Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Δίληµµα πολιτικής - πολιτισµού

Ο δήµαρχος Αθηναίων θριαµβολογεί εν µέσω δυσοσµίας

του Τάκη Θεοδωρόπουλου*

Εδώ και µερικές εβδοµάδες προσπαθώ να εξηγήσω στον εαυτό µου γιατί, για πρώτη φορά έπειτα από καιρό, αισθάνθηκα ανακούφιση µαζί µε κάποια αισιοδοξία όταν πληροφορήθηκα την υποψηφιότητα του Γιώργου Καµίνη στον Δήµο Αθηναίων.

Μπορεί να µέτρησαν οι αναµνήσεις.
Το γεγονός ότι πριν από µερικές δεκαετίες µοιραστήκαµε µαζί τα σχολικά θρανία. Ως γνωστόν οι αναµνήσεις από τα χρόνια εκείνα σε σηµαδεύουν για µια ολόκληρη ζωή κι η µνήµη που ταξινοµεί πρόσωπα και πράγµατα απ’ τον καιρό της εφηβείας σπάνια πέφτει έξω.
Μπορεί να µέτρησε η θητεία του στη θέση του Συνηγόρου του Πολίτη. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να ζητήσω ποτέ τη βοήθειά του, όµως η φήµη της σοβαρότητας και της αποτελεσµατικότητας που συνόδευσε την παρουσία του εκεί, σίγουρα δεν είναι τυχαία.

Εκείνο που σίγουρα µέτρησε περισσότερο απ’ όλα είναι η φυσιογνωµία του, το ύφος του. Εξηγούµαι πάραυτα.
Εχει, νοµίζω, ιδιαίτερη σηµασία για τη δηµόσια ζωή αυτού του τόπου να µπορεί να αναδείξει πρόσωπα που δεν µας ζητούν να τους επιβραβεύσουµε ως πρωταγωνιστές της πολιτικής σκηνής για να αποδείξουν πως ό,τι έκαναν ώς σήµερα, καλώς το έκαναν και να µας διαβεβαιώσουν πως θα συνεχίσουν να το κάνουν.
Κοινώς να φτιάξουν τη µηχανή µε τον ίδιο ακριβώς τρόπο που τη χάλασαν.

Προς Θεού! Δεν εννοώ πως ο Καµίνης συγκαταλέγεται στην πινακοθήκη όσων προστατεύονται από την κρίση µας υπό τη σκέπη του «άφθαρτου». Ως γνωστόν η λέξη «άφθαρτος» συγκαταλέγεται στην κατηγορία των λέξεων που έχουν χάσει τη σηµασία τους. Οταν δεν σηµαίνει «ανύπαρκτος», δεν σηµαίνει απολύτως τίποτε.

Εννοώ πολύ απλά συµπολίτες µας οι οποίοι, όπως ο Γιώργος Καµίνης, έχουν θητεύσει στα δηµόσια πράγµατα του τόπου, δεν τους έχει όµως ώς σήµερα δοθεί η ευκαιρία να διαδραµατίσουν κεντρικό ρόλο.
Πρόσωπα που δεν θεωρούν πως η παράθεση στερεότυπων εκφράσεων είναι η πεµπτουσία της πολιτικής σκέψης, πρόσωπα που δεν συµµερίζονται την άποψη πως ο κυνισµός τού «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» είναι η µόνη δυνατή ηθική στάση στη σηµερινή πανωλεθρία.

Θα µου πείτε πως αυτή ακριβώς η «φυσιογνωµία» είναι και η αδυναµία του.
Ο Καµίνης δεν είναι «αναγνωρίσιµος», δεν είναι τηλεοπτική περσόνα, δεν ξέρει να γαβγίζει µελωδικά στα τηλεπαράθυρα.
Δεν χρειάζεται, νοµίζω, να επισηµάνω το παράδοξο της άποψης: την αδυναµία του την καταλογίζουν τα ίδια ακριβώς Μέσα που κρατούν συστηµατικά ανθρώπους σαν κι αυτόν στο περιθώριο.

Οµως όλα αυτά δεν έχουν τόση σηµασία. Ή µάλλον έχουν σηµασία για όσους ταυτίζουν την πολιτική µε την εκλογοµετρία, για όσους εξακολουθούν να επιµένουν, σε πείσµα της πραγµατικότητας, πως οι όροι της συνύπαρξής µας υπόκεινται στις τεχνικές, και διόλου έντεχνες, πιρουέτες µιας δηµόσιας σκηνής που επιµένει να εµφανίζει τη δική µας πανωλεθρία ως δικό της θρίαµβο.
Σηµασία, πάνω απ’ όλα, έχει πως την Αθήνα την έχουµε µετατρέψει σε πορτρέτο της ήττας µιας ολόκληρης κοινωνίας.
Η Αθήνα είναι µια πόλη που ηττήθηκε από τους ίδιους τους πολίτες της, µια πόλη που δεν είναι πόλη, µια πόλη, κοινώς, που δεν µπορεί να προστατεύσει τους πολίτες της.

Δεν µε ενδιαφέρει ποιος είναι αρµόδιος για να πετάξει µια και καλή το µηχανάκι που τρέχει µε «χίλια» στο πεζοδρόµιο απειλώντας εµένα που είµαι πεζός.
Δεν µε ενδιαφέρει ποιος είναι αρµόδιος για το παρκαρισµένο 4Χ4 που εµποδίζει τη µητέρα µε το καροτσάκι να περάσει τη διάβαση.
Δεν µε ενδιαφέρει ποιος είναι αρµόδιος για την καταστροφή του κέντρου της πόλης το οποίο, κατ’ ευφηµισµό, ονοµάζουµε «ιστορικό».
Δεν µε ενδιαφέρει ποιος είναι αρµόδιος για το θέαµα των δυστυχισµένων που σέρνονται στα παγκάκια της οδού Τοσίτσα, διψώντας για τη δόση τους.
Δεν µε ενδιαφέρει ποιος είναι αρµόδιος για τους απελπισµένους του κόσµου τούτου που ξέπεσαν στην Οµόνοια.
Δεν µε ενδιαφέρει ποιος είναι αρµόδιος για τις συµµορίες των µαφιόζων που συγκρούονται µπροστά στην είσοδο του Εθνικού Θεάτρου.
Ο καθένας από µας έχει και από µια τέτοια ιστορία να διηγηθεί.
Και στον καθένα από µας τού έχει δοθεί η ευκαιρία να ζήσει το παιχνίδι των αρµοδίων και των αναρµοδίων που ταλαιπωρούν µε το ψοφοδεές τους θράσος τη ζωή σ’ αυτόν τον τόπο.
Ο καθένας από εµάς, που είτε γεννηθήκαµε είτε µεγαλώσαµε, πάντως ζούµε σ’ αυτήν την πόλη και την έχουµε αγαπήσει γιατί στο τοπίο της είναι κατατεθειµένες οι αναµνήσεις της ζωής µας και σ’ αυτό ανήκει η καθηµερινότητά µας.

Δεν µε ενδιαφέρουν οι αρµόδιοι.
Εκείνο που µε ενδιαφέρει είναι ο δήµαρχος που θα εκλεγεί να είναι σε θέση να µοιραστεί µαζί µε εµάς τους υπόλοιπους την ίδια απογοήτευση µπροστά στην πανωλεθρία, να αποδείξει πως έχει συνείδηση της ήττας.
Και όχι να θριαµβολογεί, όπως ο κ. Κακλαµάνης, εν µέσω της δυσοσµίας που ξεσηκώνουν τα σκουπίδια, για την Αθήνα του «Πολιτισµού» – αλήθεια ποιου πολιτισµού;

Γιατί το δίληµµα αυτών των εκλογών δεν είναι µόνον πολιτικό.
Το δίληµµα είναι δίληµµα πολιτισµού.


* O Τάκης Θεοδωρόπουλος είναι συγγραφέας, πηγή: tanea.gr, 25/10/10

9 σχόλια:

  1. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ ΟΥΤΕ ΚΑΚΛΑΜΙΝΗΣ
    ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΒΟΡΕΙΟΑΘΗΝΑΙΟΙ???
    Οι πιο συχνές εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση, ιδιωτική και κομματοκρατική, είναι ο Παπανδρέου, τα αθλητικά και ο καιρός.
    Χθες όμως ο Γιώργος εισεπήδησε κι έπαιξε ακόμα και στα αθλητικά, τρέχοντας δέκα χιλιόμετρα απ' τον Μαραθώνιο Δρόμο. Μόνον που στις δηλώσεις που έκαμε αμέσως μετά κι αφού ξελαχάνιασε, μπέρδεψε τον εν λόγω Δρόμο με την Ολυμπιακή Εκεχειρία και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Λογικόν. Αλλωστε πάντα ήταν δύσκολο να κάνει κανείς δύο πράγματα μαζί, να τρέχει και να σκέφτεται...

    Ομως χάρμα θεάσθαι ήταν και πολλοί από τους τηλεοπτικούς μαϊντανούς που υποδύονται τους δημοσιογράφους στα κανάλια, όταν -ομοθυμαδόν- σημείωναν μιαν ακόμα «περήφανη νίκη της Ελλάδας στο εξωτερικό», λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ο Γιώργος «συγκρούστηκε με τη Μέρκελ», ότι σχεδόν την «πάτησε κάτω» για το θέμα της ψήφου των άτακτων. Οπως πηγαίναμε από «νίκη σε νίκη στο εξωτερικό» επί Σημίτη, έτσι και τώρα τα ίδια παπαγαλάκια κάνουν ανάλυση στα γεγονότα με ευθύγραμμο το εγκεφαλογράφημα. Λεονταρισμοί για πτωχοπροδρομικούς...

    Προς τι ο θρήνος για την κυρία Δραγώνα; Ευδοκίμως υπηρέτησε επί Σημίτη. Ευδοκίμως υπηρέτησε επί κυρίας Γιαννάκου. Ευδοκίμως υπηρέτησε επί κυρίας Διαμαντοπούλου. Ευδοκίμως συνεπώς αφυπηρετεί.

    Απόφοιτος του Deree College η κυρία Δραγώνα με μεταπτυχιακά στο Αστον έγινε καθηγήτρια παρά τη βεβαίωση του ΔΙΚΑΤΣΑ με πρόεδρο τότε τον καθηγητή Μανώλη Παπαθωμόπουλο ότι «στερείται του βασικού τίτλου σπουδών»!

    Ο αείμνηστος Παπαθωμόπουλος, γνωστός αντιστασιακός του αντιδικτατορικού αγώνα, δεν ήταν βεβαίως «παρακρατικός» ούτε είναι «παρακράτος» σήμερα ο Αρειος Πάγος όταν διεξάγει έρευνα για το «σύννομο της αναγνώρισης του διδακτορικού» της κυρίας Δραγώνα. Είναι βεβαίως δικαίωμα της καλής καθηγήτριας να κατηγορεί για «παρακρατικούς» όσους αντιλέγουν στις θεωρίες της, βάζοντας έτσι βούτυρο στο ψωμί του μανιχαϊσμού (και της ακροδεξιάς). Θα 'ταν όμως πιο ενδιαφέρον και πιο ωφέλιμο να υπερασπιζόταν τη γνώμη της, αντί να ομογενοποιεί τις γνώμες των άλλων -άλλη κριτική της έκανε ο Μίκης κι άλλη ο Καρατζαφέρης.


    Η δαιμονοποίηση της κριτικής, μάλιστα από κυβερνητικό πόστο, είναι βούτυρο στο ψωμί της ακροδεξιάς (που βολεύεται στο μαύρο-άσπρο), όσον και συνήθης κομφορμιστική συμπεριφορά, κρατικιστική.

    Μόνον τα παπαγαλάκια στα ΜΜΕ μπορούν να αναπαράγουν τέτοιες σχηματικές λογικές, αλλά δεν μπορούν να τις τρώνε αμάσητες σκεπτόμενοι πολίτες. Η κυρία Δραγώνα υπήρξε απ' την πλευρά της συνεπής. Οπως και η κυρία Ρεπούση. Μάλιστα μαχητικά συνεπείς και οι δύο. Προσπάθησαν να υλοποιήσουν στα σχολικά γράμματα το πνεύμα των συμφωνιών Παπανδρέου - Τζεμ. Προερχόμενες και οι δύο απ' την Αριστερά και παραμένουσες σε αυτήν (τη Δημοκρατική Αριστερά των Κουβέλη - Καμίνη) υπηρέτησαν τους σκοπούς του κράτους με παρρησία και σθένος.

    Απλά πράγματα και τα περί «παρακράτους» και «λαϊκισμού» σε όσους κάνουν κριτική πολύ διαφορετική απ' αυτήν της ακροδεξιάς σε κυβερνητικές πολιτικές περί την παιδεία ή περί όποιον άλλο τομέα, περισσεύουν. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά ύβρεις. Σταλινικές ύβρεις, όπως

    εκείνων που θεωρούν τη γνώμη τους έδικτον του Πάπα.

    Πρόκειται ακριβώς για την ίδια λογική με εκείνην του Παπανδρέου: όποιος δεν τον ψηφίσει, θέλει το κακό της πατρίδας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
    Στην Ομόνοια βασιλεύει και ο νόμος του Ισλάμ
    Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ
    Ναΐμ Ελγαντούρ, πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ενωσης Ελλάδας
    Η καταγγελία είναι του προέδρου της αφγανικής κοινότητας, Μοχάμεντ Γιουνούς, και δεν σταματάει εκεί. Αυτό συμβαίνει, παρατηρεί, γιατί το ελληνικό κράτος δεν φρόντισε να ενημερωθούν οι μετανάστες για τους νόμους που ισχύουν. Αυτό πιστεύει ότι μπορεί να εξελιχθεί πολύ επικίνδυνα και επικαλείται την εγκληματικότητα στο κέντρο της Αθήνας, την οποία αποδίδει σε υπερσυγκέντρωση κυρίως παράνομων μεταναστών, οι οποίοι ληστεύουν και αρκετούς μετανάστες, δηλαδή την πιο ευάλωτη ομάδα.

    Ο νόμος του Ισλάμ (σαρία) έχει επιβληθεί στους μουσουλμάνους που κινούνται γύρω από την Ομόνοια. Με εγκλήματα «τιμής» που βασίζονται στο εθιμικό δίκαιο και αυτό (το δίκαιο) στην ερμηνεία που δίνει ο καθένας στο λόγο του Μωάμεθ. Οι ίδιοι οι μουσουλμάνοι, όμως, ζητούν να μην εφαρμόζεται σαρία στη χώρα μας, γιατί ακόμη και το οργανωμένο έγκλημα καλύπτεται με ισλαμικό μανδύα.

    Στην περιοχή είναι συνηθισμένο φαινόμενο τα μαχαιρώματα, οι συγκρούσεις οπλισμένων εθνοτικών ομάδων, ειδικά ύστερα από κλοπές στην πραμάτεια που στήνουν στα πεζοδρόμια οι μετανάστες. Πράξεις εκδίκησης χαρακτηρίζονται από αστυνομικές πηγές τα περιστατικά βίας όταν νυχτώνει στα στενά γύρω από την πλατεία, τα οποία μερικοί από τους συλληφθέντες χαρακτηρίζουν «τιμωρία που επιβάλλει η παράδοση των χωρών τους».

    Δύο νεαροί είχαν έλθει πριν από δύο χρόνια από το Βόρειο Ιράκ για να βρουν την αδελφή τους και την έπνιξαν στον Κορινθιακό. Είχε κατηγορηθεί για μοιχεία και τα αδέλφια της την έψαχναν για να επιβάλουν την ποινή.

    Βραδυφλεγής βόμβα

    Ο Ναΐμ Ελγαντούρ, πρόεδρος της Μουσουλμανικής Ενωσης Ελλάδας, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιεί:

    «Οι μουσουλμάνοι μετανάστες είναι άνεργοι, πεινασμένοι και δεν μπορούν να ανανεώσουν τις άδειες παραμονής, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν τόσα ένσημα. Δέχονται πολλών μορφών πιέσεις. Αποτελούν βραδυφλεγή βόμβα. Εντοπίσαμε τα προβλήματα και ενημερώσαμε τις αρχές. Αν συμβεί οτιδήποτε, θα ευθύνεται η κυβέρνηση».

    Σύμφωνα με τον ίδιο, οι μουσουλμάνοι μετανάστες στη χώρα μας υπολογίζονται σε 750.000 και δεν μπορούν να ελέγξουν τα τζαμιά, που υπερβαίνουν τα 100. Επίσημος ιμάμης δεν υπάρχει και τα χρέη του εκτελεί ο κάθε μπογιατζής ή σερβιτόρος. Η Μουσουλμανική Ενωση, επισημαίνει, «προσπαθεί από χρόνια να ανακόψει το δρόμο φανατικών στοιχείων που σκοπεύουν να διαταράξουν την ειρηνική συνύπαρξή μας. Σε όλες τις μουσουλμανικές κοινότητες ακούγονται ακραίες φωνές να μην έχουμε καμία επαφή με τους χριστιανούς». Αποκαλύπτει ότι στη χώρα μας, όπως και σε όλες τις χώρες, έχουν μεταφερθεί ουαχαμπίτες. Ανθρωποι φανατικοί, που δεν εργάζονται και ζουν από τα τζαμιά. Αρκετοί πληρώνονται με μισθούς από την Ευρωπαϊκή Ενωση Ισλαμιστικών Οργανώσεων. Εχουν ιδρύσει ισλαμιστικό κέντρο στην Αθήνα. «Μιλούν σε όλα τα τζαμιά και προσπαθούμε να τους απομονώσουμε», τονίζει ο κ. Ελγαντούρ.


    Εκφράζει μεγάλη ανησυχία, γιατί φοβάται ότι από τη μία μεριά ακραίες ομάδες, φανατικοί ακροδεξιοί, και ισλαμιστές από την άλλη μπορούν να ταράξουν την κοινωνική ειρήνη. Κι αν οι μουσουλμάνοι ξεσηκωθούν, δεν μπορούν να τους συγκρατήσουν, γιατί είναι απελπισμένοι, άνεργοι και πιστεύουν πως αν σκοτωθείς υπερασπιζόμενος το δίκιο σου, θα πας στον παράδεισο. Γι' αυτό όσοι ζητούν την εφαρμογή της σαρίας πρέπει να μεταναστεύσουν σε χώρες όπου εφαρμόζεται».
    ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΠΑΙΖΕΤΕ ΜΕ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ Η ΚΑΜΙΝΗ ΣΤΑ ΡΗΧΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΙ ΑΠΟ ΜΑΚΡΥΑ ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ...ΚΑΣΚΩΛ ΚΙ ΟΠΑΔΗΛΙΚΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Γιατί το δίληµµα αυτών των εκλογών δεν είναι µόνον πολιτικό.
    Το δίληµµα είναι δίληµµα πολιτισµού."

    Όταν κάποιος μιλάει στο όνομα του πολιτισμού και βλέπει τις εκλογές ως "δίλημμα" μεταξύ των υποψηφίων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ καλύτερα θα ήταν να σιωπά. Θα υπηρετήσει και τον πολιτισμό έτσι.

    Π.Δ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Καμίνης Π.Δ., δεν είναι άνθρωπος του ΠαΣοΚ - ΚΙ αν δεν βγει ο λόγος θα είναι ακριβώς αυτός. Κάποιοι από κει ΔΕΝ ΤΟΝ ΘΕΛΟΥΝ! Προτιμούν τους ακροδεξιούς γιατί μιλούν μαζί τους την ίδια γλώσσα...
    Κι επειδή μιλάς για πολιτισμό, πάρε τον Ψινάκη να χορτάσεις...
    Ποτέ μου δεν θα καταλάβω τι γινάτι είναι αυτό με τον Καμίνη από κάποιους αριστερούς - κάποτε η αριστερά έκανε διάκριση μεταξύ ανθρώπων που μπορείς να συνεργαστείς και ανθρώπων που ιδεολογικά αλλά και αισθητικά αν θες, είναι απέναντι: Τώρα τι σας έχει πιάσει; Επειδή τον πρότεινε η Δημοκρατική Αριστερά;
    Το γινάτι βγάζει μάτι... κι αυτήν τη φορά ο Κακλαμάνης-Ψινάκης θα μας το βγάλει για τα καλά - δεν σε νοιάζει; Ούτε στον δεύτερο γύρο; Τόση εμπάθεια πια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. α-νόητε!
    γιατί δεν θέλουμε πασοκ! ρε φίλε τόσο περίεργο σου φαίνεται?
    δε "γουστάρουμε" ούτε τη μπλέ αστυνομία του κακλαμάνη ούτε τη πράσινη που θέλει να μας φιάξει ο Καμίνης, τόσο απλά.
    Οσο για τα ακροδεξιλήκια να ρωτήσεις το πασοκ και την ηγεσία της ΔΑ οταν τα δικά σας στελέχη το Δεκέμβρη του 2008, απέναντι στην αυτοσυγκράτηση που ζήταγε ο Παυλόπουλος, για να μην έχουμε κι άλλους αθώους νεκρούς, ζητάγατε(οι τσογλανομαργαριτηδες) να βγεί η αστυνομία να τσακίσει το κόσμο.
    κοφτε τη πλάκα επιτέλους!
    το ιδιο ισχύει βέβαια και για τους τσιπρομητροπουλαίους,πασοκοσυνδιασμός είναι και αυτός!
    το πασοκ είτε βαθύ, είτε ρηχό για σας, στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας,που με τόσο μίσος την αντιμετωπίζετε(μοναδικοί στη παρούσα φάση πασοκ και ΔΑ),είναι καταδικασμένο πλέον γιατι δεν έχει να "ζηλέψει" σε τίποτα απο την ακροδεξιά.
    το δήλωσε άλλωστε και ο νέος "φυσικός σας ηγέτης" γαπ στη real news,οτι ο καρατζαφύρερ είναι απο τους σοβαρότερους πολιτικούς.
    μαζί τους είσαστε μαζί δεν είμαστε συνενοηθήκαμε?

    ΥΓ και στη τελική εσύ τι ζόρι έχεις με το Καμίνη?
    έχεις καμιά "καβάτζα" στο χρηματιστήριο και φοβάσαι μη κάνειο εκλογές ο "αντιεξουσιαστής" και πανε πάτο ή στενοχωριέσαι μη τη "κάνει" και χάσουνε οι πασοκουπάλληλοι της ΔηΑρ και λοιποί τα μισθά τους.
    εμείς φίλε δε τρώμε απο κεί κι ο βρεγμένος τη βροχή δε τη φοβάται...
    κοινωνικά δικαίωματα εχει καταργήσει ο γαπ τοχετε καταλάβει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πετάς μόνιμα τη μπάλα στην εξέδρα του ΠαΣοΚ φίλε μου. ΆΛΛΑ ΛΌΓΙΑ Ν' ΑΓΑΠΙΌΜΑΣΤΕ δηλαδή...
    Πως επανακτάς τα δικαιώματα; Με Δημαρά περιφερειάρχη; Με Κακλαμάνη/Ψινάκη δήμαρχο; Με Άνθιμο βεληγκέκα στην Θεσσαλονίκη;
    Είναι μολυσμένοι οι υποψήφιοι αν έχουν και στήριξη από το ΠαΣοΚ;
    Είναι άχρηστες οι συνεργασίες;
    Που βρίσκεται η ελπίδα; Στην παραίτηση και την απόσυρση στο περιθώριο;
    Όχι φίλε μου - να βελτιώσουμε τη ζωή μας θέλουμε όχι να πνιγούμε μέσα στην γκρίνια και την άρνηση. Α-νόητοι ίσως ζωντανοί όμως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα επιμείνω στο α-νότος και όχι στο ανόητος.
    Οι εποχές είναι ύποπτες και έχουν τη σημασία τους και οι λέξεις και οι έννοιες.
    Είναι ανοησία να επιμένεις στον κίνδυνο Κακλαμανοψηνάκη ενώ είναι α-νοησία τα περί Δημαρά όπως τα περί Μητρόπουλου και η υποψηφιότητα Καμίνη.
    Για τον Ανθιμο ας μη το συζητάμε προβιά κανονική και εντελώς άσχετη.
    Δεν θέλεις να το καταλάβεις δικαίωμα σου και το σέβομαι.
    Η "μανία" όμως να το παρουσιάζεις ως διαφορετικό δεν είναι ανοησία αλλά α-νοησία.
    Σκιαμαχείς μαζί μου,ενώ ο πυρήνας της σκέψης σου καταλαβαίνει ότι έχουμε κοινή αφετηρία.
    Εγώ εμπιστεύομαι εσένα και για αυτό επικοινωνώ μαζί σου έστω και "άτσαλα", κάποιες φορές.
    Επώνυμους "νταβατζήδες" δεν θέλω ΠΛΕΟΝ που τους ξέρεις και τους ξέρω.
    Τι άλλο θέλεις για να καταλάβεις????
    Δεν θέλω άλλοι να ορίζουν ποιός θα είναι ο "κατάλληλος" υποψήφιος*** για μένα και την κοινωνία και επομένως είτε Καμίνης είτε Κακλαμάνης το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, Κακλαμίνης!!!
    Ούτε τα βουνά θέλω να πάρω ούτε επανάσταση να κάνω, τη ζωή μου θάθελα πίσω, ξέρω οτι δε γίνεται, αλλά τους "τύπους" αυτούς" όπου και να βρίσκονται αριστερά η δεξιά δε θα τους χαρίσω ούτε μισό δευτερόλεπτο πλέον από ότι μου έχει απομείνει.
    ***Κρίμα που ξοδέψατε τόσο χρόνο για το σταλινισμό και δυστυχώς τον υπηρετείτε αθελά σας δηλαδή α-νοήτως εναντίον αυτού που λέτε ότι σήμερα πιστεύετε...και καταλήγετε χαλίφης στη θέση του χαλίφη.
    Προέκυψε από κάποια μαζική διαδικασία αυτή η υποψηφιότητα και δεν το καταλάβαμε για να μη τρελαθούμε τελείως δηλαδή...
    Αν και πάλι δε κατάλαβες μη χάνεις το χρόνο σου για απαντήσεις "παιχνιδιάρικες" να χαρείς οτι αγαπάς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. STATHIS ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
    ΑΝΕΥ ΣΧΟΛΙΩΝ
    ή εκβιασμοί ή διλήμματα ...
    Εκβιασμοί, διλήμματα, εκφοβισμοί, ρεμούλες, δημαγωγία, υποδούλωση, καταστολή, προπαγάνδα και η διαρκής κοκορομαχία ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. ποιος είναι χειρότερος απ' τον άλλον. Τριάντα χρόνια τώρα. Εχουν αφανίσει δυο γενιές...

    «Ενας τρίτος Παπανδρέου πρωθυπουργός θα ήταν μια αποτυχία της σοσιαλιστικής μας πολιτικής.

    Οχι, δεν θα το ήθελα. Θα έλεγα ότι παλεύοντας για έναν σοσιαλισμό, για αλλαγή νοοτροπίας και αλλαγή στάσης στα κοινωνικά προγράμματα το να γίνει ένας τρίτος Παπανδρέου πρωθυπουργός θα ήταν μια αποτυχία της σοσιαλιστικής μας πολιτικής».

    Γιώργος Α. Παπανδρέου, σε συνέντευξή του στις 8.12.1985 στην «Κυριακάτικη»

    ......................................

    Μετά Είκοσι Ετη ή το Σιδηρούν Προσωπείον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το παραδέχεται ο άνθρωπος: αποτυχία της σοσιαλιστικής πολιτικής - κι έτσι είναι!
    Άλλοι αιώνιοι δεν το παραδέχονται όμως: Αλέκος, Αλέκα , Ρούντι (που τον θυμήθηκα...), Μανώλης (με όλο τον σεβασμό, αλλά άλλους δεν έχει;) κλπ κλπ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU