει διαζυγιο με την κοινη λογικη. Δεν ειναι και τοσο λιγο, τελικα"

    Μαζί του.
    Έχει άδικο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλά με τον leo και με τον radical, δεν νομίζω, ότι θα διαφωνήσω ποτέ.
    Ειλικρινά.

    Με τον Γιώργο, αν δεν διαφωνήσω, κάπου, δεν λέει..

    Ο pinko, εισάγει "καινά διαμόνια" και ψάχνομαι, ενίοτε..Καλό, δεν λέω:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ηγεσία στην ΑΑ, αποφασισμένη και με όραμα.
    Γι αυτό και ενώ οι συνθήκες είναι οι πιο ευνοϊκές για την λογική ή ανοιχτή ή σύγχρονη αριστερά, δεν υπάρχει καμιά πρωτοβουλία αυτόνομης πορείας.
    Έτσι είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοστούμε στις πραγματικές δυνατότητες του χώρου αυτού και να εκτιμήσουμε την μικρή συμβολή του.
    Όμως το πρόβλημα δεν λύνεται και η αναβολή γίνεται η κυρίαρχη μέθοδος.
    Θα πάμε λοιπόν στο συνέδριο, θα δώσουμε τις μάχες και θα ελπίζουμε να σκοτωθούνε μεταξύ τους Τσίπρας και Αλαβάνος μήπως και μείνει το κόμμα σε μας...
    Λυπάμαι αλλά έτσι δουλειά δεν γίνεται. Προσωπικά μέρες προσπαθώ να συμβιβαστώ με την κατάσταση αλλά δυσκολεύομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Και ενώ εμείς ομφαλοσκοπούμε με τα του οίκου μας, ο μεγαλοραντιέρης Βγενόπουλος κάνει ηγεμονική εμφάνιση (σε συνέντευξη-"αγιογραφία" υπό του Χατζηνικολάου) και προλειαίνει εμφανώς το έδαφος για το σπόρο του μπερλουσκονισμού a la Graeca.

    Με τις υγείες μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φίλοι. Η πολιτική δεν γίνεται με το ζόρι.
    Ασχολούνται όσοι έχουν ενδιαφέρον. Ούτε λιγώτεροι ούτε περισσότεροι.
    Προσωπικά ασχολούμαι με την πολιτική, επειδή έτσι σκέφτομαι. Δεν γίνεται να μην σκέφτομαι και κυρίως να μην σκέφτομαι έτσι και αυτή θα ήταν η συμβουλή μου σε όλους σας και κυρίως στους απαισιόδοξους της παρέας.
    Καταλαβαίνω, ότι θα θέλαμε ο πολιτικός μας λόγος, να βρίσκει ανταπόκριση. Να μας ακούνε και να συζητάνε μαζί μας οι νεολαίοι, ας πούμε. Δεν συμβαίνει, είναι γεγονός, αλλά αυτό είναι πλαστή εικόνα.
    Οι νεολαίοι δεν είναι όλοι ίδιοι. Αυτοί που χωράνε, που επιβραβέβεται η δράση της, είναι η νεολαία των ριζοσπαστικών δράσεων, ανξάρτητα από την ορθότητα των απόψεων που είναι κυρίαρχες, σ'αυτή την νεολαία.
    Μην ξεχνάτε ότι η ηγεσία του ΣΥΝ Αλαβάνος και Τσίπρας, αυτή την νεολαία σιγοντάρισαν τα προηγούμενα χρόνια και έστι δεν αφήσαν χώρο για την έκφραση του πολύ μεγαλύτερου τμήματος της νεολαίας που δεν εξυμνήθηκαν οι χάρες, της λογικής και των μετριοπαθών στάσεων.
    Σ'αυτό έχει μερίδιο ευθύνης και η ΑΑ, που δεν βρήκε τον τρόπο να εκφράσει την στήριξή της. Αντίθετα την διέκρινε μια "νεαροφοβία" και "νεολαιοαποφυγή" όχι μόνο γιατί δεν έχει άποψη για τα προβλήματα της, όπως η περιθωριοποίησή της, αλλά και επειδή ενδεχομένως καταλάβαινε ότι το πρόβλημά της εντάσεται στην "βόμβα της οικονομικής κρίσης" που ερχόταν.
    Τώρα είναι η φάση που μπορεί να μιλήσει απελευθερωμένη από την αχλύ που συσκότιζε τον σκεπτικισμό που διέκρινε τον λόγο της.
    Τώρα ίσως αρχίσει να γίνεται κατανοητή η εμμονή της με την ανάγκη εκσυγχρονισμού της χώρας.
    Τώρα ίσως αρχίσει να γίνεται κατανοητή η επιφύλαξή της στον λόγο του "αυτόματου πιλότου" που είχε εφεύρει ο αριστερισμός.
    Αλλά χρειάζεται να βοηθήσει σ'αυτή την "απαιτούμενη ιστορική προσέγγιση" και η πλευρά της ΑΑ.
    Το έδαφος αρχίζει να γίνεται πιό σύνθετο , τα προβλήματα έχουν έρθει πιό κοντά και το κλίμα του λογικού διαλόγου πιό ευνοικό, για μια τέτοια συζήτηση, επιτέλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Διαφωνώ με τον Γιώργο ( εν μέρει..)

    Δεν λύνονται προβλήματα 40 χρόνων, με σωστές διαπιστώσεις και μόνο.
    Παραβλέπεις το εποικοδόμημα, που έχει δημιουργηθεί και τις αντίρροπες κακοήθεις δυνάμεις που κυριαρχούν, κακώς,μεν, αλλά αληθώς, δε.
    (Σιγά που "δεν θα στην πώ"!)


    Συμφωνώ με τον Kosti.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αυριανιστής
    Έχουμε αντίλογο,επιχειρήματα, σ'αυτά που είπε ο Βγενόπουλος;
    Αυτός μας βγήκε από τα αριστερά και μας έβγαλε ..συντηρητικούρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα παιδιά.
    Αυτό που χρειάζεται η απ και γενικά η αριστερά εκτός της λογικής είναι και το όραμα. Το όραμα της υπέρβασης μιας λογικής που έχει διαμορφωθεί αυτή των ισοροπιών. Εκεί νομίζω πως βρίσκεται το πρόβλημα. Η πολιτική είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτείς στους πολιτικούς. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως μηδενίζω προσφορές κάθε άλλο.
    Η ΑΠ και η ΑΑ ευρύτερα σήμερα χρειάζεται νέο αίμα. Και νέων ανθρώπων ηλικιακά αλλά και στο επίπεδο των προσώπων. Δυστυχώς την κατατρώει η λογική της επετηρίδας και του επαγγελματισμού. έτσι όμως δεν παράγεις πολιτική γιατί δεν σε αφήνουν οι ισοροπίες να ερμηνεύεις τις κοινωνικές ανάγκες. Φοβάμαι λοιπόν πως αν η ΑΑ δεν υπερβεί τον εαυτό της αργότερα θα είναι απλά μια ιστορική παράδοση του παρελθόντος. Θα έρθουν άλλες δυνάμεις με φρέσκιες ιδέες που δεν θα έχουν τα σχήματα που εμείς γνωρίζουμε σήμερα. Η ζωή είναι ζωή για να μην είναι προβλέψιμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ο Βγενόπουλος τα είπε πολύ ωραία από την σκοπιά του.
    Νόμιζα ότι άκουγα τον ...Δραγασάκη στα οικονομικά, τον Κουβέλη στα της διαφθοράς και του που πήγαν τα λεφτά... όχι μόνο μας την βγήκε από αριστερά, έμοιαζε σαν να μιλάει "σύντροφος της άλλης όχθης".
    Θα επανέλθω με αναλυτική τοποθέτηση...

    Πάντως αν κατέβαινε στο έκτακτο συνέδριο αυτόν θα ψήφιζα και όχι τον Τσίπρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αυριανιστή διαφωνώ με την αγιογραφία. Μπορεί ο Χατζηνικολάου να τον έγλειφε αλλά οι απαντήσεις του ήταν σαφείς και πολύ ενδιαφέρουσες - αντίλογος τεκμηριωμένος χρειάζεται κι όχι "απεταξάμην"...
    Εδώ που έχει φτάσει ο λόγος της επίσημης αριστεράς πραγματικά ο λόγος Βγενόπουλου ήταν "από αριστερά"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Leo, συμφωνώ μαζί σου. Τα προβλήματα είναι όπως τα περιέγραψες στις ηλικίες μας, αλλά χρόνος πάντα θα υπάρχει.
    Πρόβλημα με την νεολαία. Όχι μόνον της ΑΑ, αλλά λίγο περισσότερο σ’ αυτήν.
    Λογικό είναι. Βράζει το αίμα της νεολαίας. Δεν αρκεί η λογική για να την «κουλαντρίσει». Χρειάζεται, όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, και το όραμα.
    Ο μεγάλος απών από κάθε αριστερή συζήτηση.

    ΥΓ. Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμη περισσότερο με την επικείμενη κατάρρευση του καπιταλισμού μετά την κατάληψη του χρηματιστηρίου από επιλεγμένες δυνάμεις του ΠΑΜΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μάνο μπορεί να είχαν σορτάρει τον δείκτη που ξέρεις.
    και έτσι κέρδος από όλες τις μεριές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Χαιρετώ την ομήγυρη.

    Κατ'αρχάς, ανήκω στις ηλικίες που ψάχνετε, με κάνετε πρόεδρο; ;-)

    Κατά δεύτερον, εγώ τα έλεγα ότι δεν υπάρχει κόσμος να τρέξει και μου λέγατε ότι γίνεται και από το πληκτρολόγιο. Αυτό τι συνεπάγεται; Μάλλον ότι πρέπει να επιμείνει η ΑΑ στο στόχο της αυτόνομης έκφρασης και της δημιουργίας πολιτικού λόγου, αλλά να αφήσει τα μεγάλα οργανωτικά τολμήματα για μία πιο πρόσφορη συγκυρία. Μάλλον κάτι ξέρει ο Παπαδημούλης που μιλάει για «πολιτική αυτοκτονία».

    Μην τα βλέπουμε όλα μαύρα. Κατ' αρχάς, την εποχή που ο Τσίπρας πήγαινε στο πανεπιστήμιο όχι η ΑΠ, ολόκληρος ο ΣΥΝ έψαχνε τους νεολαίους με τα κυάλια. Έγινε δουλειά για να μαζευτεί ένας αξιοπρεπής αριθμός, βέβαια προέκυψαν αρκετοί ανεκδιήγητοι από εκεί (ονόματα δε λέμε), αλλά έτσι είναι, όποιος δουλέψει στους μαζικούς χώρους θα διαμορφώσει και συνειδήσεις. Μπορεί η ΑΠ να το κάνει αυτό, μέσα και έξω από τις οργανώσεις και τα σχήματα του ΣΥΝ; Μπορεί να δημιουργηθεί και να λειτουργήσει ένα δίκτυο ανθρώπων που θα παράγει και θα προωθεί θέσεις μέσα στις οργανώσεις αλλά και έξω από αυτές, αν χρειαστεί (όπως έγινε με τους πανεπιστημιακούς);

    Ίσως σε πρώτη φάση το μόνο που λείπει είναι ένας πυρήνας (μια παρέα!) νέων ανθρώπων, σχετικά άφθαρτων, με όρεξη και απόψεις που δεν εξαντλούνται στην εσωκομματική γκρίνια, που θα έχει τη διάθεση να οργανώσει και να μαζέψει γύρω της ένα τέτοιο δίκτυο, όπως έκανε (και καλώς έκανε) η παρέα του Τσίπρα. Έστω, αυτοί οι λίγοι, υπάρχουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Πολυβώτη μου, νέοι υπάρχουν (ξέρεις ότι και να λέμε εδώ, υπάρχει και ανανεωτική νεολαία!) δεν είναι εκεί το θέμα - το θέμα είναι ότι πολιτικά δεν έχουν πειστεί οι πολλοί, αυτό φάνηκε στην συνδιάσκεψη.
    Όσοι θέλουμε την αυτόνομη συγκρότηση είμαστε μειοψηφία και εκτός ΣΥΝ οι περισσότεροι...
    Έτσι όλα θα κριθούν στο έκτακτο συνέδριο όπου ελπίζω ότι θα εκφραστούν καθαρά τα διαφορετικά πολιτικά σχέδια (ελπίζω γιατί η συνήθεια - της θεσμικής και αιώνιας εσωκομματικής αντιπολίτευσης - πεθαίνει τελευταία).
    Μέχρι τότε έχουν καιρό να σκεφτούν όσες φορές θέλουν την ύπαρξη ή την ανυπαρξία αριστερού πολιτικού σχεδίου, ακόμη και για την έξοδο από την κρίση...
    Όσο για μας, θα επιμείνουμε, επειδή απλά έτσι σκεφτόμαστε και έτσι ζούμε (ως αριστεροί χωρίς αριστερά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Το σίγουρο όφελος είναι ότι τα θέματα έχουν ανοίξει πια - και σε αυτό ίσως έχουμε συμβάλλει κι από εδώ - και είναι πιεστικά σαν την ίδια την ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γιώργο, χαίρομαι που υπάρχει κόσμος, μάλλον παρανόησα τα προηγούμενα σχόλια. Αν είναι έτσι, και αποφευχθούν οι παραγοντισμοί και οι «συμφωνίες κορυφής» των τάσεων, όλα θα ξεκαθαρίσουν μετά το συνέδριο. Άντε, γιατί χωρίς μία αριστερή φωνή συγκροτημένη, ο καλύτερος κόσμος μάς γυρίζει την πλάτη και νομίζει ότι η Αριστερά δεν έχει τίποτα να πει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πολυδώτη,
    Το κύριο επιχείρημα του Παπαδημούλη στην συνδιάσκεψη ήταν πως αν προχωρήσουμε στην συγκρότηση αυτόνουμου φορέα θα μας χρεώσουν την διάσπαση. Πρώτα πρώτα όταν θέλουν να σε χρεώσουν με κάτι θα σου το χρεώσουν ακόμα και αν δεν είναι στις προθέσεις σου. Αν είχαν αυτό το σκεπτικό του Παπαδημούλη οι σύντροφοι το 68 δεν θα υπήρχει στην ελλάδα ως ιστορική παράδοση το αριστερό ανανεωτικό ρεύμα. Είναι αυτό που έχω γράψει και πάρα πάνω πως αυτό που χρειάζεται η ΑΑ είναι το όραμα και η υπέρβαση του σημερινού της εαυτού να ξεφορτωθεί απο την πλάτη της το καβούκι του Συνασπισμού το οποίο είναι βαρύδι και την εμποδίζει να αναπνεύσει.
    Ας πάμε στον κόσμο τώρα.
    Κόσμος υπάρχει, ανησυχεί και παρακολουθεί και περιμένει. Το πρόβλημα είναι πως η ΑΑ μέχρι τώρα δεν είχε δώσει ρόλο σε αυτό τον κόσμο. Να ανοίξει το παιχνίδι να μπουν νέοι άνθρωποι στα ηγετικά κλιμάκια. Αν θα δεις στα πρόσωπα 20 χρόνια και στην ΑΠ πάνω κάτω θα δεις τους ίδιους.
    άνοιγμα στην κοινωνία και εμπιστοσύν χρειάζεται. ίσως αυτοί που είναι εθισμένοι στο σταθερό περιβάλλον της σιγουριάς, της σύνταξης και της αποζημίωσης να φοβούνται ακριβώς αυτό.
    Να περνάς καλά εκεί που βρίσκεσαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Radical, ευχαριστώ για την ενημέρωση. Μετά από πολλά χρόνια έχω ξανά την ψευδαίσθηση της συμμετοχής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU