Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Μπορούμε να ελπίζουμε!

του Αντώνη Χελιδώνη*

Υποστηρίζουμε με πάθος εξακολουθητικό ότι μπορούμε να ελπίζουμε... Ότι σήμερα - ακριβώς στη δίνη μιας κρίσης - είναι δυνατόν να υπάρξει διέξοδος... Η ίδια η κρίση, τη στιγμή που φέρνει στο φως τις αδυναμίες και τις στρεβλώσεις του συστήματος, κυοφορεί πολλαπλές λύσεις... Ανταγωνιστικές μεταξύ τους, αλλά λύσεις...

Οι ανάγκες μας παραμένουν: Απαιτούμε από την πολιτική να επεξεργαστεί και να διαμορφώσει ένα συνεκτικό σχέδιο ισχυρού ρεφορμισμού, το οποίο οφείλει να συμπεριλάβει και να αναδιατάξει τα κομμάτια του κατακερματισμένου κοινωνικού ιστού. Αναφερόμαστε και επιμένουμε στην αριστερή μεταρρυθμιστική πολιτική.

Επιμένουμε ότι μας συνεγείρει η προοπτική της συλλογικής δραστηριοποίησης και συζήτησης για τη μόρφωση του αναγκαίου για την κοινωνία μας προγραμματικού λόγου της μεταρρύθμισης και του αριστερού εκσυγχρονισμού. Το ζητούμενο αυτό μας αφορά όλες και όλους: οφείλει να ενεργοποιηθεί με ανοχή και ατομική δημοκρατική στάση προς κάθε κατεύθυνση και απόχρωση, δίχως προκαταβεβλημένους κανόνες, βολονταριστικό στόμφο, από πριν δοσμένους ρόλους και σεβάσμιες ιεραρχίες.

Είμαστε ανήσυχοι: Άλλοι γράφουν εκ νέου την ιστορία...Επαναφέρουν τις "κομμένες κεφαλές"... Προετοιμάζουν την αποκατάσταση του "μεγάλου αρχηγού"... οχυρώνονται στην αυτοκατάργηση τους... Άλλοι επιχαίρουν ότι η τακτική του "ώριμου φρούτου" αποδίδει και στο μεγάλο ντέρμπυ θα είναι αυτοί οι νικητές... Εκείνοι -οι πιο κοντινοί μας σύντροφοι- αλληθωρίζουν, πάντα προς μια κατεύθυνση...

Μέσα σε αυτές τις αγκυλώσεις... "οι μειοψηφίες τάγματα ξυπόλητα". Απαντοχή ο λόγος και η πράξη εκείνων που "παραμένουν απλαισίωτοι". Το παράδειγμα του Δημήτρη Ραυτόπουλου:


Είμαι αριστερός... αν υπάρχει Αριστερά 
— Θα σας ρωτήσω ευθέως: εξακολουθείτε να θεωρείτε τον εαυτό σας αριστερό και τι σημαίνει Αριστερά για σας;
— Εξακολουθώ να θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό αν υπάρχει Αριστερά. Δεν νομίζω ότι η Αριστερά ξέρει καλά τι είναι. Για την Αριστερά, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι πότε δεν την αναγνωρίζω και πότε μου φαίνεται απαράλλακτη. Θέλω να πω ότι καθώς έλειψε το αυταρχικό καθεστώς του μετεμφύλιου (που ήταν κάτι παραπάνω από λογικός αντίπαλός της, σχεδόν παρτενέρ ή έτερο ήμισυ, έλειψε και της έλειψε) φαντασιώνεται αστυνομικό κράτος, παρακράτος, πραιτωριανούς, συνωμοσίες εναντίον του λαού και των λαών, που τους αντιπροσωπεύει κατ’ αποκλειστικότητα ενώ κινείται στο 10%. Η Αριστερά έχει δικαίωμα να κάνει λάθη, το κακό είναι ότι τα κάνει πάντα στην ίδια κατεύθυνση. Προς τη διαίρεση, το κοινωνικοπολιτικό μίσος, το ρεβανσισμό, τον παλαιοημερογίτικο ριζοσπαστισμό, τον τριτοκοσμισμό, την άρνηση και τον κρυφό της έρωτα με τη βία. Επιμένει στην πάλη των τάξεων, χωρίς να μας λέει καθαρά ποιες τάξεις εννοεί εκτός από το κεφάλαιο, γιατί κάποιες κατηγορίες προνομιούχων είναι προστατευόμενοί της. Επιμένει στη συγκρουσιακή λογική με το κράτος μόνο. Και αντί να προχωρήσει σε κάθαρση της δικής της ιστορικής συνείδησης, με ειλικρινή αυτοκριτική και εμβόλιο δημοκρατικότητας, εξακολουθεί να έλκεται από ό,τι ολοκληρωτικό, οπισθοδρομικό και επικίνδυνο σέρνεται στον κόσμο. Οχι, ο δυτικός πολιτισμός δεν είναι η ντροπή του ανθρώπινου γένους, όπως θέλει να μας πείσει ο νέος ανατολισμός αριστερής βλακείας. Οχι, δεν είναι υπεράνω κριτικής οι άλλοι πολιτισμοί, δεν είναι το ίδιο όλες οι αξίες. Το συμπέρασμα είναι ότι η ελεύθερη οικονομία παράγει πλούτο και τον ανισοκατανέμει, ενώ ο κρατικισμός παράγει φτώχεια και την κατανέμει δίκαια, εξαιρώντας βέβαια απ’ αυτήν τη δικαιοσύνη, τη νομενκλατούρα και μερικές ελίτ. Δεν μπορούμε να μιλάμε σήμερα για νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή δαιμονοποιημένο φιλελευθερισμό, σε κοινωνίες όπως οι ευρωπαϊκές, όπου αναπτύσσονται πολιτικές πρόνοιας και αλληλεγγύης. Ολα δεν είναι ιδεώδη κατά την ουτοπία, είναι απλώς σε ανθρωπιστική κατεύθυνση. Αντίθετα, στα μοντέλα που πραγμάτωσε η κομμουνιστική ιδεολογία, παντού, απέτυχε, έφερε φτώχεια και ανελευθερία. Και συντηρήθηκε μόνο με την τρομοκρατία. Ας αναγνωρίσουμε επιτέλους την πραγματικότητα, αντί να είμαστε οι αιώνιοι αντίπαλοί της.

*από το προσωπικό του ιστολόγιο, 17/11/08
(Ευχαριστώ Αντώνη, τόσο επίκαιρο...)

9 σχόλια:

  1. Οι κεφαλές ήταν στους ώμους τους το βράδυ στο πεζοδρόμιο της Νομικής. Κοιτούσαν οσφριζόντουσαν τον αέρα, αναζητούσαν τους χίλιους που θα μετέφεραν τη φλόγας της λαμπαδηδρομίας του μίσους.
    Δεν τους βρήκαν, δαγκώθηκαν και μετά έκαναν δηλώσεις σύνεσης. Θα ξαναπροσπαθήσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Mπορούμε να ελπίζουμε σε τί?
    Στην αντίδραση που παράγει η όποια Ουτοπία?
    Μπορούμε να ελπίζουμε στην παγκόσμια δημοκρατία?
    Μπορούμε να ελπίζουμε σε αυτό που άφησαν τα "κομμουνιστικά" κόμματα εξουσίας πίσω τους, και συνεχίζει η νεοφιλελευθερη νεωτερικότητα να εμφανίζει ώς "παράδεισο"?
    Μπορούμε να ελπίζουμε στο χάος,στη δυστυχία,του "πλούτου" εν ονόματι του "ανθρώπου" ζώου κυρίαρχου και κατακτητή?
    Μπορούμε να ελπίζουμε πίσω απο "φράχτες" προστασίας απο τους "απελπισμένους"?
    Πόσο μπορεί να ελπίζει ο κάθε "ανόητος" νούς μέσα στην νιρβάνα της "ανετης" ζωής του (δυτικός τρόπος)?
    Κι αν οι "ξεβράκωτοι" αποφασίσουν να συμπεριφρθούν με τον ίδιο τρόπο και πουν το απλό το πετρέλαιο είναι δικό μας(ιερός νόμος της ιδοκτησίας),τότε τι???
    Πολύ απλοικό το σενάριο μίσους...
    Σε ένα τόσο σύνθετο πρόβλημα,αν πραγματικά δύο ή τρείς "τυχοδιώκτες"μπορούν να ματοκυλίσουν μια κοινωνία.
    Ανεγκέφαλοι όσοι νομίζουν οτι μπορούν να το σχεδιάσουν "γραφικοί" όσοι προσεγγίζουν τα γεγονότα απο τη ταράτσα του μυαλού τους...

    Πλάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΄΄αναπτυσσονται πολιτικες προνοιας και αλληλεγγυης΄΄ μεθερμηνευομενον απορρυθμιζονται μεχρι εξαντλησης.Προχθες ο επικεφαλης του ΟΗΕ δηλωσε οτι εχουμε εκπονησει το τελειο σχεδιο καταστροφης της γης.Αμφισβητειστε τους αμφισβητιες και τον ιδιο σας τον εαυτο,ο χρονος δεν επαρκει πλεον.mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Του 2007 είναι το κείμενο mike. Απλά επίκαιρο - πολλά έχουν αλλάξει, αλλά είναι εντυπωσιακή και η ομοιότητα με το χθες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα παραδείγματα μεγαλύτερης παραγωγής πλούτου δεν ήταν αυτά της καθαρά ελεύθερης οικονομίας και οι πολιτικές πρόνοιας και αλληλεγγύης στην Ευρώπη (σοσιαλδημοκρατία)όχι μόνον δεν αναπτύσσονται αλλά βρίσκονται σε υποχώρηση εδώ και τουλάχιστον 30 χρόνια.
    Επιπλέον απεδείχθησαν ανίκανες να προωθήσουν την δημοκρατία.
    Η Εξέλιξη δείχνει ότι είναι ανάγκη οι μεταρρυθμίοεις της Αριστεράς να ξεφύγουν από την βασική αρχή της σοσιαλδημοκρατίας "αναδιανομή μέσω φορολογίας"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιώργο , σε ευχαριστώ θερμά για την αναδημοσίευση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γράφει ο Χάρρυ Κλύνν..
    Εάν αύριο βγει ο κόσμος στους δρόμους (αυτή θα είναι και η τελευταία φάση του δράματος) και μετακομίσει το Κάιρο στην Αθήνα, τι θα κάνει ο “νεραϊδοχτυπημένος” και ο “θίασος των παράξενων;”
    Τι θα κάνουν οι 156 "πρασινογυμνοσάλιαγκες" που παριστάνουν τους βουλευτές και τι θα κάνουν τα εξαπτέρυγα των προθύμων "χρήσιμων - ηλιθίων"(?) “Μπακογιάννη-Μητσοτάκη-"Κουβελοσκύβαλα” και”Καρατζαφέρης;”
    Δώστε τις δικές σας απαντήσεις…

    Το σχέδιο διαφυγής είναι οργανωμένο και καλοσχεδιασμένο, αυτό εννοούσε ο ΓΑΠ όταν έλεγε έχουμε σχέδιο.
    Και «ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ» έχει μεριμνήσει η Goldman Sachs…
    Τα ελικόπτερα θα ξεκινήσουν από την ταράτσα του Υπουργείου Εσωτερικών…
    Επιβάτες ο γνωστός προσωπικός κύκλος του ΓΑΠ… Μπαμπούκης, Αντρίκος, Νίκος, Παπακωνσταντίνουμ, Μπιρμπίλη, Βάρτζελη κλπ.
    Τους άλλους άστους να φάνε το ξύλο…
    Καλό το σχέδιο, αλλά έχει ένα βασικό ελάττωμα …
    Τα ελικόπτερα δεν πετάνε μόνα τους!!!
    Όσο για το "τρίο" των προθύμων "χρήσιμων - ηλιθίων"(?), θα αγνοούνται τα ίχνη τους…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Προς "πρόθυμους-χρήσιμους" με αγάπη όσο είναι καιρός...

    Σε αδιέξοδη θέση είναι πλέον ο πρόεδρος της Αιγύπτου, Χόσνι Μουμπάρακ. Η λαϊκή οργή πολλαπλασιάζεται τη στιγμή που ο βασικός υπερασπιστής του εκάστοτε προέδρου σε περιόδους κρίσης του γυρνά την πλάτη.

    Με διπλό ανακοινωθέν (military statement), ο αιγυπτιακός στρατός αφενός νομιμοποιεί όλες τις ενέργειες διαμαρτυρίας των εκατομμυρίων διαδηλωτών που βγαίνουν στους δρόμους και αφετέρου αναφέρει ότι δεν θα ασκήσει με κανένα τρόπο βία κατά των πολιτών που ζητούν την αλλαγή πολιτικής σελίδας στη χώρα.

    «Για το μεγάλο λαό της Αιγύπτου, οι ένοπλες δυνάμεις σας, αναγνωρίζοντας τα νόμιμα δικαιώματα του λαού δεν έχουν κάνει και δεν θα κάνουν χρήση βίας εναντίον του» αναφέρεται στο ανακοινωθέν που εξέδωσε το αιγυπτιακό επιτελείο στρατού..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU