Τρίτη 6 Ιουλίου 2010

Η δική μας Αριστερά


από τον ΣΥΝΠΟΛΙΤΗ ΣΤΑΓΕΙΡΩΝ ΑΚΑΝΘΟΥ

Δημοκρατική Αριστερά

Υπό μία έννοια, τα όσα συμβαίνουν στον χώρο της αριστεράς στην Ελλάδα, φαντάζουν σαν έργο το οποίο το έχουμε ξαναδεί πριν σαράντα τόσα χρόνια. Η ουσία δε της υπόθεσής του είναι τόσο ίδια που αν ήταν πρωτοχρονιά θα λέγαμε «ευτυχισμένο το 1968». Φαίνεται ότι ο «Σισύφειος» κύκλος του βράχου κρατάει περί τα σαράντα χρόνια.

Είναι νωρίς ακόμα να πούμε με σιγουριά αν θα τα καταφέρει το νέο κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς που ιδρύθηκε από μέλη και στελέχη του ΣΥΝ της ανανεωτικής πτέρυγας. Κι αυτό γιατί, εδώ που φτάσαμε, χρειάζονται πλέον αποδείξεις τόσο για το αληθές των προθέσεων και διακηρύξεων όσο και για την ικανότητα διαχείρισης της υπόθεσης. Οι οιωνοί είναι καλοί, αλλά και οι προϋποθέσεις είναι προϋποθέσεις.

Ο χώρος υπάρχει και έχει βαθιές ρίζες στο σώμα της αριστεράς. Αυτά που λέει ο Τσίπρας (ότι δηλαδή δεν υπάρχει χώρος) είναι παιδικές ελαφρότητες κουκουέδικης έκδοσης και εδράζονται στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης του κόμματός του και της θεσούλας του.

Ο χώρος υπάρχει και είναι αυτός που καταλαμβάνει - σφετεριζόμενος - αυτός και η παρέα του, νομίζοντας ότι με την χρησικτησία μπορεί να κατοχυρώσει ιδιοκτησία στις ιδέες της ανανεωτικής αριστεράς. Τέλος πάντων όμως, το θέμα μας δεν είναι ο Τσίπρας ή ο Αλαβάνος και οι συν αυτοίς κομουνισμένοι. Στο κάτω – κάτω απεδείχθη η παροιμιώδης ανεπάρκειά τους να αναδείξουν τον ΣΥΝ σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων όταν η κοινωνία τους το ζητούσε. Αντ’ αυτού μαλώνουν μεταξύ τους –γελοίως και χωρίς αρχές- για το πάπλωμα.

Η επιτυχία του εγχειρήματος της Δημοκρατικής Αριστεράς θα κριθεί –κατά την άποψή μας- από δύο πράγματα.
Το πρώτο είναι η συνέπεια και η αρμονία μεταξύ διακηρύξεων και αριστερής ουσίας. Εάν το κόμμα γίνει φορέας δήθεν αριστερού εργατισμού, λαϊκισμού, ή συντεχνιασμού, το παιχνίδι είναι χαμένο. Για τα παραπάνω υπάρχουν αυθεντικότεροι εκφραστές. Ή θα πει αλήθειες και θα τις στηρίξει, ματώνοντας αν χρειαστεί, μέσα στην κοινωνία, ή δεν έχει λόγο ύπαρξης. Υπάρχουν πολλά άλλα κόμματα με την γνωστή λογική και φιλοσοφία, για να επιλέξει κανείς, δεν χρειάζεται ακόμα ένα.

Το δεύτερο είναι να αντιληφθούν ότι στην εποχή μας δεν μπορούν να λειτουργήσουν και να προκόψουν κόμματα με τις καθιερωμένες δομές (γραφεία, κομματικές οργανώσεις, κ.λ.π). Κι αυτά πρέπει να υπάρξουν, αλλά το κύριο βάρος είναι να βρεις τρόπο και μέσα να φτάσει ο λόγος σου στον κόσμο.
Ως γνωστόν, τα κόμματα της αριστεράς, πρωτίστως, τα τροφοδοτεί και τα κινεί η νεολαία, η οποία, με την σειρά της, για να στρατευθεί σε μια υπόθεση πρέπει να της δώσεις όραμα, «πιασάρικο» και ολίγον ανεδαφικό, δηλαδή –εν ολίγοις- να την «παραμυθιάσεις». Επειδή όμως οι αλήθειες που πρέπει να αρθρώσει η Δημοκρατική Αριστερά δεν είναι τέτοια παραμύθια, αλλά βασίζονται πρώτα στην λογική και στην σημερινή πραγματικότητα και μετά στο όραμα και στο συναίσθημα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο, παρά η πρόσβαση στα ΜΜΕ και κυρίως στην τηλεόραση. Δηλαδή καλύτερα να μην έχει πουθενά γραφεία σε όλη την Ελλάδα –τρόπος του λέγειν- αλλά να έχει σταθερό βήμα σε μία καλή εφημερίδα και ένα καλό τηλεοπτικό κανάλι, αν δεν μπορεί να έχει δικά του.

Η Δημοκρατική Αριστερά έχει προνομιακό ακροατήριο στους πολίτες που σκέφτονται με το δικό τους μυαλό και δεν ετεροκαθορίζονται από ιδεοληψίες, δόγματα και κόμπλεξ. Θέλουν αλήθειες. Πιστεύουν σε μια καλύτερη κοινωνία, η οποία όμως δεν θα έρθει με νηστεία, προσευχή και εξορκισμούς, ούτε με «επαναστάσεις - εφιάλτες», αλλά με μικρά – μικρά βήματα και πρωτίστως με παιδεία. Αυτός ο κόσμος είναι δύσκολος κόσμος αλλά είναι και σίγουρος, μακράς πνοής. Με αυτόν τον κόσμο πρέπει να ανοίξει διάλογο η Δημοκρατική Αριστερά.
Δύο προϋποθέσεις λοιπόν: Αλήθειες χωρίς κόμπλεξ και τηλεόραση για να ακούσει ο κόσμος αυτές τις αλήθειες.

13 σχόλια:

  1. Διάβασα με ενδιαφέρον το άρθρο. Αυτό που με παραξενεύει είναι ότι ο γράφων οριοθετείται προς την λαϊκιστική αριστερά δεν λέει κουβέντα όμως για τα όρια του νέου κόμματος από δεξιά. Κάνει γαργάρα το μείζον ερώτημα των καιρών, ένα αριστερό κόμμα είναι με την μεριά των δοκιμαζόμενων εργαζομένων και συνταξιούχων ή υπέρ της διάσωσης των τραπεζών με την καταστροφή των εργαζομένων; Φοβάμαι ότι το νέο κόμμα είναι συμπληρωματικό του ΠΑΣΟΚ έχει τις ίδιες θέσεις με το ΠΑΣΟΚ για την έξοδο από την κρίση μέσω ΔΝΤ και έτσι ευρίσκεται από την ααπέναντι μεριά με τους εργαζόμενους. Ένα τέτοιο κόμμα κατ' εφημισμόν είναι αριστερό όσο κατ' εφημισμόν είναι σοσιαλιστικό το δεξιό νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τηλεόραση; Εφημερίδα; Μα απορώ γιατί προβληματίζεσθε, αγαπητέ. Τόσο ο Σκάι, όσο και η Καθημερινή, είναι ήδη προθυμότατοι να παρέξουν την απαιτούμενη (;) θαλπωρή. Υπό την αιγίδα του "ιεροκήρυκα του νεοφιλελευθερισμού" Μπάμπη Παπαδημητρίου, βεβαίως-βεβαίως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι θλιβερό να θεωρείτε βασική προϋπόθεση για την επιτυχία ενός (κατ'όνομα τουλάχιστον) αριστερού κόμματος να τα έχει καλά με τα κανάλια των μεγαλοεπιχειρηματιών-εφοπλιστών. Αυτή η στήριξη θα έρθει λόγω συμπάθειας στο πρόσωπο του Κουβέλη και του Μαργαρίτη ή λόγω του βολικού για τα συμφέροντα πολιτικού τους λόγου; Και πώς συμβιβάζεται αυτό με την πρώτη προϋπόθεση, τις "αλήθειες χωρίς κόμπλεξ";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λέει ο γράφων το άρθρο: "Εάν το κόμμα γίνει φορέας δήθεν αριστερού εργατισμού, λαϊκισμού, ή συντεχνιασμού, το παιχνίδι είναι χαμένο. Για τα παραπάνω υπάρχουν αυθεντικότεροι εκφραστές". Μήπως και για την στήριξη της πολιτικής του ΔΝΤ δεν υπάρχουν αυθεντικότεροι εκφραστές;; (Το ΠΑΣΟΚ). Δεν μένει χώρος για σας παιδιά, πάρτε το απόφαση. Εκτός αν σε κάποια κυβέρνηση "Εθνικής Σωτηρίας" αποτελέσετε το αριστερό άλοθι του κεφαλαίου και σας δώσουν και κανένα υπουργείο σαν μαϊντανούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμα: τυχαίο; δεν νομίζω...

    "δεν λέει κουβέντα όμως για τα όρια του νέου κόμματος από δεξιά"
    "το νέο κόμμα είναι συμπληρωματικό του ΠΑΣΟΚ"
    "κατ' εφημισμόν είναι αριστερό"
    "Τόσο ο Σκάι, όσο και η Καθημερινή, είναι ήδη προθυμότατοι να παρέξουν την απαιτούμενη (;) θαλπωρή"
    "τα έχει καλά με τα κανάλια των μεγαλοεπιχειρηματιών-εφοπλιστών"
    "λόγω του βολικού για τα συμφέροντα πολιτικού τους λόγου"
    "το αριστερό άλοθι του κεφαλαίου"
    "για την στήριξη της πολιτικής του ΔΝΤ δεν υπάρχουν αυθεντικότεροι εκφραστές"

    Δεν λέω...επαγγελματική δουλειά!
    Καλά ρε παιδιά, δουλειά δεν έχετε; Υποτίθεται ότι ετοιμάζετε την επανάσταση - που βρίσκετε χρόνο για τους δεξιούς και το κόμμα τους, βραχίονα του συστήματος;
    Χαμένος κόπος άλλωστε, τάχουμε βρει με τους εφοπλιστές και προχωράμε ακάθεκτοι. Αργήσατε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο ανώνυμος των 12:14 είμαι εγώ, δεν πρόλαβα να γράψω όνομα γιατί ήμουν στη δουλειά και πλάκωσε κόσμος. Αντί να απαντήσεις επί της ουσίας για αυτά που γράφουμε (έστω, γράφω, δε μιλάω εκ μέρους κανενός άλλου) μας εγκαλείς επειδή γράψαμε ως ανώνυμοι. Μάλιστα.
    Πάνος Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είδες Πάνο Δ., που τώρα τουλάχιστον ξέρω τι είπες εσύ; Δεν μπορώ να απαντώ στον Λαό των Ανωνύμων συλλογικά. Άσε που απαντώ συνήθως μόνο σε επώνυμους - δεν κάνω διάλογο με τον Κανένα... δεν μπορώ εγώ να μιλώ κι ο άλλος να κρύβεται στην σκιά .
    Επί της ουσίας: δεν κατάλαβες - ο συγγραφέας του κειμένου ζητά δική μας τηλεόραση, δικό μας κανάλι - όχι την εύνοια των καναλαρχών. Απορώ πως ότι και να ειπωθεί το ακούς παραμορφωμένα - μήπως απλά είσαι προκατειλημμένος;

    Παρακάτω: με την κατηφόρα που έχει πάρει ο σταθμός "στο Κοκκινοπράσινο" 105,5, με τις επιθέσεις χωρίς αντίλογο των Ανανδρανιστάκη (απλά χαβαλές ο τύπος) και των Τσέκερη, Κυρίτση αλλά και των υπόλοιπων αναρχοσυνδικαλιστών του σταθμού, τινάζει τα πράγματα στον αέρα. Αναγκάζει την ΔΑ να διεκδικήσει τα δικαιώματά της στο Κόκκινο, την Αυγή, την Κουμουνδούρου κλπ
    Το όνειρο των κοινών μέσων της αριστεράς σβήνει και η ανάγκη για αυτόνομη παρουσία και σε αυτόν τον τομέα μοιάζει αναπόφευκτη. Τι να κάνουμε; Αυτά είναι τα αποτελέσματα της κοκκινοπράσινης αλαζονείας - η πλήρης κατάρρευση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η πρόταση για την προβολή των θέσεων της ΔΑ μέσω της τηλεόρασης είναι μάλλον προβληματική.
    Καταρχήν είναι προφανές σε όλους ότι δεν υπάρχουν (ούτε πρόκειται να υπάρξουν) τα οικονομικά μεγέθη για δική μας τηλεόραση, εξάλλου δεν ξέρω αν ονειρευόμαστε ένα δικό μας 902.
    Επομένως η λύση που απομένει είναι η προνομιακή σχέση με κάποιο τηλεοπτικό κανάλι. Η πρόταση όμως αυτή, είναι προφανές ότι απαιτεί σημαντικές υποχωρήσεις στην φυσιογνωμία, την ιδεολογία και την πολιτική μας. Επομένως, αν θέλουμε να φτιάξουμε κάτι πραγματικά διαφορετικό από τα υφιστάμενα κόμματα, μάλλον θα πρέπει να ξεχάσουμε την τηλεόραση (τουλάχιστον αυτή που υπάρχει σήμερα στη χώρα)

    Προσωπικά, θα πρότεινα τη λύση του internet και ίσως κάποιο webtv που μπορεί να δημιουργηθεί από φίλους και μέλη της ΔΑ. Άλλωστε ας μη ξεχνάμε ότι όλο αυτό το διάστημα, μέχρι την ίδρυση της ΔΑ, η συνδρομή blogs (όπως η στρουθοκάμηλος) στην υπεράσπιση των θέσεων της ανανεωτικής αριστεράς υπήρξε καθοριστική. Νομίζω λοιπόν ότι μέσω του internet μπορούμε και στο μέλλον να έχουμε μια αρκετά καλή επικοινωνία με τον κόσμο στον οποίο θέλουμε να απευθυνθούμε.

    ΥΓ για συναισθηματικούς κυρίως λόγους θα επιθυμούσα η ΔΑ να διατηρήσει κάποια επαφή με την ΑΥΓΗ, και να μπορεί να προβάλει τις θέσεις της από την εφημερίδα αυτή, έστω και δευτερευόντως σε σχέση με τον ΣΥΝ. Αλλά φοβάμαι ότι μάλλον δεν είναι εφικτό ....

    xno

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιώργο, στο κείμενο γράφει:
    "δεν υπάρχει άλλος τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο, παρά η πρόσβαση στα ΜΜΕ και κυρίως στην τηλεόραση. Δηλαδή καλύτερα να μην έχει πουθενά γραφεία σε όλη την Ελλάδα –τρόπος του λέγειν- αλλά να έχει σταθερό βήμα σε μία καλή εφημερίδα και ένα καλό τηλεοπτικό κανάλι, αν δεν μπορεί να έχει δικά του."
    Δε μιλάει για δικό του 902 ή τηλεάστυ, εξετάζει και την περίπτωση αυτό να μην είναι εφικτό (και, όπως είπε και ο xno, μάλλον δεν είναι). Άρα μιλάει κυρίως για "σταθερό βήμα σε ένα καλό τηλεοπτικό κανάλι" από τα υπάρχοντα - άρα εμμένω στην αρχική μου παρατήρηση.
    Κατά τα άλλα, ειλικρινά, δε νομίζω ότι έχει ιδιαίτερη σημασία αν γράφει ο "Πάνος Δ." ή ο "Κωνσταντίνος Β." ή ο Μιχάλης Χατζηγιάννης. Μια υπογραφή είναι, και με γνωρίζεις απλώς μέσα από παλιότερα σχόλιά μου, μπορεί κάλλιστα να είμαι ο Χατζησωκράτης πχ! Οπότε περισσότερη σημασία έχει τι γράφει κάποιος, κι ας το κάνει κι ως "ανώνυμος" - είναι ένας εξίσου πραγματικός άνθρωπος με όλους μας.
    Πάνος Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπητή Στρουθοκάμηλε
    Σ'ευχαριστώ για την φιλοξενία καθώς και για την υποστήριξη απέναντι σε όλους αυτούς που αναλαμβάνουν να ερμηνεύσουν αυτά που γράφω -αλλά κι αυτά που δεν γράφω. Ενημερώνω λοιπόν τους καλόπιστους -στους άλλους ότι και να πω θα με ερμηνεύσουν όπως τους βολεύει- ότι το πόνημά μου δεν διεκδικεί να γίνει μανιφέστο της Δημοκρατικής Αριστεράς, απλές σκέψεις-προτάσεις καταθέτω, αντλώντας από την εμπειρία και ανιχνεύοντας την σημερινή εποχή του καναπέ.
    Δεκάρα δεν δίνω για τα πιστοποιητικά της αριστεροσύνης που χορηγούν οι διάφοροι, ας τα κρατήσουν για τον εαυτό τους και για τα κόμματά τους, να προκόψουν κι άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μα κι εμείς σκέψεις και σχόλια πάνω στις σκέψεις που καταθέτεις δημόσια κάναμε. Συγχαρητήρια που... "δε δίνεις δεκάρα" για αυτά που λέμε. Αν θέλεις να κάνεις μονόλογο, τότε γιατί να φιλοξενείται το κείμενό σου από blog (με το δικαίωμα σχολιασμού); Πάντως αν "στη δική σας Αριστερά" έχετε τέτοια αντίληψη για το διάλογο συγχαρητήρια.
    Πάνος Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Πάνος Δ.

    "Δεκάρα δεν δίνω για τα πιστοποιητικά της αριστεροσύνης που χορηγούν οι διάφοροι, ας τα κρατήσουν για τον εαυτό τους και για τα κόμματά τους, να προκόψουν κι άλλο."

    είπε ο συν πολίτης.

    Και εσείς
    "Συγχαρητήρια που... "δε δίνεις δεκάρα" για αυτά που λέμε. Αν θέλεις να κάνεις μονόλογο, τότε γιατί να φιλοξενείται το κείμενό σου από blog (με το δικαίωμα σχολιασμού); Πάντως αν "στη δική σας Αριστερά" έχετε τέτοια αντίληψη για το διάλογο συγχαρητήρια."

    Αν αυτό δεν είναι κακοπιστία τότε τι είναι;


    Επί της ουσίας:
    Τα περί darlings των μέσων δεν αποτελούν πολιτικό επιχείρημα. Ειδικά αν πιστεύει κάποιος, όπως π.χ.εγώ, ότι οι αριστεροί δεν είναι εύκολα θύματα της γοητείας των ΜΜΕ.

    @ Συν πολίτης
    Εκείνο που όντως είναι πρόβλημα για πολλές νέες πρωτοβουλίες είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις παρουσιάζεται μια μονομερής καρικατούρα των απόψεων. Αυτό το παιχνίδι είναι που παίζουν πολύ καλά τα μέσα.

    Και εκεί χρειάζεται να κρατηθεί μια ισορροπία γιατί αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να μετατραπούν τα στελέχη της Δημοκρατικής Αριστεράς σε παραγωγούς ατάκας σαν τον Τσίπρα και τον Αλαβάνο, για να τους παίζουν. vinotinto

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Κατ'αρχήν συγνώμη που άργησα να απαντήσω, ξέχασα να τσεκάρω για απαντήσεις. Περί κακοπιστίας: Εγώ είχα γράψει ότι η Δημοκρατική Αριστερά είναι "(κατ'όνομα τουλάχιστον) αριστερό κόμμα". Εκεί προφανώς αναφερόταν ο συν πολίτης όταν έλεγε για πιστοποιητικά αριστεροσύνης. Από όλο μου το σχόλια, αυτό του έμεινε. Δεν πρόσεξε όμως ότι δεν έκρινα τη Δημοκρατική Αριστερά. Δεν είπα πχ "κατ'όνομα και μόνο αριστερό κόμμα". Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να θεωρείται ντε και καλά αριστερό κόμμα επειδή... έτσι. Και το πασόκ σοσιαλιστικό λέγεται. Μπορεί και να είναι, δεν ξέρω. Δεν έκρινα. Σίγουρα δε μοιράζω "πιστοποιητικά αριστεροσύνης" και το συγκεκριμένο σημείο του σχολίου μου ήταν εντελώς δευτερεύον. Αλλά όταν δεν μπορούμε ή δε θέλουμε να απαντήσουμε στα πρωτεύοντα, κάνουμε πρωτεύοντα τα δευτερεύοντα.
    Πάνος Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU