Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Έλληνες στα σύννεφα



του Σταύρου Θεοδωράκη*

Το ξέρω είναι ιεροσυλία αλλά θέλω να σας θυμίσω τι έλεγε ο Ανδρέας για τον Καντάφι. Ήταν το 1977 όταν  ο Παπανδρέου επισκέφθηκε την Λιβύη. «Δεν είναι στρατιωτική δικτατορία, το αντίθετο μάλιστα… Πρόκειται για μια διακυβέρνηση στα πρότυπα του δήμου των αρχαίων Αθηναίων». Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Ανδρέας, όποτε του δινόταν η ευκαιρία, ανέφερε τον Μουαμάρ ως «μαχητή της ελευθερίας» και «μεγάλο ηγέτη και ελευθερωτή». Την ίδια άποψη επαναλάμβαναν τότε και όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Από τον Τζουμάκα και τον Άκη μέχρι τον Μένιο και τον Γεννηματά. Στις «Γιορτές νεολαίας» του ΠΑΣΟΚ μάλιστα, «η Λιβυκή επανάσταση» ή αλλιώς η «Μεγάλη Αραβική Λιβυκή Σοσιαλιστική Λαϊκή Τζαμαχιρίγια», είχε τα δικά της κιόσκια όπου πουλούσαν σημαίες, αφίσες του Μουαμάρ μαζί με το «πράσινο βιβλιαράκι» του (κάτι σαν το «κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο» αλλά προς το πιο γελοίο). Άλλωστε αυτό το κακοτυπωμένο και κακομεταφρασμένο «πράσινο βιβλιαράκι» ήταν από το 1977 μέρος της επίσημης πασοκικής διδακτέας ύλης και το έβρισκες υποχρεωτικά σε όλες τις Τοπικές και Κλαδικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ (ναι αυτό το «πράσινο βιβλιαράκι» που τώρα καίνε στην Τρίπολη αλλά και στην Αθήνα οι επαναστατημένοι Λίβυοι).

Τα θυμάμαι και θλίβομαι αλλά έτσι ακριβώς είχε συμβεί. Η χώρα και κυρίως η «προοδευτική παράταξη» (από το «κέντρο» και το ΠΑΣΟΚ μέχρι την «άκρα» αριστερά) θεωρούσε τον Καντάφι ως σύμμαχο και κυρίως ως φίλο και σύντροφο (την συμμαχία μπορείς αν είσαι και λίγο κυνικός να την δικαιολογήσεις, την φιλία με ένα δικτάτορα όμως πώς να την χωνέψεις;). Ποιος πραγματικά είναι (ή μήπως ήταν;) ο Καντάφι το μαθαίνουμε αυτές τις μέρες έστω και από σπόντα. Τελευταίο του επίτευγμα ο βομβαρδισμός των εξεγερμένων πολιτών του! Αυτό που μένει να μάθουμε είναι ποιοι είμαστε εμείς. Πόσα ψέματα έχουμε πει στους εαυτούς μας; Πόσους παραλογισμούς έχουμε υπερασπιστεί; Πόσους λαϊκισμούς έχουμε εκθρέψει; Και σήμερα που είναι μέρα γενικής απεργίας και είμαστε απαλλαγμένοι από τις ταπεινές σκέψεις της καθημερινότητας ας χαραμίσουμε λίγη από την επαναστατικότητα μας για να σκεφθούμε μήπως συνεχίζουμε να ζούμε μέσα στα ψέματα. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι αν συνεχίσουμε έτσι σε 20-30 χρόνια ένας άλλος δημοσιογράφος θα γράφει για τις αυταπάτες των Ελλήνων του 2011. Και το κείμενο του μπορεί να μην βγάζει γέλιο αλλά κλάμα.


* πηγή: protagon.gr

6 σχόλια:

  1. Κάνε με προφήτη να σε κάνω πλούσιο
    τα στερνά τιμούν τα πρώτα.
    Θα είχε ενδιαφέρον να μας έγραφε ο Θεοδωράκης ποια ήταν άραγε η δική του άποψη εκείνη την εποχή.
    Φοβάμαι πως ήταν και αυτός στοιχισμένος σε αυτά που σήμερα είναι τιμητής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το κείμενο δε μου άρεσε καθόλου. Και πάλι ξεχνάμε όσα θετικά επιτεύχθηκαν στο καθεστώς. Τόσα χρόνια γιατί δε μιλούσε κανένας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ δειμος

    και ποιος σε ρώτησε ρε κολλητέ? Λίβυος είσαι? ή μουσουλμάνος?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν χρειαζεται ο Σ. Θεοδωρακης να πηγαινει τοσο πισω. Μελη της Σοσιαλιστικης Διεθνους ηταν και ο Μουμπαρακ και ο Μπεν Αλι, με προεδρο τον ΓΑΠ. Δεν ειδα τον ΓΑΠ να αγχωνεται πριν εξεγερθουν οι λαοι με το οτι μελη της Διεθνους του ειναι 30-40 χρονια αρχηγοι κρατων χωρις εκλογες.

    Δ.Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμε, πόσο ηλίθιος ή φασίζων γελοίος μπορείς να γίνεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ δειμος

    Αφού μπορώ να "γίνω" και ηλίθιος και φασίζων,μπορεί να διανοηθεί το φιλολογικού ενδιαφέροντος μυαλό σου, και τι άλλο θα μπορούσα να γίνω?
    Πάντως ποτέ "πρόθυμος" ή "χρήσιμος" ευρωλιγούρης.

    Συνέχισε την "προσπάθειά" σου για ένα "βιοποριστικό" blog σαν το δικό σου.
    Κατά τα λοιπά φρόντισε να διδάξεις έστω και για μια φορά τους "μαθητές" σου "γνώση" αν κατέχεις κανένα δράμι από αυτό το "είδος"

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU