Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Για την "ανανεωτική" Δημοκρατική αριστερά

της Σώτης Τριανταφύλλου*

Στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητη «δημοκρατική αριστερά»: υπήρξε η ΕΔΑ η οποία αποτελούσε, εκ των πραγμάτων, όμηρο του παράνομου ΚΚΕ· υπήρξαν και υπάρχουν «αριστεροί δημοκράτες», μονάδες, παρέες· υπήρξε και υπάρχει σοσιαλδημοκρατικό κόμμα· υπάρχει σοσιαλφασιστικό· υπάρχει κι ο σχηματισμός που ελάχιστα διαφέρει από το ΚΚΕ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνιστά μέρος ενός ευρωπαϊκού (και παγκόσμιου) φαινομένου μιας και δίπλα στα παλιά κομμουνιστικά κόμματα έχουν εμφανιστεί κομμουνιστογενείς ομάδες (π.χ. το γαλλικό «Αντικαπιταλιστικό Κόμμα» που εκπροσωπεί ο Ολιβιέ Μπεζανσενό, η ιταλική «Κομμουνιστική Επανίδρυση») οι οποίες θα όφειλαν να βρουν τρόπο να συνεργαστούν με τα ΚΚ· τα ΚΚ, παρότι «χρεοκοπημένα», αποτελούν το κρυφό ιδανικό τους.

Αν κάποιο κόμμα στερείται νοήματος, αυτό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ: εφόσον οραματίζεται την εργατική επανάσταση (υπό ασαφείς όρους), με το να ψευτοδιαφοροποιείται από το ΚΚΕ υπονομεύει τους ίδιους του τους στόχους.

Καθώς, όσα ενώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ είναι περισσότερα και σημαντικότερα από όσα τον χωρίζουν, η κυρίαρχη φυσιογνωμία της ελληνικής αριστεράς είναι σταθερά δογματική και θηριώδης· με φωνή διαπεραστική, με ύφος επιθετικού θύματος· χωρίς δημοκρατική παιδεία· χωρίς σεβασμό στους θεσμούς· «εργατιστική», «οικονομιστική», λαϊκιστική.

Όχι ότι το ΚΚΕ –το οποίο αποτελεί διεθνή εξαίρεση σε ό,τι αφορά την εκτίμηση της ιστορίας, την ερμηνεία του μαρξισμού-λενινισμού (με έμφαση στον λενινισμό), την αδιαλλαξία προς τα υπόλοιπα «αριστερά» κόμματα– θα δεχόταν να συνεργαστεί με τους «προδότες» του ΣΥΡΙΖΑ. Η ηθική της πίστης/προδοσίας που το διέπει εμποτίζει με μισαλλοδοξία και φανατισμό ολόκληρη την κοινωνία· το ΚΚΕ έχει επιβάλει τον ηθικό του κώδικα εδώ και εβδομήντα χρόνια: χάνοντας τον εμφύλιο πόλεμο (τον καταδικασμένο από την αρχή) κέρδισε την ειρήνη· η Ελλάδα έγινε μια δεξιά δικτατορία με σοβιετόφιλους πολίτες· μικροαστούς, συντηρητικούς «αριστερούς»· τόσο κατατρεγμένους (όχι μόνον από την δεξιά αλλά από την ίδια τους την παράταξη) που δεν είχαν την ενέργεια για να σκεφτούν.

Κανείς δεν μπορεί να ζει κάτω από συνθήκες απόλυτης πραγματικότητας· το ΚΚΕ όμως ζει κάτω από συνθήκες απόλυτης μυθολογίας. Γι’ αυτό –και για πολλούς άλλους πολιτικούς και πολιτισμικούς λόγους– το ΚΚΕ εσωτερικού, που από το 1968 υποσχόταν μια «κοινωνική» δημοκρατική αριστερά, μια αριστερά ευρωπαϊκή, απέτυχε.

Το μη-ευρωπαϊκό ΚΚΕ («εξωτερικού») απέκτησε και διατηρεί ακόμα μεγαλύτερη δύναμη από την εκλογική του: η ηθική, ο εσωτερικός πολιτισμός του, η ρητορική του αντιστοιχούν στην ελληνοθωμανική καθυστέρηση. Και εξαιτίας αυτής της καθυστέρησης εκφράζει τη συστηματικά απλοϊκή του γνώμη «στον δρόμο», ευαγγελιζόμενο την προλεταριακή επανάσταση. Ωστόσο, για οποιαδήποτε επανάσταση χρειάζονται επαναστάτες· ειδικά για μια προλεταριακή επανάσταση είναι απαραίτητοι οι επαναστάτες προλετάριοι.

Έχουμε λοιπόν την αριστερά που αξίζουμε;

Μπορούν να φέρουν τον χαρακτηρισμό της αριστεράς κόμματα σαν το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως ενώ προχωρεί ο 21ος αιώνας δικαιούμαστε μια αριστερά που να μηδενίζει –όσο είναι δυνατόν– το κοντέρ αυτής της τρελής ιστορίας η οποία έχει να επιδείξει, εκτός από «αγώνες» και ηρωισμούς, πισώπλατα μαχαιρώματα, αιματηρές εκκαθαρίσεις, μοιραία σφάλματα;

Για να δικαιούμαστε μια «κανούργια» (όχι «ανανεωτική», αλλά καινούργια) αριστερά πρέπει, κατ’αρχάς, να την επιζητούμε: ο χρόνος θα δείξει αν η πρωτοβουλία των τεσσάρων βουλευτών που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει κάποια κοινωνική ανάγκη, ή αν πρόκειται για μια απαραίτητη αλλά μάταιη κίνηση αψηφισιάς.

Έτσι κι αλλιώς, το διάβημα άργησε υπερβολικά: ακόμα και το 1968 ήταν ήδη πολύ αργά· η αριστερά έχασε το βήμα της μοντέρνας εποχής· ήδη, από τη δεκαετία του ’30 έπαψε να αποτελεί όχημα κοινωνικής πρωτοπορίας. Στη δεκαετία του ’60 και του ’70, πολλές από τις απαραίτητες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις πραγματοποιήθηκαν με πρωτοβουλίες της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροδεξιάς. Η αριστερά εξέπεσε στον αντιδυτικό μηδενισμό και στην ανόητη «πολιτική ορθότητα» που εξελίχθηκε σ’ ένα νέο κατεστημένο. Χωρίς καμιά ενοχή, χωρίς καμιά αυτοσαρκαστική χειρονομία.

Τι πρέπει να γίνει αν θεωρούμε ότι υπάρχει ανάγκη και χώρος για ένα σύγχρονο, δημοκρατικό, «επαναστατικά» μεταρρυθμιστικό κόμμα:

1) πλήρης ρήξη με την ιστορία και την πολιτεία του ΚΚΕ

2) ανάδειξη καινούργιων αναλύσεων της σημερινής πολιτικής και οικονομικής κατάστασης με παράλληλη ανάδειξη καινούργιων λύσεων: άνοιγμα ενός ευρέος διαλόγου γύρω από την πολιτική και τον τρόπο της ζωής

3) οργάνωση ενός δημοκρατικού κόμματος με χαλαρές δομές στη βάση μιας διακήρυξης που να περιλαμβάνει τα πρωταρχικά ζητήματα της οικονομίας και της δημοκρατίας: παραγωγή τοπικών προϊόντων (μείωση εισαγωγών)· χωρισμός εκκλησίας-κράτους· δήμευση εκκλησιαστικής περιουσίας· σταδιακή κατάργηση του στρατού· «εθνική» ανεξαρτησία στο πλαίσιο της ΕΕ (προς το παρόν...)· εκπαιδευτική μεταρρύθμιση· περιβαλλοντική προστασία· περιορισμός δημόσιου τομέα και γραφειοκρατίας· άρση της μονιμότητας· ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας· τροποποίηση του μητρικού-πατρικού ρόλου του κράτους· μεταναστευτική πολιτική (σταματώ εδώ: το «μανιφέστο» για μια δημοκρατική αριστερά καταλαμβάνει κάμποσες σελίδες).

Η ουσία είναι ότι για να παίξει η αριστερά «θετικό» ρόλο, όχι τον θορυβώδη και κενό περιεχομένου που έχει συνηθίσει να παίζει
(γόοι και κραυγές και αιώνιοι πόνοι) θα χρειαστεί καινούργια πρόσωπα με καινούργιες ιδέες και λέξεις.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να υποβάλουμε σε ευθανασία τα «παλιά» πρόσωπα όπως ισχυρίζονται οι γνωστοί θερμοκέφαλοι που δεν λείπουν από κανέναν πολιτικό χώρο: στα πλαίσια και στις παρυφές της «ανανεωτικής» αριστεράς συναντάει κανείς τους καλύτερους από τους πρεσβύτερους συμπολίτες μας (και, αναπόφευκτα, μερικούς που δεν θα ήθελε να συναντήσει ποτέ...)

Η «νέα» αριστερά, θα χρειαστεί σαφές, ριζοσπαστικό πρόγραμμα που ίσως δυσαρεστήσει και σοκάρει τους καλοπερασάκηδες, τους θρησκομανείς, τους λεβεντοπατριώτες, τους φραπεδόβιους αεριτζήδες, τους γλεντζέδες των σκυλάδικων, τους τεμπελοφοιτητές, τους κουκουλοφόρους, τους αναρχοφασίστες, τους χούλιγκανς των γηπέδων κι όσες γυναίκες είναι ενθουσιωδώς παραδομένες σε ανδρική τυραννία·
κοντολογίς, όποιον χαρακτηρίζεται, αυθαιρέτως, «μέσος Έλληνας» συγκεντρώνοντας πλήθος από αντικρουόμενες ιδιότητες.

Από τη φύση της, η αριστερά (φύση που έχει διαστραφεί: έτσι προκύπτει η αλλόκοτη ανάγκη για το επίθετο «δημοκρατική» που θα έπρεπε να περιττεύει), είναι δύναμη επαναστατική μέσα στην καθημερινότητα· δεν κολακεύει τους κομφορμιστές: είτε τους θαμπώνει, είτε τους ανοίγει τα μάτια.


*Athens Voice, τεύχος: 309 - 07/07/2010

55 σχόλια:

  1. Ρε παιδια τι έγινε; Άλλαξε πρόεδρο ο ΣΕΒ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι , δεν τα έμαθες, έγινε η Σώτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με θλίβει, ο φανατισμός σου Τηλέμαχε.
    Με τρελαίνει το ότι για τον εαυτό σου, είσαι σίγουρος, ότι είσαι αριστερός.
    Με αποτελειώνει, που ενώ υποτίθεται, είσαι αριστερός, αντί να τοποθετηθείς πάνω σε ιδέες που εκφράζει η Σώτη, προτιμάς , να υπαινιχθείς, να κοροιδέψεις, να προσβάλλεις.
    Μα τι στο διάολο σας κάνουν εκεί πέρα;
    Ποιός νομίζεις ότι είσαι;
    Αει σιχτίρ, φασίστες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Κωστή,
    απάντηση στη "φαντασιοπληξία" της Σώτης, για την οικονομία της συζήτησης, θα βρεις στο blog crousma.blogspot.com.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν θέλω, οικονομία της συζήτησης, ούτε απαντήσεις κάπου αλλού.
    Εδώ θέλω απάντηση ειδικά από όποιον νομίζει τον εαυτό του πιό αριστερό από την Σώτη.
    Εγώ εδώ θα περιμένω, για να σου δείξω, πόσο δεξιοί είστε, εσείς.
    Εδώ όμως, αλλιώς την σκατούλα σας, πάρτε την και πηγαίνετέ την εκεί που υπάρχουν οι απαντήσεις.

    Δεν φτάνει που είστε αλήτες, μας το δηλώνετε κιόλλας.
    Εδώ τα σκουπίδια -φαίνεται δεν αξίζουμε τον σεβασμό σας- και εκεί η συζήτηση.

    Οχι , ρέ. Κάθε εκεί, είναι πεθαμένο για μένα.
    Τα ανέχθηκα χρόνια τα "εκεί" και είδα τα χάλια τους.

    Χρόνια τώρα, ελέγχετε την σκέψη και την ταυτότητα της αριστεράς και την έχετε μετατρέψει σε συνήγορο, κάθε συντεχνίας, κάθε διαπλοκής και διαφθοράς και κυρίως κάθε βλακείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είμαι εξοργισμένος.
    Μα δεν βλέπετε, ούτε το προφανές, ότι δηλαδή, η Σώτη Τριανταφύλλου, είναι μία από τους λίγους διανοούμενους, που τρελαίνεται από την φρίκη της κοινωνικής , ιδεολογικής, πολιτικής κατάστασης της χώρας και ματαίως προειδοποιεί την χώρα, εδώ και χρόνια, για την κρίση που ερχόταν και ήδη ζούμε;
    Που ήταν τότε η Αριστερά "σου" Τηλέμαχε;
    Τι έλεγε;
    Τι την απασχολούσε;
    Τα ψηφουλάκια. Ρεζίληδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τα ίδια λέει πάνω κάτω και η "Δράση" του Μάνου. Να μια καλή ευκαιρία να συνεργαστείτε. Και να κυβερνήσετε κιολας.
    Και κάτι ακόμα Κώστη.
    Αν είσαι εξοργισμένος και πικραμένος λίγο ξυδάκι θα σου κάνει καλό.

    Μιχάλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μιχάλη,
    θα τα πούμε.
    Εμένα η εντύπωση πάντως είναι, ότι τα ίδια λέει όλος ο ελληνικός λαός, εκτός από κάτι τύπους που δείχνουν να ζούνε σε άλλο γεωγραφικό και κυρίως ιστορικό τόπο.

    Για κάποιον ξένο, με την χώρα, τα προβλήματά της και την απλή λογική, είναι φυσικό να του θυμίζει Μάνο, όποιος μιλάει συγκεκριμένα.
    Αντίθετα, του μοιάζουν οικεία, αυτά που λέει ο Καρατζαφύρερ, η Λιάνα, ο Ζουράρις , ο Πατριάρχης, ο Χριστόδουλας από τον τάφο του και άλλοι τέτοιοι άνθρωποι του λαού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. το πιο απιθανο ειναι οτι παρα πολλοι περιμενουν απο την Αριστερα να προωθησει την επιχειρηματικοτητα στην Ελλαδα. Τοσο αχρηστα ειναι τα δεξια και τα κεντροδεξια κομματα, ωστε πρεπει η Αριστερα να το κανει και αυτο? Φοβαμαι οτι θα απογοητευσουμε σε αυτο το συγκεκριμενο τη Σωτη. Δεν αμφισβητω την αναγκη να λειτουργει καλα ο ανταγωνισμος, ουτε την αναγκη να υπαρχουν αξιοπρεπεις επιχειρησεις στη χωρα. Το βρισκω ομως λιγο δυσκολο να το πετυχει αυτο η αριστερα, η δικη μας αριστερα, γιατι δεν ειναι αυτος ο πρωταρχικος ρολος της

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλησπέρα σου kostis.Καιρό τώρα πηγαινοέρχομαι στα γραφτά σου μα σήμερα με εκπλήσσεις.Έχεις χάσει την ψυχραιμία σου.Όταν αποφασίζεις να ρολάρεις στην μπλοκόσφαιρα φαντάζομαι γνωρίζεις και είναι άλλωστε το επιδιωκόμενο,το να ανταλλάξεις απόψεις,όπου σίγουρα θα υπάρχουν και αρκετοί που δεν θα συμφωνούν μαζί σου.Λογικό δεν είναι;
    Όμως σε καταλαβαίνω.Καταλαβαίνω τον εκνευρισμό σου.
    Όταν επιλέγει κανείς να είναι με μια ομάδα,που τον απογοητεύει εν τη γεννέσει της,όταν δεν σου είναι εύκολο να το παραδεχθείς τόσο γρήγορα,πριν ακόμη στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής στήριξής σου.......
    Όμως κάνε κουράγιο. Τώρα που σας παίρνει υπό την προστασία του ο ΣΚΑΙ,θα σας δοθεί η ευκαιρία να αναπτύξετε ολόπλευρα τις επαναστατικές σας ανησυχίες, φυτεύοντας δεντράκια και ποτίζοντάς τα.
    Καλό σου βράδυ και κουλάρισε φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. "...ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας..."

    Αυτό λέει η Σώτη.

    Δεν λέει, ότι η Αριστερά, πρέπει να "...προωθήσει την επιχειρηματικότητα...".

    Γενικά δεν λέει κάτι παράλογο.
    --------
    Παράλογα λέω εγώ, που δεν διστάζω να πώ, ότι "καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή" και αν χρειάζεται -και χρειάζεται-, ακόμη και την επιχειρηματικότητα, μπορεί να χρειαστεί να προωθήσει η Αριστερά.
    Ετσι για παράδειγμα, προτείνω , μια άλλη σχέση των νέων με την επιχειρηματικότητα, μέσα από την δημιουργία "Κιμπούτς έρευνας και καινοτομίας" για τους φοιτητές που παίρνουν το πτυχίο τους και δεν επιθυμούν να μπούν στον δρόμο του ατομικού επιχειρείν, αλλά προτιμούν πιό κοινοκτητική εμπλοκή με την εργασία, τουλάχιστον για κάποια χρόνια.
    Κάτι τέτοιο θα έδινε "σάρκα και οστά" στην μικτή οικονομία, νομίζω και θα έφτιαχνε εκείνη την κοινωνική κατηγορία, που με μια διαφορετική ιδεολογία θα μπορούσε να αλλάξει την χώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αγαπητή Roza Lou,
    το μόνο πράγμα που μπορεί να με απαγοητεύσει, είναι να "μετατραπώ" -να μας μετατρέψει δηλαδή το κόμμα μας, η Δημοκρατική Αριστερά-σε ακτιβιστή του κόμματος.
    Να πάψω να είμαι Αριστερός και να γίνω σαν εσάς, γραφειοκράτης, που μισεί, το να έχουν δίκιο οι "άλλοι" και ενδεχομένως να επιβραβεύονται γι'αυτό και με ψήφους.
    Αν και από εσας δεν περιμένω τίποτε τέτοιο. Δείχνεται στρεσαρισμένοι και φανατισμένοι.
    Ελπίζω ότι δεν σας προσβάλλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πάντως , Roza Lou, βρήκες το κουμπί μου.
    Εκνευρίζομαι, από επιθέσεις κατά προσώπων.
    Αλλά από την άλλη , καταλαβαίνω. Οταν κανείς είναι ανίκανος να αντιπαρατεθεί σε απόψεις, τι να κάνει; Το ρίχνει στις προσωπικές επιθέσεις. Πως το λέγανε αυτό;
    Μακαρθισμό νομίζω. Διορθωσέ με.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο Τηλέμαχος
    Ο βουβουζέλος
    Ο Μιχάλης
    Η Ρόζα Λού
    ---------
    Μερικές υπογραφές, που λείπουν από το κείμενο των διανοουμένων, που υπογράφουν την διακήρυξη για την ενότητα της Αριστεράς.
    χαιρετισμούς στον Μάκη και τον Ευτύχη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Όταν ο Συν μετατράπηκε σε Σύριζα πολύς κόσμος που μετείχε στο ΣΥΝ από την ίδρυσή του απογοητεύτηκε.
    Ακόμη και κόσμος που προήλθε από το ΚΚΕ και που μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ αυτός παρέμεινε στο ΣΥΝ.
    Μέσα σε αυτούς κι εγώ.
    Το 1989 αλλά και μετά, το διακύβευμα για αυτό τον χώρο της αριστεράς (του Συνασπισμού) ήταν να εκφράσει στην ελληνική πολιτική σκηνή μια αριστερά που δεν είχε σχέση με το ΚΚΕ.Με τη μονολιθική "παντοδυναμία" απέναντι σε κάθε άλλη άποψη που του φαίνονταν διαφορετική από τη δική του και γι΄αυτό τη χαρακτήριζε "προδοτική", "οπορτουνιστική".
    Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και ο συν εκεί που ήθελε να εκφράσει την αριστερά της προόδου κατέληξε μέσα από τον σύριζα να ενώνεται με ομάδες και ομαδούλες που σε κάθε συγκέντρωση που γίνονταν οι ομάδες με τα τραπεζάκια τους αναζητούσαν μέσα από τον κόσμο και τα μέλη του Συν να πουλήσουν την εφημερίδα τους και να διαδώσουν την άποψή τους.
    Λειτούργησε ο συν για αυτές τις ομάδες ως το "ακροατήριο" για να ζυμώσουν τις απόψεις τους.
    Έτσι ο σεχταρισμός "νομιμοποιήθηκε" στα μάτια πολλών συντρόφων που τον ασπάστηκαν και επιδόθηκαν στο σπορ.
    Είναι τοόσο λίγοι μέσα στην αριστερά και στην κοινωνία αλλά τόσο πολλοί μέσα στο διαδίκτυο και στο στα μπλογκ που αναρωτιέσαι πως και δε βγάζουν κυβέρνηση!
    Ίσως θεωρούν πως το να φαίνονται πολλοί οδηγεί και στο να είναι πολλοί.
    Νομίζουν πως εάν μπαίνουν και σχολιάζουν (βρίζουν, συκοφαντούν, σπεκουλάρουν) κάθε άποψη που δεν τους αρέσει χτίζουν έναν καινούριο κόσμο.
    Η επιχειρηματολογία τους είναι κενή επιχειρημάτων.Εξυπνακισμοί ("άλλαξε πρόεδρο ο ΣΕΒ;" ενώ θα μπορούσε ο Τηλέμαχος να μας ξεδιπλώσει τα επιχειρήματά του για τους λόγους που θεωρεί τη Σώτη Τριανταφύλλου "πρόεδρο του ΣΕΒ και όχι αριστερή με αυτά που λέει).
    Χαβαλές να γίνεται δε βαριέσαι.
    Ο Βουβουζέλος χαρακτηρίζει "φαντασιοπληξία" το κείμενο και μάς παραπέμπει σε μπλογκ για την οικονομία της συζήτησης.Τί πρέπει να διαβάσουμε δε μας λέει.Όλο το μπλογκ ή το απόσπασμα από το Μαρξ; Και αφού αυτός τον ξέρει τόσο καλά τον Μαρξ και έχει μάθει να τον επικαλείται(για την "οικονομία της συζήτησης") γιατί δυσκολεύεται με δικά του λόγια να μας πει αυτά που πιστεύει πως θα στοιχειοθετούσαν την κατηγορία της "φαντασιοπληξίας" αλλά επικαλείται τα λόγια άλλων; Αυτός που ξέρει και σέβεται τον μαρξισμό πρέπει να τον κατανοεί και να έχει τη νοητική δυνατότητα να εκφράσει με "δικά του λόγια" το πνεύμα του και όχι να αραδιάζει τσιτάτα που μάλιστα δεν έχουν και καμία σχέση με αυτό που κατηγορεί ως "φαντασιοπληξία".

    Ο Μιχάλης επικαλείται το Μάνο για να "αδειάσει" το κείμενο.Άλλοι θεωρούν τη Δημοκρατική Αριστερά ως συμπληρωματική δύναμη του Πασοκ, άλλοι ίσως πουν: "αφού δεν είναι μαζί μας είναι με τους άλλους".
    Δε χρειάζεται να αποδείξουμε τίποτα και σε κανένα από όλους εσάς.
    Ασχοληθείτε και ζυμωθείτε μεταξύ σας.
    Έτσι κι αλλιώς μέσα στο Συνασπισμό μας θεωρούσατε "υπονομευτές"
    και "βαρίδια" όταν διαφωνούσαμε με απόψεις σας.
    Θα έπρεπε να αισθάνεστε ανακουφισμένοι.
    Αλλά δεν αισθάνεστε.
    Εκεί που μας θέλατε απλά όταν ήμασταν στο Συν να μη μιλάμε όταν διαφωνούμε τώρα θέλετε να μην υπάρχουμε.
    Η Ρόζα μάς μέμφεται γι αυτό."Υπάρχετε πολύ" λέει, "μας πήρε υπό την προστασία του το Σκάι", λέει.Ξεχνά όμως πως κάποτε "έπαιζαν" τον Αλαβάνο και τον Τσίπρα. Τότε δεν την πείραζε να υποθέσω.Όπως δεν την πειράζει που στην "Καθημερινή" του Αλαφούζου
    δημοσιογραφεί ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Δεν την πειράζει γιατί αυτός δεν πληρώνεται από τον Αλαφούζο αλλά από την εργατική τάξη. (Για να καταλάβετε τη διαφορά μας Ρόζα εμένα πράγματι δεν με ενοχλεί που αρθογραφεί ο Παπακωνσταντίνου στην Καθημερινή.Με τις απόψεις που έχετε όμως εσάς θα έπρεπε να σας ενοχλεί).

    Δεν είστε μόνος αγαπητέ Κωστή, όπως θα καταλάβατε.
    Είμαστε περισσότεροι από ότι θα ήθελαν γι αυτό και είναι τόσο επιθετικοί.
    Ευτυχώς που δεν μας κυβερνούν αυτές οι απόψεις γιατί στα λαϊκά τους δικαστήρια δε θα είχαμε ούτε δικηγόρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κωστή καλημέρα.
    Όπως σου γράφει ο/η Ιοκάστη δεν είσαι μόνος σου. Ο κόσμος που πιστεύει πως πρέπει να ξεριζωθεί το σάπιο είναι πολύς.
    Τα άτομα που κατά καιρούς με τις προτάσεις τους ταρακούνησαν την κοινωνία -φόβισαν-.
    Δυστυχώς ο μίζερος οσφυοκάμπτης και ταυτόχρονα θρασύτατος εκβιαστής νεοέλληνας δεν αντέχει τις αλλαγές.
    Επειδή η Ελληνική κοινωνία είναι μολυσμένη από την Καλαματιανή λογική, πως για να σταθείς πρέπει νάχεις μπάρμπα στην Κορώνη. Πως για να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες πρέπει να πληρώσεις και πως είναι μάταιο να προσπαθήσεις με αξιοπρέπεια και λογική.
    Η ελπίδα για οικονομική ανάκαμψη είναι οι επενδύσεις.
    Ποιές επενδύσεις και πως.
    Το να επενδύσει κανείς στην Ελλάδα είναι σαν να ψάχνει να βρει τον μπελά του.
    Τα επενδυτικά κονδύλια τα 20 τελευταία χρόνια από την ΕΕ δεν απορροφήθηκαν γιατί η πρόσβαση στα προγράμματα εξαρτιόταν από συμμορίες κουμπάρων που καθόριζαν ποιοι και πως θα τα πάρουν.
    Τα ποσοστά απορρόφησης τα τελευταία χρόνια ήταν κάτω από 15%.
    Το πολιτικό κατεστημένο πάντα προσπαθεί να χειραγωγήσει την δυναμική των κομμάτων με πολλούς τρόπους. Πιστεύω πως η Δημοκρατική Αριστερά εάν είναι προσεκτική θα αποτελέσει την βάση για πολλές αλλαγές που πρέπει να γίνουν άμεσα.
    Κόσμος που δεν συμμετείχε αηδιασμένος από τα πολιτικά τρωκτικά υπάρχει. Θα συμμετέχει εάν πειστεί πως το νέο πολιτικό σχήμα δεν έχει καμιά σχέση με την σαπίλα που τον έστειλε σπίτι του.
    Γιώργος EL

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλησπέρα σας και καλό ΣΚ. Εχοντας ξαναδιαβάσει σχετικά κείμενα της Τριαναταφύλλου είπα να καταθέσω κανά δύο σκέψεις:
    Καταρχήν όλα τα σχετικά κείμενα αντιμετωπίζουν την ελλάδα σαν να είναι όλος ο κόσμος η αποκομμένη από τον κόσμο. Αν η Αριστερά στην Ελλάδα είναι προβληματική , που, στην Ευρώπη τουλάχιστον , θριαμβεύει; κι εννοώ και το σοσιαλδημοκρατικό μέρος της. Είναι τυχαίο ότι από τις 27 χώρες της Ε.Ε. σε τρείς ( 3 ) μόνο , νομίζω , συμμετέχουν σοσιαλιστές; Ποια είναι η πρόταση στην οποία πρέπει να κοιτάξουμε; Γιατί και πώς είναι σε κρίση όλα τα αιστερά κόμματα, κινήματα, συνδικάτα;
    Επίσης στις όποιες θετικές μεταρρυθμίσεις έκαναν τα σοσιαλιστικά , κεντροδεξιά κ.λ.π. κόμματα δεν έπαιξε ρόλο κι η πίεση , οι αγώνες των αριστερών κομμάτων, των αριστερών συνδικάτων , των κινημάτων αν θέλετε;
    Τελικά η μεγαλύτερη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση είναι της αριστεράς και των συνδικάτων; Οι άλλοι , δικομματισμός, εργολάβοι, αστική τάξη , τράπεζες, ΜΜΕ, δν ευθύνονται παρά ελάχιστα;
    Ακόμη μερικές παρατηρησούλες: Στην ιταλία η κομμουνιστική επανίδρυση ήταν κάτι σαν το Κ.Κ., δεν μπορούσε να ενοποιηθεί με τον εαυτό της. Αντίθετα , σαν καλή Αριστερά , διασπάσθηκε και για πρώτη φορά η Ιταλική Αριστερά δεν αντιπροσωπεύεται ούτε στο Ευρωκοινοβούλιο, ούτε στο Εθνικό Κοινοβούλιο. Αντε και στα δικά μας!
    Πιο πολύ καταπιεζόταν οι αριστεροί από το κάμμα τους , παρά από το Κράτος, την κοινωνία ; Μου φαίνεται υπερβολικό.
    Για το πρόγραμμα πέρα από γενικότητες ( π.χ. εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ) και θέσεις , με τις οποίες συμφωνώ κι άλλες με τις οποίες διαφωνώ, μια απορία:
    Δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας; Ωραία, μέσα κι εγώ αλλά δήμευση σημαίνει χωρίς αποζημίωση, πράγμα αντίθετο και στο δικό μας σύνταγμα και στο Ευρωπαικό και διεθνές νομικό πλαίσιο. Η προστασία της ιδιοκτησίας βλέπετε. Δήμευση μπορεί να γίνει μόνο επαναστατκώ δικαίω, με επανάσταση δηλαδή. Κάτι τέτοιο εννοεί η συγγραφέας;
    Φιλικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. "Όταν κανείς είναι ανίκανος να αντιπαρατεθεί" Βιάζεσε, βιάζεσε και αυτό δεν σε βοηθά. Να ξέρεις πάντα η δεύτερη σκέψη ειναι καλύτερη.
    Θα σούλεγα ότι μπορεί να βρεθούμε στους "δρόμους" αλλά δεν στο λέω, επειδή εσύ όπως και η Σώτη που υποστηρίζεις, με την ¨συστηματικά" σύνθετη γνώμη σας, την οποία δεν μπορείτε να την εκφράσετε "στο δρόμο" προ πάντων με τους έχοντες "συστηματικά απλοική" γνώμη, δεν μου το επιτρέπεις.
    Ικανός η ανίκανος να αντιπαρατεθώ με τις "πρωτότυπες" ιδέες της Σώτης, είναι ένα ζήτημα. Η ζωή θα δείξει. Εσύ πάντως ελπίζω να είσαι ευχαριστημένος από την ανταπόκριση μου στο "θηριώδες" κάλεσμά σου.
    (Όλα πάντα έχουν ένα τέλος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. "Τι πρέπει να γίνει"; Ρωτά και απαντά μόνη της"(;)
    1. "Πλήρη ρήξη με την ιστορία και την πολιτική του ΚΚΕ"
    2...... και 3. Οργάνωση ενός δημοκρατικού κόμματος με χαλαρές δομές στη βάση μιας..
    (Δηλαδή κόμμα λουκουμά για την αστική τάξη).
    Αντιγράφω από το άλλο blog
    "Στην ουσία, όλη αυτή η προσπάθεια στόχο έχει να κρύψει κάτω από του Ταμτάκου το χαλί
    (και περιγράφει πως το ενοεί) τη σημασία και την ανάγκη άρνηση ύπαρξης του κόμματος
    της εργατικής τάξης, αλλά κυρίως την άρνηση της κομματικής πειθαρχίας. Άρνηση που όλοι καταλαβαίνουν και πιο πολύ απ' όλους ο οργανωμένος οπορτουνισμός, ότι αυτό ισοδυναμεί με τον ολοκληρωτικό αφοπλισμό της εργατικής προς όφελος της αστικής τάξης". Αυτή είναι η αλήθεια και ο στόχος του άρθρου που ανάρτησες.
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. τελικά, ένας άνθρωπος αποδείχνει την εξυπνάδα του όταν έγκαιρα διορθώνει το λάθος του. Μη βιάζεσε. Σκέψου ήρεμα. Μελέτησε τον επιστημονικό σοσιαλισμό. Θα σε βοηθήσει να διευρύνεις το πεδίο της σκέψης σου, να συνδεθείς με την πραγματικότητα, δηλ., με τους πραγματικούς όρους εξέλιξης της κοινωνίας.
    Άφησα για το τέλος, ακριβώς τον στόχο αυτού του λιβελογραφήματος, που δυστυχώς για σένα ξεσκέπασε σε όλο το ευρος την πολιτική σου καθυστέρηση η την αντιδραστικότητά σου, σε κάθε προς τα μπρος βήμα της πραγματικής κίνησης της κοινωνίας, και πάλι δυστυχώς και όλων εκείνων που συσπειρώνονται στη νέα "πολιτισμένη" πολιτική κίνηση,υπό την ηγεσία του μη "φωνακλά" πολιτικού, όπως εύστοχα τον χαρακτηρίζει το άλλο blog, που μας σύστησε, ας είναι καλά, ο Βουβουζέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Γεγονός που φανερά μπλοκάρει τη σκέψη σου και επηρεάζει την συμπεριφορά σου. Σκέψου το πιο ήρεμα. Είναι δυνατόν να μη διακρίνεις ότι το αφοριστικό λιβελογράφημα της Σώτης δεν έχει τίποτε καινούργιο και ρηξικέλευθο, ώστε να ασχοληθεί κανείς είτε για να επιμορφωθεί, είτε για να το αντιμετωπίσει; Όσα αναφέρει, είναι ακριβώς η διαχρονική προπαγάνδα της αστικής τάξης, δηλ., ο αντικομουνισμός και όσα τον τελευταίο καιρό, μετά το ξέσπασμα της κρίσης, ζυμώνουν οι αστοί πολιτικοί με την βοήθεια των χειραγωγημένων ΜΜΕ, κάτω από την καθοδήγηση του ΔΝΤ. Αυτά υποστηρίζεις; Μα και αυτά πλέον έχουν παλιώσει εξ αιτίας της δραματικής και ταχείας εξέλιξης της κρίσης. Ούτε αυτό το κατάλαβες; Καλά η Σώτη κάνει τη δουλιά της και άξιος ο μισθός της, εσύ όμως, ποιός είναι ο λόγος που δεν μπορείς να καταλάβεις, ότι η αστική τάξη έχει πλέον περάσει στη φάση των απειλών προς τα κόμματα που αντιστέκονται και κυρίως το ΚΚΕ. Που ζεις; Ακόμα θα βαυκαλίζεσε με τις "αγκυλώσεις¨του ΚΚΕ και της ευρύτερης αριστεράς; Mε τα παραμύθια της αστικής προπαγάνδας;
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Η ανάρτηση αυτού του γελοίου λιβελογραφήματος, ήταν λάθος σου. Όλοι κάνουμε λάθη. Πρέπει να το καταλάβεις και να το διορθώσεις. Γιατί θα σου στοιχίσει. Είναι άλλο να υποστηρίζει κανείς μια πολιτική κίνηση, και άλλο να αυτογελιοποιείται υποστηρίζοντάς τη.
    Γιατί ένα μικρό λάθος μπορεί να εξελιχθεί σε ένα τερατώδες λάθος αν επιμείνει κανείς, αν βαθαίνει στο λάθος του για να το δικαιολογήσει. Ήδη φάνηκες αγενής. Που δεν το πιστεύω
    ότι είσαι. Και είναι λάθος από μεριάς σου, η ανάρτηση αυτού του κειμένου, ακόμα και αν συμφωνείς με το"πνεύμα " του άρθρου. Σε ξεσκέπασε. Δείχνεις να διακατέχεσαι από έναν αρρωστημένο αντικομουνισμό. Από δογματισμό δηλ., από αντιεπιστημονικό πνεύμα.
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Δες τώρα πως αντιλαβάνεται αυτό το ρόλο η αρθρογράφος της αντικομουνιστικής φυλλάδας.
    Τα πρόσωπα: Ο Φωτούλης, η νεόπλουτη μαμά του, οι καθώς πρέπει αστικές οικογένειες και το υπηρετικό προσωπικό. Ο μικρός Φωτούλης, στην ποιητική μεταφορά, είναι ο μη "φωνακλάς" πολιτικός, η νεόπλουτη μαμά, το καινούργιο κόμμα της "δημοκρατικής αριστεράς", οι καθώς πρέπει οικογένειες, πρέπει να το κατάλαβες, η αστική τάξη, και το υπηρετικό προσωπικό, που πάει κι έρχεται φροντίζοντας να μη λείψει τίποτα στις καλές κυρίες κατά την διάρκεια του γκαλά, η εργατική τάξη. (Περίληψη του έργου) .. Έχει προχωρήσει το γκαλά που δίνει η νεόπλουτη μαμά στις καθώς πρέπει οικογένειες και κάποια στιγμή, όπως συνηθίζεται, η νεόπλουτη μαμά φωνάζει τον μικρό Φωτούλη, για να δείξει στις καλές κυρίες, τις με δημοκρατική παιδεία "εξοπλισμένες", τις επιδόσεις του. Μία από τις καλές κυρίες ρωτά τον Φωτούλη, θέλοντας να διαπιστώσει τις μαθητικές του επιδόσεις στο αστικό σχολείο.
    Πες μας Φωτούλη πότε έγινε η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως; Της Κωνσταντινούπολης, την διορθώνει με σθένος ο Φωτούλης, και απαντά με αυτοπεποίθηση. Στις 29 Μαΐου του1453, κυρία. Μπράβο Φωτούλη, του λέει η καλή κυρία. Πάρε μια σοκοφρέτα. Ο Φωτούλης, εκτός από την επιβράβευση του από την καλή κυρία, έχει καταφέρει, με την ετοιμότητά της σκέψης του και το σθένος του, κάποιους από το υπηρετικό προσωπικό, που πηγαίνει κι έρχεται, να τους θαμπώσει και άλλους να τους ανοίξει τα μάτια...
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κάνει λάθος στη ζωή του. Και ο πιο έξυπνος. Αλλά τελικά, ένας άνθρωπος αποδείχνει την εξυπνάδα του όταν έγκαιρα διορθώνει το λάθος του. Μη βιάζεσε. Σκέψου ήρεμα. Μελέτησε τον επιστημονικό σοσιαλισμό. Θα σε βοηθήσει να διευρύνεις το πεδίο της σκέψης σου, να συνδεθείς με την πραγματικότητα, δηλ., με τους πραγματικούς όρους εξέλιξης της κοινωνίας.
    Άφησα για το τέλος, ακριβώς τον στόχο αυτού του λιβελογραφήματος, που δυστυχώς για σένα ξεσκέπασε σε όλο το ευρος την πολιτική σου καθυστέρηση η την αντιδραστικότητά σου, σε κάθε προς τα μπρος βήμα της πραγματικής κίνησης της κοινωνίας, και πάλι δυστυχώς και όλων εκείνων που συσπειρώνονται στη νέα "πολιτισμένη" πολιτική κίνηση,υπό την ηγεσία του μη "φωνακλά" πολιτικού, όπως εύστοχα τον χαρακτηρίζει το άλλο blog, που μας σύστησε, ας είναι καλά, ο Βουβουζέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. "Η ηθική της πίστης / προδοσίας που το διέπη (το ΚΚΕ) εμποτίζει με μισαλλοδοξία και φανατισμό ολόκληρη την κοινωνία.." Όταν αποδίδεις τέτοιες κατηγορίες σε μια ολόκληρη κοινωνία, είσαι υποχρεωμένος να φέρνεις και τις αποδείξεις εκείνες που αποδεικνύουν ότι η ελληνική κοινωνία είναι μισαλλόδοξη, διαφορετικά η είσαι ο ίδιος μισαλλόδοξος και αυτό το προβάλεις πάνω στην κοινωνία ή είσαι ένας γελοίος συκοφάντης, χαφιές της αστικής τάξης. Πάρα κάτω. "Από τη φύση της η αριστερά (φύση που έχει διαστραφεί..).. είναι δύναμη επαναστατική. δεν κολακεύει τους κομφορμιστές: είτε τους θαμπώνει, είτε τους ανοίγει τα μάτια.."
    Για τους μαρξιστές το κόμμα της εργατικής τάξης, είναι το πρωτοπόρο τμήμα της, ο οργανωτής και ο μπροστάρης στον αγώνα της εργατικής τάξης, για την ανατροπή της εκμεταλλεύτριας τάξης και την πραγματοποίηση του σοσιαλισμού.
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. "Η κυρίαρχη φυσιογνωμία της ελληνικής αριστεράς είναι σταθερά δογματική και θηριώδης.."
    Και πως αποδείχνει τη θηριωδία της αριστεράς, η αρθρογράφος; ".. φωνή διαπεραστική, με ύφος επιθετικού θύματος, χωρίς δημοκρατική παιδεία, χωρίς σεβασμό στους θεσμούς", να πια, κατά την αρθρογράφο, είναι η θηριωδία της αριστεράς!! Ότι δηλ., οι οργανωμένες δυνάμεις της εργατικής τάξης ανειρήνευτα διεκδικούν το δίκιο τους από τους σφετεριστές του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, το ότι δεν υποκλίνονται στην αστική δημοκρατία, δηλαδή, στην συνταγματικά κατοχυρωμένη, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το ότι δεν παραδίνονται στις ορέξεις της παρασιτικής αστικής τάξης, και επειδή ακριβώς δεν παραδίνονται, αυτή τη στάση ζωής, οι οπορτουνιστές την ονομάζουν"δογματική" και "θηριώδη". Πάμε πάρα κάτω.
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Χάθηκες μόνο από μια φράση. Έχασες την ψυχραιμία σου, πράγμα που φανερώνει ότι εσύ ο ίδιος έχεις αμφιβολία, για την αξία των όσων αυτή την στιγμή υποστηρίζεις. Είσαι διαποτισμένος μέχρι το μεδούλι από τον μικροαστισμό, που σε φτάνει σε τέτοιο σημείο σύγχυσης και εκνευρισμού, όταν κάποιος διαφωνεί μαζί σου, που σε οδηγεί στο σημείο να χάνεις εκείνο το πατροπαράδοτο αίσθημα φιλοξενίας που έχει ο λαός μας. "Δεν φτάνει που είστε αλήτες, μας το δηλώνετε κιόλας". Αυτή την φράση μπορείς να την αντικρίσεις σε κατάσταση ηρεμίας; Έτσι κάνεις εσύ ο αριστερός δημοκράτης διάλογο; Αυτή είναι η αντίληψη για τον διάλογο της "δημοκρατικής αριστεράς" με την οποία καλείτε τον λαό να κάνει διάλογο; Τι θέλετε, εσείς να κανονιοβολείτε με λιβέλους και εκείνοι που δέχονται την επίθεση να αμύνονται με λουκουμόσκονη; Μα επί τέλους είσαι τόσο ανόητος, τόσο αντικομουνιστής;
    Ζητάς να τοποθετηθώ. Εσύ το θέλησες. Πρόσεξε ένα απάνθισμα από το άρθρο της Σώτης, που με τόση θέρμη υποστηρίζεις, που θύμωσες σαν τον Τζοε Ντάλτον, επειδή το ειρωνεύτηκα και δεν το πήρα στα σοβαρά.
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αστική κοινωνία λοιπόν, ταξική κοινωνία με κυρίαρχη την ιδεολογία της αστικής τάξης, που σημαίνει ότι ένας λαός δέσμιος αυτής της αστικής ιδεολογίας, δηλ. από τα ψέμματα, με τα οποία τον κρατά στην πολιτική καθυστέρηση, αυτό που εκφράζει, δεν μπορεί να δείχνει τίποτε άλλο παρά ακριβώς, την πολιτική του καθυστέρηση. Αυτή είναι μια άλλη εξαιρετική υπηρεσία, κοντά στις άλλες, που προσφέρει ο "οργανωμένος οπορτουνισμός" (που λέει και το άλλο blog). Την απαίτηση να "υποκλιθεί" η επιστήμη στην πολιτική καθυστέρηση. Κομπογιαννιτισμός, αστικοδημοκρατικός καθωσπρεπισμός (υποταγή στους νόμους του αστικού κράτους), φαντασιοπληξία, ατομικισμός και όλες τις ριζωμένες προλήψεις νομιμοφροσύνης και τις άλλες συνταγματικές και αστικοδημοκρατικές προλήψεις, τις
    χρησιμοποιούν, με κάθε τρόπο για να κρατήσουν την εργατική τάξη, τον λαό, στο νηπιαγωγείο της πολιτικής μόρφωσης και τέχνης.
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. "Η επίφαση είναι μορφή του φαινομένου που κρύβει από τη γνώση την ουσία, την παραποιεί ή την αντιστρέφει Η ανθρωπότητα για πολύ καιρό ήταν δέσμια επιφάσεων, όπως π.χ. στην άποψη της για την κίνηση της Γης και του Ήλιου ή στην εκτίμηση του φαινομένου της βαρύτητας. Η επίφαση δυσκολεύει την αποκάλυψη της πραγματικής ουσίας του φαινομένου.
    Εάν η ουσία συνέπιπτε με το φαινόμενο δεν θα είχαμε ανάγκη την επιστήμη. Η γεωκεντρική εικόνα του κόσμου είναι ένα καλό παράδειγμα που μαρτυρεί ότι η προφάνεια ή η σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των ανθρώπων μπορούν να δεσμεύσουν τη σκέψη στο επίπεδο της επίφασης. Χρειάστηκε να περάσουν αιώνες για να μπορέσει να αποδεσμευτεί η ανθρωπότητα από αυτή την πλάνη και να δεχτεί την αντικειμενική αλήθεια της επιστήμης που βρίσκεται πίσω από την επίφαση του φαινομένου. Αυτό όμως ήταν αποτέλεσμα όχι της γνώσης καθεαυτής, αλλά της τεχνολογικής και της κοινωνικής εξέλιξης που με την βιομηχανική επανάσταση κατέστησε την επιστήμη ουσιαστικό στοιχείο της.
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Δεν είναι όμως ικανός να δείξει συνέπεια, αντοχή, οργανωτικό πνεύμα, πειθαρχία, σταθερότητα. Ο "μανιασμένος" από την καπιταλιστική καταπίεση μικροαστός είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, που όπως και ο αναρχισμός, χαρακτηρίζει όλες τις κεφαλαιοκρατικές χώρες. Η αστάθεια μιας τέτοιας επαναστατικότητας, η στειρότητα της, η ιδιότητά της να μετατρέπεται γρήγορα σε υποταγή, σε απάθεια, σε φαντασιοπληξία, και σε
    "μανιασμένο"ενθουσιασμό για τούτη και για κείνη τη λεξούλα ή για εκείνη την αστική ρητορική "της μόδας". Όλα αυτά φίλε Κωστή, είναι πασίγνωστα πράγματα. Αν είχες σαν αρχή σου, τη σωτήρια δυσπιστία, απέναντι σε κάθε "μανιασμένο" ή "μικροαστικό" ενθουσιασμό θα είχες διακρίνει ότι όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται στο άρθρο της Σώτης.
    "Ανωτέρα πάσης αρετής η διάκρισις" έλεγαν οι αρχαίοι μας.
    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. "Είναι ιστορία. Από το 1914 όταν ο οπορτουνισμός εξελίχθηκε σε σοσιαλ- σωβινισμό, πέρασε οριστικά και αμετάκλητα με το μέρος της αστικής τάξης. Και η έμπειρη αστική τάξη τον εξέλιξε σ' αυτό που βασανίζει, αποδυναμώνει, θα πρόσθετα απογοητεύει και φρενάρει την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος σήμερα.. έρχεται (όμως) πάντα η περίοδος της κρίσης
    και τους ξεβρακώνει. Την εργατική αριστοκρατία, και τους πολιτικούς εκφραστές της, τους αστούς και μικροαστούς διανοούμενους υποστηρικτές τους". Γράφει το blog που μας σύστησε ο Βουβουζέλος. Πρόσεξε. Το πείσμα, δηλ., η επιμονή στο διαπιστωμένο λάθος χαρακτηρίζει τους ανόητους. Από τότε που ο σοσιαλισμός έγινε επιστήμη, πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε σαν τέτοιο. Δηλαδή να τον μελετάμε. (Φρ. Ενγκελς). Για όσους λοιπόν μελετάνε τον επιστημονικό σοσιαλισμό, θεωρητικά είναι πέρα για πέρα διαπιστωμένο-και η πείρα όλων των ευρωπαϊκών επαναστάσεων και επαναστατικών κινημάτων το έχει επιβεβαιώσει πέρα για πέρα- ότι ο μικροαστός διανοούμενος, ο μικροϊδιοκτήτης, ο μικρονοικοκύρης (κοινωνικός τύπος που στην Ευρώπη αντιπροσωπεύεται πολύ πλατιά και μαζικά), που στον καπιταλισμό συνεχώς και πολύ συχνά δοκιμάζει μια απίστευτα απότομη και γρήγορη χειροτερέψει της ζωής του και
    την καταστροφή, όπως αυτή που ζούμε σήμερα, περνά εύκολα σε άκρα επαναστατικότητα.
    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Η αφέλειά σου φανερώνει την θέση που λέει ότι, πάντα στην κοινωνία κυρίαρχη ιδεολογία, είναι η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης. Ο μικροαστισμός, δηλ., η κολακεία των πολιτικά
    καθυστερημένων ανθρώπων, με τον οποίο είναι διαποτισμένος ο ελληνικός λαός και επιτομή
    του οποίου είναι ο αφοριστικός λίβελος της Σώτης. Εσύ το θέλησες. Τώρα θα κάνεις υπομονή.
    "Ο αναρχισμός ήταν συχνά ένα είδος τιμωρία για τα οπορτουνιστικά αμαρτήματα του εργατικού κινήματος. Ο οπορτουνισμός και ο αναρχισμός. Τα δύο αυτά εκτρώματα συμπληρώνουν το ένα το άλλο" έλεγε ένας γνωστός μαρξιστής επαναστάτης.
    Τη μικροαστική επαναστατικότητα, που σε κάθε τι ουσιαστικό, διαχρονικά, όχι μόνο κάνει υποχωρήσεις από τους όρους και τις ανάγκες του συνεπούς ταξικού αγώνα της εργατικής τάξης, αλλά καλεί την εργατική τάξη να γίνει ουρά των εκμεταλλευτών, υποχωρώντας από τους όρους και της ανάγκες της ταξικής πάλης.
    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Φίλε Κωστή, γεια σου και πάλι,

    Το δημοσιευμένο άρθρο στην αντικομουνιστική φυλλάδα "Αthens Voice" της Σώτης, που ανάρτησες στο blog σου, δεν είναι τίποτε άλλο από έναν λίβελο ενάντια στην ιστορία και τη δράση του ΚΚΕ, του πρωτοπόρου, του πιο ηρωικού, πιο αποφασιστικού, οργανωμένου τμήματος της εργατικής τάξης, την κύρια δύναμη αντίστασης, πάντα και τώρα, το ισχυρό ανάχωμα στις επιθέσεις και τους σφετερισμούς της άρχουσας τάξης. Ο εν δυνάμει οργανωτής της εργατικής τάξης για την πραγματοποίηση του ιστορικού της χρέους.
    Η Αλήθεια είναι ότι με ένα τέτοιο αφοριστικό λιβελογράφημα δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς. Αυτό ήθελα να δείξω με το ειρωνικό μου σχόλιο, αλλά επειδή φαίνεται, από την ταραχή σου, ότι δεν το κατάλαβες, για το δικό σου το χατήρι θα τοποθετηθώ "πάνω σε ιδέες που εκφράζει η Σώτη". Τις πολύ "πρωτότυπες" ιδέες. Το τυρί το είδες τη φάκα δεν την είδες. Εσύ το θέλησες.
    Την "πρωτοτυπία", διάβαζε "κοινοτοπία", του αφοριστικών ισχυρισμών της Σώτης, τις αποκαλύπτεις εσύ ο ίδιος στο σχόλιο σου (11.14) λέγοντας ότι " τα ίδια λέει ο ελληνικός λαός".
    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. "Τα ίδια λέει όλος ο ελληνικός λαός" λες, αλλά δεν καταλαβαίνεις, ότι μόνο αυτό φτάνει για
    να αντιληφθεί κανείς την αφέλειά και τον δογματισμό σου. Τον ίδιο δογματισμό που έχουν και αυτοί τους οποίους υποστηρίζεις. Που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να ιδεολογικοποιούν την πλάνη τους, στις καλύτερες των περιπτώσεων, την "πρωτοτυπία" των ιδεών τους, το ¨βάθος" της σκέψης τους, τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, "κατακεραυνώνοντας" όσους δεν τους αποδέχονται, όσους δεν τους ακολουθούν και φυσικά γράφουν λίβελους ενάντια σε κείνους που τους ξεσκεπάζουν.
    "Τα ίδια λέει όλος ο Ελληνικός λαός " Μπορείς να σκεφθείς την αξία αυτής της "επιστημονικής" απόδειξης που προβάλεις, νομίζοντας ότι έπιασες τον ταύρο από τα κέρατα.
    (συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Και κάτι ακόμα, σημαντικό και κρίσιμο. Ακούμε και ξανακούμε για συνάντηση , συμπόρευση κ.λ.π. Αριστεράς κι οικολογίας. Σωστό και απαραίτητο.
    Ομως στο εν λόγω κείμενο το μόνο σχετικό που βρήκα είναι κάτι για περιβαλλοντική προστασία. Ουτε λέξη για μια άλλη ανάπτυξη - την περίφημη πράσινη- ούτε τίποτα σχετικό .
    Από τις θηριώδεις ελλείψεις της Αριστεράς ( η όλων των Αριστερών αν προτιμάτε ) είναι το μη μπόλιασμα της σκέψης της , των προτάσεων της, της κουλτούρας της με την οικολογία. Η έλλειψη αυτή δεν καλύπτεται με την πολιτική συμμαχίας η συμμαχιών με τους Οικολόγους, οι οποίοι , υποθέτω, θα προτιμήσουν κόμματα πιο οικολογικά από τα τωρινά Αριστερά. Αυτή την παρατήρηση την έκανα και για ένα κείμενο του Γιάννη Βούλγαρη από τα Νέα , που αναρτήθηκε σε αυτό τό blog και δεν έλεγε απολύτως τίποτα για αυτό το θέμα.
    Αν θέλουμε να μιλάμε για νέες ιδέες, προτάσεις, φιλοσοφίες , κινήματα ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν κι όχι η ξανανακάλυψη της Αμερικής, δηλαδή της γοητείας της αγοράς.
    Φιλικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Φίλε Κωστή,
    Επειδή είναι φανερό ότι έγινε μπέρδεμα, γιατί δεν ήταν δυνατόν να σου στείλω το σχόλιο όλο μαζί, η σειρά διαβάσματος των σχολίων είναι:
    1. Φίλε Κωστή ... 2. Η αφέλειά σου...3. Είναι ιστορία...4. Δεν είναι ικανός.. 5, τα ίδια λέει..
    6. Η επίφαση είναι..7. Αστική κοινωνία... 8. Χάθηκες μόνο..9. Η κυρίαρχη... 10. Η ηθική της πίστης... 11. Λες τώρα...12. Η ανάρτηση αυτού.. 13. Γεγονός που... 14. Δεν υπάρχει.. 15. Τι πρέπει να γίνει.. 16. Όταν κανείς..
    Συγνώμη για την αναστάτωση. Άντε κι ο θέος βοηθός!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Τηλέμαχε
    έλειπα σήμερα όλη την ημέρα και έτσι δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω όσα έγραψες.

    Ετσι για να μη πελαγοδρομούμε και να μην τρελαίνεσαι και σύ και κατεβάζεις σεντόνια, ας κεντράρουμε στο κεντρικό θέμα της σκέψης σου.
    Το ζήτημα της εργατικής τάξης και του ιστορικού ρόλου που σύμφωνα με τον Μάρξ έχει στην απάντηση του θεμελιώδους ερωτήματος της αριστεράς, που είναι "γιατί υπάρχει κοινωνική ανισότητα και πως αυτή θα εξαλειφθεί".

    Ο πρώτος που κατάλαβε, ότι, η θεωρητική ορθότητα των αναλύσεων του Μάρξ, δεν λέει και πολλά πράγματα ήταν ο πρώτος αναθεωρητής του, ο Λένιν, που μέσα από την συμπλήρωση της μαρξιστικής θεωρίας, με την θεωρία του Ιμπεριαλισμού, άλλαξε και το υποκείμενο της ιστορίας και έτσι, την θέση της εργατικής τάξης την πήρε το εθνικό και παγκόσμιο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα.
    Περάσαν όμως τα χρόνια και περάσαμε από την εποχή του ιμπεριαλισμού στην εποχή της κρίσης του 29 και του παγκοσμίου πολέμου, που έληξε με ένα παγκόσμιο συμβόλαιο, μια ανακωχή, της εργατικής τάξης και των αγροτών, με την αστική τάξη.
    Οι εργάτες και οι αγρότες, πήραν την κοινωνική ασφάλιση , τον βασικό μισθό και την σύνταξη και τα παιδιά τους, μέσα από την μαζική παιδεία, πήραν το διαβατήριο, να μην είναι εργάτες, αλλά να γίνουν επαγγελματίες με πτυχίο, να συγκροτήσουν την μεσαία τάξη.
    Ετσι τα κομμουνιστικά κόμματα του μεσοπολέμου και τα φασιστικά, που ήταν κυρίως νεολαίοι των χαμηλών τάξεων, μαράζωσαν και έκτοτε στις ανεπτυγμένες χώρες, είτε εξαφανίστηκαν τα κομμουνιστικά κόμματα, είτε περιθωριοποιήθηκαν.
    Αντίθετα άνθισαν τα κινήματα της νεολαίας, Μάης του 68, Πολυτεχνείο, Καταλήψεις Αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα κλπ, που τα συγκρότησαν ακριβώς τα παιδιά των χαμηλών τάξεων που αποκόπηκαν πλέον από την τάξη των γονιών τους και αγωνιούσαν για το μέλλον των μεσαίων στρωμάτων.

    Είναι πολύ πιό σύνθετη απ'ότι βλέπεις η ιστορία και έχω γράψει αναλυτικά γι'αυτά σε συγκεκριμένες αναρτήσεις.

    Η εργατική τάξη, δεν αναπαράγεται πλέον κληρονομικά, αλλά από όσους αποτυγχάνουν να σπουδάσουν και να αλλάξουν τάξη.
    Δεν μπορεί χωρίς τους νέους της που ήταν ο στρατός της, να κάνουν καμιά επανάσταση και απλώς παλεύουν για στοιχειώδη σύνταξη.

    Το ΚΚΕ αυτά δεν τα καταλαβαίνει. Εσύ μπορείς τουλάχιστον να τα διαβάσεις. Κάτι θα καταλάβεις.

    Ομως το αίτημα για κατάργηση των ανισοτήτων, δεν σταματάει, επειδή η εργατική τάξη, δεν είναι το υπερόπλο που "είχαμε" και μείς οι Δημοκράτες Αριστεροί , ψάχνουμε νέους τρόπους για να το πετύχει η κοινωνία.

    Το ότι δεν καταλαβαίνουν οι δογματικοί φανατικοί την στάση μας και τις απόψεις μας, δεν σημαίνει ότι μπορούν να γράφουν βαριές κουβέντες. Τα παίρνουμε με την ημιμάθειά τους.
    Γίνονται πιόνια της εξουσίας που ποντάρει ακριβώς στην αμορφωσιά τους και διασπούν την Αριστερά.

    Υ.Γ. Το μπλόγκ δεν είναι δικό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Προσπάθησα να βάλω μια τάξη, διαγράφοντας τα διπλά σχόλια του Τηλέμαχου - κάτι άλλο δεν μπορώ να κάνω. Εάν θέλεις Τηλέμαχε στείλε όλο το σχόλιό σου με email στο aristeristrouthokamilos@gmail.com να στο δημοσιεύσω σαν ανάρτηση και να σου απαντήσει όποιος θέλει - εδώ δεν φοβόμαστε τις διαφορετικές απόψεις ούτε τον διάλογο. Και συ έχεις άποψη - με την οποία διαφωνώ αλλά αυτό δεν έχει σημασία, όσο η συζήτηση.
    Ευθύνη όσων αναρτήσεων ανεβαίνουν στο blog αυτό, έχω εγώ και όχι ο Κωστής, εκτός των άρθρων του και των σχολίων του. Τα άρθρα που ανεβαίνουν λοιπόν Τηλέμαχε, δεν είναι απόψεις κανενός κόμματος αλλά προσωπικές - ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Δεν νομίζω.
    Εδώ δεν μιλά η εργατική τάξη αλλά ο Φώτης, ο Γιώργος, ο Κώστας κλπ
    Οι άνθρωποι συνενώνονται σε μερικά κοινά επίδικα αλλά ο καθένας έχει την προσωπικότητά του και δεν απεμπολεί τον τρόπο σκέψης του για να ευθυγραμμιστεί 100% με την "γραμμή" - αυτό είναι λοβοτομή, κάτι που δεν θα το επιτρέψουμε στον νέο φορέα, το κόμμα λουκουμά που ειρωνικά αποκαλείς. Εμείς δεν χρειαζόμαστε στρατό για να καταλάβουμε την εξουσία ούτε στρατιωτική πειθαρχία - γι αυτό βάζουμε μπροστά τον πλεονασμό Δημοκρατική στο Αριστερά. Γιατί υπάρχει μια κακή παράδοση που θέλει την αριστερά μια "πρωτοπορία" που δρα για το καλό μας χωρίς εμάς - γι αυτό φτάσαμε στην δικτατορία της νομενκλατούρας στην ΕΣΣΔ και σε σοσιαλφασιστικά κόμματα σαν το σημερινό ΚΚΕ στην χώρα μας.
    Αυτά για το παρόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Μια διευκρινιστική ( που λέγαμε παλιά ) ερώτηση Γιώργο: Σοσιαλφασιστικό το ΚΚΕ; Ισχύει ο χαρακτηρισμός η ξέφυγε; Ρωτώ γιατί παρόμοιους χαρακτηρισμούς είδα και σε κείμενο του Νεφελούδη για το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ στην ιστοσελίδα του νέου κόμματος, κείμενο που αφορούσε την στάση του ΚΚΕ στην απεργία των ναυτεργατών, μήπως είναι γενικώτερη αποψή σας.
    Νομίζω παρόμοιους ισχυρισμούς δεν έχεις απευθύνει στη ΝΔ η στο ΠΑΣΟΚ - και πολύ ορθώς δεν έχεις απευθύνει. Το να διαφωνείς με την πολιτική ενός κόμματος σε συγκεκριμένο θέμα η και σε όλα είναι ένα πράγμα, το να το βαφτίζεις σοσιαλφασιστικό , φασιστικό κ.λ.π. είναι κάτι άλλο. Πέρα της κατάχρησης του όρου. Το να τεντώνεις το ραβδί από την άλλη πλευρά για να το ισιώσεις δεν είναι πάντα σωστή τακτική.
    Υ.Γ. Ο όρος σοσιαλφασιστικό τι σημαίνει ακριβώς ; σοσιαλφασίστες λέγαν οι σταλινικοί τους σοσιαλδημοκράτες στη γερμανία στον μεσοπόλεμο. Τον όρο χρησιμοποιεί κατά κόρον η ΟΑΚΚΕ για όλα τα κόμματα. ΄
    Φιλικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Είναι ΔΥ μια προσωπική μου άποψη από παλιά που τη βρίσκω δικαιωμένη από τις εξελίξεις.
    Μην μπερδεύεις τις απόψεις μας με το νέο κόμμα - δεν είναι σαν τα παλιά κόμματα αυτό, με ευθυγραμμισμένες απόψεις - το συνδημιουργούμε αλλά δεν μας υποκαθιστά ως ...υπεροντότητα. Προσπαθούμε αυτά να τα ξεχάσουμε - οπότε μην ψάχνεσαι...

    Σοσιαλφασισμός σημαίνει σοσιαλισμός στα λόγια, δικτατορία στην πράξη (το σύστημα ΕΣΣΔ-ΚΚΕ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Φίλε Κωστή, γεια σου,

    Χωρίς καμία πρόθεση να σε μειώσω ή να σε προσβάλω, το αντίθετο, νάσαι σίγουρος ότι με συγκινεί ιδιαίτερα το πραγματικό σου ενδιαφέρον και η αγωνία σου, για την εξέλιξη και την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος, και το πως τελικά θα γίνει δυνατό να ξεπεραστεί η σημερινή δύσκολη συγκυρία για τον λαό μας, πίστεψέ με, αλλά, φίλε Κωστή, είσαι περιβόλι.
    Στο ξαναλέω. Μη βιάζεσαι. Έλειπες όλη τη μέρα και με το που γύρισες "βιάστικες να προσπεράσεις" που έλεγε ένα παλιό, πολύ ατμοσφαιρικό τραγούδι. Ηρέμησε.
    Έτσι κι αλλιώς η ζωή τρέχει για όλους μας.
    Πρόσεξε τώρα. Το επίμαχο θέμα δεν είναι αυτό της ".. σκέψης σου" όπως λες, αλλά το άρθρο
    της Σώτης. Αυτό λοιπόν που κάνεις, το καταλαβαίνεις η όχι, λέγεται στρεψοδικία. Αυτό δεν σε βοηθά. Στην πολιτική διόρθωση χωρίς κριτική, και αυτοκριτική εννοείται, δεν γίνεται. Γίνεται; Πρέπει να δεις το λάθος σου. Τέτοια προβοκατόρικα κείμενα, όπως αυτό που υποστηρίζεις, στρέφονται καθαρά ενάντια στο λαικό κίνημα, και νάσαι βέβαιος ότι σε καμία περίπτωση δεν ευνοούν ένα κόμμα στο ξεκίνημά του, ακόμα κι αν αυτός είναι ο σκοπός του, πράγμα το οποίο βεβαίως και δεν υποστηρίζω.
    Όλα τα άλλα που αναφέρεις στο τελευταίο σου σχόλιο είναι, όπως λέει ο φίλος Γιώργος, προσωπικές, μα εντελώς προσωπικές απόψεις. Στ' αλήθεια σου λέω με συγκινείς πολύ.
    Ελπίζω ότι θα μας δοθούν κι άλλες ευκαιρίες, αλλά για να μη "πελαγοδρομούμε, δυο αναφορές μόνο, από τις οποίες αν δεν σε νικήσει και πάλι ο μικροαστισμός σου, μπορείς να βοηθηθείς.
    "Ακόμα κι' ένα παιδί καταλαβαίνει, (εκτός από εκείνους που επιμένουν στις προσωπικές τους απόψεις(;) πως αν ένας κοινωνικός σχηματισμός δεν αναπαράγει τους όρους της παραγωγής, επιτελώντας συγχρόνως την παραγωγική διαδικασία, δεν πρόκειται να επιζήσει ούτε για ένα χρόνο" (Καρλ Μαρξ, γράμμα στον Κούγκελμαν)
    "Οι προλετάριοι διαθέτουν "ταξικό ένστικτο".. το ταξικό ένστικτο των προλετάριων, έχει ανάγκη να
    ε κ π α ι δ ε υ τ ε ί μόνο για να μετατραπεί σε προλεταριακή ταξική θέση. Αντίθετα, το ταξικό ένστικτο των μικροαστών, και των διανοουμένων επομένως, πρέπει να
    ε π α ν α σ τ α τ ι κ ο π ο ι η
    θ ε ι. Δηλαδή πρέπει να κάνουν ριζική επανάσταση στο σύστημα των ιδεών που έχουν: μακρόχρονη, επίμονη και δύσκολη επανεκπαίδευση. Ένας αγώνας εξωτερικός και εσωτερικός δίχως τέλος" (Λουί Αλτουσέρ, ΘΕΣΕΙΣ, εκδ., Θεμέλιο, ζ' έκδοση, σελ. 39). Και τρεις συμβουλές. Μελέτη, μελέτη, μελέτη της μαρξιστικής θεωρίας.
    Υ.Γ. Συγνώμη και πάλι για την αναστάτωση. Η πρόσκλησή σας με τιμά. Θα προσπαθήσω
    να ανταποκριθώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Οπότε όμως Γιώργο αν το ΚΚΕ είναι φασιστικό στην πράξη , αυτό σημαίνει ότι αποτελεί κίνδυνο για τη Ελληνική Δημοκρατία , πιο πολύ απότι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Οτι είναι μεγαλύτερο αντίπαλο δέος για σένα απότι τα άλλα κόμματα. Είναι σωστό το συμπερασμά μου;
    Φιλικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Τηλέμαχε.
    Δεν κατάλαβες τίποτε. Φυσικό είναι. Είναι δύσκολο για κάποιον που μαθαίνει από τσιτάτα ευαγγελίων, να καταλάβει.
    Αστο καλύτερα. Ας πάμε πάρακάτω.

    Δεν ζήτησα συγνώμη, με σκοπό να προσπεράσω τίποτε. Δεν το συνηθίζω.
    Απλά έλειπα όλη την μέρα και είδα να έχεις γράψει 20 περίπου σχόλια, όπου δεν είχε έννοια να σου απαντήσω πλέον σε καθένα, απ'αυτά. Ούτε να τα χαρακτηρίσω συλήβδειν ήθελα. Κατάλαβα ότι το κεντρικό σου πρόβλημα ήταν αυτό του ρόλου της εργατικής τάξης.
    Σου απάντησα, γιατί είμαστε σε άλλους κόσμους. Σου είπα ότι αναλυτικώτερα, έχω γράψει γι'αυτά τα ζητήματα και εδώ στην ΑΣ και αν ήθελες θα μπορούσες να τα δείς.
    Αυτά.
    Τώρα αυτό το γενικό σημείωμα με το τι είπε ο Μάρξ ή ο Αλτουσέρ, για την ταξική συνείδηση, τα γνωρίζω από την δεκαετία του 70 και ξέρω καλά τι χρήση έχουν. Ομως είναι ξεπερασμένα πλέον από την ίδια την αλλαγή που σου περιγράφω, στην θέση της εργατικής τάξης, στις προηγμένες χώρες, μετά τον Β'ΠΠ.
    Τώρα αν με την παρούσα κρίση "καταστραφεί" το συμβόλαιο και αλλάξουν πάλι οι όροι, μπορεί να ξανααποκτήσουν έννοια οι ρήσεις του Μάρξ και του Αλτουσέρ, αλλά μου φαίνεται κομμάτι δύσκολο.
    Τέλος πάντων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Δ.Υ.
    Συμφωνώ με τον Γιώργο.
    Δεν συμμερίζομαι το συμπέρασμά σου.
    Το ΚΚΕ δεν είναι επικίνδυνο για την Δημοκρατία, για άλλον λόγο.
    Το ΚΚΕ είναι ανίκανο να είναι κίνδυνος.
    Δεν φτάνει βλέπεις να είναι φασίστας ή σοσιαλφασίστας κάποιος, πρέπει και να μπορεί. και δεν μπορεί. Είναι πεθαμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Το ΚΚΕ δεν είναι κίνδυνος, είναι παράγοντας, στέρησης δύναμης στο προοδευτικό κίνημα. Γι'αυτό και μόνο, εμένα με απασχολεί η ύπαρξή και η λειτουργία του. Εγκλωβίζει παίκτες. Είναι "χρήσιμος ηλίθιος" του συστήματος, προβοκάτορας του προοδευτικού κινήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Λυπάμαι αλά εγώ διαφωνώ.
    Ο φασισμός ήταν συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα , συγκεκριμένη ιδεολογία συγκεκριμένης εποχής. Μετά τη μεταπολίτευση έγινε κατάχρηση του όρου ( όπως και του όρου σταλινικός - ή αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση ).
    Ακόμη και το ΛΑΟΣ ( κατά την γνώμη μου ) δεν είναι φασιστικό.
    Το θέμα είναι ότι αν το ΚΚΕ είναι φασιστικό είναι πιο μακρυά μας ( πολιτικά ) , ακόμη κι από τη Ν.Δ. Δεν μπορείς να συμμαχήσεις μαζί του ούτε στο παραμικρό θέμα , εφόσον είναι φασιστικό, π.χ. στην υπεράσπιση ενός πάρκου.
    Φιλικά
    Δ.Τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Σύμφωνοι.
    Οσον αφορά την συνεργασία μαζί του, έστω και για ένα πάρκο, δοκίμασε το και αν το πετύχεις, θα σου βγάλω το καπέλο.
    Το θέμα με το ΚΚΕ, δεν είναι αν είναι πιό κοντά από την ΝΔ ή το ΛΑΟΣ.
    Είναι στον κόσμο του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Με το ΚΚΕ το θέμα δεν είναι αν διαφωνείς ή συμφωνείς.
    Αν διαφωνείς είσαι ο μπήξε και ο δείξε.
    Αν συμφωνείς, είσαι ύποπτος, επειδή η γιαγιά σου είχε καρούλια.
    Μόνο αν υποταχθείς δεχόμενος να εξαφανισθείς,να γίνεις αλειφή, υπάρχει περίπτωση να μην σε βρίσει, ακριβώς επειδή δεν θα έχεις ταυτότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Υπό την έννοια του μίσους στο διαφορετικό, ακόμη και αν συμφωνεί, είναι φασιστική οντότητα.
    Εχει άποψη Αρείων -"εμείς οι κομμουνιστές είμαστε από άλλο μέταλλο, όπως θάλεγε και ο Στάλιν"- όπως μας θυμίζει ο Βάιντα στο"Άνθρωπος από μάρμαρο" και "μιαρών".
    Είναι σίχαμα με άλλα λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Αντιληπτόν. Μόνο που η μισαλλοδοξία υπήρχε πρίν από τον Στάλιν και τον Χίτλερ και θα υπάρχει για πολύ ακόμα. παραπέμπω στην υπέροχη ομώνυμη ταινία του Γκρίφιθ. Τέλος τα κόμματα , οι άνθρωποι δεν μένουν αναλλοίωτα, οι. Πολλές φορές τα ΚΚ ( και το ΚΚΕ βέβαια ) μπορεί να αλλάξουν κάτω από την πίεση της κοινωνίας, των συνθηκών. Ορα το ΚΚΕ στην κατοχή. Μπορεί είπα, να εξηγούμεθα.
    Φιλικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Και το πρόβλημα θα ήταν ανάξιο λόγου, αν αυτή την αντίληψη δεν την καλλιεργούσε και στις ομογάλακτες ομαδούλες, από το ΝΑΡ μέχρι τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και τους Αναρχοσταλινικούς που είναι οι αντιεξουσιαστές "μας".
    Είναι αυτό που σου έλεγα πάραπάνω, ότι η παρουσία του προβοκάρει το προοδευτικό κίνημα και μετατρέπει τους "κομμουνιστές" σε "χρήσιμους ηλιθίους".
    Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το "αντιδημοκρατικό ρεύμα" που ηγεμονεύει σε όλους αυτούς, είτε με την μορφή του "να καεί το μπουρδέλο η βουλή" είτε με την μορφή της απαξίωσης των δημοκρατικών θεσμών, τάχα μου με αντίβαρο το κίνημα.
    Μη το συνεχίσουμε όμως, επειδή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Χάθηκε ένα κομμάτι.
    Αλλά τώρα βαριέμαι να το ξαναγράψω.
    Οσον αφορά τις μεταμορφώσεις του , ήταν πάντα υποκριτικές. Ξεχνάς φαίνεται την ΟΠΛΑ. Ρώτα τον Στίνα και τους τροτσκιστές, να σου πούνε.
    Ηταν "δημοκρατικοφανείς" με όσους τους εξυπηρετούσαν και όσο τους εξυπηρετούσαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Το χειρότερο βέβαια είναι ότι με την υπονόμευση της δημοκρατίας, αφήνει ως θεμιτή μόνο μια διέξοδο.
    Την βία.
    Και ναί μεν το ίδιο εννοεί, την δική του οργανωμένη βία, ως μοναδικού δικαιούχου, ως έχοντος την βούλα από την ίδια την μαμή, την ιστορία, αλλά άλλοι, αμφισβητούν αυτό το μονοπώλιο της βίας και την ασκούν επίσης, επειδή βρήκαν πλαστή μεν , αλλά διαθήκη δε, που τους άφηνε αυτούς κληρονόμους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. kostis ανοίγεις πολλά ζητήματα. Σηκώνουν συζήτηση και σελίδες αναλύσεων. Απλά ούτε όλα τα Κ.Κ. είναι και ήταν ίδια σε όλες τις χώρες και σε όλες τις εποχές. Ορα Ιταλικό Κ.Κ., το γαλλικό κ.λ.π. . Τό ίδιο ισχύει και για άλλους χώρους π.χ. τον αναρχικό. Ενδεικτικά σου προτείνω το καταπληκτικό βιβλίο του Χομπσμπάουμ Οι Επαναστάτες. Αυτά και καλή εβδομάδα.
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU