Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Η Αριστερά απέναντι στην Κρίση



του Νικηφόρου Σταματάκη*

H κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Αυτή είναι μια διαπίστωση με την οποία δύσκολα θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει. Όπως, επίσης, δύσκολα θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει ότι η Ελλάδα δεν υφίσταται απλώς τις συνέπειες της παγκόσμιας ύφεσης, με κάποια χρονική υστέρηση, αλλά πληρώνει κυρίως τις δικές της παθογένειες, τις δικές της καθυστερήσεις, στρεβλώσεις και ανισορροπίες.

Η συμφωνία μας στις διαπιστώσεις αυτές δημιουργεί, ασφαλώς, ένα πεδίο για έναν ευρύτερο διάλογο, αλλά δεν προδικάσει καμιά συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών τάξεων και των πολιτικών δυνάμεων που τις εκπροσωπούν. Κάθε άλλο. Είναι προφανές ότι η αστική τάξη, κυρίως η οικονομική ολιγαρχία του τόπου, που γιγαντώθηκε χάρις στις κρατικές εργολαβίες και τις προμήθειες, και που έχει καταφέρει να υποτάξει πλήρως το πολιτικό σύστημα, δεν θα είχε καμία αντίρρηση να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα αποκατάστασης των δημοσιονομικών ανισορροπιών – όσο σκληρά και αν είναι. Ο περιορισμός της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών στρωμάτων, ουδόλως θίγει τα συμφέροντα των εθνικών εργολάβων και των εθνικών προμηθευτών. Απέναντί τους, όμως, έχουν τον κόσμο της εργασίας, τους πραγματικούς παραγωγούς πλούτου, και την Αριστερά που θέλει να εκφράσει τα συμφέροντα και τα όνειρά τους.

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για την ελληνική οικονομία, την οικονομική κρίση, αλλά και τις θέσεις που πρέπει να επεξεργαστεί η Αριστερά. Για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα που οφείλει να προτείνει για την υπέρβαση της κρίσης, αλλά και για μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα που πρέπει να επεξεργαστεί για την εκρίζωση των γενεσιουργών αιτίων της κρίσης και τo άνοιγμα μιας άλλης προοπτικής για τον τόπο.
Στο διάλογο αυτό θα πρέπει να προσερχόμαστε χωρίς προκαταλήψεις και ιδεοληψίες, που μας έχουν κοστίσει πολύ, αλλά και χωρίς το σύνδρομο του ηττημένου. Άλλωστε, δεν είναι οι ιδέες μας που ηττήθηκαν – αυτό που ηττήθηκε ήταν οι καρικατούρες των ιδεών μας.
Θα πρέπει, βέβαια, να θυμόμαστε πάντοτε αυτό που δεν κουραζόταν να επαναλαμβάνει ένας από τους ελάχιστους συνετούς και διορατικούς ηγέτες που αξιώθηκε να έχει η Αριστερά – ο Ηλίας Ηλίου: «Στοιχειώδες ηθικό χρέος κάθε κόμματος της αντιπολίτευσης είναι να μην ζητά από την κυβέρνηση να κάνει πράγματα που και το ίδιο δεν θα έκανε αν ήταν στην εξουσία, ούτε να καταγγέλλει την κυβέρνηση επειδή παίρνει μέτρα που και το ίδιο θα τα έπαιρνε αν ήταν στην εξουσία».

Οι προτάσεις μας, επομένως, πρέπει να είναι οι προτάσεις μιας υπεύθυνης προοδευτικής, μεταρρυθμιστικής πολιτικής δύναμης, που μπορεί να αντιστέκεται αποτελεσματικά στον πειρασμό της ανέξοδης δημαγωγίας και του ανεύθυνου λαϊκισμού.


Ποιο είναι, όμως, το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε; Η ελληνική οικονομία, με ΑΕΠ γύρω στα 250 δισεκατομμύρια ευρώ και με εξωτερικό χρέος πάνω από 280 δισεκατομμύρια ευρώ, είναι μια οικονομία υπερχρεωμένη. Το εξωτερικό αυτό χρέος είναι το αθροιστικό αποτέλεσμα των ελλειμματικών κρατικών προϋπολογισμών που καταρτίζει η Ελλάδα κυρίως από το 1981 μέχρι σήμερα – με ελάχιστες εξαιρέσεις. Η μεγάλη διόγκωση του εξωτερικού χρέους, βέβαια, έγινε μεταξύ 1981 και 1989, όπου από τα 900 δισεκατομμύρια δραχμές εκτινάχθηκε στα 12 τρισεκατομμύρια δραχμές, αν συνυπολογιστούν και τα δάνεια των επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα που είχαν συναφθεί με εγγύηση του Δημοσίου.
Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν είναι μόνο η υπερχρέωση της χώρας. Είναι και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Επειδή η διόγκωση του εξωτερικού χρέους τη δεκαετία του ’80 δεν έγινε για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών της ελληνικής οικονομίας ή για την ανάπτυξη του παραγωγικού δυναμικού της, αλλά για την εξυπηρέτηση των κομματικών αναγκών κυρίως του ΠΑΣΟΚ, η κατάρτιση προϋπολογισμών που να αφήνουν έστω μικρά πρωτογενή πλεονάσματα ήταν πρακτικά αδύνατη, χωρίς διαρθρωτικές αλλαγές και χωρίς ρήξεις με οικονομικά και συντεχνιακά συμφέροντα. Έτσι, το 2009, σε συνθήκες παγκόσμιας ύφεσης,
το δημοσιονομικό έλλειμμα το 2009 προσέγγισε τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ταυτόχρονα, όμως,
η οικονομία είναι σε κρίση. Πέρυσι είχαμε αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης 2%. Για φέτος, παρά τις επίσημες, αισιόδοξες προβλέψεις που μιλούν για μείον 0,3%, δεν αποκλείεται καθόλου η μείωση να είναι πολύ μεγαλύτερη από την περυσινή. Η επίσημη ανεργία έχει ήδη περάσει το 10%. Το ποσοστό ανεργίας στους νέους ξεπερνά ήδη το 25%.
Ωστόσο, το πρόβλημα που καλείται, πρωτίστως, να αντιμετωπίσει η χώρα δεν είναι αυτό της οικονομικής κρίσης, αλλά της δημοσιονομικής ανισορροπίας. Η ΕΕ ζητεί από την Ελλάδα να μειώσει το δημοσιονομικό της έλλειμμα κατά 4 μονάδες μέσα στο 2010. Και της ζητεί να συνεχίσει την περιοριστική αυτή πολιτική ως το 2012, για να ρίξει το δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το 3%. Όλα αυτά είναι γνωστά.
Είναι, επίσης, γνωστό ότι δύο μεγάλες αιτίες του δημοσιονομικού ελλείμματος είναι: (α) Οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους. Το 2009 το κονδύλι αυτό ανήλθε στα 12 δισεκατομμύρια ευρώ, και (β) Η στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος. Το 2009 το κονδύλι αυτό ανήλθε στα 16 δισεκατομμύρια ευρώ.

Αν η Ελλάδα θέλει να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ, πρέπει να λύσει το πρόβλημα της δημοσιονομικής ανισορροπίας με τα μόνα βραχυπρόθεσμα μέτρα που έχει στη διάθεσή της, δηλαδή με δημοσιονομικά μέτρα: (α) με περιορισμό των δημόσιων δαπανών και (β) με αύξηση της φορολογίας.
Περιθώρια περιορισμού των δημόσιων δαπανών ασφαλώς υπάρχουν, και μάλιστα μεγάλα. Ο δημόσιος τομέας, παρά τις αποκρατικοποιήσεις που έγιναν τα τελευταία 20 χρόνια, αντί να μειωθεί έχει διογκωθεί, φθάνοντας το 2009 στο 51% του ΑΕΠ. Οι περιοχές από τις οποίες θα μπορούσαν, πράγματι, να γίνουν σημαντικές περικοπές είναι:

α). Περιορισμός των δημόσιων δαπανών. Σε μια χώρα που δεν ξέρει πόσους ακριβώς υπαλλήλους έχει, πόσες υπηρεσίες λειτουργεί, τι μισθούς και τι επιδόματα παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοί της, είναι προφανές ότι υπάρχουν μεγάλα περιθώρια περιορισμού των δημόσιων δαπανών. Να εφαρμόσουμε, επί τέλους, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Να καθιερώσουμε ενιαίο μισθολόγιο, που θα παίρνει υπόψη την ποιότητα και την αξία της εργασίας, την προσφορά του εργαζόμενου. Να χτυπήσουμε τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά, τις πελατειακές σχέσεις. Να ενοποιήσουμε επικαλυπτόμενες υπηρεσίες, ακόμη και να καταργήσουμε υπηρεσίες και επιτροπές που δεν προσφέρουν έργο. Με λίγα λόγια, να επιβάλλουμε πραγματική διαφάνεια αξιοκρατία στο Δημόσιο τομέα, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει ως σημαντικός μοχλός της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας,
β). Εισοδηματική πολιτική στο δημόσιο τομέα. Οι ανισότητες που υπάρχουν σε μισθούς και συντάξεις, οι αδιανόητες αδικίες, οι παραλογισμοί στην αξιολόγηση προσόντων και προσφοράς (π.χ. ένας λιμενεργάτης στο κρατικό λιμάνι του Πειραιά μπορεί να παίρνει περισσότερα λεφτά από τέσσερις ή και πέντε καθηγητές Πανεπιστημίου ή από έξι πιλότους της πολεμικής αεροπορίας, ενώ ακόμη και μια καθαρίστρια ή ένας κλητήρας υπουργείου μπορεί να αμείβεται καλύτερα από ένα Καθηγητή Πανεπιστημίου ή έναν Γιατρό του ΕΣΥ). Η αριστερά οφείλει να προτείνει: ενιαίο, εξορθολογισμένο μισθολόγιο, στο οποίο θα πρέπει να ενσωματωθούν τα επιδόματα. Θα πρέπει, επίσης, να τολμήσει να προτείνει πλαφόν στους μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου, με μέτρο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Είναι αδιανόητο, μια χώρα σαν την Ελλάδα, με τα οικονομικά προβλήματα που έχει, να είναι η μακράν πιο γενναιόδωρη χώρα του κόσμου, επιτρέποντας συντάξεις που ξεπερνούν το τετραπλάσιο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, όταν η δεύτερη πιο γενναιόδωρη χώρα στον κόσμο επιτρέπει συντάξεις μόνο ως το διπλάσιο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
Και, ταυτόχρονα, η μεγάλη πλειοψηφία των συνταξιούχων να ζουν με συντάξεις πείνας: από 360 έως 720 ευρώ. Η πολιτική αυτή δικαιώνει απολύτως εκείνους που χαρακτηρίζουν το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα σαν μια τεράστια έρημο, που κρύβει όμως μέσα της μερικές οάσεις που δεν μπορεί να βρει κανείς πουθενά αλλού στον κόσμο. Επομένως, η Αριστερά οφείλει να προτείνει: πλαφόν γύρω στο δυόμισι φορές το κατά κεφάλην ΑΕΠ για τις συντάξεις (περίπου 56.000 ευρώ το χρόνο) και τέσσερις φορές το ΑΕΠ για τους μισθούς του δημόσιου τομέα (περίπου 90.000 ευρώ το χρόνο) – μηδενός εξαιρουμένου.
γ). Φορολογική πολιτική. Χρειαζόμαστε μια πιο τολμηρή μεταρρύθμιση από εκείνη που προτείνει η κυβέρνηση. Για ατομικό ετήσιο εισόδημα μέχρι 36.000 ευρώ θα πρέπει να υπάρξει σημαντική φορολογική ελάφρυνση, δεδομένου ότι το πάγωμα των μισθών για τα δύο τελευταία χρόνια, που πιθανότατα θα συνεχιστεί ως και το 2012, αλλά και η μη τιμαριθμοποίηση των φορολογικών κλιμακίων, έχουν προκαλέσει σοβαρή αφαίμαξη σε εισοδήματα τα οποία μόλις επαρκούν για να καλύψει μια μέση οικογένεια τις βασικές της ανάγκες. Για εισοδήματα από 36.000 ευρώ έως 60.000 ευρώ, φορολογικοί συντελεστές που θα αυξάνουν προοδευτικά τη φορολογική επιβάρυνση. Και, τρίτον, για εισοδήματα άνω των 60.000 ευρώ φορολογικός συντελεστής 45%.
Ως προς το ΦΠΑ. Θα μπορούσαμε να προτείνουμε την ένταξη στο συντελεστή του 9% διαφόρων εισοδημάτων που σήμερα απαλλάσσονται. Πολλές από τις απαλλαγές αυτές δεν έχουν λογική. Και, πάντως, δεν έχει η χώρα την πολυτέλεια να εξακολουθήσει να είναι τόσο γενναιόδωρη προς ορισμένες επαγγελματικές ομάδες. Επίσης θα μπορούσαμε να προτείνουμε την επιβολή υψηλότερων ειδικών φόρων κατανάλωσης σε αγαθά πολυτελείας, όπως και να προτείνουμε υψηλότερους δασμούς σε ακριβά αυτοκίνητα, ιδιωτικά σκάφη, κ.λπ.
δ). Διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Οι εκτιμήσεις για το μέγεθος της παραοικονομίας την ανεβάζουν μέχρι και στο 40% του ΑΕΠ. Μια κυβέρνηση που θα είχε τη βούληση να χτυπήσει την παραοικονομία, να διευρύνει τη φορολογική βάση, να περιορίσει την εισφοροδιαφυγή, θα μπορούσε να προσδοκά από τις πηγές αυτές σημαντικά περισσότερα έσοδα από κάθε άλλη πηγή.
ε). Δημόσια έργα. Τα μεγάλα δημόσια έργα είναι μία από τις δύο κύριες πηγές από τις οποίες αντλεί τη δύναμή της η οικονομική ολιγαρχία του τόπου – οι εθνικοί εργολάβοι. Το κόστος κατασκευής δημόσιων έργων στην Ελλάδα είναι πολλαπλάσιο σε σύγκριση με εκείνο άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Αυστηρός δημόσιος έλεγχος, ανάθεση έργων με ανοικτούς μειοδοτικούς διαγωνισμούς, ορισμός ανεκτών τιμών Η αριστερά θα μπορούσε να προτείνει χρονική μετάθεση της υλοποίησης ορισμένων μεγάλων έργων. Για τα έργα που θα κριθεί απαραίτητο να γίνουν, έλεγχος του κόστους με βάση συγκριτικά στοιχεία άλλων χωρών. Χωρίς τέτοιες αλλαγές, τα μεγάλα δημόσια έργα θα απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος των χρηματοδοτήσεων του ΕΣΠΑ 2007-2013, ύψους 20,4 δισεκατομμυρίων ευρώ.
στ). Μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Μολονότι, κάτω από την πίεση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, οι αμυντικές δαπάνες εμφανίζουν τα τελευταία χρόνια σταθερή μείωση, υπάρχουν περιθώρια για ουσιαστικές ακόμη περικοπές σε μέσα και οπλικά συστήματα, που δεν εξυπηρετούν την αμυντική θωράκιση της χώρας, αλλά εντάσσονται στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, η εισοδηματική πολιτική και η φορολογική μεταρρύθμιση δεν θα μπορέσουν από μόνες τους να λύσουν το πρόβλημα. Η συνεισφορά τους στη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος θα είναι μάλλον περιορισμένη, κυρίως επειδή η πολιτική δημοσιονομικής αυστηρότητας θα επιδεινώσει την οικονομική κρίση. Δεν θα είναι, επομένως, εύκολο μόνο με τέτοια μέτρα να αποκατασταθεί η δημοσιονομική ισορροπία. Χρειάζονται και τολμηρά μέτρα τόνωσης της οικονομίας.

Η Αριστερά θα μπορούσε να επεξεργαστεί αναπτυξιακές προτάσεις με σκοπό κυρίως την αύξηση της δημιουργικής απασχόλησης. Η πιο μεγάλη ελπίδα μας είναι το ανθρώπινο δυναμικό μας. Κι όμως, ένα εκατομμύριο άνθρωποι, εκατοντάδες χιλιάδες από τους οποίους είναι νέοι, με καλές σπουδές και διάθεση για δουλειά, μένουν αναξιοποίητοι. Η μεγαλύτερη απόδειξη της αποτυχίας του πολιτικού μας συστήματος και του αναπτυξιακού μοντέλου που ακολούθησε η χώρα από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα είναι ακριβώς ότι τεράστιες επενδύσεις της κοινωνίας μας σε ανθρώπινο δυναμικό χάνονται τελείως, Όχι μόνο δεν παρέχονται στους νέους ανθρώπους κίνητρα και ενθαρρύνσεις, αλλά κάθε προσπάθειά τους να ενταχθούν δημιουργικά στην παραγωγική διαδικασία ακυρώνεται από τη γραφειοκρατία, την αναξιοκρατία, τις πελατειακές σχέσεις, τη διαφθορά και τη διαπλοκή.

Η Αριστερά θα μπορούσε να προτείνει μια ριζική αλλαγή της κατανομής των χρηματοδοτήσεων του ΕΣΠΑ 2007-2013, ώστε να διατεθούν περισσότερα κεφάλαια για την αύξηση της απασχόλησης των νέων σε τομείς στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη του τόπου, όπως η έρευνα και ανάπτυξη, η αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οι νέες τεχνολογίες, οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού, οι βιολογικές καλλιέργειες. Ιδιαίτερη ενθάρρυνση πρέπει να δοθεί στις ομάδες παραγωγών και στη συλλογική επιχειρηματικότητα. Σημαντικές χρηματοδοτήσεις πρέπει, επίσης, να στραφούν από το τρέχον ΕΣΠΑ στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, με την ενίσχυση του εξαγωγικού προσανατολισμού τους και τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων τους.

Η Αριστερά θα μπορούσε, επίσης, να προτείνει μέτρα αναζωογόνησης του κλάδου των κατασκευών, όπως π.χ. να επιβάλει στο τραπεζικό σύστημα, ιδίως στις τράπεζες που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα ρευστότητας των 28 δισεκατομμυρίων ευρώ, την υποχρέωση να χορηγούν στεγαστικά δάνεια στο ύψος της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Θα μπορούσε, επίσης, να προτείνει τη μείωση του ΦΠΑ στις νέες κατοικίες από 19 σε 9%, εφόσον είναι ενεργειακά αυτόνομες.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει, επίσης, να δοθεί στη λειτουργία των αγορών. Σε συνθήκες ύφεσης συνήθως ενισχύονται οι εναρμονισμένες πρακτικές των ολιγοπωλιακών επιχειρήσεων, αλλά και τα φαινόμενα αισχροκέρδειας, για να αναπληρώσουν τις απώλειες από τη μείωση της καταναλωτικής ζήτησης. Θα πρέπει να ενισχυθούν οι δημόσιοι και κοινωνικοί έλεγχοι των αγορών, για να προστατευθεί η αγοραστική αξία των μειωμένων εισοδημάτων. Να επινοηθούν νέοι θεσμοί ελέγχου, να αξιοποιηθούν οι νέες δυνατότητες που προσφέρει το Διαδίκτυο για την ενημέρωση και την κινητοποίηση των καταναλωτών εναντίον εκείνων που αισχροκερδούν.

Η υπέρβαση της σημερινής κρίσης, μέσα στο χρονικό ορίζοντα που έχει ορίσει το ECOFIN, είναι μάλλον αδύνατη, εκτός αν η αναμενόμενη ανάκαμψη των μεγάλων οικονομιών της ΕΕ αναπτύξει τέτοια δυναμική που θα ξεπεράσει ακόμη και τις πιο αισιόδοξες σημερινές προβλέψεις.

Ωστόσο, ακόμη και αν αυτό συμβεί, και το 2012 η Ελλάδα έχει κατεβάσει το δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω από το 3%, και η οικονομία αρχίσει να αναπτύσσεται με χαμηλούς έστω ρυθμούς, τίποτε ουσιαστικά δεν θα έχουμε πετύχει, αν παράλληλα δεν έχουν προχωρήσει οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.
Χωρίς τις μεταρρυθμίσεις αυτές, είναι βέβαιο ότι οι θυσίες του λαού μας θα αποδειχθούν ξανά μάταιες.

Ο τόπος έχει ανάγκη από μεγάλες μεταρρυθμίσεις.

Πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας, ουσιαστικός εκδημοκρατισμός

Μεταρρυθμίσεις προς ένα βαθύ και ουσιαστικό δημοκρατικό εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος με αποφασιστικό χτύπημα στη διαφθορά και τη γραφειοκρατία. Αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Ενίσχυση της αυτονομίας του πολιτικού συστήματος έναντι της κρατικοδίαιτης οικονομικής ολιγαρχίας. Δημοκρατική οργάνωση των κομμάτων. Καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος.
Αποκατάσταση της εκπαιδευτικής λειτουργίας, ενθάρρυνση της έρευνας και αναβάθμιση της παιδείας, ώστε να βγαίνουν από τα ελληνικά πανεπιστήμια επιστήμονες και τεχνολόγοι που δεν θα έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τους αποφοίτους των καλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου.
Κοινωνικός έλεγχος στα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, ώστε να πάψουν να λειτουργούν ως όπλα της οικονομικής ολιγαρχίας εναντίον του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας.
Εκδημοκρατισμός και εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης, καταπολέμηση της διαπλοκής πολιτικής και οικονομίας και αντιμετώπιση με δρακόντεια μέτρα της εκτεταμένης διαφθοράς, στην οποία πάντοτε εμπλέκεται και το κράτος.
Δημιουργία νέων, αδιάφθορων μηχανισμών εσωτερικού ελέγχου, υπό την εποπτεία διακομματικής επιτροπής, που θα διενεργούν ελέγχους στις δράσεις και λειτουργίες του κράτους. Εξυγίανση και ανασυγκρότηση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους ώστε να αποκτήσει, επί τέλους, η Πολιτεία ένα αποτελεσματικό μέσο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Οικονομικές Μεταρρυθμίσεις. Ριζική αλλαγή αναπτυξιακού μοντέλου

Στροφή στην Έρευνα και Ανάπτυξη. Ενθάρρυνση των καινοτομιών. Αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας, ιδίως των νέων, στην κατεύθυνση της επινόησης προϊόντων τεχνολογίας αιχμής.
Στροφή στην ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αξιοποίηση των μεγάλων συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας, την ηλιοφάνεια και τους ισχυρούς ανέμους. Αξιοποίηση του νερού της βροχής. Ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων, Έμφαση στην εξοικονόμηση ενέργειας με την κατασκευή κτιρίων ενεργειακά αυτοδύναμων και με ελαχιστοποιημένες απώλειες ενέργειας.
Στροφή στη συλλογική επιχειρηματικότητα. Ενθάρρυνση των ομάδων παραγωγών, που μπορούν να επινοούν και να προσφέρουν νέα προϊόντα, υψηλής ποιότητας, ικανά να κερδίσουν μια θέση στις διεθνείς αγορές. Ενίσχυση της συλλογικής επιχειρηματικής δράσης των νέων, για την αξιοποίηση των γνώσεων και της δημιουργικότητάς τους, κυρίως σε τεχνολογίες αιχμής.
Στροφή στην οργανική γεωργία και αναδιαρθρώσεις στις εκτατικές και εντατικές καλλιέργειες. Προοδευτική απομάκρυνση από τις καλλιέργειες που συντηρούνται μόνο χάρις στις κοινοτικές επιδοτήσεις. Ανάπτυξη μεγαλύτερων ποικιλιών, με παράλληλη έμφαση στην ποιότητα. Οργάνωση της διάθεσης των προϊόντων από αγροτικούς συνεταιρισμούς, μέσω πραγματικών λαϊκών αγορών ή καταναλωτικών συνεταιρισμών για να μειωθεί δραστικά η διαφορά μεταξύ τιμής παραγωγού και τιμής καταναλωτή και να ενισχυθεί το αγροτικό εισόδημα. Διαχείριση των υδατικών πόρων και καλύτερη αξιοποίηση του βρόχινου νερού. Ορθολογική χρήση λιπασμάτων, αυστηροί περιορισμοί στη χρήση φυτοφαρμάκων.
Στροφή στον ποιοτικό τουρισμό. Προώθηση εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Ανάδειξη του ιστορικού και πολιτισμικού πλούτου, που είναι πόλος έλξης ξένων επισκεπτών. Προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, των δασών, των θαλασσών, του τοπίου, που είναι επίσης πόλοι έλξης επισκεπτών. Αποκλεισμός από τον τουριστικό κλάδο των αισχρών κερδοσκόπων, που αμαυρώνουν την εικόνα της Ελλάδας ως τουριστικού προορισμού.
Ενίσχυση της ναυτιλίας και στροφή σε ελληνικά πληρώματα. Ενθάρρυνση του εκσυγχρονισμού του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου με την προφορά κινήτρων για τη συμμετοχή εφοπλιστικού κεφαλαίου. Απόκτηση ικανότητας ναυπήγησης μεγάλων εμπορικών και πολεμικών πλοίων ελληνικής σχεδίασης. Η χώρα με τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο είναι αδιανόητο να μην διαθέτει σύγχρονα και ανταγωνιστικά ναυπηγεία.
Ενίσχυση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, για τη μείωση της εξάρτησης της χώρας μας από τους μεγάλους κατασκευαστές σύγχρονων οπλικών συστημάτων, αλλά και για τη δημιουργία ενός πεδίου εφαρμογής καινοτομιών.
Επινόηση και θέσπιση νέων μορφών ελέγχου των αγορών. Συντονισμός των πολιτών και των κινημάτων τους σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη ρύθμιση των αγορών, την αποτροπή των εναρμονισμένων πρακτικών, των καρτέλ, για τον αποκλεισμό της πρακτικών διακριτικής τιμολόγησης μεταξύ ευρωπαϊκών κρατών. Αξιοποίηση στον αγώνα αυτό όλων των δυνατοτήτων που μας παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία.
Συνολική στροφή της ελληνικής οικονομίας στην ποιότητα. Η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να συνεχίσει την προϊόντων που υστερούν σε ποιότητα, τυποποίηση, εμφάνιση, μάρκετινγκ, αλλά είναι απλώς φτηνότερα. Δεν μπορεί να παράγει φθηνότερα προϊόντα, μπορεί όμως να παράγει ποιοτικότερα και να τα προωθεί στις διεθνείς αγορές αποτελεσματικότερα.

Στροφή σε τέτοιες μορφές οργάνωσης της παραγωγής και των ανταλλαγών που ανοίγουν ρωγμές στον υφιστάμενο κοινωνικοοικονομικό σχηματισμό, ή καλύτερα που ανοίγουν παράθυρα στο αύριο.
Τέτοιες μορφές θα μπορούσαν να είναι η διεύρυνση των δραστηριοτήτων της κοινωνικής οικονομίας, αλλά και της ίδιας της έννοιας της. Η ενθάρρυνση δραστηριοτήτων που θα αναλαμβάνονται από συνεταιρισμούς ή ομάδες ομότιμων παραγωγών, και θα δίνουν έμφαση κυρίως στην απασχόληση και στην ποιότητα ζωής, στις ανάγκες του ανθρώπου και όχι στο κέρδος και τη συσσώρευση.
Τέτοιες μορφές θα μπορούσαν, επίσης, να είναι διάφορα τολμήματα αυτοδιαχείρισης στην παραγωγή, στις υπηρεσίες, στην παραγωγή και διακίνηση γνώσης. Ακόμη και στον τραπεζικό τομέα θα μπορούσαμε να κινητοποιήσουμε πόρους και ανθρώπους για τη δημιουργία μη κερδοσκοπικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που θα δέχονται καταθέσεις προσφέροντας ανταγωνιστικά επιτόκια, και θα χορηγούν μικρά δάνεια με χαμηλότερα επιτόκια από εκείνα της αγοράς σε ομάδες επιχειρηματιών και επαγγελματιών και, προπαντός, σε νέους, για να εφαρμόζουν καινοτόμες ιδέες.
Η πολιτική αυτή, που ενδεικτικά αναφέραμε κάποιες από τις συγκεκριμένες στοχεύσεις της, στηρίζεται, ουσιαστικά στην κινητοποίηση των αυθεντικών, δημιουργικών δυνάμεων του λαού μας και επιδιώκει να συνενώσει το αίτημα της οικονομικής ανάπτυξης με εκείνο του ουσιαστικού εκδημοκρατισμού του πολιτικού μας συστήματος, αλλά και της πραγματικής προόδου της κοινωνίας μας. Αυτός, πιστεύουμε, είναι ο δρόμος μας. Είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος. Αλλά είναι ο μόνος, πιστεύουμε, ότι θα επιτρέψει αύριο στους νέους του τόπου μας να μπορούν και πάλι να ονειρεύονται, να σχεδιάζουν, να καινοτομούν, να ερωτεύονται και να κάνουν παιδιά, αλλά και να συμμετέχουν δημιουργικά, με την ορμή και το πάθος της νιότης τους, στην πολιτική διαδικασία.

Και τότε θα είμαστε βέβαιοι ότι, επί τέλους, ξεκαθαρίσαμε τους λογαριασμούς μας με τον μεγάλο εφιάλτη που μας κληροδότησαν η χαμένη δεκαετία του ’80 και οι ανίκανες κυβερνήσεις που ακολούθησαν.

114 σχόλια:

  1. Δραστική μείωση των εξοπλισμών και των στρατιωτικών δαπανών.

    Αποχώρηση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων από ξένα εδάφη.


    Συγκρότηση κρατικού πόλου παρέμβασης στο τραπεζικό σύστημα, με πυλώνες την Εθνική Τράπεζα, την ΑΤΕ και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που περνούν σε απόλυτο δημόσιο έλεγχο και ιδιοκτησία.

    Εθνικοποίηση, χωρίς αποζημίωση, κάθε Τράπεζας, που αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις και τους καταθέτες - καταθέτριές της και χρειάζεται Κρατική στήριξη.

    Αναστροφή της σχέσης άμεσων - έμμεσων φόρων και της φορολογίας κεφαλαίου - εργασίας.

    Αποκατάσταση της προοδευτικότητας και αναλογικότητας των φορολογικών συντελεστών. Επαναφορά του συντελεστή 40% για τα κέρδη Α.Ε. και ΕΠΕ άνω των 30.000 €.

    Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

    Εφαρμογή μηδενικού συντελεστή ΦΠΑ σε βασικά είδη απαραίτητα για την επιβίωση, παιδικά είδη και βιβλία.

    Αποφασιστικό χτύπημα της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής και της εισφοροδιαφυγής με πλήρη αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και υπό τον όρο σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων.

    Κατάργηση κάθε είδους οικονομικής δραστηριότητας ή συναλλαγής μέσω «off shore» εταιριών.

    Κατάργηση όλων των φορολογικών προνομίων του εφοπλιστικού κεφαλαίου, των μεγάλων εισοδημάτων και της Εκκλησίας.


    Επιστροφή στο Κράτος της μεγάλης ακίνητης εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας και απόδοσή της σε ακτήμονες και σε δημόσια χρήση.

    Τα εισοδήματα των Εκκλησιαστικών Ενώσεων και Οργανώσεων από εμπορικές δραστηριότητες, χρεώγραφα και εκμετάλλευση ακινήτων, φορολογούνται κανονικά.

    Να επανέλθουν υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο όλες οι Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί στους τομείς της Ενέργειας, των Τηλεπικοινωνιών, των Υδάτινων πόρων - ύδρευσης και των Μεταφορών, χωρίς αποζημίωση των μεγαλομετόχων.

    Ανάκτηση των ΕΛΠΕ, ματαίωση της εισαγωγής της ΔΕΠΑ στο Χρηματιστήριο και πλήρης κρατικός και κοινωνικός έλεγχος του συστήματος διύλισης, διάθεσης και εμπορίου των καυσίμων.

    Ανάκτηση του δημόσιου ελέγχου και ιδιοκτησίας των υποδομών της χώρας (λιμάνια, αεροδρόμια, μαρίνες, δρόμοι, τουριστικές εγκαταστάσεις κλπ), που έχουν παραχωρηθεί ή ξεπουληθεί σε ιδιώτες και ελληνικές και ξένες πολυεθνικές επιχειρήσεις χωρίς αποζημίωση. Ακύρωση των ΣΔΙΤ και των συμβάσεων παραχώρησης. Ριζική αναμόρφωση, πλήρης διαφάνεια και έλεγχος στο σύστημα ανάθεσης - εκτέλεσης μεγάλων έργων και στις πολιτικές γης.

    Κοστολογικός έλεγχος σε όλα τα στάδια από την παραγωγή και την εισαγωγή ως την κατανάλωση. Ελεγχος στις πηγές διαμόρφωσης του κόστους και των τιμών.

    Άμεση αύξηση της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση και την έρευνα από τον κρατικό προϋπολογισμό τουλάχιστον στον μέσο Ευρωπαϊκό όρο

    Φορολογικές και θεσμικές ρυθμίσεις που θα διευκολύνουν τη στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με σεβασμό του αισθητικού και φυσικού πλούτου των περιοχών εγκατάστασης. Προνομιακή χρήση και ενίσχυση των ηλεκτροφόρων, σταθερής τροχιάς, συγκοινωνιών.

    Ανασύνταξη του συνεταιριστικού κινήματος. Ενίσχυση με ισχυρά κίνητρα και μέσα της διαμόρφωσης νέου τύπου, σύγχρονων, ισχυρών, διαφανών, αποδοτικών και δημοκρατικών Συνεταιρισμών, μακριά από κομματικές και πελατειακές εξαρτήσεις. Παρέμβασή τους σε όλες τις φάσεις του κυκλώματος παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας. Στήριξη των ομάδων παραγωγών στα πλαίσια του συνεταιριστικού κινήματος.

    Ειδικά μέτρα ανακούφισης των αγροτών και κτηνοτρόφων από τα χρέη. Να μπει ένα πλήρες και οριστικό τέλος στους τόκους υπερημερίας (πανωτόκια).

    Εδική στήριξη της κτηνοτροφίας με ενίσχυση των παραγωγών στη μεταφορά του προϊόντος, στην αγορά ζωοτροφών και επέκταση της εθνικής καλλιέργειας ζωοτροφών και έλεγχος της σύστασης τους.

    Διαμόρφωση αφορολόγητου αποθεματικού για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.

    Προώθηση συνεταιριστικών μορφών για την έρευνα, επιμόρφωση, οργάνωση και προώθηση προϊόντων.

    Ειδική χαμηλότοκη πιστωτική πολιτική, με ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής. Αξιοποίηση στην κατεύθυνση αυτή της ΤΕΜΠΕ ΑΕ με τη μετατροπή της σε Δημόσια Τράπεζα ειδικού σκοπού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. EΧΕΙΣ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΕΙ τις επανακρατικοποιησεις? και εαν ναι ποσο ειναι και απο που θα προκυψουν? Για να ειναι σοβαρα αυτα που γραφεις.Ειπαμε φιλε μου,τα λεφτα δεν ειναι μαρουλια οπως πρωτος αντιληφθηκε ο Λενιν που στην πραξη κληθηκε να λυσει ενα παρομοιο αναλογικα πρβλ. Αλλα με τους τροτσκιστες που εχετε μπλεξει,αλληθωριζετε στις μπουρδολογιες του Τροτσκυ που ελεγε πριν 90 χρονια.mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γράφω εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση για τους μεγαλομετόχους. Ούτε αυτό δεν διάβασες αγαπητέ μου mike στην προσπάθεια να απαντήσεις σε με τον αριστεριστή. Άρα κόστος μηδέν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωχ πάλι κρατικοποιήσεις, δηλαδή λαμόγια που διορίζουν φουλ, κλέφτες διευθυντές που αγοράζουν υπερκοστολογημένα από τον Κόκαλη, μισθοί τσάμπα σε συνδικαλιστές κλπ ωραία εποχής Αντρέα. Δεν θα πάρω.
    Η κρατικοδίαιτη "αντισυστημική" "Αριστερά" καρβέλια ονειρεύεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να γιατί είστε δογματικοί. Να γιατί είστε η άλλη όψη του Περισσού. Από όλα τα μέτρα σας έμειναν οι εθνικοποιήσεις. Να γιατί δεν είστε αριστεροί, αγαπητοί μου. Όσο κι αν σας εκνευρίζει αυτό εγώ θα το επαναλαμβάνω συνεχώς. Είστε σε άλλο στρατόπεδο. Τελεία και παύλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ε τότε βγάλτες από την πλατφόρμα να υπογράψουμε τον υπόλοιπο κουβά να βάλουμε μπροστά τον Αλαβάνο και πίσω μεις όλοι με τη ντουντούκα και βουρ στα προπύλαια.
    Και το βράδυ στην ταβέρνα, ρετσίνα κι'αντάρτικα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιώργο, για να αποφύγουμε σήμερα τους φαιδρούς, ξεκινάω από ένα σχόλιό σου στο προηγούμενο άρθρο: «επείγει η διατύπωση μιας εναλλακτικής πρότασης για τα μέτρα και την κρίση καθώς και την ύφεση που θα ακολουθήσει πράγμα που σε καμιά περίπτωση δεν συνιστά η τυφλή αντίδραση ΚΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ που συνιστούν ...εξέγερση (και βαθύτερη ήττα των εργαζομένων)». Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς, αλλά δε βλέπω πώς μπορεί να αλλάξει η πολιτική που ακολουθήθηκε χωρίς εξέγερση. Συμφωνούμε σίγουρα ότι η εξέγερση πρέπει να έχει κάτι σοβαρό και άμεσα εφαρμόσιμο να αντιπροτείνει, αλλά δε βλέπω άλλο τρόπο να αλλάξουν ρότα η κυβέρνηση και η ΕΕ από το να αναγκαστούν να το κάνουν. Και δε θα αναγκαστούν εκτός και αν οι απεργίες και οι αντιδράσεις ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο του πρόσφατου παρελθόντος.

    Leo, πολύ ωραίο και το τελευταίο σου άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολυβώτη, παρότι φαιδρός, συμφωνώ μαζί σου. Είπες: "Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς, αλλά δε βλέπω πώς μπορεί να αλλάξει η πολιτική που ακολουθήθηκε χωρίς εξέγερση. Συμφωνούμε σίγουρα ότι η εξέγερση πρέπει να έχει κάτι σοβαρό και άμεσα εφαρμόσιμο να αντιπροτείνει, αλλά δε βλέπω άλλο τρόπο να αλλάξουν ρότα η κυβέρνηση και η ΕΕ από το να αναγκαστούν να το κάνουν". Μήπως πρέπει να ανησυχήσεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολυβώτη ευχαριστώ.
    Το λιμάνι της Σίφνου είναι το φόντο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πάω για τρέξιμο, μέχρι να γυρίσω να μην έχετε πλακωθεί,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @redteam
    Υπάρχει ένα πρόβλημα. Γενικότερο ίσως αλλά κυρίως με τους γηραιούς αριστεριστές είναι έντονο. Επειδή έχουν συνηθίσει ο διάλογος να γίνεται είτε σε στάση προσοχής είτε με κραυγές, όταν στην ωριμότητά τους αναγκάζονται να υιοθετήσουν «φλώρικες» συνήθειες όπως συζήτηση με επιχειρήματα δυσκολεύονται. Έτσι και οι παλιμπαιδίζοντες αντισυστημικοί. Με το αράδιασμα σινδονιάδων και μάλιστα αριθμημένων (7, 10, 15, 20 κ.ο.κ. θέσεις, ερωτήματα, κ.ο.κ. του ΣΥΡΙΖΑ, του Αλαβάνου κ.ο.κ) μας λένε «Λέτε ότι δεν έχουμε προτάσεις. Πάρτε προτάσεις. Προτάσεις να φαν κι οι κότες.» Μόνο που δυστυχώς γι’ αυτό και μόνο κάνουν.
    Π.χ. «Χωρίς αποζημίωση» η φρασούλα για την οποία επαίρεται ο παραπάνω. Δηλαδή αλλαγή του Συντάγματος, αποδέσμευση από την ΕΕ και από τους θεσμούς όπως Συμβούλιο της Ευρώπης (Βενεζουέλα, πάνω κάτω) και αυτά για ξεκίνημα. Γι’ αργότερα βλέπουμε.
    Και σε κάτι που ξέρω κάπως καλύτερα, αγροτικοί συνεταιρισμοί και τα σχετικά. Προφανώς, και για πολλοστή φορά συμβαίνει αυτό με τον συγκεκριμένο κύριο, αγνοεί παντελώς ό, τι έχει διαδραματιστεί στον αγροτικό τομέα από τη δεκαετία του 1980 και μετά. Έχουν δοκιμαστεί όλα αυτά (προμηθευτικές κλπ), έχουν δοθεί κίνητρα για τη συλλογική οργάνωση των παραγωγών και «αντικίνητρα» για τους μεμονωμένους. Ρωτήστε ή μάλλον διαβάστε τα αποτελέσματα, πρόσφατα είναι. Τιμές Αθηνών, όχι Βρυξελλών/Ενσυνείδητο, διακομματικό σαμποτάρισμα οποιασδήποτε αλλαγής προς το δικαιότερο, ναι προς το δικαιότερο, όπως το ακούτε. Και θόλωμα των νερών όταν ενοχλούνταν τα τοπικά μέχρι και προσωπικά συμφέροντα. Δοκιμάστε να δείτε το ρόλο που έπαιξαν όλα αυτά τα χρόνια οι «συνεπείς» αριστερές δυνάμεις.

    Τέλος, και όσο με αφορά, αν το σχέδιο που διαθέτετε είναι το παραπάνω, έχετε δίκιο. Δεν είμαστε στην ίδια πλευρά ή καλύτερα δεν είμαστε στην ίδια εποχή.
    Τουλάχιστον οι άλλοι που υπόσχονται την κατάληψη των ανακτόρων αύριο (άντε μεθαύριο) είναι πιο ειλικρινείς. Σας το έχω ξαναπεί, αφού ο οραματικός λόγος σας πάει γιατί ξοδεύεστε σε επιχειρηματολογία. Δεν το έχετε.
    vinotinto

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εγώ vividino, αρχίζω να μην είμαι στην ίδια πλευρά , ακόμη και με την ΑΑ.
    Οποιος ανέχεται κάτω από την ίδια ταμπέλα του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ, τους τραμπούκους του ΣΥΡΙΖΑ, που την μια μέρα απαιτούν να σωπάσουν οι διανοούμενοι, την άλλη μέρα να το βουλώσει ο Κουβέλης, την τρίτη να μη μιλάει η ΣΩΤΗ και σήμερα δέρνει τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, έχει ευθύνες. Οσες ανακοινώσεις και να βγάζει.

    Δεν μου φτάνει.
    Πλέον ο Κουβέλης, ο Σαμπατακάκης, ο Μαργαρίτης ο Χ"Σωξράτης, ο Λυκούδης , μου φταίνε.
    Με εξοργίζουν, με εξεφτελίζουν, με τους υπολογισμούς που κάνουν ως ηγεσία της πτέρυγας για το που θέλουν να οδηγήσουν τον κόσμο της ΑΑ.

    Δεν καταλαβαίνουν ότι σ'αυτό τον δρόμο δεν μπορούν να τους ακολουθήσουν;

    Λυπάμαι.
    Κατάφεραν να δόσουν στέγη στην οργή και διόξαν από το σπίτι τους αριστερούς που θέλουν απλά να είναι λογικοί.

    Αντί να ασχολούνται με την έκφραση των εργαζομένων, ασχολούνται με την καριέρα του Λαφαζάνη και του Τσίπρα.

    Ετσι πολύ λογικα΄ο Μπαλάφας, κόβει το νήμα και τρέχει να πάρει θέση γύρω από τον πρόεδρο και κάποιοι άλλοι ετοιμα΄ζονται για συμβιβασμούς ενόψει των δημοτικών εκλογών.
    Προβλέπω νέο δράμα , τύπου Παπαδημούλη , για τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
    Ελπίζω να μη μας πρήξουν και αυτά για το ποιός ήταν ο καλύτερος εκπρόσωπος των δημοτών. Δεν θα το αντέξω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η ιδέα περί κρατικοποιήσεων χωρίς αποζημίωση είναι ωραία μεν, ανεφάρμοστη και άρα λαϊκίστικη δε!

    καταρχήν η χώρα έχει σύνταγμα το οποίο, στον σκληρό πυρήνα του προστατεύει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Μάλιστα η συγκεκριμένη διάταξη τυγχάνει μη αναθεωρητέα. Επομένως τέτοιου είδους εθνικοποιήσεις, χωρίς αποζημίωση αποκλείονται συνταγματικά.

    Ακόμα όμως και αν φτιάχναμε ένα καινούριο σύνταγμα (έπειτα από λαϊκή εξέγερση) στο οποίο το δικαίωμα της ιδιοκτησίας θα είχε τεθεί υπό κοινωνικούς περιορισμούς, ακόμα και τότε η δήμευση χωρίς αποζημίωση, δεν συνιστά μέθοδο που μπορεί να εφαρμόζεται από ένα κράτος δικαίου, πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να προτείνεται από την αριστερά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Οσον αφορά "Απελπισμένους", όπως ο redteam, που αφού φάγαν τα νιάτα τους και κάναν και δύο παιδιά (να του ζήσουν) αρνούνται να παραδεχθούθν ότι τα κολυβογράμματα της ΚΝΕ ,τα μόνα που ξέρουν δεν αρκούν , τώρα που χρειάζεται να τους βοηθήσουν να σκεφτούν.
    Αρνείται ο redteam να παραδεχτεί ανοικτά αυτό που ξέρει ο ίδιος και προβοκατόρικα , χωρίς να ρίξει την μούρη του, προσπαθεί να πάρει απαντήσεις.
    Προτείνει όλες τις παπαριές για να του τις καταρίψει κάποιος.
    Προσπάθησα πριν από λίγο να του απαντήσω σημείο σημείο, αλλά μετά το μετάνοιωσα.
    Δεν αξίζει σε ένα δειλό να του κάνω την χάρη.
    Και επειδή του χρωστάω μια συγνώμη για την επίθεση που του έκανα προχθές, θέλω να του πω ότι ήμουν έτοιμος να το κάνω, όταν διάβασα το επιχείρημα που είχε.
    "Σκατόπαιδο με οικογένεια και δύο παιδιά (12 και 14 χρόνων)είναι λίγο δύσκολο να είμαι. " μου απαντησε και πλέον ήμουν σίγουρος, ότι δεν άξιζε να του ζητήσω συγνώμη. Δεν σέβεται τα παιδιά του και λέει παπαριές. Γιατί να του ζητήσω συγνώμη;

    Κόψε φίλε τις αερολογίες.
    Η αριστερά σου είναι προσωπικό αδιέξοδο. Δεν θα καταστραφεί η χώρα για να μη χάσετε τύποι σαν εσένα τον ρόλο τους.

    Η Αριστερά σου δεν είναι τίποτε άλλο από το κόμμα-παράταξη διεφθαρμένης κρατικής γραφειοκρατίας.
    Η δική μου αριστερά, είναι αριστερά των νέων στρωμάτων εργαζομένων της κοινωνίας, που δεν έχουν κανέναν ρόλο σε μια κοινωνία γραφειοκρατών στο όνομα δήθεν κάποιου προλεταριάτου, που πλέον δεν υπάρχει.
    Είναι σαν να είχαμε αριστερά των δουλοπαροίκων στις αρχές του 20 αιώνα.
    Εχει αλλάξει ο κόσμος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αγαπητέ Αρη έθεσες σωστά το θέμα. Το ζήτημα είναι λοιπόν πολιτικών αποφάσεων. Ποιος έχει την πολιτική ηγεμονία για να εφαρμόση αυτά και ποιος έχει την πολιτική ηγεμονία να προχωρήσει άμεσα σε αναθεώρηση του Συντάγματος. Αυτό δεν χρειάζεται κατ' ανάγκη εξέγερση και επανάσταση. Αν πάρουμε το παράδειγμα της Βολιβίας μπορούμε να πούμε ότι χρειάζεται μια νέα κοινοβουλευτική κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Ιδού ο δημοκρατικός δρόμος για τον Σοσιαλισμό.

    Αγαπητέ vinotinto για τον αγροτικό τομέα και ειδικά για τις "συνεπείς δυνάμεις" - πέρα από τους πλιατσικολόγους του δικομματισμού - έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά εάν πάμε μίζερα και με ηττοπάθεια δεν πρόκειται να κερδίσουμε ποτέ και το μόνο που θα κάνουμε είναι να ανταλλάσσουμε σχόλια στο διαδίκτυο.
    Δεν πρόκειται για "έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα". Εντάξει δυσκολευόσαστε να μπείτε σε μια διαδικασία ρήξης, δεν είναι εύκολο, αλλά η αριστερά είναι ανατρεπτική δύναμη. Οταν λέμε αλλάζουμε το Σύνταγμα με μια νέα κοινοβουλευτική πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία εννοείται ότι θα συμπεριλάβεις κι αυτά ειδάλλως δεν έχει νόημα ακόμα και να μιλάς για ανατρεπτικό μεταρρυθμισμό(για να βρούμε μια βάση να μιλήσουμε).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. vinotinto, ;Aρης: το πραφανές
    Κοstis: Πάλι φουρτουνιασμενο σε βλέπω. Συμφωνώ είναι πολλά τα δύσκολα στο άλμα. Μα δεν είναι θέμα οργανωτικό νομ.ιζω ότι θα συμφωνείς. Η κίνηση να στηθεί μια Αριστερά με άλλο λόγο είναι σήμερτα επιτακτική, αλλιώς θα κάνουμε μάτι στις επιλογές του κάθε νεοφιλελευθερισμού και θα δεχόμαστε τα αποτελέσματα. Όμως αυτό δεν θάναι το μαγαζί της ΑΑ. Θα είναι κάτι πλατύ, που θα ακουμπάει σε όλους τους Αριστερούς και θα αφήνει απέξω την παρακμή και την εξουσιομανία. Η ΑΑ απλά έχει την ήδη οργανωμένη βάση για να παίξει το ρόλο του πυρήνα συγκρυστάλωσης.Θέλει πολιτική απόφαση από τη μια και προετοιμασία από την άλλη. Ας μείνουμε ζωντανοί, και μας διαβάζουν και μας νιώθουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πολυβώτη, εννοώ κάτι που κι εσύ προϋποθέτεις αν δεν κάνω λάθος. Ότι μια σύντομη εξέγερση γύρω από ένα στρογγυλό "όχι" δεν έχει την ίδια δυναμική με μια πολιτική ανυπακοή διαρκείας γύρω από πέντε επείγοντα αιτήματα. Κατεβαίνουμε στους δρόμους όλοι μαζί: συντεχνίες, λαμόγια, πολιτικοί εκμεταλλευτές και εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, φοιτητές. Το στρογγυλό όχι οξύνει βέβαια το συγκινησιακό θερμόμετρο (με αποτέλεσμα ακρότητες όπως το ξύλο στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ) και ευνοεί την επανάληψη της μπαχαλικής ηγεμονίας στους δρόμους - γιατί είναι μια αναμέτρηση όλα για όλα, δηλαδή εάν επέλθει ήττα το κίνημα συντρίβεται.
    Το αίτημα πχ όπως το έθεσες ότι "τα βάρη είναι δανεικά στο κράτος" και ζητάμε πέντε όρους για να μας επιστραφούν, είναι μια άποψη που συσπειρώνει και ακόμα κι αν χαθεί μια μάχη ο αγώνας μπορεί να συνεχιστεί και ο πόλεμος να κερδηθεί έστω και αργότερα.
    Τώρα θα παρακολουθήσουμε πιθανά το ίδιο έργο με πρωταγωνιστές όχι το αίτημα της κοινωνίας αλλά την επαναστατική γυμναστική του ΠΑΜΕ (όπως πάντα διασπαστή) και των μολότωφ (όπως πάντα καταστροφική).
    Το κίνημα πρέπει να λέει με σαφήνεια τι θέλει. Τα μέτρα δεν τα θέλει κανείς - αυτό αρκεί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Όπως θα είδες επίσης Πολυβώτη κι από την σιντονιάδα ή τρολ, του -με το ζόρι- διαφωτιστή μας, δεν κοστίζει και τίποτα να πετάξεις σκόρπια αιτήματα σαν ξεκάρφωμα για να αριστερίσεις μετά ασύστολα στους δρόμους στέλνοντας τους εργαζόμενους ηττημένους στα σπίτια τους.

    Κατά την ταπεινή μου γνώμη ένα κίνημα έστω και αντίστασης για να είναι πετυχημένο πρέπει να πείθει ότι συμμερίζεται την δυσκολία της κατάστασης. Το ότι αύριο πρέπει να πληρωθούν κάποιες συντάξεις και λεφτά δεν υπάρχουν. Να δέχεται την πραγματικότητα, να κάνει συνειδητά πίσω κάπου (να δέχεται πχ κάποια μέτρα ως επείγον δάνειο προς το δημόσιο) για να σταθεί στα πόδια της η οικογενειακή οικονομία και να κάνει μπροστά μετά και να κερδίσει την μάχη.
    Αλλά οι στρατηγοί της αριστεράς σήμερα είναι μούφα - το λιγότερο ανεύθυνοι και ιδιοτελείς το περισσότερο μοιραίοι και επικίνδυνοι.

    Όταν χιλιάδες χρόνια πριν οι Πέρσες έφταναν στην Αττική, οι Αθηναίοι εγκατέλειψαν την πόλη για να δώσουν την μάχη από καλύτερες θέσεις (Σαλαμίνα) και οι εισβολείς έκαψαν ανάμεσα στα άλλα και τον προΠαρθενώνα που ήταν στις σκαλωσιές! Οι σημερινοί "στρατηγοί" αυτό θα το έλεγαν προδοσία και θα είχαν ηττηθεί ηρωϊκά και η ιστορία θα ήταν διαφορετική...

    Γι αυτό φοβάμαι ότι οι Πέρσες τώρα θα διαβούν... ελλείψει αριστερής πολιτικής το μόνο που έχουμε να προτείνουμε είναι εξέγερση. Στην καθημερινή μας ζωή όμως κινούμαστε αλλιώς: υποχωρούμε για να επιβιώσουμε, κερδίζουμε κάποιους όρους για να μην συντριβεί η προσωπική μας ζωή και οικονομία και σε πιο ευνοϊκή συνθήκη αντεπιτιθόμαστε να καλύψουμε τις απώλειες έχοντας διατηρήσει την βιωσιμότητα του κοινού περιβάλλοντος.
    Τώρα η ιστορία είναι στα χέρια των παιδιών: του σε μαθητεία ακόμη Τσίπρα (θα κάνει το διδακτορικό του στις πλάτες μας...) και της βρυκολακιασμένης Παπαρήγα. Θεμιστοκλή δεν βλέπω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. leo
    προφανώς και συμφωνώ ότι δεν είναι οργανωτικό θέμα, αλλά θέμα πολιτικό.
    Ομως αντί να χάνουν τον χρόνο τους σε συνεδριάσεις με λογικές παράλογες και θεματολογία την εμμονή του καθένα, δεν θα ήταν προτιμώτερο να το κάναν αυτό σε ουσιαστικές πολιτικές διεργασίες;

    Και είναι και κάτι άλλο. Για να είναι ουσιαστική η πολιτική συζήτηση, χρειάζεται μια άλλη ατμόσφαιρα.
    Ανοικτά όλα τα θέματα. Να βγούν οι σκελετοί από τα ντουλάπια. Να μιλήσουμε χωρίς υπολογισμούς. Και να μιλήσουμε πρώτα απ'όλα με θέμα ημερήσιας διάταξης, τα ερωτήματα που συζητά η κοινωνία, για να μπορέσουμε να συζητήσουμε με την κοινωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Γιώργο μην είσαι επιθετικός. Ο Πέδρο Παεζ που ήταν το σαββατοκύριακο στην Αθήνα στην ημερίδα του Συνασπισμού για την κρίση και τις , πρώην υπουργός Οικονομικών του Ισημερινού, από την τράπεζα του Νότου και την ομάδα Στίγλιτς, έλεγε παρόμοια πράγματα με αυτά που ξεκίνησε ο διάλογος.
    Δεύτερον, ο Τζότζεφ Στίγκλιτς ζήτησε από τον Παπανδρέου την έξοδο από την ευρωζώνη (για να μαθαίνετε και κάτι) γιατί θεωρεί ότι το ευρώ θα αποτύχει λόγω αντιφάσεων. Μάλιστα ο Στίγκλιτς θεωρεί ότι τα δημοσιονομικά πλαίσια που θέτει η ΟΝΕ θα κάνουν τις αδύναμες χώρες της Ευρώπης φτωχούς συγγενείς υπονομεύοντας την κοινωνική συνοχή τους. Φαντάσου ότι δεν είναι αριστεριστής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Kαλά τόβαλες Γιώργο. Η στρατηγική, δύσκολο πράγμα, απαιτεί ηγεσία, και τέτοια δεν μας βρίσκεται. Ηγεσία που να θέλει ν'αλλάξει πράγματα. Και τέτοια δεν έχουμε. Αλλά και η σοσιαλδημοκρατία ή Δεξιά δεν έχουν ηγέτες με όραμα αστικό να ξεκινήσουν μια έστω αστική επανάσταση, που θα μπορούσε να φτιάξει κλίμα για κάτι διαφορετικό. Το κομπραδόρικο κεφάλαιο έχει κατακλύσει και εξαγοράσει τα πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Από της χειρότερες εικόνες που έχω δει, ο ψεκασμός του Γλέζου από τα ΜΑΤ και το λυντσάρισμα του προέδρου της ΓΣΕΕ από φασίστες που βρισκόταν στα μπλοκ του Συριζα.
    Φασιστές που έχουν μεταμφιεσθεί σε αριστερούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμε βιάζεσαι να υιοθετήσεις την άποψη του MEGA και συγκεκριμένα του Καψή.

    "Για την επίθεση που δέχθηκε ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος κατά τη διάρκεια της σημερινής κινητοποίησης, τοποθετήθηκαν αμέσως και την καταδίκασαν με δηλώσεις τους τόσο ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, όσο και η ίδια η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

    Δεν καταλαβαίνουμε επομένως την τοποθέτηση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, η οποία ενοχοποιεί μία από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία μάλιστα με ανακοίνωσή της τοποθετείται με σαφήνεια, διαψεύδοντας κάθε συκοφαντία. Ο ΣΥΡΙΖΑ και όλες οι συνιστώσες του δίνουν τη μάχη τους με πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους και δεν έχουν καμία σχέση με οποιεσδήποτε πρακτικές που εμπεριέχουν σωματικές ή άλλες επιθέσεις βίας.

    Οι στιγμές είναι πολύ κρίσιμες για τους εργαζόμενους και γενικότερα για τις εργαζόμενες τάξεις. Όλοι πρέπει να διατηρήσουμε και όχι να απολέσουμε την ψυχραιμία μας, όπως δυστυχώς, συμβαίνει με αυτήν την τοποθέτηση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ."

    ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Εδώ και πέντε αναρτήσεις Παρακολουθώ αυτό το ιστολόγιο της Αριστρουθ.Βεβαιότατα για να σας προλάβω, και κοίταξα και τις προηγούμενες.
    Ξεκίνησα πιστεύοντας ότι είναι-είστε με το ΣΥΡΙΖΑ, μετά κατάλαβα ότι κάποιοι από σας είναι μέλη του Συνασπισμού, μετά κατάλαβα ότι παράλληλα κάποιοι είναι της Ανανεωτικής πτέρυγας της τάσης του ΣΥΝ. Αν κάνω λάθος πείτε μου.
    Μετά κατάλαβα ότι διαφωνείτε από το Τσίπρα έως τον Αλαβάνο μη πω και με την Ανανεωτική πτέρυγα που δεν αποφασίζει να φύγει, να δημιουργήσει νέο πολιτικό φορέα κλπ
    Τις περισσότερες φορές μάλιστα τους σκυλοβρίζετε.Βρε παιδια; Μήπως είναι καιρός ν΄αφήσετε το ΣΥΝ (σκεφτείτε και σείς που διαφωνείτε πάλι στο ΣΥΝ είστε) αφού σας χαλάει γιατί κάθεστε; Μήπως ήδη έχετε φύγει από αυτό το κόμμα και δεν το έχετε καταλάβει.
    Περισσότερο γελάω με τα σχόλια του Μικέ, αλλά μου αρέσει και ο Σπίθας. Εκεί όμως που πραγματικά μου λύνονται όλες οι απορίες είναι στα σχόλια του Γιώργου. Το παιδί αυτό θα πάει μπροστά να μου το θυμάστε. Η αξία που θα διέπει τον νέο φορέα θα είναι ο σταλινικός ανανεωτισμός; Γιατί όταν δε μπορείτε να απαντήσετε ξεσπάτε άσχημα;

    Θωμάς Σανιτόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Επίσης:

    "Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας καταγγέλλει την προβοκάτσια που έστησαν από κοινού ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Χ. Παπουτσής και ο ακροδεξιός βουλευτής του ΛΑΟΣ Α. Γεωργιάδης, στοχοποιώντας την ΚΟΕ και κατ’ επέκταση τον Συριζα για τα επεισόδια σε βάρος του Γ. Παναγόπουλου. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συγκυβερνά με τον Καρατζαφέρη, και στις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες και στην προβοκάτσια.

    Είναι γνωστό ότι η ΚΟΕ έχει ριζικά διαφορετική γραμμή από την ηγεσία της ΓΣΕΕ, ειδικά σε αυτή την περίοδο όπου οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη επίθεση της μεταπολίτευσης. Αυτή την γραμμή όμως, είναι επίσης γνωστό, ότι η ΚΟΕ την παλεύει με τους δικούς της όρους, με τους τρόπους που επιλέγει η αριστερά, μαζικά και πολιτικά, μέσα στους εργασιακούς χώρους και στην κοινωνία.

    Είναι ντροπή, τη μέρα που ενταφιάζονται νομοθετικά μέσα στη Βουλή με τις ψήφους ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ οι κατακτήσεις ενός αιώνα, να σπεύδουν οι εκπρόσωποι των Βρυξελλών, με φτηνά κόλπα να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους.

    Όλοι στο δρόμο μέχρι να ακυρωθούν όλα τα μέτρα και να καταργηθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας."

    ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Όπως το λες leo. Κι ο Κωστής το ίδιο εννοεί φαντάζομαι: μικροσυμφέροντα εμποδίζουν το ξεδίπλωμα της νέας αριστεράς.

    Είμαστε υποχρεωμένοι σε υπομονετική αποδόμηση της νοοτροπίας του παραβάν και των συνεννοήσεων που πνίγουν την φυσιολογική ροή ενός διαλόγου και των αποφάσεων που ακολουθούν: κάποιοι δεν θέλουν να παρθούν αποφάσεις...

    Στέλνω πχ μέρες άρθρο μου στον Χ΄΄σωκράτη και δεν το βάζει. Τι σόι διάλογος είναι αυτός; Με σκοπιμότητες; Μήπως τους διαταράσσω τις διαπραγματεύσεις με τον ...Λαφαζάνη;

    Είχα πει και παλιά ότι το μεγάλο εμπόδιο στην αριστερά κάθε τάσης είναι τα επαγγελματικά στελέχη. Φρενάρουν κάθε αλλαγή εκτονώνοντας με εργασιοθεραπεία και αντιστασιακές κορώνες τις πρωτοβουλίες της βάσης γιατί νοιώθουν ασφαλείς στο γνωστό περιβάλλον - το μόνο που ζητούν είναι να τους σέβονται λίγο παραπάνω και τέλος - τι άλλο να κάνουν; να ρισκάρουν τα πάντα για ένα όραμα, μιαν ανάγκη της κοινωνίας; Δεν κατάλαβες...

    Η Ελλάδα είναι γεμάτη δημοσίους υπαλλήλους: αυτοί διοικούν και τα κόμματα, αυτοί έχουν χρόνο για συνδικαλισμό (συντεχνιασμό καλύτερα) αυτοί έχουν το απόγευμα ελεύθερο να πηγαίνουν στο κόμμα και την συνδικαλιστική άδεια να κάνουν κονέ - κι αυτοί κατά βάθος δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα!

    Συγγνώμη αν αδικώ κάποιους αλλά νομίζω ότι δεν είμαι μακριά από την πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Γιώργο, συμφωνούμε, λείπει η αυτόνομη έκφραση μιας Αριστεράς που θα έλεγε τα πράγματα με το όνομά τους, και αυτό μόνο αρνητικό μπορεί να είναι για το κίνημα. Συμφωνούμε όμως ότι, αν υπήρχε αυτή η Αριστερά, στην παρούσα φάση θα συμμαχούσε με το ΣΥΡΙΖΑ και τους συνδικαλιστές προσπαθώντας να ανατρέψει τα μέτρα που αναγγέλθηκαν και συμφωνήθηκαν με την ΕΕ; Χωρίς επαναστατικές αυταπάτες, βεβαίως, και με συνείδηση του γεγονότος πως κάτι τέτοιο θα ήταν μορφή εκβιασμού προς την ΕΕ και θα έφερε το ρίσκο της χρεωκοπίας; Ρωτάω γιατί, όπως έγραψα, δε μου φαίνεται αυτονόητη η απάντηση και θα ήθελα να ακούσω και άλλες απόψεις. Και επειδή, όπως συζητούσαμε παλιότερα και υπενθυμίζει και ο Leo η αυτόνομη έκφραση δεν είναι μόνο οργανωτικό πρόβλημα αλλά έχει να κάνει και με κάποια πολιτική ανεπάρκεια. Οπότε, αν θέλουμε να ξεπεράσουμε αυτήν την ανεπάρκεια, πρέπει να συζητάμε σαν να είχαμε την οργανωτική αυτονομία.

    Leo, η ερώτησή σου είναι για το φόντο στο ιστολόγιό μου; Σου το αφήνω ως άσκηση στη μυθολογία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Θωμά Σανιτόπουλε, έχεις δίκιο είμαστε ενοχλητικοί...
    Τι να σου πω; Σ΄όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε; Αυτονόητο...
    Όσο για τον Συνασπισμό, έ, κάποιοι είμαστε είκοσι χρόνια μέλη - δεν το χαρίζεις εύκολα το μαγαζί στον Συριζα - καλύτερα να το γκρεμίσεις μόνος σου πριν την ...κατάσχεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Η επιθεση στον Παναγοπουλο ειναι απλα εμμετικη, ακριβως οσο εμμετικο ειναι να πιανεις να φλιταρεις στα μουτρα οποιονδηποτε ανθρωπο, ποσο μαλλον εναν παππου 85 χρονων που τυγχανει να ειναι και συμβολο

    Ειναι ομως σωστο ενα συμβολο να το περιφερουμε σε καθε διαδηλωση? Οφειλουμε να το προστατεψουμε, ή μαλλον το οφειλουν αυτοι που εχουν στενη πολιτικη σχεση μαζι του. Κι ουτε θεωρω ευφυη τακτικη να πηγαινεις να υψωνεις πανώ (που δεν βγαζουν και νοημα κιολας) πάνω σε αλλα συμβολα, οπως το κοινοβουλιο, ή ακομα και ο αγνωστος στρατιωτης.

    υπαρχει κανεις εδω που να νομιζει πως εχει ακομα νοημα η αναγκαστικη συνυπαρξη μας με τον αριστερισμο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ρε παιδια και εσεις οι αριστεριστες και εσεις οι αλλοι μηπως πρεπει να σηκωθειτε απο το σκονισμενο καναπε σας!!αλλα και ο red team μιλαει για αντισυστημικη αριστερα κλπ μπαρμπουτσαλα αλλα τα παιδια του τα στελνει και τα δυο σε ιδιωτικα γερμανικα σχολεια για να μπορει να τα βολεψει ευκολα και με προσοντα στο συστημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Πολυβώτη συμφωνώ. Η μόνη διαφορά στην αυτόνομη έκφραση είναι η αποσυμφόρηση της καθημερινής εσωκομματικής διαμάχης - μάλιστα στο κίνημα οι συμμαχίες θα πολλαπλασιαστούν μάλλον και οι πολιτικές πλατφόρμες θα βελτιωθούν χάρη στη δημόσια αντιπαράθεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ανώνυμε το να αποκαλύπτεις σιγά σιγά τα οικογενειακά μου στοιχεία είναι μάλλον... αριστερό. Ωστόσο σε πληροφορώ ότι η Γερμανική Σχολή Αθηνών είναι φθηνότερη (50% κάτω) από τις τιμές των ελληνικών ιδιωτικών. Άλλωστε γι' αυτό δουλεύουμε για να δώσουμε και κάτι στα παιδιά μας, τόσο εγώ όσο και η γυναίκα μου. Ωστόσο δεν προσκυνάμε ούτε ακόμη και στη δουλειά μας. Ρώτα για μας στις δουλειές μας να μάθεις ακόμα περισσότερα. Αφού ξέρεις τόσα ρώτα και κάτι παραπάνω. Και αφού ξέρεις το όνομά μου (το έχετε σύστημα το ρουφιανιλίκι καθώς γράφτηκε δύο φορές εδώ) δεν αποκαλύπτεις και συ το δικό σου; Έτσι από περιέργεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ανώνυμε, δε μας νοιάζει πού στέλνει ο redteam τα παιδιά του. Ας τελειώνουν πια οι καφρίλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. προσυπογραφω το σχολιο του Πολυβωτη. δεν χρειαζεται αλλο ξεκατινιασμα στην αριστερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Πολυβώτη, εγώ στο ερώτημά σου, που για μένα είναι η ουσία της πολιτικής, έχω μια απλή απάντηση.
    Η παράδοση της κομμουνιστικής αριστεράς, που την θέλει να έχει οργανική σχέση με τα συνδικάτα, πρέπει να διασαφηνιστεί.
    Η αριστερά είναι μίγμα κοινωνικό και απ'αυτή την σκοπιά πρέπει να τοποθετείται στα ζητήματα.
    Τα συνδικάτα, από την άλλη μεριά είναι παράλογο να ζητάει κανείς να έχουν μια τόσο σφαιρική αντίληψη. Προφανώς και θα έχουν στοιχεία συντεχνιακής αντιμετώπισης των προβλημάτων τους.
    Η Αριστερά πρέπει να γίνει "ακριβή" υπόθεση, έτσι που να θεωρείται σημαντικό να δίνει την συγκατάθεσή της και την στήριξή της, όπως επίσης και την διαφωνία της, όταν βλέπει μπροστά απαιτήσεις αντικοινωνικές.
    Δεν της φταίει σε τίποτε ο απλός κόσμος, που καλείται να πληρώσει, να πληρώνει τις ιδεοληψίες της και τις οργανωτικές εξαρτήσεις της, από συνδικάτα προνομιούχων εργαζομένων.
    Για τα παράλογα επιδόματα για παράδειγμα, όπως αυτό της "έγκαιρης προσέλευσης" , δεν πρέπει να ζητήσει συγνώμη η αριστερά που τα κάλυψε;
    Ακόμη και αν δοθήκαν με αυτή την κάλυψη, στην θέση αυξήσεων που ενδεχομένως ήταν δίκαιες, είναι ντροπή που δέχθηκε η αριστερά να καμουφλαριστούν έτσι.
    Είναι πρόκληση για τον απλό κόσμο, που παλεύει να βρεί μεροκάματο και δεν του δίνουν όχι επίδομα, όχι μονιμότητα, αλλά ούτε δικαίωμα να εκφράσει τα αιτήματά του.
    Και εν πάσει περιπτώσει, γιατί θα πρέπει να έχουν ιδιαίτερα δικαιώματα οι ΔΥ , σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους.
    Εντάξει στις αρχές του αιώνα, τους δόθηκε η μονιμότητα επειδή αυτοί ήταν οι μόνοι που με την αλλαγή της κυβέρνησης χάναν την δουλειά τους, την ώρα που ο αγροτικός πληθυσμός, είχε τον κλήρο του να του εξασφαλίζει το " ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα" (ΕΕΕ), τώρα δεν είναι φανερό ότι αυτοί που χρειάζονται την μονιμότητα είναι ακριβώς αυτοί που έχουν πλέον μεταβληθεί σε εργαζόμενους που η κρίση αφαιρεί την δουλειά τους;
    Πούναι η Αριστερά να απαιτήσει και γι'αυτούς αυτό το δίχτυ κοινωνικής προστασίας;
    Δεν θα ήταν πιό λογικό οι φόροι μας να εξασφαλίζουν πρώτα και σάυτούς μια μισή μονιμότητα με την μορφή του ΕΕΕ, αντί να εξασφαλίζουν τηνδυνατότητα σε ανθρώπους που έχουν πολλά περισσότερα εφόδια, όπως γνώσεις, πτυχία, εμπειριες καιι ευκαιρίες δουλειάς;
    Ποιός θα κάνει δυνατή την ανάπτυξη μιας οικονομίας καινοτομίας, αν αυτοί που έχουν τα προσόντα, φυλάγονται, υπερπροστατεύονται στην θέση ενός ΔΥ;
    Δεν θα ήταν λογικό να καταργηθεί η μονιμότητα με ταυτόχρονη θέσμιση ενός ΕΕΕ για όλους, ώστε να χάνει την δουλειά του ο ΔΥ, νά φροντίσει η κοινωνία για το ΕΕΕ τους μέχρι να βρούν κάποια άλλη απασχόληση;
    Σκέψεις κάνω, επειδή το ερώτημα αυτό το βάζει η κοινωνία και ωφείλουμε να απαντήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Πολυδώτη, μια και το έθεσες αυτονόητο νομίζω πως είναι άλλο πράγμα η αυτόνομη πολιτική έκφραση και άλλο οι πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες. Οπότε ως ΑΑ πρέπει να επιδιώκεις την μεγαλύτερη πολιτική και κοινωνική συσπείρωση απέναντι στις νεοφιλελεύθερες επιλογές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ακόμα και η απεργία με τον τρόπο που γίνεται μπαγιάτικη μοιάζει. Απλά χαρίζουμε ένα μεροκάμματο, ηρωικά και πένθιμα. Θάταν προτιμότερο να πηγαίνουμε στους χώρους δουλειάς, χωρίς να δουλέυουμε και να ανοίγουμε κουβέντες με τους συναδέλφους, με τον κόσμο κλπ. Ας μην γίνει μια πορεία στο κέντρο και ας γίνουν 5 σε γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά να κινητοποιήσουν μαθητές, να βγει ο κόσμος στο δρόμο. Αλλά είπαμε πρέπει καταρχήν να θέλεις αποτέλεσμα. Ο κόσμος της εργασίας στο δρόμο είναι ο χειρότερος εφιάλτης του γραφειοκράτη δήθεν αριστερού. Ένας αέρας πραγματικ΄ςη αλλαγής θα αποκάλυπτε την ιδεολογική γύμνια τους και την υστεροβουλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ανώνυμε, άσε την φασίζουσα νοοτροπία το θέμα είναι οι ιδέες που εκφράζει ο καθένας και όχι που στέλνει τα παιδιά του. Και σε ακυρώνει όταν με την κουκούλα του φασίστα ανώνυμα βρύζεις κάποιον που είναι γνωστή η ταυτότητα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Γιωργο
    Ετσι πες μου ντε! Ότι θέλεις να γκρεμίσεις το μαγαζί. Φαίνεται δε χρειάεται να το πεις. Εσύ και οι υπόλοιποι θεωρείτε κτήμα σας το ΣΥΝ. Εστω και αν είστε στη μειοψηφία. Αυτό δε σας λεει τίποτε. Το διαπίστωσα στην εκφορά του λόγου σου. Και τώρα που είμαι και γω 20 χρόναι ΣΥΝ τι κάνουμε; Λέτε να σας αφήσουμε να το γκρεμίσετε; Γελιέστε!

    Η Ελλάδα είναι γεμάτη δημόσιους Υπαλλήλους ε; Το ίδιο λέει και το ΠΑΣΟΚ. Την ίδια άποψη έχετε! Ακριβώς την ίδια! Αλλά λένε και λέτε τη μισή αλήθεια. Ότι δηλαδή το άλλο μισό είναι ιδιώτες που ζούν από το δημόσιο και το κατασπαράσσουν σιγά-σιγά. Γι αυτό και το απαξιώνουν.

    ΥΓ: Δεν είμαι Δημόσιος υπάλληλος, και αμοίβομαι με πολύ λίγα χρήματα. Η έκπληξή μου ήταν μεγάλη όταν διαπίστωσα ότι παίρνω περισσότερα από έναν δημόσιο υπάλληλο Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης.Εγώ 1500 εκείνος 1000!!!!(και τα επιδόματα μαζί)
    Γι αυτό πήγαινε σιγά-σιγά μακρύτερα από το μαγαζί που θες να γκρεμίσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Κωστή, δε διαφωνώ, ειδικά μου αρέσει αυτό που λες ότι η Αριστερά πρέπει να γίνει ακριβή υπόθεση (ταιριάζει και με την ρήση του Ηλιού από το κείμενο).

    Αυτοί που θίγονται σήμερα όμως με τα μέτρα που ανακοινώθηκαν δεν είναι μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι - οι περικοπές αμέσως θα μεταφερθούν και στον ιδιωτικό τομέα. Εξάλλου, και μόνο για τους δημοσίους υπαλλήλους να ήταν, δεν έχουν κανένα στοιχείο εξορθολογισμού και περιορισμού των ανισοτήτων που επισημαίνεις, πρόκειται για απλή και καθολική μείωση μισθών. Θα μείνουμε λοιπόν με τα χέρια σταυρωμένα επειδή υπάρχουν αυτές οι ανισότητες; (Για να μην επαναλαμβάνομαι, εξήγησα εδώ γιατί θεωρώ ότι αυτό θα ήταν καταστροφικό, και μία ακόμα μορφή υπονόμευσης των επόμενων γενεών.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ειναι προφανες.Η ανακοινωση της ΚΟΕ θυμιζει ανακοινωση Υπουργειου Δημοσιας Ταξης.Μιλα γενικολογα αλλα δεν καταγγελει την επιθεση στο Παναγοπουλο.Οπως το υπουργειο συνηθως δεν αποδοκιμαζει ευθεως κανιβαλισμους αστυνομικων.Μπραβο redteam επιβεβαιωνεις ποιοι τραμπουκοι ειναι οι ηθικοι αυτουργοι για το λυντσαρισμα.Να χαιρεσαι τα σταλινικα καθηκια που βοηθανε τη κυβερνηση και συκοφαντουν τις κινητοποιησεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ανώνυμε είπαμε - δυστυχώς - πρέπει να πεις το όνομά σου. Όπως και ο Θωμάς που αυτοαποκαλύφτηκε. Επειδή οι περισσότεροι πια γνωριζόμαστε - έστω και από μακριά - πρέπει να το κάνεις και εσύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Πολυβώτη,
    το πρόβλημα της χώρας, δεν είναι προφανώς οι μισθοί των ΔΥ. Είναι ο μεγάλος αριθμός των ΔΥ, όμως και μάλιστα είναι διπλό πρόβλημα.
    Από την μιά μεριά κατέχουν συνταγματικά προνόμια σε σχέση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και από την άλλη οι μισθοί μεγάλης μερίδας υπαλλήλων είτε δεν ανταποκρίνονται στην προσφορά εργασίας τους, είτε είναι απλώς το μαξιλάρι για να εκμεταλεύονται την θέση τους για διαπλοκές, χρηματισμό και διαφθορά. Και βέβαια οι περισσότεροι ΔΥ δεν έχουν σχέση με την διαφθορά, αλλά είναι ένοχοι επειδή δεν καταγγέλνουν την διαφθορά που οργιάζει στους χώρους δουλειάς τους.
    Δεν ξέρω τι επαφή έχεις με την Δημόσια διοίκηση, αλλά πίστεψέ με εγώ νοιώθω ότι βρίσκομαι σε εχθρικό έδαφος κάθε φορά που έρχομαι σε επαφή μαζί τους.
    Το παράδοξο είναι ότι φιλικώτερα νοιώθω στην εφορία μου, όπου οι υπάλληλοί της -όλες γυναίκες- είναι πραγματικά φωτεινή εξαίρεση. Μιλάω για την Εφορία στα Ηλίσια.
    Πουθενά αλλού , πλήν των ΚΕΠ βεβαίως δεν νοιώθω ότι καλά κάνω και πληρώνω τους φόρους μου.

    Οσον αφορά την μεταφορά των μέτρων και στους εργαζόμενους στον Ιδιωτικό τομέα, το φοβάμαι και εγώ, αλλά δεν θα αντιδρούσα με υποθέσεις.

    Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι μου μοιάζει σαν βαρέλι χωρίς πάτο.
    Οσοι έχουν χρήματα, έχουν φτηνούς τρόπους να τα βγάζουν έξω από τον οικονομικό έλεγχο, είτε λαδώνοντας είτε με την ίδρυση off-shore εταιρειών, ιδίως στην Κύπρο.
    Ετσι δεν γίνεται να υπάρξει λύση, με αύξηση των δημοσίων δαπανών. Μόλις τα πα΄ρουν θα τα βγα΄λουν έξω.
    Η πολιτική της αριστεράς πρέπει να στοχεύει στο κλείσιμο του τρύπιου πάτου. Να απογορευτεί αν είναι δυνατόν η λειτουργία των off-shore και να παταχθεί η φοροδιαφυγή μέσω του λαδώματος. Για να γίνει αυτό δυνατό, φοβάμαι ότι πρέπει , να λειτουργήσει η φοροσυλλογή με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Να βγαίνει η συλλογή των φόρων με εργολαβίες , όπως τα δημόσια έργα και οι εφορίες να κάνουν επίβλεψη στην δουλειά τους.
    Σκέψεις κάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Mια πρόταση σε όλους, Μπορούμε να συζητάμε σαν άνθρωποι με επιχειρήματα και καλή θέληση. Ας σταματήσουν οι προκλήσεις, τι νόημα έχουν;
    Οι ΔΥ δεν είναι ένα σώμα, ειναι άνθρωποι με στάσεις ζωής και εργασίας διαφορετικές. Μην τσουβαλιάζουμε. Απλά το Δημόσιο είναι γραφειοκρατικό, αντιπαραγωγικό και αναξιοκρατικό και ως εκ τούτου ευκολα δημιουργούνται φαύλες εστίες. Πχ. ο ΔΥ που τα παίρνει στην Εφορία δεν είναι μόνος είναι συμμορία με τον κυβερνητικό συνδικαλιστή, το λογιστή, τον περιφερειάρχη και πάει λέγοντας. Το κράτος δεν έχει νόμους,για την εσωτερική λειτουργία του, νόμος είναι η διάθεση της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας και η συνδιαλλαγή της με το συνδικαλιστικό κατεστημένο. Οπότε και οι όποιοι νόμοι του κράτους ακυρώνονται στην πράξη. ¨οσοι δεν θέλουν να εμπλακούν σε κόλπα εξουσίας ή φοβούνται απομονώνονται, κοιτάνε τη δουλειά τους και αφήνουν τους άλλους να αλωνίζουν. Όποιος αρθρώσει λόγο πολιτικό χωρίς κραυγές και ταμπέλες, μπορεί να ηγεμονεύσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Κωστή, δεν μπορεί η αριστερά να εκφράζει την κοινωνία γενικώς. Φυσικά και προασπίζει το δημόσιο συμφέρον ωστόσο η αριστερά πρέπει ως τέτοια να εκφράζει όλους εκείνους που πλήττονται από τις κοινωνικές ανισότητες και την διαδικασία της αναδιανομής του πλούτου. Για τους Δυ, δεν είναι το θέμα η μονιμότητα αυτή καθε αυτή αλλά το γεγονός πως υπάρχει η ατιμωρισία, η έλλειψη αξιολόγησης, έλλειψη κινήτρων για την αύξηση της παραγωγικότητας, αδιαφάνεια και αναξιοκρατία και σύνδεση και διαπλοκή της πολιτικής ηγεσίας με την δημόσια διοίκηση. έτσι και αλιώς κάθε κράτος δικαίου πρέπει να διασφαλίζει τέτοιες συνθήκες ώστε όλοι να έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Σημασια εχει, τι ειδα, οχι ποιος ειμαι.Να χαιρεσαι τους τραμπουκους.Μυαλα μπατσων σαν αυτων που απωθησαν τον Μ.Γλεζο.Φαντασου να γινουν εξουσια.ΚΟΕ κατι σαν Χρυσοχοιδης.Γενικολογιες για να καλυφθει η αλητεια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ναί leo, όντως οι ΔΥ δεν είναι ένα πράγμα και πάντοτε υπάρχουν δικαιολογίες που στο τέλος οργιάζουν κάποιοι, αλλά πάντα οργιάζουν και παντού και κάποιοι άλλοι για να μη χάσουν την δουλειά τους(;) δεν μιλάνε.
    Μα leo ένας από τους λόγους που έχουν την μονιμότητα είναι για να μη φοβούνται ότι θα χάσουν την δουλειά τους;
    Γιατί σήμερα βγήκαν στους δρόμους και αύριο που θα τεθεί θέμα άρσης της μονιμότητάς τους θα βγούν και δεν τολμάνε ούτε να μιλήσουν για την ανομία που βλέπουν γύρω τους.
    Τι στο διάολο θέλουν πάρα πάνω από την ασπίδα της μονιμότητας για να κάνουν το αυτονόητο, που είναι να είναι φύλακες της νομιμότητας; Και γιατί να τους πληρώνω αν ψάχνουν για φτηνές δικαιολογίες για την μη αντίδρασή τους; Και γιατί να πιστεύω ότι κατά βάθος δείχνουν έντιμοι αλλά στην πραγματικότητα το ίδιο κάνουν και αυτοί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. ΟΚ Ανώνυμε, αλλά να μου επιτρέψεις να σε ρωτήσω που το είδες. Στην TV ή ζωντανά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Θα σας πω μια προσωπική ιστορία. Στο σχολείο που πήγα πριν 3 χρόνια έτυχε να δημιουργηθεί μια ομάδα 10 περίπου νέων καθηγητών σε σύνολο 60 που ήταν νέοι στο χώρο και όχι στην ηλικία με αδιευκρίνιστες πολιτικές προτιμήσεις.
    Απλά βρέθηκαν, κοντά δεν γίνανε όλοι κολλητοί αλλά με ματιά μπορούσαν να συνενοηθούν. Αλλάξανε το σχολείο συσπείρωσαν και παλιούς δώσανε άλλο κλίμα. Άρχισαν να μιλάνε. Το κόλπο δούλεψε καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. εχει κανεις στοιχεια ποσοι ακριβως ειναι οι δημοσιοιυ υπαλληλοι της χωρας και τι ακριβως κανουν καθενας? τι ποσοστο τους ειναι στην παιδεια, στην υγεια, στο στρατο και στην αστυνομια? ποσοι ακομα ειναι οι δημοτικοι υπαλληλοι?

    εχω δει διαφορα νουμερα κατα καιρους, πολλα απο αυτα αλληλοσυγκρουομενα.

    Παντως, αν η Ελλαδα δεν ειχε τοσο μεγαλο στρατο, θα συνεχιζε και παλι να εχει τοσο σοβαρο δημοσιονομικο προβλημα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Πρωτον.Δεν ειμαι ο ανωνυμος που σου του την επεσε για τα παιδια σου.Δευτερον.Τα ειδα ζωντανα και πλακωθηκα με κατι τσουρομαγκες που βαραγανε το Παναγοπουλο με κονταρια της ΚΟΕ.
    redteam στο ξαναλεω η ζωη του Γλεζου δεν ειναι πιο σημαντικη απο του Παναγοπουλου.Ειναι ζωες ανθρωπων.Και εδω η εκλεκτη ΚΟΕ του ΑΛΑΒΑΝΟΥ κανει τουμπεκι χοντροκομμενο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. radical, εγώ πιστεύω ότι δουλειά της αριστεράς είναι να μιλάει για την κοινωνία συνολικά, προφανώς από την οπτική του δημόσιου συμφέροντος και της άρσης των αδικιών. Δεν χρησιμοποιώ τον όρο ανισότητες, επειδή δεν πιστεύω ότι η ισότητα μπορεί να φρενάρει την ελευθερία.
    Η ισότητα έχει μέσα της έναν καταναγκασμό, που γίνεται παραλυτικός. Προτιμώ να είναι δυναμική υπόθεση, στα πλαίσια της αναζήτησης του δικαίου στην διαδικασία αναδιανομής του πλούτου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Γεια σου pinko.ΠΟΥ εισουν σημερα να δεις τους τραμπουκους του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ειδε ο redteam.Παλι μεταφρασεις εκανες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Κωστή, λες: «το πρόβλημα της χώρας, δεν είναι προφανώς οι μισθοί των ΔΥ». Το δέχομαι, με την εξής έννοια: πιστεύω ότι θα συμφωνήσεις κι εσύ ότι οι μισθοί των περισσοτέρων δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων, ειδικά των νέων, είναι πολύ χαμηλοί σε σχέση με το κόστος ζωής. Άρα πρόκειται για πολύ σημαντικό πρόβλημα, αλλά πιστεύω ότι αυτό που λες είναι ότι δεν είναι δομικό πρόβλημα, και δεν πρόκειται να λυθεί όσο υπάρχει ένας τέτοιος ανίκανος κρατικός μηχανισμός που δεν αφήνει την οικονομία να αναπτυχθεί.

    Ωραία. Τώρα, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε μέτρα για την «έξοδο από την κρίση» που δε λύνουν, ούτε έχουν την προοπτική να λύσουν, κανένα από τα δομικά προβλήματα, και συμπιέζουν ακόμα περισσότερο αυτούς τους χαμηλούς μισθούς. Είναι ή δεν είναι εξοργιστικό; Πρέπει ή δεν πρέπει να το πολεμήσουμε; Πιστεύω ότι, ειδικά αν θεωρούμε ότι η κρίση παρέχει και μια ευκαιρία για τη διόρθωση κάποιων δομικών προβλημάτων, πρέπει να ηττηθεί η πολιτική των μπαλωμάτων εις βάρος των μισθωτών ώστε να τεθούν στο τραπέζι τα πραγματικά προβλήματα. (Δεν ξέρω γιατί θεωρείς δε θέλεις να βάλεις στο τραπέζι την υπόθεση της μεταφοράς των περικοπών στον ιδιωτικό τομέα, ξέρεις πολλούς εργοδότες που θα χαρούν να συνεχίσουν να πληρώνουν 14 μισθούς όταν στο δημόσιο δίνουν 13 1/3;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Η κρίση έχει πολλά πρόσωπα και πρίν τα δούμε είναι λάθος να νομίζουμε ότι έχουμε τις απαντήσεις.
    Γενικά θα πώ ότι η παρούσα κρίση είναι η κρίση των μεσαίων στρωμάτων.
    Τα μεσαία στρώματα, απετέλεσαν τον ιδεολογικό αλλά και τον οικονομικό κινητήρα τα τελευταία 50 χρόνια και τώρα βρίσκονται σε κρίση.
    Την άποψή μου την έχω διατυπώσει αναλυτικά στο σάιτ της Ανανεωτικής Πτέρυγας.
    Ή θα ανακαλύψουμε έναν νέο κινητήρα ή θα λύσουμε το πρόβλημα της επιβίωσης των μεσαίων στρωμάτων μέχρι να ανακαλύψουμε κάποια τάξη ή κάποια μερίδα τάξης που θα μπορέσει να παίξει τον ρόλο της.
    Η κρίση του 29 λύθηκε με την ανακάλυψη της μεσαίας τάξης, των μεσαίων στρωμάτων νέου τύπου (με την μαζική παιδεία), που τώρα έφτασε στην κρίση της. Πλέον δεν εμπνέει σαν προοπτική για τα παιδιά μας, πλέον δεν δίνει την σιγουριά της κοινωνικής κινητικότητας που έδινε. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει καμμία άλλη πρόταση, για να απορροφήσει σε μια προοπτική το σύνολο της κοινωνίας,τις επιθυμίες του κοινωνικού σώματος.
    Ετσι αυτή την ώρα πρέπει να βρούμε τρόπο είτε να συντηρήσουμε αυτό το μοντέλο, είτε να της βρούμε νέους τρόπους έκφρασης της αναπαραγωγής της , όπως είναι η οικονομία των νέων τεχνολογιών και της καινοτομίας, είτε η πράσινη οικονομία, είτε να την ανατρέψουμε και να φτιάξουμε ένα άλλο μοντέλο, όπως για παρα΄δειγμα ένας σοσιαλισμός. Ομως η αριστερά τον μόνο σοσιαλισμό που γνωρίζει είναι αυτός που ήταν ένα βήμα καλύτερος από την φορντική καπιταλιστική οικονομία. Για τον σοσιαλισμό των μεσαίων στρωμάτων δεν υπάρχει ακόμη πρόταση. Ο σοσιαλισμός μας για να λειτουργήσει θα είναι πολύ πιό περιοριστικός από τα σημερινά μέτρα, ας πούμε.

    radical , για τους πάρα πάνω λόγους η αριστερά δεν μπορεί να είναι η αριστερά των κινημάτων διαμαρτυρίας και πρέπει να είναι η αριστερά της διακυβέρνησης, εκτός και μια σοσιαλιστική προοπτική πιστεύει κανείς ότι μπορεί να είναι επιθυμητή από την κοινωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Θωμά μου μην μου συγχύζεσαι.
    Για το εαυτό μου μιλάω και δεν εκπροσωπώ κανέναν. Γι αυτό άσε τα "εσείς" κι "εμείς" γιατί σε τσουβάλια δεν μπαίνω.
    Τώρα για τον Συνασπισμό μάλλον δεν κατάλαβες καλά: είπα καλύτερα να τον γκρεμίσω με τα ίδια μου τα χέρια παρά να τον παραδώσω τζάμπα στον συριζα. Κάποτε ήμουν σε αριστερίστικη ομάδα και ξέρω καλά τι σημαίνει να παραδίνεις ένα κόμμα είκοσι χρονών στους γεροσταλινικούς... εμπειρίες... :)

    Τώρα για τους δημόσιους πάλι δεν κατάλαβες: εννοούσα ανθρώπους με νοοτροπία ΔΥ και ΔΥ που λόγω της μονιμότητας (που εμείς ούτε αν θα δουλεύουμε αύριο δεν ξέρουμε) έχουν το κεφάλι ξένοιαστο εκτός δουλειάς (μην σου πω και εντός) και άφθονο χρόνο να ασχοληθούν με την "πολιτική" που εμείς δεν έχουμε. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι ΔΥ (και με ευθύνη της αριστεράς εδώ) αντί να υπερασπίζονται την νομιμότητα και να διευκολύνουν την γραφειοκρατική διεκπεραίωση της κυκλοφορίας και διανομής του πλούτου που παράγουν όσοι είναι στην παραγωγή (δεν νομίζω ότι οι ΔΥ παράγουν κάτι), αυτοί έχουν αποκοπεί από την υπόλοιπη κοινωνία και όσοι δεν είναι φαύλοι αδιαφορούν αν καίγεσαι για ένα χαρτί ή μία έγκριση για να παράξεις κάτι που ούτε στον ύπνο τους δεν έχουν δει.
    Και είναι ισονομία κάποιοι να είναι μόνιμοι και κάποιοι μέσα στην αγωνία; Με ποιό κριτήριο; Δεν είναι ώρα να το ξανασκεφτούμε αυτό το καθεστώς προς όφελος των μακροχρόνια ανέργων, με βάση το ΕΕΕ που λέει κι ο Κωστής ή δεν ξέρω γω τι άλλο;
    Πως να συγκλίνουν οι αγώνες μας με αυτούς των ΔΥ όταν εκείνοι μας φέρονται όπως μας φέρονται κι από ασφαλή θέση; Στον ιδιωτικό τομέα ελάχιστα συνδικάτα υπάρχουν - γιατί τα ισχυρά συνδικάτα των ΔΥ δεν βάζουν πλάτη εν όψει μιας κοινωνικής συμμαχίας; Ή δεν τους απασχολεί πέρα από τα στενά τους συμφέροντα;

    Σε κάθε περίπτωση εδώ έχουμε θέμα. Υπάρχει μια αδικία, μια διάκριση και θα έπρεπε τουλάχιστον ο μόνιμος να σέβεται αυτόν που είναι στην παραγωγή και να τον υπηρετεί. Και η αριστερά να είναι κέρβερος σε περιπτώσεις παραβίασης του καθήκοντος και όχι να κάνει την χαζή όταν γνωρίζει ποιοί και πως τα παίρνουν (αλλά πάνω από όλα είναι "συνάδελφοι").

    Για το να την κάνουμε από τον Συν σιγά σιγά το σκεφτόμαστε όχι επειδή κάποιοι δεν μας θέλουν αλλά ακριβώς γι αυτό (για τον λόγο ακριβώς που μας θέλουν: ως κορόϊδα δηλαδή ψηφοφόρους για να παίρνουν κάποιοι την κρατική επιχορήγηση -αυτό θέλουμε να τους κόψουμε μήπως και βάλουν μυαλό)

    Εμείς τι να χωρίσουμε; τα χρόνια που μας φτάσανε στον Αλαβάνο "που μασάει με λύσσα το αυτί" του Τσίπρα;
    Φιλικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. @Γιώργο
    Καλημέρα
    είδα την απάντησή σου!
    Κατάλαβα ότι δεν εκπροσωπέις κανέναν. Βέβαια οι απόψεις σου εκπροσωπούν την επίσημη σκληρή μονεταριστική πολιτική με μικρές-μικρότατες διαφοροποιήσεις. Το «εμείς» εσύ το χρησιμοποιείς όχι εγώ.Κοίταξε τα σχόλιά σου και αναρτήσεις σου και θα το δεις.
    Για το ΣΥΝ. Κατάλαβα πάρα πολύ καλά!
    Δε μπορείς να γκρεμίσεις με τίποτε και τίποτε!Στο εγγυωμαι. Η πλειοψηφία αποφασίζει είτε αρεσει είτε δεν αρέσει σε μένα ή σε σένα.
    Εγώ δεν ήμουν ποτέ σε αριστερίστικη ομάδα,καταλαβαίνω ότι εσύ ήσουνα και φαίνεται πίστεψέ με ακόμα και αν υπάρχει η ταμπέλα της ανανέωσης. 
    Τώρα για τους δημόσιους ,και εκεί κατάλαβα καλά!
    Μάλλον δεν έχεις καταλάβει εσύ κάποια πράγματα. Η θέση , η εργασιακή των δημόσιων ήταν καλύτερη πάντα, γιατί εργοδότης είναι το κράτος. Όταν αυτος ο εργοδότης σκληραίνει τότε τα πράγματα θ΄αλλάξουν και για τους ιδιωτικούς προς το χειρότερο. Αν στερηθούν τη μονιμότητα οι ΔΥ τότε οι ιδιωτικοί θα δουλεύουν μέρα παρά μέρα. Σε πολλές περιπτώσεις ήδη γίνεται. Η κοινωνία πρέπει να στηρίζεται στην αλληλεγγύη και όχι στο φθόνο και διακρίνω φθόνο.Και βλέπεω αρκετό φθόνο για τα 1000-1400 ευρώ του μέσου δημόσιου υπαλλήλου.
    (βλ. και επόμενο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Εχεις καταλήξει για τους ΔΥ και μη το κρύβεις.! Ισονομία δεν είναι να καταργηθεί η μονιμότητα των ΔΥ αλλά να είναι δυνατόν να μην απολυθεί ο ιδιωτικός υπάλληλος ...να προστατεύεται. Στα πλαίσια της ισονομίας ζητάς να πάνε όλοι χειρότερα; Αυτό δεν είναι αριστερή άποψη. Αυτό προσπάθησα να σου εξηγήσω στα προηγούμενα σχόλια. Γι αυτό μετά συγχωρήσεως,δεν έχεις θέση όχι στο ΣΥΡΙΖΑ που είναι για σένα πρόσχημα για καυγά, αλλά ούτε στο Συνασπισμό.
    Γιατί έχεις καταλήξει στην άποψη ότι οι ΔΥ δεν παράγουν κάτι;
    Είναι λανθασμένη άποψη. Δεν παράγουν οι εκπαιδευτικοί, αλλά και ο φτωχός γραφειοκράτης των 1000 ευρώ; Σκέψου να σταματήσει να δουλεύει αυτή η έστω χολή διοίκηση; Που θα στηριχθεί τοκράτος; Στο Βγενόπουλο και στον οποιοδήποτε Βγενόπουλο; Σε ποιον; Χιλιάδες φάκελλοι στοιβάζονται στα γραφεία των υπαλλήλων όχι γιατί δεν τους τελειώνουν οι ΔΥ, αλλά γιατί είναι χολή η διοίκηση. Ποιος διορίζει τους διευθυντές,τους τμηματάρχες Δεν τους διορίζει το κράτος εργοδότης-το κόμμα εντελώς ψηφοθηρικά. Τι τα βάζεις με τον υπάλληλο.
    Πολλές φορές πήγα σε ιδιωτικές τράπεζες και με κατακλεψαν γιατί και αυτές είχαν και έχουν την προστασία του κράτους. Πολλές φορές πήγα σε ιδιωτικές εταιρείες τηλεφωνίας που βρίθουν από γραφειοκρατία. Πολλές φορές πήγα σε ιδιωτικούς οργανισμούς και με γράψανε. Αλλά εκεί δε διαμαρτύρεται κανείς. Επομένως το κράτος πρέπει να αλλάξει. Να μειωθεί η γραφειοκρατία, να ελεγχθεί η δουλειά του κάθε ΔΥ (ήδη υπάρχουν ΕΔΕ και αξιολογήσεις- ας γίνουν πιο σημαντικές) Οι ΔΥ δηλώνουν τα εισοδήματά τους, είναι σταθερή για το κράτος για τους φόρους που θα πάρει τοκράτος. Τη εισφοροδιαφυγή δεν τη κάνει ο ΔΥ ,αλλά ο ιδιώτης. Εκεινος δεν πληρώνει το ΙΚΑ, εκείνος δεν αποδίδει φόρους κια ο εργοδότηα κράτος τον καλύπτει γιατί τα έχει κάνει πλακάκια. Και από ποιον παίρνει πάλι το κράτος για να είναι σιγουρο ότι θα τα πάρει. Πάλι από τους Δημόσιους Υπαλλήλους.Και μας τους ιδιωτικούς μετά απόα αυτή τη στροφή μας περιμένουν στη γωνία. Ήδη έχει αποφασιστεί να μας κόψουν τον 14ο με πρόσχημα το κόψιμο στους ΔΥ.
    Όπως ήδη κατάλαβες εγώ δε φθονώ τους ΔΥ. Καταλαβαίνω ότι οι δικές μου εργασιακές σχέσεις από αυτούς εξαρτ΄ωνται. Πως πήραν έστω τους λίγους μήνες για κύηση οι γυναίκες στον ιδιωτικό τομέα; Με αφετηρία αυτά που πήρταν οι ΔΥ. Μιλάτε για επιδόματα. Θέλετε οποσδήποτε να μιλήσουμε για τα κρυφά επιδόματα (τα bonus όπως νόμιμα λέγονται) των διευθυντλων , μανατζερς κπ στον ιδιωτικό τομέα.
    Επιμένω Γιώργο, φιλικά όπως λες, δεν ανήκεις στην αριστερά. Δεν είναι κακό να το παραδέχεσαι αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Καλημέρα.
    Κωστή, αν η ισότητα είναι μια πράξη καταναγκασμού (αν κατάλαβα σωστά) τότε με αυτή την ένοια και το δίκαιο είναι ένας καταναγκασμός. έτσι και αλιώς μια κοινωνία λειτουργεί με συντεταγμένους θεσμούς που έχουν μέσα τους τον καταναγκασμό. Το πρόβλημα υφίσταται όταν αυτοί οι θεσμοί δεν υπηρετούν τις ανάγκες της κοινωνίας. Καταναγκασμός είναι ο πλούτος των 90 ανθρώπων να είναι συγκεντρωμένος στα χέρια των 10.

    Το πρόβλημα της κοινωνίας μας είναι δομικό. Φαύλο κράτος που θρέφεται με την κομματοκρατία, στρεβλός ιδιωτικός τομέας που συντηρείται απο το κράτος. Δηλαδή ποιός μπορεί να ισχυριστεί σήμερα πως ο ιδιωτικός τομέας έχει αναπτυχτεί αυτόνομα (όχι πως δεν υπάρχουν τετοια παραδείγματα) ωστόσο μεγάλες επιχειρήσεις αναπτύσσονται επειδή είναι κρατικοδίετες και διαπλεκόμενες με τους πολιτικούς.
    Το θέμα λοιπόν είναι εμείς ως αριστερά τι κράτος θέλουμε, τι θεωρούμε ως αναγκαία δικαιώματα που θα πρέπει αυτό να παρέχει στους πολίτες του. Ας προσέξουμε ειλικρινά σύντροφοι γιατί στην οικονομική κρίση η διαδικασία του κοινωνικού αυτοματισμού και της συντεχνίας μπορεί να διαλύσει τα πάντα. Δεν μπορείς να κατηγορείς τους Δυ για συντεχνιασμό όταν ο συντεχνιασμός ως τρόπος σκέψης και δράσης κινείται στο σύνολο των κοινωνικών ομάδων. Αυτή είναι η ευθύνη της αριστεράς που δεν μπόρεσε να ερμηνεύσει πόσο μάλλον να αποκαλύψει και να αντιπαρατεθεί σε αυτή την λογική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. radical,πολυ σωστη προσεγγιση.Τα λες πολυ καλα, οπως αλλωστε οταν σε ακουσα ΚΑΙ στη συσκεψη της ΑΠ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Καλά βρε Θωμά είπαμε μην συγχύζεσαι...δικιά σου είναι η αριστερά, δεν θα σου την πάρει κανείς!

    Όσο για τους ΔΥ, εντάξει, μου τα έχουν πάρει εφοριακοί, ικατζήδες, τεβετζήδες, τροχαίοι, της εθνικής τράπεζας, του κτεο, του μεο κλπ
    Απευθύνθηκα στις ΕΔΕ, στους επιθεωρητές, στα δικαστήρια και τα είδα όλα...
    Και κυρίως είδα τους αριστερούς "συναδέλφους" να καλύπτουν είτε από φόβο είτε από συνεργία.
    Τέτοια αριστερά στην χαρίζω! Και μην μου κάνεις επίδειξη των πλειοψηφικών σου μυών, γιατί και αυτήν την νοοτροπία σου την χαρίζω!
    Μην βάλουμε ...ότι τέλος πάντων διαθέτει ο καθένας μας στην συζήτηση.

    Εγώ αν είμαι αριστερός ή όχι, πραγματικά δεν το ξέρω. Μπορείς να θριαμβολογήσεις.
    Εξαρτάται πως ορίζουμε το αριστερό - δεν έχω πρόβλημα με τις λέξεις, ούτε ταμπού. Όπως λέει και ο leo το καινούργιο μπορεί και να μην λέγεται αριστερά, αν και προσωπικά θα προτιμούσα να λέγεται Δημοκρατική Αριστερά για να έχει ένα καθαρό μέτωπο με όλες τις παραβιάσεις του κοινού αριστερού και δημοκρατικού νου.

    Τώρα για το ποιός είναι ο ιδιοκτήτης της αριστεράς και του ΣΥΝ δεν με απασχολεί. Είναι τελείως παιδικό. Ούτως ή άλλως για κάποιους η αριστερά είναι παιχνίδι (προσωπικών φιλοδοξιών).
    Δεν καταλαβαίνω γιατί έρχεσαι στο μπλογκ και μου την πέφτεις. Σε πείραξα; Μπήκα στα χωράφια σου; Δεν έχω δικαίωμα να λέω αυτά που λέω; Κι αν σε ενοχλούν γιατί δεν αλλάζεις κανάλι;

    Μα το θεό δεν σας καταλαβαίνω. Μπαίνετε στην συζήτηση κάποιων που ορίζονται όπως θέλουν για να τους βιάσετε με το ζόρι να παραδεχτούν ότι δεν είναι αριστεροί, δεν έχουν σχέση με τον Μαρξ, είναι με το σύστημα, ο συνασπισμός δεν είναι δικός τους, είναι ρουφιάνοι του Βγενόπουλου, είναι κατά των ΔΥ και δεν ξέρω τι.
    Γιατί;
    Έτσι σας έμαθαν;
    Πειράζει που δεν συμφωνούμε; Πειράζει που θέλουμε μιαν άλλη αριστερά;
    Πειράζει που θέλουμε να πληρώνεται όποιος δουλεύει και είναι τίμιος και σωστός και όχι όποιος κωλοβαράει;
    Πειράζει που πιστεύουμε στην παραγωγή και όχι στην γραφειοκρατία;
    Πειράζει που δεν θεωρούμε αριστερό όποιον καλύπτει την λαμογιά και τα συντεχνιακά "δικαιώματα";
    Τι να κάνουμε; Να μετανοήσουμε μπροστά στο εικόνισμα του Μαρξ;

    ΚΑΙ για να τελειώνουμε: οι ΔΥ που αξίζουν την θέση τους και την δουλειά τους είναι συγκεκριμένοι. Οι υπόλοιποι καλό είναι να αποφασίσουν ή να υπηρετήσουν το δημόσιο συμφέρον και την νομιμότητα ή να χάσουν την μονιμότητα. Τελεία και παύλα. Δίκαιο και ισονομία για όσους δουλεύουν - όχι όσους αγόρασαν την θεσούλα τους με χρήματα ή κομματική επιταγή για να φέρονται άδικα στους υπόλοιπους και να τους εκβιάζουν για να χτίζουν σπίτια και να σπουδάζουν τα παιδιά τους.

    Καμία σύγκριση με τον ιδιωτικό τομέα: εδώ ούτε δικαιώματα υπάρχουν, ούτε δουλειές ούτε επαγγελματικό μέλλον, ούτε επιδόματα ...έγκαιρης άφιξης στην εργασία - αν δεν είσαι στην ώρα σου φεύγεις.
    Ο καθένας διάλεξε τον δρόμο του στην ζωή του. Όσοι έτρεξαν στο κόμμα για μια θεσούλα στο δημόσιο δεν νομιμοποιούνται τώρα να ζητάνε - πέρασαν καλά αλλά είναι οι πρώτοι που τώρα θα χάσουν κάτι - δεν είναι δίκαιο να το χάσουν οι υπόλοιποι.
    Ας βολευτούν με το ΕΕΕ...

    Κάποτε σε αυτήν την χώρα πρέπει να εκτιμηθεί η εργασία και όχι το βόλεμα - αλλά οι βολεμένοι της αριστεράς κι αυτοί από τον κρατικό κορβανά πληρώνονται...

    Όσον αφορά τώρα το μεγάλο θέμα της κρίσης και ποιοί και πως θα πληρώσουν, διάβασε και καμιάν ανάρτηση πριν μπεις να κατακεραυνώσεις τους ταξικούς σου εχθρούς...έλεος!
    Τόσα πράγματα έγραψε ο Νικηφόρος. Έχεις κάτι να πεις επι του θέματος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Θωμά,
    Σε αρκετά απο αυτά που γράφεις συμφωνώ μαζί σου. Ωστόσο, όταν αποδίδεις πιστοποιητικό αριστεροσύνης ακυρώνεις ότι έχεις γράψει. Η αριστερά είναι ιδέα, στάση καθημερινής ζωής απέναντι στην κοινωνία στο φιλικό και οικογενοιακό σου περιβάλλον. Ο αριστερός πρέπει να ξεχωρίζει για το ήθος του την αγάπη και ανιδιοτέλια στους συμπολίτες συναθρώπους του. Λοιπόν φίλε δεν δέχομαι απο κανέναν να μου αποδώσει και να μου προσδιορίσει το αν είμαι αριστερός. Ανέπτυξε τις απόψεις σου και άσε να κρίνει η κοινωνία γιατί είναι και τι εκφράζει ο καθένας μας. Η αριστερά δεν έχει ιδιοκτήτες και ούτε τους χρειάζεται. άλλο η αριστερά και άλλο τα μαγαζιά που λένε πως την έχουν στην βιτρίνα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. @ pinko,
    (μεταχρονολογημένη απάντηση λόγω ...κυκλοφοριακού)

    Κανείς δεν πιστεύει πια στην συνύπαρξη με τους αριστεριστές. Αυτή είναι η καθαρή απάντηση.
    Μόνο που ο καθένα έχει τον ρυθμό του... οι σ. του ρεύματος τώρα το συνειδητοποιούν πχ. Δεν είναι υποχρεωτικό να τους περιμένεις, μπορούμε να ξαναβρεθούμε και μετά ή μπορείς να τους περιμένεις μέχρι το συνέδριο. Αυτά είναι προσωπικές αποφάσεις ανάλογα του πόσο επιβαρυμένο από σταλινισμό είναι το περιβάλλον που δρα κανείς. Υπάρχει και η προσωπική ηρεμία και συγκέντρωση άλλωστε...
    Έπειτα και οι σ. της πτέρυγας το σκέφτονται και το ξανασκέφτονται. Σενάρια πάνε και έρχονται, αλλά η συνήθεια και το γαμώτο τόσων χρόνων συνύπαρξης θέλουν πολύ καθαρό μυαλό για να αποφασίσεις - γι αυτό σε παλιότερο ποστ πρότεινα όλα να γίνονται παράλληλα. Για να μην υπάρχουν περιττές τριβές και επιβάρυνση σε μια ήδη βεβαρυμένη κατάσταση που αγγίζει τα όρια της αντοχής μας.
    Η δημιουργικότητα εκτονώνει τις εντάσεις και ανακουφίζει. Μας δραπετεύει από το αυτιστικό περιβάλλον της σύγχρονης επίσημης αριστεράς και μας φέρνει σε επαφή με την πραγματική αριστερά, την κοινωνική. Εκεί δεν υπάρχει εσωτερικός αντίπαλος! Μόνο ιδέες, αλληλεγγύη και διάλογος - και το αίσθημα ενότητας είναι βαθύ όχι επίπλαστο.
    Ίσως πρέπει να αποδεχτούμε το σημερινό στάτους: είμαστε "αριστεροί χωρίς αριστερά".
    Κι επειδή η φύση γεμίζει τα κενά, κι αυτό θα γίνει αλλά έχει ντον τρόπο της - μέχρι τότε ας απλώνουμε τις ιδέες μας που σε βεβαιώ από προσωπική εμπειρία στην κοινωνία δεν έχουν αντίπαλο - μόνο ανάμεσα στις κομματικές γραφειοκρατίες (κι αυτό είναι ένα θέμα για όλην την αριστερά - και για την πτέρυγα)
    Όλα μοιάζουν πια με ζήτημα σωστού συγχρονισμού ΤΌΠΟΥ, ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Οι ηγέτες το πιάνουν αυτό από ένστικτο, αλλά λείπουν τελευταία - προσωπικά μόνο στον Φώτη ελπίζω και μου αρέσει που σιωπά τελευταία και που δεν θα είναι υποψήφιος στο συνέδριο του ΣΥΝ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ράντικαλ
    Δε μπορώ να εμποδίσω κανέναν να αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός. Είναι ανόητο εξάλλου! Εκείνο όμως που μπορώ να πώ είναι ότι δε συμφωνώ με τις απόψεις, του τάδε ή του δείνα.Δε μπορώ να είμαι μαζί του στο ίδιο κόμμα. Πρέπει ο τάδε ή ο δείνα να το καταλάβει και να αποχωρήσει. Να μη τρώει τις σάρκες του ή καιτις σάρκες μας. Είτε αυτός λέγεται Φώτης , είτε Γιώργος. Δεν είναι ντροπή. Επιμένω η αποχώρηση κάποιων που ως πρόσχημα έχουν βρει το ΣΥΡΙΖΑ, πριν το ΣΥΡΙΖΑ είχαν το στόχο της κεντροαριστεράς δεν είναι ντροπή και αύριο θα έχουν άλλο.
    Μπράβο σ΄αυτούς που απαλλάχτηκαν και μας απάλλαξαν με θάρρος νωρίς, Μπίστης, Δανέλλης, Κουναλάκης, Δαμανάκη κλπ Μια χαρά περνάνε και έχουν και το κεφάλι τους ήσυχο. Εμάς γιατί δε μας αφήνουν ( η νέα φουρνιά εννοώ) ήσυχους; Ενα βήμα είναι! Τολμήστε το θα σωθουμε και οι δύο. Τι περιμένετε ως ομάδα να φύγετε;Εκκληση κάνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. radical, μια κουβέντα για ένα ανόητο ιδεολόγημα.
    Ολοι λένε πολύ εύκολα ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι κρατικοδίαιτος.
    Αυτό είναι ανοησία.
    Κρατικοδίαιτος δεν είναι κανείς.
    Ολους μας θρέφει η εργασία, η παραγωγή προιόντων που λέει και ο κοινός γνωστός μας, Μαρξ.
    Από την πώληση των προιόντων της προκύπτουν οι μισθοί και οι φόροι, με τους οποίους πληρώνονται οι ΔΥ ( και οι μισθοί και οι φόροι τους-πράγμα που είναι απολύτως προσχηματικό αφού απλά τα χρήματα φεύγουν από τον ένα κωδικό και πάνε στον άλλο-) και φυσικά μέρος των φόρων δαπανάται στις υποδομές, δηλαδή δημόσια έργα ή στις αναπτυξιακές πολιτικές, δηλαδή επιδοτήσεις για ανάπτυξη τομέων που θα φτιάξουν θέσεις εργασίας.

    Φοροδίαιτη , ναί είναι και μέρος της ιδιωτικής οικονομίας, αλλά προς θεού, όχι κρατικοδίαιτη, απειδή κάποια συμφέροντα καταφέρνουν και κατανέμουν αυτές τις δαπάνες με κριτήρια στρεβλά.

    -------
    Για το θέμα της ισότητας , αναφέρθηκα.
    Ναί στην ισότητα στο επίπεδο του Ελάχιστου Εγγυημένου εισοδήματος, αλλά από κεί και πέρα, πρέπει να λειτουργούν κανόνες δικαίου.
    Οποιος θέλει πάραπάνω να δουλέψει παραπάνω και να έχει ευκαιρία να πάρει πάραπάνω.

    --------
    Για την διαφθορά των ΔΥ.
    Οπως όλοι έχουν το προνόμιο της μονιμότητας σε συλλογική βάση, θα πρέπει στην ίδια βάση να έχουν και την ευθύνη για την διαφθορά που συμβαίνει στους χώρους δουλειάς τους από κάποιους άθλιους.

    Οχι προσωπική ΕΔΕ αν πιαστεί ένας εδοριακός να τα πιάνει, αλλά δίωξη σε όλο το τμήμα του, που ωφείλει να έχει ευθύνη για την συμπεριφορά του συγκεκριμένου υπαλλήλου.

    Δουλεια΄του τμήματος είναι να μαζέψει τους φόρους, που διαγράφει ο τάδε υπάλληλος με ένα λάδωμα. Αν του επιτρέπει να το κάνει, τότε είναι όλοι υπόλογοι κατά την γνώμη μου.
    Το ίδιο οι μηχανικοί της πολεοδομίας, το ίδιο οι υπάλληλοι του δήμου που κάνουν ότι δεν βλέπουν τις βρωμιές του Δημάρχου τους.
    Οταν καταγγέλεται από κάποιον πολίτη μια πράξη διαφθοράς, την ΕΔΕ να την κάνουν εισαγγελείς και υπόλογοι να είναι όλο το τμήμα, συνάδελφοι, διευθυντές, προιστάμενοι κλπ και κατά την γνώμη μου τουλάχιστον να φεύγουν από το συγκεκριμένο τμήμα για να διαλύεται η συμμωρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Θωμά, αν είναι να μην κοιμάσαι τις νύχτες, προσωπικά σου το υπόσχομαι, θα φύγω! Νoιώθεις λίγο καλύτερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. redteam για τελευταια φορα σου λεω οτι χωρις αποζημιωση καμμια κυβερνηση ουτε προσφατα τηςΛ.Αμερικης δεν διανοηθηκε γιατι το εμπαργκο και η πεινα θα θεριση.Το δε εξωτερικο χρεος,εξυπηρετουσε μεχρι δεκαρας ο''υπαρκτος''.Πριν 2 χρονια στο Ακροπολ ο πρεσβης της Βολιβιας[Μωραλες]στη Ρωμη με εκανε 10 φορες πιο ανανεωτικο.Κριμα αν δεν ησουνα.Τελος να απαντας σοβαρα στο γεγονος οτι με 300δις χρεος σοσιαλισμος δεν χτιζεται[δυστυχως]mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Θωμά,
    ούτε εγώ μπορώ να σε εμποδίσω να αυτοαποκαλείσαι αριστερός και αυμφωνώ απόλυτα μαζί σου και κάνω έκκληση στα στελέχη και τα μέλη της ΑΑ, να φύγουν από τον ΣΥΝ, ο οποίος έχει γραπωθεί απολύτως από το χταπόδι των κομμουνιστογενών-λενινιστών-λαικιστών-εθνικοφρόνων.
    Τι δουλειά έχουμε εμείς οι δυό στον ίδιο χώρο.
    Εσύ με τα ευαγγέλιά σου, με τα οράματα και τους αποκαλυπτικούς λόγους σου, με την αριστερά των ατομισμών σας και γώ με την κοινωνική δικαιοσύνη, την προσπάθεια και την αγωνία.
    Εγώ με την δημοκρατία και σύ με την σωτηριολογική αίσθησή σου και τον αχτιβισμό σου.

    Να τελειώσει όσο γίνεται πιό σύντομα το διαζύγιο, να κάνετε και σείς την δουλειά σας, να κάνουμε και μείς οι υπόλοιποι το βάπτισμα στην κοινωνία και την λογική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Πάντως "Θωμά" χαίρομαι που ξέσπασες έστω και με ένα ψευδώνυμο. Θα μπορούσες βέβαια να μου τα πεις και πρόσωπο με πρόσωπο, "στα όργανα" που λένε, ως Ηλίας πχ, αλλά δεν πειράζει. Κατανοώ την πίεση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. k.Σανιτοπουλε δεν με γνωριζεις αλλα γελας με τα σχολια μου.Επειδη δεν εθιξα ποτε κανεναν αλλα και δεν επετρεψα ποτε σε κανεναν να γελα μαζι μου,σε παρακαλω να μην ασχολεισαι με τα γραφτα μου ουτε να θιγεις προσωπα που δεν σε εθιξανmike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Από τις ποιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις που παρακολούθησα τον τελευταίο καιρό στα μπλόκς. Ειπώθηκαν πολλά πράγματα με τ'ονομά τους. Ο κίνδυνος που υπάρχει είναι να πάνε όλα αυτά στα σκουπίδια, εάν δεν περάσουμε στην επόμενη φάση που είναι (συμπεράσματα-νέα αρχή). Εάν δεν γίνει αυτό άμεσα θα γίνουμε κανίβαλοι σε μιά εποχή που όλες οι δυνάμεις πρέπει να είναι σε ετοιμότητα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
    ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ να υπερασπιστούμε την αθλιότητα.
    - Συνταξιούχους αναπήρους μαϊμούδες
    - Δημοσίους υπαλλήλους που πηγαίνουν μόνο γιά να πληρωθούν.
    - Διπλοθεσίτες που φαίνεται ότι είναι σε δύο θέσεις ταυτοχρόνως.
    - Παπάδες που πληρώνονται από τους (άπιστους) αλλά κάθε μήνα τα λεφτά στην τσέπη.
    Γιώργος ΕL

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Ωραία παίδες, βρίκατε άλλον να του την πέσετε. Οσο για τον Μάικ και τα τριακόσια δισ. χρέος, δεν έχει καταλάβει ότι τον δουλεύουνε. Το πρόβλημα δεν είναι το χρέος, αλλά το γεγονός ότι μέσα στον καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας της Ε.Ε. δεν πρόκειται να σε αφήσουν να παράξεις κάτι. Συν το ότι στις κυβερνήσεις έχουμε άσχετους πλιατσικολόγους καταλαβαίνεις ακριβώς τη σημερινή διάλυση του κράτους. Σας έγραψα για τη θέση του Τζότζεφ Στίγκλιτς για έξοδο από την ΟΝΕ και την κατάρρευση του ευρώ λόγω των καπιταλιστικών αντιφάσεων της Ευρώπης, αλλά κανείς δεν έκανε τον κόπο να απαντήσει. Εκτός εάν τον θεωρείτε κι αυτόν, εσείς οι μεγάλοι οικονομολόγοι, άσχετο και δεν πρέπει να ασχολειθείτε μαζί του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Redteam,δεν μας ειπες τιποτα για την ανακοινωση της ΚΟΕ που δεν καταδικαζει το λυντσαρισμα του Παναγοπουλου.Μου θυμιζει τα μισολογα του Καρατζαφερη οταν τοποθετειται για τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.Η ΚΟΕ δεν καταδικαζει με σαφηνεια τη καφριλα...οποτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Κωστή, Η κοινωνία δεν είναι μια αφηρημένη ένοια. Εκφράζονται συγκεκριμένα συμφέροντα που βασίζονται στο υλικό υπόβαθρο. έτσι οι πολιτικές δυνάμεις εκφράζουν (ή τουλάχιστον φιλοδοδξούν) να εκφράζουν αυτά τα συμφέροντα. Το δημόσιο συμφέρον είναι μια κοινή συνισταμένη ώστε η κοινωνία στο σύνολο της να πορεύεται. Ωστόσο μέσα στην κοινωνία υπάρχουν αντιφατικά συμφέροντα και αντίροπες δυνάμεις που συνυπάρχουν με βάση την κάθε φορά διαμόρφωση των συσχετισμών. Η αριστερά οφείλει όχι μόνο να εκφράζει αλλά και να ερμηνεύει τις ανάγκες των πολλών στην κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης και ευημερίας σε όφελος των πολλών. Αυτή είναι και η κλασική διαφορά με την απέναντι ιδεολογικά όχθη. Στο θέμα των επιχειρήσεων. Καλέ μου φίλε είναι κρατικοδίετες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα που λόγω των πολιτικών τους δυασυνδέσεων παίρνουν κρατικές προμήθειες, δημόσια έργα, κρατική διαφήμιση κλπ. Στην Ελλάδα κατά κανόνα ο ιδιωτικός τομέας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συντηρούταν απο το κράτος. Αναφέρω ορισμένα μόνο παραδείγματα.
    Ιντρακόμ, άκτορ, Μυτηλιναίος, επιχειρήσεις που δεν γιγαντόθηκαν σε ένα υγειές καπιταλιστικό περιβάλλον αλλά με ένα κράτος που ως καπιταλιστής μοίραζε ΄την πίτα στους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες. Ακριβώς για αυτό τον λόγο στην Ελλάδα δεν αναπτύχτηκε ποτέ η επιχειρηματική κουλτούρα με βάση την κενοτομνία γιατί πάντα επιβραβεύοταν αυτοί που είχαν τα κοννέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Redteam,
    Μην είσαι κουτός. Η πλειοψηφία των αμερικανών οικονομολόγων όπως και ο στίγκλιτσ έχουν εκφραστεί κατά του ευρώ από την σύσταση της ευρωζώνης. (μπορώ να σου στείλω με το τσουβάλι ΄τέτοια άρθρα) Οι λόγοι είναι πολιτικοί και έχουν να κάνουν με την νομισματική κυριαρχία των ηπα ώστε να μην χάσουν το προνόμιο το νόμισμα τους να κυριαρχεί στις αγορές και να κόβουν νόμισμα όποτε αυτές το έχουν ανάγκη. Επομένως κίτα αυτόν που λέει κάτι τι κρύβεται πίσω απο αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Πραγματι,το χρεος δεν ειναι προβλημα...Καληνυχτα και ονειρα γλυκα.Γιωργο τελικα ειχες δικιο,δεν αξιζει τον κοπο.mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. radical
    με μια έννοια όλα είναι αφηρημένες έννοιες.
    Καταλαβαίνω πολύ καλά τι μου λές.
    Θάπρεπε να βάζω μπροστά τις διαφορές, τις ταξικές διαφορές και να πάρω την θέση του συμφέροντος των πιό καταπιεσμένων, των εργατών ας πούμε.
    Ναί αυτούς έχω κατα νού όταν μιλάω για την επείγουσα ανάγκη να διορθωθεί η συνταγματική αδικία της μονιμότητας των ΔΥ, από την "μονιμότητα" του Ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
    Ομως για να είμαι περισσότερο "καθαρός" στις απόψεις μου, αυτό που υπαινίσεσαι, ότι κάνω λάθος με την χρήση του όρου κοινωνία, δεν το κα΄νω από λάθος.
    Η άποψή μου είναι ότι το NEW DEAL απετέλεσε κυρίως μια κοινωνική συμφωνία μεταξύ προλεταρίων και αγροτών από την μια μεριά και αστικής τάξης από την άλλη.
    Συμφώνησαν οι λαικές τάξεις που δόσαν το αίμα τους στον ΒΠΠ, να αμοιφθούν γι'αυτό, με "μισή απελευθέρωση".
    Ετσι με τον μηχανισμό της μαζικής δωρεάν παιδείας, μπορούσαν πλέον τα παιδιά των λαικών τάξεων να ξεφύγουν από την μοίρα του προλετάριου και να γίνουν μεσαία στρώματα με μήτρα κυρίως τα πανεπιστήμια και τα επαγγέλματά τους.
    Το περιγράφει καλά το τραγούδι
    που μας λέει ότι "αυτός που είναι κολήγα γιός, που και ο πατέρας του και ο παπούς και ο προπάπους του ήταν κολήγα γιοί, είναι πλέον ένας αστός είναι πλέον καθεστώς".
    Η εργατική τάξη δέχτηκε να σταματήσει την βίαια ταξική πάλη, την επαναστατική πάλη, με αντάλαγμα τα παιδιά της να έχουν καλύτερη τύχη.
    Ετσι πλέον η εργατική τάξη δεν είναι το αποτέλεσμα της κληρονομιάς, αλλά το αποτέλεσμα της αποτυχίας σ'αυτή την ευκαιρία για απελευθε΄ρωση που έδοσε σε όλους η μαζική παιδεία.
    Αυτή η διαδικασία ήταν ο κοινωνικός κινητήρας που επέτρεψε την λειτουργία του καπιταλισμού τα χρόνια μετά τον πόλεμο.
    Ολος ο κόσμος είχε δικαιώματα και στήριξη να αλλάξει την μοίρα του.
    Ετσι οι κομμουνιστικέ εξεγέρσεις και τα μαζικά κομμουνιστικα΄κόμματα, χάσαν τους νεολαίους προλετα΄ριους που τα κάναν επαναστατικά και έκτοτε όλες οι εξεγε΄ρσεις και τα μεγάλα γεγονότα ήταν υποθέσεις της νεολαίας και όχι των προλεταρίων, οι οποίοι εκτός από την μισή απελευθέρωσή τους από τα δεσμά του προλετάριου, στο πρόσωπο των παιδιών τους, πήραν συλλογικές συμβάσεις, υγειονομικές υπηρεσίες και ασφάλιση.
    Ετσι πλέον για μένα η άννοια της κοινωνίας, έχει την βάση της στην τάξη "υβρίδιο" προλεταρίων και αστών που είναι τα μεσαία στρώματα νέου τύπου, τα μεσαία στρώματα της μαζικής παιδείας.
    Ετσι η κρίση για μένα είναι κατα βάση κοινωνική κρίση και δεν θα ξεπερασθεί χωρίς αλλαγές στο ταξικό προφίλ της κοινωνίας.
    Τέλος πάντων, είναι μεγάλη συζήτηση, για να την κάνουμε σε ένα σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Κωστή, περιμένω άρθρο σου:
    "η κρίση, η ταξική διάρθρωση της ελληνικής κοινωνίας και οι δυνάμεις και τα μέσα για το ξεπέρασμά της σε προοδευτική κατεύθυνση"
    ή κάπως έτσι, εσύ ξέρεις καλύτερα - please...
    Δεν μπορώ να συνθέσω τις απόψεις σου από τα σχόλια αν και προσπάθησα.
    Η δημοκρατική αριστερά χρειάζεται καθαρές σκέψεις και τολμηρές προτάσεις - άσε το οργανωτικό ζήτημα σε άλλους, ο χρόνος κυλά υπέρ μας αλλά θέσεις θέλουμε αύριο, με αυτές θα γίνει η δουλειά και όχι με τα παραβάν.

    Και πάλι please...(προσπαθώ να σε ρίξω κανονικά...:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Εκεί θα γίνει κουβέντα ουσίας και πιο συστηματικός διάλογος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Γιώργο
    σου το έχω ξαναπεί, ότι δεν είμαι τόσο "οργανωμένος", ώστε να κατεβάσω αναλύσεις με απαιτήσεις.
    Την άλλη φορά αν θυμάσαι ο άλλος μου ζητούσε τεκμηριώσεις και τέτοια.
    Δεν είμαι ακαδημαικός.
    Είμαι της συζήτησης.
    Οταν μπαίνουν ερωτήματα, θέλω να εκφράζω τις απόψεις μου, χωρίς το άγχος αν αυτές έχουν την βούλα του έγκυρου. Θέλω να κάνω λάθη.
    Εν πάσει περιπτώσει,θα μπορούσαμε να ανεβάσουμε το κείμενο που είχα ανεβάσει στο σάιτ της ανανεωτικής πτέρυγας, με τίτλο για το "Παιδομάζεμα καιη εφεύρεση της πέμπτης τάξης"
    http://www.ananeotiki.gr/el/readRelated.asp?datePeriod=0&intThemeID=42&textID=3208

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. mike, αυτοί δεν ξέρουν τι είναι διάλογος, δεν έμαθαν, δεν κόπιασαν.

    Ετοιματζήδες είναι κι απορώ γιατί δεν τα λένε μεταξύ τους κι έρχονται σε αυτό το "συστημικό" μπλογκ να μας κάνουν διαφώτιση. Πάντα με εντυπωσιάζει το θράσος τους - ίσως φαντασιώνονται ότι κάνουν...κατάληψη στο εχθρικό μέσον επικοινωνίας ή πετούν αβγά στην ομήγυρη. Άστο καλύτερα...
    (θα μου πεις τι να πουν και μεταξύ τους; "συμφωνώ"... "κι εγώ"... "κι εγώ" - η σιωπή των αμνών)

    Τώρα που το ΠΑΜΕ τους έχει πάρει τα αβγά και τα πασχάλια σε κόσμο και επαναστατικότητα, έχουν τα νεύρα τους και ξεσπούν στον εσωτερικό εχθρό και στο κεφάλι του Παναγόπουλου - σε λίγο θα έχουν κι άλλες οδυνηρές εκπλήξεις και τότε φοβάμαι ότι θα λαλήσουν τελείως - γι αυτό προσοχή στα απόνερα της αριστεράς: γλιστράνε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Κωστή, εγώ νομίζω ότι υποτιμάς τον εαυτό σου.
    Τα κείμενά σου είναι εξίσου δυνατά όπως τα σχόλιά σου. Εάν θές γράψε περιληπτικά και εμπλούτισέ τα στην συζήτηση. Αλλά βοήθησέ μας να βάλουμε τις σκέψεις μας σε μια τάξη και να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Αφού για την ώρα πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας - οι άλλοι έχουν πολλή και καθημερινή δουλειά να διεκπεραιώσουν και πολλά παραβάν να διαβούν.
    Παράδειγμα σε ρωτώ:πως σου φάνηκε το κείμενο του Νικηφόρου; Γιατί με τους εισβολείς διαφωτιστές του Αλέκου, ξεχάσαμε και το θέμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Εάν θες ανεβάζω το κείμενό σου (αυτό που πρότεινες) και τα συζητάμε εκεί...από την αρχή και πιο χαλαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Μην περιμένετε από μένα να υποστηρίξω τον Γιάννη Παναγόπουλο που δηλώνει εισόδημα 150.000 ευρώ ετήσια. Τον Γιάννη Παναγόπουλο που ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ ορμάει με τις γροθιές του σε αυτόν που του έριξε την τελευταία χλαπάτσα. Το βίντεο είναι διαφωτιστικό. Δέστε το, κυκλοφορεί στο διαδίκτυο. Οσο για το χρέος αγαπητέ μου mike πράγματι δεν είναι το πρόβλημα, γι 'αυτό ακόμα και ο Ομπάμα δεν ασχολείται μαζί του. Οσο για σένα φίλε μου radical (ξ)έπεσες εύκολα στη συνωμοσιολογία για τον Στίγκλιτς, όπως κατηγορείς τους "αριστεριστές", αλλά δεν σκέφτηκες ότι στην οικονομία και ειδικά με τη σημερινή δομική κρίση του καπιταλισμού, όλα τα σενάρια πρέπει να εξετάζονται. Αυτά για σήμερα και από τη Δευτέρα τα σπουδαία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Redteam,
    Αν οι υπαρκτές ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις στο πεδίο της οικονομίας έχουν καταγραφεί και με αρθρογραφία τις θεωρείς συνομοσιολογία απλά δεν υπάρχει πεδίο συνενόησης και αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά τα πράγματα. Απόλυτα θεμητ΄΄ο.

    Τέλος όποιος και αν είναι ο Παναγόπουλος η βία είναι ένα πράγμα απεχθές που συνάδει με τους φασίστες και τους προβοκάτορες και όποιο υπαρκτό γεγονός όχι μόνο δεν την δικαιολογεί αλλά η χρήση της συμβάλλει στην κατασυκοφάντηση των αριστερών οραμάτων. Φαίνεται πως απο τον Δεκέμβρη δεν πήρατε μαθήματα. Εύχομαι και ελπίζω ειλικρινά ποτέ να μην εμπιστευτούν σε εσας οι εργαζόμενοι τις τύχες τους. Χορτάσαμε απο τραγωδίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Κωστής
    Δεν είναι κρατικοδιαιτος λοιπόν ο ιδιωτικός τομέας;
    Απο που ας πουμε έγινε αυτός που έγινε ο κ. «Τόμπολας»;
    Ποιες συχνότητες εκμεταλεύονται οι ιδιωτικές εταιρίες;
    Ποιους δρόμους;
    Ποια διόδια,
    ποιες γέφυρες
    Μπορώ να συνεχίσω αν θες. Το να ταυτίζεις την προσωπική σου εργασία με την εταιρεία είναι κατάκτηση του σύγχρονου κεφαλαίου.
    νομ’ιζω δε ότι κάνεις κάποιο λάθος...ποια πώληση; Και η εργατική δύναμη η υπεραξία που παράγει...ποιος την παίρνει ο δημόσιος υπάλληλος;
    Το θέμα της ισότητας
    Ναι να δουλεύουν περισσότερο ο κόσμος έτσι ώστε οι νέοι να έχουν ως στόχο να σκοτώσουν πέντε γέρους για να αδειάσει μια θέση...ή απλά να περιμένουν να πεθάνουμε...έως τότε θα είναι αυτοι γέροι....
    Βεβαίως και να έχουν ευθύνη για τη διαφθορά.,αλλά δε καταλαβαίνω: Την ίδια ευθύνη έχει ο προιστάμενος μια υπηρεσίας , πολεοδομίας ας πούμε, ο οποίος είναι ορισμένος από την εξουσία με τον υφιστάμενο; Και πως θα τον καταγγείλει. Μάλλον δε γνωρίζετε τις συνέπειες ενός υφισταμένου ΔΥ που θα τολμήσει να κάνει καταγγελία στο διευθυντή του.Επομένως αυτά που λες για συλλογική ευθύνη δεν είναι δυνατόν να ισχύουν. Και η διαφθορά έχει να κάνει με προισταμένους υπηρεσιών και όχι με υφισταμένους (Όχι ότι δεν υπάρχουν και τέτοιοι αλλά αυτοί πάντα την πληρώνουν).
    Δηλαδή για να πάω στα δικά μας . Αν ένας διευθυντής μιας εταιρείας «τα παίρνει» να την πληρώνει και ο απλός υπάλληλος; να διλύθεί ας πούμε η ελληνική Siemens επειδή κάποιοι λάδωναν και νατη ν πληρώσει ο υπάλληλος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Kαι αντι να συζηταμε το αισχος των ματατζηδων στοΜανωλη,ασχολουνται οι παντες με τον Παναγοπουλο...Τοσο μ... ς ειναι,με αντισυστημικο τροπο βεβαια.Υ.Γ.Ωστε εσυ εισαι ο ''kostis''? Πεστο να καταλαβω ρε παιδι μου.mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Θωμά
    δεν έχουμε σημείο επαφής και επικοινωνίας.
    Δεν θέλω να χαρακτηρίσω αυτά που γράφεις.
    Νάσαι καλά.
    Και κυρίως σε άλλο κόμμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Γιώργο
    Πάντα ψάχνεις να βρεις κάποιον πίσω από ένα όνομα; Σου δίνει χαρά αυτό ή προέρχεται από την αριστερίστική ιστορία σου;
    ΥΓ: Χαιρετίσμτα στο σ. Ηλία.

    Αγαπητέ mike
    Καλά από δω και στο εξής δε θα γελάω. Εσείς της «ανανέωσης» πίστευα ότι είχατε την αίσθηση του χιούμορ, αλλα μπα..

    Γιωργος ΕΛ.

    Ποιος είπε να υπερασπιστούμε την αθλιότητα. Το κράτος όμως αυτό που ζούμε πάλι με κάποιους που είναι εντάξει θα τα βάλει και όχι με τις μαιμούδες άνάπηρους.
    Αλήθεια θα ήθελα να ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι λίγοι Δημ.υπάλληλοι που πάνε μόνο για να πληρωθούν και πως εσείς ξεκινώντας από αυτούς μιλάτε για όλους τους υπόλοιπους που είναι συνεπείς.
    Διπλοθεσίτες δημόσιοι υπάλληλοι έχουν κάθε δικαίωμα μετά από απόφαση του υπηρεσιακούς τους συμβουλίου, αντίθετα με άλλους στον ιδιωτικό τομέα που τα παίρνουν χοντρα αχι α κατόπιν αδείας, αλλα γιατί έτσι είναι από μια, δύο ή τερις θέσεις.
    Με τους παπάδες συμφωνώ. Να τους πληρώνει η εκκλησία...να που λέγαμε για κρατικοδιαιτο ιδιωτικό τομέα ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Κωστής
    εμ βέβαια είσαι σε άλλο κόμμα.Εγώ από το πρωί σας το λέω δε με ακούτε!
    αντε λοιπόν σιγά-σιγά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Γιωργο που κόπιασες πολύ.
    από διάλογο ξέρουμε και πολύ καλά.Εγώ αν επισκέφτομαι την συτημική ιστοσελίδα οου είναι γιατί θέλω να σας κάνω καλό. Οταν μιλάτε μόνοι σας πείθεστε τόσο πολύ που νομίζετε ότι έχετε και δίκιο.
    Από διάλογο 'ομως δε ξέρεις, αφού κατά δήλωσή σου έκοβες παλιά σχόλια ή επιτίθεστε όπως είδα σε παλιές αναρτ΄σησεις σε όποιον ξεστομίσει διαφορετική άποψη.

    Μπορείς να πιστεύεις ότι θέλεις, αλλά δε θα τα λες έτσι εύκολα.

    Το λες ότι θα φύγεις αλλά δε το κάνεις.Στο συνέδριο τουλάχιστον , να σου κουνήσω μαντήλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. ωραία Κωστή...βγαίνεις και από το κόπο να αποχωρήσεις από κάπου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Οχι μόνο αυτό. Κατά βάθος είμαστε σύμμαχοι, ας πούμε σοσιαλφιλελεύθερη συμμαχία, αφού και γώ επιδιώκω να φύγει ο Γιώργος ας πούμε από τον ΣΥΝ.
    Γειά σου ρε Θωμά, αγωνιστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Λοιπόν, Θωμά είσαι της άποψης ότι θα σε φάμε στην μάπα υποχρεωτικά; Αυταπατάσαι...

    Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να γράφεις σε ιστολόγιο όπου δεν είσαι επιθυμητός. Δεν σε κάλεσα εδώ.

    Αντίθετα ήρθες με τσαμπουκά και προσβολές για να μας πουλήσεις μαγκιά και αριστεροσύνη.

    Ο μόνος λόγος που δεν διέγραψα τα σχόλιά σου ήταν για να πειστούν όσοι καλοπροαίρετα νομίζουν ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια διαλόγου με τους σταλινικούς.

    Έτσι στο μέλλον ευχαρίστως θα διαγράψω τα σχόλιά σου και τις ειρωνίες σου ότι έρχεσαι για το ...καλό μας. Δεν ξέρω που έμαθες αυτήν την συμπεριφορά αλλά εδώ δεν είναι αποδεκτή. Δεν θα μας κάνουν και κατάληψη οι ανόητοι σαν και σένα.

    Στο λέω καθαρά. Δεν επιθυμώ να ξανασχολιάσεις σε αυτό το μπλογκ.

    Αν τώρα επιχειρήσεις να το κάνεις απροσκάλεστος συγνώμη αλλά δεν είμαστε σε γκούλαγκ - είμαστε ακόμα ελεύθεροι να συζητάμε ότι θέλουμε και με όποιον θέλουμε. Εδώ δεν είναι αμφιθέατρο ούτε "μαζικός χώρος".
    Ελπίζω να σεβαστείς την απόφασή μου αυτή...

    υγ Είχα και έντονες διαφωνίες πχ πρόσφατα με τον Πάνο Δ., σε προηγούμενα σχόλια αλλά κάναμε μια έντονη αλλά ευπρεπή κουβέντα.
    Δεν είναι ότι κόβω όποιον διαφωνεί - κόβω όποιον δεν σέβεται τους κανόνες φιλοξενίας και λοιδορεί τους συμμετέχοντες στην συζήτηση ή τους φέρεται ανάρμοστα . Κι αυτοί είναι συγκεκριμένοι και μέχρι στιγμής της ίδιας πολιτικής αντίληψης: εσύ, ο redteam και ο Αστυάνακτας.
    Άνθρωποι που επιβάλετε την θέλησή σας με την βία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. Ακούστε, μπορούμε να συζητάμε. Οι μαγκιές και οι χαρακτηρισμοί δεν έχουν νόημα. Υπάρχει μια ανάρτηση και σχολιάζουμε. Κακώς κάνετε και απαντάτε σε τύπους στυλ Θωμά κλπ. Να πάνε αλλού να παίξουν τους κακούς. Αν δεν απαντάτε θα φύγουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. την ερωτηση μου για το ποσοι ειναι οι δημοσιοι υπαλληλοι και τι κανουνε δεν μου την απαντησε ακομα κανεις ομως. Σνιφ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. @pinko: http://www.zoomnews.gr/?p=12706

    «Δεν υπάρχει ακριβής αριθμός για το πόσους δημοσίους υπαλλήλους πληρώνει η Ελλάδα.»

    «Σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα αυξήθηκε από τους 861.000 το 1999 στους 1.022.100 το 2008. Σχεδόν, ο ένας στους τέσσερις εργαζομένους στην Ελλάδα δουλεύει για το ελληνικό δημόσιο. Στη Γερμανία το αντίστοιχο ποσοστό είναι ο ένας στους επτά»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. @pinko –Πολυβιώτη
    Τι δουλειά κάνετε; Ποιος ο μισθός σας;
    αν επιτρέπετε δηλαδή έτσι για να ξέρουμε τι λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Θωμά, να σου το πω εγώ. Η δουλειά τους είναι να υπηρετούν το σύστημα. Ικανοποιήθηκες;;
    Και όταν εσύ δεν έχεις δόσει τα πραγματικά σου στοιχεία να μην έχεις το θράσος να ξεπερνάς τα όρια της ανωνυμίας.
    άντε στο καλό τώρα να φαντασιωθείς την επανάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Ένας radical (;;;;;) ζητάει από μένα που έδωσα το όνομά μου ΘΩΜΑΣ ΣΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ να δώσω τα στοιχεία μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Και που το ξέρω εγώ πως είσαι αυτός που λες. Διάβασε την ανάρτηση όταν η οικονομική κρίση συναντά την φιλανθρωπία και τον σχολιασμό της και θα δεις. Λοιπόν να μην βιάζεσαι..
    συνενοηθήκαμε νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. το blender θα μου το δώσεις, το περιμένω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. leo πρόσφατα έφτιαξα ένα χυμό ,ένα μέρος αστυάνακτα, τρία μέρη redteam, και τριματάκια Θωμά με τίτλο Πατερούλης αλα greca αλλά ...μου κόλλησε. Λίγη υπομονή - ελπίζω να μην κάηκε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Αγαπητή στρουθοκάμηλε,
    ενώ οι αναρτήσεις σου (οι περισσότερες) αξίζουν προσοχής, τα σχόλια σε απογοητεύουν. Σε προτρέπω να μην δίνεις τόση σημασία σ'όλους. Κόψε και κανέναν. Παίξτο διαχειριστής και παράτησε την εγγενή ευγένεια ("δημοκρατικότητα") - ανοησία που τόσο μας ταλαιπωρεί, όλους μας, στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς. Δεν το κάνω συγκεκριμένο με ονόματα, γιατί και εγώ "δημοκρατικός" είμαι. Αν χρειαστεί όμως θα σου τους ονοματίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Θωμα, η δουλεια μου ειναι εισαγωγεας φυτικων παρασκευασματων απο την Κολομβια και το Αφγανισταν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. ρε παιδια ειλικρινα τα σχολια σας συγκινουν καθολου τους εργαζομενους που απολυονται καθημερινα απο τις επιχειρησεις,αυτους που βιωνουν στο πετσι τους την ελαστικη εργασια
    ελεος !!!τις γυναικες που χανουν τις δουλιες τους πιο ευκολα απο τους αντρες τα νεα παιδια που δεν βλεπουν καμμια προοπτικη τους μαθητες που τελειωνουν το λυκειο και βλεπουν σκοταδι γαμώ τα υπουργεια σας ελεος αριστεροι ειστε εσεις!!!
    παπαρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Και γιατί θα πρέπει να συγκινούν τα σχόλιά μας;
    Αυτό είναι δική σας δουλειά.
    Να σας φάμε το ψωμί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU