Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Στα βουνά της Ελεύθερης Αττικής

Η Αριστερά του ...1917 αναμετριέται με το Μνημόνιο του 2010 σε λάθος γήπεδο, καταστρέφοντας την αυτοδιοικητική της ευκαιρία (και ιστορία)

Είναι γεγονός!
Η παρωχημένη αριστερά του ΚΚΕ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Αλαβάνου, παίρνει διλημματικά ...τα βουνά.
Με περιορισμένο και φαντασιωτικό αντάρτικο - αλλά και αντάρτες μαϊμού, υποψηφίους - κατά του μνημονίου και του ΓΑΠ - περιορισμένο, γιατί κατά βάθος δεν θέλει φυσικά να τον ρίξει.
Θάπρεπε τότε να προτείνει και κάποια λύση εκτός από την επανάσταση και δεν την έχει ...πρόχειρη.

Κι όταν κοπάσει ο κουρνιαχτός της ψευδούς αντιπαράθεσης, πολλοί ανίκανοι και ακατάλληλοι θα στρογγυλοκάθονται στις δημαρχιακές θέσεις.
Έτοιμοι, με άλλοθι το μνημόνιο και με εργαλείο την άγνοιά τους, πραγματική ή προσποιητή, για την νέα πραγματικότητα στην αυτοδιοίκηση να επιδοθούν στο γνωστό τους έργο, τον λαϊκισμό έναντι Αυτοδιοίκησης.
Τούτα τα λαμόγια κάθε είδους και πολιτικής απόχρωσης έχουν στρατευτεί "κατά του μνημονίου" - τέτοια ευκαιρία δεν την φανταζόντουσαν, τους την πρόσφεραν όμως απλόχερα τα σαΐνια της παρωχημένης αριστεράς με την "πολιτικοποίηση" των αυτοδιοικητικών εκλογών: εκεί που θα ψηφίζαμε φερέγγυα πρόσωπα με φερέγγυα προγράμματα, καταλήξαμε να κυνηγάμε ανεμόμυλους.

Το πλήγμα που θα καταφέρει στο μνημόνιο θα είναι ...συντριπτικό.
Με άσχετους περί τα αυτοδιοικητικά, εκλεγμένους "αντιμνημονιακούς", θα καταστρέψει πράγματι, όχι το μνημόνιο, αλλά κάθε δυνατότητα αντίδρασης σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο.
Δεν είναι τυχαίο, ότι οι περισσότεροι υποψήφιοι αυτού του τύπου, αγνοούν το τι προβλέπει ο νόμος για τον Καλλικράτη, ποιες είναι οι αλλαγές και ποιες αρμοδιότητες έχουν μεταφερθεί στην νέα αυτοδιοίκηση - αμφιβάλλω κι αν γνωρίζουν ότι στις 31/12 οι γνωστές μας Νομαρχίες παύουν να υπάρχουν... και όλοι οι οργανισμοί πρέπει να δημιουργηθούν από την αρχή.

Άνθρωποι λοιπόν σαν κι αυτούς, θα κληθούν - αν ω μη γένοιτο, εκλεγούν - από 1ης Ιανουαρίου, να συγκροτήσουν τους νέους Δήμους και τις Περιφέρειες, να δημιουργήσουν τα νέα νομικά πρόσωπα της αυτοδιοίκησης και να εκχωρήσουν τις προβλεπόμενες αρμοδιότητες.
Μόνο για να λειτουργήσουν ολοκληρωμένα οι νέοι Δήμοι, θα απαιτηθεί γι αυτούς που γνωρίζουν και είναι έτοιμοι, ένα διάστημα λίγων μηνών - για τους άλλους, δεν φτάνουν ούτε τα τρισήμισυ χρόνια της θητείας τους (ειδικά αν μετά την εκλογή τους αναθέσουν την καλλικράτεια λειτουργία του δήμου σε ...ειδικευμένες εταιρείες).
Συμπέρασμα; Ούτε χαρτί απορίας δεν θα μπορεί να δώσει ο εκάστοτε δήμος για ένα διάστημα, μικρότερο ή μεγαλύτερο...
- μια ακόμη προσφορά της "αντιμνημονιακής" αυτοδιοίκησης, ένα ακόμη αποτέλεσμα μιας πρωτοφανούς "αντιμνημονιακής" συμμαχίας νεοφιλελεύθερης δεξιάς-παρωχημένης αριστεράς.

Η Δημοκρατική Αριστερά δεν ακολούθησε προς τιμήν της αυτόν τον δρόμο.
Ακόμη κι όταν ο ΓΑΠ τσίμπησε το δόλωμα ότι θέλουν πραγματικά να τον ρίξουν και προσχώρησε στο δίλημμα "μνημόνιο - αντιμνημόνιο", καταφέρνοντας πλήγμα στις αυτοδιοικητικές συνεργασίες σε Αθήνα Θεσσαλονίκη.
Η ΔΑ μόνη (;) επιμένει πολιτικά αυτοδιοικητικά.
Επιμένει να ενδιαφέρεται για τον Τόπο, την Περιφέρεια, τον Δήμο - δεν αφήνει τόσο σημαντικά πράγματα να χαθούν στον αντιμνημονιακό ορυμαγδό.
Ούτε εγκαταλείπει τα αληθινά μας όπλα απέναντι στην κρίση ανάμεσα στα οποία η Αυτοδιοίκηση είναι από τα πιο σημαντικά.
Παρά κάποια λάθη τοπικών επιλογών, δεν ξεχνά ότι το επίδικο αυτών των εκλογών είναι η εκλογή φερέγγυων τοπικών και περιφερειακών "αρχόντων", με ικανότητες, πολιτική διαύγεια και διαχειριστική επάρκεια - με δημοκρατική συμμετοχική νοοτροπία και πολιτισμό. Που θα "υπηρετούν το λαό" και όχι την τρέχουσα κομματική αναγκαιότητα και μαζί την τσέπη τους.

Το τοπίο είναι θολό, η κάλπη εγκυμονεί παράξενες εξελίξεις, η συμμετοχή - ειδικά ανάμεσα στους νέους - παραμένει μεγάλο στοίχημα. Οι ευθύνες της παρωχημένης αριστεράς μεγάλες, η θολούρα της για το αύριο ακόμη μεγαλύτερη.
Με συνθήματα του '17 απλά συνεισφέρεις στο αδιέξοδο και την απογοήτευση του κόσμου και επιτρέπεις σε όποιο λαμόγιο υποδυθεί τον αντιμνημονιακό να μπει από την πίσω πόρτα μέσα στην σύγχυση - κι ανοίγεις ξανά τον δρόμο στην δεξιά, μια δεξιά αμετανόητη, μοιραία και καταστροφική.
Προσοχή λοιπόν...
ο κύβος ερρίφθη...


*πρωτότυπες εικόνες από το thepeoplescube.com

55 σχόλια:

  1. Με τις πέτρες!
    Τέρμα τα ψέματα! Τέρμα οι απειλές και οι εκβιασμοί! Τέρμα ο φόβος και η ανασφάλεια που καλλιεργεί συνειδητά ο κυνισμός τους. Τέρμα οι προσβολές εκ μέρους των ολετήρων.
    Τέρμα στη φλυαρία, την προπαγάνδα και τις φωτοβολίδες με τις οποίες προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια και να κρύψουν την ανικανότητα και τον λαϊκισμό τους. Τέρμα στα ψεύτικα πιστόλια τους, στις πομφόλυγες και στη μάσκα με την οποία κρύβουν το πραγματικό πρόσωπό τους. Τέρμα στους εξαρτημένους που αλυσόδεσαν τη χώρα και την έκαναν πειραματόζωο. Τέρμα στους δεδομένους! *** Ούτε ένας από τους βαρείς χαρακτηρισμούς δεν είναι άδικος. Μία-μία οι λέξεις το μαρτυρούν: Με χυδαία ψέματα πήραν την εξουσία. Ηξεραν με το νι και με το σίγμα τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά έλεγαν ότι «λεφτά υπάρχουν». Ηξεραν ότι δεν μπορούν να υλοποιήσουν τίποτε από αυτά που έταζαν και -ενώ είχαν έτοιμο το σημερινό, τραγικό σχέδιό τους- καθυστερούσαν εγκληματικά να πάρουν αποφάσεις γιατί δεν ήθελαν να εκτεθούν και να γίνουν αμέσως περίγελως στα μάτια των εξαπατημένων ψηφοφόρων τους. Και σκάρωσαν ψέματα μεγαλύτερα από τα προεκλογικά. Οτι δήθεν μάχονται σκληρά και διαπραγματεύονται επί ίσοις όροις με τους εταίρους. Οτι δήθεν ακούγεται η φωνή τους. Οτι βγάζουν πιστόλια στο τραπέζι. Και, βέβαια, ότι με το Μνημόνιο έσωσαν τη χώρα από τη χρεωκοπία. Το πιο κυνικό, το πιο ωμό, το πιο χυδαίο ψέμα τους. Η πιο μεγάλη απάτη... Απολύτως τίποτε δεν διαπραγματεύτηκαν. Απολύτως τίποτε καλό για τη χώρα δεν πέτυχαν. Ηξεραν -ή όφειλαν να γνωρίζουν- ότι ο κίνδυνος να χρεωκοπήσει η χώρα ήταν ανύπαρκτος. Διότι, εκείνοι που θα έβγαιναν πρωτίστως χαμένοι είναι οι Γαλλογερμανοί (θα έχαναν τα χρήματά τους). Και το ευρώ. Τέτοια τρικυμία, τέτοιον κλονισμό κανένας δεν ήθελε. Ο «κίνδυνος της χρεωκοπίας» ήταν όπλο στα χέρια της Ελλάδος, δεν ήταν δαμόκλειος σπάθη. Και αν υπήρχε σοβαρός ηγέτης να θέσει ευθέως και δραματικά το θέμα της «επαπειλούμενης πτώχευσης», οι Ευρωπαίοι θα βρίσκονταν ξαφνικά σε δυσχερέστατη θέση. Και εκόντες άκοντες θα ενέδιδαν. Με αποτέλεσμα και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής (των χρεών) να δοθεί, και δάνειο με ανεκτό επιτόκιο. Και όλα αυτά τότε, τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο του 2009, προτού η αθλιότης των ημετέρων δηλώσεων περί χρεωκοπίας εκτινάξουν τα spreads *** Τώρα τρέμουν! Γιατί ξέρουν ότι εξόντωσαν τη χώρα, αλλά και τις δικές τους -λιγοστές, αλλά υπαρκτές και σημαντικές- προτάσεις για το συμμάζεμα του κράτους. Τις εξόντωσε η ανικανότης, το απαράσκευον και τα μυαλά της δράκας που κυβερνά το Μαξίμου... Τώρα τρέμουν! Γι' αυτό εκβιάζουν με... εκλογές και απειλούν. Γιατί ξέρουν ότι από όσα έχουν πει, μονάχα ένα θα βγει αληθινό: θα τους πάρουν με τις πέτρες!
    Από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είμαι στην πολιτική απ' το 1973, σκιτσάρω και γράφω για αυτήν απ' το 1981, πρώτη φορά δεν κατανοώ έναν εκβιασμό. Οπως αυτόν που θέτει ο Παπανδρέου: ψηφίστε με να μη χάσω, διότι, αν χάσω, θα σας βάλω να ξαναψηφίσετε για να χάσω περισσότερο!
    Δεν είναι η πρώτη φορά που ο λαός εκβιάζεται, απειλείται ή τίθεται προ διλήμματος, μάλιστα αυτή είναι μάλλον η συνήθης πρακτική, αλλά είναι ίσως η πρώτη φορά που ο εκβιασμός είναι παράλογος και το δίλημμα κουτό.
    Επιπλέον.
    Ο Παπανδρέου έχει φθάσει στο σημείο να πιστεύει ότι «υπονομεύεται». Και τι είναι αυτή η «υπονόμευση»; απλώς το να ψηφίσει κανείς κάποιον άλλον. Εντυπωσιακό!
    Επιπροσθέτως: ο κ. Παπανδρέου χαρακτηρίζει «αντιπατριωτική» όποια ψήφο δεν τον υποστηρίζει. Εδώ τα πράγματα χάνουν τη σοβαρότητά τους ή είναι πολύ σοβαρά. Δηλαδή, αν ψηφίσει κανείς Παφίλη ή Πορτάλιου ή Κικίλια ή Ψαριανό, δεν είναι πατριώτης. Ενώ αν ψηφίσει Καμίνη ή Τατούλη είναι πατριώτης και ουχί μίασμα!
    Οντως το παράλογο δύσκολα ερμηνεύεται.
    Παράκρουση, παραλήρημα, πανικός, φόβος ή απλή χαζομάρα, ό,τι και να 'ναι, είναι επικίνδυνο.
    Ηδη η χώρα έχει υποστεί πολλά, έχει Μνημόνιο αντί Σύνταγμα, πάει για «Πειναλόγκα» (όπως προσφυώς αυτοσαρκαζόμεθα), όταν λοιπόν ούτε καν οι σοφιστείες δύνανται να εμφανίζονται κάπως πιο έξυπνες, τότε τα πράγματα είναι σκούρα.
    Δυτικώς του 25ου Μεσημβρινού. Διότι, ανατολικώς πάνε για μαύρα. Μαυρίστε τους, αυτή την Ιερά Συμμαχία Παπανδρέου - Καρατζαφέρη - Ντόρα με ολίγην από Κουβέλη, μαυρίστε τους, όσον είναι καιρός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανόνυμε, αν είναι όλα αυτά παράλογα δεν νομίζεις πως όποιος το πιστεύει αυτό είνα παράλογο να μην ζητά εκλογές;
    Δεν μπορείς κάποιον να τον χαρακτηρίζεις επιδύνδυνο, εκβιαστή, κυβέρνηση τσολάκογλου και άλλα τέτοια πλείστα και όμως όλοι αυτοί που ισχυρίζονται αυτά να μην ζητούν το πρώτιστο τις εκλογές. Γιατί άραγε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και επί χούντας (επταετίας) υπήρχαν κάποιο θλιβεροί σαν και σας που μας λέγανε τα ίδια υποστηρίζοντας τη Χούντα. Γιατί σε ποια δημοκρατία θλιβερέ μου θα έκανε προεκλογική διακαναλική εκστρατεία ΜΟΝΟΝ ο πρωθυπουργός της χώρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Επαξίως λοιπόν τα μέλη της «κυβέρνησης» και οι επαγγελματίες πολιτικάντηδες που τη στηρίζουν στη Βουλή για χάρη του «άρτου του επιούσιου», καθώς και οι κομματικοί της εγκάθετοι στα συνδικάτα και τα ελεγχόμενα από τις ελίτ ΜΜΕ, που πέρασαν και στήριξαν τα πιο κτηνώδη ίσως μέτρα στην Ελληνική Ιστορία σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, θα μείνουν στη λαϊκή μνήμη ως η «κοινοβουλευτική χούντα».
    Τα μέλη και οι υποστηρικτές της χούντας αυτής πλανώνται, επομένως, οικτρά αν νομίζουν ότι με το αυριανό ψευτο-δημοψήφισμα θα «νομιμοποιηθούν». Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν φρόντισαν οι ίδιοι να του δώσουν χαρακτήρα χουντικού δημοψηφίσματος, με τον «Γιωργάκη» να παίζει το ρόλο του... Παπαδόπουλου σε διακαναλική συνέντευξη, όπου συνομιλούσε... με τον εαυτό του, με βάση τις προφανώς στημένες ερωτήσεις των καναλιών, που έπαιρναν επίσης δεδομένο τον «μονόδρομο»! Συγχρόνως, τα δεξιά και «αριστερά» δεκανίκια της χούντας (ΛΑΟΣ, Ανανεωτική Αριστερά, Ευρωπαϊστές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.) είτε δεν μιλούν καν για Ε.Ε. και ΟΝΕ, την πηγή του «μονόδρομου», είτε τονίζουν τον τοπικό χαρακτήρα των εκλογών, «ξεχνώντας» (ιδιαίτερα οι «μεταλλαγμένοι» Οικολόγοι Πράσινοι!) ότι το τερατούργημα «Καλλικράτης» ουσιαστικά καταργεί την ίδια την έννοια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την υπερ-συγκέντρωση τοπικής εξουσίας που εισάγει, η οποία σπάζει κάθε δεσμό του πολίτη με την κοινότητά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δηλαδή οι διακαναλικές των άλλων τι ήταν; Με το ζόρι χουντικός ο ΓΑΠ; Δε λέει ρε φίλε...το τραβάς απ' τα μαλλιά. Γιατί άραγε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τώρα έρχεται, πλέον η ώρα της κάλπης, η οποία, μέσα στα πλαίσια των θεσμών των σύγχρονων φιλελεύθερων ολιγαρχικών καθεστώτων, τα οποία αποκαλούνται δημοκρατίες, είναι ώρα που το εκλογικό σώμα θα εκφράσει την γνώμη του για όλα όσα του συμβαίνουν και του συνέβησαν καθ' όλο αυτό το δραματικό 13μηνο, που μεσολάβησε, χρονικά, από τις βουλευτικές εκλογές της 4/10/2009, από τότε, δηλαδή, που ο ευήθης ΓΑΠ και η ανερμάτιστη παρέα του ανέλαβαν την εντολή να διακυβερνήσουν την χώρα, με αποτέλεσμα να την οδηγήσουν κατ' ευθείαν στον γκρεμό, ο οποίος έχει ένα και συγκεκριμένο ονοματεπώνυμο : ΜΝΗΜΟΝΙΟ.

    Η απάντηση αυτή, που θα είναι καταδικαστική, για το κυβερνόν κόμμα και για τους όποιους ποικίλους συνεργάτες του, καθίσταται αναγκαστική, παρά το γεγονός ότι οι αυριανές εκλογές δεν είναι βουλευτικές εκλογές, αλλά εκλογές για την τοπική διοίκηση. Και καθίσταται αναγκαστική η αυριανή απάντηση, διότι η κυβέρνηση απέφυγε συστηματικά όλον αυτόν τον καιρό να υποβάλει το απαραίτητο ερώτημα, που όφειλε να υποβάλει στον ελληνικό λαό, γύρω από το εάν ο λαός εγκρίνει, ή όχι, την υπογραφή και τους όρους του Μνημονίου, που επέβαλαν, από την μια, η εγκληματική πολιτική της, κατά την περίοδο Οκτωβρίου 2009 - Απριλίου 2010 και από την άλλη, ως επιστέγασμα αυτής της πολιτικής, οι "εταίροι" της Ευρωζώνης και η τρόϊκα Δ.Ν.Τ. - Comission - Ε.Κ.Τ, οι οποίοι ενήργησαν, ως εκπρόσωποι των συμφερόντων των δανειστών της χώρας, δηλαδή κυρίως των γαλλογερμανικών τραπεζών.

    Αυτήν την απάντηση η νεόκοπη "Δημοκρατική Αριστερά", η οποία γεννήθηκε σε λάθος εποχή και αποτελεί προϊόν της βουλησιαρχίας του κ. Φώτη Κουβέλη και του παλαιού κύκλου του ευρωκομμουνιστικού ρεύματος, το οποίο καθοδηγούνταν από τον κ. Λεωνίδα Κύρκο, πάλεψε με όλη την δύναμη να αποφύγει, απλά και μόνον επειδή εξέτρεπε την κοίτη του ποταμού, μέσα στο οποίο αυτή είχε αποφασίσει να κινηθεί, επειδή δηλαδή ερχόταν σε σύγκρουση, με την τρέχουσα πολιτική της γραμμή και τις ανάγκες για την πολιτική της επιβίωση, ανάμεσα στις συμπληγάδες, που υπάρχουν στον χώρο της ελληνικής αριστεράς και που συγκεκριμενοποιούνται στο Κ.Κ.Ε. και τον ΣΥΡΙΖΑ.

    Δυστυχώς, για την "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ ΑΡΙΣΤΕΡΑ", η πολιτική των ευρύτερων συνεργασιών με το ΠΑΣΟΚ, την οποία ακολούθησε, είναι μια πολιτική, η οποία αποδοκιμάζεται αγρίως, από την μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, λόγω του επαχθούς, απεχθούς κα αποικιοκρατικού Μνημονίου, που του επέβαλαν, χωρίς να τον ρωτήσουν, οι δύο πυλώνες του σύγχρονου νεοκατοχικού καθεστώτος, που διοικούν πλέον τον τόπο, από τον Μάϊο του 2010 : Η τρόϊκα των μοντέρνων μεταναζιστών κατακτητών και η κυβέρνηση του ΓΑΠ, που ενεργεί ως τοπικό παράρτημα αυτών των κατακτητών.

    Αρεστόν, ή όχι (και κατανοώ τους λόγους για τους οποίους δεν είναι αρεστό), η πολιτική τακτική της "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ", του κ. Φώτη Κουβέλη, του κύκλου των παλαιών ευρωκομμουνιστών και του όπισθεν αυτών ευρισκόμενου του υπέργηρου κ. Λεωνίδα Κύρκου απέτυχε πλήρως και παταγωδώς, λόγω της τρέχουσας συγκυρίας, που έπεσε πάνω στο Μνημόνιο της ντροπής και λόγω του τυφλού βολονταρισμού αυτού του κύκλου ανθρώπων, οι οποίοι αρνήθηκαν, για πολλοστή φορά από την διάσπαση του 1968 να αντιληφθούν το κοινωνικό πλαίσο, μέσα στο οποίο κινούνται και δεν έλαβαν καθόλου υπόψη τους τις θελήσεις και τις ανάγκες του ελληνικού λαού (και ειδικοτερα το κόσμο της πολύπαθης ελληνικής αριστεράς), τον οποίο - υποτίθεται ότι - θέλουν να υπηρετήσουν και να εκφράσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το εγχείρημα αυτό, το οποίο υπήρξε άκαιρο και δεν συμβαδίζει με τις ανάγκες του ελληνικού λαού, πρέπει να επανεξετασθεί, εξ' αρχής και να ανακληθεί, με την διεξαγωγή μιας ευρύτερης (αλλά και ταχείας, λόγω των εξελίξεων που θα προκύψουν, μετά τις αυριανές εκλογές είτε ο ευήθης ΓΑΠ προχωρήσει σε βουλευτικές εκλογές, είτε όχι - και κατά την γνώμη του οι βουλευτικές εκλογές είναι απαραίτητες για να εκφράσει την άποψή του το εκλογικό σώμα, γύρω από όσα έγιναν και για να πει, το τι πρέπει να γίνει : Δείτε στο μπλογκ μου το θέμα : "Με βουλευτικές εκλογές απειλεί ο μπαχαλάκιας ΓΑΠ, προκειμένου να αποτρέψει την επερχόμενη εκλογική συντριβή. (Hic Rhodus, hic salta). Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα." http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/11/hic-rhodus-hic-salta.html ) συζήτησης στον χώρο του ελληνικού ευρωκομμουνιστικού ρεύματος, με στόχο την επανένταξη της "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ" στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ.

    Όποιοσδήποτε άλλος δρόμος, που οδηγεί στην θανάσιμη αγκαλιά του ΠΑΣΟΚ θα είναι καταστροφικός και για την "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" και για την ευρύτερη ελληνική αριστερά, η οποία, με την αυτιστική και συνάμα σεκταριστική πολιτική της κυριολεκτικά αυτοκτονεί.

    Βέβαια όλοι έχουν το δικαίωμα και να αυτοκτονήσουν ακόμα, εάν το επιθυμούν.

    Η οδός αυτή, όμως, δεν είναι η καλύτερη. Το αντίθετο, μάλιστα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιώργος Παπασπυρόπουλος6 Νοεμβρίου 2010 στις 10:16 μ.μ.

    Η ανάλυσή σου φίλε Τάσο είναι λάθος από την αρχή ως το τέλος. Δεν χρειάζονταν πολλά λόγια για να πεις ότι ήταν άκαιρο το εγχείρημα της ΔΑ - αυτή είναι η ουσία όσων λες καθώς και η αναγκαιότητα επιστροφής στον Συνασπισμό του ανανεωτικού ρεύματος της αριστεράς.
    Ξεχνάς όμως κάτι σημαντικό: το ανανεωτικό ρεύμα δεν μπόρεσε εγκλωβισμένο στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαιτέρως στην αριστερή στροφή του Αλαβάνου/Ρεύματος να ωριμάσει πολιτικά - κι αυτό γιατί η φυσική του υπόσταση, δηλ. τα μέλη, οι άνθρωποι έφυγαν προ πολλού, κι αυτό που ήταν γνωστό σαν Ανανεωτική Πτέρυγα απλά στέγαζε όσους έμεναν "να το παλέψουν" ως οπισθοφυλακή.
    Η αποχώρηση του Ιουνίου έγινε κάτω από την πίεση των ανέντακτων κυρίως και των αποφασισμένων να φύγουν τελευταίων υπομενόντων - δεν ήταν ο Λεωνίδας ή ο Φώτης που επέβαλαν οτιδήποτε. Απλά δεν πήγαινε άλλο...
    Τώρα λοιπόν το εγχείρημα είναι στην αρχή - θα ξεδιπλώσει την πολιτική της δημοκρατικής, ανανεωτικής, ευρωπαϊκής, οικολογικής αριστεράς ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ. Και το εγχείρημα δεν υπόκειται σε μυστικές συνομιλίες για "επιστροφή" ούτε παπαδημούλιους υπολογισμούς. Είναι μια νέα καθαρή προσπάθεια που ΔΕΝ ΕΤΕΡΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στην Ελλάδα. Αλίμονο αν όλο κι όλο ήταν μια από τα ίδια.

    Στον Συνασπισμό ναι, υπάρχει μια δυνατότητα "επιστροφής" αλλά αφού πρώτα χάσει την μισθοσυντήρητη νομενκλατούρα που τον κρατά στον πολιτικό οππορτουνισμό - δηλαδή αφού ηττηθεί στις εκλογές και χάσει την οικονομική επιδότηση: μέχρι τότε αντέχει ο μηχανισμός.

    Τέλος οι προβλέψεις σου για τις εκλογές θα διαψευστούν αύριο. Εδώ είμαστε, θα το δεις - και είναι λάθος γιατί βρίθουν προκαταλήψεων και γραμμικής ανάλυσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τάσσο, σου έχει περάσει έστω και μία στιγμή από το μυαλό σου πως μπορεί να κρατάς τον καθρέφτη ανάποδα;;

    1. Υπάρχει από την μία πλευρά η αριστερά της ευθύνης και του οράματος που προσπαθεί να την εκφράσει η Δηαρ.
    2. Από την άλλη η αριστερά της στείρας άρνησης και της διαμαρτυρίας που εκφράζεται πλειοψηφικά απο το ΚΚε.
    3. Ο Σύριζα λοιπόν που δεν υφίσταται πλέον βρίσκεται απο αυτές τις «συμπλιγάδες» που περιέγραψες. Για αυτό και δεν θα υπάρχει απο την Δευτέρα των εκλογών. ήδη ένα κομμάτι των ΄ψηφοφόρων του αφομειώνεται από το κκε και άλλο απο την Δηαρ.
    Κοντός ψαλμός και θα δεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. "Ο Σύριζα λοιπόν που δεν υφίσταται πλέον βρίσκεται απο αυτές τις «συμπλιγάδες» που περιέγραψες. Για αυτό και δεν θα υπάρχει απο την Δευτέρα των εκλογών. ήδη ένα κομμάτι των ΄ψηφοφόρων του αφομειώνεται από το κκε και άλλο απο την Δηαρ"

    Τι λες ρε μεγάλε radical;
    Τέτοια διαλεκιτκή ανάλυση και αποψη είχα να διαβάσω από την εποχή Γκράμτσι και Πουλατζά!!
    Εύγε αγόρι μου! Τελικά η ΔΗΑΡΙ έχει όντως μεγάλα μυαλά...

    Πάνος Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αχ, Γεώργιε...
    Πόσο δικαιώνεις τον τίτλο του blog σου (στην "στρουθοκάμηλο" αναφέρομαι) με κάτι άρθρα σαν κι αυτό.

    Συνέχισε να ψάχνεις ακόμα και τώρα, τους "καταλληλότερους" και "ικανότερους"...
    Εδώ ο ίδιος ο ΓΑΠ σας πέταξε εκτός γηπέδου, αναδεικνύοντας -για τους δικούς του βέβαια λόγους- τον εξαιρετικά ισχυρό πολιτικό χαρακτήρα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης.
    Εσείς συνεχίστε και μετά τις 17 του μήνα, όταν θα εξελίσονται οι κατάλληλες μανούβρες από πλευράς πολιτικού προσωπικού προκειμένου να μας φορέσουν το Μνημόνιο μέχρι το 2018, να μιλάτε για αυτοδικοικητικές εκλογές και για τις καταπληκτικές εμπνεύσεις του Φώτη για Καμίνη και Μπουτάρη.

    Να διευκρινίσω οτι ποσώς με ενδιαφέρει αν υποκύψετε στις εκκλήσεις του Τάσου Αναστασόπουλου να επιστρέψετε στο παλιό το μαγαζί (το "μαγαζί γωνία"... με το γνωστό brandname ντε!) μπας και καταφέρετε να το αναστηλώσετε όλοι μαζί (you know: κράτα με να σε κρατώ, που λένε) για να μην καταρεύσει από στιγμή σε στιγμή. Τώρα πιά δεν αναστηλώνεται με τίποτα.

    Θοδωρής Κανάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μια ζωή μας φοράνε και κάτι Θοδωρή. Κι η Αριστερά; Γιατί υπάρχει; Για να φωνάζει στη γωνία: "Τι πάθαμε καλέ κυρία!!" ;
    Όσοι απέτυχαν να μας αδειάζουν την γωνιά σιγά σιγά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πάνο, συμφωνώ πως ο νους μου είναι κοινός ίσως και προς το μέτριο. Για τις μεγάλες διανοητικές συλήψεις τις έχουμε αφήσει σε εσας. Ας δούμε λοιπόν εν τάχει τι αντιλαμβάνεται ένας κοινός - μέτριος νους.

    1. Στην μητέρα των μαχών την αττική συν συριζα διασπασμένος σωστά;;
    2. Το ίδιο και στις περιφέριες στερεάς πελοπονήσου Θεσσαλίας σωστά;;
    Δες την πραγματικότητα κατάματα και δώσε στον εαυτό σου την ερώτηση και εκεί θα βρεις την απάντηση που αντιλαμβάνεται ένας κοινός νους.
    Σε τι είναι διαφορετικός ο Λαφαζάνης, ο Αλαβάνος, ο Τσίπρας απο την Παπαρήγα και τον Παφίλη σε αυτή την αναμέτρηση;
    The simple is the best my friend.
    @κανάκη,
    Μην φοβάσαι το ποτάμι παει μπροστά και δεν γυρίζει πίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το αστείο στην όλη υπόθεση βρίσκεται στο γεγονός ότι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ (με τον ΣΥΡΙΖΑ, ή χωρίς αυτόν) θα επιβιώσει, όχι επειδή διαθέτει υψηλού επιπέδου στελέχη, ή επειδή έχει συγκεκριμένη στρατηγική, αλλά επειδή το ρεύμα που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική κοινωνία, από την εποχή του Μνημονίου και μετά, εκφράζεται και μέσα από την πολιτική του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, που είναι (ή εμφανίζεται ως) αντιμνημονιακή, είτε αυτό γίνεται για οπορτουνιστικούς λόγους, είτε όχι (είτε και τα δύο μαζύ).

    Για τον ίδιο λόγο, η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" βρίσκεται εκτός του ρεύματος, που έχει διαμορφωθεί στην ελληνική κοινωνία και το οποίο θα την καθορίσει για πολύν καιρό, αφού η συνεργασία της με το ΠΑΣΟΚ και οι τραγικές επιλογές των Καμίνη - Μπουτάρη (που είναι τραγικές, ακριβώς επειδή συνοδεύτηκαν και σηματοδότησαν αυτήν την συνεργασία), οδηγούν τον απλό κόσμο (όχι μόνον της αριστεράς) στην πεποίθηση ότι η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ", μετέχει, λίγο ή πολύ, στο μηνμονιακό μπλοκ.

    Αυτή η πολιτική τακτική πάντοτε λεγόταν και εξακολουθεί να αποκαλείται σεκταρισμός. Πολύ περισσότερο, όταν, για καθαρά προσχηματικούς λόγους, γίνεται επίκληση της ιδιαιτερότητας μιας εκλογικής διαδικασίας, όπως τώρα, με τις εκλογές για την τοπική και την περιφερειακή διοίκηση (που ειρήσθω εν παρόδω δεν είναι αυτοδιοικητικές εκλογές, όπως επιμένει να τις αποκαλεί η "Δ.Α."), προκειμένου να ειπωθεί - από τους πολιτικούς ταγούς μια συγκεκριμένης αντίληψης και πολύ συγκεκριμένων κομματικών συμφερόντων - ότι στην ελλληνική κοινωνία ότι αυτή δεν δικαιούται να εκφράσει, μέσω της κάλπης που στήνεται, την αντίθεσή της στο αποικιοκρατικό Μνημόνιο, αλλά πρέπει να μείνει μόνον στην καθαρή "αυτοδιοικητική" ψήφο και να κρίνει δήμαρχους και περιφερειάρχες.

    Φυσικά, η πλειοψηφία του κόσμου γελά ή/και οργίζεται με αυτήν την "επιχειρηματολογία", που είναι εκ φύσεως αντιδημοκρατική και προβάλλεται, εκ του πονηρού, προκειμένου, η μεν κυβέρνηση να περάσει την ατζέντα της και οι δε όλοι άλλοι που προβάλλουν την ίδια "επιχειρηματολογία", να περάσουν την κομματική τους γραμμή.

    Το δυστύχημα, για τους "επιχειρηματολογούντες" βρίσκεται στο κωμικοτραγικό γεγονός ότι ο ευήθης ΓΑΠ και η έντρομη κυβερνητική του παρέα, μπροστά στην επερχόμενη εκλογική κατάρρευση των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ, άλλαξαν γραμμή και αποδέχτηκαν την ατζέντα, που τους επέβαλε, τελικά, η αντιπολίτευση, προκειμένου να συσπειρώσουν την εκλογική τους πελατεία. Μάλιστα, παρά την κωμικοτραγική εμφάνιση του ΓΑΠ στην διακαναλική "συνέντευξη" της 25/10/2010, φάνηκε ότι σε έναν βαθμό θα πετύχαιναν μια κάποια συσπείρωση του χώρου τους. Μέχρι, που, κατά την διάρκεια της παρούσας εβδομάδας, ήλθε η ... περαίωση και τα εκατοντάδες χιλιάδες σημειώματα, σε οφειλέτες του δημοσίου (νεκρούς και ζωντανούς, ενεργούς και ανενεργούς, συνταξιούχους, χήρες και διάφορους άλλους), να μεταβούν στην Εφορία, "δι' υπόθεσίν των", για να ανακόψει αυτήν την συσπείρωση.

    Όλη αυτή η κατάσταση ανέτρεψε, λοιπόν, το σενάριο των "αυτοδιοικητικών εκλογών", που η "κακή" υπόλοιπη Αριστερά επιβουλευόταν και η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" έμεινε μόνη να υπερασπίζεται κάτι το οποίο είναι ξεπερασμένο από την ελληνική κοινωνία, η οποία, μη έχοντας άλλη δυνατότητα έκφρασης αυτών που επιθυμεί και θέλοντας να εκφράσει την άποψή της για το Μνημόνιο και την γενικότερη πορεία της χώρας, μεταχειρίζεται τις εκλογές για την τοπική και την περιφερειακή διοίκηση, ως εργαλείο, με το οποίο θα εκφράσει την γνώμη της αυτή και ως εκ τούτου, θα μαυρίσει την υποτελή στους μοντέρνους μεταναζιστές κατακτητές κυβερνητική πολιτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Φυσικά, αυτές οι εκλογές δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα σκαλοπάτι στην μακρά πορεία προς την έρημο, που θα ακολουθήσει, το τραγικό και χειρότερο κομμάτι της οποίας δεν έχουμε ακόμα δει, ούτε ζήσει.

    Σαν αρχή, όμως, αυτές οι εκλογές είναι ένα πολυ καλό εφαλτήριο. Και θα αποτελέσουν το ξεκίνημα του ξηλώματος της πνιγηρής κάλτσας, που τυλίχθηκε από τις βλακείες του ευήθους ΓΑΠ και της νοσηρά ανίκανης παρέας της Πάρου, γύρω από τον λαιμό της ελληνικής κοινωνίας.

    Γι' αυτό, μόλις 13 μήνες μετά την θριαμβευτική νίκη του ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, το αυριανό πολιτικό σκηνικό της χώρας θα έχει αλλάξει, οποιαδήποτε και αν είναι η έκταση της ήττας που θα υποστεί το κυβερνόν κόμμα.

    (Και αν ο ΓΑΠ θέλει βουλευτικές εκλογές, αυτές είναι καλοδεχούμενες. Έιπαμε το δικαίωμα στην αυτοκτονία είναι αναφαίρετο...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. "Φυσικά, αυτές οι εκλογές δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα σκαλοπάτι στην μακρά πορεία προς την έρημο, που θα ακολουθήσει, το τραγικό και χειρότερο κομμάτι της οποίας δεν έχουμε ακόμα δει, ούτε ζήσει."

    Με αυτά που προφητεύεις Τάσο, πολιτική δεν κάνεις, κάνεις όμως θρησκεία! Σε τι διαφέρει ο λόγος σου από ένα θρησκευτικό όραμα καταστροφής; Ο ιός του Αλαβάνου έχει ρίξει την αριστερά στις προφητείες! Τίποτε άλλο δεν κάνετε από το πρωί ως το βράδυ - νομίζετε ότι τσακίζοντας τελείως το ηθικό του λαού με τις ζοφερές περιγραφές των επερχόμενων καταστροφών θα τον στρέψετε στην αριστερά; Μάλλον στην όποια εξουσία γονατιστό τον στέλνετε...
    Τα λαμόγια τα ίδια του λένε: όσο είμαι εγώ στην εξουσία μην φοβάσαι τίποτα - μετά το χάος...
    Ο φόβος δεν είναι σύμμαχός μας - τον δικό σας τουλάχιστον μην τον προβάλλετε στους άλλους - συγκρατηθείτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Όχι, αγαπητέ Γιώργο, δεν είναι προφητείες, όσα αναφέρω για την μακρά πορεία της ελληνικής κοινωνίας, προς την έρημο.

    Η μακρά πορεία της ελληνικής κοινωνίας, προς την έρημο, είναι αποτέλεσμα των προβλέψεων του επαχθούς αποικιοκρατικού Μνημονίου και της διαδικασίας της "ελεγχόμενης πτώχευσης", που ορέγεται η γαλλογερμανική πολιτική ελίτ.

    Ήδη, τα διαφορικά επιτόκια των ελληνικών κρατικών ομολόγων δεκαετούς διάρκειας, χάρη στην απίθανη απρονοησία του βλάκα, που μας κυβερνά, έφθασαν στις 950 μονάδες βάσης, από 620 μονάδες βάσης, που ήσαν πριν λίγες εβδομάδες (όπως ακριβώς, ο ίδιος άνθρωπος κατάφερε να ανεβάσει τα ίδια διαφορικά επιτόκια από τις 133 μονάδες βάσης, που ήσαν - κατά μέσο όρο - τον Οκτώβριο του 2009, πάνω από τις 1000 μονάδες βάσης τον Μάϊο του 2010, για να οδηγηθεί, ψοφοδεής, έντρομος και υπό συνθήκες άφατου πανικού, να υπογράψει, όπως - όπως, το κατοχικό Μνημόνιο).

    Δεν πρόκειται, λοιπόν, για προφειτείες. Πρόκειται για αυτό που θα συμβεί και το οποίο είναι αποτέλεσμα του Μνημονίου και του θανατηφόρα πνιγηρού, για τις οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου (και όχι μόνον), θεσμικού πλαισίου της Ευρωζώνης.

    Θα μου πεις ότι δεν υπάρχει λύση, ή άλλη πρόταση. Δεν είναι αλήθεια αυτό. Και λύση υπάρχει και πρόταση :

    Είτε εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους των χωρών της ευρωζώνης από την Ε.Κ.Τ., είτε διαγραφή του (εν όλω ή εν μέρει), εντός, ή εκτός, της Ευρωζώνης..

    Τα πράγματα είναι περισσότερο απλά από όσο φαίνονται. Ο φανατισμός και ο κομματικός πατριωτισμός τα περιπλέκουν - χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι δύσκολα. Δύσκολα είναι. Και αυτή η δυσκολία είναι αποτέλεσμα των σημερινών συνθηκών, που κι' αυτές είναι δύσκολες. Αλλά αυτό που χρειάζεται είναι σχέδιο και αποφάσεις για δράση, οι οποίες δεν πρέπει να εμποδίζονται από ταμπού του παρελθόντος...

    Δύσκολα, λοιπόν, τα πράγματα. Γι' αυτό, άλλωστε και εκλέγονται οι κυβερνήσεις. Για να κυβερνούν και στα δύσκολα και όχι μόνον να κόβουν κορδέλλες και να ψάχνουν να βρουν κορόϊδα. Μπορεί, έως τώρα, κορόϊδα να εύρισκαν.

    Τώρα, όμως, δεν ψάχνουν, μόνο, για κορόϊδα. ψάχνουν για εθελόδουλους. Ψάχνουν για ανθρώπους, οι οποίοι θα δεχθούν την υποβάθμιση της ζωής τους και την υποδούλωσή τους στον ζυγό, που έχουν εξυφάνει οι "εταίροι" της ευρωζώνης, οι οποίοι ενδιαφέρονται για την σωτηρία των τραπεζών τους και ενεργούν, ως εκφραστές των συμφερόντων των δανειστών της χώρας, οι οποίοι ενδιαφέρονται, απλά και μόνον, για την πληρωμή των τοκοχρεωλυσίων του ελληνικού κράτους στην ώρα τους και τίποτε περισσότερο.

    Τέτοιους εθελόδουλους, δεν πρόκειται να βρουν. Ακριβέστερα, τέτοιους εθελόδουλους θα βρουν λίγους.

    Ή, εν πάση περιπτώσει, δεν θα βρουν τόσους πολλούς, όσους υπολόγιζαν.

    Τα πράγματα έχουν φθάσει να είναι τόσο ακραία,(και θα οδηγηθούν στο μέλλον να γίνουν στο μέλλον ακόμα περισσότερο ακραία) που δεν μπορούν να καλλωπισθούν, όσο και αν το προσπαθήσουν ο ΓΑΠ, οι "εταίροι" και οι δανειστές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Εγώ πάντως, η μόνη συμμαχία που βλέπω να κάνει η νεοφιλελεύθερη δεξά, δεν είναι βέβαια αντιμνημονιακή, αλλά αντίθετα συμμαχία με τον (προτεινόμενο από τη Δ.Α.) υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων Γ. Καμίνη. Και συγκεκριμένα, ο καλύτερος εκφραστής της νεοφιλελεύθερης δεξιάς, η "Δράση" του Μάνου, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του και μάλιστα του έδωσε πεσκέσι ως υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο και ένα εξέχον μέλος της, τον Γ. Αβραντίνη.

    Σε λίγες ώρες όμως θα γίνει το μεγάλο πατιρντί, όταν ο Καμίνης θα κοιτάει με το... κυάλι τη "δόξα" των πσοστών της Δαμανάκη του '98...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δεν πιστεύω ότι το ψηφοδέλτιο του κ. Καμίνη θα φθάσει σε τόσο χαμηλά επίπεδα, όσο το ψηφοδέλτιο της Μαρίας Δαμανάκη.

    Το ΠΑΣΟΚ έχει, ακόμα, εφεδρείες. Μην ξεχνάμε ότι η νίκη του, με 10,48 ποσοστιαίες μονάδες, έναντι της Νέας Δημοκρατίας, είναι πολύ πρόσφατη - μόλις 13 μήνες.

    Σε ένα τμήμα του κόσμου του ΠΑΣΟΚ, που βρίσκεται σε οριακή κατάσταση - ένα τμήμα που ολοένα και μικραίνει, λόγω των καταιγιστικών εξελίξεων του τελευταίου έτους - υπάρχουν, ακόμα αυτάπτες.

    Αλλά η αντίστροφη πορεία έχει, ήδη, ξεκινήσει εδώ και ένα τρίμηνο, τουλάχιστον, παρά το γεγονός ότι είναι ακόμα νωρίς. Και μάλιστα πολύ νωρίς. Οι αυταπάτες αυτές διαλύονται με ταχύτατο ρυθμό και στην πορεία του χρόνου - μέχρι το τέλος του ερχόμενου χειμώνα - θα εξαφανισθούν και θα δώσουν την θέση τους στην διάψευση των ελπίδων, στην απογοήτευση και στην οργή. (Αν ο ΓΑΠ λακίσει από την εξουσία, μπορεί να περισώσει ένα κομμάτι από την εκλογική επιρροή του ΠΑΣΟΚ και θα διαφοροποιήσει κάπως τις εξελίξεις).

    Γι' αυτόν τον λόγο, το ψηφοδέλτιο Καμίνη δεν έχει καμμία τύχη εκλογής.

    Μένει να δούμε το που θα φθάσει, ως προς την εκλογική του απήχηση, αφού φθάσαμε στην ημέρα της κρίσεως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Άρα Τάσο και Αυριανιστή όλη η τύχη είναι με τον Κακλαμάνη. Κι εσείς μπορεί να χαίρεστε - λόγω γινατιού - αλλά η Αθήνα θα θυμάται για πολύ τον δεύτερο γύρο αυτής της εκλογής - και μαζί όλους τους εμπαθείς της παρωχημένης αριστεράς που θα δώσουν χέρι βοηθείας είτε με την αποχή είτε και με θετική ψήφο στους ακροδεξιούς του Κακλαμάνη.
    Ελπίζω παρ' όλα αυτά να μην επανεκλεγεί ο Πριόνης - αλλιώς η οργή του κόσμου απέναντι στην αριστερή χείρα βοηθείας θα είναι ασυμμάζευτη - έτσι δυναμώνετε το ΠαΣοΚ άλλωστε: με την ανευθυνότητά σας και την μικροπολιτική σας - η αριστερά ποτέ δεν φοβόταν τις συνεργασίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Προς αριστερούς αναποφάσιστους
    Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ Καθηγητή του Πάντειου Πανεπιστημίου grousis@ath.forthnet.gr

    ...Ετσι, για παράδειγμα, θεωρώ ότι στις εκλογές επιβάλλεται να καταδικαστεί η πολιτική που προτείνεται για την Παιδεία, μια πολιτική η οποία αναγάγει σε Γκεβάρα την κ. Γιαννάκου σε σχέση με τη Διαμαντοπούλου.

    Τέλος υποστηρίζω ότι η λεγόμενη κριτική ψήφος δεν καταγράφεται παρά μόνο στο μυαλό εκείνου που την επιλέγει.

    Ολα τα παραπάνω, σημαίνουν καταδίκη των συνδυασμών που στηρίζει το ΠΑΣΟΚ και ταυτοχρόνως των πασοκογενών συνδυασμών που διαφωνούν μεν με το μνημόνιο, συνεχίζουν όμως να δηλώνουν ΠΑΣΟΚ ως προς όλα τα άλλα.

    Σημαίνουν επίσης καταδίκη του ακροδεξιού-φασίζοντος ΛΑΟΣ, όχι πια μόνο λόγω της επικινδυνότητάς του, αλλά και διότι αυτοπροσδιορίζεται ως ο δεξιός ψάλτης της κυβερνητικής αντιλαϊκής πολιτικής.

    Σημαίνουν ακόμη καταδίκη της Ν.Δ., η οποία ως η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος με το ΠΑΣΟΚ, ευθαρσώς προτείνει μια άλλη δοσολογία, ή ένα άλλο μείγμα της ίδιας με την κυβερνητική πολιτική.

    Κι ερχόμαστε στην αριστερά ή την αυτοαποκαλούμενη ως τέτοια.

    Η Δημοκρατική Αριστερά του κ. Κουβέλη απορρίπτεται ως Πασόκοι με πολιτικά -κατ' αναλογία του χαρακτηρισμού της νιότης μας, μπασκίνες με πολιτικά.

    Ο ΣΥΝ παρά την απαλλαγή του από τη δεξιά του, φαίνεται να μην επιθυμεί να ξεκόψει από το ρεφορμισμό του και όπως έδειξε και η τελευταία του εκλογική επιλογή από τον οπορτουνισμό του.

    Ο Αλαβάνος ναι μεν φαίνεται να ξεκόβει ιδεολογικά από το πρόσφατο συνασπισμικό του παρελθόν, από την άλλη όμως η επιλογή του μοναχικού καβαλάρη ή Δον Κιχώτη την οποία φαίνεται να θέλει να συνεχίσει και μετά τις εκλογές δεν νομίζω ότι είναι η καλύτερη.

    Ψ ηφίζοντας το ΚΚΕ, είναι βέβαιο ότι πέρα από τη θετική αντίδρασή του στην κυβερνητική πολιτική, επιβραβεύεις και τη συχνά εξωφρενική θεωρητική ανεπάρκεια, τον πρόσφατο άκρατο σεχταρισμό του, τη μετά το τελευταίο συνέδριό του σταλινική στροφή του, και κυρίως την τραγική πολιτικά απανθρωποποίηση του στελεχικού του δυναμικού. (Οκτώ μήνες τώρα, και ενώ γνωρίζατε, ούτε ένα τηλέφωνο σύντροφοι, να ρωτήσετε αν ζω ή πέθανα, δεν συνάδει με τον κομμουνιστικό ανθρωπισμό.)

    Την ΑΝΤΑΡΣΥΑ την οποία θυμίζω ότι την είχα στηρίξει στις προηγούμενες εκλογές, θεωρώντας τη συγκρότησή της και μόνο μήνυμα συνεπούς μετωπικής ελπίδας. Ομως μετά τη στάση βασικών στελεχών της κύριας συνιστώσας της, του ΝΑΡ, απέναντι στην πρωτοβουλία του Αριστερού βήματος διαλόγου και συνεργασίας, και κυρίως μετά τη σχιζοφρενική στάση ηγετικού του στελέχους που τη μια βδομάδα χαρακτήριζε την υποψηφιότητα Μητρόπουλου σαν την τελευταία ελπίδα της αριστεράς, και την επομένη απέκλειε με κύριο άρθρο του την συμμετοχή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε κάθε ευρύτερο αριστερό σχήμα, υπάρχει πρόβλημα στοιχειώδους συνέπειας, και αναπαραγωγής του κουκουεδίστικου σεχταρισμού, που δεν πρέπει να επιβραβευθεί.

    Απομένει η αποχή, το άκυρο ή το λευκό. Οχι βεβαίως υπό την έννοια της καταδικαστέας από το Σόλωνα ουδετερότητας, ούτε της μπακουνικής μόνιμης αποχής από την πολιτική, αλλά της δημιουργικής άρνησης της άρνησης. Πρόκειται για στάση συνέπειας ενός απαιτητικού αριστερού ψηφοφόρου. Και βεβαίως σε συνδυασμό με αυτήν την αποχή, που από μόνη δεν σημαίνει τίποτα, από Δευτέρα «παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ανδρέα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
    Πρωθυπουργος της Ελλάδος το 2010,δυστυχώς για όλους εμάς...

    Η τηλεοπτική του εικόνα ίσως να τον αδικεί, είναι προκλητικά ασύμπτωτη με το υπούργημά του και τις ευθύνες που συνεπάγεται. Ποιο νοικοκύρεμα των οικονομικών, ποια πάταξη της σπατάλης και της φαυλότητας να περιμένει κανείς από αυτή τη θλιβερή τηλεοπτική φιγούρα που, επί δύο ώρες και τέταρτο, άλλα τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι και σε εντελώς άλλα απαντούσε, του ήταν αδύνατο να συγκροτήσει μια δική του, με λογική συνέπεια απάντηση, παπαγάλιζε προκάτ συνθηματολογίες, πάλι και πάλι, αυτιστικά.

    Πώς να εμπιστευθούν οι αγορές πρωθυπουργό που, με δεδομένη και αδιέξοδη τη χρεοκοπία της χώρας του, απειλούσε τους πολίτες με βουλευτικές εκλογές, δηλαδή με χαριστική βολή στην οικονομία, αν στις εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης δεν υπερψηφιστούν οι κομματικοί του κομισάριοι!

    Η μεταχείριση του πρωθυπουργού από τον Τύπο και η αιδήμων υποταγή ευφυέστατων στελεχών του κόμματός του στη μετριότητά του δημιουργούσαν σε μερικούς την επιφύλαξη: μήπως διαθέτει προσόντα που οι πολλοί αγνοούμε. Γι’ αυτούς η «διακαναλική» συνέντευξη ήταν σοκ. Ηδη από το σχολειό, ακόμα και οι μαθητές αρχίζουν να οικειώνονται αυτό που οι δάσκαλοι εθίζονται επαγγελματικά να διακρίνουν: Ποιος μαθητής στην προφορική εξέταση είναι διαβασμένος και ποιος αδιάβαστος. Ποιος διάβασε μόνο ένα κεφάλαιο του βιβλίου και προσπαθεί κάθε ερώτηση να την απαντήσει με το κεφάλαιο που μισοξέρει. Ποιος έχει τη φυσική ευφυΐα να υπεκφεύγει, να παριστάνει τον διαβασμένο συνταιριάζοντας τα περίπου στο τίποτα. Και ποιος είναι φυσικά ανεπαρκής, ούτε τι διαβάζει καταλαβαίνει ούτε να προσποιηθεί μπορεί, αραδιάζει κομπιαστές, ασύνδετες κενολογίες, εκτίθεται στον οίκτο ή στη χλεύη.

    Στη «διακαναλική» συνέντευξη του πρωθυπουργού οι δημοσιογράφοι δεν άσκησαν το λειτούργημά τους. Αν είχαν τολμήσει τίμια να του πουν: «δεν απαντάτε σε αυτό που σας ρωτάμε, γιατί υπεκφεύγετε;», ίσως το spread του ελληνικού ομολόγου να μην είχε εκτιναχθεί στα ύψη. Ισως οι δανειστές να είχαν καταλάβει ότι στην Ελλάδα είναι μεν ο πρωθυπουργός φανερά ανεπαρκής, αλλά υπάρχει κοινωνική δυναμική που αντιστέκεται. Η ατολμία των δημοσιογράφων στη «διακαναλική» έμοιαζε διατεταγμένη, μύριζε προχωρημένη παρακμή, ανοχή που αποκλείει την ανάκαμψη.

    Το υπάρχον πολιτικό σκηνικό μπορεί να δώσει βελτιωμένες εκδοχές της σημερινής δραματικής ανικανότητας, αλλά εξίσου ατελέσφορες ως προς το σκοπούμενο τέλος: την ανάκαμψη. Η ελλαδική κοινωνία μοιάζει να μην έχει συνειδητοποιήσει ότι με χρέος που φτάνει το 150% του εθνικού προϊόντος σωτηρία δεν υπάρχει, ζούμε και θα ζούμε για πολλά, περισσότερα από όσα φανταζόμαστε χρόνια με τις (καθαρά συμφεροντολογικές) ελεημοσύνες των δανειστών μας.
    Για όσους συνειδητοποιούν τον επερχόμενο πολυετή (ίσως δεκαετιών) εφιάλτη, τις στερήσεις, την επιτεινόμενη φτώχεια, το φάσμα της πείνας, την τρέλα της απόγνωσης των ανέργων και των μεταναστών, μοιάζει κυριολεκτικά ασήμαντη η σημερινή εκλογική αναμέτρηση, ανθυπολεπτομέρεια στο περιθώριο των εξελίξεων. Το τελευταίο που θα επηρεάσει τη δίνη του τυφώνα είναι, αν θα έχει επιβραβευθεί με επανεκλογή η θρασεία ουτιδανότητα του κ. Κακλαμάνη ή αν θα έχει προτιμηθεί ο επί τη εμφανίσει συμβιβασμένος κ. Καμίνης. Αν η Θεσσαλονίκη θα έχει γοητευθεί από το σκουλαρίκι και το τατουάζ σε γηραλέα σάρκα ή θα έχει καταξιώσει τον εξ εθισμού ανεπαρκή κ. Γκιουλέκα. Και τα ανάλογα πάσης Ελλάδος.

    Σοβαρότητα, ωριμότητα και αυτοσεβασμό θα πρόδιδαν (ίσως κατόρθωναν και τη σωτήρια ανατροπή του πολιτικού σκηνικού) μόνο κάποιες μεγάλου εύρους λαϊκές αντιδράσεις: Μια αποχή από τις εκλογές, την Κυριακή 14 Νοεμβρίου, της τάξεως του 70%-80% των ψηφοφόρων, ή μια ειρηνική στρατοπέδευση μερικών εκατοντάδων χιλιάδων λαού στο κέντρο της πρωτεύουσας, αδιάλειπτα, μέρες και νύχτες, με αίτημα μια ριζική επαναδιαπραγμάτευση του «Μνημονίου» από τεκμηριωμένα εξωκομματική υπηρεσιακή κυβέρνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Γιώργο μου, δεν μπορεί να υπάρξει καμμία συνεργασία, με τους σοσιαλνεοφιλελεύθερους υπηρέτες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, που αποτελεί το πιο τυχοδιωκτικό κσι συνάμα το πιο παρασιτικό κομμάτι του σύγχρονου γραφειοκρατικού καπιταλισμού.

    Δεν είναι ζήτημα φόβου των συνεργασιών. Είναι ζήτημα που έχει να κάνει με το ποιούς εξυπηρετείς συνεργαζόμενος με τους σοσιαλνεοφιλελεύθερους του ΓΑΠ και των ομοίων του.

    Και φυσικά, όταν συμμαχείς με τους σοσιαλνεοφιλελεύθερους και εξυπηρετείς την χρηματοπιστωτική ελίτ του συστήματος, στρέφεσαι εναντίον των λαϊκών στρωμάτων και της ευρύτερης κοινωνίας, στην οποία περιλαμβάνονται ευρύτατα τμήματα της πραγματικής παραγωγικής οικονομίας και όχι μόνον η μισθωτή εργασία, αλλά και το παραγωγικό κεφάλαιο (μικρό και μεγάλο), που πλήττεται από τις ακραίες μονεταριστικές δοξασίες, που κυριαρχούν στην Ευρωζώνη και επιβάλουν την νεοφιλελεύθερη πολιτική, που εξυπηρετεί τους ευρωπαϊκούς τραπεζικούς κύκλους, οι οποίοι έχουν δέσει στο άρμα τους την μεγάλη πλειοψηφία της ευρωπαϊκής πολιτικής ελίτ.

    Αυτή είναι η ουσία της όλης υπόθεσης, όσον αφορά την συνεργασία με το σοσιαλνεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, του Γιάννη Ραγκούση και των ομοίων τους.


    (Πριν ένα μήνα και κάτι, είδα σε έναν τηλεοπτικό σταθμό, ένα ρεπορτάζ, κατά την διάρκεια του οποίου ο ρεπόρτερ ρώτησε μια γριούλα, ποιός από τους Κώστα Καραμανλή και Γιώργο Παπανδρέου είναι ο καλύτερος, ή ο χειρότερος. Η γριούλα, ανταποκρίθηκε στην ερώτηση θυμόσοφα, δίνοντας μια απάντηση, η οποία με ξάφνιασε για την πρακτική σοφία της, που σε κανέναν κύκλο διανοουμένων δεν μπορεί να βρεθεί : "Κουμάσια, είναι κι' οι δυό τους παιδάκι μου. Αλλά την μπουκιά από το στόμα, δεν μου την πήρε ο Καραμανλής, μου την πήρε ο Παπανδρέου".

    Μπορεί, αγαπητέ Γιώργο, αυτή η πικρή διαπίστωση της θυμόσοφης γερόντισσας, η οποία φαινόταν ότι δεν έχει καμμία σχέση με την ενεργό πολιτική και δεν έχει διαβρωθεί από την ανάγκη υπεράσπισης οποιασδήποτε κομματικής γραμμής - ενώ παράλληλα φαινόταν ότι δεν ανήκε στην συντηρητική παράταξη του τόπου (και αν ανήκε, ουδέν πρόβλημα, δικαίωμά της), να σου φαίνεται μπανάλ, μπορεί να μην την θεωρείς in. Μπορεί, ακόμα και να θεωρείς λαϊκιστική την αναφορά μου. σε αυτήν ρήση της γερόντισσας.

    Όμως, αυτή η διαπίστωση εκφράζει μια αλήθεια, την οποία βιώνει ο απλός άνθρωπος, που ζει, σήμερα, στην χώρα μας και όχι, π.χ. ο κ. Λεωνίδας Κύρκος.

    Και το να την αγνοείς αποτελεί στρουθοκαμηλισμό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αχ Τάσο, τα ίδια και τα ίδια...

    Προσωπικά είμαι υπέρ των συνεργασιών με όποιον συμφωνεί να γίνουν πέντε θετικά πράγματα - την απόσυρση από τα κοινά με την όποια δικαιολογία, δεν την συμμερίζομαι.

    Κι αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι οι παρωχημένη νοοτροπία των αναλύσεών σου: λες και ο κάθε χώρος είναι ενιαίος, κομματικά συμπαγής, ιδεολογικά ευθυγραμμισμένος κλπ κλπ

    Ξέρεις, όσα χάλια έχει η αριστερά με τα είκοσι ψηφοδέλτια έτσι είναι και το Πασοκ - για ποιο Πασοκ σοσιαλφιλελεύθερο μιλάς; Για την κεντρική πολιτική του έκφραση; Σύμφωνοι.
    Χιλιάδες όμως άνθρωποι του Πασοκ είναι στοιχισμένοι υπέρ θετικών μεταρρυθμίσεων και αυτό βρίσκει έκφραση σε τοπικές και υπερτοπικές συμμαχίες με αριστερούς και οικολόγους
    - οι στρατοί από κομματόσκυλα πέθαναν
    - αυτό που μετράει τώρα είναι ο άνθρωπος και μάλιστα ο ανιδιοτελής όπου κι αν υπάρχει.

    Αυτοί μας ενδιαφέρουν και μαζί βαδίζουμε - τα υπόλοιπα, στην κεντρική πολιτική σκηνή δεν τα ταυτίζουμε ούτε τα ανάγουμε στο αγαπημένο σας "σε τελευταία ανάλυση".

    Ο κόσμος του Πασοκ δεν είναι ούτε νεοφιλελεύθερος ούτε σοσιαλφιλελεύθερος - είναι προοδευτικός κόσμος και η συνεργασία μαζί του στην αυτοδιοίκηση αναγκαία και καθοριστική.

    Τα υπόλοιπα βρίσκονται στην φαντασία της παρωχημένης αριστεράς και η σύγκρουσή της με την ζέουσα πραγματικότητα είναι ήδη μοιραία. Δες λίγο τα αποτελέσματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. "Σε λίγες ώρες όμως θα γίνει το μεγάλο πατιρντί, όταν ο Καμίνης θα κοιτάει με το... κυάλι τη "δόξα" των πσοστών της Δαμανάκη του '98..."

    Αυριανιστή δυστυχώς τα γραπτά μένουν - θα ήθελα νάβλεπα τα μούτρα σου απόψε...
    Περαστικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. αχχ!!!! γίωργο με πρόλαβες στο τσακ....
    Αυριανιστή κερνάμε καφέ να μην είναι και πικρός....
    ήσουν πολύ εμπαθής να συγκρίνεις τα ποσοστά του Καμίνη με της δαμανάκη το 1998 όταν τότε το Πασοκ είχε κατέβει με δύο ψηφοδέλτια. Δαμανάκη και Μπέη.
    άντε τώρα να κλάψετε με τον Σαμαρά για τον κικίλια. Οι γελίες επιλογές πληρώνονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τάσσο λοιπόν το είπαμε και χτες γύριστε τον καθρέφτη γιατί κοίταζες ανάποδα. Μάλιστα εισπράξαμε και τις σχετικές ειρωνίες. Είπαμε ο νους μας είναι κοινός.Κοίταξε λοιπόν ποιος αφωμειώνει τα ποσοστά του συν-συριζα μια ματιά στις επιδόσεις παφίλη σοφιανού θα σε σας φέρει στην πραγματικότητα.
    Είστε λοιπόν μέσα στις συμπλιγάδες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Όπως είδατε "επαναστάτες" μου ο δικομματισμός δεν έπαθε τίποτα από το μνημόνιο. Που είναι το 85% που θα συνέτριβε του υποστηρικτές του ΔΝΤ;
    Όταν γράφουμε εδώ ότι υπάρχει πολιτισμική καθυστέρηση βαλκανικού τύπου και οι μεταρρυθμίσεις βρίσκουν απέναντί τους μια συντηρητική κοινωνία με πελατειακή αντίληψη της πολιτικής, διαμαρτυρόσαστε...
    Πάρτε τώρα τα αποτελέσματα και εξηγήστε τα.
    Όταν γράφουμε ότι η αριστερά "δεν έχει καμιά γαμημένη ιδέα" του τι συμβαίνει σε αυτόν τον τόπο, διαμαρτυρόσαστε και ειρωνευόσαστε...
    Εξηγήστε τώρα το γεγονός ότι ο μόνος ωφελημένος είναι το σταλινικό ΚΚΕ που επίσης διαμαρτυρόσαστε γιατί το κάνουμε θέμα - ενώ πρόκειται ακριβώς για την αριστερή όψη του συντηρητισμού.
    Τι θα πείτε για τον Αλαβάνο που πάτωσε ή τον Μητρόπουλο που πήρε λιγότερα από τον Συνασπισμό μόνο του;
    Η αριστερά είναι στον κόσμο της και εκτός παιχνιδιού. Τι θα κάνουμε γι αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. "Η αριστερά είναι στον κόσμο της και εκτός παιχνιδιού. Τι θα κάνουμε γι αυτό;"

    Πάντως το μόνο που σίγουρα δεν πρέπει να κάνουμε, είναι να κατεβαίνουμε από κοινού με το Μάνο της "Δράσης" και τους εκλεκτούς του νεοφιλελύθερου πυρήνα του "νέου ΠΑΣΟΚ".

    Και επειδή διακρίνω μια ποσοστολαγνεία και μια θριαμβολογία που ο Καμίνης κατάφερε να ξεφύγει από τον εφιάλτη της Περσεφόνης... εεε, συγγνώμη, της Μαρίας του '98 ήθελα να πω, θέλω να κάνω μια υπόθεση εργασίας: εντάξει, ας πούμε λοιπόν ότι διώχνουμε τον Πριόνη. Πώς θα σας φαινόταν να βλέπαμε αμέσως μετά αντιδήμαρχο κοινωνικών υπηρεσιών τον Τάσο Αβραντίνη (της "Δράσης") για παράδειγμα, ο οποίος θα κληθεί να εφαρμόσει τις περικοπές του "Καλλικράτη" (και του μνημονίου) σε παιδικούς σταθμούς, γηροκομεία, συσσίτια κ.λπ; Μπροστά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, συγγνώμη αλλά Ομέρ και πάλι Ομέρ. Όπως το '98, που χίλιες φορές προτιμούσα τον Βρωμόπουλο με τα καγκελάκια και τα συντριβανάκια, παρά την υποψήφια-ορισμό του πολιτικού οπορτουνισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. αγαπήτοι φίλοι και φίλες ανανεωτικοι. Καλά ειστε σοβαροί αποτιμάτε την υποψήφιοτητα Καμίνη? Και θετικά μάλιστα συγκρίνοντας ποσοστά 12 ετων πριν !!! Ρε, αποτιμήστε κανα αυτόνομο κατέβασμα, και σοβαρευτείτε.. Γιατί έχω την εντυπωση ότι άλλα περιμένατε...

    Στο ψητό λοιπόν κι αφήστε τα οντεβρ

    Θ.Τ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Χαζοκακιούλες ηττημένων προσδοκιών...
    Τι να κάνουμε;
    Ο Καμίνης δεν είναι Δαμανάκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ο διάλογος έχει νόημα και ουσία όταν με κάποιον έχεις κάποιες κοινές συνισταμένες. όταν λοιπόν φτάνει κάποιος να θεωρεί συγκρίσιμο μέγεθος τον Κακλαμάνη με τον Καμίνη που ο πρώτος αποδοκιμάστηκε και απο τους ίδιους του τους ψηφοφόρους -10 μονάδες μόνο η χλέβη τους αξίζει. Πάντοτε αυτοί είσαστε και πάντα αυτό το συστημα υπηρετούσατε. Ο κόσμος σας κατάλαβε και πήρατε αυτό που σας άξιζε.
    Καληνύχτα σας αριστερά δεκανίκια της άκρας δεξιάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Για το ποια είναι τα δεκανίκια της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς πολιτικής, άλλα γράφει σήμερα ο Γ. Δελαστίκ στο (καθ' όλα καθεστωτικό Έθνος):

    "Εκείνοι πάντως που είναι σίγουρα χαμένοι από τις εκλογές είναι η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Φώτης Κουβέλης, που μαζί με τον ΛΑΟΣ είχαν επενδύσει σε τέτοιας έκτασης ήττα του ΠΑΣΟΚ που να υποχρέωνε τον Γ. Παπανδρέου να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές, ελπίζοντας ότι θα μειώνονταν οι βουλευτικές του έδρες και θα υποχρεωνόταν να καταφύγει σε κάποια καρικατούρα "οικουμενικής" κυβέρνησης, στην οποία ονειρεύονταν να κερδίσουν υπουργικούς θώκους. Τα όνειρά τους πήραν τουλάχιστον αναβολή επ' αόριστον..."

    Συμβουλή: ξαναδείτε τη χθεσινή ενωτική εμφάνιση Παπαδημούλη (όπου εμφανίστηκε). Και μετά, τα ξαναλέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Παρακολουθώ τα πρώτα βήματα της Δ.Α. με μεγάλη προσοχή.

    Χθες πέτυχε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα σε Αττική και Δυτική Ελλάδα. Αλλά όχι και στην υπόλοιπη Ελλάδα.

    Αν θέλει να πετύχει το στόχο της Βουλής , πρέπει να προσπαθήσει πολύ στην επαρχία και να μην κάνει το λάθος να περιοριστεί στο λεκανοπέδιο.

    Από εκεί και πέρα θα ήταν επίσης θετικό για τη Δ.Α. να σταματήσει να ασχολείται με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. , τουλάχιστον στη σημερινή του μορφή.

    Η Δ.Α. έχει πετάξει από πάνω πολλά από τα χρόνια κουσούρια της αριστεράς. Ώρα να πετάξει και αυτό.Δεν πρέπει να την ενδιαφέρει το αν θα περάσει το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. , πρέπει να την ενδιαφέρει να πείσει τον κόσμο και να τη μάθει όλο και περισσότερος σε σύντομο διάστημα , πριν χαθεί το τρένο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Πανελλαδικά
    39% αποχή
    6% άκυρα λευκά
    Με μόλις 67% ο δικκοματισμός στο 61% ψηφισάντων πασοκ 34.67% νδ 32,82% στο 94,41% ενσωμάτωσης (πηγή υπουργείο εσωτερικών)
    Ατική
    39% αποχή, 10% άκυρα λευκά
    Αθήνα
    57% αποχή, 8% άκυρα λευκά
    5% χρυσή αυγή
    Και εσείς συνεχίζετε στο ίδιο μοτίβο.
    Tουλάχιστον αντιληφθήκατε τις πολιτικοκρετίνικες ειρωνικές σας "καλλιγραφίες" στα ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ και τις αποσύρατε, για όσους δεν θα ψήφιζαν, οτι εμέσως θα στήριζαν τα όποια «λαμόγια» ,και άλλες ασυναρτησίες!!

    Αδέρφια, λίγο περισσότερη ψυχραιμία,και καθόλου «καλαμπαλίκι», τα "ακραία πολιτικά καιρικά φαινόμενα" όσο και αν σας έχουν αιφνιδιάσει, δεν εξαντλούνται, ουτε στα εύκολα περί σταλινισμού του κκε,ούτε στα ναπολέκια,ούτε στα τσιπρικά,πολύ δε περισσότερο με την αφοριστική σας στάση σε σχέση με το "πνευματικό" επίπεδο της κοινωνίας συγκρινόμενο με το δικό σας(sic)
    Τα δύσκολα από ότι φαίνεται,μάλλον τ αγνοείτε,΄και αυτά είναι τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ,καιρός λοιπόν ν΄ ασχοληθείτε και μ΄ αυτά,κάποια στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Παρά το διλημματικό χαρακτήρα που έθεσαν οι ηγεσίες και των δύο κομμάτων, περισσότεροι απο 1,5 εκατομμύριο ψηφοφόροι τους του '09 δεν του ψήφισαν αυτή τη φορά.

    Συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ είχε πάρει στις περσινές εκλογές 3.012.000 ψήφους. Χθες έλαβε μόλις 1.950.000 δηλαδή σχεδόν 1 εκατομμύριο λιγότερες!

    Η ΝΔ είχε λάβει 2.295.000 και τώρα δε θα ξεπεράσει το 1.750.000 καταγράφωντας απώλεια μισού εκατομμυρίου ψηφοφόρων.

    ΔΕΝ είναι γνωστό ποιος συμβούλευσε τον Γ. Παπανδρέου να συσχετίσει τις αυτοδιοικητικές εκλογές με τις εθνικές. Και να μιλήσει για δίλημμα.

    ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ είναι πως πρόκειται για έναν μικροκομματικής πολιτικής εμβέλειας σύμβουλο, ο οποίος δεν έχει συνειδητοποιήσει ούτε τη σοβαρότητα της οικονομικής κατάστασης ούτε τη σοβαρότητα με την οποία χρειάζεται να κυβερνηθεί η χώρα. Αλλιώς, δεν θα έπαιζε με νουμεράκια και υποψήφιους κοινοτάρχες, την ώρα που όπου να 'ναι πρέπει να πληρωθούν 9 δισ. ευρώ και, ενδεχομένως, να χάσουν τη θέση τους κάποιες χιλιάδες εργαζόμενοι Ελληνες. Χώρια απ' αυτούς που ήδη είναι στο δρόμο.

    ΤΟ επικίνδυνο για τη χώρα δεν είναι που υπάρχουν τέτοιοι σύμβουλοι. Το επικίνδυνο είναι που πείθουν τον πρωθυπουργό. Γιατί η συζήτηση περί πρόωρων εκλογών δεν έκλεισε. Μόλις άρχισε.Και θα χάσει ο λαός.

    Σύμφωνα με την υπουργό Απασχόλησης,(κ.Κατσέλη) το μεγάλο τμήμα από το ποσοστό της αποχής προέρχεται από δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ...πως το λέει ο "αμόρφωτος" λαός ο κόσμοε καίγεται και το ..χτενίζεται...συνεχίστε κυρία μου,μόνο μην έχετε απορία στο μέλλον, σχετικά με τη διαφορά "του ψωμιού από το παντεσπάνι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Μια πρωτη αναγνωση λεει οτι το ΠΑΣΟΚ μονο στις μεγαλες περιφερειες επεσε σημαντικα σε ποσοστα. Δεν συνεβη το ιδιο στην επαρχια. Η λογικη μνημονιο-αντιμνημονιο δεν περασε, χωρις να ξεχναμε οτι μια πτωση 10 μοναδων μεσα σε ενα χρονο δεν ειναι κατι αμελητεο.
    Το ΚΚΕ, παρα τις (σε αυτο και αλλα blog, και για μενα σε ενα βαθμο) εκτιμησεις οτι ειναι κατι ξεπερασμενο περπαταει στην κοινωνια.(ελπιζω να μην ισχυριστει καποιος οτι αν η πραγματικοτητα διαφωνει με τις εκτιμησεις του τοσο το χειροτερο γι΄ αυτην).
    Ο ΣΥΝ, οριακα σταθερος, παρα μια διασπαση, χωρις να εισπραττει τιποτα.
    Ο ΛΑΟΣ ευτυχως αποδυναμωμενος.
    Η ΔΑ γυρω στο 2%
    Και η εκπληξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με ενα ποσοστο γυρω στο 1,8%
    Σιγουρα το κομματικο συστημα θα γινει πιο πολυπολικο.Αν δε γινει και πιο ειλικρινες και αποτελεσματικο, θα εχουμε μεγαλες αναδιαταξεις.
    Δ.Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. @ politikosxoliasmos

    Το τρένο, φίλε μου, χάθηκε οριστικά και η δυναμική της Δ.Α. έτσι όπως πάει θα περιοριστεί στον άξονα "Φίλιον"-"Βιβλιοθήκη".

    Με αναγωγή των αποτελεσμμάτων για τις περιφέρειες σε εθνικό επίπεδο στο 2,3% (τόσο δίνει ακόμα και ο ευμενώς διακείμενος "Σκάι"), σε συνθήκες πόλωσης εθνικών εκλογών νομίζω ότι δεν θα μπορεί ούτε ο πλέον αισιόδοξος να προσδοκά άνω του 2%.

    Η ανανεωτική πτέρυγα, αν έκανε λίγη υπομονή ακόμα (είχε φάει το γάιδαρο και κόλλησε στην ουρά), θα μπορούσε να είχε αδράξει στις αρχές του Σεπτέμβρη την ευκαιρία να αξιώσει και να πετύχει (τότε) την απαγκίστρωση του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς δεν το έκανε και προτίμησε την προσχηματική μαξιμαλιστική επιμονή της στο συνέδριο του Ιούνη, με τα αποτελέσματα που όλοι ξέρουμε.

    Αλλά όπως ο λαός τιμώρησε το αλαβανοτσιπρέικο για την αλαζονεία του 2008, έτσι δείχνει να κάνει και τώρα αφήνοντας στους εμπνευστές της διάσπασης μία μόνο ρεαλιστική επιλογή: να πέσουν στις αγκάλες του νεοφιλελεύθερου, μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ.

    Μόνο που αυτή η επιλογή, είδαμε όλοι πόσο "εξασφάλισε" την πολιτική επιβίωση στους Μπιστοκουναλάκηδες που προηγήθηκαν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Αυριανιστή, όχι να μας το παίζεις και τιμητής της ενότητας της αριστεράς. Λίγα σχόλια πιο πάνω έχει καταγραφεί η εμπάθεια σου. Για αυτό δεν είχες να πεις τίποτα φυσικά. Από σεμνότητα ίσως για την «επιτυχία σου». Κοίτα να δεις τι θα κάνεις με τους φίλους σου του Σαμαρά και τον κολητό σου τον Κακλαμάνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Σχολιαστή, όλες σου οι επισημάνσεις κατά την γνώμη μου είναι ορθες. Μία καλή αρχή για την ΔΑ που θέλει δουλειά και υπομονή και επιμονή. Και φυσικά δεν κοιτάμε πίσω στους συν-συριζα. έτσι και αλιώς είμαστε στην άλλη όχθη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. @ radical

    Βλέπω ότι ομολογείς τα περί "άλλης όχθης". Προφανώς εννοείς εκείνη του νεοφιλελευθερισμού, αφού η άλλη (της Αριστεράς) είναι γνωστή και δεδομένη. Όσο για την ενότητα, εγώ δεν θα πω τίποτε (άσε με να χαρώ με τους "φίλους" μου, όπως λες), απλώς επαναλαμβάνω να προσέξετε όλοι σας την ενωτική στάση του Παπαδημούλη χθες. Αλλά, βλέπεις, από "κατάφωρα αδικημένος από την παρεούλα του Τσίπρα" στις ευρωεκλογές, έγινε ξαφνικά "συμφεροντολόγος προδότης της ανανεωτικής ιδέας" επειδή παρέμεινε στον ΣΥΝ και δεν προσχώρησε στις σεχταριστικές επιλογές ορισμένων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Αυριανιστή, η άλλη όχθη είναι αυτή του συντηρητισμού, της φασίζουσας νοοτροπίας, του συντεχνιασμού, του διεφθαρμένου και διαπλεκόμενου κράτους που υπηρετεί τον νεοφιλελευθερισμό και το σύστημα. όσο για τα περί ενότητας που γράφεις το ξέρουμε το παραμύθι είναι γνωστό και το έργο χιλιοπαιγμένο. Αν ο Κουβέλης είχε παραμείνει στον Συν θα μας έγραφες πως προτίμησε την καρέκλα του και το κοινοβουλευτιλίκι. Δεν μασάμε λοιπόν όπως βλέπεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, αγαπητέ μου Γιώργο, οδηγείται και τοποθετείται, εκτός ΠΑΣΟΚ, όπως έδειξαν οι εκλογές της χθεσινής ημέρας (ακριβώς την ώρα που η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ" ταυτίζεται με αυτό το σοσιαλνεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ. (Και όταν λέω ότι ταυτίζεται, εννοώ ότι ταυτίζεται στην συνείδηση του κόσμου - και αυτό είναι το χειρότερο).

    Από τα σχόλια που διάβασα και τα οποία γράφηκαν, αμέσως μετά την ανακοίνωνση των εκλογικών αποτελεσμάτων της 7/11/2010, βλέπω ότι ορισμένοι αγαπητοί φίλοι δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της ήττας του ΠΑΣΟΚ.

    Το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, αγαπητοί φίλοι, υπέστη μία πρωτοφανή ήττα στις χθεσινές τοπικές εκλογές. Δεν είναι, μόνον, το 34% που φαίνεται ότι αθροιστικά έλαβε επί των ψηφισάντων, σε πανελλαδικό επίπεδο. Αυτό είναι το λιγότερο κακό, που έπαθε.

    Το χειρότερο κακό, που του συνέβη και το οποίο κακό θα ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ στην συνέχεια των επερχόμενων εξελίξεων είναι ότι, λαμβανομένης υπόψιν και της επιπλέον αποχής των ψηφοφόρων σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές της 4/10/2009, το ΠΑΣΟΚ εμφανίζει μια αποχή προερχόμενη από τις τάξεις των ψηφοφόρων του, που ανέρχεται περίπου στο 1.100.000 ανθρώπους, ενώ στην Ν.Δ. οι απέχοντες ψηφοφόροι της ανέρχονται γύρω στους 500.000.

    Στην πραγματικότητα, λοιπόν, αγαπητέ μου Γιώργο, η ήττα του ΠΑΣΟΚ είναι ... περιφανής(!!!), διότι βρίσκεται πίσω από τη Ν.Δ. γύρω στην μία μονάδα, έχοντας ένα ποσοστό ψήφων, που βρίσκεται λίγο κάτω από το 30%.


    Βέβαια, το πόσο ηττήθηκε το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι και αδιάφορο για την κουβέντα μας (δεν είναι αδιάφορο, αλλά ας πούμε ότι είναι αδιάφορο). Αυτό που έχει σημασία είναι το τι κάνει ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ. Και ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ, πλέον, στην μεγάλη του πλειοψηφία είναι, ήδη, εκτός ΠΑΣΟΚ, αφού αυτό το ΠΑΣΟΚ που κυβερνά είναι πλέον σοσιαλνεοφιλελεύθερο και εκφράζει τα συμφέροντα του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος και όχι τα συμφέροντα του κόσμου που το εξέλεξε.

    Η "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΉ ΑΡΙΣΤΕΡΑ", αντί να κοιτάξει να τραβήξει με το μέρος της αυτόν τον κόσμο, που εγκαταλείπει το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, υποτίθεται ότι επιδιώκει να συνεργαστεί με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, που το εγκαταλείπει, ... συνεργαζόμενη με το εγκαταλειπόμενο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ σύμφωνα με τα όσα γράφεις! Βέβαια, αυτού του είδους η πειχειρηματολογία δείχνει ότι δεν έχει γίνει αντιληπτό το περιεχόμενο του μηνύματος της χθεσινής ψηφοφορίας και της στάσης των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ (και κατά δεύτερο λόγο της Ν.Δ.). Ίσως μάλιστα και ένα κομμάτι των φίλων της Δ.Α. να μην θέλουν να αντιληφθούν το περιεχόμενο αυτό. Ίσως να προτιμούν να το αγνοούν. (Και αυτό το γράφω διότι κάπου διάβασα ότι το περιεχόμενο της χθεσινής ψηφοφορίας δεν είχε αντιμνημονιακό μήνυμα. Όσοι έχουν τέτοιες αυταπάτες δεν είναι μόνον ότι πλανώνται πλάνην οικτράν, αλλά θα εκπλαγούν και από τα όσα θα συμβούν από εδώ και πέρα).

    Δυστυχώς, δεν φαίνεται ότι η ηγεσία της "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ" ενδιαφέρεται για τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, που εγκαταλείπει το σκάφος του μεταλλαγμένου σοσιαλνεοφιλελεύθερου κόμματος. Φαίνεται ότι αυτό που την ενδιαφέρει είναι να συνεργαστεί με την ηγεσία του. Και αυτό δείχνουν οι επιλογές της.

    Μακάρι να κάνω λάθος. Αλλά οι ανάγκες πολιτικής επιβίωσης φαίνεται ότι εκεί έχουν οδηγήσει την ηγεσία της Δ.Α. Φυσικά, αυτό στην πορεία μπορεί να αλλάξει. Και αυτό το εύχομαι με όλη μου την καρδιά.

    Κάποιος φίλος έγραψε ότι ο δικομματισμός δεν έπαθε ζημιά. Δεν είναι αλήθεια αυτό. Ζημιά έπαθε, κυρίως δια της αποχής. Η ζημιά αυτή είναι κρυφή και μπορεί να κουκουλωθεί - γι' αυτό και ο Αντώνης Σαμαράς ομιλεί περί "ολικής επαναφοράς της Ν.Δ."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Όμως, το γεγονός ότι 1.600.000 ψηφοφόροι των βουλευτικών εκλογών της 4/10/2009 δεν πήγαν στην κάλπη της 7/11/2010, μπορεί να δείχνει ότι ο δικομματισμός υπέστη νέα ζημιά, αλλά δείχνει, επίσης, ότι σε ένα βάθος χρόνου, η σημιά αυτή είναι ανατάξιμη και μπορεί να επαναφέρει τον δικομματισμό στην πρώτη γραμμή της πολιτικής ζωής της χώρας, όσο η ελληνική αριστερά αδυνατεί να αποτελέσει την εναλλακτική δύναμη που θα ελκύσει το εκλογικό σώμα, με την παρουσίαση μιας μίνιμουμ πρόταης διακυβέρνησης.

    Και αυτή η αδυναμία είναι το μέγιστο έγκλημα του συνόλου των "μαγαζιών" της ελληνικής αριστεράς, που έχουν επιδοθεί σε μια διαδικασία πολυδιάσπασης και ενός συνηθισμένου καρεκλοπόλεμου, ο οποίος της αποφέρει κάποιους θετικούς πόντους, μέσα στην παρούσα συγκυρία της οικονομικής ύφεσης, αλλά την οδηγεί παράλληλα σε μια μεγάλη στρατηγική ήττα, όπως έχω γράψει σε μια άλλη μας κουβέντα, αφού η κοινωνία και η πολιτική δεν ανέχονται το κενό.

    Αυτό σημαίνει ότι ο ισχυρισμός του Αντώνη Σαμαρά, περί ολικής επαναφοράς της Ν.Δ., που στις παρούσες συνθήκες φαίνεται πειστικός (ενώ δεν είναι), σύντομα θα καταστεί και αληθινός, αφού τα όσα μέλλεται να συμβούν στην ελληνική κοινωνία, λόγω του Μνημονίου και της πλήρους παράδοσης του ΓΑΠ στους όρους και τις επιθυμίες των εκπροσώπων των δανειστών της χώρας, θα στρέψουν τον κόσμο στο άλλο σκέλος του δικομματισμού (την Ν.Δ.) όσο δεν εμφανίζεται άλλη εναλλακτική πρόταση.

    Και δυστυχώς, πέρα από τον καρεκλοπόλεμο, η ελληνική αριστερά στο σύνολό της δεν έχει εναλλακτική πρόταση.


    (Για τον Καμίνη και τον Μπουτάρη, δεν θα κάνω καμμία αναφορά, προς το παρόν, αγαπητέ Γιώργο, διότι θα σας στενοχωρήσω. Θα πω μόνον ότι ήταν δεδομένο ότι δεν ήταν δυνατόν να έχουν την τύχη της Μαρίας Δαμανάκη - όπως έχω ήδη αναφέρει. Η σαρωτική νίκη του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές της 4/10/2009 είναι πολύ πρόσφατη, για να πέσουν τα ποσοστά τους σε τέτοια επίπεδα. Μην ξεχνάμε ότι σε εκείνες τις εκλογές, πριν μόλις 13 μήνες, το ΠΑΣΟΚ και στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη είχε πλειοψηφίσει, για πρώτη φορά από τις βουλευτικές εκλογές της 18/10/1981, τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε πάρει εκείνο το μεγάλο ποσοστό του 48.07% - ειδικότερα, μάλιστα, το ΠΑΣΟΚ στην Αθήνα στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 1982 είχε οριακά πλειοψηφίσει, ενώ στην Θεσσαλονίκη είχε βρεθεί 7 μονάδες πίσω από τον υποψήφιο της Ν.Δ. Σωτήρη Κούβελα. Από τότε και μετά, μόλις πέρυσι το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να πάρει την πρωτιά σε αυτές τις δύο μεγάλες πόλεις.

    Και αυτό λέει πολλά, για τα ποσοστά των Καμίνη και Μπουτάρη, όπως επίσης και για τα ποσοστά των Κακλαμάνη και Γκιουλέκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Τάσο συμφωνώ με το τελευταίο σου σχόλιο περί ανάκαμψης του δικομματισμού εξ αιτίας της έλλειψης εναλλακτικού αριστερού σχεδίου - και μαζί σου εύχομαι και εργάζομαι η ΔΑ να το διατυπώσει εγκαίρως.
    Για τα υπόλοιπα διαφωνώ αλλά ας μην μπούμε σε εκτιμήσεις - ο κόσμος του Πασοκ ούτε ενιαίος είναι ούτε έχει στρέψει την πλάτη στην ηγεσία του - είναι διεκδικήσιμος αλλά από κάποιον με σοβαρό πολιτικό σχέδιο, όχι τις μπούρδες που ξεστομίζει πλέον συστηματικά η παρωχημένη αριστερά.
    Τέλος για Καμίνη και Μπουτάρη σέβομαι τις επιλογές σου εναντίον τους. Όπως και του ΚΚΕ (ηγεσίας) και άλλων παρωχημένων που προτιμούν Κακλαμάνη και Γκιουλέκα. Εάν όμως θες συνεργασία με τον κόσμο του Πασοκ που αποδεσμεύεται δεν μπορείς να του πετάς σαν εναλλακτική οδό για την Αθήνα πχ τον Κακλαμάνη - έναν ακροδεξιό - γιατί τότε έχασες!
    Ο κόσμος του Πασοκ κάνει πολύ πιο ώριμες επιλογές από πολλούς στην αριστερά - λόγω εμπειρίας ίσως, και σε πολλά είναι πιο μπροστά σε επίπεδο συνείδησης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Όσον αφορά το μπανεράκι για τους απέχοντες, δεν άλλαξα άποψη - απλά μετά τις 7 βγήκε ως ανεπίκαιρο πλέον. Αυτό το λέω όχι για να επιμείνω στην άποψη ότι η αποχή είναι ανωριμότητα και πράγματι ευνοεί πλασματικά αποτελέσματα αλλά επειδή οι αναγωγές όσων βγάζουν συμπεράσματα είναι αυθαίρετες. Η αποχή δεν στραγγαλίζεται κατά το δοκούν: είναι δικομματικοί ψήφοι κυρίως, προσωρινά απεχόντων - μην νομίζετε ότι είναι ψήφοι της αριστεράς επειδή προέρχονται από την νεολαία...
    Αυτό το λάθος, του τύπου "χαιρετίζω την νεολαία της αποχής", είναι σύνηθες στην παρωχημένη αριστερά - στο βάθος χωρίς να το ξέρει (;) χαιρετίζει την νέα γαλάζια γενιά της αδιαφορίας για τα κοινά και του ενδιαφέροντος που προσωρινά έχει χαθεί για κάνα διορισμό - τόσο έξω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Τέλος το ποσοστό της ΔΑ με πληθυσμιακή αναγωγή (το λεκανοπέδιο πχ είναι το μισό δείγμα) είναι μεταξύ 3 και 4%. Μην επικαλείστε τον Σκάϊ όποτε σας συμφέρει - συμφέροντα είναι όλα τα ΜΜΕ: βάλτε το μυαλό να δουλέψει - ένα και ένα κάνει δύο και η ΔΑ πράγματι είχε μια επιτυχία σε τροχιά κοινοβουλευτικής παρουσίας - το μετά είναι που έχει σημασία, τον ρουβικώνα τον διάβηκε!

    ΥΓ Λόγω της αποχής πραγματικά πολλά λαμόγια επικράτησαν άνετα - ας το ξανασκεφτούν οι απέχοντες ειδικά όσοι πήραν γραμμή από την ηγεσία του ΚΚΕ να αφήσουν τον Κακλαμάνη να επανεκλεγεί... με λευκό ή άκυρο. Έλεος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Κάποιος ντροπαλός ανώνυμος γράφει: "Η ΔΑ γυρω στο 2%
    Και η εκπληξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με ενα ποσοστο γυρω στο 1,8%"
    Έ ρε μαγείρεμα...

    Αν είναι να φτιάχνουμε τα αποτελέσματα κατά το δοκούν, άστο καλύτερα: ανάγουμε το 4% της ΔΑ στην Αττική πανελλαδικά και μετά προσθέτουμε δίπλα το 1,8% της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επίσης στην Αττική ως συγκρίσιμο - ωραία αριθμητική...
    Όταν λέω για εμπάθεια αυτό εννοώ: αφήστε τουλάχιστον τα νούμερα ήσυχα ρε παιδία - σε λίγο θα μας πείτε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρίσκεται σε τροχιά κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης συγκρίσιμης με αυτήν των Οικολόγων και της ΔΑ...!!
    Και πάλι έλεος...!!

    Πραγματικά ο φίλος "πολιτικός σχολιασμός" έχει δίκιο - δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς με τον σύριζα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Και κάτι ακόμα Γιώργο μου :

    Ο απίθανος αυτός τύπος που μας κυβερνά, πέρα από την ευήθειά του, αποδεικνύεται, για μια ακόμη φορά, ψοφοδεής και συστηματικός ψεύτης, επιπέδου βαρώνου Μυνχάουζεν.

    Αναφέρομαι στο δίλημμα που έθεσε στο εκλογικό σώμα (και ειδικά στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ των βουλευτικών εκλογών της 4/10/2010), ζητώντας την υπερψήφιση των υποψηφίων του, λέγοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση, αν αισθανθεί ότι δεν έχει την έγκριση του ελληνικού λαού, θα καταφύγει σε νέες βουλευτικές εκλογές.

    Μάλιστα, έβαλε και τα παπαγαλάκια του δημοσιογράφους (θυμάμαι αυτήν την ανεκδιήγητη Κάτια Μακρή), αλλά και στελέχη της κυβέρνησής του (τον Ραγκούση, τον Χυτήρη, τον Χρυσοχοΐδη κ.α.) να προσδιορίσουν ότι, αν η διαφορά του ΠΑΣΟΚ με την Ν.Δ. θα έπεφτε κάτω από το 5%, τότε η προσφυγή στις κάλπες για ανάδειξη νέας Βουλής, θα ήταν αναπόφευκτη.


    Φυσικά, αυτό το έκανε, όχι επειδή είχε οποιεσδήποτε δημοκρατικές ευαισθησίες, ούτε γιατί ήθελε να αποδράσει από την εξουσία, όπως, προς στιγμήν, φάνηκε (το αντίθετο, μάλιστα, παραμένει γαντωμένος σε αυτήν). Το έκανε για να νικήσει τον ... Γιάννη Δημαρά και να κρατήσει τον Γιάννη Σγουρό ζωντανό στον δεύτερο γύρο στην Περιφέρεια Αττικής!!!

    Τελικά, τα κατάφερε και ... νίκησε τον Γιάννη Δημαρά, στέλνοντάς τον στην τρίτη θέση, αλλά με βαρύτατες απώλειες, για τον ΓΑΠ, που έδειξαν την απίστευτη κοινωνική και πολιτική του γύμνια, αφού, παρά το δίλημμα, οι ψηφοφόροι έδωσαν ένα 16%, το οποίο δεν είναι καθόλου αμελητέο.

    Το αντίθετο, μάλιστα, πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, το οποίο δείχνει ότι, αφού άντεξε σε αυτήν την πίεση του ΓΑΠ, οι ψηφοφόροι αυτοί δεν πρόκειται να γυρίσουν στην στρούγκα του μεταλλαγμένου σοσιαλνεοφιλελεύθερου ΠΑΣΟΚ.

    Όμως, πέρα από την όποια "νίκη" του, επί του Γιάννη Δημαρά, το ΠΑΣΟΚ υπέστη μια σαρωτική πτώση των πανελλαδικών ποσοστών του και όπως έχω γράψει, αν συνυπολογίσουμε και την αποχή ως μετρήσιμο μέγεθος και δεν μείνουμε στους ψηφίσαντες, τότε βλέπουμε ότι, εκτός από αυτήν την σαρωτική πτώση των ποσοστών του, έχει ηττηθεί, αφού το ποσοστό του, πανελλαδικά, βρίσκεται λίγο πιο κάτω από το 30% (ή στο 30%), με την Ν.Δ. να το ξεπερνάει οριακά, ή αν αυτό δεν συμβαίνει, να ισοψηφούν, όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι η Ν.Δ. κατάφερε να προηγηθεί σε 6 από τις 13 περιφέρειες.

    Παρ' όλ' αυτά, ο ΓΑΠ, ζηλεύοντας την δόξα του βαρώνου Μυνχάουζεν, δεν τόλμησε να προκηρύξει εκλογές, προφανώς διότι δεν ήταν μέσα στον σχεδιασμό του, η προκήρυξή τους και φυσικά, στέρησε το δικαίωμα στο εκλογικό σώμα να εκφράσει την άποψή του, για όσα έχει πράξει, κατά την διάρκεια του καταστροφικού 13μηνου, που κυβερνάει την χώρα, υποκλέπτοντας την ψήφο του.

    Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι δεν έκανε τις εκλογές, επειδή δεν το επιτρέπει η κατάσταση της οικονομίας. Ανοησίες. Ο ΓΑΠ αδιαφορεί για την κατάσταση της οικονομίας. Αν ενδιαφερόταν, δεν θα έβαζε το δίλημμα, το οποίο πυροδότησε την αβεβαιότητα και ξαναστοχοποίησε την Ελλάδα στις διεθνείς αγορές, ανεβάζοντας τα διαφορικά επιτόκια στις 950 μονάδες βάσης, κάτι που δεν θα αλλάξει τόσο εύκολα, διότι οι διεθνείς αγορές θα ποντάρουν πλέον στην αδυναμία του και στην ανικανότητά του να κυβερνήσει. (Τώρα, μετά τις εκλογές της 7/11/2010, τα spreads παραμένουν στις 905 μονάδες βάσης και αυτό δεν θα αλλάξει έτσι εύκολα...)

    Ο άνθρωπος αυτός είναι και ευήθης και ανίκανος και πραγματικά επικίνδυνος, λόγω όλων αυτών, που συνδυάζονται με την ακόρεστη δίψα του, για την εξουσία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Moυ αρεσει που ολοι οι σοφοι επιβεβαιωθηκαν πληρως στις προβλεψεις τους.Κυριε Αναστασοπουλε ποσο ''ευηθεις'' ειναι κατα την γνωμη σας οι...αντιμνημονιακοι Δημαρας και Μητροπουλος, ποσο βαθυ Παλαιοπασοκ,ποση διαφθορα κουβαλουν ξερετε? Προτιμω να πεθανει η Ελλαδα παρα να ξαναπεσει στους Μητροπουλους [δες π.χ.την ανακοινωση Ζουραρικης εμπνευσεως για το Ελληνικο] και τελος αγαπητε μην κανετε προβλεψεις γιατι ετσι εκανε και ο Αλαβανος. Υ.Γ. Η Δ.Α. ειχε προυπολογισμο για τις περειφερειακες 20000 ευρα, αν αυτο σας λεει κατι, σαν την αμοιβη καποιων απο ΜΙΑ και μονο υποθεση,ταξικη αναλυση σας κανω τωρα, αν με εννοειτε ελαφρως ασυντακτη,αφου δεν ειμαι και ο Γκραμσι τον οποιο προσωπικως δεν γνωριζω. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Tελος,τοσα σεντονια ατελειωτα για τις νεκρες ιδεολογιες του 20ου αιωνα... τοσος Ρουσης που ξεχειλειζει εγωπαθεια [ολοι κακοι πλην εμου,η αποχη,τα λευκα/ακυρα δικα μου] τοσος Δελαστικ εμπλεος σοφιας τοσες αυριανιστικες εκτιμησεις αξιες θαυμασμου ανευ αντιφασεων και διαλεκτικων περιπλοκων τοση αυταρεσκεια βολεμενων μυαλων, τοση ιστορικη ασχετιλα.Στον μεσοπολεμο τα ιδια ελεγαν περιπου οι αναπηροι πολιτικα ''ηγετες'',εμπλεξαν και την σημαντικη Ροζα.Συστηνω ανεπιφυλακτα το''Ταξικη συνειδηση και σεξουαλικη χειραφετηση'' του Ραιχ, αλλα ακομη και την Φρουδικη αναλυση του καταναγκασμου για επαναληψη δηλ.δεν φευγω απο το ντορο αφου αυτο μου αναπτυσσει ερωτικη τροπον τινα ικανοποιηση.Κοντολογις μονο ετσι μπορει κανεις να ''ερμηνευσει'' τις εμμονες καποιων οταν χρησιμοποιουν κειμενα των Ρουση,Δελαστικ κλπ. ωσαν να αποτελουν το απαυγασμα της ανθρωπινης διανοησης.Υ.Γ. Για δειτε τι λενε π.χ. οι Μπαλιμπαρ,Νεγκρι,Ιγκραο κλπ. για να μπω στο Γουεμπλει και μην απαντησετε με Κανελλη απο το γηπεδακι του Φωστηρα,για δειτε τι εκανε η Αριστερα ''σας'' το μεσοπολεμο [γραφτηκε ενα κειμενακι γι αυτο με τα απαραιτητα στοιχεια σε αυτο τι μπλοκ] τελος πλεον με οσους θεωρουν τους Δημαραδες αριστερους και... εντιμοτερους των ανθρωπων της Δ.Α.Τελος γιατι οσοι διαθετουν χιουμορ μπορω να γινω σκληροτερος του Κωστη,οποτε... mike[φιλακια προς το παρον]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Τον Γκράμσι και εγώ προσωπικά δεν τον γνωρίζω, αγαπητή μου. Ούτε και αποτελεί μια από τις πηγές των αναφορών μου (αν και το έργο του δεν είναι αναξιόλογο).

    Προσπαθώ να αντιληφθώ αυτά που προσπαθείς να πεις και ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί τα λες.

    Δεν νομίζω ότι το πρόβλημά μας είναι το πόσο αντιμνημονιακοί είναι οι Δημαράς και Μητρόπουλος. Μπορούν να είναι όσο θέλουν να είναι. Ούτε αν είναι, ή όχι παλαιοπασόκ (φυσικά είναι παλαιοπασόκ).

    Αυτό που έχει σημασία είναι το τι κάνει το νέο ΠΑΣΟΚ, που μας κυβερνά, δηλαδή το σοσιαλνεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ (ο οποίος είναι ευήθης), το οποίο - για να μην ξεχνιόμαστε - είναι ευθεία εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη.

    Τα υπόλοιπα έχουν μια κάποια αξία και μπορούμε να τα συζητήσουμε, αλλά το ουσιαστικό πρόβλημα της χώρας είναι η περίπου πλήρης επικράτηση των νεοφιλελεύθερων ιδεών, έστω και στην "σοσιαλιστική" εκδοχή τους, έτσι όπως αυτή εμφανίζεται από τον ΓΑΠ και την παρέα του, που έχουν γίνει, εδώ και ένα χρόνο περίπου, οι πιστοί υπηρέτες του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο έσωσαν, με όσα έπραξαν , (δηλαδή με την υπογραφή του επαχθούς Μνημονίου) τον Απρίλιο - Μάϊο του 2010, αφού, προηγουμένως, κατέστησαν την χώρα αναξιόχρεη, δηλαδή, ουσιαστικά, χρεωκοπημένη.

    Αυτό είναι το ουσιαστικό και μείζον πρόβλημα του τόπου και των πολιτών αυτής της χώρας.

    (Και βέβαια, θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με αυτά που προσπαθείς να πεις, διότι ουδόλως προτιμώ να πεθάνει η Ελλάδα, προκειμένου να μην έλθει ο όποιος Μητρόπουλος ή Δημαράς. Η Ελλάδα πρέπει να επιβιώσει και με τον Μητρόπουλο και με τον Δημαρά και με όλους τους πολίτες της, καθώς και με τα πολιτικοκοινωνικά ρεύματα, που εκφράζονται μέσα σε αυτήν. Η διατράνωση της όποιας πίστης, ή επιθυμίας, για το αντίθετο, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια επίδειξη φανατισμού και μισαλλοδοξίας, που οποιεσδήποτε αναφορές στους Φρόϋντ και Ράϊχ ουδόλως μπορούν να συγκαλύψουν).

    Γι' αυτό και το μόνο που συνιστώ είναι ψυχραιμία και νηφαλιότητα.

    Προβλέψεις δεν κάνω. Απλά, την γνώμη μου λέω - η οποία, άλλωστε, δεν είναι απαραίτητο να είναι και ορθή.

    Το αλάθητο ουδείς μπορεί το κατέχει. Πολύ περισσότερο από όλους, δεν το κατέχω εγώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Kατ'αρχην ειμαι ''αγαπητος'' και οχι ''αγαπητη'',[προς το παρον τουλαχιστον] κατα δευτερον οιΜητροπουλος/Δημαρας αποτελουν ταμαξιλαρακια του ιδιου ΠΑΣΟΚ που περιγραφεις πιο πανω, αφου το εν λογω κομμα ειναι ενας μηχ/σμος υψηλης ευφυιας κατα καποιο τροπο.Αν δεν κανω λαθος ο Δημαρας ψηφισε λευκο στο μνημονιο σε αντιθεση με την Δ.ΑΡ. που ψηφισε κατα. Τριτο και τελευταιο εξ αρχης πιστευα οτι η χωρα οδηγηθηκε στην λαιμητομο του μνημονιου αφου ομως δημιουργησαν τα τελευταια χρονια τις καταλληλες συνθηκες πραγμα που συμπασα η Αριστερα δεν πηρε χαμπαρι ως συνηθως ή ακομη αθελα της σιγονταριζε με ''αμεσες χρεωκοπιες'' κλπ. στηριζοντας τα cds της Μοργκαν,Ντοιτσε μπανκ κλπ. και την πιο σκληρη νεοφιλελευθερη γραμμη της Γερμανιας. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU