ΦΥΣΑ ΡΟΥΦΑ ΤΡΑΒΑΤΟΝΕ

του left division

Μπορεί το φετινό φθινόπωρο ν' αναμένεται καυτό όχι όμως από τις κάφτρες των τσιγάρων, καθώς το κάπνισμα από πρώτης Σεπτεμβρίου τίθεται σε καθεστώς πλήρους απαγόρευσης σε κάθε είδους δημόσιους χώρους.

Μέχρι εδώ καλά θα πεις αφού το μέτρο εστιάζεται και στον περιορισμό των όντως βλαβερών συνεπειών για τους καπνίζοντες αλλά και την απάλλειψη των επιπτώσεων που υφίστανται οι παθητικοί καπνιστές.

Τώρα πως γίνεται να προϋπολογίζει η κυβέρνηση επιπλέον έσοδα μετά την αύξηση της φορολογίας στα καπνικά προϊόντα ποντάροντας στην υπόθεση πως οι θεριακλήδες δεν θα το ελλατώσουνε ούτε κατ' ελάχιστο παρά τα μαρτύρια που αναμένεται να υποβληθούν (και που είναι ικανά να μεταβάλλουν το φουμαριλίκι από απόλαυση σε μαρτύριο) αυτό είναι θέμα μάλλον ψυχαναλυτικής φύσεως που αναμένεται να διευκρινίσει ο νέος manager minister που θα προκύψει οσονούπω. (manager minister με ελληνικούς πολιτικούς όρους είναι αυτός που θα κάνει μάνα στο κυβερνητικό έργο χωρίς να είναι πρωθυπουργός).

Τζόγος ενόψει

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση καταθέτει εσπευσμένα το νέο νομοσχέδιο για τον τζόγο με κεντρικό σλόγκαν κάθε καφενείο και κουλοχέρης κάθε πολυκατάστημα και ρουλέτα.

Δεν πετροβολάω την κυβέρνηση (πολιτικά ίδια με αυτή του Σημίτη που απαγόρευσε πριν κάποια χρόνια τις ''φρουτοκαλλιέργειες'') καθώς στην παρούσα συγκυρία οποιαδήποτε κυβέρνηση τα ίδια θα 'κανε από τη στιγμή που ψάχνουμε όχι απλά για επιπλέον χρήματα αλλά στην κυριολεξία γωνία στο δεκάρικο.

Άλλωστε είναι δεδομένου πως σε περιόδους οικονομικής στενότητας ο τζίρος του τζόγου αυγατίζει θεαματικά καθώς οι μη έχοντες και κατέχοντες (εκείνοι δηλαδή που κάθε φορά πληρώνουν κατά βάση το μάρμαρο) ακουμπάνε στην κυριολεξία τα ρέστα στον τζόγο τους μπας και βγάλουνε καμμιά στραβή, προτού διαπιστώσουν δυστυχώς πως ο ''μπούκης'' είναι εκείνος που στο τέλος θα τους βγάλει το μάτι.

Το μέτρο εξ άλλου είναι φιλολαϊκό καθώς δεν αφορά επιπλέον φορολογία αλλά εκούσια συμμετοχή, χώρια που δεν αγγίζει τους αναξιοπαθούντες πλούσιους που έχουνε κάνει γερές καβάτζες από κάτι πιο πριβέ παιχνίδια που τα λένε αγορές.

Εδώ ποιος θα απαντήσει;

Από την πλευρά μου περιορίζομαι να θέσω κάποια σαφή και συγκεκριμένα ερωτήματα, για τα οποία μάλλον δεν θα πάρω απάντηση.

Αναρωτιέμαι λοιπόν αν εμφανιστεί κάποια στιγμή στον εισαγγελέα υπηρεσίας μια γυναίκα και του καταγγείλει πως ο πατέρας μου, ο άντρας μου, ο γιος μου, είναι εξαρτημένος από τον τζόγο εμποδίστε τον να ξαναπαίξει γιατί εκτός απο τη δική του καταστροφή, οικονομική, περιουσιακή, κοινωνική, επαγγελματική, και τα χρέη του σε τοκογλύφους, έχει πάρει στο λαιμό του κι εμάς τους υπόλοιπους. Πως άραγε μια τέτοια απόφαση μπορεί να εφαρμοστεί πρακτικά;

Πως θα διαχειριστεί το κράτος μια ενδεχόμενη καταιγίδα μηνύσεων από ανθρώπους που θα ζητούν τεράστιες αποζημιώσεις με το επιχείρημα ότι για τους παθητικούς καπνιστές λαμβάνετε μέτρα, για τα παράπλευρα θύματα των εξαρτημένων από την μάστιγα του τζόγου με απείρως μεγαλύτερες συνέπειες τι κάνετε;

Τα σκέφθηκε κανεις όλα αυτά;

Που κρύβονται άραγε ''οι ταγοί του έθνους'';

Θα ήταν άδικο να δηλώσω πως περιμένω απάντηση εδώ και τώρα μόνο από την κυβέρνηση.

Θέση οφείλουν να πάρουν και τα πολιτικά κόμματα που οι εκπρόσωποι τους είναι ικανοί να δίνουνε μέχρι και διαλέξεις ανακυκλώνοντας το τίποτα (ενώ στα ζόρικα κόβουνε ρόδα μυρωμένα), αλλά και οι ευρωβουλευτές μας που οφείλουν ανταποκρινόμενοι επιτέλους στο ρόλο τους να μας ενημερώνουν για τι γίνεται σε παρόμοια θέματα στην ''προηγμένη'' Ευρώπη.

Τα Μ.Μ.Ε. που μας έχουνε πρίξει ένα μήνα τώρα με τον επικείμενο ανασχηματισμό λες και θ' αλλάξει τίποτα αν ο Μανωλιός βάλει τα ρούχα του αλλιώς.

Θεσμικοί φορείς όπως η εκκλησία και όχι μόνο, ανεξάρτητες αρχές όπως ο ανεβασμένος στα μάτια του κόσμου συνήγορος του πολίτη, αλλά και συλλογικότητες για παράδειγμα αναφέρω αυτές των δικαστών και εκπαιδευτικών κάθε βαθμίδας, που είναι λαλίστατες όταν πρόκειται για τα θεσμικά τους αιτήματα.

Εκπρόσωποι καταναλωτικών ενώσεων που για λίγα δεύτερα δημοσιότητας μπορούνε να σου πούνε μέχρι πόσο κοστίζανε πρόπερσι τα τυρογαριδάκια, αλλά και κάθε δημόσιο πρόσωπο ή φορέας θα ήθελε να πάρει θέσει.

Επίλογος

Αν δεν καταφέρουμε εδώ και τώρα (γιατί έχουμε αργήσει απελπιστικά) ν' αρχίσουμε να λειτουργούμε σαν κοινωνίες πολιτών αλλάζοντας όχι μόνο την πολιτική ατζέντα αλλά και τον τρόπο που συζητάμε είμαστε χαμένοι από χέρι.

Κι όπως φαίνεται οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές μάλλον θα προσθέσουν ένα ακόμα κρίκο στη ατέλειωτη αλυσίδα των χαμένων ευκαιριών.