Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Μια κοινωνία στο χείλος ...της αυτογνωσίας

ή οκτώ αναπάντητα (ακόμα...) ερωτήματα


Πρώτη φορά στη ζωή μου έχω δει τους Έλληνες τόσο ενημερωμένους και τόσο σκεπτικούς ταυτόχρονα. Και το καταπληκτικό; Έχουμε αρχίσει να συζητάμε, να ρωτάμε και τον διπλανό τι νομίζει και να ακούμε την απάντησή του!
Μαζί με το πάρτι φαίνεται να τελειώνει και η αλαζονεία...
Ξέρουμε πια πως φτάσαμε ως εδώ. Οι διάφορες προσεγγίσεις των οποίων γινόμαστε κοινωνοί συγκλίνουν κάπου: γίναμε ο αδύναμος κρίκος και το πρώτο θύμα στις βουλιμικές ορέξεις των αγορών λόγω της φαυλότητας του κράτους μας και των πολιτικών του.
Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε αλλά ξέρουμε τι δεν έπρεπε να έχουμε κάνει.

Ξέρουμε πια όλοι τις συνέπειες:
Της δημιουργικής λογιστικής του "κινέζου" για την είσοδο στην ΟΝΕ που έβαλαν την goldman sachs στο παιχνίδι της σχεδιασμένης χρεωκοπίας και αφαίμαξης του εθνικού μας πλούτου.
Της κατασπατάλησης των πόρων και των εισροών για την ενίσχυση του πελατειακού κράτους, την κατανάλωση και την διαφθορά.
Της υποταγής στον δικομματισμό και της ανάθεσης της επανίδρυσης του κράτους στον ανέμελο της Ραφήνας και την συμμορία του.
Του ρόλου του ΚΚΕ στη διάσπαση των κινημάτων αντίστασης και στην υποβάθμιση του κοινού αγώνα των εργαζομένων.
Του ελλείμματος επεξεργασιών της άλλης αριστεράς και του ρόλου της "αριστερής πλειοψηφίας" στον Συνασπισμό.

Όλα τα ξέρουμε πια. Ίσως δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι για την υπέρβαση, αλλά γνωρίζουμε...
Κι όπως σε κάθε κρίση, κερδίζει αυτός που θα την κάνει πρώτος. Που θα απορρίψει το χθες και θα προτείνει, απευθυνόμενος στη σοκαρισμένη από την ...αυτογνωσία κοινωνία, όλα αυτά που συζητάμε μεταξύ μας και δεν λέμε δημόσια:

Ποιος τελικά παράγει τον πλούτο σε αυτήν την χώρα και πως θα τον υποστηρίξουμε;
Ποια είναι η προοδευτική, μεταρρυθμιστική τάξη στη χώρα μας και ποιος θα την εκφράσει;
Πως θα προκύψουν ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες για να έχουμε παραγωγή και ανάπτυξη σε μια χώρα που το κράτος είναι το κύριο εμπόδιο;
Πως πρέπει να γίνει η επανίδρυση του ελληνικού κράτους;
Ποιος θα κάνει τις μεταρρυθμίσεις;
Ποιοι τομείς είναι αυτοί που πρέπει να αναπτύξουμε προνομιακά μέσα στον διεθνή καταμερισμό εργασίας και την παγκοσμιοποιημένη αγορά;
Πως πρέπει να τα βρούμε με τους γείτονές μας και να τελειώνουμε με τους εξοπλισμούς;
Πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε την παράνομη περιουσία της εκκλησίας;

Τις απαντήσεις τις ψυχανεμιζόμαστε. Το θάρρος της γνώμης μας δεν το έχουμε ακόμη. Συνηθίσαμε να παρατασσόμαστε πίσω από τους φαύλους με εξουσία, τους αλαζόνες ηγετίσκους και τους δημαγωγούς. Να πηγαίνουμε με το ρεύμα, να καταπνίγουμε τις αμφιβολίες μας, να καταπίνουμε το έλλειμμα δημοκρατίας, συλλογικότητας και έκφρασης. Όλοι μας μα πιο πολύ οι αριστεροί. Αυτό πληρώνουμε τώρα...
Ας μην γελιόμαστε: το ΔΝΤ μας οδηγεί σε προγραμματισμένη και ελεγχόμενη χρεωκοπία αλλά μαζί του εκτός από την καταδίκη μας κερδίσαμε και λίγο χρόνο.
Το θέμα είναι αυτόν τι θα τον κάνουμε!


15 σχόλια:

  1. Nαι αυτά είναι ακριβώς ρε Γιώργο, αυτά ακριβώς που πρέπει να πούμε καθαρά. Οι πολίτες αυτά λένε, οι πολιτικοί και κυρίως οι δικοί μας λένε άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Αν έχουμε ένα χρέος είναι αυτό.
    Να αποκαλύπτουμε κάθε μέρα την πολιτική απάτη, να ενημερώνουμε τον κόσμο γιαυτά ακριβώς. Τα υπόλοιπα για πτέρυγες, ρεύματα κλπ είναι αστειότητες. Εμείς και αυτοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΕΙΣ ΝΕΚΡΟΊ στο κέντρο της Αθήνας από εμπρησμό τράπεζας. Ο εργατικός Δεκέμβρης του Αλαβάνου άρχισε . Τα βλαμμένα σκότωσαν ένα παιδί, τυφλώσανε άλλο ένα, καίνε εργαζόμενους για πρόγευμα και μετά τι άλλο θα ακολουθήσει;
    Πόσο θα στέκουμε βουβοί στη βία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Και μέσα σε αυτό το κλίμα όταν εδώ σε αυτή την μικρή γωνιά γράφοταν το πόσο ραγδαίες θα είναι οι εξελίξεις η αριστερή στροφή παει λέει σε συνέδριο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ναι, radical, μυαλό κουκούτσι.
    Είχαμε πει διάλογο και όχι παλιά εργαλεία και παλιές συνταγές.

    Άντε πάλι, μια από τα ίδια..

    Το έργο τόχουμε δει, 200 φορές,
    (το ελάχιστο,χωρίς στοιχείο υπερβολής..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το κράτος της καταστολής ενισχύεται από τις βίαιες εγκληματικές πράξεις των εξουσιαστών/αντιεξουσιαστών που τρέφονται από την αριστερή αφωνία. Αυτό φωνάζουμε καιρό τώρα όλοι, εδώ και στα άλλα δημοκρατικά μπλογκ - εκείνους όμως το μόνο που τους νοιάζει είναι η εσωκομματική εξουσία.

    Το ΠΑΜΕ τώρα εκβιάζει επί τη ευκαιρία για να μπούμε όλοι κάτω από την περιφρουρημένη σκέπη του και να προσευχόμαστε μαζί για το σοσιαλιστικό παράδεισο και οι νεοσταλινικοί "αριστεροστροφιστές" του κάποτε Συνασπισμού, σιχτιρίζουν την όποια ρεαλιστική εναλλακτική λύση ή συνεργασία.

    Οι νεκροί όμως δεν γυρίζουν πίσω. Δεν ξέρω τι σκέφτονται τώρα τα μαλακισμένα που έριξαν τις μολότωφ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιώργο μόλις τέλειωσα μια σχετική με τα γεγονότα ανάρτηση και διαβάζω το σχόλιό σου και ταυτιζόμαστε 100%. Μήπως πρέπει να το ψάξουμε; Τέλος πάντων δεν είναι για πλάκα, η κατάσταση είναι τραγική

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και μετα τη βουλη,τα υπουργεια κλπ. Μετα η πατρις εν κινδυνω και αναστολη αρθρων του συνταγματος.Δουλευει καλα το κουκουλοφορικο παρακρατος στο ελλαντα. Ριχτε μια ματια σε αλλα μπλογκ του''χωρου''...Με δυσκολια κρυβουν τη χαρα τους οι ηλιθιοι! Αυτα που ερχονται ουτε ο Ασημωφ δεν θα μπορουσε να φανταστει.Γιωργο κρατα αυτο το σχολιακι να το θυμασαι.Οταν 100.000 ανθρωποι δεν μπορουν να ελεγχουν 200 ''ευαισθητα''[κατα Αλαβανο]και υποπτα[κατ'εμενα]παιδακια,οι μερες που ερχονται θα μοιαζουν με εφιαλτη. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν θέλω να επαναλαμβάνω τα ίδια.
    Αφιερωμένο στα ευαίσθητα παιδιά του Αλαβάνου:
    http://defteraparousia.wordpress.com/2010/05/05/τα-παιδιά/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νάταν οι τρείς, θάλεγα ότι το καταάβαίνω. Οσο νάναι είναι δύσκολο να αυτοκαταγγελθείς.
    Το πρόβλημα είναι οι άλλοι 50 του μπλόκ των κουκουλοφόεων και ενδεχομένως και οι φονείς τους και οι φίλοι τους, που τους συμβουλεύουν να σιωπούν.
    Αλλη μια ομερτά.
    Ή άλλη μια έκφραση του "δημοκρατικού συγκεντρωτισμού" και των συνωμοτικών κανόνων.
    Ετσι δεν λένε τίποτε όλοι τους όταν κάποιος σύντροφος ή κάποιος συνάδελφος κάνει απατεωνιά.
    Δεν υπάρχει λύση.
    Αυτή η χώρα θα χρεοκοπήσει.
    Η τύχη της δεν μπορεί να είναι άλλη από την τύχη των βαλκάνιων γειτόνων μας.

    Περιμένω την πτώχευση τον Αύγουστο.
    Οταν γυρίσουμε από τις διακοπές τον Σεπτέμβριο τίποτε δεν θα είναι όπως παλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ας κρατήσουμε Κωστή την Ανάφη της νιότης μας και ας πάμε έτσι μέχρι το τέλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. leo,
    το κείμενό σου σήμερα είναι "τα πάντα όλα".

    ------------
    Σκέφτομαι,να φτιαξουμε στο facebook ή εδώ, μία πρωτοβουλία, με πρόθυμους να υποστούν "όποιες αναγκαίες θυσίες θέλει η χώρα για να βγεί από την κρίση".
    Προτίθεμαι να υποστώ επιπλέον επιβαρύνσεις για 3 χρόνια.
    Δηλώνω οικειοθελώς ΚΟΡΟΙΔΟ.
    Αφού δεν προτίθενται να τα δόσουν αυτοί που τα κλέψανε, ας τα ξαναπάρουν από μένα.
    Την φορολογική μου δήλωση την έχει το ΚΕΠΥΟ , ας πάρει ότι θέλει επιπλέον, αλλά συγκεκριμένα, να πάνε εκεί που υπάρχει ανάγκη.
    Νισάφι πιά με την ιδεολογία του ατομισμού.
    Ας μου δόσει το κράτος έναν συνταξιούχο ή έναν άνεργο να του συμπληρώνω εγώ το επίδομα ή την σύνταξη, ώστε να γίνει αξιοπρεπής.
    Δεν περιμένω από κανέναν τίποτα. Μόνοι μας θα τα βγάλουμε πέρα.
    Νομίζω ότι πρέπει να φτιάξουμε ένα κίνημα ΚΟΡΟΙΔΩΝ.
    Ετσι ίσως μπορεί κάτι να γίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μάλλον, αρχίζει να παίζει η προφητεία μου.
    http://aristeristrouthokamilos.blogspot.com/2010/04/blog-post_21.html
    Μάλλον κερδίσαμε στην στρατηγική του χρόνου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. http://www.youtube.com/watch?v=hFSyqYwJSOU&feature=player_embedded

    Γρηγόρης Ψαριανός

    Αξίζει να το δείτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μια χαρά τα λέει ο Γρηγόρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU