Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Να είστε έτοιμοι, τώρα θα γραφεί η πραγματική ιστορία


Φίλοι μου, μην φοβάστε τις αλλαγές.
1. Η εποχή των "φίλων των ηρώων" , η μεταπολίτευση δηλαδή, τελείωσε.
2. Τώρα απελευθερώνονται και δικαιούνται να μιλήσουν και αυτοί που ούτε "φίλοι των ηρώων" ήταν, ούτε υποτίθεται ότι ξέρουν καλά τα "απόκρυφα της πολιτικής και οικονομικής επιστήμης". Τώρα μπορούν πλέον να αναρωτιούνται τι έφταιξε και τα πήγαμε τόσο άσχημα.
3. Τώρα θα μείνουν "άνεργοι" και αυτό δεν τους ευχαριστεί καθόλου, οι "φίλοι των ηρώων" που ζήσαν μέχρι τώρα χάριν αυτής της εξαιρετικής τύχης τους.
4. Τώρα θα μείνουν χωρίς ήρωες και αρχηγούς και οι απλοί άνθρωποι.
Η απόλυτη ήττα και της ΝΔ και τώρα και του ΠΑΣΟΚ που απέτυχε να περάσει την άποψή του, ότι δεν θα χρειασθούμε τα χρήματα των άλλων, αλλά μόνο η πολιτική τους στήριξη είναι απαραίτητη, ανοίγουν τους ασκούς της, συζήτησης από μηδενική βάση για όλους και για όλα, όχι για να φτιάξουμε μια νέα θεωρία, αλλά για να κάνουμε συγκεκριμένα πράγματα.
Μην σας γελάει η ηρεμία. Πίσω της βρίσκεται η "τελευταία ανοχή" εξ ανάγκης, στους επαγγελματίες της πολιτικής.
Το ΔΝΤ θα έρθει και θα αποδειχθεί ανεπαρκές και αυτό.
Θα απομυθοποιηθούν τα πάντα. Να είστε έτοιμοι, τώρα θα γραφεί η πραγματική ιστορία.

από σχόλιο του kostis σε αυτό το ιστολόγιο

7 σχόλια:

  1. (σχόλιο ελπίζω αποδεκτό με καλύτερη διάθεση σήμερα :)

    Φοβάμαι πως αυτή είναι η αισιόδοξη προοπτική και

    α) η παραδοσιακή πολιτική σκηνή θα βρει τρόπο να επιβιώσει
    β) ακόμα κι αν τα φτιάξουμε όλα από την αρχή, πάλι περίπου στα ίδια θα καταλήξουμε όχι και τόσο μακροπρόθεσμα

    Προφανώς αυτά θεωρώ ότι ισχύουν ιδιαιτέρως και για την αριστερά.

    Ίσως να πρέπει να ξαναγυρίσουμε και να εμβαθύνουμε στην θεωρία του ποιοτικού άλματος του Χέγκελ.

    Προφανώς το μύνημα όσων λέω δεν είναι να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια. Το αντίθετο!

    Θυμηθείτε το ποίημα του Αναγνωστάκη:

    Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει
    όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα,
    έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
    πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.

    Μιλάτε, δείχνετε πληγές, αλλόφρονες στους δρόμους.
    Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σαν σημαία
    καρφώσατε σ’ εξώστες, με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα.
    Η πρόγνωσή σας ασφαλής: Θα πέσει η πόλις.

    Εκεί, προσεκτικά σε μια γωνιά μαζεύω με τάξη,
    φράζω με σύνεση το τελευταίο μου φυλάκιο.
    Κρεμώ κομμένα χέρια στους τοίχους,
    στολίζω με τα κομμένα κρανία τα παράθυρα,
    πλέκω με κομμένα μαλλιά το δίχτυ μου και περιμένω
    όρθιος και μόνος σαν και πρώτα περιμένω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμμερίζομαι συγκρατημένα την αισιοδοξία του Κώστα, αλλά δεν μπορώ και να μην δώσω βάση στα όσα γράφει Δημητρίου.
    Όλα ρευστά. Όμως οι μάζες είναι νεκρές προς το παρόν και οι ταγοί εξαφανισμένοι. Εμείς μικροί σκεπτικιστές που ψάχνουμε. ΘΑ δούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν αυτά που γράφει ο Κωστής μπορούμε να τα πιστέψουμε,
    αν Νομίζουμε πως μπορούμε να πάρουμε και να γράψουμε την ιστορία,
    αν ξεριζόσουμε από το dna μας το έλλειμα δημοκρατικής κουλγούρας που κουβαλάμε ως αριστερά,
    αν έχουμε αληθινή διάθεση πρώτα να ακούσουμε τον συνομιλητή μας με διάθεση να μας πείσει,
    αν η ανθρωπιά και η συντροφικότητα από κούφιες λέξεις γίνουν μια ζεστή αγκαλιά,
    αν μπορούμε να ονειρευτούμε και να μετουσιώσουμε το όνειρο σε πράξη,
    τότε θα ξαναγίνουμε η αριστερά του απλού και καθημερινού ανθρώπου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ώρα μηδέν
    Στίχοι: Αντώνης Ανδρικάκης
    Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
    Εκτελέσεις : Δ. Ζερβουδάκης- Κ. Κόρου, Π. Σιδηρόπουλος

    Ώρα μηδέν κι εσύ μονάχος τριγυρίζεις
    πες μου τι βρίζεις σε ποιον ελπίζεις
    στο ίδιο θέμα αγωνίζομαι κι εγώ
    να πολεμήσω, να πολεμήσω
    ότι με πνίγει και μου λέει πώς να ζήσω

    Ώρα μηδέν στην θυμωμένη πολιτεία
    απόψε δεν μας σώζουνε τ' αστεία
    ότι πιστέψαμε το άρπαξε η μπόρα
    όλα τελειώνουν ή αρχίζουν τώρα

    Τώρα στα μάτια σου ορμάνε παρελάσεις
    πως να περάσεις να ονομάσεις
    όλα τα πράγματα που χρόνια κουβαλάς
    πως να προφτάσεις τι να προφτάσεις
    πού να βρεις μέτρα φιλικά να κουβεντιάσεις

    Τώρα στα μάτια σου γυρνάνε παραστάσεις
    τα παιδικά σου χρόνια και οι φάσεις
    και φορτωμένος με χιλιάδες διαδόσεις
    τα όνειρά σου πως να ξεπληρώσεις

    Γίνεται θόρυβος μα τίποτα δεν μένει
    είμαστε ξένοι, είμαστε ξένοι
    νύχτες πολύχρωμες κι εγώ να προσπαθώ
    να πολεμήσω, να πολεμήσω
    ότι με πνίγει και μου λέει πώς να ζήσω

    Είναι ο θόρυβος που άλλαξε τον χρόνο
    πιο πέρα απ' την χαρά και απ' τον πόνο
    ότι πιστέψαμε το άρπαξε η μπόρα
    όλα τελειώνουν ή αρχίζουν τώρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εποχή που χαρακτηρίζεται από τρομερές ταχύτητες σε όλα τα επίπεδα.
    Το τοπικό γίνεται παγκόσμιο πρόβλημα και δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις και φαινόμενα "ντόμινο".

    Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και εν πολλοίς απρόβλεπτες.
    Ο χρόνος φέρνει καινούργια πολύπλοκα προβλήματα και οι διαφορές μεγαλώνουν υπερ των ισχυρών.
    Οι έχοντες το πάνω χέρι, ευνούνται από τις μεγάλες ταχύτητες.
    Η ζωή, η φύση, όμως, ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες και νομοτέλειες... οι οποίες δεν προσεγγίζονται, φευ...
    είναι απρόβλεπτες και αποκλείονται οι απόλυτες εφαρμογές των όποιων σχεδιασμών.

    Οπότε, ακολουθώ, τη ρότα μου..
    "Θα κάνω ότι πρέπει να κάνω και θα γίνει ότι είναι να γίνει."

    Δεν χωρούν, φανατισμοί, αισιοδοξίες ή απαισιοδοξίες.

    Ζούμε την σισύφεια φύση μας, σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σε τέτοιες λοιπόν συνθήκες, στις οποίες όλοι βάλλουν εναντίον όλων σχηματίζοντας ετερόκλητες παρόδοξες και απολίτικες συμμαχίες, σε αυτές τις συνθήκες που οι θρασείς αποθρασύνται ακόμη περισσότερο, τότε που νιώθω ότι μας στριμώχνουν σε γωνίες, τότε, λοιπόν αισθάνομαι μια αποπνικτική ατμόσφαιρα που με εξοργίζει.

    Αντίπαλοί μου..
    Οι κατέχοντες την λύση, βολεψάκηδες και εκ του ασφαλούς, πάντα.

    Οι ολοφάνεροι ψεύτικοι, αυτοί που καλύπτονται πίσω από καρέκλες, γραφεία μεγαλοσυμφέροντα, εξουσιομανείς παθοκράτες που βγαίνουν να παπαγαλίσουν με ξενέρωτα λόγια από κάποιες φωτοτυπίες και φυλλάδια που έχουν απαίτηση να τα προπαγανδίσουμε υπερ τους ή να μαζευτούμε και να μην μιλάμε, -μιας και λύσεις ορατές δεν υπάρχουν στο άμεσο μέλλον- στις δεδομένες συνθήκες και στο κωλοχανείο που θέλουν να το πουν και κράτος.

    Αυτοί οι δογματικοί, που δεν είναι δογματικοί, αλλά ανθρωπάκια θρασύδειλα που επιβιώνουν δημιουργώντας σαματά, λόγω φόβου και ανασφάλειας.

    Τρίξιμο τα δόντια στους μιζαδόρους, χαμαιλέοντες, ψευτοτραμπούκους και μηδενική ανοχή στους καπηλευτές και στους αγκιτάτορες.

    Τα αλισβερίσια, οι μίζες και οι ανύπαρκτοι ελεγκτικοί μηχανισμοί πρέπει να εκτίθενται, συνεχώς, και να αποκαλύπτονται οι διαπλοκές και οι λαμογιές τους.

    Διαφάνεια και ξεμπρόστιασμα..

    Θα βάλουν οι λύκοι και οι κομπλεξικοί σε "τάξη" τα αδιόρθωτα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να απαιτήσει η αριστερά, το αυτονόητο.
    Κανένα μέτρο δεν θα αλλάξει τίποτα, αν δεν αλλάξουν, οι κατέχοντες θέσεις τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που δεν εκτελούν τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις τους.

    Τρόποι υπάρχουν..αρκετοί.
    Άνθρωποι με αξιοπιστία αναζητούνται και μετά σχεδιάζουμε. Μέχρι τότε, όποιος απειλεί( αυτό γίνεται, τώρα..) πρέπει να λογοδοτεί και να καταγγέλλεται.

    Τα συνδικάτα, να πάψουν να κάνουν την πάπια και να βγάζουν στη φόρα άνομες καταστάσεις, αλλιώς οι εκκλήσεις για συστράτευση, είναι υποκριτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU