Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Παιδικές ασθένειες γερασμένων μυαλών



του Τάσου Παππά*

To 1989 με τον ενιαίο Συνασπισμό, ήταν η δεύτερη μεγάλη ευκαιρία της ιστορικής Αριστεράς να ξεφύγει από τη σκιά του εταίρου της [άλλοτε συναγωνιστή και άλλοτε σκληρού ανταγωνιστή της] και να γίνει ο κεντρικός πυλώνας της λεγόμενης προοδευτικής παράταξης, περιορίζοντας την μέχρι τότε ηγεμονεύουσα Κεντροαριστερά σε ρόλο δευτεραγωνιστή. Είχε προηγηθεί το 1958 με την εκτόξευση της ΕΔΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά πολύ γρήγορα οι ισορροπίες του συστήματος αποκαταστάθηκαν με τη βοήθεια εγχώριων [παλάτι, στρατός, παρακράτος] και εξωτερικών παραγόντων [Η.Π.Α].

Ο ενιαίος Συνασπισμός [ΚΚΕ-Ε.ΑΡ] εμφανίσθηκε σε μια περίοδο κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση εξαιτίας των σκανδάλων και της προφανούς αδυναμίας του Α. Παπανδρέου να συνεχίσει να είναι ο κυματοθραύστης της ριζοσπαστικοποίησης των μαζών.
Το όνειρο ή αν θέλετε το παραμύθι τελείωσε σε δύο χρόνια και από το 1991 με τη διάσπαση του ΚΚΕ, η Αριστερά γύρισε στα «κιλά» της.
Ακολούθησε ένα διάστημα εξοντωτικής διαμάχης για την πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στο ΚΚΕ και στον ΣΥΝ που επέτρεψε στο ΠΑΣΟΚ ν’ ανακάμψει.
Την εποχή του Κ. Σημίτη ένα σημαντικό κομμάτι της ανανεωτικής Αριστεράς μετακόμισε στο ΠΑΣΟΚ, δίνοντας προωθητική δύναμη και αίγλη στο εκσυγχρονιστικό εγχείρημα και περιθωριοποιώντας τον ΣΥΝ.

Την ίδια στιγμή στην άλλη άκρη του αριστερού φάσματος [ΚΚΕ] ενισχύονταν οι κλειστοφοβικές τάσεις, η κυριαρχία των οποίων είχε ως αποτέλεσμα την ιδεολογική αναδίπλωση του κόμματος και τη μετατροπή του σ’ ένα περίκλειστο φρούριο. Πρώτο μέλημα της ηγεσίας έγινε η προστασία των ιερών και των οσίων από τις επιθέσεις της σοσιαλδημοκρατίας και των οπορτουνιστών.
Η δεύτερη εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2007 και η εσωκομματική κρίση για την υπόθεση της αρχηγίας, απογείωσαν [τουλάχιστον δημοσκοπικά] τον ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας για ακόμη μια φορά στο κέντρο της πολιτικής συζήτησης το θέμα της ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών.
Οι ελπίδες του κόσμου της Αριστεράς , ο οποίος σταθερά τάσσεται υπέρ της ενότητας, αναπτερώθηκαν και η συνοχή του δικομματισμού απειλήθηκε σοβαρά. Ωστόσο η ολέθρια διαχείριση από την πλευρά της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησε το κόμμα στα όρια της εκλογικής επιβίωσης.

Σήμερα και στις δύο πτέρυγες της ιστορικής Αριστεράς ο αριστερισμός- και στην ρητορική και στην προγραμματική εκδοχή του- είναι η δεσπόζουσα συνισταμένη.
Τα ίχνη του είναι εμφανή: ο διάλογος με τη σοσιαλδημοκρατία θεωρείται έγκλημα καθοσιώσεως.
Η ιδέα για συμμετοχή σε κυβερνήσεις συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ είναι εκτός κομματικής νομιμότητας.
Ο εργατισμός, ο λαϊκισμός και ο μαξιμαλισμός δίνουν τον τόνο στις καθημερινές δραστηριότητες.
Ο ακτιβισμός των κοινωνικών κινημάτων παρουσιάζεται ως η εναλλακτική λύση στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό του δικομματισμού.
Κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας αντιμετωπίζεται ως απόπειρα του συστήματος να αποπροσανατολίσει τους πολίτες.

Η θεωρία από την οποία πηγάζουν όλα τα παραπάνω είναι ότι ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται, αλλά καταργείται.

Το είπε άλλωστε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας στο συνέδριο της νεολαίας του ΣΥΝ: «ο καπιταλισμός είναι ένα λάθος».
Χωρίς βεβαίως να εξηγήσει στο ακροατήριο του γιατί ένα «λάθος» αντέχει τόσους αιώνες, καταφέρνοντας να εγκλωβίσει τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται από την ανάπτυξη του.
Αν έχεις καταλήξει σ’ αυτήν την εκτίμηση, είναι απολύτως λογικό να οργανώνεις τη δημόσια παρουσία σου γύρω από το σύνθημα «πάρτε τα λεφτά από τους πλούσιους και δώστε τα στους φτωχούς», χωρίς να αισθάνεσαι την υποχρέωση να προσδιορίσεις τα μέσα με τα οποία αυτό είναι εφικτό στις παρούσες συνθήκες, ίσως γιατί κρατάς για τον ευατό σου το know how [ΚΚΕ].
Όπως επίσης είναι απολύτως λογικό να θέτεις ως στόχους [ΣΥΡΙΖΑ] την εθνικοποίηση [σήμερα] των τραπεζών , την επανάκτηση [σήμερα] από το δημόσιο του ελέγχου των επιχειρήσεων που έχουν ιδιωτικοποιηθεί, όπως είναι ο ΟΤΕ και η Ολυμπιακή, χωρίς μάλιστα να διευκρινίζεις αν όλα αυτά θα γίνουν με αποζημιώσεις ή με επιτάξεις.

Το πλεονέκτημα του αριστερισμού είναι ότι μπορεί να λέει ό,τι θέλει, γνωρίζοντας πως δεν θα κληθεί ποτέ να εφαρμόσει όσα εκ του ασφαλούς διακηρύττει.
Γι αυτόν ο ρεαλισμός είναι ο προθάλαμος του συμβιβασμού.
Μπορεί να μιλάει στο όνομα των εργαζομένων, αλλά στην πράξη αδιαφορεί για το επίπεδο συνειδητότητας τους, για το αν μπορούν δηλαδή να αφομοιώσουν τις μετωπικές πολιτικές που προτείνει.
Για τον αριστερισμό πάντοτε οι κοινωνικές συνθήκες είναι ώριμες για ριζικές αλλαγές και αυτό που λείπει είναι ένα ‘σπρώξιμο’ την κατάλληλη στιγμή από το επαναστατικό υποκείμενο, το οποίο θα ρυμουλκήσει τις υπνώττουσες μάζες από το βασίλειο της ανάγκης στο βασίλειο της ελευθερίας.

Παρά το γεγονός ότι δηλώνουν θαυμαστές του Λένιν, μάλλον τον διαβάζουν επιλεκτικά.
Στο περίφημο έργο του « Ο Αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» ο ηγέτης των μπολσεβίκων ήταν σαφής: « δεν αξίζουν πεντάρα τσακιστή οι πολιτικοί ηγέτες της επαναστατικής τάξης που δεν ξέρουν να κάνουν ‘ελιγμούς, συμφωνίες, συμβιβασμούς’ για να αποφύγουν μια μάχη κατάφωρα ασύμφορη».
H διαφορά του Λένιν από τους ομοιδεάτες του είναι ότι ενώ αυτός δεν δίσταζε να συμμαχήσει και με το διάβολο αν έκρινε ότι θα εξυπηρετηθούν τα σχέδια του, αυτοί τρέφονται από τις ήττες τους και δείχνουν ευτυχισμένοι, βολοδέρνοντας στον μικρόκοσμο τους.
Η διαφορά επίσης είναι ότι αυτός έκανε επανάσταση, οι άλλοι απλώς φλυαρούν για την επανάσταση.

* newstime.gr, 17/3/10

33 σχόλια:

  1. Και ο Τάσος Παππάς …λενινιστής;! Άντε… και στου Μανδραβέλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σωστά.
    Ο Τάσσος Παππάς, ούτε κάν ντοκτορά δεν έχει στον Λενινισμό.
    Πως τολμάει να ξέρει από Λενινισμό;
    Καλά άσε ο Μανδραβέλης , δεν έχει κάν πτυχίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άσε ρε Παππά το μάθαμε το κόλπο, Λένιν δια πάσα χρήση,πολύ ανέντιμο όμως κόλπο και υποτιμάει νοημοσύνες.
    Ας κοιτάξει τα της κεντροαριστεράς του και τα του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ίσως όχι τόσο ανέντιμο όσο να λοιδορείς ανώνυμα...
    Ούτε νομίζω υπάρχει διαθήκη του Λένιν που χρήζει κάποιον αποκλειστικό ερμηνευτή του...
    Καταλαβαίνω ότι το άρθρο χτυπάει τον αριστερισμό στην καρδιά. Τι να κάνουμε; Κουράγιο παιδιά μου και ψυχραιμία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η αλήθεια είναι ότι συμφωνώ σε έναν βαθμό με την πρώτη παράγραφο του "αγνώστου".
    Ο Τ. Παππάς κάνει χρήση του Λένιν προσχηματικά, με σκοπό να αφοπλίσει την αντίπαλη άποψη.
    Η δεύτερη παράγραφός του είναι πολύ περισσότερο άθλια από την "προσχηματική απρέπεια" του Τ.Παππά.

    Η τρίτη παράγραφος που λείπει και την αφιερώνω στους λενινιστές, είναι ότι με κάποια έννοια, η οργανωτική άποψη του Λένιν, ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός και το "κόμμα νέου τύπου" δεν χρεώνεται μόνο , κατά την γνώμη μου, την αποτυχία του Υπαρκτού, αλλά και τηνκρίση του Χρέους που περνάει η χώρα μας.
    Στην μεταπολίτευση όλα τα κόμματα δανείσθηκαν την άποψη του ΚΚΕ για να οργανώσουν τα μαζικά τους κόμματα.
    Με τον Λενινιστικό τρόπο, οργανώθηκε και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και φυσικά τα κόμματα της αριστεράς, ακόμη και η Ανανεωτική Αριστερά.
    Αυτά τα κόμματα, είναι στην πραγματικότητα, ειδικά σε χαμηλό επίπεδο, ομάδες που δρούν ως συμμωρίες βολέμματος των δικών τους και καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου.
    Σ'αυτά τα κόμματα στηρίχθηκς και λειτούργησε όχι μόνο το πελατειακό κράτος, όχι μόνο η διαπλοκή, αλλά και η οικοδόμηση του κρατικοδίαιτου ιδιωτικού τομέα.
    Αν δεν απαγορευτεί η λειτουργία αυτών των κομμάτων που στα έγκατά τους οργανώνονται όλοι οι δυνατοί τρόποι για παράκαμψη της αδύναμης δικαιοσύνης του νεοσυγκροτημένου κράτους, δεν μπορούμε να αποφύγουμε την κατα΄ρευση της χώρας.
    Αυτό το τελευταίο θα έπρεπε να προβληματίσει τους φίλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. DΕΝ υπαρχει εδω καμμια υπεκφυγη,ουτε πολιτικη ουτε αλλη εφ'οσον προκειται για τον ανταγωνισμο με το ιδιωτικο κεφαλαιο.Η θα περασουμε με επιτυχια αυτες τις εξετασεις η θα εχουμε πληρη αποτυχια στην αμιλλα με το ιδιωτικο κεφαλαιο...[ΛΕΝΙΝ ,απαντα τ.33,σ.278 της Γαλλικης εκδοσης,τα χρονια της ΝΕΠ, δηλ.της πραγματικης πραγματικοτητας.] mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γι αυτό έλεγα Κωστή ότι τα κόμματα στην Ελλάδα είναι μια άλλη μορφή του δημοσίου.
    Βόλεμα, τεμπελιά, ανικανότητα.

    Άνθρωποι που γλυτώνουν την οποιαδήποτε αξιολόγηση κρυμμένοι πίσω από το κομματικό παραβάν.

    Πολλά επαγγελματικά στελέχη του ΣΥΝ στην σημερινή κρίση καθορίζουν την θέση τους όχι με πολιτικοϊδεολογικά κριτήρια αλλά με το ποιος εγγυάται την συνταξιοδότησή τους από το κόμμα...!
    Η ανασφάλεια ενός ανθρώπου που έχει χρόνια να δουλέψει και ζει λέγοντας μπούρδες σε κομματικά ακροατήρια, είναι μεγάλη και ...επικίνδυνη. Νομίζεις ότι μιλάς πολιτικά μαζί τους αλλά μιλάς με την "μονιμότητα".

    Και στην ΑΑ γι αυτό κατά την γνώμη μου, ειδικά τα επαγγελματικά στελέχη δεν παίρνουν το ρίσκο της αυτονόμησης: γι αυτούς είναι ρίσκο ...εισοδηματικό ενώ για τον κόσμο της ΑΑ είναι πολιτικό! Γι αυτό και μας διολισθαίνουν προς την παραμονή στον Συνασπισμό ή τουλάχιστον κάνουν ότι μπορούν να τα βρουν με τις άλλες φράξιες.

    Ο φόβος και ο τρόμος των παιδιών του δημοσίου και του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού είναι η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Γιατί απειλεί την θέση τους που παρά και έξω από κάθε λογική είναι ...καπαρωμένη. Την κρατούν με αλλαξοκωλιές, εξυπηρετήσεις, δουλοπρέπεια στον διευθυντή ή τον κομματικό επίτροπο.

    Η αξιολόγηση ήταν, ας μην ξεχνάμε και η αιτία - ανάμεσα σε άλλες - της αυτονόμησης της ΑΑ στα πανεπιστήμια (ΠΟΣΔΕΠ). Οι δημόσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας αριστεριστές καθηγητές δεν δεχόντουσαν με τίποτα την διαδικασία αξιολόγησης των πανεπιστημίων και των ίδιων. Προτιμούσαν την αξιολόγηση από τους κολλητούς της συγκλήτου...

    Κι εδώ όσοι λοιδορούν ανώνυμα αυτό φοβούνται: την επώνυμη αξιολόγηση της "άποψής" τους. Οι επώνυμοι που εκθέτουν τις απόψεις τους ή οι εργασίες τους γίνονται αποδεκτές από διεθνή ιδρύματα, είναι πράκτορες του εχθρού, όργανα της επάρατης ΕΕ ή κρυφοΠασόκοι!!!

    Το φως ενοχλεί τους δογματικούς και τους βολεμένους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Έτσι μπράβο φίλοι μου, ξεδιπλώστε επιτέλους τον πραγματικό λόγο. Σιγά μην είναι ο Λένιν το πρόβλημά μας σήμερα. Οι κομματικές μαφίες λυμαίνονται τον τόπο και το βάζετε σωστά. Διαγουμίζουν, καταστρέφουν και εκπορνεύουν. Άεργοι διοικούν τα κόμματα αλλά και το κράτος. Μήπως η κατάντια των δημόσιων οικονομικών ή της εκπαίδευσης δεν είναι έργο τους; Η πολιτική είναι επάγγελμα, οι πολιτικοί όμως δεν είναι επαγγελματίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πού σε πάν’…., πού πας…!;

    ( …..Λιόσια ανάμεσα και Κολονάκι
    οι Γραικοπώλες μας εχάσαν τη μορφή τους…..
    και…., στης Υποταγής το ‘’Θέατρο’’…., ‘’βαρβάτοι’’….,
    παίζουν οικτροί τους Διγενείς….,
    πουλώντας την ψυχής τους….,…..
    στα ξενικά τα καλντερίμια…..
    με Ερπετά ‘γίναν τακίμια….! )

    …..‘’Λογική’’ κονσέρβα…..
    και ελπίδα πρέζα….,
    ---- πού σε πάν’…., πού πας…!; ----
    φυλακή ο δρόμος….,
    σιγολιώνεις…., κι όμως…..
    δεν το ξεκουνάς….!

    Τ’ Όνειρό σου βρόχος
    στην ψυχή σου…., ‘’μπόχος’’….,
    που τον προσκυνάς….,…..
    με ψευδαντιστάσεις….,
    ίδιες καταστάσεις….,
    μούμια…., δεν ξυπνάς….!

    Μια ζωή…., ζωή λες κι είναι….,
    να…., σε πάνε….. και σε φέρνουν….,
    χωρίς σκληρή σου αντίσταση….,…..
    κι από αλλού προσμένεις…., χάννε….,
    να σου έρθει Ανάσταση….!.....

    …………………………

    Άντε, μαριονέτα, ξύπνα….!

    ( …..ω σεις….. του λαού ‘’Μαντάμες’’….,
    στρινγκς σας πρέπουνε….. και ‘’λάμες’’….,
    ’’τους πατήσατε το γκάζι’’….,
    θα –σας γίνουν ‘’καμικάζι’’….! )

    …..Η πληγή σου τρέχει…..
    κι η ψυχή σου φεύγει….,
    άντε, μαριονέτα, ξύπνα….,
    μελλοθάνατε της Γης….!

    Θύτες είναι οι Αρχοί….,
    θύμα συ αυτοδοτό….,
    έσκυψες με υποταγή….,
    σα σφαχτάρι το σβερκιό….,
    Χάρος σκουπιδιάρης
    κάθε Γκουβερνιάρης….,
    αχ, σε ‘’προγραφές’’ σε έχουν….,
    να, σκουπίδι του Χαμού….!

    ‘’Χτύπα’’ τη ζωή –σου….,
    μες στ’ ‘’απλό’’, πια, ζήσε….,
    σώστης τρόπος είναι ένας….:
    έξω απ’ το ‘’λούκι’’ βγες….!.....

    …………………………………..

    Κίρκη τους βαρά τα ντέφια....!

    …..Στης αρκούδας το σκοπό…..
    Γκουβερνιάρηδες βαμπίροι
    στήσανε τρελό χορό....,
    Κίρκη τους βαρά τα ντέφια…..
    κι έχουν μεθυσμένα κέφια
    κι άρρωστο μυαλό....!

    Βλέπουνε καπνό αγνάντι…..
    και σαν θάλασσα το χώμα....,
    το μεθύσι –τους οικτρό....,
    τη ζημιά βλέπουν καζάντι....,
    η Ιθάκη είναι πτώμα....,
    ‘’πιάνουν Βατερλώ’’....!

    Σκοτοστέφανο στη Γη
    αρκουδιάρηδες χαράζουν
    Κρόνια, φριχτή, αυγή....,
    απ’ της Νύχτας –τους την πίστα…..
    δείχνουν ‘’προγραφές’’ και λίστα
    σ’ άγνωστη γραφή….!.....

    …………………………..

    Έτσι, όμως, πετύχαιναν….!

    ( …..Στοπ στα τζούφια λόγια
    και τα μοιρολόγια….,
    βουρ…., για ‘’ξέπλυμα’’….,…..
    τη ζωή ζώντας θα ζούσες….,
    τη ζωή σου αν τιμούσες…..
    κι όχι τ’ άτιμα….!..... )

    …..Γέμιζαν του Δυνάστη –τους
    το σώμα μαχαιριές….,
    μα ‘κείνος, χα, δεν έπεφτε…..
    και ίδιος…., όπως χτες….!

    Ώσπου δε ‘βρίσκαν μέρος –του
    αχτύπητο…., λαός….,
    τη σκιά –του τη μαχαίρωναν….,
    α υ τ ο τ ρ α υ μ α τ ι σ μ ό ς….!

    Μα, έτσι, του πετύχαιναν
    τη ρίζα της ψυχής…..
    κι ευθύς να πέφτει άρχισε,
    ερείπιο, καταγής….!.....

    ……………………………….

    ‘’Ζουν και τ’ αδέσποτα….. και δεν πεθαίνουν…..’’….!

    ( ….. Έξω από την Ελλάδα…., ωρέ ‘’νοικιασμένα’’ ανδρείκελα
    της χξς΄ Καββάλ «Διεθνούς Συνωμοσίας»….! )

    …..«Όποιος πονά….. πάει σε γιατρό…..»….,
    τη γιατρειά του νά ‘βρει….,
    μα συ γιατρειά σου πού να βρεις….,
    που….. σ’ όποιον πήγες….. άσχετος....,…..
    και Δράκουλες οι ‘’σχετικοί’’…..
    πιότερο σε αρρώστησαν….,
    ‘’τρελογιατροί’’ -- πολιτικοί…..!

    …..«Τη γνώμη του αλλάζει ο ξύπνιος…..»….,
    για’ σέβεται τον εαυτό του…..
    και το ‘’συμφέρον’’ –του κοιτά….,…..
    μα συ….. πού γνώμη…., ‘’αυτόφτυστε’’….,
    μαζόχε λαουτζίκο….,
    που στάλα, πια, δεν ντρέπεσαι….,
    σαν σε πατούν…., να στέκεσαι….!

    Φτύσ’ –τους…., αν θες να ιδείς καλό….,
    ‘’ζουν και τ’ αδέσποτα….. και δεν πεθαίνουν…..’’….,
    κι άντε μυαλό ν’ αλλάξεις κοίτα….,
    θύμα νευρόσπαστο, εσύ, κι αυτοδοτό….,…..
    «το δέντρο σαν μαραίνεται….,
    φεύγουνε οι μαϊμούδες…..»…., Τσίτααααα….!.....


    …..Καλό –σας ύπνο…., ω πρόσφυγες στις γειτονιές του Άδη….:
    Αλέξανδρος Ζήβας,
    URL : www.alexandros-zivas.gr
    ….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλημέρα Γιώργο μου. Μάλλον λάθος τα ξέρεις. Δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας είναι αυτοί που διέσπασαν τη Συσπείρωση και ανέτρεψαν του... αριστεριστές από την ΠΟΣΔΕΠ. Γι 'αυτό είχαν στο πλαυρό τους όλο τον Τύπο, Βήμα, Καθημερινή, Νέα, Σκάϊ και κανάλια. Συμμετέχουν σε όλες τις ερευνητικές επιτροπές και τρώνε από τον κρατικό κορβανά. Γι 'αυτό μόλις η κυβέρνηση είπε ότι θα κόψει τα επιδόματα βγήκαν πρώτοι με ανακοίνωση. Γι 'αυτό και μερικοί όπως π.χ. η Ρεπούση συμμετείχαν σε εκδόσεις σχολικών βιβλίων. Δηλαδή, αν αυτή η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με σας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Κακίες ρεντ...

    Και τον Τσίπρα είχε την Κυριακή το Βήμα και πριν όλος ο "αστικός" τύπος...και βέβαια τον Αλαβάνο. Τι θα πει αυτό;
    Kι όταν κάποιος είναι καλός ερευνητής δεν πρέπει να παίρνει μέρος στα προγράμματα; Τρώει τότε ή δουλεύει;

    Kαι το κυριότερο: ποιος είσαι εσύ που θα τους κάνεις και αξιολόγηση;
    Αυτήν που ο ίδιος δεν δέχεσαι;
    Ποιο είναι το έργο σου για να δικαιούσαι να ομιλείς για τους άλλους;

    Ή μήπως θέλεις να κάνουμε κομματική ψηφοφορία και...καταμέτρηση και να κρίνουμε ανθρώπους και συνειδήσεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν είναι κακίες Γιώργο μου. Είναι η πραγματικότητα. Ενώ λοιπόν σε όλα τα άλλα συμφώνησαν με τη Ν.Δ. και συμφωνούν με το ΠΑΣΟΚ στη διάλυση του Δημόσιου Πανεπιστήμιου (με βάση της Συμφωνία της Μπολόνια που σήμερα αμφισβητείται σε όλη την Ευρώπη από τους φοιτητές) όταν ήρθε η ώρα των περικοπών ιδού η ανακοίνωση της ΑΡΜΕ τον Γενάρη:

    "Αριστερή Μεταρρύθμιση

    Εμείς δώσαμε. Δεν πάει άλλο!

    Η κυβέρνηση επιμένει να εμφανίζει τους πανεπιστημιακούς μεταξύ των
    «υψηλόμισθων» δημοσίων λειτουργών με χαριστικές παροχές, οι οποίες
    θα περικοπούν στο πλαίσιο της προσπάθειας αντιμετώπισης της
    οικονομικής κρίσης.
    Η αντιμετώπιση της κρίσης απαιτεί θυσίες, αλλά αυτές πρέπει να είναι
    κατανεμημένες δίκαια. Την τελευταία δεκαετία οι πανεπιστημιακοί
    υπέστησαν σημαντική μείωση των αποδοχών τους (κατά τουλάχιστον
    10% σε πραγματικές τιμές). Οι αμοιβές τους έχουν χάσει έδαφος σε
    σχέση με τις αποδοχές άλλων κατηγοριών (π.χ. δικαστικοί, καθηγητές
    δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κτλ.), και είναι σήμερα σημαντικά
    χαμηλότερες από αυτές άλλων επιστημόνων.
    Τα «επιδόματα» των πανεπιστημιακών είχαν δοθεί στο παρελθόν αντί
    αυξήσεων στο βασικό μισθό (όπως ήταν σωστό και όπως ζητούσαμε).
    Δεν είναι «χαριστική παροχή», και για αυτό η συζήτηση για μείωσή
    τους είναι απαράδεκτη.
    Διεκδικούμε
    - Νέο μισθολόγιο, με σταδιακή ενσωμάτωση των επιδομάτων στο
    βασικό μισθό.
    -Αξιοπρεπείς αποδοχές για τους πανεπιστημιακούς.
    -Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ, και για
    την Έρευνα στο 1,5% του ΑΕΠ. Αυτές είναι οι πραγματικά
    αναπτυξιακές δαπάνες.
    Καλούμε την ΠΟΣ.ΕΠ και τους Συλλόγους να κηρύξουν 24-ωρη
    προειδοποιητική απεργία στις 10 Φεβρουαρίου 2010.

    27 Ιανουαρίου 2010"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Και αγαπητέ μου Γιώργο δεν απαντώ σε ερωτήματα του τύπου "ποιος είσαι εσύ που θα τους κρίνεις". Γιατί όλοι κρίνονται από τη στάση τους και από τη θέση τους. Και η Κιντή και η Μπουρνόβα και ο Κουνουριώτης και η Ρεπούση και οι άλλοι "αριστεροί" που τρέχαν με τους "περιβόητους" 1000 στη Γιαννάκου, όταν οι φοιτητές ήταν στους δρόμους για το άρθρο 16 κρίθηκαν, ζυγίστηκαν και βρέθηκαν ολιγοβαρείς αριστεροί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πολύ κακό κείμενο της γνωστής
    ανερμάτιστης λογικής του συνγραφέα.
    Μπέρδεμα, κεντροαριστεράς,πορείας της αριστεράς, Λενινισμού και "υπεύθυνης πολιτικής" στάσης
    που οδηγεί στο Πασοκ.
    Αναπαραγωγή του ίδιου γνωστού κειμένου στην 1001 έκδοσή του.
    Ξανά τα ίδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. καλο απογευμα σε ολα τα παιδια. Τα υπολοιπα τα εχουμε πει τοσες φορες, η Ποσδεπ μας ειχε μεινει. Βαριεμαι ομως να προσπαθω να πεισω τον Ρεδτημ για τη σοβαροτητα των παιδιων της ΑΡΜΕ, οποτε πιανομαι απο την ευκαιρια που μας δινει ο Αλεξανδρος Ζηβας: ας κανουμε λιγη λογοτεχνικη κριτικη σημερα λοιπον.

    Δεν εχω ξαναδει ποιημα με τοσα εισαγωγικα και δεν εννοω αυτα που σηματοδοτουν αμεσο λογο. Τωρα που το σκεφτομαι, δεν εχω δει ποτε μου ποιημα με εισαγωγικα. Οχι για καναν αλλο λογο, αλλα στην ποιηση γραφεις ο,τι θελεις, χωρις να δινεις λογαριασμο σε κανεναν, οποτε τα εισαγωγικα περιττευουν. Νομιζω οτι ο Αλεξανδρος ανακαλυψε καινουργιο λογοτεχνικο ειδος, και μας εκανε την τιμη να το μοιραστει μαζι μας. Τον ευχαριστουμε γι αυτο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γ.Παππά, δεν το βρίσκω ανερμάτιστο και δεν με ενδιαφέρει εάν ο συγγραφέας του έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του την συνεργασία ή προσχώρηση στο Πασοκ.

    Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ότι αποτυπώνει με καθαρότητα τον καθολικό αριστερισμό της σημερινής αριστεράς στην χώρα μας και την αδυναμία της να συγχρονιστεί με την εποχή, τις ανάγκες και το προοδευτικό ρεύμα διεξόδου. Γι αυτό το Πασοκ έχει πάρει όλον τον κόσμο μαζί του - γι αυτό συρρικνώθηκε ο Συν/Συριζα.
    Η αφωνία, το αδιέξοδο και η μπουρδολογία δεν κρύβονται και ο κόσμος βλέπει και καταλαβαίνει...

    Το συνέδριο της Ν.Συν επίσης έδειξε που πάνε τα πράγματα: πλειοψηφικό, ο πρώτος τα παίρνει όλα, όχι στις τάσεις, όχι στις ποσοστώσεις, δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Ακόμα και όσοι έκαναν τον ...Μπαλάφα, εισέπραξαν την "αμοιβή" τους: δεν βγήκαν ούτε αυτοί στο ΚΣ.
    Ένα preview του έκτακτου συνεδρίου...

    Μου αρέσουν οι άνθρωποι που λένε τα πράγματα όπως είναι - και οι ταμπέλες δεν μου λένε τίποτα, απολύτως τίποτα - ο καθένας αποδεικνύει με την ζωή και τις πράξεις του αν είναι προοδευτικός ή αντιδραστικός (δεν λέω συντηρητικός γιατί κακώς ταυτίζεται με τον αντιδραστικό).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. red, όλοι κρίνονται;
    Τι μπούρδα!
    Από ποιον;
    Η αξιολόγηση είναι μεγάλοοο θέμα...
    Κάποιος μπορεί να αξιολογηθεί από άτομο άσχετο με την δουλειά του;
    Δεν νομίζω - αυτό γίνεται μόνο στις διεφθαρμένες κοινωνίες ή του πρώην υπαρκτού. Έχουμε χορτάσει από ανθρωπάκια-εισαγγελείς και κριτές και αποτιμητές πολιτικών απόψεων και επιστημονικής επάρκειας ανθρώπων χωρίς τα στοιχειώδη εφόδια.
    Ναι δεν μπορεί ο καθένας να κρίνει τον καθένα, γιατί έτσι επιθυμεί - θυμήσου την περίπτωση του δήμαρχου Κερατέας, ρεντ, και θα καταλάβεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ.
    Καταρχήν κανείς από αυτούς που "αγωνίστηκαν" για το Δημόσιο πανεπιστήμιο και το άρθρο 16 δεν δίνει φράγκο για το πανεπιστήμιο, αυτό καθαυτό. Γιαυτό στην πρώτη ευκαιρία το κλείνει και το σπάει ή ανέχεται αυτούς που το σπάνε. 'Οσο για τα παλληκάρια της ΠΟσδεπ μόλις ένιωσαν ότι θα γίνουν ιδιωτικά ΑΕΙ, και θα λακίσουν οι εργατικοί και καλοί επιστήμονες, αισθανθήκανε ανασφάλεια και βγήκαν στο δρόμο. Γιατί τότε ποιος θα δουλεύει;
    Η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ όχι μαιμούδων θα βοηθήσει και το δημόσιο ΑΕΙ, αν βέβαια οι φοιτητές, οι καθηγητές και η πολιτεία το θελήσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. φίλε leo η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, καθόλου δεν θα οφελήσει το δημόσιο πανεπιστήμιο.

    και αυτό δίοτι, αν επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστήμιων, θα γίνει με τον γνωστο Ελληνικό τρόπο: Απαξιώνουμε και διαλύουμε το δημόσιο για να επωφεληθούν οι ιδιώτες. Εξάλλου το μοντέλλο έχει λειτουργήσει με επιτυχία σε Ολυμπιακή, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ασφαλιστικά ταμεία κτλ τώρα θα το χαλάσουμε?

    Και φυσικά η αριστερα, θα συμβάλει τα μέγιστα στην διάλυση του δημοσίου πανεπιστημίου, όπως συνέβελε και στην διάλυση άλλων φορέων του δημοσίου! Η μέθοδος είναι πολύ απλή: Τα κυβερνητικά κόμματα αφήνουν την αριστερά να νομίζει ότι κάνει επανάσταση καταστέφοντας το δημόσιο πανεπιστήμιο (θυμίζω κτίσημο καθηγητών, θεοποίηση του ασύλου ακόμα και σε περιτώσεις πρόδηλων βανδαλισμών κτλ) και εν τω μεταξύ, ο κόσμος την κάνει για τον ιδιωτικό τομέα, αφού ο δημόσιος δεν δουλεύει!
    Αυτό το μοντέλο, που λέιτουργεί αδιάκοπα από τη δεκαετία του 80 τουλάχιστον, αποτελεί την μέγιστη προσφορά της αριστεράς στο σύστημα! πρόκειται για κεκαλυμένη συγκυβέρνηση, με τη μόνη διαφορά ότι οι "αριστεροί" δεν το αντιλαμβάνονται....

    xno

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @Γιώργο,
    Αν ..πρόκειται για την καταγραφή της
    αριστερίστικης λογικής ΚΛΠ, τότε το κάνεις..εδω και καιρό, μα πολύ πιό
    ουσιοδώς...πχ. ...εσύ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. xno καλησπέρα.
    Ναι δίκιο έχεις αν είναι να γίνει όπως το λες. Μα όπως πάλι λες η απαξίωση του Δημόσιου καλά κρατεί ούτως ή άλλως.
    Το Δημόσιο πανεπιστήμιο μπορεί να σωθεί μόνο από όσους δουλεύουν και σπουδάζουν μέσα σε αυτό. Αν αυτοί καταλάβουν ότι η γνώση είναι εργαλείο για να μας κάνει την περιπλάνηση στο σύμπαν πιο ενδιαφέρουσα, και θελήσουν, μπορούν να το αναβαθμίσουν. Και τότε ιδιωτικό και δημόσιο μπορούν να πάνε μαζί. Είναι στο χέρι τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. φίλε leo,
    συμφωνούμε απόλυτα!

    xno

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ

    Το Συνέδριο της Νεολαίας του ΣΥΝ ανέδειξε σοβαρά προβλήματα πολιτικού προσανατολισμού και δημοκρατικών διαδικασιών.

    Οι σαφείς αναφορές των επίσημων κειμένων του συνεδρίου καθώς και οι τοποθετήσεις ηγετικών στελεχών για τον κομμουνιστικό προσανατολισμό της νεολαίας ακυρώνουν τον χαρακτήρα του ενιαίου κομματικού οργανισμού (του ΣΥΝ δηλαδή και της νεολαίας του) ως κόμματος πολιτικής και προγραμματικής ενότητας. Η επιστροφή στις ιδεολογικές μονομέρειες και η έλλειψη πλουραλιστικής αναζήτησης μιας σύγχρονης, αριστερής, οικολογικής, φεμινιστικής ταυτότητας της νεολαίας του κόμματος είναι βήμα προς τα πίσω. Είναι προφανές ότι οι μονόπλευρες αναφορές στον κομμουνιστικό προσανατολισμό στενεύουν τα όρια του χώρου μας και αναιρούν την πλούσια πείρα από τις πλατιές αριστερές οργανώσεις νεολαίας που έγραψαν ιστορία σε αυτόν τον τόπο.

    Αποτελεί επίσης σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας η παρεμπόδιση λειτουργίας τάσεων στο χώρο της νεολαίας ΣΥΝ και ειδικά στην εκλογή του Κεντρικού Συμβουλίου. Τάσεις και λίστες των ρευμάτων που να συγκροτούνται μέσα από την ίδια την πολιτική διαβούλευση στις οργανώσεις της νεολαίας και όχι φυσικά, ως κομματικά παραρτήματα. Η πολυτασική λειτουργία του κόμματός μας – παρά τις αδυναμίες της – αποτελεί θετικό παράδειγμα υπέρβασης στην πράξη του Δημοκρατικού Συγκεντρωτισμού και του βασικού προτάγματος για την ενότητα μέσα από τη διαφορετικότητα.

    Εμείς, νέοι και νέες που κινούμαστε στο κλίμα των αντιλήψεων της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ, με τη δημόσια αυτή παρέμβασή μας θέτουμε δύο μείζονα ζητήματα λειτουργίας που οφείλουμε από κοινού (κόμμα και νεολαία) να αντιμετωπίσουμε. Ο χώρος της νεολαίας δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί ένα «πείραμα» για την επιστροφή στο παρελθόν.

    Βουκελάτου Δανάη,
    Βουκελάτου Ευρωπία,
    Ζαφειρόπουλος Άγγελος,
    Καστανά Ηρώ,
    Παναγιωτόπουλος Νίκος,
    Παξινού-Βαφειάδου Ειρήνη,
    Παξινός Νικόλας,
    Παπαδάκης Νίκος,
    Σταυροπούλου Κατερίνα,
    Σφακιανάκης Τηλέμαχος,
    Τσεκούρα Αννα,
    Τσούκαλης Κώστας,
    Τσιμεράκης Αντρέας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @Παππάς Γ.

    "...Πολύ κακό κείμενο της γνωστής
    ανερμάτιστης λογικής του συνγραφέα.
    Μπέρδεμα, κεντροαριστεράς,πορείας της αριστεράς, Λενινισμού και "υπεύθυνης πολιτικής" στάσης
    που οδηγεί στο Πασοκ.
    Αναπαραγωγή του ίδιου γνωστού κειμένου στην 1001 έκδοσή του.
    Ξανά τα ίδια..."
    --------------
    @Γιώργο,
    Αν ..πρόκειται για την καταγραφή της
    αριστερίστικης λογικής ΚΛΠ, τότε το κάνεις..εδω και καιρό, μα πολύ πιό
    ουσιοδώς...πχ. ...εσύ...
    ---------------

    Τα ερωτήματα που μου γεννήθηκαν από τα δύο αυτά σχόλιά σου ΓΠ, είναι 3
    1. Γιατί ο Τ. Παππάς αναπαράγει με το κείμενό του, εκείνη την ανερμάτιστη λογική που οδηγεί στο ΠΑΣΟΚ;
    Αλλά ακόμη και αν οδηγούσε στο ΠΑΣΟΚ θα ήταν κατ'ανάγκη λάθος να την εκφράσει;
    Υπάρχει κάποιο απαγορευτικό στην σκέψη;
    Αν η λογική του οδηγούσε , δεν σου λέω εγώ στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στον ΣΥΝ, θα ήταν σωστή;
    2.Η λογική της αναδημοσίευσης του κειμένου από τον Γιώργο, γιατί είναι απαγορευμένη;
    Θα έπερεπε να δημοσιεύει μόνο κείμενα που είναι είναι σύμφωνα με την ιδεολογική ορθοδοξία της ανανεωτικής αριστεράς και ποιά είναι αυτή;
    3. Ο Γιώργος, γιατί είναι αριστεριστής;

    Τα ρωτάω αυτά, επειδή δεν αντέχω τον κορσέ, όταν μάλιστα μου τον φοράνε μοδίστρες που δεν έχουν αποδείξει ότι ξέρουν να ράβουν.
    Και το λέω αυτό, επειδή κάθε κείμενο που έχει προδιαγραφές σηματοδότη, με τρελαίνουν, με καταπιέζουν.
    Συγνώμη εκ των προτέρων αν παρανόησα κάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Το ότι κριτικάρει τη στάση σας ακόμη και ο Γ. Παππάς σκεφτείτε το. Κι όμως αντί να του απαντήσετε, κάνετε αυτό που έχετε μάθει. Του επιτίθεστε. Αποδεικνύετε για μια ακόμη φορά το πόσο "διαλεκτικοί" και "αριστεροί" είστε. Αν είχατε αναλάβει εσείς τον ΣΥΝ θα μένατε μόνοι σας για να τη βρίσκετε στο μεταξύ σας διάλογο. Όσον αφορά στον απίστευτο δήμαρχο Κερατέας αγαπητέ μου Γιώργο να τον χαίρεστε και με αυτό κλείνω τη συζήτηση για έναν άνθρωπο που βρίσκεται εκτός αριστεράς (ως νοοτροπία) εδώ και πολλά πολλά χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ρεδτημ
    γράφεις:
    "...Το ότι κριτικάρει τη στάση σας ακόμη και ο Γ. Παππάς σκεφτείτε το..."
    -------
    Αν το εννοείς, σκέψου πρώτα εσύ το πόσο λάθος είσαι, αφού ο Γ.Παππάς σας κριτικάρει επίσης.
    Αλλά επειδή δεν το εννοείς, αλλά απλά ψάχνεις συδικαλιστικές μαλακίες με υπονοούμενα και σφήνες, με μόνο στόχο να πλήξεις όποιους δεν μπορείς να "ταπώσεις" με επιχειρήματα, θα σου συσνιστούσα, να κάνεις καμμιά άλλη δουλειά και να αφήσεις εμάς στην κριτική του Γ. Παππά, να τηνσυζητήσουμε και να διδαχθούμε αν έχει δίκιο.
    Φαντάζομαι ότι ο Γ. Παππάς θα έχει επιχειρήματα για τις βεβαιότητες που έχει διατυπώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ξέχασα να επισημάνω, ότι μόλις ασχολήθηκα με άλλη μια ανοησία του Redteam, τον οποίο συμπαθώ για τον άνισο αγώνα που δίνει με τον εαυτό του. Συγκρούονται μέσα του ο κόσμος των βεβαιοτήτων του με τον κόσμο των επιχειρημάτων.
    Να μου το θυμηθείτε κάποια στιγμή θα γίνει ταλιμπάν της ανανέωσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αγαπητέ μου Κωστή δεν μπορείς να διδαχθείς εάν ο Γ. Παππάς έχει δίκιο. Να το ψάξεις ίσως μπορεί. Δεύτερον όσο πάει και χειροτερεύει το κλίμα για την αριστερά της Οικουμενικής και της πλήρους υποταγής στη συναίνεση του συστήματος. Τα πράγματα αγριεύουν, βαδίζεις ολοταχώς στο ΔΝΤ και η ευρωζώνη πια είναι ένα πουκάμισο αδειανό. Και όσα γράφω δεν αφορούν τη στροφή που θα σημειωθεί το Σάββατο στην ΚΠΕ του ΣΥΝ όπου το κείμενο της πλειοψηφίας θα συμπεριλάβει την κριτική του Λαφαζάνη για το Μάαστριχτ και την Ε.Ε. Αφορά ότι όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι λένε ότι η μόνη σωτηρία της χώρας είναι η παύση πληρωμών στους δανειστές, επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και έξοδος από το ευρώ. Και αυτό όχι από κάποιον αρρωστημένο αντιευρωπαϊσμό, αλλά γιατί με την είσοδο του ΔΝΤ στη χώρα επέρχεται η πλήρης καταστροφή της οικονομίας, θα δούμε σκηνές άγριας ανέχειας και άρα η εμμονή στο ευρώ εκτός από τις τράπεζες και κάποιους επιχειρηματίες δεν βοηθά καθόλου την κοινωνία. Άλλωστε ακόμη το ΚΚΕ συναισθανόμενο την ανεπάρκεια της ηγεσίας του που δεν έχει το θάρρος να βγει μπροστά δεν είναι τυχαίο καθόλου ότι έχει κάνει γαργάρα την αποδέσμευση από την Ε.Ε.
    Αγαπητοί μου κύριοι θα δούμε από εδώ και πέρα πράγματα και θαύματα και η σημερινή ηγεσία της αριστεράς δείχνει την ανεπάρκειά της. Ελπίζω ότι μπροστά σ' αυτό που θα συμβεί θα ξεπεταχθούν νέες δυνάμεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Γιατί δεν μπορώ να διδαχθώ, αν έχει δίκιο;

    Ακόμη και σύ διδάχθηκες , και ο αρχηγός και το κόμμα σου, απ'αυτά που κάποιοι σαν εμένα έλεγαν πολύ νωρίτερα.
    Οτι δηλαδή η κρίση δεν είναι "μπλόφα" αλλά ουσιαστική υπόθεση.
    Το μαγικό με σας είναι ότι μόλις σφίξαν τα πράγματα, όχι μόνο αναγνωρίσατε την κρίση, αλλά έχετε και τις προτάσεις έτοιμες.
    Είστε απίθανοι.
    Σαλτιμπάγκοι εννοώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Βρε Κωστή μου, εμείς αναγνωρίσαμε την κρίση του καπιταλισμού, όταν από το 2000 μιλάγαμε γι 'αυτή και εμένα με λοιδορούσαν στην Π.Κ. του ΣΥΝ που ανήκα τότε;
    Η διαφορά μας είναι στη διαχείριση του χρέους εάν δεν το έχεις καταλάβει. Εσύ λες ευρώ ότι κι αν γίνει και ας καταστραφούμε, εγώ λέω ότι έτσι κι αλλιώς με ΔΝΤ κ.λ.π. μας δείχνουν την έξοδο και είναι καλύτερα να προλάβουμε εμείς. Μην την πάθουμε όπως το 1932 με τον Βενιζέλο και την χρυσή δραχμή (σκληρή ισοτιμία τότε με τη βρετανική λίρα) όπου δανειστήκαμε - δανειστήκαμε για να σώσουμε τη χρυσή δραχμή και σε έξι μήνες πτωχεύσαμε. Και τότε μείωσαν του μισθούς των δασκάλων και των δημοσίων υπαλλήλων κατά 50%. Διάβασε λίγο ιστορία για να καταλάβεις ότι βαδίζουμε στη χρεοκοπία ξανά, αλλά μπορούμε τουλάχιστον να τη γυρίσουμε υπέρ μας, έστω και μια φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Με την δραχμουλα θα σωνομαστε μονο αν την χρησιμοποιουσαμε ως εσωτερικο νομισμα οπως εκανε η Σοβιετικη Ρωσια με το ρουβλι/τσερβονετς το 1928.Διχως διαπραγματευση.Επειδη αυτο ειναι βεβαια περαν του ουτοπικου το ΔΝΤ,τοπρωτο που θα ζητησει ειναι απολυση του 30% των Δ.Υ. Ασε μην ασχολεισαι,ξεκαθαρισε πρωτα οτι το χρεος των 300δις δεν ειναι παραμυθι οπως εγραφες σε προηγουμενα ποστ και θα ειναι ενα σημαντικο βημα για σενα.Κουραγιο.mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Μικε, καλημέρα. Εγώ δεν έλεγα ότι δεν υπάρχει χρέος. Προσεξέ το. Έλεγα ότι η χρεοκοπία χρησημοποιείται για να μειωθεί το βιοτικό μας επίπεδο. Οτι μπορούμε να πάμε σε άλλη πολιτική διαχείρισης του χρέους αντί να έρθει το ΔΝΤ και οι πιστωτές να κάνουν πλιάτσικο, όπως το 1932 που γράφω παραπάνω. Η άλλη πολιτική είναι απλή. Αφού σου δείχνουν την έξοδο από την ΟΝΕ (και θα το θυμηθείτε) μπορείς να προχωρήσεις σε στάση πληρωμών (που προσοχή δεν σημαίνει πτώχευση) έξοδο από το ευρώ, εθνικοποίηση όλων των τραπεζών και δημοσίων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας και μια νέα στρατηγική ανάπτυξης. Το θέμα είναι που θα βρεις δανεικά λοιπόν. Εδώ έρχεται το private placement για δανεισμό από τις "αγορές" με χαμηλότερο επιτόκιο. Τα μαντάτα είναι μαύρα. Δυστυχώς η αριστερά είναι ανεπαρκής. Πρόσεξε ότι ακόμη και το ΚΚΕ έχει κάνει γαργάρα την αποδέσμευση από την Ε.Ε. (που μας τα είχε πρήξει τα προηγούμενα χρόνια) γιατί ξέρει την ανεπάρκεια της ηγεσίας του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Και καλό είναι αγαπητέ μου Mike να διαβάσεις τι λένε οι οικονομολόγοι της ομάδας ‘Ερευνα για το Χρήμα και τον Χρηματοπιστωτικό Τομέα’ (Research on Money and Finance, RMF) της Σχολής Ανατολικών και Αφρικανικών Μελετών (SOAS) του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, που συντονίζονται από τον καθ. Κώστα Λαπαβίτσα. Όλη η έκθεση στο www.researchonmoneyandfinance.org

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU