Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Γιατί δεν θα πάμε τελικά ΔΝΤ;



του Κώστα Ανδρέου

Έχω προσέξει, ότι κάθε φορά που ζορίζουν τα πράγματα, περισσότερο απ’όσο θα τα περίμενα, κάτι συμβαίνει και ρυθμίζονται με ευρωπαϊκό τρόπο.

Η ΕΕ όσο και να θέλουν κάποιοι να την αφυδατώσουν από κάθε στοιχείο πολιτικής, όσο και να θέλουν να την περιορίσουν απλά σε έναν συνεταιρισμό, σε μια κοινή αγορά, είναι η οντότητα μέσα στην οποία λειτουργεί η κοινή οικονομία και παράγει κοινή πολιτική.

Ετσι νομίζω ότι θα συμβεί και τώρα.

Μετά την επιθετική εθνική-κρατική πολιτική των εταίρων της Ευρωζώνης, μετά την απαράδεκτη από κάθε έννοια, πρόσκληση του ΔΝΤ να συνδράμει και να αποτελέσει τον εγγυητή της υλοποίησης του ΠΣΑ, έφτασε η στιγμή να μιλήσει η ιδιότυπη "κοινή ευρωπαική πολιτική".

Μέχρι εδώ λειτούργησε η ιδεολογία, με τις σωφρονιστικές, εθνικιστικές παραμέτρους της. Μας τιμώρησαν συμβολικά, κατάφεραν να τρομοκρατήσουν όλους τους θεσμούς μας, όλα τα κόμματα, τους εργαζόμενους και ειδικά αυτούς του Δημόσιου τομέα.

Κατάφεραν να μας κάνουν να εμπεδώσουμε την σημασία της σοβαρότητας στην πολιτική συμπεριφορά μας. Κατάφεραν να φέρουν στην δημόσια συζήτηση όλες τις παθογένειές μας. Κατάφεραν να μας πείσουν –και να πάρουμε- διαρθρωτικά μέτρα, που έπρεπε να τα είχαμε πάρει από χρόνια. Κατάφεραν να μας πείσουν για τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό. Κατάφεραν να μας πείσουν ότι πρέπει να πάρουμε τις ευθύνες μας.

Όλα αυτά, όλες οι απειλές για εγκατάλειψη στην τύχη μας, ακόμη και η τρομακτική άνοδος των σπρέντ, αποτέλεσαν τον αναγκαίο εφιάλτη για να βγούμε από τις αυταπάτες της εθνικής μαγκιάς μας.

Τώρα που φτάνει η ώρα της πρακτικής εμπλοκής του ΔΝΤ, ήρθε η ώρα της έκφρασης της "ιδιότυπης κοινής ευρωπαικής πολιτικής" κατά την γνώμη μου. Ηρθε η ώρα που η πολιτική δεν είναι ευθεία συνέχεια της ιδεολογίας, που δεν μπορεί παρά να έχει μονάχα σχετική αυτονομία από την οικονομία.

Η χώρα δεν πρέπει να σπεύσει στην εμπλοκή του ΔΝΤ. Πρέπει να μείνει σταθερή στην στρατηγική της αγοράς χρόνου.

Στην πολιτική ο χρόνος είναι πολύτιμος μερικές φορές και δεν έχει σχέση αναλογική με τον φυσικό χρόνο.

Από μια στιγμή και πέρα κινείται με εκθετικούς ρυθμούς.

Η στιγμή που θα αρχίσει να κινείται ταχύτατα προς όφελός μας, έχει φτάσει.

Τον επόμενο μήνα θα ζήσουμε την απεμπλοκή μας με την μία ή την άλλη δικαιολογία , από το ΔΝΤ.

Στην θέση του θα αναπτυχθεί μια καθαρά ευρωπαϊκή λύση.



8 σχόλια:

  1. και μετά ξύπνησες......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε, όχι και ξύπνησα.
    Εκτίμηση κάνω.
    Είναι αλήθεια ότι είναι πολύ ελειπτική, αλλά η αίσθησή μου είναι αυτή που αναφέρω.
    Αφήστε τους να λένε.

    Εγώ δεν είμαι χρηματιστής, ούτε οικονομολόγος. Ασχολούμαι όμως από την μεταπολίτευση με την πολιτική και δεν έκανα ποτέ μέχρι τώρα λάθος εκτίμηση.

    Δεν θα κάνω ούτε τώρα redteam.
    Το σχήμα ΕΕ-ΔΝΤ, θα καταρρεύσει, κάτω από την πολιτική επιρροή των ευρωπαιστών, σοσιαλδημοκρατών, πράσσινων και αριστερών, σε συμμαχία με χώρες όπως αυτές των PIIGS.

    Αυτό όμως θέλει χρόνο και θα μας τον δόσουν οι διαφωνίες τους στα ευρωπαικά κοινοβούλια.

    Σιγά-σιγά θα μεταλαχθεί το πρόβλημα του χρέους της ελλάδας, σε πρόβλημα αποπληρωμής χρέους όλων των χωρών, τουλάχιστον της Ευρώπης.

    Ακόμη και το 3% με το οποίο δανείζονται οι Γερμανοί, δεν καλύπτεται με ρυθμούς ανάπτυξης 1 και 2%.
    Ολες οι ευρωπαικές χώρες θα έχουν πρόβλημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κωστή, ήδη έχουμε αρχίσει να μπαίνουμε στην κρίση του δημόσιου χρέους. Υπάρχουν σήμερα και δηλώσεις του ρουμπίνι. Εύχομαι αυτή σου η εκτίμηση να επιβεβαιωθεί. άλλωστε και όταν ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός μπορεί το Δ Ν Τ να έχει συμβουλευτικό και μόνο χαρακτήρα. Δηλαδή αρχικά να συνεισφέρουν χρήματα μόνο οι χώρες της Ε Ε. όμως ανεξάρτητα απο αυτό το κύριο πρόβλημα παραμένει. Και αυτό οφείλει η αριστερά να το αντιμετωπίσει με όρους προγραμματικής αντιπολίτευσης και όχι αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευση. Δυστυχώς η εισήγηση του Τσίπρα στην ΚΟ του Συριζα δείχνει το δεύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Radical, έχω την εντύπωση ότι είμαστε θύματα μιας υπερβολής και των τρύκ με τα οποία κρύβονται αλήθειες.
    Για παρα΄δειγμα, διαβάζουμε ότι η ανάπτυξη στις ΗΠΑ είναι 5% εφέτος. Αυτό είναι ψεύδος.
    Είναι 5% ονομαστικά. Δεν λαμβάνει υπόψη ότι ταυτόχρονα το έλλειμα αυξήθηκε περισσότερο από 10% λόγω της χρηματοδότησης των τραπεζών.
    Και μείς αν αφαιρέσουμε τα 28 δις, μπορεί να έχουμε ανάπτυξη 7% τουλάχιστον.
    Το χρέος στο επίπεδο του 120% του ΑΕΠ θα είναι όπως διαβάζω σήμερα στο ΒΗΜΑ το επίπεδο το οποίο θα θεωρείται σε λίγα χρόνια θεμιτό χρέος.
    Σε μια τέτοια περίπτωση θα υπάρξει μια γενική ρύθμιση, που θα θεωρεί θεμιτό ένα τέτοιο ύψος χρέους.
    Ελπίζω σε μια δραματοποίηση της τελευταίας στιγμής.
    Οπως είχα γράψει όταν ξεκίνησε η Γερμανική δυστροπία, σύντομα η Μέρκελ θα βρεθεί στην ανάγκη να ζητήσει συγνώμη. Δεν ξέρω πόσο χρόνο χρειάζεται για να αποδεχθεί το πρόβλημα ως ευρωπαικό πρόβλημα, αλλά θα συμβεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι διάχυτη η αίσθηση, Κωστή, ότι υπάρχει μεγάλο παιχνίδι υπερβολών ώστε τα πράγματα να έρθουν εκεί που δεν θα μπορούσαν υπό "φυσιολογικές ελληνικές συνθήκες". Ελπίζω και επιθυμώ η πρόβλεψή σου να βγει αληθινή - αρκετό αδιέξοδο και κατάθλιψη έχουν πέσει. Όταν όλα οδηγούν στην ανάγκη περισσότερης Ευρώπης και τα πράγματα δεν είναι ρόδινα για πολλές χώρες, η λογική λέει ότι κανέναν δεν συμφέρουν τα ακραία σενάρια. Ίδωμεν λοιπόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Πριν αλέκτωρ", ο Γιώργος χτύπησε φλέβα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τον Κύρκο είχες δάσκαλο; Αυτόν που στις 20/4/1967 έλεγε ότι "δεν υπάρχει ενδεχόμενο πραξικοπήματος"; Εκτός από τους χιλλιαστές της κατάρευσης του καπιταλισμού, έχουμε και τους χιλλιαστές της ευρωπαϊκής σωτηρίας (βοήθειά μας).

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU