Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

...Πολιτικό συμπέρασμα...

τα κοινά όνειρα κάποτε γίνονται πραγματικότητες...

του Δημήτρη Βεντούρη

Μπορεί το συνέδριο να μην τέλειωσε ακόμα.*

Μπορεί τα ''κείμενα'' ως αυτή την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές να μην ψηφίστηκαν ή να καταψηφίστηκαν με οποιοδήποτε τρόπο. Ωστόσο το πιο υγιές που αναδεικνύει αυτή η παράδοξη διαδικασία σχετίζεται με το γεγονός πως επιτέλους καμιά ''διατασική'' καμαρίλα και καμιά εκεχειρία (δήθεν συνεννόησης στο πλαίσιο οποιασδήποτε κάλπικης συμφωνίας με διάρκεια ζωής μερικών ωρών) δεν μπορεί να κρύψει κάτω από το χαλάκι το αυταπόδεικτο.

Ετούτος ο πολιτικός χώρος που ο ίδιος ο ''πρόεδρος'' αποκαλεί ''μόρφωμα'' (αν είναι δυνατόν να πολιτευόμαστε με τέτοιους όρους τον καιρό του Δ.Ν.Τ.) εξεμέτρησε το ζειν.

Η ανάγκη να προχωρήσει άμεσα το συναινετικό διαζύγιο ανάμεσα στους διαφορετικούς κόσμους που εδώ και χρόνια συστεγάζονται συμβατικά κάτω από την ίδια στέγη είναι πολύ πιο τίμια και πολιτικά ορθή από τα διάφορα καινοφανή σύμφωνα συμβίωσης που όπως φαίνεται ο ίδιος ο επικεφαλής του κόμματος επιλέγει ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο.

Τα κροκοδείλια δάκρυα και τα ''πούστικα'' περί διάσπασης με τα οποία κάποιοι προσπαθούνε να δημιουργήσουν κλίμα δεν πουλάνε πια.

ΩΡΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ

Ένα αξιοπρεπές διαζύγιο με απόλυτο σεβασμό στα όσα ζήσαμε, με όποιους τα ζήσαμε, όσο τα ζήσαμε κι ένα ειλικρινές ''στο επανειδείν'', είναι σαφώς προτιμότερο από την de facto αποδοχή της ''ενδοκομματικής βίας'' όπου η ''εσωκομματική μειοψηφία'' χρησιμοποιείται:

1) Σαν άλλοθι για την πολιτική επικύρωση των αποφάσεων της ''αριστερής πλειοψηφίας''

2) Σαν κατ' επίφαση προσομοίωση δημοκρατικής λειτουργίας

3) Για τη διαρκή συντήρηση της υφέρπουσας αντίληψης περί ''εσωτερικών εχθρών'' και ''εξωτερικών συμμάχων'' (συνιστώσες ΣΥΡΙΖΑ)

4) Για το προμοτάρισμα της απίστευτης λογικής ''αριστερά με απ' όλα'' από ''αντισυστημικούς αντικαπιταλιστές'' μέχρι ''μεταρρυθμιστές της ευρωπαϊκής αριστεράς''.

5) Για το παντελόνιασμα του κρίσιμου ποσοστού ψήφων που κουβαλάει η ''μειοψηφία'' και εξασφαλίζει το over 3% με αντάλλαγμα την ποσόστωση ''θέσεων'' στο κόμμα.

6) Σαν έκφραση πολιτικής δυστροπίας που εμποδίζει την ανάπτυξη του ''κινήματος''.

7) Σαν ευκαιρία επιλεκτικής στοχοποίησης της διαφορετικής άποψης, (όταν απέναντι σε ''πολιτικές θεωρήσεις'' που κάνουνε πουλιά βαλσαμωμένα να πετάνε, επιλέγεται η τακτική του ''κάνω την πάπια'' αμπαλαρισμένη με φραστικούς πομφόλυγες του τύπου ''συμβολή στη διαμόρφωση'' και ''κύμα αναζωογόνησης'').

8) Για προσωπικά πολιτικά καψώνια σε βάρος εκφραστών της άλλης άποψης

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑ

Προσωπικά δεν έχω τον παραμικρό δισταγμό ν' αποδεχθώ τον συκοφαντημένο από την κομμουνιστική ορθοδοξία όρο ρεφορμιστής που προέρχεται από το γαλλικό ρήμα reformer που σημαίνει μεταρρυθμίζω.

Μεταρρυθμίζω σημαίνει επαναπροσδιορίζω, επαναπροσδιορίζω σημαίνει ανατρέπω, ανατρέπω σημαίνει επαναστατώ, κι η επανάσταση που είναι ουσιαστικό που προέρχεται από το ρήμα επανίσταμαι (ξανασηκώνομαι) δεν σηματοδοτεί ετυμολογικά τίποτε άλλο από την προσπάθεια να ξανασταθεί κάποιος όρθιος. Ούτε μπρούμητα, ούτε ανάσκελα, ούτε σκυφτός, ούτε γονατιστός,

Έφαγα τα νιάτα μου αποδεχόμενος την ''αντιδογματική'' θέση πως αριστερά είναι στην ουσία της μια διαδικασία διαρκούς αμφισβήτησης. κάθε κατεστημένης αντίληψης, αλλά και κάθε άλλης που τείνει να μετεξελιχθεί σε τέτοια.

Κριτική χωρίς αυτοκριτική δεν νοείται, και απ' αυτό δεν εξαιρείται ούτε ο ίδιος μας ο εαυτός.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑΞΕ

Σ' ένα κόσμο που αλλάζει δραματικά στροβιλιζόμενος στη δίνη της τεράστιας παγκόσμιας κρίσης που παρασύρει τα πάντα, δεν γίνεται να διεκδικούμε το αύριο πατώντας σε πολιτικές βεβαιότητες και εργαλεία ανάλυσης που ανάγονται στην εποχή του Πολ Ποτ και των ερυθρών Χμερ.

Ήταν η εποχή που η τότε αριστερή νεολαία βασανιζόταν από το αμείλικτο ερώτημα αν το σοσιαλιστικό Βιετνάμ που ταπείνωσε τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές έπρεπε να μπει κάτω από την ομπρέλα του υπαρκτού σοσιαλισμού που δεν υπάρχει πλέον, ή της μαοϊκής Κίνας που σήμερα αγοράζει λιμάνια ''καπιταλιστικών'' χωρών

ΚΩΔΩΝΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Επειδή ο αριστερισμός μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί σε αρ-υστερισμό, αλλά αστερισμός δεν θα γίνει ποτέ και με τίποτα.

Επειδή το αριστεριλίκι δεν είναι αρι-σταριλίκι (έστω και αντισυστημικό)

Επειδή ο μεταμοντέρνος σταχανοβίτικος σουρεαλισμός δεν συνιστά ούτε ιδεολογική άποψη ούτε πολιτική προοπτική

Επειδή η (κατά την άποψη μου) αριστερά κρύβει μέσα της ένα αστέρα που υπενθυμίζει πως η αριστερά πρέπει να λάμπει σε σχέση με τον τρόπο που πολιτεύεται, αναφερόμενη χωρίς ταμπού πάντα στο σύνολο της κοινωνίας αντί να χαϊδεύει τ' αυτιά των πάσης απόχρωσης ''ήδη'' αριστερών, (καθώς μόνο έτσι γονιμοποιείται το σπέρμα της ανατροπής στο σώμα της κοινωνίας).

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ως τώρα δήλωνα στους συντρόφους και φίλους της πολιτικής κίνησης στην οποία είμαι μέλος πως θέτω την κομματική μου ιδιότητα σε αναστολή διαφωνώντας με όσα γίνονται ή δεν γίνονται εδώ και καιρό για μένα χωρίς εμένα. Τώρα πάω ένα βήμα πιο κάτω.

Αποποιούμαι την ιδιότητα του μέλους του ΣΥΝ χωρίς να το συναρτώ με ότι ενδεχομένως γίνει ή δεν γίνει μέχρι την λήξη του συνεδρίου.

Το μόνο που θέλω να πω για την πορεία του ''μορφώματος'' είναι πως όταν παίρνεις την ''αριστερή στροφή'' με τις ''πάντες'' πιλοτάροντας ''αντισυστημικά'' δεν οδηγείσαι στον ... ''δρόμο'' ... αλλά εκτός ... ''δρόμου'' ...

Ασφυκτιώ και απελπίζομαι με την απίστευτη αδυναμία που φανερώσαμε στο να συγχρονιστούμε έστω και λίγο με τα τρομακτικά προβλήματα των καιρών που ζούμε και τις τεράστιες ανάγκες του συνόλου της κοινωνίας, διεκδικώντας άμεσες και πρακτικές λύσεις, προσφέροντας στον κόσμο μια σπίθα ελπίδας .

Κλείνω παραφράζοντας τον τίτλο του συγκλονιστικού βιβλίου του Χρόνη Μίσιου. Καλά εσύ (απλά αριστερέ πολίτη) σκοτώθηκες νωρίς.

Δημήτρης Βεντούρης (μέλος ως τώρα) Κ.Π. ΣΥΝ Κορυδαλλού



10 σχόλια:

  1. Τόσα χρόνια οι κυρκοδαμανάκηδες το κλωθογύριζαν.
    Βρήκαν να κάνουν τη διάσπαση πάνω στην ώρα της πιο μεγάλης επίθεσης τής νεοφιλελεύθερης ΕΕ στο μέσο Έλληνα.
    Εν είδει πέμπτης φάλαγγας.
    Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Δρέττα: το 2000 υποψήφια του ΣΥΝ , το 2010 ΓΓ του ΔΝΤ.

    Προς: τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη

    τον Γραμματέα της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ Κώστα Λαλιώτη

    Αθήνα, 2 Ιουλίου 2002

    Όσοι υπογράφουμε το κείμενο αυτό προερχόμαστε από την Ανανεωτική Αριστερά και κατά τα τελευταία χρόνια, μέσα από την «Πρωτοβουλία Πολιτών για την Ανανεωτική Αριστερά και την Οικολογία» και από άλλα σχήματα και κινήσεις, στηρίξαμε ενεργά την κυβέρνηση Σημίτη και το ΠΑΣΟΚ.

    Σήμερα, εκτιμούμε ότι, παρά τις όποιες καθυστερήσεις, έχουν επιτευχθεί πολλά για τον εκσυγχρονισμό της χώρας και την πορεία σύγκλισης με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Παραμένει όμως αναγκαία όσο ποτέ η εμμονή στις βασικές επιλογές του εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος και η συσπείρωση όλων εκείνων που ενδιαφέρονται για την προώθηση των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών, ιδιαίτερα μάλιστα στις νέες συνθήκες και προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κεντροαριστερά σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος για την αναστροφή του δυσμενούς κλίματος που έχει διαμορφωθεί.

    Βασιζόμενοι στις εκτιμήσεις αυτές και λαμβάνοντας υπόψη τους σχετικούς προσανατολισμούς του πρόσφατου Συνεδρίου σας, αποφασίσαμε να προσχωρήσουμε στο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, ως κατάληξη μιας πορείας συμπόρευσης και ανεξάρτητα από τις διαφορετικές πολιτικές μας αφετηρίες και διαδρομές.

    Πιστεύουμε ότι έτσι θα συμβάλουμε καλύτερα στην προώθηση των κοινών μας στόχων, θεωρώντας ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελεί σήμερα τον κύριο πολιτικό φορέα της κεντροαριστεράς που εκπροσωπεί στη χώρα μας το ρεύμα του ευρωπαϊκού
    σοσιαλισμού/ σοσιαλδημοκρατίας. Eξάλλου, στους κόλπους του λαμβάνουν χώρα κρίσιμες διεργασίες για τη διαμόρφωση των πολιτικών που προωθούν την πραγματική σύγκλιση, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την επίλυση των εθνικών μας θεμάτων αλλά και
    γενικότερα για το μέλλον της δημοκρατικής αριστεράς στην Ελλάδα. Στις διεργασίες αυτές επιθυμούμε να μετέχουμε ενεργά.

    Ταυτόχρονα, υποστηρίζουμε πάντα ότι πρέπει να ενταθεί ο διάλογος και η σύγκλιση ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τις υπόλοιπες δυνάμεις της Δημοκρατικής Αριστεράς, ανεξάρτητα από τις οργανωτικές μορφές που μπορούν να πάρουν οι διαδικασίες αυτές σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση.

    (Ακολουθούν 47 υπογραφές στελεχών ανανεωτικής κατεύθυνσης)

    Για την αντιγραφή: Τάκης Τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί ρε Τάκη Τ τέτοιος εκνευρισμός; Κουλάρισε, τώρα μόνοι και καθαροί, εσείς οι αριστεροί θα μπορέσετε να φτιάξετε το κόμμα των ονείρων σας. Καλύτερα δεν είναι;. Ο εσωτερικός εχθρός είναι το ότι χειρότερο.
    Άσε τους άλλους να πάνε όπου θέλουν. Όταν θα γίνεται εξουσία θα δείτε τι θα τους κάνετε. έχουμε καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε Τάκη ειλικρινά γιατί το κορυάζεις; Δεν είσαι και εσύ από εκείνους έλεγαν ότι πρέπει να φύγουν οι Ανανεωτικοί; Εφυγαν! Τώρα τους κατηγορείς γιατί... έφυγαν; Ελεος. Κοίταξε εκεί πως θα καθαρίσεις με τον Αλέκο (Π)Αλαβάνο και ασε τους Ανανεωτικούς να χαράξουν τη πορεία τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 1) Πολύ καλό και αυθεντικό κείμενο: πηγαίο, ειλικρινές και έντιμο.

    2) Σε όσους, κρίνουν επί της επιλογής μας, επισημαίνω την παρακάτω παράγραφο του.

    @ "Τα κροκοδείλια δάκρυα και τα ''πούστικα'' περί διάσπασης

    με τα οποία κάποιοι προσπαθούνε να δημιουργήσουν κλίμα δεν πουλάνε πια."

    Αυτό σαν απάντηση στο σχόλιο του ανώνυμου.

    "Τόσα χρόνια οι κυρκοδαμανάκηδες το κλωθογύριζαν.
    Βρήκαν να κάνουν τη διάσπαση πάνω στην ώρα της πιο μεγάλης επίθεσης τής νεοφιλελεύθερης ΕΕ στο μέσο Έλληνα.
    Εν είδει πέμπτης φάλαγγας."

    Σπίθας

    Από που και ως που δεν σέβεσαι την πολιτική επιλογή μου, ανώνυμε,

    και απαιτείς να αποδεχτώ την δική σου πεμπτοφαλαγγίτικη άποψη.;;

    Εγώ θα χαρακτηρίσω την ενέργεια σου, όχι πολιτικό σχόλιο,
    ..αλλά σχόλιο κομματικού κάφρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φίλε Τάκη Τ.,


    Μας ενδιαφέρουν πολύ οι "47 υπογραφές στελεχών ανανεωτικής κατεύθυνσης". Αν, για οποιουσδήποτε λόγους, δεν θέλεις να τις παραθέσεις ονομαστικά εδώ, κάν' το στο δικό μας μπλογκ.


    Τα λέμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πάντως εγώ Σπίθα τη σέβομαι ΑΠΟΛΥΤΩΣ την πολιτική σου επιλογή.Αλλά την περίμενα πιο καθαρή...όχι "αμφί" (εγώ δε χρησιμοποιώ τον όρο που χρησιμοποίησες εσύ) δηλαδή δε συμμετέχω στα όργανα αλλά και δε φεύγω από το ΣΥΝ. Αν είναι να κανετε κάτι, καντε το μέχρι τέλους!
    Θ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιαβάς γιαβάς βρε Θ όλα θα γίνουν. άλλωστε θα είναι καλύτερα για όλους μας έτσι και στο γράφω χωρίς ειρονία. Υπάρχουν και οι κοινωνικοί αγώνες που θα είμαστε δίπλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σύμφωνοι radical...εκεί θα βρεθούμε στους δρόμους...

    Θ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Ανώνυμος ..Θ.

    Συμφωνώ με την άποψή σου, Θ.

    Δεν μ'αρέσουν τα "αμφί" και η θέση μου (σαν μέλος) είναι σαφής.
    Δεν οριόθετησε ο ΣΥΝ- στο συνέδριο- την σχέση του με τον ΣΥΡΙΖΑ.
    Σ'αυτό η ευθύνη είναι άλλων και όχι δική μου, φυσικά.

    Έπειτα από αυτό, ενεργώ σαν μέλος που έχει ευθύνες και υποχρεώσεις.

    Δεν είμαι ανένταχτος αριστερός,
    (δεν το λέω, με υπαινιγμό, αντιθέτως..)

    Είναι θέμα διαδικαστικό αλλά ταυτόχρονα και μιας δεοντολογίας.
    Ζήτημα ημερών, που απαιτούν οι συνθήκες.

    Θα ήταν, έως προσβλητικό να "πετάω" παραιτήσεις, αυτοβούλως, σε μια μέρα.

    Μετά τις αποφάσεις του συνεδρίου, θεωρώ τον εαυτό μου, εκτός του πολιτικού χώρου ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

    Πολύ σύντομα, στις επόμενες ημέρες, θα ακολουθήσει και το τυπικό.

    Άλλωστε, σήμερα διεξάγονται συζητήσεις με πρωτοβουλίες του προέδρου.
    Έτσι δεν είναι;

    Είναι αυτονόητο, ότι υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν με ένα διαδικαστικό αλλά και πολιτικό τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ''Τακηδες''και λοιποιπρωην.Οποιος εζησε την εξοδο προχθες θυμηθηκε τα νιατα του και την αγεφυρωτη αποσταση απο την ιδεολογικη σας τερατωδια...Αφου χωρις εχθρο θα φατε τις σαρκες σας,τον πολιτικα ασημαντο''Προεδρο''σας και το ιδιο το κουφαρι του ΣΥΝ οπως το καταντησατε.Επειδη ειμαι και ταμειακως ενταξει...[!]αφηστε με ν'ανασανω χωρις να διαβαζω τις εμετικες βρωμιες σας.Προσωπικα,αν ηθελα να κανω ολα αυτα που υπονοεις θα τα ειχα κανει εδω και δεκαετιες χωρις να ζητησω την αδεια σου ανοητε.Μιχαλης Φανουρακης,μελος της Ν.Ε.νοτιας Αθηνας[εσυ ποιος εισαι λεβεντη μου???]

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU