Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Ο απολογισμός μιας χρονιάς: Ζητείται τόλμη

(μια μικρή εισαγωγή σε ένα αποκαλυπτικό βίντεο)


Δεν είναι δυνατόν. 
Μετά ένα σχεδόν χρόνο μνημονίου, κάνοντας έναν πρόχειρο απολογισμό, ένα πράγμα βλέπουμε: ότι δεν ξέρουμε τι μας γίνεται... 
Κι εννοώ πάντα τις δυνάμεις της λογικής όχι τον κάθε ανεύθυνο συνταγολόγο που είδε φως και μπήκε. Έχουμε ακούσει όλες τις δυνατές εκδοχές για την αντιμετώπιση της κρίσης: καμιά μα καμιά δεν γειώνεται στην πραγματικότητα - όλες εμπεριέχουν άγνωστη ποσότητα ρίσκου γι αυτό και δεν μπορούν να θεωρηθούν εναλλακτικές. 
Πιο φυσιολογικές αναλύσεις σαν του Γιάνη Βαρουφάκη αγνοούνται από τα επιτελεία των αριστερών και οικολογικών κομμμάτων: το γιατί δεν το ξέρω...
Το ζητούμενο είναι να γίνει πρώτα μια σούμα (την έκανε εν μέρει η Δημοκρατική Αριστερά με τις πρόσφατες 28 προτάσεις της) κι ύστερα μια ιεράρχηση: 


Ποια είναι τα βασικά ζητήματα που μπορούμε να παρέμβουμε; 
Και τι μπορούμε να προσδοκούμε από αυτήν την παρέμβαση; 
Τι παλεύουμε στην ΕΕ (άρα και με ποιους επιδιώκουμε συνεργασία στην συγκυρία) και τι στο ελληνικό σκέλος της κρίσης;
Ποιες είναι οι πραγματικά επείγουσες μεταρρυθμίσεις, ποιες γίνονται μόνο από υποχρέωση στους πιστωτές χωρίς ιδιαίτερο κοινωνικό κόστος (ίσως και με οφέλη εκσυγχρονισμού) και ποιες είναι ανασχετικές παρεμβάσεις του παλιού πολιτικού κόσμου και των ταξικών συμφερόντων για να κάνουν την κρίση δική τους ευκαιρία;
Ο κόσμος δεν συμμετέχει στις κινητοποιήσεις. Δεν έχει πειστεί ότι υπάρχουν εναλλακτικές. 
Σιχαίνεται το μνημόνιο, την επιτροπεία της τρόϊκας, υποφέρει από την ύφεση και την απώλεια εισοδήματος, ξαναζεί στην ανεργία και την έλλειψη ευκαιριών αλλά ταυτόχρονα δεν εμπιστεύεται τους πολιτικούς και τους συνδικαλιστές. Γνωρίζει τον βίο και την πολιτεία τους. 
Δεν πρόκειται λοιπόν να κινητοποιηθεί εάν δεν πειστεί. Και για να πειστεί χρειάζεται λόγος υπεύθυνος, ρηξικέλευθος, θεμελιωμένος στην πραγματικότητα που όλοι μοιραζόμαστε.


Είναι άξιο απορίας που δεν ανοίγουν διεκδικητικά μέτωπα απέναντι στην συνεχιζόμενη αιμορραγία των εξοπλισμών, την φοροδιαφυγή και τον παρασιτισμό της ελληνικής εκκλησίας, για την επείγουσα μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης και της φορολογίας. ένα-δυο πράγματα είναι τόσο φανερά που αναφέρονται συχνά στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αλλά όχι και στην Ελλάδα ... 
Πως γίνεται αυτό;
Είναι τόσο κράτος εν κράτει όσοι πλουτίζουν από τους εξοπλισμούς που καταφέρνουν να βρίσκονται στο απυρόβλητο και με την υψηλή προστασία του ΥΕΘΑ έναντι του μνημονίου; 
Είναι τόσο κράτος εν κράτει η εκκλησία που μπορεί ακόμη να μην πληρώνει φόρους, να κάνει κερδοφόρες επενδύσεις εν μέσω κρίσης και να επιβαρύνει το δημόσιο με τους μισθούς και τις συντάξεις των υπαλλήλων της; 
Είναι ακόμη κράτος εν κράτει και τόσο αλώβητο το πελατειακό σύστημα που δεν αφήνει την δικαιοσύνη και την φορολογία να ξεφύγουν έστω και προσωρινά από την εξυπηρέτηση των συμφερόντων;


Δυστυχώς αυτός μοιάζει να είναι ο απολογισμός μιας χρονιάς μνημονίου: ζητείται τόλμη... ιεράρχηση και διεκδίκηση αριστερών μεταρρυθμίσεων στην τροχιά επανεκκίνησης της οικονομίας προς μια πράσινη ανάπτυξη με απελευθέρωση των πραγματικών παραγωγικών δυνάμεων αυτού του τόπου. 
Των δυνάμεων της εργασίας, της γνώσης, της καινοτομίας και της δημιουργικότητας που συνθλίφτηκαν τρεις δεκαετίες τώρα από την επέλαση του πελατειακού κράτους. 
Ο Έλληνας (όπως κάθε λαός) μπορεί να ξεπεράσει με την επινοητικότητά του οποιαδήποτε κρίση αρκεί να αφεθεί να το κάνει, αρκεί να χαλαρώσει η μέγγενη του παλιού πολιτικού κόσμου γύρω από το λαιμό του.
Και για να γίνει αυτό, ζητείται αποφασιστικότητα από τις νέες δυνάμεις της οικολογίας και της αριστεράς που τώρα διαμορφώνουν ολοκληρωμένα την πολιτική τους παρέμβαση.


Πάρτε λοιπόν σαν μέτρο σύγκρισης την ομιλία και τις προτάσεις Κον Μπεντίτ στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο στις 7 Μαΐου (με το καλημέρα του μνημονίου): 
Εάν είχαν υιοθετηθεί και ιεραρχηθεί από προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας πολλά θα ήταν διαφορετικά σήμερα... 
...αλλά τότε ακόμα, η ανανεωτική πτέρυγα ήταν κομμάτι του Συνασπισμού και ο άπειρος πρόεδρός του διαλαλούσε σε όλους τους τόνους ότι η κρίση ήταν "ένα παραμύθι με δράκους" για να φοβηθεί ο λαός...


Πιο Έλληνας από τους Έλληνες;



19 σχόλια:

  1. Καταπληκτικό. Μπράβο σύντροφε Γιώργο..

    Χρόνια Πολλά με υγεία σύντροφε μου...

    Μάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ναι ποιος ν'ανοίξει μέτωπο για όσα αναφέρεις Γιώργο; Ανοίγουμε τέτοια θέματα; Φόβος και πολιτικό κόστος,φυλλάνε τα έρημα. Μήπως όλι δεν διαπλέκονται; Ποιος θέλει τον Άνθιμο απέναντί του ή την μαφία των εξοπλισμών σε κόντρα; Είναι τόσο τσάμπα η καταγγελία και το χώσιμο στο ΓΑΠ γενικώς, ούτε μελάνι δεν θέλει, την κάνεις και τη σουτάρεις στο διαδίκτυο. Λίγο τα παιδιά που τη γράφουνε ζορίζονται, αλλά δε βαριέσαι έχουν παίξει τόσο βιντεογκέιμ πουχουν συνηθήσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι είναι leo.
    Ο συγκεκριμένος λόγος κι η δράση που στοχεύει επίσης συγκεκριμένα και ιεραρχημένα είναι ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΛΕΙΜΜΑ.
    Η "αριστερά στα χέρια των παιδιών" και οι επιδοτούμενοι από το κράτος που καταγγέλλουν αντισυστημικοί γραφειοκράτες της στέλνουν καθημερινά ανούσια φαξ γενικών καταγγελιών προς όλες τις κατευθύνσεις - αυτό εκτός πια από αδιέξοδη γκρίνια καταντάει αυτισμός...
    Ο δογματισμός και το σύνδρομο της πειθαρχίας έχουν κλείσει για τα καλά τις αντιληπτικές διόδους στα μυαλά της αριστεράς: τα ίδια και τα ίδια αναμασάνε - και παραδίπλα ένας Κον Μπεντίτ λέει τα αυτονόητα με το καλημέρα. Ντροπής πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χρονια πολλα σε ολους. Γιωργο τα ειπες ολα νομιζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Γιώργος
    Ολα καλά κι όλα ωραία λοπόν βρήκαμε τους ενόχους, κατα το πως μας βολεύει,ας θάψουμε πέντε- έξι
    Στο πανεύκολο,στο στρογγυλό(κεντρώο)και στο γενικόλογο.
    Ο πρώην πρόεδρός σας Τσίπρας(το πώς έγινε πρόεδρος δεν θα το μάθουμε ποτέ εμείς οι της "πληβείων" κοινωνίας),η εκκλησία,οι εξοπλισμοί(σκάνδαλα αποδεδειγμένα μέχρι στιγμής κυρίως απο πασοκους),η ρεμούλα των πολιτικών και των πολιτικών τους στο γενικό τους,τα λαμόγια, άχρωμοι&ανώνυμοι συνδικαλιστές,η δικαιοσύνη,τα "σκυλάδικα",ο Νταλάρας και βεβαίως ο Χατζηπετρής!!!
    Ενώ όλα στην Ευρώπη βαίνουν καλώς,θεσμικά το Ευρωπαικό κοινοβούλιο,το Ευρωσύνταγμα που δεν έχουμε,ο "κόκκινος" Ντάνυ του Νταβός!!! που ξαναθυμήθηκε τα νιάτα του και μας κάνει "μαθήματα" για τους εξοπλισμούς,τώρα!!!ενω τόσα χρόνια φρόντιζε άλλων, άλλα.
    Κοντολογίς μας ζαλίζετε με όλα τα χιλιαστικά σας παραληρήματα και τις προτεσταντικές επικλήσεις περί Ευρώπης δεν το βαρεθήκατε αυτό ποίημα ρε παιδιά.
    Το σύστημα που αναγνωρίζεις και εσύ οτι είναι σε κρίση,αφείνει ανέγγυχτο δηλάδή το κομματικό κατεστημένο???
    Γιατί είναι μόνο οι παπάδες παρασιτικοί και δεν είναι όλο το κομματικό προσωπικο όλων των κομμάτων???
    Για ποιό λόγο τα κόμματα δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν???
    Για ποιό λόγο έχουν "υπαλλήλους" που θα πρέπει να πληρώνονται απο τους φορολογούμενους πολίτες???
    Φίλε μου η κομματοκρατία είναι η κύρια πηγή των προβλημάτων του Δημοκρατικού ελλείματος στη χώρα και στην Ευρώπη.
    Βεβαίως και θα πρέπει να υπάρχουν πολιτικά υποκείμενα,βεβαίως και πρέπει να έχουμε κοινοβούλιο,αλλά οι "θέσεις δεν μπορεί να είναι "έμμισθες" και κλειστοεπαγγελματικές"!!!!
    Είναι το καινούργιο που έρχεται απο τις δυνάμεις της εργασίας,της κοινωνίας,σε όλη την Ευρώπη πλέον δεν αντέχεται αυτό το σύστημα της "αντιπροσωπευτικής" κληρονομικής νομενκλατούρας "αριστερής" και δεξιάς!!!
    Και προσωπικά για σένα ξεκαθάρισε τι εννοείς με το "αμεσοδημοκρατικά" στο μυαλό σου...
    Θα πας ένα πρωί ας πούμε στους μιντιοεργολάβους θα χτυπήσεις την πόρτα και θα τους πεις η συχνότητα δεν είναι δική σου.και πες μου ποιος στην έδωσε??
    Θα πας στο κκε,το πασοκ,στη νδ,και θα ζητήσεις τα ρέστα για την πολιτική τους,όταν τα ίδια τους τα μέλη δεν έχουν τέτοια δικαιώματα???
    Ξεκίνα αυτή την εκστρατεία και είμαστε μαζί σου προς το παρόν φρόντισε να εκλεγείς κάπου, γιατί από ότι φαίνεται η άποψή σου περί δημοκρατίας, ούτε σε εξωραϊστικό σύλλογο δεν γίνεται αποδεκτή από το όποιο κοινωνικό σώμα.
    Μέρος του προβλήματος είσαι με όλα οσα προσπαθείς να "συλλαβίσεις" σ ενοχλούν οι Δ.Υ, ενώ εκείνοι που είναι αποσπασμένοι στο κόμμα σου είναι οι ενάρετοι και οι συνεπείς.
    Η θεωρία των "κολλητών" με άλλα λόγια.
    Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί...
    Το μεταπολιτευτικό τέρας είναι γέννημα θρέμμα του πασοκ στο δημόσιο τομέα, και της ευρωλιγούρικης ανανεωτικής αριστεράς στην παιδεία, αρέσει δεν αρέσει.
    Και οι δύο αυτές χρεοκοπημένες πολιτικές είναι για την ανακύκλωση,οριστικά και αμετάκλητα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νομοθεσία και προστασία της Αθηναϊκής Δημοκρατίας
    Απόσπασμα από την εργασία των κ.κ.

    Των ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΥ ΜΑΝΕΣΗ, ακαδημαϊκού, ομ. καθη­γητή Παν/μίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στο Παν/μιο Αθηνών
    ...Έτσι, στην Εκκλησία του Δήμου, στη Βουλή, στην Ηλιαία και στα υπόλοιπα συλλογικά όργανα, οι Αθηναίοι πολίτες μετείχαν απ’ ευθείας, δηλαδή αυτοπροσώπως. Η δε συμμετοχή τους στα κοινά ή­ταν συνεχής και καθημερινή. Στην αθηναϊκή δη­μοκρατία ο θεσμός της αντιπροσώπευσης και της επαγγελματοποίησης της πολιτικής ήταν άγνωστος.

    Κατ’ εξαίρεση γινόταν με εκλογή η ανάδειξη σε αξιώματα που «εδέοντο εμπειρίας και τέχνης», ό­πως στην περίπτωση των δέκα στρατηγών. Είναι, πά­ντως, προφανές ότι οι θεσμοί της άμεσης δημοκρα­τίας ήταν συνυφασμένοι με την «πόλη-κράτος», ενώ στα μεγάλα κράτη της εποχής μας ισχύει η έμμεση δημοκρατία της «Βουλής των αντιπροσώπων», όπου οι «αντιπρόσωποι» του λαού μπορούν να θέλουν ο­τιδήποτε «εν ονόματι», «αντί» και «για λογαριασμό» των εκλογέων τους, χωρίς να λογοδοτούν απέναντι τους για γνώμη ή ψήφο, ως μονή δε «κύρωση» υ­πάρχει το ενδεχόμενο της μη επανεκλογής τους...
    Δυόμισι χιλιάδες πριν και σήμερα επιμένουμε να χαρακτηρίζουμε πρόοδο την "αντιπροσωπευτικότητα" της REPUBLIC για γέλια ή για κλάματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κοινοβουλευτισμός και Ολιγαρχία


    «δημοκρατικόν μεν είναι το κληρωτάς είναι τας αρχάς το δ’ αιρετάς ολιγαρχικόν»
    Του Γιώργου Οικονόμου
    (Ο Γιώργος Οικονόμου είναι Δρ Φιλοσοφίας)
    Αυτό που διαπιστώνεται σήμερα από πολλές πλευρές είναι η κρίση του «αντιπροσωπευτικού» πολιτεύματος, όπως αυτό έχει αποκρυσταλλωθεί στην Δύση εδώ και δύο αιώνες. Η κρίση δεν είναι μόνο χρηματοπιστωτική ή οικονομική, όπως λέγεται τελευταίως, αλλά βαθύτερη: είναι κρίση δομών και θεσμών. Οι διαγνώσεις και οι αιτιολογίες ποικίλουν αναλόγως της οπτικής του εκάστοτε ερευνητή, και συνοδεύονται από προτάσεις που κυμαίνονται μεταξύ μεταρρυθμιστικών αλλαγών και ιδεολογικών δικαιολογήσεων. Μια πρόχειρη ματιά στις εφημερίδες, στα περιοδικά, στην τηλεόραση κ.λπ, αρκεί για να διαπιστωθεί ότι υπάρχει ένας πληθωρισμός της λέξεως «δημοκρατία» (σύγχρονη δημοκρατία, έμμεση δημοκρατία, αντιπροσωπευτική δημοκρατία, κοινοβουλευτική δημοκρατία, κ.λπ). Αυτό ο λεκτικός πληθωρισμός αποκρύβει, συνειδητώς ή ανεπιγνώστως, την ουσία ακριβώς του πολιτεύματος αυτού. Και η ουσία είναι ο βαθύς ολιγαρχικός χαρακτήρας του: οι αποφάσεις και οι νόμοι είναι αρμοδιότητα των ολίγων και εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ολίγων ισχυρών – ο Κ. Καστοριάδης δικαίως τo αποκαλεί φιλελεύθερη ολιγαρχία.Πράγματι, στα δυτικά πολιτεύματα η ουσιαστική ρητή εξουσία ασκείται από τους ολίγους, βουλευτές και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Αυτό βεβαίως επιτυγχάνεται με την «εκουσία» εκ μέρους των ανθρώπων παραχώρηση της εξουσίας στους «αντιπροσώπους» και τα κόμματα, και η πράξη της εξουσιοδοτήσεως αυτής είναι η συμμετοχή των ανθρώπων στις εκλογές με καθολική ψηφοφορία. Αυτός ο «σφετερισμός» της εξουσίας από τα κόμματα επιτυγχάνεται με την ιδεολογική χειραγώγηση που αυτά κατορθώνουν να ασκούν στους ανθρώπους: έχουν καταφέρει να τους πείσουν ότι μόνο αυτά είναι ικανά να επιλύσουν τα προβλήματά τους και τα ευρύτερα προβλήματα της κοινωνίας ενώ οι ίδιοι οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να τα επιλύσουν...
    .........................................................................Είναι συνεπώς λανθασμένο να χαρακτηρίζονται τα σημερινά δυτικά πολιτεύματα δημοκρατίες, ενώ είναι καθαρόαιμες ολιγαρχίες. Αυτό σημαίνει ότι εκτός της πολιτικής αλλοτρίωσης των ανθρώπων υπάρχει και η ιδεολογική αλλοτρίωση.
    Με άλλα λόγια αυτός που θεωρεί και αποκαλεί τα σημερινά δυτικά πολιτεύματα δημοκρατίες, έστω με ένα επίθετο της αρεσκείας του, απατά ή απατάται, τρίτη επιλογή δεν υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγω έχω μια απάντηση γιατί ο κόσμος ΔΕΝ ξεσηκώνεται.

    Μάλλον έχουν όλοι κατα βάθος καταλάβει την ευθύνη που έχουν για τη σημερινή κατάσταση.

    θυμούνται δηλαδή την ψήφο που αντάλλαξαν για έναν διορισμό στο δημόσιο

    τις επιδοτήσεις που έγιναν βίλες αντι αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών

    τον χυδαίο υπερκαταναλωτισμό και νεοπλουτισμό των προηγούμενων χρόνων

    το ότι ζούσαμε με δάνεια απολαμβάνοντας μια πλαστή ευμάρεια που δεν είχε καμια σχέση με τις παραγωγικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας

    Ο Ελληνας ξερει πολύ καλά τι έκανε...

    Δεν τον συμφέρει βέβαια να το παραδεχτεί, αλλά ξέρει...

    ΑΡΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οσο και να προσπαθήσει κανείς να καταλάβει τι μας επιφυλάσει το 2011 το μόνο που θα καταφέρει είναι να πάθει ένα ωραίο εγκεφαλικό βραχυκύκλωμα.
    Τα κρατικά κανάλια εκθειάζουν τον νέο καταλληλότερο και πολυβραβευμένο προθυπουργό μας.
    Στα ιδιωτικά κανάλια TV και ραδιοφώνου παρελαύνουν κάθε είδους απίθανοι θεωρητικοί σε εναγκαλισμό με τους παντογνώστες πρωτοκλασσάτους δημοσιογράφους.
    Είναι ικανοί να σε οδηγήσουν με άνεση στην αυτοκτονία ξεστομίζοντας ότι παπαριά τους έρθει ελπίζοντας το μέλλον να τους δικαιώσει. Βέβαια πολλά από αυτά που λένε είναι παραγγελιές.
    Μαζί με αυτούς έχεις και τους τηλεβιβλιοπώλες με το εκρηκτικό μίγμα και τις χιλιάδες συνωμοσίες και κινδύνους.
    Και μία πρόταση.
    Αρκετά μαγαζιά, βιοτεχνίες, κ.α. ελεύθεροι επαγγελματίες ήδη έχουν κλείσει. Με την αρχή του νέου χρόνου το φαινόμενο θα πάρει τεράστιες διαστάσεις.
    Αυτούς τους επαγγελματίες το Υπουργείο Οικονομικών και τα ασφαλιστικά ταμεία τους έχουν ονοματίσει επιχειρηματίες και αισθάνονται πως δεν έχουν καμία υποχρέωση σε όλους αυτούς.
    Αυτούς λοιπόν μετά το κλείσιμο τους κυνηγάνε οι πάντες. Τράπεζες, Δημόσιο, προμηθευτές, προσωπικό και πολλοί άλλοι.
    Αυτόματα χάνουν την ασφαλιστική - νοσοκομειακή κάλυψη.
    Και εννοείται πως δεν υπάρχει κανένα ταμείο ανεργίας να τους στηρίξει.
    Ξεχωρίζοντας τους λίγους που έχουν καλή οικονομική βάση για τους υπόλοιπους να καθορισθεί ένα πρόγραμμα στήριξης οικονομικό και θεσμικό.
    Το κράτος βολεύεται να τους αντιμετωπίζει σαν να μην υπήρξαν ποτέ.
    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χρόνια πολλά!!! σε όλες και όλους,εκτός από...
    αυτούς, που δεν αντέχουν το διάλογο,την αντίρρηση,και προτιμούν τη κακώς εννοούμενη καφενοβιακή κουβέντα.
    "Καφενόβια" κομματόσκυλα που "νομίζουν" οτι μπορούν να μιλούν επι παντός επιστητού.
    Ειδήμονες του κενού,και της πολιτικής μαγειρικής,που ενώ ούτε μια "ομελέτα" δε ξέρουν να τηγανίσουν, εμφανίζονται στα blogs,με ύφος του Τεράστιου τίποτα,αμόρφωτοι,άξεστοι,"εξυπνάκηδες",που δεν τόχουν σε τίποτα να σε "ξεσκίσουν" επειδή έκανες το λάθος να τους πεις "καλημέρα", επειδή στο μυαλό τους έχει αράξει μόνιμα η νύχτα.
    Γιατί τους έθιξαν την πίστη και τον χριστιανισμό τους, το Linux τους, το ΚΚΕ τους, τον Σαμαρά τους, το ΠαΣοΚ τους,τον Συριζα τους, την C++ ή την Java τους, την ομάδα τους, το ροκ συγκρότημά τους, την πατρίδα τους, το όποιο ευρωλιγούρικο κόμμα τους, την ιδιαίτερη πατρίδα τους και ότι άλλο τέλος πάντων έχουν ίνδαλμα, ιερότητα και είδωλο. Διότι έχουν είδωλα πάνω σε βάθρα. Και μάλιστα σε υψηλά βάθρα. Και σε εικονίσματα. Τόσο μεγάλα που δεν βλέπουν τίποτε πισω από αυτά. Μεγάλα βάθρα και και μεγάλα εικονίσματα που τους κρύβουν τον ορίζοντα. Και το μέλλον.
    Γιατί το "βαρβαρικό" μυαλό, σε αντίθεση με το ελληνικό, μαγεύεται από το "ευρωπαϊκό"μπαρόκ και το αφύσικο ογκώδες. Ακριβώς για να μην βλέπει την τύφλα του. Που να καταλάβει ένα τέτοιο μυαλό την ελληνική λεπτότητα;
    Οποιος είχε ή έχει blog, στο wordpress τουλάχιστον, που σου δίνει μια καθαρή στατιστική εικόνα των επισκεπτών των αναρτήσεων ενός ιστολογίου, ξέρει ότι από τους 200, 300, 500 επισκέπτες μια ανάρτησης θα σχολιάσουν οι 5. Ναι οι 5 μόνο και πολλοί είναι.
    Δηλαδή ο μέσος λογικός άνθρωπος, έρχεται διαβάζει αυτό που έχεις να του πεις, κουνάει το κεφάλι, ίσως το ξύσει κιόλας, το κεφάλι ή και άλλο όργανο αν δεν βρει του γούστου του τα γραφόμενα, προβληματίζεται, συμφωνεί ή διαφωνεί, και ΦΕΥΓΕΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙ. Ισως να το συζητήσει με τον φίλο του ή την γυναίκα του.
    Ποιοι σχολιάζουν; Ορισμένες ευγενικές ψυχές που θέλουν να καταθέσουν την ευγενική συμφωνία ή διαφωνία τους, με στόχο να διευρύνουν τον αρχικό προβληματισμό της ανάρτησης και οι ΕΜΠΑΘΕΙΣ.
    Σκοπός τους να καταστρέψουν την μικρή κοινωνία που είχε δημιουργηθεί εστιασμένη γύρω από το πρόβλημα προσφέροντας την συλλογική νοημοσύνη της, τον προβληματισμό της, την αγωνία της, και τις αντικρουόμενες απόψεις της, μέχρι να βρει και να προκρίνει την βέλτιστη λύση.
    Ουσιαστικά ο εμπαθής άνθρωπος ακυρώνει την διαδικασία εύρεσης της βέλτιστης άποψης και λύσης.
    Και γι’ αυτό είναι και εχθρός της ανθρωπότητας. Εχθρός του ανθρώπου είναι ο εμπαθής. Οτιδήποτε κι αν υπερασπίζεται, όσο υψηλό, γενναίο, αληθές, σωστό, δίκαιο, ανθρώπινο κλπ κλπ, κι αν είναι αυτό που πρεσβεύει. Εμποδίζει την πρόοδο. Και ακυρώνει μαζί και το μέσο, το internet, αυτό το καταπληκτικό τεχνολογικό μέσο που έχουμε σαν κοινωνίες για να επικοινωνήσουμε, να συζητήσουμε ειρηνικά και να βρούμε λύσεις στα κοινά μας προβλήματα. Ο εμπαθής ακυρώνει την επικοινωνία.
    Ο εμπαθής ακυρώνει την πρόοδο της κοινωνίας. Την αναζήτηση της συλλογικής ευτυχίας και ευημερίας. Διότι ακυρώνει την συζήτηση. Το μόνο μέσο αναζήτησης της βέλτιστης λύσης.
    Ειλικρινά σας το λέω, από το Μνημόνιο και μετά, κινδυνεύω να πάθω κατάθλιψη. Θάναι πολλοί στην δική μου κατάσταση. Ε, σας λέω, επίσης ειλικρινά, τίποτε άλλο δεν μου κόβει τα φτερά, δεν μου στερεί την όρεξη για ζωή και τη αισιοδοξία, όσο αυτοί οι εμπαθείς και πρωτόγονοι άνθρωποι. Αυτοί και η ηχηρή βαρβαρότητά τους.
    Κι ενώ όλοι εμείς, οι αγωνιούντες και ερευνούντες, κινδυνεύουμε να πάθουμε κατάθλιψη από τον τωρινό ζόφο, αυτοί οι “σίγουροι” για όλα εμπαθείς, οι κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας και της ιερής γνώσης, που απαιτούν να μας την φορέσουν και με το ζόρι μάλιστα, δεν κινδυνεύουν να πάθουν τίποτε οι χοντρόπετσοι. Οι ρινόκεροι. Γιατί η εμπάθεια και η βλακεία τους φροντίζει, από ότι φαίνεται για την "ανοσία" τους.
    Ναι! είμαι "εμπαθής" με τους εμπαθείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συναξαριστή, χρόνια πολλά!
    Για να σε παρηγορήσω, βρήκα κάτο σχετικό από τον Αλμπέρ Καμύ:"Εάν όσοι δεν είναι σίγουροι για τις απόψεις τους έφτιαχναν κόμμα, θα ήμουν μέλος του".

    Πραγματικά η εμπάθεια είναι ο εχθρός - και είναι η άλλη όψη της αδιαφορίας. Στην πρώτη περίπτωση πληγώνεσαι από το χέρι του φίλου στην δεύτερη απλά αφήνεσαι στην μοίρα σου. Στην πρώτη δεν ακούς ό,τι και να λέει ο άλλος, στην δεύτερη δεν δίνεις δεκάρα.
    Ατομισμός εκφρασμένος επιθετικά και στις δύο περιπτώσεις. Γιατί όμως εναντίον μιας κοινωνίας που όπως λες σχηματίζεται γύρω από μια ερώτηση, ένα πρόβλημα; Που από την επίλυσή του θα ωφεληθεί και ο εμπαθής και ο αδιάφορος;
    Αυτό είναι το μυστήριο του εγωϊσμού που δεν έχει λύσει καμιά πολιτική ανάλυση γιατί προσδιορίζει μονοδιάστατα την φύση του ανθρώπου ως οικονομικό παράγωγο - κι όμως αυτή προϋπήρχε της "οικονομίας" και μόνο από την συνειδητή εξέλιξη επηρεάζεται - όχι πάντως από τα πελατειακά αντανακλαστικά της ζωώδους "πολιτικής" πλευράς της.
    Καλή χρονιά και "όχι στους εμπαθείς και τους αδιάφορους"!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν ξερω αν οι κινεζοι ειναι βαρβαροι, αλλα κατι περιμενω τον Μαρτη απο δαυτους, που θα κανουν την Μερκελ και τους τραπεζιτες της τουρμπο! χρονια πολλα σε ολους.mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @ Γιώργος, mike.
    Καλή!!! Χρονιαααααααααααά!σε όλες και όλους.
    Γεώργιε προσυπογράφω,χρόνια τώρα στο μεγάλο κόμμα των μη "σίγουρων" άρα και ζωντανών!
    mike, αμήν!νασαι πάντα καλά!!! οφείλεις, μια συνέχεια στο περίφημο άρθρο σου, για να μη ξεχνιόμαστε.
    Μη "τεμπελιάζεις",μην αποφεύγεις τα δύσκολα,το καταλαβαίνεις οτι είναι "μαγιά" για γράψιμο βιβλίου.
    Αν σε προβληματίζει το κόστος εδώ είμαστε,και είναι αρκετοί αυτοί που θα βοηθήσουν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Γιώργος
    Κάνε μια έρευνα για το θέμα!!!

    ΑΟΖ με την Κύπρο τώρα!


    Δημόσια παρέμβαση των Βασίλειου Μαρκεζίνη και Θεόδωρου Καρυώτη*

    Η δια μονομερούς δηλώσεως δημιουργία της κυπριακής (ΑΟΖ) το 2004 από τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο ήταν πραγματικά ηγετική κίνηση. Αν και η Τουρκία διεμαρτυρύθη, η απόφαση έγινε αμέσως αποδεκτή και από την ΕΕ και από τις ΗΠΑ. Επανειλημμένες προσεγγίσεις του όμως προς την Ελληνική πλευρά, να οριοθετήσει μαζί με την Κύπρο την ΑΟΖ, του έμειναν αναπάντητες. Η πρόσφατη απόφαση της μεγαλονήσου να οριοθετήσει την ΑΟΖ με το Ισραήλ δεν αφήνειπλέον καμία δικαιολογία στην Ελλάδα να μην ασκήσει τα νόμιμα δικαιωματά της. Εδώ και 30 χρόνια η χώρα μας επιμένει ότι η μοναδική διαφορά με την Τουρκία – η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου – είναι νομικής φύσης. Η έννοια της υφαλοκρηπίδας όμως έχει, εδώ και 25 χρόνια, υπερκεραστεί απ’ αυτή της ΑΟΖ.

    Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης του 1982 ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μεχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας.

    Επίσης η Σύμβαση αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα.

    ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΣΥΝΕΧΕΙΑ...


    Κλειδί σ’ αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείταικαι, κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι και διαθέτει ΑΟΖ και ότι είναι νησί της ΕΕ. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!

    Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Οι περισσότερες απο αυτές τις μελέτες έγιναν από αμερικανικές εταιρείες πού, προφανώς, ειδοποίησαν τους Τούρκους γι΄αυτό και, πιθανώς, είναι ζήτημα χρόνου προτού οι τελευταίοιαρχίσουν να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες στην περιοχή.

    Τελευταία ακούονται πολλά γύρω από την παλαιά Αμερικανική ιδέα περί συνεκμεταλλεύσεως. Η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά, δεν λύνει κανένα πρόβλημα, και γι΄αυτό ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από άλλες χώρες που αντιμετώπισαν τα προβλημάτων που έχουμε με την Τουρκία. Συνεκμετάλλευση λοιπόν θα είναι τραγικό λάθος με επιπτώσεις και σε άλλους τομείς των διμερών σχέσεων, ανοίγοντας την όρεξη της Τουρκίας και για άλλους οικονομικούς πόρους, όπως την αλιεία.

    Εν όψει των ανωτέρω, η Ελλάδα, ακολουθούσα το παράδειγμα άλλων χωρών (π.χ ΗΠΑ, Ρωσία, των περισσοτέρων χωρών της ΕΕ, Ισραήλ) να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ με βάση τη Σύμβαση του 1982.

    Τα ανωτέρω μπορούν να γίνουν με την ψήφιση νόμου που να δημιουργεί ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες και εν συνεχεία να ανακοινωθεί στον ΟΗΕ. Μετά θα έρθουμε σε διαπραγματεύσεις με την Κύπρο και την Αίγυπτο προς καθορισμό της διαχωριστικής γραμμής.

    Βεβαίως, η Τουρκία δεν θα αναγνωρίσει τέτοια κίνηση, όπως έπραξε και πρόσφατα με την Κύπρο. Νομικώς όμως αυτό είναι αδιάφορο. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι η προσχώρησή της στην Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας είναι μια από τις προϋποθέσεις για την πλήρη ένταξή της στην ΕΕ.

    Βεβαίως, η «χώρα των μηδενικών διαφορών» θα μπορούσε, αγνοώντας το Διεθνές Δίκαιο, να επανέλθει στις παράνoμες παραβιάσεις του εναερίου και υδάτινου χώρου μας. Επιθυμεί όμως να καταστρέψει την εικόνα ότι «έχει αλλάξει» που και η ίδια αλλά και οι εν Ελλάδι υποστηρικτές της, εδώ και χρόνια, προσπαθούν να δημιουργήσουν;

    * Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης είναι διεθνώς αναγνωρισμένος ακαδημαϊκός. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει τριάντα δύο βιβλία και εκατόν είκοσι άρθρα σε ευρωπαϊκά, αμερικανικά, ιαπωνικά και κινέζικα νομικά περιοδικά.

    Ο Θεόδωρος Καρυώτης είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Mέριλαντ στις ΗΠΑ. Υπήρξε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και επιμελήθηκε του βιβλίου “Greece and the Law of the Sea”. με την Κύπρο τώρα!

    ΜΦΧ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Συναξαριστη, ευχαριστω για τα καλα λογια που με κανουν λιγο αμηχανο και συμφωνω για τους προτεσταντες , οτι ειναι ζητημα κουλτουρας και ιδεολογιας με την ευρυτερη εννοια του ορου. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @ αγαπητέ mike

    Τα καλά λόγια δεν πρέπει να μας κανουν να νοιώθουμε αμήχανοι, εκτός αν το "βάρος" της ευθύνης μας προκαλεί τέτοιου είδους συναισθήμτα.
    Προσωπικά είμα αρκετά "δύσκολος άνθρωπος",δεν το κρύβω,και τα καλά που λές δεν τα έχω "εύκολα".
    Εχεις ταλέντο στη γραφή,στακάτες φράσεις,πυκνό αλλά οχι δύσκολο γράψιμο,σχεδόν καθόλου "ξύλινο"(μια λέξη που μου προκαλεί έντονη δυσαρέσκεια αλλά είναι του συρμού)και αυτό είναι κατι που δεν το έχουν όλοι οι άνθρωποι.
    Είναι ζήτημα δεξιότητας είσαι χρήσιμος για το διαδύκτιο φίλε...αλλά μη ξεχνάμε και τη μαγεία που έχει ενα ολοκληρωμένο πόνημα,βιβλιο δηλαδή!!! και μη πετάμε τη μπάλλα στην εξέδρα,ούτε ντρίμπλες όπως ο Μωραιτέλης!

    ΜΦΧ

    ΥΓ. ΜΦΧ(σημαίνει...Με Φιλικούς Χαιρετισμούς) προς λύση αποριών...
    Συναξαριστής για την στρουθοκάμηλο που μου τη "σπάει" και θα μου τη "σπάει" απο ότι κατακαβάινω και στο μέλλον αλλά αυτό είναι το ωραίο και του διαλόγου και της άμεσης Δημοκρατίας,κατα κόσμον, Γεώργιος μη τροπαιοφόρος μιας και δεν είμαι απο τα Τρόπαια!
    Καλή Χρονιά σε όλες και όλους,ιδιαιτέρως στην(εις την) αγαπητή(ν) μου Ιοκάστη(ν).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @προς Συναξαριστή

    Καλή χρονιά, με αυτογνωσία και γνώση, με όρεξη για διάλογο μάχιμο επί απόψεων και όχι οχυρωμένοι πίσω από τις αξιωματικές αλήθειες μας.

    Και ναι η εμπάθεια εξοργίζει κι εμένα.Περισσότερο μάλιστα από τη βλακεία.Η βλακεία από μόνη της, ως αξιολογική κρίση, εμπεριέχει το που μπορεί να φτάσει ο απέναντι μας, νοητικά ή σε επίπεδο δράσης.

    Η εμπάθεια όμως κάνει τη βλακεία ακόμη πιο επικίνδυνη γιατί της δίνει τη δυνατότητα να ενδύεται το κοστούμι του σκοπού.Κι όταν η βλακεία έχει και σκοπό, καταστρέφει και δε δημιουργεί, αναπαράγει και δεν παράγει πρωτογενώς.

    Χαίρομαι που η όποια διαδικτυακή συζήτησή μας, σας έκανε να με "θυμηθείτε" στις ευχές σας και δεν συνέβαλλε στο να οχυρωθούμε πίσω από τις διαφορές μας και να διασταυρώσουμε τα όποια φραστικά ξίφη μας εξαπολύοντας χαρακτηρισμούς και προσβολές.
    -----------------

    Καλή χρονιά σε όλους με υγεία και δημιουργία.Με ψυχική και σωματική ευεξία, κοντά σε ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν.

    Ιδιαιτέρως πολλές ευχές στον Γιώργο τον οικοδεσπότη της "αριστερής στρουθοκαμήλου" αλλά και στον Leo του "Μη μαδάς τη μαργαρίτα", τα δύο μπλογκ που δεν ξεχνώ να επισκέπτομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU