Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Mερικά ζητήματα για τα οποία η αριστερά δεν μπορεί να σιωπά

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΔΙΑΦΘΟΡΑ, Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Μήπως τελικά έχει διαμορφωθεί μια κρατική τάξη, όπως έλεγαν οι μελετητές των χωρών της περιφέρειας, που απομυζά την κοινωνία;
Πολλοί από αυτούς συμμετέχουν ή στελεχώνουν όλα τα κόμματα ακόμη και τα αριστερά... ...Σε μια εποχή που ο καθένας μιλάει γι’ αυτά, η Αριστερά μας σιωπά.


του Βασίλη Χριστόπουλου*

"Το κράτος και η εξουσία, ποιος ξεφεύγει απ’ αυτά αλλά και ποιος δεν μιλάει γι’ αυτά;"
Έτσι ξεκινά ο Ν. Πουλαντζάς το 1ο κεφάλαιο (Θεωρία του Κράτους) στο γνωστό μας «Το Κράτος η Εξουσία ο Σοσιαλισμός».
Και παρακάτω συνεχίζει: «Ωστόσο, δεν αρκεί να μιλάει κανείς γι’ αυτά. Χρειάζεται ακόμα να προσπαθεί να καταλάβει, να γνωρίσει, να εξηγήσει. Για να το κάνει δεν πρέπει να διστάζει να πιάσει, δίχως περιστροφές, τα προβλήματα από τη ρίζα».
Ο Ν. Πουλαντζάς ορίζει το κράτος ως συμπύκνωση ενός συσχετισμού δυνάμεων και συμπληρώνει ότι το προσωπικό του κράτους, παρά το ότι αποτελεί μια κοινωνική κατηγορία με δική της ενότητα και αυτονομία, εμπεριέχει ταξικές αντιφάσεις, πολιτικές διαφοροποιήσεις και κοινωνικές διαστρωματώσεις.
Η Δημόσια Διοίκηση αποτελεί μέρος του συστήματος του κράτους και ειδικότερα της εκτελεστικής του εξουσίας. Είναι αυτή που υλοποιεί τη στρατηγική και δίνει τις κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή των διαφόρων πολιτικών. Για την ικανοποίηση του γενικού συμφέροντος, συμπληρώνουν αστοί οικονομολόγοι και δεν έχουμε λόγο να διαφωνήσουμε αρκεί να προσθέσουμε δίπλα: όπως πολιτικά εννοείται το δημόσιο συμφέρον στη συγκεκριμένη συγκυρία.
Μετά τα εισαγωγικά ας θυμίσουμε τα γνωστά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Μέσα στο πολιτικό περιβάλλον της κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού με τη χώρα να έχει ξεπουλήσει πολύτιμη δημόσια περιουσία, όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ, κρατικές τράπεζες, δρόμους, αεροδρόμια, λιμάνια κ.λπ. (χώρια τα χρήματα που έχουν εισρεύσει από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ), το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδας (για το 2009) υπερβαίνει το 115 % του Α.Ε.Π. (280 δισ.) και το έλλειμμα του προϋπολογισμού της βρίσκεται στο 13,6% του ΑΕΠ (στοιχεία Eurostat της 22/4).
Και αν κάποιος ισχυριστεί ότι και η Ιταλία έχει το ίδιο χρέος (115,8%), να θυμίσουμε ότι το έλλειμμα της είναι μόνο 5,3%. Να θυμίσουμε ακόμη ότι η Αργεντινή του 2001 που κήρυξε πτώχευση και επενέβη το Νομισματικό Ταμείο είχε χρέος μόνο 57 δισ.
Δεν είναι όλοι το ίδιο
Τι γίνεται με την Ελλάδα και εμφανίζεται τόσο επικίνδυνα σπάταλη και ανοικοκύρευτη;
Η αριστερά εντοπίζει το πρόβλημα στη φοροδιαφυγή, στη φοροαπαλλαγή, στην εισφοροδιαφυγή, στην ταξική φορολογική πολιτική (μειωμένη φορολόγηση του κεφαλαίου και των κερδών του) στη φοροκλοπή και στην παραοικονομία. Το τελευταίο μάλιστα χαρακτηρίζεται γενικώς και ως διαφθορά.
Δεν είναι όμως μόνον αυτά. Πίσω από τα δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας βρίσκεται η Δημόσια Διοίκηση που διαχειρίστηκε και διαχειρίζεται το δημόσιο πλούτο. Σήμερα αποτελεί κοινό τόπο ότι τον διαχειρίστηκε κατά τρόπο ιδιοτελή και σπάταλο. Όλα αυτά βέβαια συμβαίνουν σε αγαστή συνεργασία με το εκάστοτε πολιτικό προσωπικό του δικομματισμού. Η κατάσταση αυτή, σίγουρα, δεν αφορά ολόκληρο το δημόσιο τομέα και σε κάθε περίπτωση δεν αφορά τη βάση της πυραμίδας που αποτελείται από τους χαμηλόμισθους. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα μεσαία και ψηλά στρώματα της πυραμίδας, την προνομιούχα κρατική ελίτ, την νομενκλατούρα της δημόσιας διοίκησης. Ποιος δεν μιλάει γι’ αυτά; Ο κόσμος συζητά και περιμένει να ακούσει και τις θέσεις της Αριστεράς.
Για την τρέχουσα δημοσιονομική κρίση τις τελευταίες μέρες έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις. Η Ελλάδα βρίσκεται σε καθεστώς χρεωκοπίας αφού αδυνατεί να καλύψει τις δανειακές της υποχρεώσεις ή είναι απλά θύμα της διεθνούς κερδοσκοπίας; Οφείλουμε (οφείλαμε τώρα πια) να κηρύξουμε πτώχευση, να βγούμε από τη ζώνη του ευρώ και να επαναδιαπραγματευτούμε το χρέος ή να καταφύγουμε στο ΔΝΤ (όπως και έγινε); Μήπως τα «λεφτά υπάρχουν και την κρίση να την πληρώσουν αυτοί που την προκάλεσαν»; Η προσφυγή στο μηχανισμό του ΔΝΤ και η εφαρμογή του «Συμφώνου Σταθερότητας» αποτελεί επιλογή του πολιτικού κατεστημένου της Γερμανίας σε ένα παιχνίδι πολιτικής επικυριαρχίας μέσα στην ΕΕ και η Ελλάδα έχει καταστεί το πειραματόζωο;
Η διαφθορά στο δημόσιο, πρόσχημα των ιδιωτικοποιήσεων
Σε κάθε περίπτωση, ότι και να ισχύει από τα προηγούμενα, ένα ερώτημα παραμένει αναπάντητο: Ποιος θα διαχειριστεί την κρίση; Ποιος θα εφαρμόσει το επικείμενο πρόγραμμα ανάπτυξης (π.χ το ΕΣΠΑ) με διαφάνεια και αντικειμενικότητα; Η σημερινή Διοίκηση αποτελεί μια αξιόπιστη λύση;
Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια συνοπτική ακτινογραφία της Δημόσιας Διοίκησης: Το σημερινό δημόσιο σίγουρα δεν είναι ένα και ενιαίο. Αποτελεί ένα σκοτεινό και αγεωγράφητο τοπίο. Περιέχει περιοχές αφασίας και ανικανότητας. Κρύβει εστίες διαφθοράς και συναλλαγής, χρηματισμούς και πλουτισμούς. Σε ορισμένες περιπτώσεις έχει σωρεύσει προκλητικά προνόμια για τους υπαλλήλους του έναντι των μισθοσυντήρητων της βάσης της Δημόσιας Διοίκησης και βεβαίως έναντι των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Εκατοντάδες επιδόματα, αποζημιώσεις και συμβούλια για ψύλλου πήδημα, αδούλευτες υπερωρίες και νυχτερινά, πλασματικά οδοιπορικά. Κάποιες κατηγορίες φτάνουν να έχουν μισθολόγιο των 100 και 150 χιλ. ευρώ. Πρόσφατα είδαμε αναλυτικά στοιχεία για τους λιμενεργάτες του Πειραιά (ΣΕΜΠΟ), για τους μηχανοδηγούς του προβληματικού ΟΣΕ. Και αυτοί δεν βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας. Αν αυτή είναι η νόμιμη ή νομότυπη πλευρά, τι γίνεται με την ημινόμιμη; Το πάρτι των προμηθειών δεν γίνεται μόνο στα νοσοκομεία αλλά σε όλους τους οργανισμούς (από C4i μέχρι ασπιρίνες). Πανάκριβα και υπερτιμολογημένα έργα, αχρείαστες μελέτες που κρύβονται στα ντουλάπια. Και πάρα πέρα η παράνομη και σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, το μαύρο χρήμα: μίζες και πάσης φύσεως συναλλαγές, χρηματισμοί για καταστρατήγηση συμβάσεων που φτάνουν μέχρι και τα κομματικά ταμεία.
Αδειάζουν τα ταμεία, σπαταλιέται ο δημόσιος πλούτος, ξοδεύονται τα δάνεια, χωρίς ποτέ κανείς να τιμωρείται.
Πολλοί ισχυρίζονται πως η ανικανότητα και η διαφθορά υποθάλπεται ώστε να αποτελεί το πρόσχημα για την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Η κατάσταση της διαφθοράς, πράγματι, οδήγησε στην ανυποληψία και στην απαξίωσή του δημόσιου τομέα και φούσκωσε τα πανιά του νεοφιλελευθερισμού. Γι’ αυτό και οι ιδιωτικοποιήσεις συνάντησαν αυξημένη συναίνεση μέσα στην κοινωνία.
Η ελίτ επιβιώνει των αλλαγών
Αποτέλεσμα αυτής της λειτουργίας του δημοσίου είναι η πυραμίδα της Δημόσιας Διοίκησης να έχει αποκτήσει μια ταξική συγκρότηση. Όσοι βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία, όσοι έχουν εκτελεστικές αρμοδιότητες και διαθέτουν πολιτική κάλυψη ή ισχυρή συντεχνία, συμμετέχουν στην ελίτ που συσσωρεύει (πλούτο και προνόμια) και σε κάθε ευκαιρία (ή κρίση) διευρύνει τα κεκτημένα της. Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα των πελατειακών σχέσεων (όπως η Αριστερά υποστηρίζει) ή μήπως της διαπλοκής της με το πολιτικό προσωπικό; Αν ισχύει το δεύτερο, η κρατική ελίτ ταυτίζεται και εξαρτάται από την προστασία συγκεκριμένων πολιτικών ομάδων ή επιβιώνει σε κάθε πολιτική αλλαγή συνεχίζοντας να προωθεί αυτόνομα τα συμφέροντα της; (Αυτονομία έναντι των κυρίαρχων τάξεων - Ν. Πουλαντζάς).
Μήπως τελικά έχει διαμορφωθεί μια κρατική τάξη, όπως έλεγαν οι μελετητές των χωρών της περιφέρειας, που απομυζά την κοινωνία;

Πολλοί από αυτούς συμμετέχουν ή στελεχώνουν όλα τα κόμματα ακόμη και τα αριστερά. Το γεγονός αυτό συμβάλλει (μαζί με άλλα) και στην αφλογιστία της αριστεράς. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται πως η διάχυση της δημόσιας ελίτ στα κόμματα συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή, στην κοινωνική ειρήνη και στην αναπαραγωγή του συστήματος.
Το Πασοκ, παρά τα όσα επαγγέλλεται για επαναδημιουργία, ανασύνταξη κ.λπ., δεν θέλει να θίξει τα προνόμια και προσπαθεί με ισοπεδωτικά μερεμέτια να μπαλώσει τα πράγματα, να περάσει η κρίση και να επανέλθουμε στα ίδια. Και η ελίτ ανταποκρίνεται: Να περάσει η μπόρα, να ξαναβρούμε την ησυχία μας και να συνεχίσουμε τις δουλειές μας. Γιατί ξέρουν πως κάποια στιγμή, όπως γίνεται δεκαετίες τώρα, οι κρίσεις του καπιταλισμού περνούν και την ύφεση διαδέχεται η ανάπτυξη.
Ποιο δημόσιο υπερασπιζόμαστε;
Μέχρι στιγμής η βασική γραμμή της αριστεράς είναι να μπλοκάρει τα μέτρα ώστε να διαφυλαχτούν τα μισθολογικά και ασφαλιστικά κεκτημένα των εργαζομένων. Ταυτόχρονα, όμως, προστατεύει και την κρατική ελίτ, αλλά έτσι διαιωνίζεται η διαφθορά. Βεβαίως η Αριστερά από θέση οφείλει να υπερασπίζεται σταθερά το δημόσιο τομέα απέναντι στο νεοφιλελευθερισμό. Αλλά το κρίσιμο ερώτημα είναι: Ειδικά σήμερα ποιο δημόσιο υπερασπιζόμαστε; Γιατί θέλοντας και μη δεν υπερασπιζόμαστε κάποιο αυριανό που επιθυμούμε, αλλά το σημερινό. Πώς θα πείσουμε την κοινωνία να υποστηρίξει αυτόν το δημόσιο τομέα που κινδυνεύει από τις ιδιωτικοποιήσεις ή από μισθολογικές μειώσεις και ασφαλιστικές επισφάλειες; Αρκεί το επιχείρημα ότι μετά τα μέτρα θα επεκταθούν και στον ιδιωτικό τομέα;
Η αριστερά πρέπει να δει φαινόμενο αυτό με ειλικρίνεια και τόλμη. Δεν μπορεί να σιωπά και κυρίως δεν μπορεί να το υπερασπίζεται χωρίς να προτείνει ένα πρόγραμμα εξυγίανσής του.
Πρώτο βήμα: να αναγνωρίσουμε και να ονοματίσουμε την κατάσταση (αρχή παιδεύσεως η των ονομάτων επίσκεψις - Α. Κοραής). Να ανοίξουμε ένα διάλογο μέσα στην αριστερά για την κατάσταση που επικρατεί και να συζητήσουμε τα μεγάλα προβλήματα: διαφάνεια, κοινωνικός έλεγχος, αξιοκρατία, παραγωγικότητα, υπηρεσίες που προσφέρονται στον απλό πολίτη.
Υπερασπιζόμαστε σταθερά το δημόσιο τομέα, αλλά ταυτόχρονα αναπτύσσουμε ένα κίνημα αφύπνισης των υγιών στοιχείων του δημοσίου, επεξεργαζόμαστε ένα πρόγραμμα εξυγίανσης μέσα από ένα ευρύ κοινωνικό διάλογο με την κοινωνία και τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους. Ένα πρόγραμμα που θα καταλήξει σε μια πρόταση θεσμικής εξυγίανσης, κάθαρσης, ηθικής θωράκισης, έναν κώδικα τιμής, αλλά και ένα αυστηρό ποινολόγιο για τις παραβατικές συμπεριφορές.
Σε μια εποχή που ο καθένας μιλάει γι’ αυτά, η Αριστερά μας σιωπά.
*Συγγραφέας και «μέλος» του Σύριζα Πάτρας
Η εποχή, 16/5/10

59 σχόλια:

  1. Πολύ καλά τα λέει το άρθρο...

    Επιτέλους να ακούσουμε και κάτι άλλο πέρα από τους απολογητές των δημοσίων υπαλλήλων μέσα στο χώρο της Αριστεράς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. " Η αριστερά πρέπει να δει φαινόμενο αυτό με ειλικρίνεια και τόλμη.

    Δεν μπορεί να σιωπά και κυρίως δεν μπορεί να το υπερασπίζεται χωρίς να προτείνει ένα πρόγραμμα εξυγίανσής του."

    Σπίθας
    Πολύ καλό άρθρο.
    Αλλά ζορίζεται η αριστερά να προτείνει.
    Μην χαλάσουν οι "σούπες" και οι ισορροπίες.

    Δεν υπάρχει βούληση από την αριστερά, μέχρις στιγμής, και ας λένε, ότι θέλουν.

    Καλό είναι να αυξάνονται αυτές οι φωνές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νομίζω ότι επιτέλους απενοχοποιείται ο κόσμος της αριστεράς από τον συντεχνιασμό και ξαναορίζει την έννοια "εργαζόμενος" που μέχρι πρότινος περιείχε αδιακρίτως τίμιους και επίορκους, φιλότιμους και λαμόγια, παραγωγικούς και μη εμφανιζόμενους στη δουλειά τους - επειδή όλοι αυτοί ήταν κουκιά για τους συνδικαλιστές και πελάτες για το δικομματισμό.

    Ο καθένας μας έχει τις ιδιαίτερες ευθύνες του σε αυτό το ξεκαθάρισμα της ήρας από το στάρι, ας τις αναλάβει κατά το μέτρο της προηγούμενης συνενοχής του ή έστω αδιαφορίας του στο σύστημα της διαφθοράς.
    Ας μιλήσει η αριστερά επιτέλους γιατί και το δικαιούται και υποχρεούται - στην πραγματικότητα είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να μιλήσει για την διαφάνεια, την συνευθύνη, την συλλογικότητα, την αξιολόγηση της προσφοράς: η αριστερά βέβαια των θυσιών όχι του βολέματος, η αριστερά που δεν έχει να κρύψει τίποτα - ή μήπως έχει;...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ σωστά, Γιώργο.
    Αν δεν ειπωθούν, φανερά, αυτά που που είναι σ΄όλους γνωστά και τα λέγονται, παντού, τότε θα έχουμε μια ανασύσταση ενός πολιτικού κόμματος σαν καρικατούρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με 1.2 εκατομμύρια ΔΥ, κάθε συζήτηση, με προσφυγή σε "κώδικες τιμής", δεν μπορεί παρά να είναι ατελε΄σφορη και φοβάμαι και προσχηματική.
    Οσο η μονιμότητα και η "εξέλιξη", λειτουργούν χωρίς κριτήρια, ούτε μπορείς να ξεχωρίσεις την ήρα από το στάρι, ούτε έχουν κανέναν λόγο να το κάνουν από μόνες τους η "ήρα" και το "στάρι".
    Είναι σαν την κραυγή του Παπαχρήστου στο Εδώ Πολυτεχνείο για τους "στρατιώτες αδέρφια μας".
    Ενας στρατός δεν μπορεί να διασπαστεί σε φαντάρους και αξιωματικούς. Οποιος το πιστεύει απλά χάνει τον χρόνο του και το μυαλό του.
    Καλή η προσέγγιση του Πουλαντζά, αλλά στο πως θα εκματαλευτεί τις ενδοδημοσιουπαλληλικές διαστρωματώσεις, μια "αριστερά", δεν νομίζω ότι έχει απάντηση. Απλά το διαπιστώνει.
    Οσον αφορά δε την Αριστερά, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα, απλά είναι και θα μείνουν όμηροι των ΔΥ.
    Μην γελιέστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λογικό είναι Κωστή τα κόμματα να είναι όμηροι της μεγαλύτερης και πιο οργανωμένης τάξης.
    Οι επτακόσιες χιλιάδες μικροί ελεύθεροι επαγγελματίες και οι υπερδιπλάσιοι συν-εργαζόμενοί τους κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και δεν έχουν φωνή παρότι είναι εν δυνάμει η μόνη δύναμη αλλαγής σε αυτήν την κοινωνία.
    Και η παρεξήγηση ξεκινάει από τον όρο μισθωτός. Ο μισθωτός δεν είναι τάξη είναι απλά κατηγορία.
    Τάξη είναι το κοινό συμφέρον. Και ποιος έχει κοινό συμφέρον στην ελληνική διαστρωμάτωση δεν είναι καθαρό αυτήν την στιγμή ώστε να δημιουργηθούν κοινωνικές συμμαχίες και κόμματα που να τις εκφράζουν - έτσι μένουμε στο 1,2 εκατ. ΔΥ και τα κόμματα που σέρνονται από πίσω τους χωρίς καμιά διάκριση εντίμων και επίορκων.
    Από αλλού θα έρθει το διαφορετικό - από την "ταξική" συνειδητοποίηση των στρωμάτων της αλλαγής και την πολιτική συσπείρωση που θα την εκφράσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πιστεύω ότι χρειάζεται να διατυπωθεί μια νέα κοινωνική συμμαχία ανάμεσα σε έντιμους ΔΥ και ελεύθερους επαγγελματίες και να εκφραστεί πολιτικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τώρα συμφωνούμε Γιώργο.
    "Έντιμους", "αριστερούς", "δημοκράτες", το καταλαβαίνω. Προδότες της τάξης τους, όπως θα λέγαμε παλιότερα, αλλά σε καμία περίπτωση με χαρακτηριστικά εσωτερικής διαστρωμάτωσης.
    Οπως έγραφα στην δική μου ανάλυση για το προιόν της κρίσης του 29, την "νεολαία της μαζικής παιδείας" που είναι το υβρίδιο της κοινωνικής συμφωνίας, αστικής τάξης και κατώτερων τάξεων, που προσωποποιείται στην αναπαραγωγή της "μεσαίας τάξης" νέου τύπου, θα έλεγα ότι οι σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες, αναπαράγουν δύο Μεσαίες τάξεις. Την κρατική και την ιδιωτική.
    Η σύγκρουσή τους αποτελεί την μόνη πραγματική ταξική πάλη.
    Η μία , η Κρατική Μεσαία Τάξη, λειτουργεί συλλογικά, ενώ η άλλη, η Ιδιωτική, λειτουργεί με βάση το κέρδος.
    Κατεύθυνση μπορεί να δόσει μόνο η νεολαία, ως μηχανισμός στρατηγικού προσανατολισμού της μεσαίας τάξης.
    Εκεί πρέπει να απευθυνθεί η Δημοκρατική Αριστερά, διασπώντας την εκπροσώπησή της από την Αριστερά.
    Ισως έτσι εξηγείται ο "αντιδημοκρατισμός των αντιεξουσιαστών" , αφού δεν βλέπουν να χωράνε στον λόγο καμμίας πολιτικής δύναμης και φυσικά κατά την γνώμη μου πρέπει γι'αυτό τον λόγο να γεννηθεί μια άλλη Δημοκρατική Αριστερά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Λάθος διατύπωση
    -------
    Η μία , η Κρατική Μεσαία Τάξη, λειτουργεί συλλογικά, ενώ η άλλη, η Ιδιωτική, λειτουργεί με βάση το κέρδος.
    ------
    αντί για "συλλογικά", θα έπρεπε να γράψω "συντεχνιακά".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ναι αλλά η σημερινή νεολαία δεν έχει την εμπειρία παρά της κρίσης και της εγκατάλειψής της από τις μεγαλύτερες γενιές της εθελουσίας εξόδου. Μήπως πρέπει να το ξεκινήσουν οι γνωστοί άγνωστοι πάλι; Δηλαδή υπαρκτές δυνάμεις της μεσαίας τάξης με τις αδυναμίες τους αλλά με πίστη στη διαφάνεια, τη συλλογικότητα και την παραγωγικότητα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Kosti, τα κόμματα είναι αλληλένδετα δεμένα με τα συνδικάτα.
    Σ' αυτό δεν διαφωνώ μαζί σου.
    Από εκεί και πέρα τα δυνδικάτα είναι κοινή διαπίστωση ότι περνάνε κρίση.

    Έχουν μεγάλη ευθύνη σε μια συντεχνιακή αντίληψη και έχουν βολευτεί με την συμπαράσταση των κομμάτων.

    Ο αριθμός είναι μεγάλος, αναντίρρητα.

    Επιμένω, όμως ότι το θέμα λύνεται με πολιτικούς όρους.

    Και δεν υπεκφεύγω, καθόλου.

    Το θέμα είναι η κακοδιοίκηση και η απουσία ελεγκτικών μηχανισμών.

    Αυτά οφείλει η αριστερά να επιδιώξει.
    Και τότε τα αποτελέσματα θα έρθουν.

    Αφού δεν έχουν επίσημες καταγραφές και δεν ξέρουν, ακόμη πόσοι δημόσιο φορείς υπάρχουν.

    Αυτά για να κάνουν ότι θέλουν, βέβαια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Mαζική κοινωνική δράση δικτύων της αριστεράς και όσων πολιτών θέλουν το εξορθολογισμό της δημόσιας ζωής. Μόνο έτσι σπάει η συντεχνία και εκφοβίζεται το διεφθαρμένο προσωπικό.
    Να υπερκεράσουμε τις συνδικαλιστικές μαφίες. Μικροί πυρήνες στην αρχή με εύστοχες δράσεις.
    Αυτά είναι τα κινήματα.
    Η νεολαία που αναφέρει ο Κωστής είναι το κλειδί διότι από τη φύση της δεν έχει ακόμα διαφθαρεί. Η Αριστερά ως δύναμη αλληλεγγύης, στήριξης των αδύναμων, φόβος για τους διαπλεκόμενους.
    Το πλέγμα του Αριστερισμού που έχει σκεπάσει τις ηγεσίες είναι η στήριξη του πιο βάρβαρου καπιταλισμού. Σκοτώνει κάθε πάλη αλλαγής, ως ρεφορμιστική, για να ηγεμονεύει σε κοινωνία μοιραίων όπου κυριαρχεί " ο θάνατός σου η ζωή μου".
    Να αυξάνονται οι φωνές και να δυναμώνουν Σπίθα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σπίθα, για να μην έχουμε ξανά παρεξηγήσεις.
    Η δική μου άποψη είναι ότι ο "τωρινός καπιταλισμός" είναι καπιταλισμός της "μεσαίας τάξης". Είναι δηλαδή καπιταλισμός της μόνης τάξης που αναπαράγει.
    Ολες οι "παλιές τάξεις", εργατική, αγροτική, έμποροι, ακόμη και αστική, αναπαράγονται ειδικά στην Ελλάδα, μέσα από την αναπαραγωγή της υβριδικής τάξης, της μεσαίας τάξης.
    Η μεσαία τάξη, είναι απαραίτητη και θα έχει πάντα δύο μερίδες. Την κρατική μεσαία τάξη και την ιδιωτική μεσαία τάξη.
    Επειδή όμως αναπαράγονται χωρίς έλεγχο, είναι λογικό ότι θα περνάνε κρίση.
    Σ'αυτή την φάση έχουμε υπερδιόγκωση της κρατικής μερίδας της μεσαίας τάξης, γι'αυτό και ακούμε να μιλάνε όλοι ασύνειδα για "διαρθρωτικές αλλαγές", που πάει να πεί για ασκήσεις ισορροπίας.
    Δεν μπορεί η μία μερίδα να έχει μονιμότητα και μισθό 1200 ευρώ κατ'ελάχιστο και η άλλη να έχει υψηλή ανεργία, μετανάστευση και 600 ευρώ όταν βρεί εργασία.

    Αυτή την αντίφαση δεν μπορεί να την ξεπεράσει η κοινωνία χωρίς θέσπιση Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και δεν μπορεί παρά τις ριζοσπαστικές αντιδημοκρατικές , αντιεξουσιαστικές συμπεριφορές σάυτή την φάση, να μην το υιοθετήσει η κοινωνία σε μια δεύτερη φάση.
    Αυτό είναι το βασικό στοιχείο του "Συντακτικού χαρακτήρα" που προτείνω στην πολιτική της Δημοκρατικής Αριστεράς.

    Θέλει δεν θέλει το Δημοκρατικό Σύστημα θα το δεχθεί σαν βασικό κοινωνικό συμβόλαιο - Συμβιβασμό.
    Απλά η Δημοκρατική Αριστερά θα μπορούσε να το προωθήσει πιό γρήγορα.

    Ελπίζω να κατάλαβες ότι δεν έχω τίποτε με τους ΔΥ, αντίθετα τους θεωρώ οργανικό κομμάτι της Μεσαίας Τάξης, απλά δεν μπορεί να είναι τόσο ξεκομμένη από την υπόλοιπη κοινωνία και τόσο "προνομιούχα".

    Πρέπει και οι ΔΥ να δεχθούν ως κανόνα για τα συντεχνιακά τους αιτήματα, την αρχή της "Κοινωνικής Αλληλεγγύης", αν επιθυμούν ένα Δημοκρατικά ισορροπημένο σύστημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. leo
    γράφαμε την ίδια στιγμή. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γιώργο
    Η επίσημη Αριστερά έχει να κρύψει ένα ιδιότυπο, επιλεκτικό αντί και φιλο κρατισμό που ανέχθηκε και ενθάρρυνε τη καταλήστευση του κράτους από τη μια και την απαξίωση κάθε υγιούς επιχειρηματικής δράσης από την άλλη.
    Ακόμα και σήμερα ζητάει την επέκταση του δημόσιου τομέα, χωρίς όμως να προτείνει μέτρα για τη σωστή λειτουργία του. Έτσι χαιδεύει τα αυτιά των πιο αντιδραστικών και διαπλεκόμενων κύκλων σε όλες τις βαθμίδες του δημοσίου, από τους οποίους αντλεί ψηφοφόρους.
    π.χ στην εκπαίδευση. Σε κάθε πιθανή αλλαγή της άθλιας λειτουργίας του σχολείου, εκφοβίζει με σενάρια ιδιωτικοποίησης, εντατικοποίησης και αξιολόγησης τους εκπαιδευτικούς και τους καλεί να κρατήσουν τα κεκτημένα τους, δηλαδή την υπάρχουσα κατάσταση. Ποτέ άλλοτε η Αριστερά δεν ήταν δύναμη τέτοιας καθυστέρησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κάποτε γελούσαμε με το σύνθημα της ΚΝΕ "πρώτοι στα μαθήματα πρώτοι στον αγώνα". Κάποτε η Αριστερά ζητούσε από τα παιδιά της να μαθαίνουν σε πείσμα της Αστικής τάξης που τους ήθελε αγράμματους, άρα και διαχειρίσιμους.
    Σήμερα στην πιο άγρια διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης, η "Αριστερά" προτείνει ακόμα μεγαλύτερο μπάχαλο, στα πλαίσια της "ανατροπής" και αντισυστημικότητας. Οι πιο απλές διαδικασίες παροχής της γνώσης καταγγέλλονται ως ταξικές επιλογές.
    Τα λιμάνια κλείνουν με σχέδιο διάλυσης του τουρισμού. Κάποιοι ποντάρουν στην αύξηση της ανεργίας και της πείνας. Νομίζω ότι έχει χαθεί απλά η μπάλα.
    Κωστή η θέση του για τη μεσαία τάξη με βρίσκει αρωγό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ναι leo, το θυμάμαι ...από τις καταλήψεις για τον Ν.815. Έγραφα τότε άρθρα καταπέλτες κατά της εντατικοποίησης των σπουδών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κοsti,πολύ σωστά και δεν διαφωνώ, σ'αυτά.
    Ούτε διαφώνησα στις αρχικές σου απόψεις.

    Η διαφωνία μου, ήταν στο τρόπο που αντιμετωπίζεται η κατάσταση για να μην προκύψουν χειρότερα.

    Η σωστή άποψη, πρέπει να συμπεριλαμβάνει και το εφικτό για να μην υπάρχουν αντίστροφα αποτελέσματα.

    Εκεί εστίαζα το θέμα.
    Μπορεί και να κάνω λάθος, δεν θα αναπαράξω διαφωνίες μας.

    Αυτές τις μέρες, π.χ. τρώω στην μάπα την κάστα των γραφεικρατών, του νεποτισμού και τα συνδικάτα, κάνουν την πάπια..

    Οπότε θα πρέπει νάμαι ο πρώτος που θάλεγε, ναι.

    Έλα όμως που κανονίζουν μειώσεις προσωπικού, οι αήθεις, οι μπουρούχες οι ημίονοι και οι ηψηλόμισθοιμ εις βάρος των άλλων..

    Κάτι ξέρει ο Γιώργος, αλλά δεν θέλω να το συνεχίσουμε..

    Ντούκου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Περιμένετε να πω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε, γιατί δεν αρέσω σε πολλούς και τά ακούω από όλους.

    Μισό λεπτό, να εξηγήσω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Στο δημόσιο ο παντρεμένος έπαιρνε επίδομα 10% και 5% για το κάθε παιδί.

    Αυτό πότε έγινε και γαι ποιό λόγο;
    Όταν δεν είχε μπεί η γυναίκα στην παραγωγή και ήταν ένα βοήθημα για τις οικογένειες έναντι των άλλων υπαλλήλων.
    (καλώς ή κακώς, δεν είναι της παρούσης)

    Πέρασαν τα χρόνια...αποτέλεσμα.

    Είχα συναδέλφους που έτυχε και είχαν την "δυνατότητα" να δουλεύουν και οι δύο στο δημόσιο..( κάποιος θείος, κάποιος βουλευτής..)

    Άρα 10% +10% = 20% και ο μισθός καπάκι δύο άτομα.

    Έλα όμως που άρχισαν τα ζόρια, γύρω στο 85 και μετά και δεν έβρισκαν δουλειά φίλοι και συμμαθητές μου..

    Αυτοί ούτε μισθό ούτε 20% !!

    Άντε και δούλευε ο ένας..
    Μισθός + 10%,

    Αν δούλευαν και οι δύο τότε αντί να κοπεί το 10% ( έτσι δεν έιναι, όταν υπάρχει ανεργία;) είχαμε δύο μισθούς και 20% ,
    Ενώ αυτός που δεν είχε μέσον, έπαιρνε ένα μισθό και 10%..!

    Αυτό λέγεται κατάκτηση..;

    Όταν το είπα με πήραν στο κυνήγι και ακόμη με κυνηγούν..

    Από τέτοια παραδέιγματα, δεκάδες..

    Από την άλλη , αν σε βάλουν στο μάτι, το συνδικάτο...δεν σηκώνει τηκλέφωνα.
    Με ποιόν να τα βάλει;

    Άστα..θα αποδομήσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μια διευκρινησούλα ( η μάλλον δύο - τρείς ):
    1)Πως προέλυψε το νούμερο των 1, 2 εκατομμυρίων Δημοσίων Υπαλλήλων; Μου το αναλύετε λιγάκι;
    2) Ο κατώτερος μισθός ενός Δημοσίου Υπαλλήλου, αν κατάλαβα καλά , είναι 1.200 ευρώ; Αν δεν κατάλαβα καλά πόσος είναι ο κατώτερος , ο εισαγωγικός αν θέλετε μισθός;
    3) υπάρχει φοροδιαφυγή στους μικρούς ελεύθερους επαγγελματίες η όχι;
    Φιλικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Παίδες, τα πράγματα εκτραχύνονται επικίνδυνα. Η Γερμανία ζητάει να περάσουν οι όροι του Μάαστριχτ για τα ελλείμματα 3% και τα χρέη 60%, στα Συντάγματα των χωρών του Γιουρογκρούπ.

    Δεν υπάρχει σημείο συνεννόησης, νομίζω.
    Υπάρχει πρόβλημα και η Αριστερά πρέπει να συντονίσει τα ευρωπαικά κινήματα και τις χώρες του Νότου.
    Αυτή η εμμονή όχι μόνο δεν είναι εταιρική, αλλά είναι ευθέως προβοκατόρικη.
    Οι Γερμανικές τράπεζες επιδιώκουν να χρεοκοπήσουμε τώρα , επειδή έμπλεξε το ΔΝΤ και αν χρεοκοπήσουμε στο μέλλον, σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες, θα προηγείται των τραπεζών στην είσπραξη των δανείων.
    Θέλουν με το ζόρι να χρεοκοπήσουμε.
    Εχουμε πόλεμο.
    Πρέπει να συζητήσουμε επειγόντως τα νέα δεδομένα. Κάτι πρέπει να γίνει.
    Αρκετά με τον φασισμό τους. Να διαφωνήσει ευθέως η Ελλάδα και να καταγγείλει την στάση της Γερμανίας.
    Βάλλαν το θέμα σήμερα, πρίν μας δόσουν την πρώτη δόση του δανείου για να αρνηθούν την στήριξη, φοβάμαι.
    Αυτή η βδομάδα είναι η πλέον κρίσιμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δ.Υ
    ποιό είναι ακριβώς το ερώτημά σου;
    Πόσοι υποστηρίζεις εσύ ότι είναι;
    480.000 ας πούμε;
    Χειρότερα, επειδή αν διαιρέσεις τα 30δις με το 480.000 προκύπτει μέσος μηνιαίος μισθός (14 μισθοί) 4.465 ευρώ.
    Διάλεξε τι προτιμάς
    480.000 με 4.465 ευρώ μηνιαίως ή
    1.200.000 με 1.785 ευρώ μηνιαίως.

    Περιμένω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τους μέτρησε και το ΙΟΒΕ προ ημερών. Η κυβέρνηση δεν μπορεί ακόμα να τους μετρήσει... τους πληρώνει όμως! θαύμα! θαύμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Α)Απλά επικαλείσθε ένα νούμερο, δεν πρέπει να αποδείξετε που το βρήκατε;
    Β) Δηλαδή βάζετε το δικό μου μισθό , το προσθέτετε με το μισθό του προέδρου του Αρείου Πάγου και το διαιρείτε διά δύο; Ως γνωστόν υπάρχουν τα μικρά ψέμματα, τα μεγάλα και οι στατιστικές!
    Γ) Τελευταίο: αν οι μικροί ελεύθεροι επαγγελματίες είναι η επαναστατική τάξη, πώς γίνεται αυτό αν φοροδιαφεύγουν; Αν λέγω....
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ΔΥ: Δεν προσέχεις τι γράφουμε κι αυτό είναι λίγο κουραστικό έ;
    όλο σε αντιπαράθεση προσπαθείς να μας φέρεις ενώ μιλάμε με σαφήνεια για έντιμους κι από δω κι από κει - για μια νέα συμμαχία των παραγωγικών τάξεων με τους πρόθυμους για ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες ΔΥ.

    Τώρα αν για σένα όλοι οι μικροί ΕΕ φοροδιαφεύγουν όπως όλοι οι ΔΥ τα παίρνουν για άλλους, πέτυχες την απόλυτη γενίκευση.

    Για την ανατροπή αυτής της κατάστασης ψάχνουμε όχι για έναν εμφύλιο.
    Και δεν αναγορεύουμε επαναστάτες - κοιτάμε ποιοί έχουν πραγματικό συμφέρον από αυτήν την ανατροπή...

    υγ οι μέσοι όροι είναι ενδεικτικοί του τι γίνεται σε κάθε τομέα. Αυτό που γράφεις αντί να απαντήσεις στον Κωστή είναι υπεκφυγή - γιατί όταν σε ρωτάνε κάτι περνάς σε κάτι άλλο; Είναι μέθοδος αυτή διαλόγου ή απλά θέλεις να προκαλέσεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δεν μου αρέσουν οι συγκρούσεις, ούτε οι άγονες αντιπαραθέσεις. Απλά, πολύ απλά , με τον αριθμό των Δ.Υ. υπάρχει μια σκόπιμη σύγχυση, διαστρέβλωση θα έλεγα. Οχι δεν ξέρω πόσοι είναι ( η ΑΔΕΔΥ κάνει λόγο για 420.000 με την στενή του όρου έννοια, δηλ. μόνιμοι ) αλλά όταν λέει κάποιος ότι είναι τόσοι οφείλει να αποδεικνύει τον ισχυρισμό του( και δεν το λέω μόνο για την ΑΔΕΔΥ ). Κάνω λάθος;
    Η συζήτηση δεν είναι αθώα. Ο συλλογισμός: είναι πολλοί, διώξτε κάποιους δεν είναι φαντασία , έχει λεχθεί κατ επανάληψη. Το να προσθέτεις Δ.Υ., υπαλλήλους ΔΕΚΟ, παπάδες, αξιωματικούς, ένστολους, δικαστικούς κ.λ.π. δεν είναι απόλυτα ορθολογικό, ούτε και τόσο αθώο. Δεν πρόκειται βρε παιδιά να απολύσουν παπάδες, αξιωματικούς, ένστολους, δικαστές!! Πώς να το πώ αλλοιώς;
    Αλλη μία διαστρέβλωση είναι με τον μισθό των Δ.Υ. Νομίζω, νομίζω έτσι; ό Κωστής ανέφερε τα 1.200 ευρώ ως μισθό. Τι μισθό ; Μέσο όρο; Είναι σαφώς παραπάνω. Εισαγωγικό; Δεν ισχύει. Στις Νομαρχίες υπάλληλος Π.Ε. , με μεταπτυχιακό, προσλήφθηκε με μισθό 850 - 880 ευρώ καθαρά. Εγώ , Π.Ε. , με υπηρεσία 9,5 χρόνων παίρνω 1120 ευρώ καθαρά. Επαιρνα μάλλον . 14 μισθοί; δεν παίρνει κανείς Δ.Υ.. 13, 5, 13,2 το πολύ. Τα επιδόματα δεν υπολογίζονται στα δώρα και στην σύνταξη.
    Οι Δ.Υ. δεν έχουν κοινή συνείδηση , θεωρούν τον εαυτό τους δικαστικό υπάλληλο, εφοριακό, δημοτικό υπάλληλο, τελωνειακό, εκπαιδευτικό κ.ο.κ. Ανάλογα με το που υπηρετούν. Ενιαίο μισθολόγιο; Δεν υπάρχει ούτε για αστείο. Υπάλληλος Δ.Ε. ( να μην πώ Υ.Ε. ) σε οικονομικό υπουργείο παίρνει πολλά περισσότερα από υπάλληλο Π.Ε. με διδακτορικό σε Νομαρχία κ.λ.π.
    Τελειώνοντας για τα συνδικάτα είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση. Απλώς σκεφθείτε ποιός τονίζει την κακή λειτουργία τους : η κυβέρνηση, τα ΜΜΕ, ο Καρατζαφέρης κ.λ.π. Λάβετε υπόψη τη συγκυρία. Και επιτέλους δεν είναι όλα τα συνδικάτα ίδια.
    Φιλικά και συντροφικά ( αλλά και ήρεμα )
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ενα τραγουδακι αφιρωμενο στον Φ Κουβέλη για τον αποκλεισμό του από το συνέδριο του ΣΥΝ

    Τα φώτα σβήσανε
    τα σπίτια κλείσανε
    η νύχτα έπεσε πολύ βαριά
    κάτι με πνίγει που έχεις φύγει
    σε άλλα μέρη σαν τα πουλιά

    Πάει πάει πάει , πάει πάει πάει, πάει πάει πάει
    και δε γυρίζει πια
    πάει πάει πάει,πάει πάει πάει, πάει πάει πάει
    και δε γυρίζει πια

    Καημοί με πλήγωσαν
    οι δρόμοι ερήμωσαν
    και δεν ακούγεται φωνή καμιά
    έμεινα μόνη και είμαι τώρα
    δεντρί χαμένο στην ερημιά

    Πάει πάει πάει , πάει πάει πάει, πάει πάει πάει
    και δε γυρίζει πια
    πάει πάει πάει, πάει πάει πάει, πάει πάει πάει
    και δε γυρίζει πια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΔΥ
    Και επειδή ο Καρατζαφέρης ή ο Χίτλερ και όποιος άλλος μαύρος θέλει τάχουν με τα συνδικάτα, αυτό τι σημαίνει; Ότι δουλεύουν σωστά; ότι είναι προοδευτικά; ότι πρέπει να μην κάνουμε κριτική; Τι εξισώσεις είναι αυτές; και είσαι και ΠΕ.
    Εντάξει διαφωνείς, γουστάρεις την ¨Αριστερά¨ αυτή, το δέχομαι, αλλά ας κρατήσουμε την κουβέντα σε ένα επίπεδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Προς ανώνυμο στο τσακίρ κέφι για τον "αποκλεισμό του Κουβέλη" από το ΣΥΝέδριο:
    1. Κατ' αρχήν πρόκειται για μη εκλογή του ως συνέδρου. Έχει κάθε δικαίωμα λόγου και υποψηφιότητας στο συνέδριο - είναι άλλο θέμα εάν θα τα χρησιμοποιήσει μετά την παραπάνω μεθόδευση μη εκλογής του...
    2. Η Μεθόδευση: τα μέλη της τάσης αριστερή ανασύνθεση (βλ. redteam για τους αναγνώστες του μπλογκ) ζητάνε ξεχωριστές λίστες αντί ενιαίου ψηφοδελτίου στην πκ Καλλιθέας και ψηφίζουν όλοι/ες τους άλλον ανανεωτικό μονοκούκι. Οι ανανεωτικοί βγάζουν δύο, ο Φώτης μένει δεύτερος και λόγω ποσόστωσης γυναικών τρίτος! Φοβερή σύλληψη πολιτικής αντιπαράθεσης από τους αλαβανικούς της αρ.αν.! Ενδεικτική του πως θα αντιμετωπίσουν και στο μέλλον την "αριστερή ανασύνθεση" που επαγγέλλονται.

    υγ Δεν διώχνεις τον οικοδεσπότη, φιλοξενούμενε... όσα φράγκα κι αν αποσπάσεις από την κρατική επιχορήγηση εις βάρος της Αυγής και του Κόκκινου.(την οποία θα χάσετε εντελώς εάν ο Φώτης "πάει, πάει, πάει"! Γκέγκε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Αγαπητέ leo . Ναι είμαι ΠΕ και επειδή δεν εξισώνω τίποτα δεν θεωρώ ότι και όλα τα συνδικάτα είναι το ίδιο κακά, ξεπερασμένα κ.λ.π. 120 χρόνια με αυτό τον θεσμό οι εργαζόμενοι κέρδισαν μάχες και πολέμους. Αν θεωρείται ότι έχουν ξεπερασθεί , ας προτάθεί κάποιος άλλος θεσμός, που να τον αντικαταστήσει. Το παλιό πεθαίνει, όταν γεννηθεί το καινούργιο.
    Τώρα ποιά αριστερά γουστάρω αυτό είναι αλλουνού παππά ευαγγέλιο. Να σου πώ την μαύρη αλήθεια δεν έχω κι εγώ κατασταλλάξει πλήρως.
    Τέλος αν εγώ κατεβάζω το επίπεδο της << φοβερής >> , << υψηλής >>, ουσιαστικής , καίριας, κρίσιμης συζήτησης που διεξάγεται αυτήν την εποχή στο χώρο του Συνασπισμού, ζητώ ταπεινά συγγνώμην.
    Φιλικά και συντροφικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ΔΥ
    Δεν έχω καμιά σχέση παρεπιπτόντως με το Συνασπισμό. Από ότι βλέπω στο μαγαζί του Καρατζαφέρη υπάρχει περισσότερη δημοκρατία.

    Το συνδικάτα τέλειωσαν . Είναι εσμοί διπλοκής και απάτης κάθε είδους. Πέθαναν για το λαικό κίνημα. Το νέο θα αργήσει να γεννηθεί μα θάρθει. Ποιος σου είπε ότι πρώτα γεννιέται το νέο και μετά πεθαίνει το παλιό. Κοινωνίες σε βαθιά κρίση όπως αυτή θα περάσουν πρώτα από το στάδιο της σήψης και της ανομίας και μετά ίσως......να γίνει κάτι. Μέχρι τότε όμως κάτι πρέπει νάχουμε κάνει με τα φασιστοειδή.
    Φιλικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ο.Κ. Αναφερόμουνα στη συζήτηση γύρω από την εξέλιξη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Θα πρέπει όντως να είναι κανείς μαζόχας για να θεωρεί ότι στο ΣΥΝ βασιλεύει η δημοκρατία , κάθε άλλο. Πιστεύω όμως ότι τίποτα δε συγκρίνεται με τα τεκταινόμενα στο κόμμα του Καρατζαφέρη.
    Τες πα, νομίζω ότι συμφωνείς ότι κανείς σοβαρός άνθρωπος, ότι κι αν πρεσβεύει, δεν πρόκειται να καθήσει να ασχοληθεί με τα συμβαίνοντα στο ΣΥΝ , εν μέσω τέτοιας κρίσης. Εγώ τουλάχιστον από την θλίψη για τα γεγονότα , πέρασα στο θυμό και στην αηδία. Εδώ χανόμαστε και αυτοί ασχολούνται με τα δικά τους. Μωραίνει ο θεός κ.λ.π...
    Ποιούς εννοείς φασιστοειδή;
    Αν το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν έχει γεννηθεί, όντως έχουμε τον ορισμό της κρίσης. Και η κρίση μπορεί να παράξει τέρατα, όρα Γερμανία, Ιταλία στο μεσοπόλεμο. Μπορεί να παράξει και προοδευτικές λύσεις. Ιδωμεν κι ας βάλλουμε κι εμείς το χέρι μας.
    Επιμένω στη θέση μου ότι ο ρόλος των συνδικάτων δεν έχει τελειώσει ακόμα. Οχι όπως λειτουργούν τώρα βέβαια. Μπορεί και να σφάλλω, δεν ξέρω.
    Φιλικά και συντροφικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. φασισιστοειδή εννοώ τα φασιστοειδή που παρεπιδημούν σε κόμματα με δεξιό ή αριστερό προσωπείο.
    Βασικό χαρακτηριστικό τους: Ο αποκλεισμός με κάθε τρόπο της αντίθετης άποψης. πχ αποκλεισμός Κουβέλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Πόσο στενόμυαλοι είναι μερικοί;
    Σαν παιδάκια κακομαθημένα, διέστρεψαν κάθε έννοια δημοκρατίας, ώστε να την χρησιμοποιήσουν για να μην εκλεγεί ο ΦΚ, σύνεδρος στο συνέδριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Πάντως το θέμα έχει ψωμί: στο ΣΥΝ ( αν κατάλαβα καλά ) στις εσωκομματικές εκλογές εφαρμόζουν ένα εκλογικό σύστημα με ξεχωριστές λίστες , όπου η κάθε τάση ( λέγε με φράξια ) μπορεί να παρεμβαίνει στην εκλογή αντιπροσώπων της άλλης;
    Αν ναι , ο ΣΥΝ θα ψήφιζε ένα ανάλογο εκλογικό σύστημα στις βουλευτικές εκλογές, όπου οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ η της ΝΔ θα σταύρωναν υποψηφίους του ΚΚΕ η του ΣΥΡΙΖΑ; Νομίζω πώς όχι ! Επομένως πώς το εφαρμόζει στο εσωτερικό του;
    Ποιοί το ψήφισαν αυτό το εξάβλωμα; ανανεωτικοί, ρευματικοί, ποιοί αστέρες της Δημοκρατίας;
    Συμπερασματικά πρόκειται για ένα άθλιο εκλογικό σύστημα , κατά την γνώμη μου, που μόνο την εσωκομματική δημοκρατία δεν προάγει.
    Ηθικά το βρίσκω απαράδεκτο να παρεμβαίνεις στην εκλογή αντιπροσώπων των εσωκομματικών σου αντιπάλων, έστω κι αν είναι νόμιμο.
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Πραγματικά τραγικό το σύστημα ΔΥ. Σατανικό θα έλεγα. Και η ποσόστωση των γυναικών τι σας λέει. Δηλαδή στο χώρο της εναλλακτικής και γαμώ αριστεράς οι γυναίκες θέλουν προστασία γιατί οι άντρες είναι φαλλοκράτες και τις έχουν για τα μπάζα; Τι γίνεται ρε παιδιά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Απόλυτα σωστός Δυ. όσο για τις ποσοστόσεις αποτελούν στοιχείο ρατσισμού όταν μάλιστα ασκούνται με τρόπο καταχρηστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Να ρωτήσω κάτι: το συγκεκριμένο σύστημα το ψήφισαν όλοι; κι οι ανανεωτικοί; αν ναι δεν φέρουν ευθύνη για το τι ψήφισαν;
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Για το σύστημα με τις ξεχωριστές λίστες ΔΥ, είναι όλοι υπεύθυνοι.

    Αυτό το σύστημα έγινε για να αποτυπώσει ισορροπίες ιδρυτικές του ΣΥΝ που όμως κατέληξαν στην γνωστή παραλυτική αφασία και την μετατροπή του κόμματος σε συνδικάτο με έδρες των τάσεων σε κάθε όργανο.

    Ήταν ένα μετέωρο βήμα προς την πιθανή ομοσπονδιοποίηση ή πολιτική ανασύνθεση, αλλά η κατάσταση παγιοποιήθηκε στο μεταξύ, τα ρεύματα ιδεών εξαφανίστηκαν, οι μηχανισμοί αντικατέστησαν τον όποιο πολιτικό διάλογο και η μάχη των ποσοστών τον όποιο συντεταγμένο πολιτικό χώρο.
    Τέλος με την "αριστερή στροφή", το σενάριο ολοκληρώθηκε και το μόνο που έμεινε είναι ότι ο νικητής τα παίρνει όλα.

    Σήμερα το καταστατικό είναι κουρελόχαρτο, δεν εφαρμόζεται παρά για εσωκομματικά παιχνίδια εξουσίας όπως στην περίπτωση Κουβέλη.

    Για μένα το πρόβλημα ήταν και είναι ότι ο ΣΥΝ δεν παραδέχεται ότι είναι μια ομοσπονδία κομμάτων (κι έτσι μεταφέρει και το πρόβλημά του σε όποια άλλη προσπάθεια συνεργατικού σχήματος όπου κανείς δεν ξέρει αν συνεργάζεται με ενιαίο κόμμα ή άτυπη ομοσπονδία κομμάτων).

    Τα κάποτε ρεύματα ιδεών είναι πια διακριτά κόμματα σε συσκευασία ενός, με αποτέλεσμα την πλήρη σύγχυση και ανακολουθία: όπως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έντεκα αρχηγούς και ο ΣΥΝ έχει πέντε...
    Η κατάσταση πια είναι τελείως διαφορετική και τα παλιά ιδεατά σχήματα δεν αντέχουν την σημερινή πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Η συνύπαρξη δεν γίνεται ούτε με κόλπα ούτε με το ζόρι.
    Ας ξανα-αποτυπωθούν οι πολιτικές αποστάσεις και μετά αποφασίζουν εάν θέλουν να συνυπάρχουν και πως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Και για να γυρίσουμε στο θέμα της δημόσιας διοίκησης:

    Σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας του Κέντρου Μελετών και Ερευνών του ΕΒΕΑ(13/4/10) βάσει στοιχείων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (Ιανουάριος 09), ο αριθμός των ΔΥ έχει ως εξής:

    Δημόσιοι υπάλληλοι:
    +350.517
    (Από αυτούς: 268.832 μόνιμοι και 101.685 με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
    92.178 σε υπουργεία
    77.820 σε ΝΠΙΔ
    83.519 σε ΟΤΑ
    116.979 σε ΝΠΔΔ)

    +550.000 συμβάσεις ορισμένου χρόνου* (κατ' εκτίμηση - δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία)

    +177.600 στρατιωτικοί υπάλληλοι

    Σύνολο: 1.098.117

    Αυτό υπάρχει μέχρι στιγμής. Ο Παπανδρέου εξήγγειλε απογραφή τους (4/5/10)στο μεταξύ γιατί κανένας δεν ξέρει πόσοι είναι ακριβώς - και πόσους ακόμη διόρισε η ΝΔ μέχρι την πτώση της.
    Κάθε μέρα και κάτι μαθαίνουμε, όπως τα της ΕΤΑ προχθές.

    Αυτά για τους αριθμούς. Για τους ανθρώπους άλλο ζήτημα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Εντελώς περιέργως αγαπητέ Γιώργο την ίδια επιχειρηματολογία - στο διαταύτα - έχω διαβάσει σε άρθρο του Κοροβέση στην Εποχή. Απλά εγώ διαφωνώ ειδικά στο να σταυρώνεις τη λίστα των άλλων τάσεων. Δηλαδή θα σταυρώνεις 5 , 10 ψηφοδέλτια; Δεν είναι λίγο αντιλειτουργικό; Πόση ώρα κρατάει η ψηφοφορία σε μια οργανωση 100 η 200 μελών; καμμιά εβδομάδα; Πέρα ότι ανοίγει το δρόμο σε τέτοια φαινόμενα.
    Τέλος , αν κατάλαβα καλά, το << σφάξιμο >> του Κουβέλη ήταν νόμιμο; Να φανταστώ ότι κάτι τέτοιο θα γίνεται και σε άλλες οργανώσεις; Ρωτάω, έτσι; Να φανταστείς ότι κάποτε σκεφτόμουν να γίνω μέλος του ΣΥΝ!
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Τύποις νομιμότατο φίλε ΔΥ. Επί της ουσίας πολιτική αλητεία ζαχαριαδικού τύπου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Με όλο το σεβασμό, μια πράξη είναι η νόμιμη η παράνομη. Αλλο αν είναι ηθική η ανήθικη. Επιμένω ότι η συγκεκριμένη διάταξη του καταστατικού του ΣΥΝ είναι α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-η! Οποιοι τη ψήφισαν έσφαλλαν.
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Νόμιμες είναι οι πράξεις, εκεί όπου λειτουργούν δικαστήρια και μπορεί κανείς να τιμωρήσει όποιον παρανομεί.
    Στα κόμματα οι πράξεις είναι ηθικές ή ανήθικες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ωραία. Το επαναδιατυπώνω: στα κόμματα οι πράξεις είναι είτε σύμφωνες με το καταστατικό του κόμματος είτε όχι. Το αν είναι σύμφωνες η όχι με το καταστατικό, το κρίνουν τα αρμόδια - σύμφωνα με το καταστατικό - όργανα του κόμματος. Συμφωνούμε kostis;
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Στα φασιστικά κόμματα, μπορούν να επικαλεσθούν το καταστατικό για να επιβάλλουν απόψεις.
    Στα αριστερά κόμματα, τα καταστατικά ή τηρούνται απολύτως ή δεν τηρούνται κοινή συναινέσει.
    Για παράδειγμα, δεν ξέρω το καταστατικό του ΣΥΝ, αλλά υποθέτω ότι απαιτεί οι συνελεύσεις να γίνονται εφόσον
    α. Εχουν απαρτία 50%+1
    β. Είναι ταμειακώς εντάξει τα μέλη που συμμετέσουν και ψηφίζουν.

    Εχει ελεγχθεί αυτό;
    Δεν νομίζω. Οπως διαβάζω ούτε το 25% των μελών δεν συμμετείχε.

    Οποιος θέλει να επικαλεσθεί το καταστατικό να το κάνει σε κάθε πτυχή του, αλλιώς έχουμε να κάνουμε με εκμετάλευση της μη τήρησης του καταστατικού.

    Με αυτή την έννοια, ίσως δεν εκλέγεται κανείς από την συγκεκριμένη ΠΚ και προφανώς από τις περισσότερες ΠΚ και δεν ξέρω αν νομιμοποιούνται ως σύνεδροι.
    Ισως πρέπει να το ελέγξει κανείς.

    --------
    ΔΥ, επειδή εξυπνάδες, συνδικαλιστικές μπορώ να σου γράφω μέχρι αύριο το πρωί και επειδή πρέπει να σε διαβεβεβαιώσω ότι δεν έχει εν ζωή ο ΣΥΝ καλύτερο συνδικαλιστή από την αφεντομουτσουνάρα μου, άσε τις βλακείες και παραδέξου ότι τα κόμματα είναι ΠΟΛΙΤΙΚΑ σώματα και σημασία έχουν οι πολιτικές απόψεις, τις οποίες φιμώνουν μόνο όσοι δεν έχουν τα γκατς να αντιπαρατεθούν πολιτικά.

    Αν ήμουν διευθυντής σου στην Υπηρεσία σου, θα σε απέλυα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Δυ, Κριτής των κομμάτων είναι το εκλογικό σώμα. Αυτό θα αποδοκιμάσει ή θα επιδοκιμάσει τις επιλογές τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Για τα μέλη της Αριστερής Ανασύνθεσης, είναι φανερό ότι η λειτουργία της ΠΚ και κατ'επέκταση του ΣΥΝ, είναι προσχηματική.
    Μου θυμίζουν τότε που είμασταν μικρά παιδιά και παίζαμε μπάλα χωρίς χρόνο λήξης, αλλά με στοιχήματα, ποιός θα βάλει πρώτος 10 γκόλ, ας πούμε.
    Καμμιά φορά το στοίχημα παρά ήταν τραβηγμένο, ας πούμε 30 γκόλ, αλλά η σύνθεση δεν επέτρεπε τόσο παραγωγικό αποτέλεσμα και περνούσε ο χρόνος και κάποια στιγμή κάποιοι θέλαμε να τελειώσουμε επειδή θα μας μάλωναν οι μανάδες μας.
    Κοινή συνεναίσει λοιπόν λέγαμε να το σταματήσουμε, αλλά όσοι χάναν επέμεναν να συνεχίσουμε επειδή είχαν βάσιμες υποψίες ότι θα κέρδιζαν. Οι σοβαρότεροι λοιπόν καταλάβαιναν ότι έπρεπε να επιτευχθεί ισοπαλία και έτσι βάζαν τα απαραίτητα αυτογκόλ.
    Υπήρχαν όμως και μερικοί μ.... που χαλάγαν την σιωπηλή συμφωνία και εκμεταλεύονταν την εσκεμένη αδράνεια και κερδίζαν.
    Κα΄τι τέτοιο βλέπω και με τα νούμερα της Αριστερής Ανασύνθεσης και σύ ΔΥ κάθεσαι και τους υπερασπίζεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Προσπάθησα να είμαι ευγενικός, δεν ξέρω αν το πέτυχα. kostis δεν ξέρω αν σε έθιξα κάπου αλλα δεν το νομίζω.
    Ξέρεις οι απολύσεις πρέπει να είναι αιτιολογημένς. Γιατί θα με απέλυες;
    Ειλικρινά τι είπα και προκάλεσα την οργή σου; δεν καταλαβαίνω. Με όσους διαλέχθηκα μέχρι τώρα δεν είχα τέτοια αντιμετώπιση. Δεν μπορώ κι εγώ να προσβάλλω, να γίνω αγενής; είναι τόσο δύσκολο νομίζεις; Περιμένω κάποια απάντηση, έτσι;
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Θα σε απέλυα επειδή κάνεις προσχηματική χρήση του δικαίου.
    Αυτό είναι η αρχή της οικοδόμησης της Δημοσιοϋπαλληλικής ταλαιπωρίας που οδηγεί στην μίζα.
    Προσχηματική και επιλεκτική χρήση του δικαίου.
    Αν είναι κανείς δικός μας ξέρουμε τις λύσεις και τα παραθυράκια, αλλά αν είναι κανείς άλλος τότε ξέρουμε όλες τις εξαιρέσεις και τις υποπαραγράφους που σε τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί και σε αφόρητη ταλαιπωρία.
    Θα σε απέλυα, στ'ορκίζομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. kostis στις 9.14 μ.μ. χθές έγραφα εδώ ότι είναι ηθικά απαράδεκτο να παρεμβαίνεις στην εκλογή αντιπροσώπων των εσωκομματικών σου αντιπάλων . Πόσο πιο σαφής να γίνω ο φουκαράς; Επιμένω ότι η σχετική ρύθμιση είναι ουσία αντιδημοκρατική κι όσοι την ψήφισαν ( κι οι ανανεωτικοί ) κακώς την ψήφισαν.
    Να υποθέσω ότι παρόμοιες π... δέν έχουν κάνει ποτέ οι ανανεωτικοί;
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Και κάτι τελευταίο ΔΥ.
    Εμένα δεν μου κάνεις χάρη προσποιούμενος τον ευγενικό.
    Δεν μου κάνεις χάρη.
    Είσαι ευγενικός μαζί μου επειδή μου αξίζει να είσαι ευγενικός, επειδή είμαι καθαρός και ξέρεις πολύ καλά ότι δεν έχω τίποτα μαζί σου. Μπορεί μάλιστα να νοιώθεις και μια τρυφερότητα στην αυστηρότητά μου. Μπορεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Σε πιστεύω. Για την αγένεια σου έχεις να πείς τίποτα;
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Το ξε΄ρω, το είδα που το έγραψες από χτές, αλλά ο συμψηφισμός που επιχειρείς δεν σε τιμά.
    Οι πιθανότητες και η στατιστική είναι υπέρ σου.
    Ναί μπορεί και οι της ΑΠ να έχουν κα΄νει τέτοιες π.....
    Το ζήτημα είναι ότι δεν τις ξέρω.
    ΄Πιστεύεις ότι θα τις επικροτούσα;
    Πάντως ποτέ δεν έγιναν έτσι που να συγκροτούν "πολιτική προβοκάτσια".
    Αυτή τα είχε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Εκτός από δίκαιο σχίζεις και στην ψυχολογία!
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Την αγένεια μου δεν κατάλαβα που την είδες;
    Δεν συνηθίσω να είμαι ούτε αγενής, ούτε ευγενικός . Δεν προσποιούμαι.
    Συνήθως λέω ωμά υην γνώμη μου, αλλά όταν ο άλλος κάνει συνδικαλισμούς, απλά του το λέω και αυτός το θεωρεί αγένεια.
    Κάνε μου και σύ τέτοιες αγένειες, μην κωλώνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. kostis από την αρχή είπα την άποψη μου για το γεγονός. Ημουνα σαφής. Οταν λέω ότι μια ενέργεια είναι νόμιμη αλλά ηθικά απαράδεκτη , τι άλλο να πώ; κανείς ανανεωτικός δεν είπε ότι η ενέργεια είναι παράνομη. Κανείς. Ματαξαναλέω ότι η εν λόγω διάταξη είναι απαράδεκτη , αντιδημοκρατική κι όσοι την ψήφισαν έκαναν λάθος. Οταν κάποιος μπαίνει σε άλλη λίστα, νόμιμα έτσι; και ψηφίζει κάποιον από άλλη τάση δεν υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να θεωρηθεί προβοκάτσια; Συμφωνώ ο ΣΥΝ είναι τυμπανιαίο πτώμα σε αποσύνθεση πλέον. Παλιά στεναχωριόμουν, τώρα εξοργίζομαι με τα συμβαίνοντα.
    Αν το κάναν οι ανανεωτικοί αλλού; Σε blog κυρίως από άλλες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφονται παρόμοιες καταστάσεις. Δεν συμψηφίζω, αθροίζω.
    Τέλος πάντων δεν κάνω συνδικαλισμό εδώ , δεν νομικίζω. Διατηρώ τις νομικές απόψεις μου επί του προκειμένου. Ειλικρινά πιστεύω ότι στις νομικές απόψεις σου σφάλλεις.
    Οταν όλοι κατηγορούν τους δημόσιους υπαλλήλους, λένε να τους απολύσουν κ.λ.π όταν ακούω γι απόλυση εκνευρίζομαι.
    Τέλος νερό κι αλάτι ότι έγραψα κι ότι έγραψες . Δε νομίζω ότι αξίζει να χολοσκάμε για τον ΣΥΝ πλέον. Απλώς παλιά στην ανανέωση δίναμε μεγάλη σημασία πέρα από το ήθος και στο ύφος.
    Φιλικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU