Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Πέρα από τον αριστερό αυτοματισμό

*αφιερωμένο στην διήμερη σύνοδο 5 κ' 6/2 της πανελλαδικής επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς

ένα παράδειγμα ...δεξιού αυτοματισμού


Μέσα στην κρίση που έχει ξεσπάσει εδώ και έναν χρόνο, ο πολιτικός χώρος που έχει παρουσιάσει την μεγαλύτερη σύγχυση και ασυνέχεια στην αντιμετώπισή της είναι φυσικά η ...αριστερά.
Κανείς αρχικά δεν περίμενε ότι η κρίση δεν θα ήταν αφορμή για το πλησίασμα των δυνάμεων της αριστεράς μεταξύ τους. Κι όμως, τα ρήγματα βάθυναν και οι αποστάσεις μεγάλωσαν. Έστω...
Θα μπορούσαμε να δεχτούμε ότι ο χώρος της αριστεράς είναι τόσο πολύμορφος και ιστορικά σε απόκλιση που δεν έχει νόημα να μιλάς για ενότητα. Ίσως μόνο για κάποιες κοινές δράσεις...
Η κρίση όμως είναι κάτι που η αριστερά θεωρεί ότι διαπερνά τον καπιταλισμό ως έκφραση εγγενών αντιφάσεών του και ως εκ τούτου θα μπορούσε να ήταν τουλάχιστον προετοιμασμένη. Ούτε αυτό δεν συνέβη...
Θεωρίες πολλές και ατομικές προτάσεις εμφανίστηκαν μετά το πρώτο σοκ (ποιος μπορεί άλλωστε να ξεχάσει την περίφημη φράση νεώτερου στελέχους της ότι "η κρίση είναι ένα παραμύθι με δράκους"), όμως παρέμειναν θεωρίες και συνθήματα - κι εκείνοι που περιμέναμε κάτι να πουν, γρήγορα αποσύρθηκαν στην σιωπή (βλ. Γ. Δραγασάκης πχ). 
Τι να συμβαίνει άραγε;

Παρατηρούμε συχνά να αναπαράγεται, ανάμεσα σε άλλα, ένα παράξενο φαινόμενο. 
Μιλούν έμπειροι άνθρωποι της αριστεράς σαν τον Αλέκο Αλαβάνο ή τον Πέτρο Παπακωνσταντίνου (τυχαία παραδείγματα αλλά έχουν την σημασία τους) και κάνουν ανάλυση της κατάστασης και είναι και συχνά πολύ διαφωτιστικοί. Και ξαφνικά, φτάνοντας στο δια ταύτα, στην ερώτηση "τι κάνουμε λοιπόν;", απογειώνονται σε συμπεράσματα που καμιά σχέση δεν έχουν με την προηγούμενη ανάλυση. Έχουμε δημοσιεύσει σχετικό βίντεο με τον Π.Π. στο ιστολόγιο πχ, όπου φαίνεται το μεγάλο πήδημα στο κενό, από μια στέρεη ανάλυση σε ένα τελείως αστήριχτο συμπέρασμα - και το φαινόμενο αυτό έχει επαναληφθεί πλειστάκις σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις ή διαδικτυακά βίντεο από ομιλίες άλλων στελεχών προεξάρχοντος του Α.Α. 
Ίσως εζήλωσαν τον Ζίζεκ θα μου πείτε... Αλλά αυτοί δεν είναι φιλόσοφοι, είναι μάχιμα στελέχη της ελληνικής αριστεράς με δεκαετίες εμπειρίας στην πλάτη τους.

Το "ράβδος εν γωνία άρα βρέχει" ήταν κάποτε το μότο μιας εξαρτημένης αριστεράς που βάπτιζε το ψάρι κρέας για να ευθυγραμμιστεί όπως όπως με το μητρικό "κέντρο". Σήμερα όμως η αριστερά είναι ανεξάρτητη -έστω και υποχρεωτικά- και ότι κάνει το κάνει από μόνη της.
Σίγουρα υπάρχει ένα σοβαρό έλλειμμα σκέψης στον χώρο αυτό. Η θεωρία έχει μείνει εξαρτημένη από τον μαρξισμό, η προσπάθειες ανανέωσής της έχουν μπλοκάρει στον δογματικό τρόπο σκέψης, κληρονομιά του παρελθόντος και απόδειξη κομματικής νομιμοφροσύνης, οι ανεξάρτητες φωνές έχουν αποβληθεί από τα κέντρα παραγωγής θέσεων ως ύποπτες και ανεξέλεγκτες για τα συμφέροντα των κομματικών απαράτ.
Κι όμως η ελλειμματική αυτή σχέση με την διαυγή σκέψη δεν εξηγεί την σημερινή σύγχυση της αριστεράς. Γιατί πάντα υπάρχουν δυνάμεις που θα βρουν τον τρόπο να περάσουν στην κεντρική σκηνή της τις επεξεργασίες τους. Προφανώς κάποια δύναμη κάνει αυτές τις δυνάμεις ανενεργές ή και ανύπαρκτες στην σημερινή πολύ κρίσιμη συγκυρία.
Θάλεγα ότι αυτή η δύναμη έρχεται από μέσα, δεν αποτελεί εξωτερικό εμπόδιο.
Είναι φυσιολογικά η εγγενής αδυναμία αυτού του χώρου και του τρόπου σκέψης του - γιατί δεν μπορώ να αμφισβητήσω τις καλές προθέσεις από τα προαναφερθέντα πχ στελέχη του χώρου ούτε την εμπειρία τους (εκτός ίσως του νεωτέρου... αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία - έχει κι αυτός άλλωστε ικανούς συμβούλους). Είναι μάλλον μια καταστροφική συνήθεια απότοκη χρόνων θρησκευτικής σχεδόν πίστης στο αλάθητο της κεντρικής γραμμής και της ηγεσίας - η συνήθεια αυτή δεν μπορεί να περιγραφεί παρά μόνο με ψυχοκοινωνιολογικούς όρους σαν "αριστερό αντανακλαστικό" ή καλύτερα σαν "αριστερός αυτοματισμός".

Και οι δύο παραπάνω έννοιες αποτελούν τις δύο όψεις του ιδίου φαινομένου. 
Ως αντανακλαστικό είναι χρήσιμη συνήθεια γιατί προσφέρει άμεση συνένωση δυνάμεων, δράση και αντίδραση σε δεξιά ερεθίσματα και πολιτικές. 
Ως αυτοματισμός όμως προδίδει τις δράσεις αυτές καθιστώντας τις ελάχιστα νοήμονες και συνεπείς με τις σημερινές ανάγκες και πραγματικότητες.
Η έξαρση του αριστερισμού, που κάποτε πουλούσε εφημερίδες στις συγκεντρώσεις της μείζονος αριστεράς, είναι αποτέλεσμα του αδιεξόδου στο οποίο οδηγεί ο αυτοματισμός στην θέση της αντικειμενικής ανάλυσης. 
Όταν η αριστερά δεν έχει θέσεις δεν το παραδέχεται - είναι προδοσία για το δόγμα της που υπόσχεται ότι έχει όλες τις απαντήσεις αρκεί να βρεις το σωστό εδάφιο. Είναι ύποπτο κενό σε μιαν ολοκληρωτική αντίληψη της θεωρίας που δεν αλλάζει, δεν αναθεωρείται, δεν προσαρμόζεται. Είναι μειωτική παράδοση σε ένα άγνωστο πεδίο διαλόγου με πιθανά  απρόσμενα συμπεράσματα. 
Είναι ή άρνηση του ίδιου του μαρξισμού εν τέλει ως ιδεολογίας.
Το τελευταίο αυτό είναι και το πιο κρίσιμο. 
Η αριστερά και ο μαρξισμός δεν ξεκίνησαν σαν άκαμπτη  ιδεολογία αλλά εκεί κατάληξαν, και μάλιστα έγιναν και κρατική ολοκληρωτική ιδεολογία που προσπάθησε να καλύψει και την πιο προσωπική πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης αλλά και ενός εχθρικού για την φύση ανθρωποκεντρισμού - πρόσφερε όμως ως αντίβαρο ασφάλεια. Την σιγουριά της υγείας, παιδείας και σύνταξης έναντι της ελευθερίας.

Σήμερα όλες οι εκδοχές της αριστεράς παραμένουν όμηροι του αριστερού αυτοματισμού - καμιά τους δεν έχει σπάσει ακόμα οριστικά το κέλυφος του δογματισμού γιατί φοβάται να απολέσει την ιδεολογία. 
Αφού "ξέρεις άλλωστε εμείς οι αριστεροί..." προσδιοριζόμαστε έτσι: ιδεολογικά, όχι επειδή στην γαλλική επανάσταση κάτσαμε αριστερά στα έδρανα της εθνοσυνέλευσης. 
Με βάσει την μαρξιστική βίβλο και όχι γιατί βρίσκουμε σε κάθε εποχή τι σημαίνει ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη.
Χάρη στον "αριστερό αυτοματισμό" ξεκαθαρίζουμε ταχύτατα τι είναι αριστερό και τρέχουμε στην δράση: Κίνημα "δεν πληρώνω" σε ΜΜΜ και διόδια, χωρίς εξαιρέσεις, ειδικές στοχεύσεις, πλαφόν αιτημάτων: παντού και ό,τι ήθελε προκύψει, ίσως να πέσει και η κυβέρνηση... 
Αντίσταση σε κάθε ΧΥΤΥ όπου κι αν προταθεί, χωρίς αντιπρόταση, γιατί ευτυχώς έχουμε αρκετά αρχαία αλλά και άφθονο τοπικισμό όπου τον χρειαστούμε... 
Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, αντί οποιασδήποτε  άλλης πρότασης, ασχέτως αν σε λίγο δεν θα χωράνε πουθενά και δεν θα έχουμε να τους δώσουμε ένα κομμάτι ψωμί όσο τους φιλοξενούμε... 
Υποστήριξη χύμα των συντεχνιακών αιτημάτων επειδή δημιουργούν πρόβλημα στην κυβέρνηση, κι ας μην έχουν να προσφέρουν κάτι στο λαό... Και τα παραδείγματα είναι άφθονα και καθημερινά.

Η χώρα μας δεν πέρασε διαφωτισμό αλλά κατευθείαν από την τουρκοκρατία στα χέρια μιας μεταπρατικής τάξης που κληρονόμησε τις ιδιοκτησίες και το πελατειακό πολιτικό σύστημα των πασάδων. Και η αριστερά της, παρότι ηρωϊκή, αντρώθηκε μέσα στον ζαχαριαδικό φανατισμό, την υποχρεωτική σίγαση της άλλης γνώμης, την ευθυγράμμιση με έτοιμες ιδέες και θεωρίες και το αλάθητό τους, την υποχρεωτική ενότητα μπροστά στο κράτος της δεξιάς και την οδυνηρή έστω υποταγή σε ξένα καθοδηγητικά  κέντρα. 
Δεκαετίες θεωρητικής σιωπής λοιπόν έφτιαξαν ένα αξιόμαχο σώμα με αριστερά αντανακλαστικά που όταν άλλαξαν οι ανάγκες και απαιτήθηκε λόγος, πνίγηκε μέσα στον αυτοματισμό.

Προφανώς η αριστερά -όπως και η κοινωνία μας άλλωστε- έχει ακόμη δρόμο μπροστά της αν θέλει να γίνει δημοκρατική και αυτεξούσια, ανοιχτή και παραγωγική σε ιδέες και θεωρία. 
Το ζήτημα δεν είναι απλό - για να καταπολεμηθεί ο "αριστερός αυτοματισμός" κάτι άλλο πρέπει θεσμικά να πάρει την θέση του - κι αυτό δεν μπορεί παρά να είναι η εξάσκηση και η εφαρμογή νέων αξιών στην καθημερινότητα της αριστεράς όπως ο σεβασμός και η πρόσκληση για διάλογο στην άλλη άποψη, η αμεσοδημοκρατική λειτουργία με θητείες και εναλλαγές στην ηγεσία, η διαφάνεια και ο δημόσιος έλεγχος των οικονομικών της και των επαγγελματικών αναθέσεών της και τέλος η θεματική της συγκρότηση σε ένα πυκνό δίκτυο παραγωγικών κυττάρων αντί της γνωστής και άχρηστης κομματικής δομής της απαράλλαχτης από την ...παρανομία.

Αλλά ίσως να πρέπει πρώτα απ' όλα να τον συνειδητοποιήσουμε, να παραδεχτούμε την ύπαρξή του εκεί που λειτουργεί ασυνείδητα και θριαμβευτικά, μέσα δηλαδή στην ίδια μας την καθημερινότητα.
Αυτό είναι μάλλον και το μεγαλύτερο εμπόδιο στο νέο εγχείρημα των δυνάμεων που συγκροτούν την "δημοκρατική αριστερά": η ανάγκη μεγίστης αυτοσυνειδησίας μπροστά στην κληρονομιά του αριστερού αυτοματισμού.

15 σχόλια:

  1. Αψογο/ Αλλά ρε φίλε δε βαριούνται τόσα χρόνια τα ίδια και τα ίδια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γενικότερα στην κοινωνία υπάρχει αυτός ο ακραίος αυτοματισμός. Είτε αριστερός, είτε δεξιός, είτε βόρειος, είτε νότιος, είτε αντρικός είτε γυναικείος. Μέσα όλοι οι ξένοι λένε οι μεν, έξω όλοι οι ξένοι λένε οι δε, όλα δημόσια οι μεν, όλα ιδιωτικά οι δε, όλοι οι άντρες είναι γουρούνια οι μεν, όλες οι γυναίκες είναι καριόλες οι δε, όλοι οι από δω είναι καλοί, όλοι οι από κει είναι κακοί. Έχει χαθεί το μέτρο. Έχουν χαθεί μέσα στην οχλαγωγία οι λογικές απόψεις με επιχειρήματα. Και επειδή πολλές φορές αυτοί που μπορούν να τις αρθρώσουν δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τους φωνακλάδες απλά σιωπούν. Όποιος καταφέρει να συνενώσει τους ανθρώπους που έχουν την, δυσεύρετη πλέον, κοινή λογική, αυτούς που ακούνε και μπορούν να αρθρώσουν επιχειρήματα, αυτούς που σιωπούν δηλαδή έχει ελπίδα να κάνει κάτι πραγματικά καλό. Αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο, γιατί υπάρχει μεγάλη απογοήτευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. είχα καιρό να μπω στο μπλοκ.Ακόμη ασχολείστε με τα ίδια;Υποτίθεται εσείς ασχολείστε με τα σύγχρονα.Αφήστε εμάς με τους "αυτοματισμούς "μας,όπως εμείς αφήνουμε εσάς με τις εμμονές σας.

    Θωμάς Σανιτόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @SFILTROS,
    "Όποιος καταφέρει να συνενώσει τους ανθρώπους που έχουν την, δυσεύρετη πλέον, κοινή λογική, αυτούς που ακούνε και μπορούν να αρθρώσουν επιχειρήματα, αυτούς που σιωπούν δηλαδή έχει ελπίδα να κάνει κάτι πραγματικά καλό."
    Δεν θα μπορούσα να το πω καλύτερα!
    Αυτό είναι το ζητούμενο, να βρεθεί τρόπος να ξαναβρεθούμε σε έναν χώρο εμπιστοσύνης και δημιουργικότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Άντε λοιπόν, αφού μπήκες Θωμά να σε ρωτήσω: ποιοι είμαστε "εμείς" και ποιοι είσαστε "εσείς";
    Εδώ τουλάχιστον υπάρχουν άτομα με διαφορετικές προσεγγίσεις που ανταλλάσσουν απόψεις - απίστευτο έ;
    Γι αυτό μας ομογενοποιείς σε συμπαγείς και προφανώς ...συμπαγώς αντιτιθέμενες ομάδες - κάτι έλεγα για αυτοματισμό...
    Γιατί άραγε "μπήκες" Θωμά; Την αλήθεια κι ας πονάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. leo, δεν υπάρχει νομίζω απάντηση στην συνήθεια - μόνο ίσως μια καινούργια καλύτερη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. επειδή μίλησες για σιωπή Δραγασάκη...
    από τη τελευταία Αυγή...(και δεν ειναι λίγες οι ομιλίες που κάνει...)

    Σε πρόσφατη ομιλία σας αναφερθήκατε στην ανάγκη μιας «βιώσιμης αναδιάρθρωσης του χρέους με ρήτρα απασχόλησης». Ποια τα βασικά στοιχεία μιας τέτοιας αναδιάρθρωσης;

    Για την έννοια της «βιωσιμότητας» μιλήσαμε ήδη. Αυτή προσδιορίζεται από τη συνολική πολιτική, τον τρόπο παραγωγής και διανομής του πλούτου καθώς και από το ύψος των ετήσιων τόκων, ώστε οι καταβαλλόμενοι τόκοι να αφήνουν χώρο για δημόσιες επενδύσεις, κοινωνική πολιτική κ.λπ.

    Με τη ρήτρα απασχόλησης, τώρα, εννοώ το εξής: ας υποθέσουμε ότι έχουμε επιτύχει τη διαγραφή ενός μεγάλου μέρους του χρέους. Η δυνατότητα εξυπηρέτησης του υπολοίπου θα είναι συνάρτηση της κατάστασης της οικονομίας και της απασχόλησης. Αν η οικονομία είναι σε ύφεση, το χρέος, αν και «κουρεμένο», δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί. Χρειάζεται λοιπόν μια τέτοια ρήτρα. Θα πληρώνουμε ανάλογα με το αν η οικονομία πηγαίνει καλά και η ανεργία μειώνεται. Αν η οικονομία είναι σε ύφεση και η ανεργία αυξάνεται, οι δόσεις θα πρέπει να μειώνονται ή να παγώνουν.

    Θωμάς Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Γιώργος
    Ενείς είμαστε αριστεροί..εσείς είστε περίπου αριστεροί. Μη φοβάστε δεν έχετε κανέναν αριστερό αυτοματισμό. Στο λέω μια χαρα την έχετε πάρει τη δεξιά στροφή σας...απλά πραγματα και όχι αυτοματοποιημένα.
    Βεβαίως και δεν ομογενοποιώ πρόσωπα και καταστάσεις.Ευτυχώς υπάρχουν ανθρωποι που προβληματίζονται, ευτυχώς...
    "μπήκα" Γιωργο για να δω εως που φθανει η δεξιά στροφή σας...και στο λέω πάει πολύ μακρυά.

    Θωμάς Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιώργο,
    όταν η ισοροπία έχει χαθεί ενεργοποιείτε ο αυτοματισμός. όταν υπάρχει έλλειμα ξεωρητικής επεξεργασίας και ανάλυσης της σύγχρονης πραγματικότητας υπάρχει ο αυτοματισμός.
    Ας πούμε σήμερα πραγματικοί απόκληροι και προλετάριοι είναι οι μετανάστες. ούτε συμμετέχουν ούτε ασφαλώς εκπροσωπούνται απο το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ-συριζα που ισχυρίζονται πως εκφράζουν την εργατική τάξη. Προφανώς ακόμη αυτοί έχουν μείνει να θεωρούν προλετάριους τους εργολάβους οικοδομών που απασχολούν μετανάστες ή τους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ένα κράτος κοινωνικής πρόνοιας6 Φεβρουαρίου 2011 στις 8:57 μ.μ.

    Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Καθηγητή Βιοχημείας, Τμήμα Βιολογίας Πανεπιστημίου Πατρών

    Ζητάς π.χ. ένα κράτος κοινωνικής πρόνοιας, ή «αντιμνημονιακές» λύσεις για την οικονομική κρίση με διαγραφή του χρέους κι έξοδο από τις τοκογλυφικές Ε.Ε.-ΟΝΕ, πριν, δηλαδή, μας πετάξουν σαν στυμμένη λεμονόκουπα; Είναι «αντεθνικό», «εθνικά εσωστρεφές», «οικονομικά επιζήμιο» για τη χώρα μας, σου λένε τα κόμματα των ελίτ ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ, ΔΗΜ.ΣΥ., ΔΗΜ.ΑΡΙ. Είναι «ευτυχία το μνημόνιο», σε τρελαίνει ο κ. Πάγκαλος!

    Ολο το αρθρο....
    http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=248611

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_33_06/02/2011_431589

    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_06/02/2011_431359
    http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_06/02/2011_1294375

    Γιαννης Καλαιτζής
    http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=248673

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιωργος Ζαμπέτας

    "Ο Πενηντάρης"
    Αφιερωμ'ενο σε όλη τη "γεροντονεάζουσα" νεολαία της αριστεράς (προόδου,ορθόδοξης,ανανεωτικής,μεταμοντέρνας,και νεωτερικής)

    Οταν δεν "συμβιβάζεσαι" με την ηλικία σου, 50αρηδες και βάλε-στα "κάγκελα" των blogs (προφανώς συνταξιούχοι-αργόσχολοι-τεμπέληδες της γνώσης-*τρομάρα τους!!)μνημονιακοί τε και αντιμνημονιακοί.
    Σιγουρα η νεα γενιά θα σαρώσει τα πάντα και είθε να πετάξει στα σκουπίδια όλα τα "σκύβαλα" που καμώνονται τους "γιατρούς" της κοινωνίας!


    *Τι άλλο μπορεί να είναι, άνθρωποι που όλη μέρα δεν κάνουν τιποτε άλλο απο τον να "παίζουν" με τα ηλεκτρονικά μέσα στο "κόσμο" της επικοινωνίας τους και "παριστάνουν" και τους "αλτρουιστές" της αμεσοδημοκρατικής λειτουργίας.
    Δυστυχώς έκλεισαν τα "καφενεία" προφανώς γιατί η πρέφα ήταν δύσκολη!
    "οικογενειακές" υποχρεώσεις,προφανώς δεν έχετε,οι προσωπικές σας? τόση "τοξίνη" μαζεμένη (50 φεύγες και βάλε)βρείτε κάπου αλλού να διοχετεύσετε τα δηλητήρια σας έλεος πια!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ενώ εσύ ας πούμε είσαι δουλευταράς δεν γράφεις σε blogs, είσαι νέος και ωραίος, φέρνεις το καινούριο, και φυσικά επόνυμος με κουκούλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ZOFOS,
    όχι άλλο κάρβουνο ρε φίλε
    ο καταγγελτικός σου λόγος μας συντάραξε
    ο ηλικιακός σου ψευδοεφηβισμός μας μαχαίρωσε
    δώσε μας και την χαριστική βολή τώρα
    πές μας και ψευτοαριστερούς να πλαντάξουμε στο κλάμα
    υποκλίνομαι στον PSOFO σου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Για εναν "διάλογο" χρειάζονται πάντα 2...and more.

    Δώσε βάση στη πενιά!

    1.δρόμος Χιτζάζ.(νύχτωσε χωρίς φεγγάρι)

    Στην προκείμενη περίπτωση έχουμε ενα διάλογο απο δύο rational fools.
    "Που βρίσκεται ο σταθμός?ρωτάει ενας περαστικός.
    Εκεί κατω του λές δείχνοντας το ταχυδρομείο,και μήπωςμπορείτε να μου ταχυδρομήσετε αυτό το γράμμα,μια και είναι στο δρόμο σας?-Ναι,σου απαντάει,αποφασισμένος να ανοίξει τον φάκελλο για να δεί αν περιέχει κάτι ενδιαφέρον...βλέπεις που βιαστήκατε ν ανοίξετε το γράμμα και οι δυό σας,παρ οτι ρωτήσατε για τον "σταθμό"(ψιλα γράμματα θα μου πείτε..,κατα το "Ψιλή βροχή" του Β.Τσιτσάνη που το "εγραψε" για κάποιον αλλαζόνα καλλιτέχνη...)
    2.δρόμος Ρεστης(Συνεφιασμένη Κυριακή)

    Οι πολιτικοί συγγραφείς εχουν καθιερώσει ενα αξίωμα συμφωνα με το οποίο,αφου διαμορφωθεί ενα σύστημα διακυβέρνησης και αφου "τοποθετηθούν" ολα τα φίλτρα ελέγχου,ξεκινούν με μια υπόθεση..every man ought to be supposed a knave!(εν ετει 1901....)
    'Αναπαράγεται" κατι διαφορετικό σε όλα τα blogs της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ!!!(για να μην ενοχλείσε) απο όλα αυτά που έχουν γραφτεί κατι ψιλοαιώνες πρίν...και εμφανίζονται ως καινοτομίες σήμερα ???

    3.Jazz
    Νόμος Λε Σαπελιέ 1791 δύο χρόνια μετά τη Γαλλική επανάσταση,τι έλεγε άραγε αυτός ο νόμος???
    Για το γνήσιο της υπογραφής και νομάς(όπως το κεφάλαιο ανα τους αιώνες),και οργανικός τεμπέλης(ως γνήσιο "πατροκτόνο τέκνο του"),και ψευτοαριστερός,για να μη σε βάλουμε να πλαντάξεις στα γέλια!!
    εγώ ο ψευτοαριστερός ZOFOS εσυ ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ psofos

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU