Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Πρόωρες εκλογές για το νέο μνημόνιο!*


*από την sofokleous10:

Στα όρια της πολιτικής της αντοχής καλείται να φθάσει το προσεχές, κρίσιμο δίμηνο η κυβέρνηση, καθώς πιέζεται ασφυκτικά από την Γερμανία να παρουσιάσει στην τρόικα αναλυτικό σχέδιο πρόσθετων μέτρων σκληρής λιτότητας μέχρι και το 2014, με στόχο συνολικής εξοικονόμησης άνω των 12 δις. ευρώ. Η έγκριση αυτού του "πακέτου", που ουσιαστικά αποτελεί ένα νέο μνημόνιο, προβάλλεται από την Γερμανία ως αδιαπραγμάτευτος όρος, για να εγκριθεί τον Μάρτιο η επιμήκυνση του δανείου των 110 δις. ευρώ και η μείωση του κόστους δανεισμού.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες του "s10", ο Πρωθυπουργός κρατά το εκλογικό "χαρτί" στο… μανίκι, ως ύστατη διέξοδο διαφυγής από τις εκρηκτικές αντιδράσεις που αναμένεται να εκδηλωθούν το προσεχές δίμηνο, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να ανταποκριθεί στα γερμανικά κελεύσματα για ακόμη αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ευνοϊκότερη ρύθμιση των χρεών της χώρας στους επίσημους πιστωτές, η οποία θα αφήνει έστω και ελάχιστα περιθώρια ομαλής εξυπηρέτησης του χρέους μετά το 2013. 


Κυβερνητικά στελέχη εκφράζουν έντονες ανησυχίες, ότι η ασφυκτική πίεση να περάσει σε μια δόση η διαπραγμάτευση για τα μέτρα λιτότητας της επόμενης τριετίας, που με τις αρχικές προβλέψεις του μνημονίου προγραμματιζόταν να προωθηθεί τμηματικά, είναι πιθανό να προκαλέσει ανεξέλεγκτες αντιδράσεις. Γίνεται μάλιστα λόγος ακόμη και για πιθανή "εξέγερση" της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, ενώ εξαιρετικά απειλητικές διαθέσεις δείχνει και η συνδικαλιστική ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, όσο προχωρούν βαθύτερα τα μέτρα μείωσης των δαπανών στο δημόσιο τομέα.

Τις ανησυχίες αυτές αντανακλούν και οι χθεσινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών από τις Βρυξέλλες. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου αναφέρθηκε μεν στα θετικά σχόλια που απέσπασε από το Ecofin η ελληνική αντιπροσωπεία για το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, τόνισε όμως ότι στο εξής το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στον καθορισμό των μέτρων ύψους 12 δισ. ευρώ της τριετίας 2012-2014, για τα οποία θα ζητηθεί πολιτική συναίνεση.

Στο ίδιο κλίμα προετοιμασίας για τις επόμενες πολιτικές "μάχες" του μνημονίου, ο τομεάρχης Οικονομικών της ΝΔ, Χρήστος Σταϊκούρας, τόνισε ότι "η αναβολή λήψης οριστικής απόφασης για την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου και η παραπομπή της στο πλαίσιο της συνολικής λύσης για την αντιμετώπιση του προβλήματος χρέους στην Ευρώπη εγείρει τεράστια ερωτηματικά και κυρίως το φόβο ότι η επιμήκυνση θα συνοδευτεί από σκληρότερα για τη χώρα μέτρα που δεν αντέχει ούτε η ελληνική οικονομία ούτε η ελληνική κοινωνία".

Στις συνεδριάσεις του Eurogroup και του Ecofin, όπως ομολογούν πλέον σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ακόμη και τα στελέχη της κυβέρνησης, ανατράπηκε από την Γερμανία ο αισιόδοξος προγραμματισμός του οικονομικού επιτελείου για την επιμήκυνση του χρέους:

Αρχικά, το σενάριο εργασίας που υπήρχε προέβλεπε, ότι οι αποφάσεις για την επιμήκυνση και, πιθανόν, τη μείωση του επιτοκίου δανεισμού θα λαμβάνονταν μέσα στον Ιανουάριο και θα αποτελούσαν ουσιαστικά την "ανταμοιβή" της κυβέρνησης για τις προσπάθειες οικονομικής εξυγίανσης που έχουν γίνει ως τώρα.

Όμως, η γερμανική διπλωματία, με επιδέξιους χειρισμούς, ανέτρεψε αυτές τις προβλέψεις. Έτσι, αντί η επιμήκυνση να αποτελεί "ανταμοιβή" για όσα ήδη έγιναν μετατρέπεται από το Βερολίνο σε "επιβράβευση" για όσα ΘΑ πρέπει να κάνει επιπλέον η κυβέρνηση μέσα στο επόμενο δίμηνο, παρουσιάζοντας από σήμερα μέτρα υψηλού πολιτικού κινδύνου, που με τον αρχικό προγραμματισμό επρόκειτο να προωθηθούν με δόσεις, ώστε να είναι και ευκολότερη η διαχείριση των αντιδράσεων.

Έτσι, η κυβέρνηση καλείται μέσα σε λίγες εβδομάδες να παρουσιάσει στην τρόικα και στην εξαιρετικά εχθρική ηγεσία της ΑΔΕΔΥ το νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο, με το οποίο θα περικοπεί η μισθοδοσία των υπαλλήλων σε ετήσια βάση κατά 1 δις. ευρώ επιπλέον, παρότι ήδη έχουν γίνει μεγάλες περικοπές από το 2010. Η τρόικα θα πρέπει, επίσης, να εγκρίνει συγκεκριμένα σχέδια "τσεκουρώματος" λειτουργιών και οργανισμών του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, χωρίς να υπάρχει πλέον η εύκολη λύση απορρόφησης του πλεονάζοντος προσωπικού με μετατάξεις.

Επιπλέον, η κυβέρνηση είναι πολύ πιθανό ότι θα κληθεί να παρουσιάσει και νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, καθώς όλα δείχνουν ότι η αναλογιστική μελέτη που ετοιμάζεται αυτή την περίοδο θα καταδείξει, ότι οι περικοπές που έγιναν το 2010 δεν είναι αρκετές για να καλυφθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί από την τρόικα για τις συνταξιοδοτικές δαπάνες. Τέλος, η κυβέρνηση θα κληθεί να παρουσιάσει πλήρες σχέδιο αποκρατικοποιήσεων για την τριετία, το οποίο αναμένεται να προκαλέσει εκρηκτικές αντιδράσεις.

Για όλα αυτά τα… θανάσιμα μέτρα, η γερμανική κυβέρνηση πιέζει να ληφθούν σαφείς αποφάσεις που θα εγκριθούν από την τρόικα μέσα στο επόμενο δίμηνο, προειδοποιώντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα "στραβώσει" η διαπραγμάτευση για την επιμήκυνση. Αυτή η πίεση συνδέεται με τους φόβους του Βερολίνου, ότι η Αθήνα θα εμφανίσει έντονα συμπτώματα "μεταρρυθμιστικής κόπωσης", με ορατό τον κίνδυνο να "σκαλώσει" η εφαρμογή του σταθεροποιητικού προγράμματος, μετά την έγκριση της επιμήκυνσης, που είναι πιθανό να δώσει στην Ελλάδα "σήμα χαλάρωσης".

Άλλωστε, όπως έχει κατ’ επανάληψη τονίσει το "s10", στην τρόικα ανησυχούν για τις πολιτικές αντοχές της κυβέρνησης, καθώς μάλιστα στην τελευταία διαπραγμάτευση αναθεώρησης του μνημονίου από τον Γ. Παπακωνσταντίνου καταγράφηκε μίνι εξέγερση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος, με τους βουλευτές να ζητούν επιτακτικά όλες οι επόμενες αναθεωρήσεις να εγκριθούν από την Βουλή και όχι απλώς να τύχουν διαπραγμάτευσης από τον κ. Παπακωνσταντίνου, με απλή ενημέρωση των βουλευτών για τα αποτελέσματα.

Καθώς όλα τα συστατικά μιας εκρηκτικής πολιτικά περιόδου τοποθετούνται με μεγάλη ταχύτητα για να ολοκληρωθεί η προετοιμασία της γερμανικής συνταγής σκληρής λιτότητας, γίνονται όλο και πιο επίμονες οι πληροφορίες για σχεδιασμούς εκλογικού αιφνιδιασμού από το Μαξίμου.

Άλλωστε, αυτός θα είναι και ο μόνος τρόπος για να ελεγχθούν οι αντιδράσεις και να συνεχισθεί η εφαρμογή του προγράμματος σταθεροποίησης. Υπό την προϋπόθεση βέβαια, ότι το κυβερνών κόμμα θα συνεχίσει να κυριαρχεί στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων και δεν θα υπάρξει μια απρόβλεπτη, με τα σημερινά δεδομένα, πολιτική ανατροπή. Σε αυτή την περίπτωση, θα επανέλθουν στο προσκήνιο τα σενάρια σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας, τονίζουν πολιτικοί αναλυτές, αλλά είναι αμφίβολο πόσο θα μπορέσει μια οικονομία σε οριακή κατάσταση να αντέξει τέτοιες πολιτικές περιπέτειες…


Σχόλιο του ιστολογίου: 
Επειδή όσα αναφέρει το παραπάνω άρθρο της "s10" είναι βάσιμα και το νέο μνημόνιο είναι προ των πυλών, νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα να καμφθεί επιτέλους η αντίσταση του παλιού πολιτικού κόσμου και του πλέγματος συμφερόντων του πελατειακού κράτους. 
Για να μην μετακυλισθεί ξανά το βάρος στους εργαζόμενους αλλά με έκτακτα μέτρα στη σωστή κατεύθυνση να αρχίσει μια αντίστροφη πορεία, με αποκατάσταση του εισοδήματος από την εργασία στο πλαίσιο μιας υγιούς ανορθωτικής πορείας για την χώρα μας. 

Τι όμως μπορεί να γίνει άμεσα; Προτείνουμε:

1. Να αποκατασταθεί τώρα η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και να υποστηριχθεί νομικά και λειτουργικά, ώστε να φτάσει γρήγορα η δημόσια σφαίρα σε επανάκτηση-είσπραξη με δημεύσεις περιουσιών, του παρανόμως αποκτημένου πλούτου από τους μεγαλοκαταχραστές του δημοσίου χρήματος αλλά και της επανάκτησής του με διεθνείς παρεμβάσεις από τους φορολογικούς "παραδείσους" όπυ μεγάλο μέρους του "φυλάσσεται". 
Ακολουθώντας την αρχή follow the money, όπου κι αν καταλήγει - τα στοιχεία για τον τρόπο διαβίωσης και την περιουσία όσων εμπλέκονται είναι διαθέσιμα - αρκεί χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις του δικομματισμού να αφεθεί η δικαιοσύνη, με επείγουσα μεταρρύθμιση ανεξαρτησίας της από τα πολιτικά και παραπολιτικά κέντρα, να την υλοποιήσει. Μέρος των 12 δις που επιπρόσθετα ζητούν οι πιστωτές μας θα προέλθουν άμεσα από εδώ.
Ο παλιός πολιτικός κόσμος, προσπαθεί να σκεπάσει/παραγράψει την εγκληματική του ευθύνη στην χρεοκοπία της χώρας και την παγίδευσή της στο σπιράλ του χρέους, με συμψηφισμούς και άλλες μεθοδεύσεις ατιμωρησίας για να παραμείνει στα πράγματα. 
Ήρθε η ώρα για μιαν ιστορική μεταρρύθμιση στην δικαιοσύνη που θα την οχυρώσει από τις πολιτικές παρεμβάσεις.

2. Να παγώσουν επιτέλους οι εξοπλιστικές δαπάνες αλλά και η αποπληρωμή των πρόσφατων αγορών οπλικών συστημάτων - μια χώρα χρεοκοπημένη μπορεί να προσφύγει στην παλλαϊκή άμυνα και την ευρωπαϊκή ομπρέλα και όχι να εκβιάζεται για αγορά και νέων όπλων από τους ευρωπαίους "φίλους" μας έναντι υποσχέσεων επιμήκυνσης της αποπληρωμής του δανείου και μείωσης των επιτοκίων δανεισμού - αυτά ας τα διεκδικήσουμε ευθέως και όχι κάτω από το τραπέζι. Μέρος των 12 δις που επιπρόσθετα ζητούν οι πιστωτές μας θα προέλθουν άμεσα κι από εδώ.

3. Να φορολογηθεί κανονικά η εκκλησία, τα εισοδήματα και η περιουσία της όπως όλες οι επιχειρήσεις και να κληθεί να καλύψει αυτή, από τα έσοδα και τις επενδύσεις της, τους υπαλλήλους της (μισθούς και συντάξεις) εφόσον σύμφωνα και με την ιεραρχία δεν αποτελούν υπαλλήλους του δημοσίου - όπως κάνει κάθε επιχείρηση, ακόμη και θρησκευτική σε όλη την Ευρώπη. Να τελειώσει με ευκαιρία την κρίση ο παρασιτισμός του δημοσίου από την "επικρατούσα θρησκεία". Μέρος των 12 δις θα προέλθει κι από εδώ.

4. Να εφαρμοστεί το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ως ελάχιστο δίχτυ προστασίας νοικοκυριών και εισοδημάτων από τις επιπτώσεις της κρίσης και της μακράς περιόδου εξόδου από αυτήν. Σύμφωνα με όλες τις σχετικές μελέτες οι παραπάνω εξοικονομήσεις επαρκούν και για αυτήν την μεταρρύθμιση.

Οι εκλογές προφανώς δεν είναι "λύση", αφού με την δυνατότητα "κατασκευής συναίνεσης" με τους εκβιασμούς των κρατούντων, την πίεση των κάθε είδους συντεχνιών αλλά και την ανυπαρξία της αριστεράς, απλά θα καταλήξουν στην ανανέωση της εντολής σε έναν από τους δύο πόλους του δικομματισμού. 
Αυτό που χρειάζεται η κοινωνία μας είναι η κινητοποίηση όλων των μεταρρυθμιστικών δυνάμεών της γύρω από συγκεκριμένα προωθητικά αιτήματα και προτάσεις σαν τα παραπάνω και άλλα, και την υλοποίησή τους παρά τις αντιστάσεις του παλιού πολιτικού συστήματος. 
Με μιαν μεταρρυθμιστική αριστερά να γεννιέται και να μορφοποιείται μέσα και από αυτήν την δράση και την επί τη ευκαιρία, σαφή επιτέλους διατύπωση της στρατηγικής της για την συγκυρία.


6 σχόλια:

  1. Το πρβλ. λοιπον ειναι πολιτικο. Αν δεν πεσει η κυβερνηση Μερκελ/Σαρκοζι οδηγουμαστε στον καιαδα. Μαλλιασε η γλωσσα μας.mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναγκαία τα μέτρα που παραθέτεις, για τον εκσυγχρονισμό, ανεξάρτητα από τον βαθμό αποτελεσματικότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης του χρέους.

    Και σε κάθε περίπτωση είναι προτιμότερα από πολλά ιδίας αποτελεσματικότητας μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα, τα οποία περισσότερο ευνοούν την αναδιανομή εις όφελος των χρηματιστών και λιγότερο αντιμετωπίζουν την κρίση.
    Τουλάχιστον ας ληφθούν μέτρα που έχουν ως παράπλευρο όφελος τον εκσυγχρονισμό.
    @ mike
    Προσωπικά εκτιμώ ότι δεν αρκεί η πτώση Μερκελ / Σαρκοζί. Μια αλλαγή φρουράς με διατήρηση των θεσμών που διέπουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα, ίσως να επιβραδύνει την άφιξη στον καιάδα, δεν την αποτρέπει.
    Τίποτε δεν δείχνει ότι οι διάδοχοι θα τολμήσουν ριζικές αλλαγές που είναι αναγκαίες.
    Ίσως πάλι μπροστά στον κίνδυνο ολικής κατάρρευσης να αναγκαστούν.
    Ίδωμεν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. το spd δημητρη αλλαξε γραμμη. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας έχει δύο σκέλη.
    Το πρώτο σκέλος είναι.
    Δώστε μας δανεικά για να πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις, παλαιά δάνεια κ.α.
    Το δεύτερο είναι πως θα ξεπληρώσουμε τα δάνεια και πως θα σταματήσουμε να έχουμε ανάγκη νέο δανεισμό.
    Μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να υπάρχουν σοβαρές προτάσεις για την οικονομική αναδιοργάνωση της χώρας.
    Για να φανεί το μέγεθος του δανεισμού θυμίζω ένα νούμερο.
    Ολυμπιάδα 2004 12 δις ευρώ.
    Αυτό το ποσό που έπεσε στην αγορά μας έδινε ρυθμό ανάπτυξης εάν θυμάμαι καλά γύρω στο 4,5 %.
    Το συνολικό ποσό από Ευρωπαϊκή Τράπεζα και ΔΝΤ είναι περίπου 300 δις, δηλαδή σαν να πληρώναμε καμιά 25αριά Ολυμπιάδες.
    Εάν λοιπόν τα 12δις σε 2 με 3 χρόνια έδιναν ανάπτυξη 4,5% τα 300δις + τα παλιά δάνεια σε μία 12ετία που είναι σήμερα η αποπληρωμή πόση υπανάπτυξη μπορούν να δώσουν.
    Απλή μέθοδος των τριών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @mike
    Μα αν δεν άλλαζε θα είχαμε επιτάχυνση.

    Πολύ εύστοχο το παράδειγμα του ανώνυμου 9:16.
    Αν και δεν πρόκειται κατ' ανάγκη για ευθέως ανάλογα ποσά, με ότι συντελεστή και όποια επιμήκυνση και να βάλεις, αν η νομισματική πολιτική δεν γίνει "πολιτική" πάλι προς καιάδα πάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όπως και να το δεις, είναι η εποχή της πολιτικής - οι προφητείες των οικονομικών αναλυτών/οικονομολόγων/φιλοσόφων κλπ είναι για να περνάει η ώρα μέχρι η πολιτική να πάρει αποφάσεις - αν πάρει. Γι αυτό νομίζω ότι είναι και η ώρα μιας ξεκάθαρης μεταρρυθμιστικής πολιτικής από την αριστερά.
    Έτσι η κρίση μπορεί να γίνει ευκαιρία, αλλιώς θα την παρακολουθούμε παθητικά και ότι βρέξει ας κατεβάσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU