"Ο κ.Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν έθεσε υποψηφιότητα (για την Πολιτική Γραμματεία) προκειμένου να επικεντρωθεί στα καθήκοντα του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ."Ο νικητής τα παίρνει όλα... αυτό άλλωστε ήταν και το νόημα του έκτακτου συνεδρίου όπως καθυστερημένα διαπίστωσε και το αριστερό ρεύμα.
Καμία διάθεση συνεννόησης, ούτε με τους παραμένοντες στον Συν δεν έχει η προεδρική τάση. Πρότεινε έναν δικό της για γραμματέα (τον Δ.Βίτσα), αποκλείοντας από οποιαδήποτε ηγετική έκφραση το αριστερό ρεύμα, την δεύτερη μεγάλη συνιστώσα πια του Συν.
Αποτέλεσμα; Αποχή του ρεύματος από την ψηφοφορία (λευκό) και άρνηση του Παναγιώτη Λαφαζάνη να θέσει υποψηφιότητα για την Γραμματεία του κόμματος.
Επίσης άρνηση του Δ. Παπαδημούλη να αναλάβει θέση κοινοβουλευτικού εκπροσώπου.
Κι όλα αυτά μετά την απόσυρση του Γ. Δραγασάκη από την όποια ηγετική ευθύνη, μετά από μια καταχειροκροτούμενη ομιλία στο συνέδριο (που δεν υπάρχει στο site του Συνασπισμού - κι αυτό τυχαίο κε Τσιμιτάκη, υπεύθυνε internet;) όπου κατακεραύνωσε τις προεδρικές παρέες και τα προσωπικά οφέλη από το κόμμα.
Τώρα το αριστερό ρεύμα παίρνει τη θέση της αποχωρήσασας ανανεωτικής πτέρυγας στον Συνασπισμό.
Σύντομα θα αποτελεί τον νέο εσωτερικό εχθρό για τους νεοκομσομόλους του προεδροκεντρικού εσμού.
Ήδη αναρωτιούνται (στο ρεύμα), μήπως θα έπρεπε να αποτελέσουν διακριτή συνιστώσα στον ΣΥΡΙΖΑ, πριν χάσουν οποιαδήποτε δυνατότητα έκφρασης και επηρεασμού της πολιτικής του συμπλόκου ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (παλιό δίλημμα της πτέρυγας...).
Οι δύο ιδρυτικές συνιστώσες του Συνασπισμού οδηγούνται προς την έξοδο.
Το οργανωτικό σχέδιο του Τσίπρα και της παρέας του οδηγείται σε επιτυχία - να είχαν και καμιά σαφή πολιτική άποψη και όχι μόνο κοκκινοπράσινα άλογα, ίσως και να επιβίωναν ως διακριτή ομάδα στην αριστερά.
Όχι, πολιτικό σχέδιο δεν υπάρχει, ούτε πρόσωπα να το παράξουν - μόνο μια άπληστη διάθεση για προσωπική εξουσία στο πλοίο της αριστεράς που τους φιλοξενεί. Την προσάραξη θα την καταλάβουν αργότερα... τώρα είναι πολύ απασχολημένοι.
Εχεις απόλυτο δίκιο για τη μη δημοσίευση του λόγου του Δραγασάκη. Απλά, κάνοντας το συνήγορο του διαβάλου, να προσθέσω ότι ούτε σε κανένα άλλο σάιτ, blog κ.λ.π. δημοσιεύτηκε ( π.χ. στην ananeotiki . gr ) και να σημειώσω ότι ούτε η ομιλία του Παπαδημούλη στο συνέδριο δημοσιεύτηκε στην ananeotiki.gr. Κάνω αυτές τις παρατηρήσεις για να μην έχουμε καμμιά αυταπάτη για το επίπεδο του πολιτικού πολιτισμού που παράγεται σε μιά διάσπαση και δη της Αριστεράς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλικά
Δ.Υ.
Σημειωση: Η ομιλια Δραγασακη καταχειροκροτηθηκε απο το συνεδριο πλην των ανανεωτικων(των περισσοτερων τουλαχιστον)
ΑπάντησηΔιαγραφή- μόνο μια άπληστη διάθεση για προσωπική εξουσία στο πλοίο της αριστεράς που τους φιλοξενεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς, Γιώργο.
Εξ'αρχής.
υ.γ.
Το αστείο είναι ότι δεν το ξέρουν,
ούτε οι ίδιοι,(!!)
ότι αυτό τους χαρακτηρίζει.
Είναι πολύ απασχολημένοι.
Το "τραγικό" και όχι το "αστείο"..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Παπαδημούλη υπάρχει στο syn.gr, του Δραγασάκη υπάρχει σε βίντεο στο tvxs.gr.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Παπαδημούλης δεν είναι "κομμένος" από την ananeotiki.gr αν αυτό εννοείς Δ.Υ. - δες και μόνος σου συνέντευξή του χτεσινή.
Όλα έχουν την σημειολογία τους, αλλά του Δραγασάκη την μεγαλύτερη: αν στο τέλος της ομιλίας του έβαζε υποψηφιότητα για πρόεδρος, η εποχή Τσίπρα θα είχε τελειώσει και η πτέρυγα πιθανότατα δεν θα αποχωρούσε...
Να γιατί δεν υπάρχει η ομιλία του. Να γιατί δημοσιεύεται σήμερα στην Αυγή που διαθέτει μιαν ανεξάρτητη φωνή.
Όταν πέρυσι τον Απρίλη μαντεύαμε που θα πάει τον Συνασπισμό η εντέλει απολίτικη "ομάδα εξουσίας Καρίτζη και λοιπών", νόμιζαν ότι κάνουμε προσωπικές επιθέσεις.
Ύστερα ήρθε η παραίτηση Αλαβάνου με καταγγελίες για άλλα κέντρα εξουσίας.
Τώρα μαντεύουμε κάτι άλλο. Ούτε τώρα θα μας ακούσει κανείς; Το πιθανότερο...
Απλά η διάσπαση μπορούσε να μην γίνει - αλλά η παρέα την ήθελε! Πάγωσαν ακούγοντας τον Δραγασάκη... Μετά όμως με την παραίτησή του ήρθε η καρδιά τους στην θέση της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά σε μια διάσπαση η κάθε πλευρά βλέπει την καμπούρα της άλλης και - βεβαίως - αγνοεί τη δικιά της. Δεν είμαι μέλος του ΣΥΝ για να ξέρω ακριβώς ποιός και πόσο φταίει για τη διάσπαση αλλά, έχω την εντύπωση, ότι συνήθως σε μια διάσπαση φταίνε περισσότεροι της μιας πλευράς. Δεν φταίνε το ίδιο αλλά φταίνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη δικιά σας αφήγηση , το πρόβλημα είναι ότι περιγράφεται ο ΣΥΝ ως ένα κόμμα , χωρίς προβλήματα η , εν πάσει περιπτώσει , με πολύ λίγα, μέχρι την ανάληψη της προεδρίας από τον Τσίπρα η , έστω , τον Αλαβάνο. Το 2004 και, κυρίως , το 2000 ο ΣΥΝ μπήκε στο τσάκ στη Βουλή . Το κυριώτερο: ξεχωριστό στίγμα δεν είχε, δεν εξέπεμπε. Προσωπική μου άποψη έτσι;
Φιλικά
Δ.Υ.
Γιώργο συναισθηματική η προσέγκυση σου νομίζω σχετικά με τον Δραγασάκη. Απαντόντας παράλληλα και στον Δυ το πρόβλημα του συν ήταν η ακύρωση του ομοσπονδιακου του χαρακτήρα. Αυτή ξεκίνησε απο το 2003 απλά η αποκόληση των κομματιών του ήταν θέμα χρόνου. Και η κρίση με την παράλληλη παρουσία τσίπρα επέδρασαν καταλυτικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με τον Κώστα το radical. Ακόμα και με Δραγασάκη η ενότητα θα ήταν πλαστή οι διαφορές αγεφύρωτες. Το λάθος της ΑΠ είναι ότι προέβαλε μόνο την υπόθεση ΣΥΡΙΖΑ και όχι την πολιτική πλατφόρμα που την διαφοροποιούσε. Αν αυτό είχε μελετηθεί νωρίτερα η διάσπαση θα γινότανε με καθαρούς πολιτικούς όρους. Τώρα φάνηκε σαν καπρίτσιο. Στη συνέχεια τη γίνεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήστεναχωρήθηκες πολύ για το Λαφαζάνη και το αριστερό ρεύμα ε; Συγνώμη δηλαδή από που αποκλείστηκε ο Λαφαζάνης και το αριστερό ρεύμα;Ποιο αριστερό ρευμα δηλαδή, το μισό και λιγότερο εννοείς.Στο κάτω κάτω οποιαδήποτε σύγκριση με την ανανεωτική πτέρυγα μοιάζει με κωμωδία.6 άτομα εξέλεξε στην ΠΓ, αποκλεισμός λέγεται αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήασχοληθείτε με την πως τη λέτε: "ανασυγκρότηση της ανανεωτικής αριστεράς" και μην ασχολείστε μαζί μας. Μπορεί κάποιους να τους θρέφουν τα εσωκομματικά του ΣΥΝ, αλλά ας πάρουν χαμπάρι ότι είναι σε άλλο χώρο τώρα. Συζητείστε με το ΠΑΣΟΚ να δειτε τι θα κάνετε στις εκλογές.
Θ.
Νίκου Ξυδάκη
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://vlemma.wordpress.com/2010/06/13/kermatismeni-aristera/
Ενώπιον της κρίσης, και οι δύο τάσεις βρέθηκαν ανέτοιμες· ο τρεϊντγιουνισμός, ο ευρωσκεπτικισμός, η πλειοδοσία σε αιτήματα, η διαρκής καταγγελία δεν συνιστούν πλατφόρμα, δεν φτιάχνουν ατζέντα. Πώς απαντάς στο μνημόνιο της τρόικας και τον επαχθή δανεισμό; Πώς αποφεύγεις την ύφεση; Πώς χειρίζεσαι το εκρηκτικό χρέος; Πώς αμφισβητείς τη Συνθήκη του Μάαστριχτ όταν την έχεις υπερψηφίσει; Παρότι ορισμένοι αριστεροί οικονομολόγοι έσπευσαν να αναλύσουν και να προτείνουν, με τόλμη αλλά και υπευθυνότητα, ο ΣΥΝ δεν μπόρεσε ούτε αυτούς να συναρθρώσει σε ολοκληρωμένο λόγο. Αφλογιστία.
Πολύ περισσότερο οι ανανεωτές: αυτοί ουσιαστικά σιώπησαν, δεν είπαν τίποτε ουσιώδες για την κρίση, εγκλωβισμένοι σε έναν απολιθωμένο ευρωπαϊσμό του ’70-’80, ο οποίος σήμερα βάλλεται πανταχόθεν. Αντιθέτως, η πολιτική τους ζωτικότητα εξαντλήθηκε σε έναν ιδιότυπο Ανένδοτο για επιβολή της μειοψηφούσας τους άποψης, που έφτασε στα όρια του εκβιασμού: ή διαλύετε τον ΣΥΡΙΖΑ ή αποχωρούμε. Αποχώρησαν. Ωστόσο, κανείς δεν έχει καταλάβει ποια είναι η ανάλυση της σημερινής πραγματικότητας και η σημερινή πλατφόρμα αυτής της ομάδας των media darlings, που αποσκιρτά κατηγορώντας τους άλλους για αριστερισμό και αντιευρωπαϊσμό. Η αποσκίρτηση των ανανεωτών τροφοδοτείται από πληγωμένο ναρκισσισμό, από ξεθυμασμένη αλαζονεία, από νοοτροπία νομενκλατούρας, χωρίς όμως καμία υλική προϋπόθεση: ηλικιακά και ποσοτικά οι ανανεωτές συνιστούν όμιλο στελεχών, όχι κόμμα. Η δε ατζέντα τους θα μπορούσε κάλλιστα να υλοποιηθεί από το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου.
Στο εγγύς μέλλον, σε κλίμα πόλωσης και συγκρούσεων, οι ανανεωτές δεν θα βρουν χώρο στην πολιτική αρένα· θα εξατμιστούν ή θα απορροφηθούν από το ΠΑΣΟΚ. Οι Οικολόγοι με το ισχυρό brand name, αν διαθέτουν ένστικτο αυτοσυντήρησης, δεν θα δεχτούν εκλογική συνεργασία, διότι οι ανανεωτές με τη στελεχική και κομματική τους εμπειρία θα αλώσουν εν μια νυκτί τους ερασιτέχνες Πράσινους.
όπερ έδει δείξαι, Θωμά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Νίκος Ξυδάκης είναι δημοκρατικός άνθρωπος - σύντομα θα καταλάβει και αυτός ότι δεν πρόκειται για επανάληψη της ΕΑΡ, αλλά για κάτι εντελώς καινούργιο.
Θα συμφωνήσω με τον ανώνυμο (13 Ιουνίου 2010 10:04 μ.μ.).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Τσίπρας και ο Αλαβάνος και ο Λαφαζάνης αποτελούν παρελθόν. Οι συμπεριφορές τους από την περασμένη Κυριακή έχουν μόνο γενικό πολιτικό ενδιαφέρον, ανάλογο με τις συμπεριφορές στελεχών και αρχηγών των άλλων κομμάτων. Δεν υπάρχει ανάγκη πρόσθετων επιχειρημάτων. το μέλλον είναι αλλού.
Όσο για το άρθρο του Ξυδάκη που αναδημοσιεύεται εδώ το συνδυάζω άρρηκτα με το άρθρο της Διαμαντοπούλου στο Βήμα, ως εξής:
"Διάβαζα στη χθεσινή Καθημερινή μια ελαφρώς φιλοΚΚΕ ανάλυση του Ξυδάκη γύρω από την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στο ΣΥΝ μετά την αποχώρηση της ΑΠ.
Κατέληγε με την παραίνεση προς τους Οικολόγους να μη δεχτούν συνεργασία με την ΑΠ γιατί θα το μετανιώσουν.
Διαβάζω και σήμερα τη συνέντευξη της Διαμαντοπούλου όπου με απλοϊκή προβοκατόρικη λογική δηλώνει ότι το ΠΑΣΟΚ βρήκε συνομιλητές στην Αριστερά, εξοβελίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ και αποθεώνοντας την ΑΠ.
Είναι ολοφάνερο ότι οι ενέργειες της ΑΠ επι τέλους, όχι μόνο τάραξαν τα πολιτικά νερά, αλλά άρχισαν να λειτουργούν ως τρόμος προς τις κατεστημένες αντιλήψεις, αριστερά και δεξιά της.
Υπάρχει ενδιαφέρον. Επι τέλους."
Εμπαθής είναι η ανάλυση του Ξυδάκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί θα πεί, πως θα κάνεις κριτική στο Μάαστριχτ, αν το έχεις ψηφίσει;
Ακριβώς τότε μπορείς να κάνεις κριτική.
Τι να πείς αν δεν το έχεις ψηφίσεις;
Το πολύ πολύ να πείς "Εξω από το ευρώ".
Το εισηγείται αυτό ο Ξυδάκης;