Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Παρά φύση συμπτώσεις


Η «Σχολή του Σικάγο», τέκνο των Φρίντριχ Χάγιεκ (1899 – 1992) και Μίλτον Φρίντμαν (1912 – 2006), είναι λίγο πολύ γνωστή για τη θεμελίωση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού αντίθετου σε κάθε μορφή κρατικού παρεμβατισμού και περιορισμού του ανταγωνισμού με απόλυτη εμπιστοσύνη στην ικανότητα αυτορρύθμισης των αγορών. Η απήχησή της στους συντηρητικούς πολιτικούς φορείς έφτασε στο απόγειό της επί προεδρίας Ρόναλντ Ρήγκαν στις ΗΠΑ και πρωθυπουργίας Μάργκαρετ Θάτσερ στη Βρετανία.

Εξέχων καθηγητής διεθνών οικονομικών στην εν λόγω σχολή σήμερα, ο Ρόμπερτ Άλιμπερ, συνεργάτης του αμερικάνικου think tank “International Political Economy”, σε έκθεσή του για την κρίση και την ελληνική οικονομία, προτείνει ευθέως την έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ και την υποτίμηση του ελληνικού ευρώ με διαμόρφωση ισοτιμίας 1 ευρώ / 2 ευρωδραχμές, ώστε να καταστεί ανταγωνιστικότερη η ελληνική οικονομία για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του ελλείμματος και του χρέους … και να επιστρέψει μετά από κάποια χρόνια υγιής στην ευρωζώνη. Το ίδιο σενάριο μπορεί να ισχύσει και να εφαρμοστεί, σύμφωνα με την έκθεση, και στις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, την Πορτογαλία και την Ισπανία, των οποίων τα επιτόκια δανεισμού των πενταετών ομολόγων έχουν εκτοξευτεί σε υψηλά επίπεδα. (www.reporter.gr και Πρώτο Θέμα, 24/3/2010). Και φυσικά, ως αυθεντικός νεοφιλελεύθερος ο κ. Άλιμπερ δεν συζητά τις επιπτώσεις μιας υποτίμησης στο σκέλος της ζήτησης, στις αμοιβές και την αγοραστική δύναμη των μισθωτών, το διπλασιασμό της οικονομικής επιβάρυνσης για την εξυπηρέτηση του χρέους, τα κεφάλαια που αντί να επενδυθούν θα διαφύγουν στο εξωτερικό, τη μείωση των δημοσίων εσόδων και την περαιτέρω υποβάθμιση των δημόσιων αγαθών, ούτε διανοείται ότι η ανταγωνιστικότητα δεν εξασφαλίζεται απλώς με μείωση του εργατικού κόστους αλλά κυρίως με παραγωγή καινοτόμων προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας. Αυτά αφορούν μαρξίζοντες και κεϋνσιανούς.

Το ίδιο σενάριο της αποδέσμευσης από τη ζώνη του ευρώ και της υποτίμησης του εγχώριου νομίσματος, με την ίδια αδιαφορία για τις επιπτώσεις σε μισθωτούς εργαζόμενους, συνταξιούχους, ανέργους και δημόσια αγαθά, καταγράφεται αυτούσιο στον ιστότοπο «e-rooster.gr», (23/3/2010), του ακραιφνή νεοφιλελεύθερου Ανδρέα Ανδριανόπουλου, με την υπογραφή του κ. Στέφανου Αθανασιάδη. Παρόμοιες ακριβώς συστάσεις απευθύνονται προς την Ελλάδα μέσα από τις σελίδες των γνωστών για την αφοσίωσή τους στην οικονομική ορθοδοξία εντύπων, του Economist και των Financial Times, όπως μας πληροφορούν «Τα Νέα», (29/3/2010), ενώ δημοσίως έχει τοποθετηθεί και η κα Μέρκελ, με αφορμή την Ελλάδα, υπέρ της δυνατότητας αποπομπής μιας χώρας από την ευρωζώνη.

Και ως εδώ τίποτα το περίεργο. Συνεπείς νεοφιλελεύθεροι και με σταθερό ατλαντικό προσανατολισμό οικονομολόγοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, επιδιώκουν την εξουδετέρωση του ευρώ έναντι του δολαρίου, την επιστροφή σε εθνικά νομίσματα ώστε να διευκολύνεται, όπως και προ ευρώ, η νομισματική κερδοσκοπία, μια πολιτικά καθηλωμένη και στα πρόθυρα της διάλυσης Ευρωπαϊκή Ένωση αδύναμη απέναντι στις αγορές και στις ΗΠΑ, αδιαφορώντας πλήρως για εργαζόμενους, ανέργους και δημόσια αγαθά.

Τα περίεργα αρχίζουν όταν αντίστοιχες απόψεις εκφωνούνται από στελέχη της αριστεράς και καταγράφονται σε επίσημα προσυνεδριακά κείμενα. Πέρα από προφορικές δηλώσεις για το άνοιγμα δημόσιου διαλόγου περί του τι προσφέρει σήμερα η παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ενδεικτικά, ο Γ. Τόλιος γράφει στην Αυγή, 31/3/2010, ότι «η πολιτική παραμονής πάση θυσία στην ευρωζώνη μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική σε σχέση με μια φυγή και την εφαρμογή εθνικής πολιτικής, συναλλαγματικής, νομισματικής, πιστωτικής, εισοδηματικής, δημοσιονομικής, αναπτυξιακής, κ.α … ». Στο δε κείμενο των θέσεων για το συνέδριο που πλειοψήφησε στην πρόσφατη ΚΠΕ, (27-28/3/2010), καταγγέλλεται η «ακραία ταξική μονομέρεια των ιδρυτικών συμφωνιών τόσο της Ε.Ε όσο και της ΟΝΕ» και πως «μπορούμε σήμερα να πούμε ότι η απόφαση της ΚΠΕ του κόμματός μας για την κριτική υποστήριξη της συνθήκης του Μάαστριχτ δεν δικαιώθηκε από τη μέχρι σήμερα πορεία». (σελ. 9). Με άλλα λόγια, το κείμενο προτείνει όχι μόνο την αποχώρηση από τη ζώνη του ευρώ, αλλά και τη διάλυση της Ε.Ε την οποία παρακάτω (σελ. 13), την χαρακτηρίζει μονομερώς ως «ιδιότυπη καπιταλιστική περιφερειακή ολοκλήρωση και ιμπεριαλιστική συμμαχία χωρών» και ως «υπερεθνικό μηχανισμό κοινωνικής και εργασιακής κατεδάφισης» παραπέμποντας σε προσεγγίσεις τύπου ΚΚΕ.

Προτείνοντας από αποχώρηση μέχρι διάλυση της Ε.Ε και της ζώνης του ευρώ, μεγάλο μέρος των δυνάμεων του ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις απόψεις και τις στοχεύσεις των αμιγώς νεοφιλελεύθερων πολιτικών και οικονομικών κύκλων, καταγραφόμενο ως η κατ` ουσία δεξιά πτέρυγα του κινήματος. Και φυσικά, η μοναξιά των εργαζομένων και των ανέργων δεν καλύπτεται με την αναγέννηση του κομμουνιστικού οράματος και τον αγώνα για το σοσιαλισμό σε μια μόνο χώρα ή την επιβολή του δι` ανατροπής στο σύνολο της Ευρώπης, μπας και σωθούν τα προσχήματα. Ευτυχώς, τουλάχιστον το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και τα σημαντικότερα αδελφά κόμματα στην Ευρώπη καθώς και εκείνο το κομμάτι του ΣΥΝ που εκφράζει μια σύγχρονη δημοκρατική αριστερά δεν έχουν διολισθήσει σε τέτοιες ελαφρότητες ούτε σε παρά φύση συμπτώσεις με τους φορείς του νεοφιλελευθερισμού και επιμένουν, παρά τις δυσκολίες, στην αναγκαιότητα προώθησης της δημοκρατικής ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ως του πιο ορατού αντίδοτου στη δικτατορία των αγορών και την απόλυτη κυριαρχία του νεοφιλελεύθερου μονεταριστικού συνταγολόγιου.

* Η Αυγή, 8/4/10

14 σχόλια:

  1. Ημερομηνία δημοσίευσης στην Αυγή: 09/04/2010

    Η ευρωπαϊκή ελαφρότητα του είναι

    ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

    Παλιές λογικές σε μεταμοντέρνα έκδοση: Ο Χ αριστερός εκφράζει τις αμφιβολίες του, μετά και τα τελευταία συμβάντα, αν η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η καλύτερη των οικογενειών για μια χώρα όπως η Ελλάδα. Ο Ψ, από την άλλη, ακραιφνής νεοφιλελεύθερος, εκφράζει την ίδια αμφιβολία, με τη δική του λογική, υπηρετώντας δικές του σκοπιμότητες. Συμπέρασμα: ο Χ αριστερός αρμενίζει παρέα με τον Ψ νεοφιλελεύθερο στο νεοφιλελεύθερο ρεύμα και ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις απόψεις και τις στοχεύσεις των αμιγώς νεοφιλελεύθερων πολιτικών και οικονομικών κύκλων!!

    Χριστέ και Κάρολε - μαζί! Κι αυτού του είδους η αυθαιρεσία, που κολυμπώντας στα τσιτάτα ψαρεύει κοινά σημεία κάποιων εντεύθεν απόψεων με κάποιες εκείθεν απόψεις, για να μιλήσει για ελαφρότητες και παρά φύση συμπτώσεις και να κολλήσει στον τοίχο τους εντεύθεν ευρωσκεπτικιστές, έχει απαιτήσεις προσυνεδριακού προβληματισμού και διαλόγου. Θα μπορούσε, αν η εκδοχή της δεν ήταν μεταμοντέρνα και άρα ευγενέστερη από τις παλιότερες, ο άτυχος Χ να χαρακτηριστεί επίσης δεκανίκι του νεοφιλελευθερισμού, εφεδρεία του πιο άγριου καπιταλισμού, σιγανό ποτάμι που χύνεται στο μύλο του συστήματος, χρήσιμος ηλίθιος για τις αγορές.

    Και επί της ουσίας; Μα στην προκειμένη περίπτωση η μέθοδος είναι η ουσία. Ένα μεγάλο απαγορευτικό: Μη μολύνετε την ωραία πύλη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, μην υποκύπτετε στον πειρασμό να αμφιβάλλετε. Κι όποιος άφρων μιλάει άσχημα για την Ευρώπη, όποιος τη χαρακτηρίζει, ας πούμε, ιδιότυπη καπιταλιστική περιφερειακή ολοκλήρωση, ιμπεριαλιστική συμμαχία χωρών, υπερεθνικό μηχανισμό κοινωνικής και εργασιακής κατεδάφισης, όχι μόνο τρέχει πίσω από ξεφωνημένους νεοφιλελεύθερους, αλλά και παραπέμπει σε προσεγγίσεις τύπου ΚΚΕ. Εμ νεοφιλελεύθεροι, εμ ΚΚΕ, δηλαδή, και μόνο το πιπέρι λείπει για τους βλάσφημους.

    Όλα αυτά, που θυμίζουν πάρα πολύ όσα η αριστερά ξορκίζει, που ανακατεύουν τους προβληματισμούς για την Ευρώπη με εξυπνάδες για τον σοσιαλισμό σε μια μόνο χώρα, ή την επιβολή του δι' ανατροπής στο σύνολο της Ευρώπης (!), που διασύρουν εν ολίγοις απόψεις και φορείς απόψεων, τελικώς το μόνο που καταφέρνουν είναι να μετατρέπουν τον διάλογο σε καυγά. Και να δίνουν την εντύπωση ότι κάποιοι αισθάνονται αποκλειστικοί αντιπρόσωποι της Ευρώπης εν Ελλάδι, τη στιγμή που η συζήτηση «ποια Ευρώπη» και «για ποιους» απασχολεί όχι μόνο τους αριστερούς, αλλά τους πάντες. Ελαφρότητα λοιπόν, οπωσδήποτε, αλλά από ποιον;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά έκανες και ανέβασες το σχόλιο του Καρτερού, redteam.
    Είναι φανερή η διαφορά των ευρωπαιστών με τους οπορτουνιστές κατά βάθος οπαδούς , μιας υποτελούς ανοχής της ευρωπαικής κατεύθυνσης για την χώρα.
    Ο Καρτερός δεν έπαψε να είναι κνίτης κατά βάθος, όπως άλλωστε και ο Τόλιος.
    Η επιλογή του ευρωπαικού δρόμου, έγινε μόνο χάριν των επιδοτήσεων που η ΕΕ των κουτόφραγκων μας δίνει τα τριάντα τελευταία χρόνια.
    Ο Καρτερός φαντάζεται τον ευρωπαισμό σαν μια κατα΄σταση "στρατοπέδου". Δεν μπορεί να δεχθεί ότι ο ευρωπαικός δρόμος είναι στρατηγική επιλογή, με πλήρη συναίσθηση ότι θα περνάει μέσα από έκφραση και επίλυση όλων των δυνατών αντιθέσεων και πρώτα απ'όλα των εθνικών αντιθέσεων.
    Αυτή είναι η πραγματική ζωή.
    Μόνο σε στρατιωτικούς συνασπισμούς όπως το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, όπου ήταν δεδομένη η σχέση υποταγής στην ΕΣΣΔ των υπολοίπων χωρών, είναι "λυμένες" οι εθνικές αντιθέσεις.
    Στην ΕΕ τα ζητήματα αυτά δεν κρύβονται, αλλά υπάρχει η ειλικρινής διαπίστωσή τους και η διάθεση για επίλυσή τους.
    Προφανώς ο Καρτερός θα ήθελε η ΕΕ να ρίξει έναν ποταμό ευρώ για να μας λύσει τα προβλήματα του χρέους, αλλά καλό είναι να μάθει ότι μιλάμε για πραγματικές χώρες και όχι για εικονικές, μιλάμε για σχέσεις που περιλαμβάνουν και συμφέροντα.
    Και εγώ τις προτιμώ. Ολα τα άλλα με όποιο περιτύλιγμα και να σερβίρονται , είναι ευθεία συνέχεια της ιδεολογίας της υποτέλειας, της ιδεολογίας της ψωροκώσταινας.

    Για το μόνο που ψέγω τον Γεράσιμο, είναι που έχει όρεξη να ασχολείται με φαντάσματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κοstis
    Προσέχεις και συ βέβαια ότι κανείς τους δεν λέει κουβέντα για όλο αυτό το χρήμα που ήρθε από τα ευρωπαικά ταμεία και φαγώθηκε από τους επιτήδειους. Κανείς τους δεν φωτίζει το σκηνικό μετά την έξοδο από το Ευρώ. Απλά φαντάζει αντικαπιταλιστικό και ως εκ τούτου δίκαιο. Λόγια και μόνο λόγια πασπαλισμένα με σοσιαλισμό και επανάσταση. Τόσα χρόνια δεν είχαν κουβέντα για το πως αξιοποιεί η χώρα την είσοδο στην ΟΝΕ. Μονάχα χάιδευαν τις συντεχνίες ελπίζοντας σε ψήφους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οι νοοτροπίας οπαδού και κερκίδας αριστεροπρόκριτοι κουβαλούν μαζί τους εκτός από την παγωνιά της Σιβηρίας και μια τεράστια ανευθυνότητα.
    Με την ίδια ευκολία που βρίζουν τον διαιτητή που έθιξε την ομάδα τους, βρίζουν ή χλευάζουν και όποιον θίγει την Πίστη τους.

    Αυτή είναι η κληρονομιά του ΚΚΕ στην ελληνική αριστερά - λαϊκισμός και μαγκιά - και θα αναφωνήσω μαζί με τον Λεωνίδα: "ευτυχώς που δεν κερδίσαμε!".
    Τουλάχιστον απολαμβάνουμε τις κουτσές ελευθερίες της αστικής δημοκρατίας - του λιγότερο κακού συστήματος κατά Αξελό.

    Έλεος - ο Καρτερός "αναλυτής"!
    Γελάνε τα μουστάκια του Πατερούλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο Redteam κανει ενα μικρο λαθος ανεβαζοντας το αρθρο του Καρτερου: ο Καρτερος δεν απαντα επι της ουσιας σε καμια απο τις παρατηρησεις του Γεωργατου. Και στο αρθρο αυτο, ειναι σαφης η βασικη λογικη του συγγραφεα: οτι η Ελλαδα δεν εχει πουθενα να παει εκτος Ευρωπης, δηλαδη εκτος ΕΕ.

    Παντως, ο Καρτερος κανει ενα ασχημο και προστυχο φαουλ με τη λεξη "μεταμοντερνες", καθως ο Γεωργατος δεν χρησιμοποιει μεταμοντερνα αναλυση, αλλα και ακομα κι αν το εκανε, δεν θα ηταν εκ προοιμιου εγκλημα. Ισως συγχεει ο τακτικος σχολιαστης της Αυγης την αναλυση της γλωσσας, που οντως κανει, και πολυ καλα, ο Γεωργατος, με τον μεταμοντερνισμο.

    Καθε διαλογος καλοδεχουμενος παντως. Αν και θα ειχε ιδιαιτερο ενδιαφερον ενας διαλογος και για το αλλο αρθρο που ανεβασε σημερα ο οικοδεσποτης μας, αυτο του Δρουσιωτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν η Αριστερα σημερα κυβερνουσε την ατυχη Ελλαδα,η πεινα θα πηγαινε συννεφο.Οι ανθρωποι ειναι ηλιθιοι,επικινδυνοι και προπαντων εναντιον των συμφεροντων του ελλ.λαου που ενστικτωδως δεν μας ψηφιζει.Οι εκλογες στην Ουγγαρια θα θυμισουν αλλες εποχες mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. kapoios apo tin ANTARSYA

    Απαντώντας στον Leo για τα ευρωπαικά κονδύλια που μας έδωσαν οι Ευρωπαίοι, του υπενθυμίζω κάτι που προφανως σαν 'ευρωπαιστής' το ξεχνάει. Στο κοινό ευρωπαικό ταμείο προσφέρει και ο έλληνας φορολογούμενος!! Και μάλιστα με το 8% περίπου του συνολικού ΦΠΑ. Ερωτώ λοίπόν εγώ ο μικρός αφελής αντικαπιταλιστής. Τι είναι καλύτερο. Το ίδιο ποσό χρημάτων -σαν αστικό κράτος - να το παίρνεις από την ΕΕ - που για να το πάρεις όλο πρέπει να κάνεις μερικές 'διαρθρωτικές αλλαγές ' -πάλι θα την πληρώσουν οι @**! εργαζόμενοι- ή τα ίδια χρήματα να τα είχες κρατήσει και να προσανατόλιζες κεντρικά πως θα χτ΄σιεις την οικονομία σου ; Την καπιταλιστικότατη, για το τώρα μιλάω όχι μετά από επαναστάσεις και σοσιαλισμούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ειδατε πως πριν αλεκτωρ φωνησαι τρις ηρθε σωτηριολογικως η αποστομωτικη απαντηση.Βρε σταλινοτροτσκοπεριεργοι,οτι τα λεφτα δεν ειναι μαρουλια ο Λενιν το καταλαβε απο το 1921,οταν δηλαδη γεννηθηκε ο παππους σας.Εσεις ισως με τις πρωτες αποικιες του ανθρωπου στον Αρη ισως ξαναδειτε''τον υποκειμενικο και αντικειμενικο παραγοντα στο χτισιμο του σοσιαλισμου σε μια χωρα''.Ειλικρινα δικος σας,mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ανταρσία, ok, και για να έχουμε καλό ρώτημα. Πόσα ήταν τα λεφτά που δόσαμε και πόσα έχουμε πάρει;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Aνώνυμε αντάρτη της ανταρσίας, αν αυτές τις διαρθρωτικές αλλαγές τις κάναμε τώρα και συ και γω θα ζούσαμε σε ένα καλύτερο περιβάλλον σαν αυτό που ζηλεύεις όταν βγαίνεις έξω. Καπιταλισμός του κερατά είναι, αλλά υπάρχουν κατηγορίες, διαβαθμίσεις κλπ.
    Στα δώσανε για να "αναπτυχθείς", να ενταχθείς καλύτερα στο σύστημά τους να βοηθήσεις και συ σαν χώρα στο διεθνή ανταγωνισμό με τις άλλες αγορές. Να συγκλίνεις. Αλλά εσύ τα έδωσες στους απατεώνες, στις συντεχνίες, στο παρασιτικό συνδικαλισμό, στα κόμματα, σε μίζες και λοβιτούρες. Γιατί στο μπουρδέλο αυτό ούτε σύγχρονες πουτάνες δεν μπορούμε να γίνουμε. Οδό Αθηνάς και κάτω.
    Και πρόσεχε δεν σε ρωτούσαν τι τα κάνεις όσο αγόραζες καγιέν και όπλα και τηλέφωνα και συ νόμιζες ότι τους έπιανες κότσους.
    Ενώ θα μπορούσες να εκμεταλευτείς την ένταξη και να αναπτύξεις τις παραγωγικές δυνάμεις ενώ ταυτόχρονα θα βελτίωνες και τους όρους ζωής, των ασθενέστερων. Αυτά δηλαδή που επιθυμεί κάθε αριστερό σχήμα. Γιατί εγώ είμαι κατά της ανάπτυξης και υπέρ της αποανάπτυξης και της πολιτικής οικολογίας. Καπιταλισμός μεν αλλά μέχρι να κάνεις την επανάσταση και φέρεις το σοσιαλισμό ,επίτρεψέ μου να θέλω μια λίγοοοοοο πιο δίκαιη κοινωνία.
    Τώρα αν αριστερό είναι ο απομονωτισμός και η επιστροφή στη δραχμή, μπορείς να το παλέψεις, παρέα με τον Αλαβάνο. Καλή τύχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Και μέσα στο φαγοπότι, η αριστερά λαικίστική όσο ποτέ στην ιστορία της τι έλεγε; "Δώστε και στο λαό κάτι παραπάνω από το πλιάτσικο που κάνετε" Δηλαδή ζητιάνευε. Και να μην αλλάξει τίποτα από τη μίζερη ζωή μας. Γιατί η διανοητική της κατάσταση δεν της επέτρεπε να δει το μοιραίο. Ότι μια χώρα χωρίς σύγχρονους θεσμούς, παραγωγή, δημόσιο δίκαιο, ωφέλιμο και παραγωγικό δημόσιο τομέα, δεν μπορεί να πάει μακρυά και οι πρώτοι που θα την πληρώσουν θα είναι οι αδύναμοι. Γιατί τους αδύναμους η θεσμική Αριστερά τους έχει για τ'αρχίδια της. Sorry για τη φράση μα είναι η μόνη που αντικατοπτρίζει όλο αυτό το σκυλολόι.
    Η όποια επανάσταση θα πρέπει πρώτα να "κρεμάσει" τους ηγέτες της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δυστυχώς leo τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα.
    Ο απατεωνίστικος τρόπος με τον οποίο "μοιράσθηκαν" οι επιδοτήσεις, που ας συμφωνήσω με την άποψη του φίλου από την Ανταρσύα, ήταν δικά μας από το 8% του ΦΠΑ, αφού από το 1990 επί 20 έτη , με μέσο ΑΕΠ 180 δις, ΦΠΑ 18$, το 8% σημαίνει 55 δις περίπου-νομί<εις ότι τόσα μόνο πήραμε από την ΕΕ;- έκανε ένα μεγάλο κακό. Μετέτρεψε τον χαρακτήρα του "επιχειρείς". Από εκεί που κάποιος επιχειρηματίας έκανε κάτι από την "ανάγκη του ανατγωνισμού", έκανε πλέον κάτι με βάση την "ευκαιρία της επιδότησης".
    Αυτή είναι η θανάσιμη συνταγή για να καταλήξεις σε μια οικονομία όπου όλη η χώρα δουλεύει μόνο για την αρπαχτή, την ευκαιρία και τώρα που δεν υπάρχουν ευκαιρίες καταρρέει.
    Η μεγαλύτερη δε "ευκαιρία" ήταν η χρηματική επάρκεια για διορισμούς στο δημόσιο.
    Λυπάμαι φίλε από την ανταρσύα, αλλά χρωστάμε και πρέπει να το αναγνωρίσουμε, να πούμε ευχαριστώ και να αλλάξουμε, επειδή καταστρεφόμαστε και είναι αλητεία να κρατάμε τον λαό σε άγνοια και σαχλαμάρες για κεκτημένα.
    Το κάνουν αυτό όσοι φταίνε , δεν χρειάζεται να το κάνει και η αριστερά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σύντροφε leo, έχεις περιπέσει στην ικτρά πλάνη της αμαρτίας. Κάθε σκέψη και πρόταση για ανάπτυξη σημαίνει ανάπτυξη για το μεγάλο κεφάλαιο. Επομένως οι σκέψεις σου κινούνται στην λογική του συστήματος και υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ο λαός πρέπει να εξαθλιωθεί ώστε να γίνει η επανάσταση. Αλλά μέχρι την εξαθλίωση του υπάρχει ο θεωρητικός και φυσικός του εκφραστής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "Θα χτίσουμε εδώ και τώρα..;"

    Στο καρακουτσουλιό η "ελλάς" θα χτίσεις;

    Από που θα πάρεις τα υλικά;
    Και από ποιά πολεοδομία θα πάρεις άδεια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU