Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Μπροστά στην πρώτη κρίση του καπιταλισμού της "βιο-πολιτικής παραγωγής"

...τα 10 εκατομμύρια των Ελλήνων, που ζούν σε "οικονομία Βιο-πολιτικής παραγωγής", πέραν του ότι αποτελούν συγκροτημένο κοινωνικό σύνολο, αυτού του "καπιταλισμού" του δικτυωμένου απολύτως με την "παγκόσμια βιο-πολιτική οικονομία", αποτελούν και αριθμητικά μεγαλύτερο σύνολο από το μειοψηφικό αντίστοιχο τμήμα χωρών όπως η Ινδία ή η Ρωσία που έχουν γενικό πληθυσμό πολλές φορές μεγαλύτερο. Η αποτυχία μιας τέτοιας μονάδας του "νέου υποδείγματος", έχει πολύ ευρύτερες συνέπειες, ισοδυναμεί με γενική εγκατάλειψη ενός οικονομικού μοντέλου, που όπως φαίνεται, δεν έχει δικαίωμα να μπεί σε κρίση, που για τον κλασσικό καπιταλισμό, αποτελούσε σύνηθες περιοδικό φαινόμενο, μέσα από το οποίο, διόρθωνε την πορεία του.


του Κώστα Ανδρέου

Το παιχνίδι, έχει χοντρύνει. Μας ξεπερνάει.
Είναι φανερό ότι οι απαντήσεις δεν βρίσκονται, επειδή δεν υπάρχουν στο μικρό κάδρο της Ελληνικής Πολιτικής και Οικονομικής πραγματικότητας. Είναι φανερό, ότι ο πολιτικός λόγος, των κομμάτων ή των ειδικών αναλυτών, είναι μια συνεχής γκρίνια. Ένα κρυφτούλι, παράλογοι μονόλογοι-απαντήσεις, ικανές μόνο να τεθούν σε επιλεγμένες από τους ίδιους ερωτήσεις, σε ερωτήσεις που κανείς δεν τους θέτει.
Δεν υπάρχει, τουλάχιστον για μένα, πειστική απάντηση, στο ερώτημα "Τι κάνουμε, τώρα;". Ολοι συναισθανόμαστε, ότι η σωστή διατύπωση, είναι , "Τι θα ΚΑΝΟΥΝ τώρα;", επειδή είναι πεποίθηση, ότι αυτοί που μπορούν να θέσουν το ερώτημα και να απαντήσουν, βρίσκονται "εκεί έξω", όπου βρίσκεται και το ουσιαστικό ερώτημα.
Η κρίση αυτή, είναι η πρώτη κρίση που συμβαίνει σε οικονομίες, της μετααγροτικής εποχής, όπως την ορίζει ο Ερικ Χομπσμπάουμ στην "Εποχή των Ακρων" και όχι μόνο. Είναι η πρώτη κρίση σε μια οικονομία, που έχει ανεπτυγμένα απολύτως τα χαρακτηριστικά της ¨βιο-πολιτικής παραγωγής", όπως την ορίζουν ο Νέγκρι και ο Χάρντ, στην "Αυτοκρατορία".
Έχουμε την πρώτη κρίση, στην οποία η κοινωνία δεν μπορεί να απαντήσει, επιστρέφοντας, στην ασφάλεια της γεωργίας. Η οικονομία μας, από το 50 και μετά , είναι μια οικονομία, απολύτως ενταγμένη και διασυνδεμένη με την οικονομία της παγκοσμιοποίησης. Η χρεοκοπία της, δεν θα προκαλέσει απλώς φτώχια, αλλά απόλυτη ανθρωπιστική καταστροφή. Σήμερα οι άνθρωποι στην χώρα μας είναι η πρώτη φορά που στην συντριπτική πλειοψηφία τους, δεν ξέρουν να καλλιεργούν την γη. Δεν έχουν την γνώση των φυτών και των ζώων, που τους βοήθησαν να ξεπεράσουν με φτώχια προηγούμενες οικονομικές κρίσεις και πολέμους.
Όμως αυτό την κάνει διαφορετική και από τις κρίσεις στην Αργεντινή, στην Ρωσία, στην Τουρκία, στις διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας κλπ.
Εδώ χρεοκοπεί, μια "υποδειγματική βιο-πολιτική οικονομία", στην οποία μετέχουν και την συγκροτούν οι χώρες της ανεπτυγμένης Ευρώπης, της Βόρειας Αμερικής, της Ιαπωνίας, της Αυστραλίας και τμήματα απολύτως μειοψηφικά των Αναπτυσσόμενων χωρών των ΒΡΙΚ.
Υπό αυτήν την έννοια, τα 10 εκατομμύρια των Ελλήνων, που ζούν σε "οικονομία Βιο-πολιτικής παραγωγής", πέραν του ότι αποτελούν συγκροτημένο κοινωνικό σύνολο, αυτού του "καπιταλισμού" του δικτυωμένου απολύτως με την "παγκόσμια βιο-πολιτική οικονομία", αποτελούν και αριθμητικά μεγαλύτερο σύνολο από το μειοψηφικό αντίστοιχο τμήμα χωρών όπως η Ινδία ή η Ρωσία που έχουν γενικό πληθυσμό πολλές φορές μεγαλύτερο. Η αποτυχία μιας τέτοιας μονάδας του "νέου υποδείγματος", έχει πολύ ευρύτερες συνέπειες, ισοδυναμεί με γενική εγκατάλειψη ενός οικονομικού μοντέλου, που όπως φαίνεται, δεν έχει δικαίωμα να μπεί σε κρίση, που για τον κλασσικό καπιταλισμό, αποτελούσε σύνηθες περιοδικό φαινόμενο, μέσα από το οποίο, διόρθωνε την πορεία του.
Ο νέος καπιταλισμός, έχει αναπτύξει εργαλεία καθημερινής παρακολούθησης των στρεβλώσεών του και έχει διευρύνει την θεματολογία του σε υλικά και ά-υλα προιόντα, ακριβώς για να μην βρεθεί σε γενικές κρίσεις, όπως αυτή του 29.
Ο νέος καπιταλισμός, δεν μπορεί να αφεθεί σε γενική κρίση. Δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει, αφού ο γενικός πληθυσμός, δεν θα περιπέσει απλώς σε κατάσταση φτώχιας, αλλά θα μπεί σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης και κοινωνικής διάλυσης.
Από μια γενική κρίση, σήμερα, δεν υπάρχει τρόπος να ανορθωθούν οι υπάρχουσες ανεπτυγμένες χώρες. Το κράτος τους, δεν μπορεί να παράσχει εγγυήσεις, όπως το 29, αφού είναι πολύ μεγάλο και ανίκανο να συντηρηθεί και το ίδιο σε μια τέτοια περίπτωση. Αλλά και οι πολίτες δεν μπορούν να επιβιώσουν, με τον αυτόνομο τρόπο της εκμετάλλευσης της γεωργίας και της κτηνοτροφίας.
Το ερώτημα δεν έχει απαντήσεις από την ελληνική πολιτική σκηνή. Οι απαντήσεις βρίσκονται στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, η οποία πρέπει να αλλάξει επειγόντως. Όσο καθυστερεί η Ευρωζώνη να πάρει τις ευθύνες της απέναντι σ’αυτή την κρίση, τόσο ο κίνδυνος να κατρακυλήσει σε πλήρη καταστροφή, γίνεται επίκαιρος.
Οι οικονομίες της ευρωπαικής περιφέρειας, οι οικονομίες της φούσκας των δανείων, παίζουν τον ρόλο του μπάι-πάς, στον κύκλο παραγωγής κατανάλωσης, των βασικών παραγωγών χωρών του Ευρωπαικού Βορρά. Ότι δεν μπορεί να απορροφήσει η παγκόσμια υπό κατασκευή καταναλωτική κοινωνία –οι μειοψηφικές νησίδες βιο-πολιτικής οικονομίας στις αναπτυσσόμενες χώρες- το απορροφά η υπερδανεισμένη καταναλωτική περιφέρεια της ευρωζώνης, λειτουργώντας όπως οι "ταμιευτήρες" των φραγμάτων για την περίσσεια ενέργειας από την ΔΕΗ.
Η εγκατάλειψη σε χρεοκοπία της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας κλπ, θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα, για τον μηχανισμό εξισορρόπησης που έχει ανάγκη ο παραγωγικός Βορράς.
Η Αριστερά, οφείλει να αναδείξει αυτές τις διαστάσεις του προβλήματος, σε ένα ευρωπαϊκό διάλογο και να προκαλέσει εκείνες τις πρωτοβουλίες, που απαιτούνται άμεσα. Όποιος φαντάζεται ότι από την κρίση θα ξεπηδήσει η εξέγερση και η επανάσταση, δεν ξέρει και δεν κατανοεί την συνθετότητα της σημερινής πραγματικότητας.
Αντι λοιπόν να ξοδεύονται διάφοροι σε αναμασήματα, από άλλες εποχές και σε φλύαρες διακηρύξεις μετώπων, καλό είναι να χαμηλώσουν τους τόνους και να αφήσουν να γίνει ο διάλογος που αναλογεί στο σημερινό τραγικό πρόβλημα που μπορεί να κληθούμε να ζήσουμε.
Η ανάγκη να προχωρήσει η ευρώπη σε ομοσπονδιακές πολιτικές, είναι επείγουσα. Οι πρώτες φωνές προς αυτή την κατεύθυνση έχουν αρχίσει να διατυπώνονται. Πρέπει να συμμαχήσουμε μαζί τους. Προέχει.

96 σχόλια:

  1. Κανιβαλισμοί Μνημονίου
    Ανακοίνωση του ιδρύματος αστέγων του δήμου Αθηναίων
    «με δικαστική απόφαση της 22ας Νοεμβρίου του 2010 απορρίφθηκε ακόμη και το αίτημα για προσωρινή παραμονή των συμβασιούχων του ιδρύματος Αστέγων το οποίο λειτουργούσε όλες τις δομές του με 85 άτομα εκ των οποίων 61 συμβασιούχοι. Κατόπιν τούτου δεν θα λειτουργήσουν ο νέος ξενώνας με υπερήλικες αστέγους της οδού Πατησίων, το Πολυκεντρο για ΑΜΑ στην Κολοκυνθού και το Κοινωνικό Φαρμακείο στη Βαρβάκειο Αγορά .
    Με την αρωγή των εθελοντών του ιδρύματος αλλά και ορισμένων συμβασιούχων ,που εθελοντικά θα συνεχίσουν να βοηθούν το Ίδρυμα θα παραμείνουν ανοιχτα το Κέντρο Σίτισης ,το Κοινωνικό Παντοπωλείο και η Αθηναϊκή Αγορά.
    Καλούμε όσους συμπολίτες μας επιθυμούν να βοηθήσουν την προσπάθειά μας να κρατήσουμε όρθιο και ανοιχτό το Ίδρυμα Αστέγων.
    Χαιρετίσματα στον «Καλλικράτη την Ελληνική Δικαιοσύνη και βεβαίως την «κυβέρνηση του κ.Τόμσεν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανταποκρινόμαστε - Συμμετέχουμε

    Στο κάλεσμα αυτό του Μίκη συμμετέχουμε όλοι όσοι συμμεριζόμαστε τους βασικούς αυτούς προβληματισμούς για τη χώρα και την κοινωνία, όλοι όσοι αναζητάμε μια ευκαιρία οι αγωνίες και οι ελπίδες μας να δημιουργήσουν έναν δρόμο συνάντησης τόσο μεταξύ τους όσο και με τα πράγματα. Συμμετέχουμε στη Σπίθα με τις δικές μας αποχρώσεις, αποκλίσεις και συνεισφορές, με τις δικές μας σκέψεις και πρωτοβουλίες, με τις δικές μας χωριστές προτεραιότητες. Παίρνουμε πρωτοβουλία για δημιουργία Επιτροπών Σπίθας, για πρακτικές Σπίθας.

    Η Σπίθα, όπως έγινε σαφές από τον Μίκη, στηρίζεται στην Πρωτοβουλία κι όχι στην Καθοδήγηση. Έτσι κι ο συντονισμός των επιτροπών θα προκύψει πρωτόβουλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σύμφωνα με την ΓΣΕΕ οι μισθοί του 2010 έπεσαν στα επίπεδα του 1984 και κάποιοι στην αριστερά φοβούνται μην έχουμε επαναστάσεις και εξεγέρσεις! Μην ανησυχείτε όμως, αν δεν πέσουν στα επίπεδα του 1945 δεν βλέπω τέτοιες εξελίξεις. Τα ΜΜΕ, οι πρόθυμοι και οι μπάτσοι κάνουν καλή δουλειά, όπως πχ εχθές που οι τελευταίοι άνοιξαν κεφάλια και οι πρώτοι δύο σφύριζαν αδιάφορα.

    Όσο για την ανθρωπιστική κρίση ο κ. Ανδρέου είναι ανενημέρωτος καθώς για τους «Γιατρούς του κόσμου» είναι ήδη εδώ:

    http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=220412

    Και είμαστε μόνο στην αρχή, ακόμα το ΕΣΥ και το Ασφαλιστικό δεν έχουν διαλυθεί πλήρως, οι εργαζόμενοι μπορούν να διαθέσουν κάποια χρήματα που είχαν μαζέψει παλιότερα, οι μισθοί δεν έχουν πέσει στο κατώτατο σημείο, η ανεργία έχει δρόμο μπροστά της, το ίδιο και ο πληθωρισμός.

    Ας ακολουθήσει λοιπόν ο καθένας τον δρόμο του και ας αφήσει τους άλλους να πάρουν τον δικό τους. Όποιος θέλει διάλογο ο Δασκαλόπουλος, η Ντόρα και ο Γιωργάκης τον περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες, με τους υπόλοιπους θα τα πούμε στους δρόμους στις 15 του Δεκέμβρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Aριστερής θολούρας συνέχεια και ο "θρίαμβος" των απανταχού animal ratiοnabile της "Δυτικής" Διαφώτισης.

    Ξέρετε πού οφείλεται η «ρατσιστική αντεπίθεση» (και η εκλογική άνοδος) της «Χρυσής Αυγής»; Την πόρτα στην επέλασή της άνοιξαν τα Δεκεμβριανά του 2008 και η απενοχοποίηση της ακροαριστερής βίας, γράφει στα «Νέα» ο συγγραφέας Θανάσης Χειμωνάς. Και τι προτείνει; Διαβάστε προσεκτικά το ανατριχιαστικό παράθεμα: Ευθύνεται (και) η πολιτεία -λέει- «γιατί δίνει το δικαίωμα σε αυτούς τους ανθρώπους όχι απλώς να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας αλλά να εκλέγουν και να εκλέγονται»! Οχι. Ο κ. Χειμωνάς δεν προτείνει ακόμη προγεννητικό έλεγχο για τον εντοπισμό ναζιστικών γονιδίων, ούτε εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Αρκείται στη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων. Και στην επιτηρούμενη κυκλοφορία των μελών της «Χρυσής Αυγής» ανάμεσά μας.

    Οι ίδιες ολοκληρωτικές αθλιότητες με της κυρα Σώτης για τους "απροσάρμοστους" ,κατά το ελίτ φασιστικό μυαλό της, αγωνιστές των ελεύθερων χώρων στη πόλη, της Ναυαρίνου στα Εξάρχεια
    ΥΓ Για να μη ξεχνιόμαστε η τρομοκρατία σε αυτή την Ηπειρο ήταν τέκνο των "προοδευτικών" ιακωβίνων της διαφώτισης και του θετικισμού.
    "Πανάξιοι" συνεχιστές τους οι μπολσεβίκοι με τους ναζί.
    Οπου με την "παρέμβαση" της επιστήμης θα έφιαχναν το "νέο" άνθρωπο,μέσα απο την εξόντωση εκκατομύριων ανθρώπων που δεν ήταν στα δικά τους "μέτρα".
    Πρός το παρόν ας απολαύσουμε τη "τραγωδία" μας ώς άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη και τους κάθε λογής σαλτιμπάγκους να μας περιγράφουν αυτό που εμείς βιώνουμε ενώ αυτοί για μια ακόμη φορά προσπαθούν να "κερδίσουν".
    Πόσα νόμπελ οικονομίας είναι υπεύθυνα για την κατάσταση???

    ...αν ξυπνίσεις μονομιάς
    θάθει ανάποδα ο ντουνιάς...
    Κώστας Βάρναλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πόσο αφόρητα γελοίοι είστε.
    Μας έχετε σπάσει ταρχίδια με τον γκεμπελισμό των "προθύμων".
    Ποιών προθύμων, ρε καραγκιόζη;
    Σας το είπαμε εκατό φορές.
    Βρες τε εναλλακτική, στο μνημόνιο και εμείς πρώτοι θα πούμε να υλοποιηθεί.
    Τι είμαστε εμείς καραγκιόζηδες σαν εσάς, να λέμε γενικά και αόριστα κατάρες.
    Σας είπαμε εμείς δεν εντασσόμαστε στην ομάδα των "προθύμων" να δουν την χώρα να καταστρέφεται.

    Σε ποιόν τα λέτε για την ανθρωπιστική κρίση;
    Προτείνατε κάτι για να μην έρθει και σας αρνήθηκε κανείς, την υλοποίηση;
    Το παίζετε ότι μας τα λέγατε, αλλά δεν σας ακούγαμε;
    Τι να ακούσουμε μωρέ;
    Εσείς με ποιόν τρόπο θα λύνατε το πρόβλημα του ΕΣΥ και το Ασφαλιστικό;


    Αει σιχτίρ κάθε μέρα, ηλίθιοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΡΕ ΑΝΏΝΥΜΕ ΤΩΝ 7.33

    Αν ο Δήμος Αθηναίων θέλει να λειτουργήσει το ίδρυμα αστέγων, ας κάνει νόμιμες προσλήψεις και όχι μαιμουδιές με συμβασιούχους και βύματα.
    Επιτέλους να σταματήσει η αθλιότητα των συμβωασιούχων.
    και εσεις τι είδους αριστεροί είστε που υποστηρίζετε τις προσλήψεις με βύσμα και μέσον? Δεν ντρέπεστε καθόλου? Η κοινωνία βοά και εσεις κάνετε ότι δεν καταλαβένετε, ίσως γιατί πράγμ ατιο δεν καταλαβαίνετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όντως η Οικονομία έχει όλα τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται.
    Πρόκειται για μια πραγματική διαπίστωση.

    Στις εκτιμήσεις τώρα:
    Αν δεν ανακοπεί πολιτικά αυτή η εξέλιξη, η χρηματοπιστωτική κρίση σύντομα θα πλήξει και την υπόλοιπη Ευρώπη, ακόμη και των οικονομικά προηγμένων χωρών.
    Με δεδομένο ότι δεν διαφαίνεται οικονομική λύση θεωρώ ότι είναι ανάγκη να προσπαθήσουμε για "Πολιτική Λύση" εντός της Ευρώπης.
    Προσωπικά δεν έχω δείγματα που να επιτρέπουν αισιοδοξία σε αυτήν την κατεύθυνση γιατί οι επικρατούντες "Θεσμοί" θεωρούνται ως θέσφατοι.
    Όσο και να "μην έχει δικαίωμα να μπεί σε κρίση" το υφιστάμενο οικονομικό μοντέλο άλλο τόσο θεωρώ αναγκαίο την "γενική εγκατάλειψη του" ώστε να προκύψει το 'νέο" με νέους Θεσμούς.
    Τέλος ας μην είμαστε τόσο απαισιόδοξοι για τις δυνατότητες της κοινωνίας να ανταπεξέλθει στην οικονομική κρίση. Σε τελευταία ανάλυση οι προϋποθέσεις υπάρχουν. Ποτέ οι παραγωγικές δυνατότητες δεν ήταν καλλίτερες από σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Συμφωνώ κι εγώ στην περιγραφή του Κωστή Ανδρέου.
    Πρώτη φορά μπαίνει αυτή η ιδιαίτερη διάσταση της κρίσης και αναδυκνείεται το γιατί, και της δυστοκίας στην ΕΕ αλλά και της ανάγκης υπέρβασης των θεσμών- θεσφάτων.
    Είναι φανερό ότι αυτή η κρίση είναι καθοριστική για το σύστημα κι όχι μια συνήθης κρίση - γι αυτό και οι εξελίξεις εκεί έξω έχουν πολύ ενδιαφέρον. Όσο για μας ίσως βρούμε έναν τρόπο να "συμμετέχουμε" με καθαρό μυαλό στο παζλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η κρίση που ένα μέρος της το έχουμε δει και ένα άλλο το υποθέτουμε θα έχει μεγάλο χρονικό ορίζοντα.
    Στο μπλογκ του Γιώργο έχει ένα βιντεάκι που παρακολούθησα με προσοχή από την TED Academy που ούτε λίγο ούτε πολύ λέει πως 500 χιλ. έως 1 εκ. εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα πρέπει να αλλάξουν δουλειά.
    Αυτό κάθε άλλο παρά εύκολο είναι.
    Σκέπτομαι τι δουλειά θα έκανα εάν άφηνα την δουλειά μου που την κάνω εδώ και 25 χρόνια, πραγματικά αυτή την εποχή είναι πολύ δύσκολο να αποφασίσει κανείς.
    Υπάρχουν πολλές δραστηριότητες - εργασίες που τα προηγούμενα χρόνια χώραγαν στην αγορά, τώρα όμως φαίνονται περιττά ή πολυτέλεια.
    Πολλοί εργαζόμενοι και επιχειρηματίες έχουν ήδη μεγάλο πρόβλημα και σε λίγο θα ψάχνονται.
    Προσπαθώντας να διακρίνω τις δουλειές της επόμενης δεκαπενταετίας καταλήγω πως το μόνο σίγουρο είναι οι τσόντες.
    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι μας είπε λοιπόν ο Φώτης πριν λίγες ημέρες; Μεταφέρω αυτολεξεί:

    «Η Δημοκρατική Αριστερά είχε προτείνει εδώ και δυο μήνες τη διεκδίκηση της επιμήκυνσης του χρόνου αποπληρωμής του δανείου. Αυτό δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με ιδιαίτερη ευφορία, διότι τώρα απαιτείται εγρήγορση και αποφασιστικότητα, ώστε να διασφαλιστεί χαμηλό επιτόκιο και να αποτραπεί η υπογραφή ενός νέου Μνημονίου μετά τη λήξη του υπάρχοντος το 2013».

    «Η τέταρτη δόση συνεπάγεται την αντιμετώπιση όλων εκείνων των προκριματικών ζητημάτων για να την εξασφαλίσουμε. Εκτιμώ ότι θα την εξασφαλίσουμε με την προϋπόθεση ότι θα ανταποκριθούμε σε εκείνα που έχουμε υποχρέωση».

    ganis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ..........
    synexeia
    Προσπερνώ τις φαιδρότητες της αναζήτησης ενός παράλληλου σύμπαντος όπου τα επιτόκια των δανείων μειώνονται με την επέκταση της αποπληρωμής τους (!) και πάω κατευθείαν στην ουσία. Με τα παραπάνω λόγια, ο Κουβέλης, πέρασε στη νέα εποχή του κεντροαριστερού του μορφώματος. Από την παθητική αντι-αντίδραση μετακινήθηκε επισήμως στην ενεργή συμπόρευση. Από εκεί δηλαδή που, ενώ ο ίδιος δεν είχε παρουσιάσει καμία απολύτως εναλλακτική, φρέσκια, ριζοσπαστική και γενικά πρόταση, κατήγγειλε την υπόλοιπη Αριστερά για τον… καταγγελτισμό της, πλέον συγχρωτίζεται ανοικτά με τον κεντρώο ευρωμονόδρομο της τραπεζικής ολοκλήρωσης. Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι όλα αυτά δε γίνονται εκ του πονηρού κι ότι ισχύουν οι επαναλαμβανόμενες δηλώσεις των στελεχών της Δη.Αρ. ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχουν σε «κυβέρνηση προθύμων» (άλλωστε το πολιτικό μέλλον του κυρίου συνταγματολόγου αφήνει παγερά αδιάφορη τη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία) τι εκφράζει αυτού του είδους η πολιτική λογική; Την παθητική αποδοχή του ευρωπαϊκού κάστρου της παγκοσμιοποίησης και μάλιστα στο όνομα της ανανέωσης και της κοινωνικής προόδου προς έναν κόσμο χωρίς σύνορα. Λες και το ζητούμενο για τον κόσμο της εργασίας είναι ο παπανδρεϊκός «τέταρτος δρόμος» προς την παγκόσμια διακυβέρνηση. Ας είχαν τουλάχιστον στην Δημοκρατική Αριστερά ρίξει έστω και μία ματιά στη Συνθήκη της Λισαβόνας.
    Πού είναι οι τάξεις, οέο;

    Τι κοινό έχει ο απολίτικος ευρωπαϊσμός του Κουβέλη με τον εθνικοκομμουνισμό του Θεοδωράκη; Πέραν του ότι αναμοχλεύουν ξεπερασμένα σχήματα, ελάχιστα αναγκαία (για αν μην πω επιβλαβή) για τις απαιτήσεις των καιρών, δεν είναι καν αριστερά. Ο Φώτης με τον Μίκη συναντιούνται από διαφορετικούς δρόμους, καθώς ο μεν ένας υψώνει, ο δε άλλος καταργεί τους κάθετους διαχωρισμούς (εθνικά σύνορα), αδιαφορώντας για την ουσία της ιδεολογίας τους, δηλαδή τον οριζόντιο ταξικό διαχωρισμό. Ο μεν Φώτης νιώθει «αδελφός» με τον Ευρωπαίο τραπεζίτη (αρκεί αυτός να δηλώνει «προοδευτικός»), ο δε Μίκης με τον Έλληνα (αρκεί αυτός να δηλώνει «εθνικός»). Υπό το πρίσμα της ζύμωσης νέων ιδεών και πρακτικών στο χώρο της αριστεράς και οι δύο είναι το ίδιο άχρηστοι. Πολύ απλά γιατί βρίσκονται εκτός πλαισίου και σίγουρα εκτός πραγματικότητας.

    ganis
    http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2010/12/03/h-%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%80%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%83%CE%BF%CF%8D%CF%80%CE%B1/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αφόρητες κοινοτοπίες.
    Σχολιαστές χωρίς σύνορα, λέει.
    Μάλλον σχολιαστές της πλάκας.
    Πολύ χαμηλό επίπεδο. Τα ίδια γράφουν και στην Ζούγκλα. τζιάρ.
    Ελεος. Τα μεγάλα κείμενα, μερικές φορές το μόνο που εξυπηρετούν, είναι να κρύβεται η απόλυτη ανεπάρκεια, αυτού που γράφει.
    Παιδαριώδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ό προβληματισμός του Αλέξανδρου σε σχέση με την απασχόληση, ο εδώ και σαράντα χρόνια συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ανέργων και η αδυναμία επιστροφής σε οικονομία "πλήρους απασχόλησης" είναι ένα μόνο από τα αδιέξοδα που θα επαρκούσε από μόνος του να αιτιολογήσει την ανάγκη αλλαγής του θεσμικού πλαισίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ganis, δεν κατανοείς την διαφορά μεταξύ πρόσκαιρης ταύτισης συμφερόντων και διαρκούς. Αυτή η "μικρή" λεπτομέρεια είναι όλη η ουσία της πολιτικής.
    Τα υπόλοιπα, είναι γυμνά και έωλα, δίχως το στοιχείο αυτό. Στην καθημερινή μας ζωή αλλά και στα κοινά, εκεί πατάμε και προχωράμε. Χωρίς συνεργασίες δεν υπάρχει ζωή, όχι πολιτική...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μέρκελ: Ίσως η Γερμανία πρέπει να φύγει από το ευρώ
    Σύμφωνα με τον Guardian, η Γερμανίδα καγκελάριος είχε δηλώσει σε σύνοδο κορυφής τον Οκτώβριο ότι η Γερμανία ενδεχομένως να αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ.

    Η Αγκελα Μέρκελ απείλησε να αποσύρει τη Γερμανία από την ευρωζώνη όταν, σε σύνοδο κορυφής τον Οκτώβριο, ο Γιώργος Παπανδρέου κατήγγειλε ως “αντιδημοκρατική” την πρόταση της να στερούνται ψήφο όσες χώρες αναγκάζονταν να ζητήσουν την οικονομική στήριξη των εταίρων τους, σύμφωνα με τον Guardian.

    Επικαλούμενη “συμμετέχοντες” στο γεύμα στις Βρυξέλλες στις 28 Οκτωβρίου, η βρετανική εφημερίδα παρουσίασε την καγκελάριο να απαντάει: “Αν το ευρώ εξελίσσεται σε τέτοια λέσχη, ίσως η Γερμανία πρέπει να φύγει.” Ο εκπρόσωπος της Μέρκελ, Στέφεν Σέιμπερτ, δήλωσε στην εφημερίδα: “Η καγκελάριος θεωρεί το ευρώ κεντρικό ζήτημα στο εγχείρημα της Ευρώπης, θέλει να το προστατέψει, και η κυβέρνηση δεν σκέφτεται καθόλου να το εγκαταλείψει.”

    www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

    Αλλος Ανώνυμος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Eνω Κωστη μου οι προτασεις της ΔΗΑΡ ειναι πολιτικη πρωτοπορια και επινοηση. Ανακαλυψατε την παθογενεια του δημοσιου και του κρατους την στιγμη που εχει ξεκινησει πολεμος.
    Πως να καταλαβετε αλλιως; Ρε παιδι μου και χιλια δικια να χετε, το timing δεν ειναι καταλληλο για να εστιαζετε εκει. Ειναι πολιτικος στραβισμος

    Ganis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Και ποιο είναι αυτό που παίζεται σε αυτόν τον πόλεμο Ganis; Μήπως ξεχνάς ότι ο πόλεμος κρίνεται από συγκεκριμένες μάχες - την μάχη του τάδε και του τάδε; Δηλαδή από ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ. Γενικός και αόριστος πόλεμος δεν υπάρχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Η ΔΑ έχει την εντιμότητα να δηλώνει απλά και καθαρά, αυτό που δεν κάνει επί ποινή θανάτου η "υπόλοιπη αριστερά", ότι δεν έχει "εναλλακτική πρόταση" για να βγεί η χώρα από τα δεσμά του Μνημονίου, ξέρει όμως, ότι σ'αυτή την πορεία, δεν μπορεί να λέει ψέματα.
    Ετσι επισημαίνει, ότι πρέπει να χτυπηθεί η διασπάθιση του Δημοσίου χρήματος, με όποιον τρόπο και αν γίνεται, είτε ως σπατάλη και διαφθορά, είτε ως φοροδιαφυγή ή εισφοροδιαφυγή και φυσικά ότι για να βγούμε από την κρίση πρέπει και να επανακινήσει η παραγωγή και να αποκτήσει χαρακτηριστικά ανάπτυξης, ώστε να μην έχουμε ανάγκη τον διεθνή δανεισμό και τα συνεπαγόμενα δεσμά των μνημονίων που τα συνοδεύουν, από τα οποία απορρέουν κυβερνητικές πολιτικές σε βάρος των πλέον ευάλωτων που είναι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι.
    Αν εσείς , βλέπετε, ότι υπάρχει άλλος τρόπος να προχωρήσει η χώρα, πείτε τον. Αλλά έλεος. Να έχει λογική και ειρμό.
    Με κραυγές δεν φοβίζεται κανέναν, απλώς κρύβετε τον πανικό σας και απαγορεύετε στους άλλους να σας κάνουν κριτική.
    Προσωπικά, ευχαρίστως να σας εξηγούσα που κάνετε λάθος, αν πραγματικά το χρειάζεστε.
    Αυτό όμως θέλει γενναιότητα, να παραδεχθείτε, ότι δεν ξέρετε, τι γίνεται και τι πρέπει να γίνει.
    Αυτό όμως δεν το επιτρέπει η ακτιβίστικη κουλτούρα σας.
    Μέχρι να συμβεί αυτό. Γιατί θα συμβεί κάποια στιγμή, προσωπικά δεν έχω καμία όρεξη, να ανέχομαι το νταβατζήδικο ύφος σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σε βεβαιώνω Ganis, ότι το πιό δύσκολο πράγμα που έχει κάνει η Δημοκρατική Αριστερά, με τεράστιο πολιτικό κόστος στην αναφορά της με το "Αριστερό Αρχιπέλαγος", ήταν να αποφασίσει, ότι δεν θα ομιλεί την "ψεύτικη, κρυπτική αριστερή διάλεκτο", αλλά θα μιλάει συγκεκριμένα. Δεν θα το παίζει ότι τα ξέρει όλα, αλλά αντίθετα, ότι ψάχνει από μηδενική λογική βάση τα πάντα.
    Αν σου αρέσει. Τα υπόλοιπα, οι κραυγές, τα επίθετα, τα "παράσιτα", οι γκεμπελισμοί κλπ, δεν μας αφορούν. Ουρλιάξτε όσο θέλετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ιακυνθε

    http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-11-26-00-32-27-2010112630895/

    http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=228277

    Ganis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Kωστη ολα αυτα ειναι μεσο-μακροπροθεσμες στρατηγικες.

    1.Αναδιαρθρωση δημοσιου-κρατους , οπως και να την εννοει κανεις( δεν φανταζομαι οι απολυσεις και οι μειωσεις να εξυπηρετουν αυτο το στοχο).

    Στρατηγικη αναπτυξης (συγχρονου ευρωπαικου κρατους και οχι τυπου Βουλγαριας), υπο καθεστως μνημονιου με τετοιο ογκο χρεους, σε διεθνη κριση ,με αποπληθωριστικες επιλογες ξεκαθαρα δηλωμενες απο την τροικα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. Ειναι Μεταφυσικο. Το προβλημα ειναι αμεσο. Μονο με διαγραφη μερος του χρεους και πληθωριστικη πολιτικη απο ΕΚΤ (τυπωμα χρηματος) μπορει να γινει επανεκινηση.

    Ganis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ganis ο οριζόντιος ταξικός διαχωρισμός όπως και η ανάπτυξη των αγορών με την παράλληλη κίνηση των κεφαλαίων προϋποθέτουν έναν κόσμο χωρίς σύνορα. Αυτό δεν είναι το όραμα;; ή μήπως προτιμάς μία μικρή σοσιαλιστική πατρίδα. Πέχτηκε και αυτό το έργο και είδαμε και το φινάλε του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τέτοια επανεκκίνηση, χωρίς τις μεταρρυθμίσεις που αναφέρει ο Κωστής θα μας ξαναφέρει στην ίδια κατάσταση σύντομα. Αυτό θέλεις Ganis; Δεν νομίζω...
    Αυτό το κόλλημα να μην γίνουν μεταρρυθμίσεις με τίποτα, σε κατατάσει αυτόματα στο "μέτωπο" του παλιόυ πολιτικού κόσμου που πολεμάει με λύσσα ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Εκεί καταλήγουν οι αοριστίες, οι γενικεύσεις και οι δογματικοί μονόδρομοι.
    Έχουμε δυο μέτωπα: ένα εξωτερικό κι ένα εσωτερικό - και στα δυο θέλει ταυτόχρονη παρέμβαση, δεν λύνει το ένα το άλλο, αντίθετα μπορεί να το υπονομεύσει. Ευρωπαϊκή ενοποίηση λοιπόν "εκεί" και αριστερές μεταρρυθμίσεις "εδώ".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ganis

    Και εγώ εκτιμώ ότι αν δεν αλλάξει κάτι πανευρωπαικά για την επίλυση του προβλήματος "Χρέος" δεν αρκούν τα μέτρα αυτά.
    Το πρόβλημα στην Ελλάδα όμως ήταν άμεσο και η επιλογή της μη απομόνωσης αναγκαία.
    Όμως και το να ελπίζει κανείς ότι είναι δυνατή η επίλυση του προβλήματος με πληθωριστική πολιτική θεωρώντας ότι η διεθνής Οικονομία είναι η ίδια όπως πρίν 50 χρόνια είναι τουλάχιστον το ίδιο μεταφυσικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Radical ευκολιες. Αυτο που συμβαινει με την παγκοσμιοποιηση ειναι ενας κοσμος χωρις συνορα στο κεφαλαιο (παραγωγικες επενδνυσεις) και τις χρηματοικονομικες ροες του, αλλα με συνορα στην εργασια και εκμεταλλευση
    τους ( διαφορετικα δικαιωματα , εργατικο κοστος.)

    Η διεκδικηση ξεκινα ομως κυριαρχα μεσα στα πλαισια της καθε χωρας, αφου αυτη αποτελει το πεδιο εντος του οποιου συγκροτοτειται πολειτιακα, θεσμικα και νομικα το κανονιστικο πλαισιο που οριζει τις σχεσεις των κοινωνικων ταξεων.

    Ganis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ""..Αυτό το κόλλημα να μην γίνουν μεταρρυθμίσεις με τίποτα, σε κατατάσει αυτόματα στο "μέτωπο" του παλιόυ πολιτικού κόσμου που πολεμάει με λύσσα ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.."

    Κοιτα αυτου του ειδους τον κομματικο συνθηματολογικο λογο να τον απευθυνεις στους "αντιπαλους" σου, οχι σε μενα.

    "..Τέτοια επανεκκίνηση, χωρίς τις μεταρρυθμίσεις που αναφέρει ο Κωστής θα μας ξαναφέρει στην ίδια κατάσταση σύντομα. "

    Μαλλον δεν εχεις συνειδηση οτι η ποσο δυσκολα θα φτασουμε στην επανεκινηση. Και τιποτα δεν θα ειναι οπως πριν, ενω η υφεση/στασιμοτητα θα εξακολουθει.

    Τα μετωπα δεν μπορουν διεξαγονται ταυτοχρονα. Δεν μπορεις να εχεις μετωπο με τις ελιτ του κεφαλαιου και εσωτερικο κοινωνικο πολεμο με εντος της πλειοψηφιας που πλειτεται, εστω και αν μερος αυτης αποτελει κομματι της ελληνικης παθογενειας ,προνομιουχων συντεχνιων κτλ.

    Ganis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Που το ξέρεις Ganis; Μπορεί και να γίνεται. Άλλωστε τον πόλεμο που θέλεις δεν μπορείς καν να τον περιγράψεις... Τι σόι πόλεμος είναι αυτός; Μάλλον στην φαντασία σου - εκτός αν θεωρείς πόλεμο τις κομματικές ή συντεχνιακές "παρελάσεις του Όχι" και "μετά σιωπή". Άρνηση-ήττα, άρνηση-ήττα...ο φαύλος κύκλος του στείρου λόγου.

    Δεν είμαι αντίπαλός σου. Απλά λυπάμαι που καταναλώνεις την ενέργειά σου σε κραυγές και κατάρες - τι σου φταίει ο Κουβέλης; Για την δική "σας" αποτυχία; Κοίτα τα αδιέξοδα κατά πρόσωπο και μην κλωτσάς τον σύντροφό σου - αλλού είναι ο "αντίπαλος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Μιλάς για επανεκκίνηση. Ξέρεις για να ξαναβάλεις μπρος μια μηχανή πρέπει όλα τα φθαρμένα κομμάτια να έχουν αλλαχτεί. Χωρίς μεταρρυθμίσεις τίποτα δεν θα "επανεκκινήσει"...ότι κι αν γίνει στην Ευρώπη. Όπως λέει και το τραγούδι "μπήκαμε μεσ' στην κουρσάρα τα μυαλά μας σαν φουγάρα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Το ΠΑΣΟΚ σε κάθε μεταρρύθμιση κοτσάρει και μια αύξηση στον καταναλωτή ή ένα κούρεμα στον χαμηλόμισθο - αυτό είναι το θέμα, αυτό είναι το μέτωπο: όχι οι ίδιες οι μεταρρυθμίσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Κωστή, δεν καταλαβαίνω όλους τους όρους που χρησιμοποιείς, αλλά η βασική παρατήρηση ότι πλέον δεν έχουμε ως κοινωνία την τεχνογνωσία να βγάλουμε το προς το ζην είναι ανατριχιαστική και πολύ καίρια. Δεν είναι μόνο η γεωργία, σκέψου πόσοι τεχνίτες θα μας έλειπαν αν δεν ήταν οι μετανάστες. Ο προβληματισμός σου αγγίζει θεμελιώδη ερωτήματα που αφορούν όλο το δυτικό κόσμο και που είναι δύσκολο (αλλά αναγκαίο!) να διακρίνει κανείς υπό την ασφυκτική πίεση της κρίσης.

    Φίλε Ganis, αν και είμαι ένας απλός σχολιαστής του ιστολογίου, σε καλωσορίζω και βρίσκω την κριτική σου πολύ καίρια. Μακάρι να είχαν όλοι οι «σύντροφοι» της Αριστεράς την ίδια αξιοπρέπεια και διάθεση για συζήτηση. Θέλω να πιστεύω ότι οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί του Κωστή για τους «Σχολιαστές χωρίς Σύνορα» οφείλονται στο ότι έχουμε φάει στη μάπα διάφορους ανώνυμους που έρχονται και πετάνε τη μαλακία τους χωρίς διάθεση για συζήτηση.

    Επί της ουσίας αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. @ xno
    ...Καλούμε όσους συμπολίτες μας επιθυμούν να βοηθήσουν την προσπάθειά μας να κρατήσουμε όρθιο και ανοιχτό το Ίδρυμα Αστέγων.
    Προφανως αυτο το σημείο δεν το διάβασες,τι να κάνουμε η σχολή "Τράγκα-Κακαουνάκη" στην Ελλάδα δημιούργησε συμπεριφορές κομματικής καφρίλας παντού!!!Ακόμη και στην αριστερά της κοινωνική αλληλεγγύης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Φίλε
    1)σχολή τράγκα- κακαουνάκη θυμίζει η φρασεολογία σου.

    2. καλά έκανε η δικαιοσύνη και απέρριψε τις αιτήσεις των συμβασιούχων. Οι προσλήψεις τους είναι καραπαράνομες.

    3. Ο δήμος Αθηναίων προσπαθεί να κάνει δήθεν κοινωνική πολιτική με φθηνο και χωρις δικαιώματα εργατικό προσωπικό. Πρόκειται για αίσχος, μόνο που εσύ και η αντιμνημονιακή σου τύφλωση δεν το καταλαβαίνει.

    4)Εμεις ζητούμε προσλήψεις με αξιοκρατία παντού. Τα βύσματα κάθε είδους και πολιτικης απόχρωσης να πανε σπίτι τους. και αυτοί που τους διόρισαν φυλακή.

    5) Δεν διαφωνώ με την κοινωνική αλληλεγγυή, αλλά η αιτία που προκαλέι το πρόβλημα δεν είναι ούτε η δικαιοσύνη ο'ύτε τπο μηνμόνιο ουτε η κυβέρνηση, αλλά αποκλειστικά και μόνο ο Δ'ήμος Αθηναίων. Αλλά θα μου πεις τωρα τι σου λέω. εσύ μόνο για κομματική σπέκουλα ενδιαφέρεσαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ganis
    όπως βλέπεις η αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους επιβάλλεται με τον περιορισμό των εισοδημάτων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με διάφορες εκδοχές ανά χώρα περιορισμός συντάξεων μισθών παροχών κλπ. Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με την απομόνωση της κάθε χώρας ούτε μόνο με επιμέρους αγώνες. Η ολοκλήρωση της Ε Ε ακόμη και με μη ευνοικούς συσχετισμούς σε βάρος της εργασίας αργά αλλά σταθερά θέτει τις βάσεις για τον κοινό συντονισμό της πάλης των ευρωπαίων εργαζομένων για κοινή πάλη και αλλαγή των συσχετισμών στην Ε Ε. όλα τα άλλα είναι νοσταλγία για επιστροφή στον 19ο αιώνα που είναι εκτός εποχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Όταν έγινε η ένωση των δύο Γερμανιών πριν 20 και κάτι χρόνια η Δυτική Γερμανία αντιμετώπισε τεράστια προβλήματα κοινωνικά και οικονομικά.
    Προτίμησε τότε να βγάλει τους μισούς Ανατολικογερμανούς σε μεγάλης διάρκειας ανεργία παρά να τους προσλάβει στο δημόσιο και να έχει το πρόσθετο κόστος κτιρίων, γραφείων, αναλωσίμων, και το κυριότερο να φτιάξει μιά στρατιά μη παραγωγικών υπαλλήλων.
    Σε μία πενταετία ήρθαν τα πράγματα και ισορρόπησαν με βάση τις πραγματικές ανάγκες.
    Κάτι αντίστοιχο πρέπει να επιχειρήσουμε και στο δικό μας πρόβλημα, απαραίτητη προϋπόθεση ο σχεδιασμός για το καλύτερο αποτέλεσμα.
    Συγκεκριμένα.
    Να οπλοκληρωθούν οι μετατάξεις και αυτοί που δεν χρειάζονται να απολυθούν με επίδομα για 3 - 5 χρόνια ανάλογο με τις οικογενειακές ανάγκες τους.
    Στο χρονικό διάστημα αυτό όποιος βρει δουλειά ή δημιουργήσει και δεν το δηλώσει να έχει οικονομικές επιπτώσεις αποτρεπτικές.
    Επειδή ζούμε σ'αυτήν την χώρα και δεν ήρθαμε σαν τουρίστες ξέρουμε όλοι πόσοι υπάλληλοι, συνδικαλιστές, διπλοθεσίτες παίρνουν μισθό και δεν πατάνε ποτέ στην υπηρεσία τους.
    Το στην υγεία των ηλιθίων πρέπει να τελειώσει. Υπάρχουν πολλές λύσεις, δεν ξέρω εάν υπάρχουν στελέχοι να πάρουν τις αποφάσεις και μηχανισμός να βοηθήσει στην υλοποίησή τους.
    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αλέξανδρε,
    αυτό είναι το πρόβλημα πως αυτή η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σχέδιο ώστε να το πρότεινε στην κοινωνία και πορεύεται με την συνταγή του παλιού βλέποντας και κάνοντας. όμως πια δεν είναι όπως παλιά περιθώρια δεν υπάρχουν οικονομικά και χρονικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Επί πολλά χρόνια, και όχι τώρα που μας βρήκε η κρίση και όλα πρέπει να γίνουν γρήγορα, επιμένω, ότι η λύση είναι μία.
    Η καθιέρωση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, με ταυτόχρονη Αρση της μονιμότητας.
    Τώρα θα το εξειδίκευα, σε Αρση της μονιμότητας, σε όσους Δημόσιους Υπάλληλους, δεν έχουν οικογένεια.
    Οσοι έχουν οικογένεια, ας συνεχίσουν να έχουν την μονιμότητα επειδή η ζωή τους έχει πολλές παραμέτρους, δάνεια, παιδιά κλπ.
    Για τους υπόλοιπους έλληνες, μια κοινή βάση, το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που ισοδυναμεί με εξασφάλιση της επιβίωσης, όπως γινόταν παλιότερα με τον αγροτικό κλήρο, που το εξασφάλιζε.
    Η Μονιμότητα μόνο για τους Δημοσίους Υπαλλήλους, είναι σαφώς "αντισυνταγματική ρύθμιση". Δίνει άλλα προνόμια στους "προνομιούχους" έναντι των μη-προνομιούχων του ιδιωτικού τομέα.
    Αν δεν υιοθετηθεί βέβαια το ΕΕΕ, ως δίχτυ ασφαλείας , απέναντι στην εξαθλίωση, δεν συμφωνώ με την άρση της μονιμότητας των Δημοσίων Υπαλλήλων, που θα επιχειρηθεί να γίνει, με κατάλληλη χρήση των "συνταγματικών εργαλείων", όπως μας έχει προετοιμάσει ο Πάγκαλος.
    --------
    Ganis
    Η ταξική πάλη,αποκτά πολιτικό ενδιαφέρον εκεί, όπου η πολιτική ελέγχει την οικονομία. Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία, ξεπερνάει κατά πολύ το πεδίο του κράτους-έθνους και ειδικώτερα του δικού μας κράτους-έθνους.

    Κατά τ'άλλα, έχει ενδιαφέρον η συζήτηση μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Με προβληματίζει το δικαίωμα των "αγορών" να καθορίζουν τα πάντα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία που ξεκίνησε το 92 και περιλαμβάνει πια και "θεσμούς", όπως τους "οίκους αξιολόγησης". Δεν θάπρεπε να απαξιωθεί, πρώτα πολιτιστικά - όπως έχει γίνει με τις δικτατορίες και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις - προκειμένου να ανοίξουν δρόμοι αμφισβήτησης σε παγκόσμιο επίπεδο;
    Προτάσεις όπως οι φόροι στην κίνηση των κεφαλαίων (πχ Τόμπιν) πρέπει να βρεθούν στην προμετωπίδα των μεταρρυθμιστικών πολιτικών και να συζητηθούν ευρέως εν όψει των όποιων παρεμβάσεων στην ΕΕ για "προσαρμογή" στην νέου τύπου κρίση.
    Να αμφισβητηθεί η καρδιά της ισχύος του κερδοσκοπικού μηχανισμού των "αγορών" κι όχι μόνο το δικαίωμά τους να μας "δέχονται" για δανεισμό ή όχι.

    Κατά τα άλλα, μια διέξοδος προς μια πιο δίκαιη κοινωνία πρέπει να περιγραφεί με σημερινούς όρους - συγκεκριμένα - όπως αυτά πχ που λέει παραπάνω ο Αλέξανδρος ή ο Κωστής. Να διαλέγουμε εναλλακτικές από συγκεκριμένες προτάσεις όχι από τα έτοιμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Πολυβώτη, οι όροι που χρησιμοποιώ, είναι βασικοί όροι, στην προβληματική των έργων που αναφέρω.
    Έκρινα σκόπιμο να μην επεκταθώ εδώ πέρα, στην παρουσίασή τους.
    Συνοπτικά.
    Το ζήτημα της "βιο-πολιτικής παραγωγής", ορίζεται από τον Νέγκρι και τον Χάρντ, σαν η ενασχόληση του καπιταλισμού πλέον με την εμπορευματοποίηση όλης της ζωής.
    Ετσι υπάρχει πλέον οικονομία της μετακίνησης, της επικοινωνίας, της διατροφής, του σέξ, του ύπνου, της ομορφιάς, του ελεύθερου χρόνου, της υγείας, της παιδείας, της παραγωγής προιόντων που μέχρι πρόσφατα ήταν έξω από την καπιταλιστική παραγωγή, όπως το μαγείρεμα κλπ. Ο άνθρωπος ως σώμα και ως εκδηλώσεις, είναι στο κέντρο και στον πλήρη έλεγχο, αυτής της οικονομίας .
    Οσον αφορά την αναφορά στον Χομπσμπάουμ, για τις μετααγροτικές κοινωνίες, ο Χ. μας λέει ότι από την λίθινη εποχή μέχρι το 50 περίπου, οι άνθρωποι το πρώτο πράγμα που μάθαιναν ήταν να δουλεύουν την γή, τα φυτά και τα ζώα. Για πρώτη φορά το παγκόσμιο ΑΕΠ, μετά το 50 δεν παράγεται από την Αγροτική παραγωγή και μάλιστα στις ανεπτυγμένες χώρες, όπως και η Ελλάδα, η αγροτική παραγωγή αποτελεί ποσοστό κάτω από το 10%.
    Στις μέρες μας , μόνο το ΝΕΠΑΛ και κάποια άλλη τέτοια χώρα που δεν θυμάμαι τώρα, έχουν αγροτική παραγωγή μεγαλύτερη από το 50% (το ΝΕΠΑΛ νομίζω μάλιστα 90%).

    Καλό όμως είναι να τους ρίξεις και μόνος σου μια ματιά.

    Τα άλλα για τον αγροτικό κλήρο ότι έπαιζε τον ρόλο του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και της βασικής κοινωνικής συμφωνίας μετά την Επανάσταση του 21, είναι δικά μου και έχω ξαναγράψει σε άλλα κείμενα εκτενέστερα.
    Υποστηρίζω ότι πλέον το Σύνταγμα, με την αλλαγή της εργασίας του αγροτικού πληθυσμού και την συσσώρευση τους στις πόλεις, δεν είναι σύμφωνο με το πνεύμα της πρώτης συντακτικής και ιδρυτικής πράξης του Νεοελληνικού κράτους και πρέπει να επαναδιατυπωθεί με κέντρο πλέον όχι τον "αγροτικό κλήρο" αλλά το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα.
    Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο απ'ότι φαίνεται. Η κοινωνία διαλύεται, όσο δεν αποκαθίσταται ο ιδρυτικός της όρος που είναι να εξασφαλίζεται κατ'αρχήν το δικαίωμα στην επιβίωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Σε ότι αφορά το "Εγγυημένο Εισόδημα" συμφωνώ απόλυτα με τον Κωστή. Προσωπικά εκτιμώ ότι αν μάλιστα επιτρέπει την αξιοπρεπή διαβίωση (που υπό προϋποθέσεις το θεωρώ εφικτό), είναι και η μόνη διέξοδος, από όσες έχουν προταθεί που έχει έναν λογικό ειρμό και είναι σε θέση να αντιμετωπίση το πρόβλημα της απασχόλησης.
    Μια συζήτηση για τα διάφορα εναλλακτικά μοντέλα, την χρηματοδότηση, τις επιπτώσεις κλπ. θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
    Η δημιουργία ενός ιστότοπου θα ήταν ακόμη καλλίτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. @ Δημήτρη
    μην έχεις και πολλές πολλές ελπίδες.
    Το πρόβλημα, έχει ιστορικό βάθος που δεν φαντάζεσαι.
    Στην Κριτική του Προγράμματος της Γκότα, είναι ο Μάρξ, που διαφωνεί, με την κεντρική ιδέα, που οι Λασσαλικοί προωθούσαν, για κοινωνικό μισθό.
    Ο Μάρξ επέλεξε με επιχειρηματολογία, γκρούπας, την στήριξη του ατομικού μισθού.
    Αυτός είναι ο λόγος που η ιδέα των Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, προωθήθηκε στις χώρες που ήλεγξε η Σοσιαλδημοκρατία και όχι οι Κομμουνιστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Βλέπω αρκετοί συμφωνούν με την ανάλυση του άρθρου του Κώστα Ανδρέου. Μάλλον πειστήκατε από το παλιότερο “Γιατί δεν θα πάμε τελικά ΔΝΤ;” και από τότε εμπιστεύεστε τη γνώμη του!

    Όποιος δεν το έχει διαβάσει καλά θα κάνει να ανατρέξει, πρόκειται για μνημείο πολιτικής διορατικότητας, τα δε σχόλια ενός χρήστη που γράφει και εδώ (στα “γαλλικά”), είναι ξεκαρδιστικά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. @ Γκοτα..
    Ρε καραγκιόζη πότε θα ξεπεράσεις το πρόγραμμα Γκότα και Ερφούρτης.
    Ασε τα σχολαστικικά πασαλείματα και πες και κάτι δικό σου, αν έχεις.
    Μόλις βρείς ζόρια...Πάει πιο βαθειά που δε φαντάζεσαι...
    ..Θα σας πω εγώ πότε ειναι καιρός γι αυτό ... πότε είναι καιρός για επναδιπραγμάτευση..πότε είναι καιρός για εκείνο...

    Η σχέση σου με τη πολιτική οικονομία ειναι οση σχέση εχει ο γαιδαρος με το ελικόπτερο
    φελέ-κουρα
    και τσιπμάνε οι αθώοι στη δική σου μαλακία.
    Πες απο΄την αρχή οτι φιάχνεις γκρούπα για τη "πάρτη" σου και μόνο παλιομαλάκα.
    Ακόμα δεν έχει συγκροτηθιεί ο "χωρος" κι έχεις αρχίσει τις γνωστές σου παπαριές με ομάδες κι ομαδούλες.
    Ούτε σύνεδρος δε θα είσαι "διαλυτικέ" πρακτορα,παρτο χαμπάρι.
    Αδειο πουκάμισο εισαι είσαι ρε περιθωριακό τσογλάνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ναι να το διαβάσεις και σύ ξανά.
    Υποστήριζα τότε, που δεν υπήρχε η επιλογή της Τρόικας, ότι δεν θα πηγαίναμε τελικά στο ΔΝΤ, επειδή πίστευα ότι η ΕΕ την τελευταία στιγμή θα λειτουργούσε.
    Πράγμα που έγινε, αν και όχι με τον τρόπο που ήλπιζα. Ενέπλεξε η ΕΕ, με επιμονή της Γερμανίας και το ΔΝΤ.
    Εκτίμηση έκανα. Δεν είμαι μάγος.
    Και μεταξύ μας, πολλές φορές κάνω λάθος.
    Δεν είμαι σαν την Αριστερά σου που ΔΕΝ κάνει ποτέ λάθος.
    Λυπάμαι. Δεν είμαι ο Μεσσίας που περιμένεις.
    Αλλά δεν καταλαβαίνω το μίσος που ξεχειλίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ναί ρε "πουμεξεσκέπασες", γκρούπα κάνω και δεν θα είμαι ούτε καν σύνεδρος.
    Το φχαριστήθηκες, που με αποκάλυψες, εσύ που είσαι προχωρημένο άτομο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. @Γκότα
    Πού το βλέπεις το μίσος μάλλον εξ ιδίων κρίνεις.
    ξαναδιάβασε όλες τις δικές σου απαντήσεις, σου σε όποιον/α δεν συμφωνεί μαζί σου...
    Απαξιωτικές εισαγωγές λόγου, παλιομοδίτικα "προβοοκαρίσματα" η ..δική σου Αριστερα...,είναι στοιχεία σοβαρού συνομιλιτή που ακούει ή στείρα έπαρση???
    Προσγειώσου σου λίγο, με κοινούς θνητούς μιλάς, που αύριο "θεωρητικά" θα δίνεις μάχες για τη ζωή.
    Για το λόγο αυτο στο επαναλάμβανω "αδειο πουκάμισο" είσαι.
    Οι σημερινές καταστάσεις πρώτα απ όλα, απαιτούν τον εξανθρωπισμό της πολιτικής, και όχι το ξύλινο παλιο το "δικό" σου.
    Κανείς δεν έχει τη δική του Αριστερα, όλοι το ψάχνουμε μέσα απο τα λάθη μας τις παραλήψεις μας και τα κενά,είμαστε άνθρωποι σου λέει τίποτε αυτό???
    Δεν ψαχνουμε για υπεράνθρωπους, αρκετά,... το καταλαβαίνεις???
    Σεβασμός!!!!!
    Αγνωστη λέξη στη συμπεριφορά σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Δεν έχω δεί κανέναν να διαφωνεί. Ούτε εσύ διαφωνείς κάπου.
    Λές απλώς άδειο πουκάμισο, δεν είσαι καλός χριστιανός, δεν φέρνεσαι καλά και τέτοια, που σου μάθαιναν στο κατηχητικό.
    Διαφωνείς κάπου; Πού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. 1. δεν ψάχνω Μεσσία και μάλιστα στο Ίντερνετ

    2. βελτίωσε τους τρόπους σου και άσε τη ψυχολογία για άλλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Δεν θα βελτιώσω τίποτε.
    Με βρίσκω μια χαρά.
    Αντί να μου κάνεις υποδείξεις, συμπεριφοράς, την ίδια στιγμή που παραπάνω έλεγες ότι έλεγα άλλα τότε και άλλα τώρα, καλό θα ήταν να μου ζητούσες συγνώμη.
    Απαιτώ να μου εξηγήσεις γιατί υπαινίχθηκες ότι άλλα έλεγα τότε και άλλα τώρα;
    Ποιός είσαι εσύ που τολμάς να προσπερνάς την αλητεία σου με τόσο εύκολο τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. @ Γκότα

    Στο μονόδρομό σου, και τα συνήθη "προβοκαρίσματα"
    Θές να σου φωνάξουμε και ζήτω!
    Στα κατάλοιπα του κατηχητικού,τα χριστιανικά και τα λοιπά
    ...άδειο πουκάμισο...
    και Ευριπίδης(Ελένη) και Σεφέρης.
    ΥΓ Ο αντί-λογος, για σένα είναι διαφωνία,καταλαβαίνεις το χαοτικό που έχεις μέσα σου,αυτο είναι και το παλιομοδίτικο σου.
    Ψάχνεις για διαφωνίες για να "επιτεθείς"- σε "άδεια πουκάμισα" συνήθως- και όχι για σύνθεση διαφορετικών απόψεων.
    Επομένως και ο σκοπός του "αρθρου" είναι με αρκετές "σκιές".
    Για την ουσία άστο καλύτερα..αν δεν έχεις καταλάβει και νομίζεις οτι "συμφωνούμε" κι όλας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Αει παράτα μας ρε σαχλαμάρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. @ Γκότα
    Προς ανάγνωση
    1. Ιμαρέτ Γ.Καλπούζος
    2.Οπωροφόρα της Αθήνας Σ.Δημητρίου
    3.Επι του πολιτικού Σαντάλ Μούφ.
    Τι σχέση έχουν μεταξύ τους πολλές και καμία.
    ειδικά για σένα "Ναπολέοντα" της σκέψης...
    Για τη βοήθεια σου οταν γράφεις "κάτι" θα πρέπει και το "περιβάλλον" να ορίσεις,πράγμα που μόνο εσύ νομίζεις οτι έχεις,και τη βάση της ανάλυσής σου να την έχεις "στέρεα" στο μυαλό σου.
    Εκτός και αν το ¨"στέρεο" το μπερδεύεις με τον ήχο του hi fi,κοντολογίς δεν έχεις καμμία παιδεία!!!!!!!!!!!!!!
    ΥΓ κάτι άλλο απο αει παράτα μα ς και σαχλαμάρες έχεις ως επιχείρημα???
    Αν είσαι και μαζόχα και θέλεις και "γαλλικά" όλο και κάνα ξέμπαρκο trollaki θα εμφανιστεί να στα ρίξει.
    αντε γειά,εγώ πάω για τσίπουρα απο τη Χόσεψη!!!,όχι τις νερουλάδες της Πέρδικας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Θέματα όπως οι αγορές, τράπεζες κ.λ.π. είναι σύνθετα και θέλουν λεπτούς χειρισμούς.
    Υπάρχουν όμως και τομείς εσωτερικοί που έχουμε όλοι τις ευθύνες μας και πρέπει να πετύχουμε στον μέγιστο βαθμό.
    Πρόταση
    Μας αρέσει δεν μας αρέσει πρέπει άμμεσα να συσταθεί ομάδα από εκπρόσωπους όλων των κομμάτων και προς θεού όχι τύπου Κόρακα και να έρθουν σε επαφή με παραγωγικούς εκπροσώπους με σκοπό να κάνουν συνενοήσεις για παραγωγή προίόντων που εισάγουμε από άλλες χώρες.
    1. Κρέατα εισάγουμε κοντά στο 85% αυτών που καταναλώνουμε.
    2. Νοσοκομιακά αναλώσιμα.
    3. Αγροτικά προίόντα. Εισάγουμε λεμόνια από το Ισραήλ, πατάτες και κρεμύδια από την Αίγυπτο, ντοματάκια και λαχανάκια από το Βέλγιο. Πεπόνια και μούσμουλα από την Χιλή.
    4. Κάρβουνα από την Αργεντινή.
    5. Ποδοσφαιριστές μέχρι και για τις ερασιτεχνικες κατηγορίες από όλο τον πλανήτη για την προβολή του κάθε απίθανου παράγοντα.
    6. Τα έσοδα από ΟΠΑΠ να διατεθούν απο εδώ και πέρα για την ΥΓΕΙΑ και όχι στην λογική Ζαχόπουλου.
    Εάν οι πολίτες δεν πιέσουν - επιβάλλουν λύσεις στους πολιτικούς τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
    Αλέξανδρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Ξεχναμε μηπως οτι ο καπιταλισμος πλεον θυμιζει περισσοτερο καζινο παρα αυτον που ειχαμε συνηθισει μεχρι το ΄90.
    Η πτωση του υπαρκτου, η ελευθερια κινησης κεφαλαιου, η συμμετοχη της Ασιας στον διεθνη καταμερισμο κλπ, εχουν κανει αδυσωπητα ισχυρο εναν ανεξελεγκτο χρηματοοικονομικο τομεα και αποδιαρθρωσαν την παραγωγη στη δυση.
    Το ζητημα ειναι οτι η πολιτικη εναντι της οικονομιας ηττηθηκε, οπως εμελλε να ηττηθει.
    Τα ποσοστα ανεργιας στην Ελλαδα απο το 70 μεχρι σημερα εχουν σταδιακα ανοδικη πορεια.
    Η υπαρξη μιας ισχυρης μεσαιας ταξης, της ''ισοπεδωμενης αστικης κοινωνιας'' του κοινωνιολογου Σελσκι, ειναι καρτ ποσταλ του παρελθοντος.
    Οι κρισεις θα ειναι πιο συχνες ωστε η κριση και οχι η σταθεροτητα να ειναι ο κανονας.
    Πως ισχυροποιειται η πολιτικη εναντι της οικονομιας?
    Οταν αποδεχεσαι το μνημονιο και κοιταζεις εντος αυτου να βρεις λυσεις αποδεχτηκες την νικη των δυναμεων της αγορας. Η ιστορια γινεται κατι στατικο. Ομως η οικονομια δεν ειναι ο προνομιακος χωρος παρεμβασης των δυναμεων της εργασιας, η πολιτικη ειναι.
    Και οχι η πολιτικη σε επιπεδο κορυφης.
    Οσο αργος και βασανιστικος, ο δρομος της λαϊκης συμμετοχης και συσπειρωσης ειναι ο κυριος φορεας αλλαγης σε επιπεδο Ευρωπης και Ελλαδας.
    Δ.Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Κανείς εδώ μέσα δεν αποδέχεται το μνημόνιο ΔΒ.

    Οι διαφορές αρχίζουν ΜΕΤΑ όχι πριν. Το μνημόνιο είναι ένα συμβόλαιο με τους δανειστές, ένας νόμος που εκτελείται όπως χιλιάδες άλλοι μη αποδεκτοί νόμοι.

    Μπορείς να αμφισβητήσεις πλευρές του; Άρχισε η υποχώρησή του.
    Δεν ασχολείσαι, μην "ενσωματωθείς"; (που την θυμήθηκα αυτή τη λέξη - ώ Β΄Πανελλαδική...)- τότε το σύστημα δουλεύει ρολόϊ.

    Αυτή είναι η πραγματική διαφωνία στην αριστερά: μένεις στο όχι και παθητικά περιμένεις το σύστημα να κρακάρει από μόνο του, από εσωτερικές αντιφάσεις ή προωθείς ενεργητικά μεταρρυθμίσεις που διευρύνουν τις αντιφάσεις και τα ρήγματα της πολιτικής του;
    Αυτό στην παλιά γλώσσα λέγεται ρεφορμισμός κι αυτό είμαστε.

    Ασχολείσαι με τα καθημερινά προβλήματα των ανθρώπων ή ξορκίζεις το κακό σαν θρησκευόμενη γιαγιά;
    Αυτό στην νέα γλώσσα λέγεται αντισυστημισμός κι αυτή είναι η άλλη προσέγγιση.

    Ας κάνει ο καθένας την δουλειά του.
    Αυτή ήταν πάντα και θα είναι η διαφορά στην αριστερά, που ιστορικά παίρνει διάφορα ονόματα κι άλλοτε υπερισχύει η μια κι άλλοτε η άλλη πλευρά. Σήμερα οι μεταρρυθμιστές ψάχνουν για συγκεκριμένες αλλαγές χωρίς να χάνουν από τα μάτια τους τον στόχο. Να ρωτήσω οι άλλοι με τι ασχολούνται; Με το να βρίζουν τους πρώτους μάλλον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Προτάσεις
    Υπάρχουν αρκετοί συνταξιούχοι που έχουν εισοδήματα από άλλες πηγές.
    Η επιβιωσή τους δεν επηρεάζεται από τον αν θα πάρουν την συνταξή τους ή όχι.
    Εάν υπάρχει το Ελληνικό ΦΙΛΟΤΙΜΟ να τους καλέσουν προσωπικά να τους εκθέσουν την κατάσταση και με την σύμφωνη γνώμη τους να μην πάρουν την σύνταξη που ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ για 1 ή 2 χρόνια. Με την κίνηση αυτή μπορούν να βοηθηθούν οι συναδελφοί τους χαμηλοσυνταξιούχοι.
    Οταν κάποιος χάσει την δουλειά του να βοηθηθεί μέχρι κάποια ύψος κατανάλωσης από τις ΔΕΚΟ δηλαδή ΔΕΗ καιΕΥΔΑΠ ανάλογα με την οικογενειακή του κατάσταση.
    Βρισκόμαστε στην αρχή εάν δεν ληφθούν μέτρα θα σπρώξουμε συμπολίτες μας στην απελπισία.
    Τα οικονομικά προβλήματα δεν είναι μόνο η κατανάλωση αλλά μεταλλάσσονται σε κοινωνικά, οικογενειακά, εγκληματικότητα.
    Το πράγμα αρχίζει και πιέζει άσχημα.
    Τηλέμαχος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Τηλέμαχε,
    Αυτο είναι το πρόβλημα που έχει περιγραφεί με την αρχική ανάρτηση του Κωστή τις προτάσεις του Αλέξανδρου Γιώργου και Δημήτρη. Δεν υπάρχει σχέδιο από την κυβέρνηση. Χρειαζόμαστε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που να εγγυάται την διέξοδο και την επιβίωση. Για παράδειγμα: Να βάλω πλάτη ως μισθοτός ή συνταξιούχος να μου περικοπεί κάποιο επίδομα. Οκ. Τι πλάτη όμως έχει ή θα βάλει ο εφοπλιστής ή ο σουπερμαρκετάς;; Δεν μπορεί οι μισθοί των εργαζομένων να μειόνονται και τα κέρδη των εφοπλιστών ή των σουπερμαρκετάδων να αυξάνονται;;
    Αυτό λέγεται ανακατανομή εισοδήματος. Και για αυτό χρειάζεται η πολιτική υπεροχή έναντι της οικονομίας. Και σωστά ο Γιώργος οριοθετεί τις γραμμές που υπάρχουν στην αριστερά. Λύση δεν είναι η καταστροφή της κοινωνίας γιατί πρώτα θα καταστραφούν οι πιο αδύναμοι κρίκοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αυτή η καθημερινή αγωνία των "πιο αδύναμων κρίκων" radical, δεν φαίνεται να συγκινεί την αντισυστημική αριστερά.
    Κάθε μέρα φωνάζουν σε όλους τους τόνους "νάτη η κατάρρευση, έφτασε" και φρικάρουν χειρότερα τον κόσμο. Γιατί το κάνουν αυτό;
    Επειδή ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΟΥΝ εγωιστικά!
    Να αποδείξουν - επειδή οι ίδιοι δεν έχουν προτάσεις ή όρεξη να κατέβουν από το σύννεφο της επανάστασης και να ασχοληθούν με την καθημερινότητα που ζει ο κόσμος - ότι καμιά πρόταση δεν μας σώνει.
    Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να έχει πιο ανθρώπινο πρόσωπο, έστω κι αν η ιστορία της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη τους διαψεύδει. Το κοινωνικό κράτος που υποτίθεται υπερασπίζονται ποια εκδοχή του συστήματος αποδέχτηκε πιεζόμενη; Σήμερα γιατί κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο στα πλάισια του συστήματος;
    Κατά την γνώμη μου ο ρεφορμισμός, που τόση λάσπη έφαγε από την κομμουνιστική ορθοδοξία, αποδεικνύεται ως η οδός της αριστεράς και δεν αποκλείειει την επανάσταση πουθενά - ίσως τους επαγγελματίες της εξέγερσης που θα κάνουν άλλοι για αυτούς (τις νομενκλατούρες δηλαδή).

    Σήμερα οι μεταρρυθμίσεις είναι η βασιλική οδός προς μιαν άλλη κοινωνία - κι όποιος δεν θέλει να ζυμώσει πέντε χρόνια κοσκινάει...
    Εδώ και στην Ευρώπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Προς τους φίλους συν αναγνώστες.
    Ο γραπτός διάλογος μας βοηθάει να μοιραστούμε τις αγωνίες μας τους προβληματισμούς μας και την επεξεργασία προτάσεων δικών μας ή άλλων.
    Ο Γιώργος ο Κωστής ή όποιος άλλος ξεκλέβει από τον χρόνο του για να μας δίνει ιδέες και βάση για διάλογο ούτε αργόσχολοι είναι ούτε πολιτικάντηδες.
    Γι'αυτό είναι άδικο να περιμένουν κάποιοι ένα λάθος ορθογραφικό, συντακτικό ή ακόμα και λάθος θέσης έτσι όπως το υποδέχεται ο καθένας μας για να το χαλάσει.
    Η δυνατότητα μέσα από τα σχόλια να καταθέτουμε προτάσεις και προβληματισμούς δεν είναι κάτι που πρέπει να προσπερνάμε με αδιαφορία.
    Το πρόβλημα δεν είναι τα επιμέρους λάθη αλλά η ουσία της συμμετοχής.
    Ο κίνδυνος να κοιμηθούμε όρθιοι με όλα αυτά που μας περιτριγυρίζουν είναι μεγάλος.
    Τηλέμαχος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Καλή κυριακή σε όλους.
    Απλά να παρατηρήσω Γιώργο κάτι που έχω πεί πολλές φορές: η αριστερά ηττάται στην Ευρώπη σε όλες τις εκδοχές της και την αντισυστημική και τη μεταρρυθμιστική. Πόσες ρεφορμιστικές κυβερνήσεις έχουμε στην Ε.Ε. των 27: ελάχιστες . Γιατί άρα γε; είναι οι λαοί βλάκες;
    εδώ και στη Σουηδία οι συντηρητικοί νίκησαν για πρώτη φορά στις τελευταίες εκλογές για δεύτερη φορά συνέχεια κι η ακροδεξιά μπήκε στο κοινοβούλιο τους θριαμβευτικά. Η Αριστερά ( που μόνο επαναστατική δεν μπορεί να την πείς εκεί ) όλη μαζί ηττήθηκε. Γιατί άρα γε;
    Δες την Ισπανία. Ο σοσιαλιστής Θαπατέρο τι κάνει; προσπαθεί να μειώσει τις δαπάνες , τώρα ιδιωτικοποιεί αεροδρόμια κ.λπ. Πολύ ωραία !! Αλλά η Δεξιά θα κερδίσει τις εκλογές γιατί θα πεί: << Αγαπητοί μου εμείς αυτά λέγαμε από την αρχή: ιδιωτικοποιήστε, μειώστε δαπάνες, περιορίστε τον Δημόσιο Τομέα προς όφελος του Ιδιωτικού. Εμπιστευθείτε εμάς γιατί εμείς είμαστε οι αυθεντικοί εκφραστές αυτής της πολιτικής. Οι σοσιαλιστές απλώς μας αντιγράφουν βιαστικά και πρόχειρα. >> Και νομίζω ότι έτσι θα πείσουν και έτσι θα κερδίσουν. Είθε να διαψευστώ.
    Θέλω να πώ ότι η σοσιαλδημοκρατία έχει υποταχθεί στην ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλευθερισμού. Ουσιαστικά το σχέδιο της είναι παραλλαγή του σχεδίου των συντηρητικών δυνάμεων. Κι όταν κερδίζει, εφαρμόζει πάνω κάτω το ίδιο πρόγραμμα με τις συντηρητικές δυνάμεις και ωθεί τα παραδοσιακά στρώματα που την στήριζαν είτε στην ακροδεξιά είτε στην αποχή, στο λευκό και το άκυρο.
    Κι η αριστερά τι κάνει στην Ευρώπη; είτε στηρίζει τη σοσιαλδημοκρατία ( όρα Ισπανία μέχρι πρόσφατα ) είτε είναι στον κόσμο της και βέβαια εξασκείται στο αγαπημένο της σπόρ: τις διασπάσεις. Δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο δυστυχώς.
    Η άποψή μου είναι ότι η κρίση δεν είναι μόνο θέμα Ε.Ε. , ευρωζώνης κ.λ.π. Εδώ τρείς οικοι αξιολόγησης , αμερικάνικοι , μπορεί να διαλύσουν χώρες σε χρόνο dt. Οι ίδιοι οίκοι που είχαν αξιολογήσει την Leman brothers με ΑΑΑ λίγο πρίν πτωχεύσει. Αρα χρειάζεται ίσως ένα νέο Μπρέτον Γούντς. Σίγουρα μεγαλύτερος έλεγχος στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Και ναι καλές οι συμμαχίες σε διεθνές επίπεδο, οι προτάσεις κ.λ.π. αλλά εγώ εξακολουθώ να πιστεύω στον αναντικατάστατο ρόλο του λαικού παράγοντα, σε κινητοποιήσεις, σε απεργίες κ.λ.π. εδώ αλλά και συντονισμένα πανευρωπαικά. Πείτε με παλαιομοδίτη αν θέλετε αλλά όλες οι αλλαγές κάπως έτσι έχουν επιτευχθεί. Τα όπλα, τις μεθόδους των παλαιοτέρων δεν πρέπει να τα απεμπολούμε έτσι απερίσκεπτα.
    Υ.Γ. Επειδή είμαι δημόσιος υπάλληλος κι ανύπαντρος κι επειδή προτάθηκε να αρθεί η μονιμότητα για εμάς τους ανύπαντρους Δ.Υ. , μήπως έχετε υπόψη σας καμμιά ελεύθερη κοπέλα; κατά προτίμηση χωρισμένη με παιδιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Δυ, μην ανησυχείς και κοπέλα θα βρούμε και εισόδημα θα έχει. Σοβαρά τώρα.
    Κανείς δεν υποτιμάει τον λαϊκό παράγωντα. άλλωστε όλη η συζήτηση για αυτόν γίνεται. Και όπως βλέπεις δεν κινητοποιείται αν και τρώει την μία καρπαζιά μετά την άλλη. Και δεν κινητοποιείται γιατί βλέπει α΄διέξοδο και σκοτάδι. Οπως ξέρεις από την εξέλιξη της ιστορίας αυτός χρειάζεται έμπνευση και επικεροποίηση του οράματος. Πως ενοούμε σήμερα την κοινωνική δικαιοσύνη, την εργασία, την αναδιανομή του εισοδήματος την συμμετοχή στην πολιτική και την παραγωγή. Για αυτό αγωνιούμε, αυτό ψάχνουμε.
    χαιρετισμούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Οντως, η σκέψη να εξαιρεθούν από την άρση της μονιμότητας, οι ανύπαντροι, μπορεί να λειτουργήσει "αποκαλυπτικά", για την δήθεν "συνταγματική" αξία της , για την οποία προβλέφθηκε.

    Σας έχω ικανούς να παντρευτείτε όλοι, προκειμένου να διασώσετε, το Σύνταγμα. Γάμοι με υπόβαθρο, το 1-1-4.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Γιώργο,
    Αυτοί επενδύουν στην άγνοια και τον φόβο. Πριν λίγους μήνες μαζί με τους της ν δ πρέβλεπαν την πτώχευση και την χρεοκοπία της χώρας. ένα ενδιαφέρον κείμενο για τον φόβο ως πολιτικού εργαλείου και πως μπορούμε να τον αχρηστέψουμε
    http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=05/12/2010&id=229909

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Ενα πολυ ενδιαφερον κειμενο που ειμαστε ανικανοι να το συζητησουμε αφου η μεταπολιτευτικη γενια εμπλεη εγωισμων αδυνατει να κανει διαλογο. Προσυπογραφω το σχολιο του Τηλεμαχου και προτιμω τα Πωγωνισια τσιπουρα απο αυτα της Χωσεψης. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. ΔΥ, ο λαϊκός παράγοντας δεν έχει χάσει τον δυναμισμό του - απλά δεν τσιμπάει σε ανεύθυνους και μπαχαλάκηδες/δεκεμβριστές. Είδε - Δεκέμβρης 08 - έβγαλε συμπεράσματα. Κατάλαβε ότι εξέγερση χωρίς ηγεσία είναι "βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας" - κι έστειλε τον Αλέκο στον πάτο (και όχι φυλακή όπως ο ίδιος επιθυμούσε...).
    Η επανάσταση δεν είναι θρησκεία. Εάν έχει λόγους και διακύβευμα, τίποτα δεν θα την εμποδίσει - αλλά δεν είναι παιχνίδι στα χέρια των "παιδιών".
    Ο λαϊκός παράγοντας πρέπει να πειστεί για την εναλλακτική σου για να κινηθεί - αλλιώς απλά θα σου γυρίσει τις πλάτες: όπως κάνει στην "αριστερά" που αναφέρεσαι - και τα εισαγωγικά δεν είναι υποτιμητικά. Απλά πρέπει να πείσεις ότι έχεις αριστερές λύσεις - αλλιώς φέρεις αυθαίρετα τον τίτλο.
    Καταλήγω: δεν αρκεί να επικαλείται κάποιος τον λαϊκό παράγοντα - πρέπει και να τον σέβεται, πείθει, κινητοποιεί και να στέκεται δίπλα του μοιραζόμενος/η τους πόνους και τις αγωνίες του - όχι "καθοδηγώντας" τον ανεύθυνα στον γκρεμό της πτώχευσης ή της τυφλής χιλιαστικής εξέγερσης. Ζητείται σοβαρότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Τώρα στο θέμα του φόβου:
    η δογματική και η αντισυστημική αριστερά έχουν προσφέρει πολλά στην διόγκωση του φόβου.
    Πως;
    Μα με τις διασπάσεις, τον νεοσταλινισμό τους, τις προφητείες τους για την καταστροφή, την πτώχευση, την πείνα - προφητεύουν την κόλαση την ίδια ώρα που δεν μπορούν ούτε να συζητήσει μεταξύ τους...
    Τους έφαγε το αρχηγιλίκι βλέπεις...
    Υπάρχουν χειρότερες εικόνες για τον κόσμο που ακούει και βλέπει;
    Φαντάσου να μην υπήρχε η διακριτή νηφάλια φωνή της δημοκρατικής αριστεράς που συζητά, πηγαίνει στον διάλογο, κάνει προτάσεις, ψάχνει εναλλακτικές. Η εικόνα της όλης αριστεράς θα ήταν τελείως καταρρακωμένη.
    Ο φόβος φεύγει με την επίδειξη ευθύνης και στην περίπτωση της αριστεράς αυτό χρειάζεται: ΕΥΘΥΝΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Δεν νομίζω ότι το ερώτημα είναι να βρούμε τρόπο να υπερασπιστούμε σοσιαλδημοκρατικές επιλογές.

    Εκτός από την Αριστερά και η σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται σε υποχώρηση.

    Οι λόγοι δεν είναι υποχρεωτικά αυτοί που αναφέρει ο Δ.Υ.
    Όπως η Αριστερά εγκλωβίστηκε στα ψευδοδιλλήματα επανάσταση / μεταρρύθμιση και κρατική / ιδιωτική οικονομία έτσι και ο μεταρρυθμισμός της σοσιαλδημοκρατίας περιορίστηκε στην "βοήθεια" των οικονομικά ασθενέστερων μέσω της παροχής.

    Ο μεταρρυθμισμός του θεσμικού πλαισίου ώστε να δοθεί στα χαμηλότερα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα η δυνατότητα ανύψωσής τους δεν ήταν στις προθέσεις της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Κωστή α)τα άρθρα του τωρινού Συντάγματος είναι 120. 1-2-0 λοιπόν.
    β) η πονηριά των Δ.Υ., ωχριά μπροστά σε αυτή των μηχανικών σε θέματα φοροδιαφυγής ( νόμιμης τε και παράνομης ).
    γ) υπάρχει κι ένα ζητηματάκι με τους gay συναδέφους - ισες : αυτοί - ες δεν μπορούν να παντρευτούν , να τεκνοποιήσουν κ.λ.π.
    δ) στον ιδιωτικό τομέα νομίζω ότι οι ανύπαντροι θεωρούνται πιο παραγωγικοί από τους ανύπαντρους . Κάνω λάθος; Λέω θεωρούνται, έτσι;
    ε) φαντάσου να είσαι αριστερός, φανατικά άθεος , διεθνιστής και να έχεις πολιτικό προιστάμενο τον Ψωμιάδη. Εκεί χρειάζεται μονιμότητα η όχι;
    στ) σίγουρα οι λόγοι υποχώρησης της σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι μόνο αυτοί που προανέφερα, σηκώνει πολλή συζήτηση το θέμα.
    στ) Γιώργο περιορίζεις τη συζήτηση μόνο στην ελλάδα. Στην Ιταλία π.χ. τα άπειρα κομμάτια και θρύψαλλα της αριστεράς τά έχουν κάνει όλα μα όλα σκ.....Οι συνεχείς διασπάσεις κανένα πρόβλημα δεν έλυσαν , μάλλον το αντίθετο. Για το φόβο που λές στις αλεπάλληλες διασπάσεις της Ιταλικής αριστεράς δεν έπαιξε κανένα ρόλο. Επαναλαμβάνω : μην εστιάζουμε μόνο στην χώρα μας, η οικονομική κρίση είναι παγκόσμια και δυστυχώς η κρίση της ευρωπαικής τουλάχιστον αριστεράς αφορά τις περισσότερες χώρες. Οι εξαιρέσεις του Die Linke στη Γερμανία και του Μπλόκο στην Πορτογαλία απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα και είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους.
    ζ) radical ευχαριστώ που με σκέφτηκες, θα σου δώσω και ποσοστό από την προίκα της νύφης!
    Φιλικά και χρόνια πολλά σε Νίκους και Νίκες και σε όσους έχουν συγγενείς, φίλους, αγαπημένα πρόσωπα με αυτό το όνομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. ε) φαντάσου να είσαι αριστερός, φανατικά άθεος , διεθνιστής και να έχεις πολιτικό προιστάμενο τον Ψωμιάδη. Εκεί χρειάζεται μονιμότητα η όχι;
    ------
    Φαντάσου όλα τα πάραπάνω, στον ιδιωτικό τομέα.

    Αλλά εκεί δεν χωράει η φαντασία. Αλλωστε είναι χοντρόπετσοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Δ.Υ.
    αν τα 54 δις που κοστίζουν κάθε χρόνο οι Δ.Υ. τα δίναμε πριν για έναν μήνα δανεικά , στους ιδιώτες, μέσω προγραμμάτων New Deal, για την ανόρθωση της οικονομίας της χώρας, με υποχρέωση να σας πληρώνουν τους μισθούς σας και τις δαπάνες σας, θα πέταγε η χώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Η έλλειψη φαντασίας μας στις επενδύσεις φαίνεται από τις κινήσεις που κάνουν σε διάφορα σημεία του πλανήτη άλλες χώρες.
    'Εχουμε ατελείωτες βραχονησίδες που κατά καιρούς έφεραν επενδυτές για αξιοποίηση.
    Πάντα εισέπραταν ένα ξερό όχι ή χρονοτριβούσανε οι μηχανισμοί με αποτέλεσμα οι επενδυτές να τα μαζεύουν και να φεύγουν.
    Οι άλλοι φτιάχνουν νησιά από άμμο και τα μοσχοπουλάνε και εμείς περιμένουμε να βγάλουμε πρώτα πετρελαιο και μετά βλέπουμε.
    Τηλέμαχος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Κωστή αν η γιαγιά μου είχε ρουλεμάν θα ήτανε πατίνι έλεγε ο μεγάλος Πανούσης ( ο Τζιμάκος όχι ο άλλος ).
    Απλώς θα προσέθετα ότι κι η Ιρλανδία που έχει μικρό δημόσιο τομέα, ευλύγιστες μορφές εργασίας και ελάχιστη φορολογία στον ιδωτικό τομέα κι αυτή στα δόντια της τρόικα έπεσε. Κι εκεί υπήρξε σκληρή λιτότητα για δύο χρόνια και τα συνδικάτα δεν έκαναν ούτε μία μέρα απεργία μέχρι τώρα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Σκέψου να είχε μεγάλο Δημόσιο Τομέα Δ.Υ.
    Μα καλά δεν αντιλαμβάνεσαι, ότι δεν υπάρχει ούτε ένα επιχείρημα, που να συνηγορεί, υπέρ του μαγάλου Δημόσιου Τομέα;
    Επειδή δηλαδή, ακόμη και άλλες χώρες χρεοκοπούν, για άλλους λόγους, πρέπει εμείς να χρεοκοπήσουμε επίσης, με τους δικούς μας εξυπακούεται λόγους;
    Θα τρελαθώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Νομίζω ότι πρέπει να γίνει εξεταστική για το φούσκωμα του χρέους - υπουργοί οικονομικών και εντολείς πρωθυπουργοί να περάσουν προανακριτική για όλο το πακέτο: χρηματιστήριο, ασφαλιστικά ταμεία, ομόλογα, εξοπλιστικές δαπάνες/εξοπλιστικές προμήθειες, πελατειακό κράτος/δεκο, μη φορολόγηση εκκλησιαστικής περιουσίας/δαπάνες μισθοδοσίας προσωπικού της, ΠΑΕ/χρέη, ΜΜΕ/συχνότητες/δημόσια έργα κλπ κλπ
    Όπως λέει κι ο Ν.Ράπτης σε προηγούμενη ανάρτηση, αν ακολουθήσεις το χρήμα θα τα βρεις όλα - κι αν βάλεις την δικαιοσύνη να δουλέψει θα τα πάρεις κιόλας.
    FOLLOW THE MONEY λοιπόν, και - ανασυγκρότηση φοροεισπραχτικού μηχανισμού/αναθεώρηση επιλογής στόχων του - ανασυγκρότηση δικαιοσύνης/γρήγορη απόδοση.
    Τώρα για τις μετατάξεις έχω τις αμφιβολίες μου: πως άνθρωποι που δεν ήταν κατάλληλοι για μια δουλειά θα αποδώσουν αλλού - ειδικά εαν είναι ανεκπαίδευτοι ή απλά βολεμένοι; Δεν πρέπει να υπάρξει και κάποια αξιολόγηση;
    Ωχ.. είπα τη λέξη ταμπού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Ο Μεγάλος Δημόσιος τομέας είναι και εμπόδιο για οποιαδήποτε σημαντική αριστερή αλλαγή.
    Το να θεωρείται κάθε κρατική οικονομική δραστηριότητα ως "αριστερή πολιτική" είναι δυστυχώς βαθειά ριζωμένη αντίληψη στην αριστερά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Δημήτρη δεν υπερασπίζομαι την σοσιαλδημοκρατία - όσο δεν είχε προσχωρήσει στον νεοφιλελευθερισμό έκανε, πιεζόμενη από το εργατικό κίνημα και το αντίπαλο δέος του υπαρκτού, κοινωνικό κράτος. Ύστερα ο υπαρκτός κατέρρευσε και μαζί του και οι ισορροπίες. Όμως ακόμα και σήμερα θα βρεις στην σοσιαλδημοκρατία οπαδούς του κοινωνικού κράτους και αντίπαλους του νεοφιλελευθερισμού. Και ανθρώπους με εμπλοκή στην υλοποίηση τέτοιων πολιτικών δηλαδή προοδευτικούς ανθρώπους - με αυτούς ο διάλογος είναι εποικοδομητικός, δεν είναι φανατικοί ούτε ξερόλες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Μόνο στον υπαρκτό ήταν όλοι υπάλληλοι του κράτους; Κόντεψε αυτό να γίνει και στην Ελλάδα...
    Συμφωνώ Δημήτρη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Γιώργο αν υποθέσουμε ότι κλείνει μια επιχείρηση, ενα Ν.Π.Δ.Δ. δεν σημαίνει ότι όλοι οι τπάλληλοι που δούλευαν σε αυτοί είναι άχρηστοι η τεμπέληδες η λαδιάρηδες κ.λ.π. Απλά μπορεί το Ν.Π.Δ.Δ. να μην χρειάζεται πλέον η οι αρμοδιότητες του να πέρασαν σε άλλο Ν.Π.Δ.Δ.π.χ. ο Δήμος Αθηναίων δεν πρόκειται ποτέ να κλείσει .
    Αξιολόγηση; από το στόμα σου και στου υπουργού το αυτί. Γίνεται κάθε χρόνο στους Δ.Υ. αλλά είναι μάλλον τυπική. Αν δε σε γουστάρει ο δ/ντής η ο δήμαρχος ( είπες όχι για λόγους νομιμότητας κ.λ.π. ) η αν κάνεις ότι σου λέει παίρνεις ανάλογο βαθμό. Να υπάρξει χίλιες φορές. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι με κάποιο νόμο του Παυλόπουλου ( δεν θυμάμαι αριθμό συγχωρέστε με ) έγινε μια κάποια προσπάθεια για την σωστή επιλογή τμηματαρχών η δντών , δεν ξέρω πιο συγκεκριμένα να σου πώ δεν έχω φθάσει ακόμα εκεί ( και δεν το πολυβλέπω να φθάνω μεταξύ μας ).
    Για τη δικαιοσύνη σηκώνει πολλή κουβέντα. Απλά άμα είναι να δικασθεί κανένα πρεζόνι, κανείς λαθρομετανάστης εκεί να δείς ταχύτητα!! Ο Κεντέρης και η Θάνου ακόμη σεν έχουν δικασθεί ούτε καν σε πρώτο βαθμό. Διαφορετικά μέτρα και σταθμά βλέπεις.
    Για την εκλογή της ηγεσία της δικαιοσύνης: σίγουρα ο σημερινός τρόπος εκλογής της ηγεσίας της είναι απαράδεκτος. Το θέμα είναι αν αφήνουμε τους δικαστές να εκλέγουν μόνοι την ηγεσία τους; εκεί διαφωνώ. Θα οδηγούμαστε σε κράτος δικαστών. Το χε πεί νομίζω κι ο Κωνσταντόπουλος κάποτε. Νομίζω ότι στην εκλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης θα έπρεπε να συμμετείχε η βουλή, οι ίδιοι οι δικαστές και κοινωνικοί φορείς (π.χ. οι Δικηγορικοί σύλλογοι ). Εχουν γίνει ωραίες προτάσεις νομίζω από τον ΔΣΑ.
    Αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Ενταξει παιδια με την μονιμοτητα αλλα το ΕΕΕισοδημα συνταγματικα κατοχυρωμενο και δικαιωμα στον Δ.Υ. να προσερχεται στον συνηγορο του πολιτη οπου η αποφαση να γινεται σεβαστη. Εαν αρθουν [οψεποτε] αυτα να επανελθει η μονιμοτητα αυτοματως. Για να μην τρωμε και τις σαρκες μας. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Το ποιό απογοητευτικό στην πολιτική σκηνή είναι η μη συμετοχή νέων ανθρώπων.
    Τα ζόμπι της γενιάς της μεταπολίτευσης δεν λένε να ξεκουμπιστούν.
    Οι μοναδικοί λόγοι που αποχωρούν είναι ή να δώσουν την σκυτάλη της εκλογικής τους πελατείας στα βλαστάρια τους ή επειδή αισθάνονται πως κινδυνεύη η περιουσία τους.
    Ο μόνος τρόπος για να βγουν είναι να μπούμε να τους βγάλουμε.
    ΘΑΝΑΣΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. @ Γιώργος

    Φυσικά και υπάρχουν στην σοσιαλδημοκρατία προοδευτικοί άνθρωποι με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που αναφέρεις. Σε επίπεδο βάσης μάλιστα θεωρώ ότι είναι η πλειοψηφία και σε αυτούς ελπίζω.
    Θέλησα απλώς να τονίσω γιατί (κατά την γνώμη μου πάντα) η σοσιαλδημοκρατία έφθασε στα όριά της, βρίσκεται σε σύγχυση και υποχωρεί.
    Όταν το μοντέλο σου δεν προσφέρει κάτι που θα σε κάνει να ζήσεις "διαφορετικά" και ταυτόχρονα δεν τολμά να πειραματισθεί σε διαφορετικό δρόμο (πράγματα καθόλου εύκολα) επικρατεί η στροφή του κόσμου σε αυτούς που προσφέρουν ελπίδες έστω και ελάχιστης πιθανότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. ΤΟ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ
    γραφει : Δημήτρης Α.ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
    . "Αυγή" της 2ας Μαΐου 2010.

    Το «τέλος της Μεταπολίτευσης» είναι το τέλος της εκτροπής, της παρανόησης, της παράνοιας της Μεταπολίτευσης. Είναι το τέλος μιας συλλογικής παρανάγνωσης, μιας επιδέξιας πολιτικής αυτοτύφλωσης. Όλες οι πολιτικές παράμετροι βυθίστηκαν ψύχραιμα και μεθοδικά σε όλα τα κληροδοτήματα: οι μεν της εξουσίας, στην εξουσία, οι δε της αριστεράς, στην υπεραξία του πολυετούς ηρωισμού, στην καταβρόχθιση της πιο αξιοπρεπούς πειθαρχίας που ανέδειξε ποτέ η Ιστορία. Φάγανε όλοι. Αντήλλαξαν μεταξύ τους πολιτικά προϊόντα, άλλοθι, ηθικές κατασκευές. Με μια εκπληκτική και σκοτεινή σύμπνοια μάσησαν ό,τι διέθετε ο καθένας: επινοητικότητα για κάρπωση της κοινωνικής ύλης, οι της εξουσίας, αυτονομιμοποίηση μέσα από τη θυσία των προγενέστερων, οι της αριστεράς. Εύκολο. Να τρως τον κόπο του άλλου.

    Αντάρτικο, παρανομία, αντιχουντικός αγώνας και στη συνέχεια έφοδος προς τη δημοκρατική νομιμότητα, νομιμοποίηση των ρευμάτων αριστερής σκέψης, κατάκτηση της τεχνικής του συνδικάτου, κατανόηση του μεγάλου κριτικού κειμένου, του έργου της τέχνης και της αγάπης, αλλά και Καραμανλής και Αντρέας. Να η κληρονομιά μας. Και σε τι χρησίμευσε; Μας βολεύει, σύντροφοι, να μηρυκάζουμε το «τέλος της Μεταπολίτευσης». Πίσω από τον επικό εκδημοκρατισμό, την επιστροφή των εξορίστων και την εγκατάσταση στην νόμιμη σφαίρα της ζωής, πίσω απ' ό,τι ονομάζουμε «Μεταπολίτευση», κρύβουμε την ανελέητη ανεπάρκεια: Όλα έγιναν η μυθολογική κατασκευή που σφετεριστήκαμε για να ζήσουμε το μικροκαταναλωτικό μας όνειρο, την μικρή παρανομία, τον μικρό διορισμό, το μικρό αυθαίρετο, τη μικρή μας υπερβολή. Ο αγώνας για την εγκατάσταση του εργασιακού δικαιώματος, έγινε αγώνας για την απάλειψη κάθε κριτικού αναστοχασμού, αλλά και για τον παρ΄ αξία διορισμό μιας εξαδέλφης, ο αγώνας για την κοινωνική πρωτοβουλία έγινε αγώνας για το λίγο εξουσιαστικό ψωμί. Η σημερινή αριστερά δεν έχει πρόβλημα παραγωγής θεωρίας, εύστοχης σκέψης, κοινωνικών συνάψεων. Περίσσευμα δεν έχει.

    Δεν μας μένει τίποτα να κρατηθούμε, να παρηγορήσουμε, να στηρίξουμε, να μας ξαναδούν τα κοινωνικά ερωτήματα, να μας πιστέψουν οι χαμένοι. Δεν περισσεύει τίποτα ούτε από τον παλιό ηρωισμό, ούτε από την υψηλή κειμενογραφία, ούτε από την ανάλυση, ούτε από την ιστορική αποφασιστικότητα, ούτε από την οργανωτική αποτελεσματικότητα - την παρέα που παλεύει και αγαπά. Πολιτικές ευκολίες, αμηχανίες, εξουσιομανία, μηχανορραφίες, μεταφυσικός λόγος, αγωνία για τη θεσούλα στα κομματικά στασίδια - σαν τους γέρους στα χωριά. Καμιά θέση, καμιά αλήθεια. Μόνο Τηλεόραση. Για την παραγωγή ενός αξιοθρήνητου Τέλους: Όχι αυτού που προεικονίζει η οικονομική και πολιτική αγωνία για τα σπρεντ και τον παρασιτικό νεοκαπιταλισμό, αλλά αυτού που μας κρύβει και μας τακτοποιεί, σύντροφοι, μαζί με την παλαιά και υψηλή σκευή μας.


    Ο Δημήτρης Α. Σεβαστάκης είναι ζωγράφος και επ. καθηγητής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Αριστερά, οι Φίλοι των ηρώων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Για την καθολική πρόσβαση στα δημόσια αγαθά χρησιμοποιήθηκε απο την αριστερά και την σοσιαλδημοκρατία το κράτος ως εργαλείο αναδιανομής πλούτου και πολιτικής ανάπτυξης. Το αποτέλεσμα ήταν πως αντί το κράτος να παραμένει ένα εργαλείο έγινε αυτοσκοπός γιγαντώθηκε, φούσκωσε στον βαθμό να στοιχείζει στον λαό περισσότερα απο αυτά που προσέφερε δηλαδή την πρόσβαση στα αγαθά.
    Αυτό λοιπόν ψάχνουμε ένα νέο μοντέλο αναδιανομής του πλούτου σε όφελος της κοινωνίας. ίσως ο δρόμος βρίσκεται σε ένα κράτος αποκεντρωμένο, αξιοκρατικό με αυτοδιαχειριζόμενες δομές με συμμετοχή της κοινωνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Υπάρχουν περιπτώσεις υπουργών ,που στα υπουργεία τους έκαναν ό,τι τους υπεδείκνυαν οι "εργαζόμενοι" πασοκοσυνδικαλιστές Έφταναν στο σημείο ακόμη και να αρνούνται (οι υπουργοί) να εφαρμόζουν νόμους που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει στη Βουλή, για να μην ενοχλήσουν τους εκλεκτούς τους, αυτούς που τους έφερναν ψήφους και πρωτιές στις εκλογές.

    Αυτές οι αθλιότητες στον υπόλοιπο κόσμο είναι εντελώς άγνωστες. Αυτή η διαπλοκή δεν υπάρχει πουθενά. Μπορεί να υπάρχει διαφθορά. Το 2008 στη Γερμανία αποκαλύφθηκε ότι στην Φολκσβάγκεν είχε εγκριθεί ειδικό ταμείο για τα έξοδα των εκπροσώπων των εργαζομένων, που επί δέκα χρόνια ταξίδευαν ανά τον κόσμο έχοντας στη διάθεσή τους πουτάνες, δώρα σινιέ για τις συζύγους τους, ακόμη και… βιάγκρα!

    Αλλά αυτή η "συν διοίκηση" που παρακολουθούμε απο το 1981, δεν υπάρχει πουθενά.
    Οσους "συνδικαλιστές" έχει απέναντί της η πασοκοκυβέρνηση, άλλους τόσους έχει στους κόλπους της. Ο Γ. Κουτρουμάνης είναι αναπληρωτής υπουργός Εργασίας, ο Δ. Κουσελάς είναι υφυπουργός Οικονομικών, ο Γ. Κουτσούκος υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και ο Χρ. Πρωτόπαπας κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Οι διάδοχοί τους, όμως, περιμένουν τους υπουργούς και πρώην συναδέλφους τους με? ανοιχτές αγκάλες. Γιατί στα «ρετιρέ» του Δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι εργαζόμενοι που τους φιλοξενούν στα σπίτια τους, όταν είναι υποψήφιοι βουλευτές.
    Ο Γ. Παναγόπουλος διαδέχθηκε τον Χρ. Πολυζωγόπουλο στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, όταν ο τελευταίος επιχείρησε να περάσει στο κόμμα, ελπίζοντας πως θα γίνει γραμματέας. Εκκίνησε με την προσεγμένη εμφάνιση του τραπεζικού και με πούρο. Σήμερα εμφανίζεται με γένια για επιμελώς ατημέλητος. Για πούρο, ούτε λόγος να γίνεται. Στη ΓΣΕΕ, ανήκουν συνδικάτα όπως η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και η ΟΤΟΕ, που βρίσκονται στη δίνη του κυκλώνα. Στη δική του «επικράτεια» λαμβάνει χώρα και η «εισβολή» των επιχειρησιακών συμβάσεων.
    Στο γεύμα των πέντε συνδικαλιστών στο Περιστέρι με τον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου ήταν και ο Τζ. Καραμίχας, πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ. Ο λόγος που ο έμπειρος Κώστας Σκανδαλίδης βρέθηκε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν είναι άλλος από τον κίνδυνο των αγροτικών μπλόκων, που είναι το τελευταίο μέτωπο που θέλει να ανοίξει αυτόν τον καιρό η κυβέρνηση.
    Ρε αλήτη Ανδρέου με αυτούς τι δουλειά μπορεί να έχει η όποια Αριστερά, εκτός της "δικής σου"???
    Αντε και γαμήσου στη τελική πασοκορουφιάνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Σε μένα τα λές αυτά;
    Μα εγώ ακριβώς ενάντια στο Βαθύ-ΠΑΣΟΚ είμαι.
    Στον Τσίπρα πές τα και σε σένα που μαζί τους θέλετε να φτιάξετε "αντιμνημονιακό μέτωπο".
    Εχεις σαλέψει. Δεν έχεις άδικο.
    Αυτοί ακριβώς είναι οι εκπρόσωποι των συντεχνιών, που πρέπει να χτυπηθούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Τα ίδια υποστηρίζει σήμερα και ο Γκόρντον Μπράουν.
    -------------
    Η επόμενη δεκαετία κινδυνεύει να είναι μια «χαμένη δεκαετία για τη Δύση» προειδοποιεί ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν με δηλώσεις του στην εφημερίδα Guardian. Ο βρετανός πολιτικός επισημαίνει στο βιβλίο του «Beyond the Crash: Overcoming the First Crisis of Globalisation» (Πέρα από τη σύγκρουση: ξεπερνώντας την πρώτη κρίση της παγκοσμιοποίησης) που κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες και του οποίου δημοσιεύει αποσπάσματα κατ’αποκλειστικότητα ο Guardian ότι «η Ευρώπη και οι ΗΠΑ θα βρεθούν αντιμέτωπες με υψηλά ποσοστά ανεργίας ιδίως για τους νέους» την ώρα που η Ασία θα συνεχίσει να καταγράφει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ο ίδιος κατηγορεί τις σημερινές ηγεσίες του δυτικού κόσμου για τις δραστικές περικοπές δημοσίων δαπανών οι οποίες αποδυναμώνουν την Ευρώπη και τις ΗΠΑ έναντι των αναδυόμενων οικονομιών της Κίνας και της Ινδίας.

    «Αν η Ευρώπη και η Αμερική δεν θέλουν να βρεθούν μπροστά στην «παρακμή της Δύσης» πρέπει να αλλάξουν ρότα,

    να αντιμετωπίσουν τη μεγαλύτερη πρόκληση -την αναδιάρθρωση της παγκόσμιας οικονομίας- και να εφοδιαστούν κατάλληλα ώστε να επωφεληθούν από την επόμενη παγκόσμια πρόκληση -την ταχύτατη άνοδο της καταναλωτικής δύναμης στην Ασία». Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας υπογραμμίζει ότι όπως στις μεγάλες οικονομικές κρίσεις του παρελθόντος έτσι και σήμερα τα κυρίαρχα δόγματα της οικονομίας αποδεικνύονται ατελέσφορα και δεν οδηγούν στο επιδιωκόμενο στόχο. «Όπως το 1930 και το 1980 έτσι και σήμερα όλοι επιμένουν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από την περικοπή δαπανών» αναφέρει στο βιβλίο του ο κ. Μπράουν. «Οι οικονομικές ορθοδοξίιες αποδεικνύονται συχνά τα μεγαλύτερα λάθη στην ιστορία» υπογραμμίζει στο απόσπασμα που δημοσιεύει ο Guardian.


    Γνήσιος Ανώνυμος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Ο σκλάβος τη στιγμή που απορρίπτει την ταπεινωτική διαταγή του αφέντη του απορρίπτει και την ίδια την ιδιότητα του σκλάβου. Το κίνημα εξέγερσης τον οδηγεί πιο πέρα από την απλή άρνηση. Ξεπερνά ακόμα και το όριο που έθετε στον αντίπαλό του ζητώντας τώρα να τον μεταχειρίζονται σαν ίσο...»
    «...Η ανάλυση της εξέγερσης οδηγεί τουλάχιστον στην υπόνοια ότι υπάρχει μια ανθρώπινη φύση όπως τη φαντάζονταν οι Έλληνες και σ’ αντίθεση με τα αξιώματα της σύγχρονης σκέψης. Γιατί να επαναστατήσει κανείς αν δεν έχει μέσα του κάτι σταθερό να προασπίσει; Ο σκλάβος δεν ξεσηκώνεται μόνο για τον εαυτό του, αλλά για όλες τις ανθρώπινες υπάρξεις, όταν κρίνει πως με την υπάρχουσα τάξη κάτι μηδενίζεται μέσα του που δεν ανήκει μόνο σ’ αυτόν αλλά είναι κοινός τόπος όπου όλοι οι άνθρωποι ακόμα κι εκείνος που τον προσβάλλει και τον καταπιέζει μπορούν να βρουν μια κοινότητα...»
    ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ: «Η κοινότητα των θυμάτων είναι ίδια μ’ εκείνη που ενώνει το θύμα και το δήμιο. Αλλά ο δήμιος δεν το ξέρει
    ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΙ «Ο επαναστατημένος άνθρωπος»

    Κατάλαβες τίποτα ????
    Εχει και συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Τα κατάλαβα, όλα.
    Να σου πω την γνώμη μου;
    Δεν συμφωνώ.
    Εχεις μια Αναρχο-Σταλινο-Χριστιανική αντίληψη για την πολιτική.
    Στο βάθος, είσαι φασίστας.
    Εγώ το έχω δηλώσει. Δεν μπορεί να υπάρξει αριστερή πολιτική, αν δεν κάψει κάθε σχέση με την λενινιστική-μπολσεβίκικη στρατοκρατική "επανάσταση".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Προς χυδαιολογούντα ανώνυμο: τα σχόλιά σου κόβονται και θα κόβονται - το ύφος και το ήθος σου δεν είναι αποδεκτό.
    Και μην μπαίνεις στον κόπο να μεταμφιέζεσαι σε Χατζησωκράτη, Δημοκρατική Αριστερά ή οτιδήποτε άλλο - δεν τσιμπάμε. Προβοκάτσιες αλλού...

    ΥΓ Και μια διευκρίνηση. Ο Κώστας Ανδρέου δεν είναι διαχειριστής του μπλογκ αλλά συνεργάτης - δεν μπορεί να σου διαγράψει σχόλια: η ευθύνη ανήκει στον διαχειριστή του μπλογκ, δηλαδή εμένα.
    Ξαναδιάβασε λοιπόν το κείμενο κάτω από το "Αφήστε το σχόλιό σας" και ειδικά την τελευταία παράγραφο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Ακου λοιπόν ρε διαχειριστή του μπουρδέλου σου.
    Όταν του επιτρέπεις του μαλάκα του συνεργάτη σου αυτό το φασιστικό ύφος να μας μιλάει για τ αρχίδια που δεν έχει, και εσύ από κάτω να κάνεις τα ου! ου! ως πουτανόλουγκρα θα έχεις και εσύ και αυτό το τσογλάνι αυτή τη μεταχείριση.
    ¨Οσο για το τρολλαρισμα καλό θα ήταν να ξεκολλήσεις το blog σου απο τα links της Ε.Ο.Σ.
    Κόφτε τη πλάκα με τη αριστερά μουνόπανα αρκετά σας ανεχτήκαμε όλα αυτά τα χρόνια λούστροι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. ΟΚ χυδαίε μου... Αφήνω αυτό το σχόλιο σαν δείγμα γραφής (σου) για να καταλαβαίνουν και οι αναγνώστες τι παίζεται - με τον ΕΟΣ ξέρεις δεν έχω πρόβλημα, μια χαρά συζητάμε πολιτικά - με τα φασιστάκια σαν του λόγου σου έχω. Συχαίνομαι την ιδεολογία σου και τα παρεπόμενά της. Bye...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Αποικιακού τύπου παρέμβαση του Στρος Καν
    Σε βαρύτατη πολιτική παρέμβαση για τα εσωτερικά της Ελλάδας, ενώπιον μάλιστα του εκλεγμένου πρωθυπουργού της χώρας Γιώργου Παπανδρέου, προχώρησε ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος Καν.

    Από το αναλόγιο του Μεγάρου Μαξίμου, ο Στρος Καν είπε νέτα-σκέτα ότι το μέλλον της Ελλάδας ήταν και παραμένει σε κίνδυνο και ζήτησε ευρεία πολιτική συναίνεση, για να ξεπεραστεί η κρίση.

    Ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με μια πράξη απείρου πολιτικού θράσους, και μάλιστα ενώπιον του Έλληνα πρωθυπουργού, με την παρέμβασή του επιβεβαίωσε όλους αυτούς που μιλούν για απώλεια της εθνικής κυριαρχίας της χώρας και ενεμφανίσθη ως γνήσιος αποικιοκράτης που απευθυνόταν σε αυτόχθονες δύσμοιρους ιθαγενείς.

    Κάνοντας, μάλιστα, και χιούμορ στην έναρξη της ομιλίας του, ζήτησε συγγνώμη που δεν μπόρεσε να μιλήσει στα Ελληνικά, αλλά υποσχέθηκε την επόμενη φορά να το πράξει.

    Προφανώς, ως ιδιοκτήτης της ελληνικής πολυκατοικίας πρέπει να μιλά Ελληνικά, σχολίασαν πολιτικοί παρατηρητές.

    Ο Στρος Καν, καθ ‘όλη τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, δεν σταμάτησε να ζητεί θυσίες μεγατόνων από την Ελλάδα και τους Έλληνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Ο ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ ΓΑΠ, ΠΙΣΤΟΣ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ...

    Και μην αρχίσουν τώρα τα
    «ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο».

    «Ιδιαίτερα το ΔΝΤ δεν έχει τη φήμη ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του.
    Να πηγαίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες και να ζητά, να τους λέει ότι επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την Παιδεία, παραδείγματος χάριν, αυτές είναι επίσημες πράξεις τους.

    Ουσιαστικά κόβει το μέλλον της χώρας.
    Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα - δυο χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση. Αρα δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους αρνητικούς για την πορεία της χώρας μας».


    *
    Το παραπάνω είναι ένα απόσπασμα από συνέντευξη, που είχε παραχωρήσει ο Γιώργος Παπανδρέου στο διαδικτυακό τόπο «TVXS», στις 9/6/2009.
    Δηλαδή, 4 μήνες πριν γίνει πρωθυπουργός.
    *
    Ο κ. Παπανδρέου, που έλεγε ότι το ΔΝΤ είναι «αναποτελεσματικό», ότι σε όποια χώρα πηγαίνει το ΔΝΤ την «καταδικάζει στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση», ότι δε θα προχωρούσε ποτέ σε μια τέτοια διαπραγμάτευση για να έρθει το ΔΝΤ στην Ελλάδα,
    ο κ. Παπανδρέου, το Μάη του 2010, πριν δηλαδή περάσει ούτε χρόνος από εκείνη τη συνέντευξη - στην οποία ομολογούσε ότι σε όποια χώρα πηγαίνει το ΔΝΤ της «κόβει το μέλλον» -
    είναι αυτός που έφερε το ΔΝΤ στην Ελλάδα και που χτες υποδέχτηκε τον γενικό διευθυντή του, με τιμές αρχηγού κράτους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU