Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Το Μνημόνιο που θα υπογράφαμε [1]: Μια κριτική & Τα αμείλικτα νούμερα



Λέμε "όχι στο μνημόνιο των άλλων" αλλά ποιο είναι "το δικό μας μνημόνιο"; Όσοι θεωρούν ότι δεν χρειάζεται να δανειστούμε από κανέναν, προφανώς δεν τους απασχολεί και η υπογραφή κάποιας δανειακής σύμβασης ή μνημονίου... Για όλους τους υπόλοιπους το ζήτημα -  καθημερινά περιγράφεται ως αντιμνημονιακός αγώνας - είναι ότι το γνωστό μνημόνιο (Ι και σύντομα, ΙΙ) αλλά και τα σχετικά μεσοπρόθεσμα μέτρα "δεν βγαίνουν", "δεν έχουν το σωστό μείγμα μέτρων", "είναι αντιλαϊκά" , "είναι κατοχικά" κλπ. 

Το "όχι στο μνημόνιο" λοιπόν, τουλάχιστον των μη λαϊκιστών, εννοεί λογικά ότι αυτό το μνημόνιο δεν είναι σωστό: εκμεταλλεύεται ας πούμε την πλεονεκτική θέση των δανειστών απέναντί μας για να επιβάλλει ένα συμβόλαιο δανεισμού, ακριβό και μη αποτελεσματικό, περίπου κερδοσκοπικό, που παγιώνει την εξάρτησή μας από τον δανεισμό και τα διαδοχικά, παρόμοιας λογικής μνημόνια που αναπόφευκτα θα ακολουθούν όσο το χρέος θα αυξάνεται αντί να μειώνεται. Κι αυτό, πάλι ας πούμε, συμφέρει τους βόρειους εταίρους μας είτε τους προστατεύει από το αναπόφευκτο μελλοντικό κούρεμα μειώνοντας τις απώλειες είτε τους δίνει χρόνο για να θωρακιστούν απέναντι στην χρεοκοπία μας, αναβάλλοντας την για όσο χρειάζεται με το αζημίωτο.

Ωραία!

Ένα χρόνο τώρα αυτά συζητάμε.

Κανείς όμως δεν περιγράφει το δικό μας μνημόνιο
Αυτό που εμείς θέλουμε να διαπραγματευτούμε, αυτό που διασφαλίζει την εξυπηρέτηση του χρέους χωρίς να φέρνει τόσο μεγάλη ύφεση και λιτότητα, που κατανέμει σωστά τα βάρη, που ανοίγει προοπτικές πλεονασματικών χρόνων και επιστροφής στην ανάπτυξη, που μειώνει τα ελλείμματα φορολογώντας κλιμακωτά τον πλούτο και όχι οριζόντια το εισόδημα, που περικόπτει σπατάλες και πελατειακά βολέματα και όχι τα φτωχά εισοδήματα και την λαϊκή κατανάλωση κλπ κλπ 
Το μνημόνιο που μετουσιώνει την κριτική σε πρόταση, το μνημόνιο που διεκδικούμε και διαπραγματευόμαστε έναντι των άλλων συναινώντας μεταξύ μας ότι είναι προς το συμφέρον μας.
Η σειρά κειμένων "Το Μνημόνιο που θα υπογράφαμε" θα προσπαθήσει να φωτίσει μια τέτοια προσέγγιση από οποιαδήποτε δυνατή σκοπιά. Ξεκινάμε με δυο παλαιότερα -από τριμήνου- αλλά ακόμη επίκαιρα κείμενα παρατηρήσεων του Γιώργου Προκοπάκη με αφορμή δηλώσεις στελεχών της Δημοκρατικής Αριστεράς μετά από συναντήσεις με κυβερνητικούς παράγοντες στα πλαίσια των "αποπειρών συναίνεσης"  του Έλληνα πρωθυπουργού.

του Γιώργου Προκοπάκη

1. Μια κριτική

[Με αφορμή τις δηλώσεις Δημήτρη Χατζησωκράτη μετά την συνάντηση με Γ. Παπακωνσταντίνου στις 2/3/11]


Μετά τη συνάντηση με το ΥΠΟΙΚ για το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής ο Δ.Χ. εκπροσωπών τη Δημοκρατική Αριστερά έκανε σύντομες δηλώσεις (βλ. http://www.ananeotiki.gr/el/readText.asp?textID=5663). Θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις για να μπορούμε να κάνουμε πολιτική περί τα οικονομικά επί της ουσίας.


Από ποιο δρόμο για την διέξοδο;
Από τις δηλώσεις:
Υποστηρίξαμε ότι μόνο μέσα από μια ενιαία προσπάθεια Ελλάδας -ΕΕ μπορεί να υπάρξει διέξοδος.
Θεωρώντας ότι η φράση αυτή δεν είναι η σύγχρονη εκδοχή της ξύλινης γλώσσας, τη μεταφράζω:
Η όποια λύση υπάρξει θα είναι μέσα από τις αγορές, στις οποίες προσερχόμεθα με ισχυρούς υποστηρικτές. Οι υποστηρικτές μας, για να μπορούν να μας υποστηρίξουν να αντικρίζουμε μαζί τις αγορές, μας λένε φιλικά, πατρικά, επιτακτικά ή εκβιαστικά ότι τα ελλείμματά μας το 2015 πρέπει να είναι 3% του ΑΕΠ. Αφού θα πάμε μαζί, συμφωνούμε στον ποσοτικό στόχο.
Υπάρχει άλλη μετάφραση της φράσης από τις δηλώσεις;
Οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη (π.χ., ελλείμματα 5%) σημαίνει ότι τις αγορές πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε μόνοι. Γι αυτό και συμφωνούμε στον ποσοτικό στόχο.
Εφ’ όσον συμφωνούμε με τον στόχο, συμφωνούμε και με τα συμπαρομαρτούντα: το 2015 πρέπει να έχουν βρεθεί από τον προϋπολογισμό €22 δισ. Όποιος δεν θέλει να “βγάλει” το ευτελές ποσόν των €22 δισ από τον προϋπολογισμό, ας δηλώσει από πού θα βρει όσα δεν θέλει να “βγάλει” για να μπορεί να κάνει την περίφημη ενιαία προσπάθεια με την ΕΕ. Διαφορετικά, η φράση είναι τελικά η σύγχρονη εκδοχή της ξύλινης γλώσσας και η πολιτική δεν διαφέρει επί της ουσίας από αυτήν των συντρόφων της Κουμουνδούρου.


Ποια ενιαία πολιτική με ΕΕ;
Η αμέσως επόμενη φράση στις δηλώσεις:
Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα πρέπει να αξιώσουν την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου, τη μείωση των επιτοκίων και την έκδοση ευρωομολόγου και να αποκρούσουν, με τη διαμόρφωση των απαραίτητων συμμαχιών, τη συνταγματική κατοχύρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Υποθέτω ότι η αναφορά γίνεται όχι στο ευρωομόλογο υποδομών (που περίπου έχει συμφωνηθεί), αλλά στο ευρωομόλογο τύπου Γιούνκερ-Τρεμόντι το οποίο μετά βδελυγμίας αποτάσσονται οι εταίροι μας οι οποίοι έχουν το απαραίτητο στοιχείο για να βρεθεί διέξοδος: πλεονάσματα!
Θεωρώ ότι η τοποθέτηση αυτή συνιστά αυτοπαγίδευση της ελληνικής πολιτικής. Η επιμήκυνση το μόνο που κάνει είναι να μας επιτρέπει να υπάρχουμε, υπό την έννοια ότι αποσύρει το βραχνά να χρειασθεί να βγούμε και να δανειστούμε €85 δισ κάποια χρονιά. Τίποτε άλλο! Αν επιτύχουμε την επιμήκυνση θα χρειάζεται απλώς αναχρηματοδότηση ένα ευτελές ποσόν της τάξεως των €45 δισ ετησίως (στην καλύτερη περίπτωση), περίπου διπλάσιο του μεγίστου που αναχρηματοδότησε ποτέ η χώρα όταν οι μύγες ήτανε παχειές. Η επιμήκυνση αντιμετωπίζει εν μέρει το πρόβλημα ρευστότητας, ας πούμε, αλλά δεν κάνει τίποτε για το χρέος ούτε για τα ελλείμματα.
Το χαμηλότερο επιτόκιο προφανώς επιδρά θετικά στα ελλείμματα (άρα και στον ρυθμό αύξησης του χρέους). Πλην όμως, στην προκειμένη περίπτωση είναι ασπιρίνη στον καρκινοπαθή. Το αγριότερο όνειρό μας μπορεί να είναι η έκδοση ευρωομολόγου Γιούνκερ-Τρεμόντι €90 δισ, διακανονισμός των €110 δισ του Μνημονίου για επιμήκυνση αποπληρωμής τη Δευτέρα Παρουσία (μαζί με το ευρωομόλογο), αμφότερα με επιτόκιο δεκαετούς γερμανικού ομολόγου(3% έναντι 5%). Η συνδυασμένη επίπτωση θα είναι ελάφρυνση του προϋπολογισμού κατά €4 δισ. Μέχρι τα €22 δισ για να μπορούμε να έχουμε ενιαία πολιτική με την ΕΕ έχουμε κάμποσο δρόμο ακόμη! [Αυτά με την προϋπόθεση ότι η ΕΚΤ δεν θα τραβήξει το χαλί με τα €95 δισ από τις ελληνικές τράπεζες, οπότε τα πάντα αλλάζουν.]
Η απαίτηση για χαμηλότοκα δάνεια για ποσά αστρονομικού ύψους (€100 - €300 δισ) υποθέτουν δύο πράγματα τα οποία απλώς δεν συμβαίνουν: (α) δυνατότητα να τυπώνεται χρήμα, (β) η πιστοληπτική ικανότητα του εγγυητή (εν προκειμένω οι πλεονασματικές χώρες της ευρωζώνης) είναι ανεξάρτητη του ύψους δανεισμού. Όπως και να το κάνουμε, τελικά ιδιωτικά χρήματα πρέπει να "σηκωθούν” για να χρηματοδοτηθούν προγράμματα σωτηρίας κρατών ύψους μισού ή ενός τρισ. Ξαναγυρνάμε λοιπόν εκεί που ήμασταν: αν δεν βελτιώσει την πιστοληπτική της ικανότητα η Ελλάδα (να βρει αυτά τα περιώνυμα €22 δισ, χρόνος μπαίνει – χρόνος βγαίνει) όλα τα σχετικά με τη σύμπλευση με την ΕΕ είναι κενολογίες.
Δοθέντων των ανωτέρω, τι πρόβλημα έχουμε με την ενδεχόμενη συνταγματική πρόβλεψη για όριο στα ελλείμματα; Μπορεί να μη συμφωνήσουμε, αλλά γιατί είναι casus belli και βγάζουμε σπυράκια;


Με ποια πολιτική διαφωνούμε;
Πάλι από τις δηλώσεις:
Εμείς υπογραμμίσαμε ότι είμαστε αντίθετοι με τις ασκούμενες πολιτικές της κυβέρνησης.
Όταν συζητάς κοιτώντας από ψηλά τον προϋπολογισμό, με ποιες πολιτικές διαφωνείς; Για να βοηθήσω, θα καταγράψω τις δικές μου διαφωνίες.
Μεταξύ 2009 και 2010 μειώθηκαν τα έσοδα του κράτους από άμεση φορολογία φυσικών και νομικών προσώπων κατά €4.1 δισ. Το 2009 συρρικνώθηκε η οικονομία κατά περίπου €5.5 δισ (τα έσοδα άμεσης φορολογίας του 2010 αφορούν κυρίως εισοδήματα του 2009). Είναι ο απόλυτος παραλογισμός τα αντιστοιχούντα φορολογικά έσοδα να είναι το 75% της συρρίκνωσης. Αυτό σημαίνει ότι το συγκεκριμένο Υπουργείο Οικονομικών είναι απολύτως αποτυχημένο και το φορολογικό πλαίσιο είναι απολύτως ακατάλληλο για τη συγκυρία. Ξανά θα μιλάμε για την περίφημη φοροδιαφυγή και τη μαύρη οικονομία;
Υποτίθεται ότι η παραοικονομία είναι το 30% του ΑΕΠ. Αναλογικά, έχει χάσει το ΥΠΟΙΚ €4.2 δισ άμεσων φόρων. Τα πήρε και με το παραπάνω με το “εύκολο” ΠΟΕ (€5.5 δισ επί δικαίων και αδίκων) και τους ακόμη ευκολότερους φόρους κατανάλωσης (κι ο πακιστανός πληρώνει φόρους για τα τσιγάρα του).
Αν διαφωνούμε με την εικόνα αυτή, γιατί δεν το λέμε φωναχτά και να πούμε στις κάμερες στο περιστύλιο της Βουλής “να καθίσουμε μαζί να αλλάξουμε το όλο πλαίσιο μέχρι το 2015 για να αλλάξει η πολιτική αυτή”.
Το 2010 ξοδεύτηκαν σχεδόν €2 δισ για νοσηλεία δημοσίων υπαλλήλων (με τα δημόσια νοσοκομεία και τους γιατρούς πληρωμένα από άλλα κονδύλια)! Έλεος! Αν το 10% των 800.000 υπαλλήλων χρειάσθηκε νοσηλεία, αυτή κόστισε €25.000 για τον καθένα! Αυτό μπορεί να αλλάξει χωρίς κάποιος να ενσκύψει στο συγκεκριμένο πρόβλημα; Δηλαδή, χωρίς να μπει στα συγκεκριμένα υπουργεία που εμπλέκονται και τα κάνει όλα άνω-κάτω;
Το 2010 δόθηκαν επιχορηγήσεις περίπου €5.3 δισ σε διάφορους δημόσιους οργανισμούς και ΔΕΚΟ για να επιτελέσουν το έργο τους. Μπορεί να μειωθεί αυτή η δαπάνη (χωρίς να μειωθεί το παραγόμενο έργο) χωρίς να συζητήσει κανείς τα συγκεκριμένα; Όταν το ΥΠΟΙΚ ζητάει να το συζητήσει, εμείς γιατί σφυρίζουμε επαναστατικά;
Το 2010 δόθηκαν επιχορηγήσεις €10.4 δισ στα ασφαλιστικά ταμεία (πλην Δημοσίου βέβαια - πέρα από την ανάληψη χρεών, τις εισφορές ασφαλισμένων και εργοδοτικές εισφορές). Μπορεί να καθόμαστε και να μοιτάμε σα χάνοι, μαζί με την κυβέρνηση, αυτήν την κατάσταση; Το απίθανο είναι ότι ο ΟΓΑ, για 650.000 αγρότες (μαζί και οι τσιφλικάδες και ο Κοκκινούλης) επιχορηγήθηκε με κάπου €5 δισ. Δηλαδή, κάπου €7.500 (ή δύο ετήσιες συντάξεις του ΟΓΑ) ο κάθε αγρότης! Με ποιο τρόπο θα αλλάξει αυτό; Όταν το ΥΠΟΙΚ βάζει το ζήτημα στο τραπέζι, εμείς γιατί διαφωνούμε;
Οι παραπάνω διαφωνίες μου με τον τρόπο που “τρέχει” το κράτος συμποσούνται σε κάπου €15 δισ, συγκρίνοντας με τη διαχείριση της Δανίας ή της Αυστρίας (για να μη πάμε στη Γερμανία). Άντε, τα μισά να πούμε - χωρίς να έχουν κοπεί οι μισθοί ή οι συντάξεις, χωρίς να έχουν παταχθεί τα φαινόμενα υπερτιμολογήσεων στις προμήθειες, χωρίς να έχει ενσκύψει ο νεοφιλελευθερισμός! Εντελώς συμπτωματικά, όλοι οι τομείς που αναφέρθηκαν είναι τα κατ’ εξοχήν πεδία ανάπτυξης πελατειακών σχέσεων και διαφθοράς!
Αν αντί να διαφωνούμε γενικώς και αορίστως με τις πολιτικές της κυβέρνησης, αλλάζαμε το γήπεδο και το ζήτημα ετίθετο ως: είναι δυνατόν να εκπονηθεί ένα πρόγραμμα αλλαγής του κράτους μέχρι το 2015 ώστε αυτά τα οφθαλμοφανή να απαλειφθούν, ποια θα ήταν η βαρύτητα του πολιτικού μας λόγου; Παράλληλα δε να θέσουμε το ζήτημα λελογισμένου και οργανωμένου περιορισμού του κράτους, της ανάπτυξης, της αξιοποίησης ή εκποίησης δημόσιας περιουσίας.
Μια και τόφερε η κουβέντα, αφιερωμένο ειδικά σε όσους εξανίστανται με τη σύνδεση των ΔΕΚΟ και των συνδικαλιστών τους: Το 2010 κατεβλήθησαν €604 εκατ για Αντιπαροχή στο Ασφαλιστικό της ΔΕΗ. Θυμίζω ότι ο Βενιζέλος (και είναι ακόμη πολιτικός στην κεντρική σκηνή!) για να πετύχει την εισαγωγή της ΔΕΗ στο ΧΑΑ, έδωσε (σε δόσεις) το σύνολο της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου στα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων της ΔΕΗ. Δώδεκα χρόνια μετά, οι δόσεις πληρώνονται ακόμη (με τόκους βέβαια), εν μέσω κρίσης και με 32.000 νέους ανέργους κάθε μήνα. Βλέπετε, ο εθνικώς υπερήφανος Έλλην παραμένει υπερήφανος όταν η δημόσια περιουσία εκποιείται για να ενισχυθεί ένα πολύ μικρό κομμάτι των εργαζομένων, μακράν κάθε προβλεπόμενης ανάγκης του, αλλά προσβάλλεται βάναυσα και παύει να είναι υπερήφανος όταν ζητείται η εκποίηση για να μη πετιούνται 33.000 νέοι άνεργοι κάθε μήνα στο δρόμο.


Η ανάπτυξη ως ασσανσέρ;
Κυκλοφορεί η φιλολογία για την έλλειψη αναπτυξιακών μέτρων κλπ. Για αναστροφή της ύφεσης λένε και οι δηλώσεις. Αν η ανάπτυξη ήταν ασσανσέρ, θα πατούσαμε ένα κουμπί και θα πηγαίναμε στον όροφο που θέλουμε! Δυστυχώς δεν είναι.
Υποθέτω ότι ως αριστεροί, δεν μιλάμε για την αύξηση του ΑΕΠ και μόνον (ανάπτυξη είχαμε, με δανεικά και κατανάλωση όμως), αλλά για παραγωγή πλούτου (που θα φέρει θέσεις εργασίας, φορολογικά έσοδα, θα έχει και πολλαπλασιαστικά φαινόμενα). Δυστυχώς, με κάποιο τρόπο πρέπει να χρηματοδοτηθεί αυτή η ανάπτυξη. Ως γνωστόν, με πορδές δεν βάφονται τα αυγά! Για να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη πρέπει να μπορείς να ελέγξεις τα ελλείμματά σου για να έχεις την πολυτέλεια των “καλών” ελλειμμάτων που θα σπρώξουν την ανάπτυξη. Ξαναγυρνάμε από κει που ξεκινήσαμε: βρες €22 δισ από τον προϋπολογισμό και να κάνουμε παπάδες!


Και λοιπόν;
Η συζήτηση, διαβούλευση ή ό,τι άλλο είναι αυτό που ζήτησε ο Παπακωνσταντίνου για το Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής είναι κατά τη γνώμη μου ευκαιρία. Ευκαιρία για ανάδειξη ουσιαστικών ζητημάτων (θα ακουγόταν υπερφίαλη η κατάθεση ολοκληρωμένων προτάσεων).
Αν ήταν στο χέρι μου, θα ήθελα να μπορώ να επανέλθω με το εξής πλαίσιο:
1. Η διέξοδος θα έχει υποχρεωτικά ΚΑΙ ευρωπαϊκή σφραγίδα
2. Συμφωνία με την ανάγκη αναπροσαρμογής ώστε να εξευρεθούν €22 δισ το 2015 (και εσαεί)
3. Πλην του ενιαίου μισθολογίου, καμιά οριζόντια παρέμβαση πια
4. Αλλαγή του φορολογικού συστήματος
5. Πλήρης απελευθέρωση όλων των επαγγελμάτων και των αγορών
6. Εγκαθίδρυση ουσιαστικής ανεξάρτητης εποπτικής λειτουργίας παντού
7. Πάση θυσία εξυγίανση των Ταμείων
8. Πάση θυσία εξυγίανση του κυκλώματος Υγεία
9. Εκποίηση όλων των κινητών και δυνάμει κινητών αξιών ιδιοκτησίας του Δημοσίου
10. Εγγύηση για τη λήψη όλων των δυνατών μέτρων για την διάλυση του πελατειακού κράτους
11. Δημιουργία προνοιακού δικτύου ασφαλείας για τους πληττόμενους από την κρίση
12. Αξιολόγηση εναλλακτικών μέτρων για την πραγμάτωση των 3-10
13. Δημιουργία (εικονικού) ταμείου ανάπτυξης
14. Αν ο στόχος του 2 (€22 δισ) δεν επιτυγχάνεται, λήψη περαιτέρω μέτρων
15. Όλα τα παραπάνω γίνονται βάση για κοινωνική και πολιτική συναίνεση
Τα παραπάνω απαιτούν (εκτός του αντικειμένου της διαβούλευσης) την κατάληξη σχετικά με τη επίλυση του τραπεζικού ζητήματος, μετά από αναδιάρθρωσή του.


Τι είναι πίσω απ’ αυτά;
Πέραν της συγκεκριμένης άποψης για το ρόλο μεταρρυθμιστικών δυνάμεων (όπως η δημοκρατική αριστερά – όχι το κόμμα κατ’ ανάγκην, η έννοια), υπάρχει και η εκτίμησή μου για τη συγκεκριμένη συγκυρία.
Η διέξοδος δεν μπορεί παρά να είναι μέσα από τις αγορές και την ΕΕ. Κάθε άλλη απόπειρα λύσης θα είναι καταστροφική. Στο πλαίσιο αυτό, η αναδιάρθρωση του χρέους είναι αναπόφευκτη (όπως άλλως τε είναι και στη λύση εκτός αγορών και ΕΕ!). Η αναδιάρθρωση με ελλείμματα θα είναι επίσης καταστροφική. Απλώς θα αναπαράγει πολύ σύντομα την κρίση χρέους.
Οι θυσίες της κοινωνίας και των πολιτών οι οποίες μπορεί να πιάσουν τόπο είναι αυτές οι οποίες θα οδηγήσουν σε μηδενικά ελλείμματα το συντομότερο δυνατόν, ώστε να είναι δυνατή η αναδιάρθρωση με όρους που θα προδιαγράφουν μια (ελάχιστα ίσως) αισιόδοξη επόμενη μέρα -πάντως προβλέψιμη.
Μπορεί κάποιος να πει ότι κάτι τέτοιο είναι η ελεγχόμενη χρεοκοπία. Ας είναι!


2. Τα αμείλικτα νούμερα
[Με αφορμή δηλώσεις του Φ. Κουβέλη μετά την συνάντηση με τον ΓΑΠ στις 8/3/11]


Υποστηρίζουμε ότι η διεκδίκηση της χώρας πρέπει να είναι συγκεκριμένη, σαφής, με ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο.
Τα μέτρα του 2010 οδηγούν στο η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο. Όμως, με το κλείσιμο του 2010 για να συνεχίσει να υπάρχει η Ελλάδα σε κατάσταση οριακή όσον αφορά τις αντοχές των Ελλήνων, ακόμη και εάν δεν χρειαζόταν να πληρώσει ούτε ένα ευρώ σε τόκους, έπρεπε να δανεισθεί το ποσόν των €11.648.000.000. Δηλαδή, για κάθε ένα ευρώ που εισπράττει το Δημόσιο πρέπει να βρίσκονται άλλα είκοσι τρία ευρωλεπτά, μόνο και μόνο για να συντηρηθεί μια κατάσταση οριακή! Επειδή πρέπει να πληρώνονται και οι τόκοι βέβαια, το Δημόσιο για να συντηρήσει την οριακή κατάσταση για κάθε ευρώ που εισπράττει πρέπει να βρίσκει άλλα σαράντα εννέα ευρωλεπτά.
Δηλαδή, αν με κάποιο μαγικό τρόπο το χρέος της Ελλάδας είχε μηδενισθεί την Πρωτοχρονιά του 2010, το πολύ σε δύο χρόνια η οριακή κατάσταση θα γινόταν αβάσταχτη.
Αυτό που καλούμε τον πρωθυπουργό να διεκδικήσει είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να θέλουμε ούτε εμείς! Χωρίς την δραστική αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας (δηλαδή, τη δραματική αναστροφή της σχέσης έσοδα - δαπάνες ώστε να προκύψουν πλεονάσματα), η συγκεκριμένη διεκδίκηση μεταφράζεται στη δυνατότητα να δανειζόμαστε (από τις αγορές; από τους εταίρους;) ώστε η σημερινή οριακή κατάσταση να γίνεται χειρότερη χρόνο με το χρόνο.
Ο συνδυασμός όλων των μέτρων που υποτίθεται διεκδικούμε (μείωση επιτοκίου, ευρωομόλογο Γιούνκερ-Τρεμόντι) και με την επιμήκυνση που θα βοηθήσει τον δανεισμό μας, το μέγιστο που μπορεί να βελτιώσει την οριακή κατάστασή μας είναι κάπου €4 δισ το χρόνο. Δηλαδή, για κάθε ευρώ που εισπράττει το δημόσιο αντί για σαράντα εννέα ευρωλεπτά θα χρειάζεται να βρίσκει μόνον σαράντα ένα!


Η Ελλάδα οφείλει να αντέξει κι άλλο! 
Κυρίως οφείλει να προχωρήσει με τον ταχύτερο δυνατό ρυθμό στις μεταρρυθμίσεις εκείνες που θα αλλάξουν το Δημόσιο από βαρέλι δίχως πάτο σε μηχανισμό που θα καθορίζει, θα εποπτεύει και θα διαφυλάττει το πλαίσιο δραστηριοποίησης των Ελλήνων (αλλά και ξένων). Με ισότητα, διαφάνεια, ισονομία και δικαιοσύνη.
Για να γίνει αυτό απαιτείται όχι πολιτική και κοινωνική συναίνεση, αλλά συστράτευση. Η συναίνεση και η συστράτευση είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης: δεν είναι δυνατές με τη διαιώνιση του πελατειακού κράτους, χωρίς την εμπιστοσύνη των πολιτών ότι βάζουν πλάτη για την κοινωνία και όχι για τους Καρχιμάκηδες.


Πρέπει να υπάρξει μια συνολική αντιμετώπιση του χρέους, με αναδιάρθρωση η οποία θα αφορά και στην επιμήκυνση και στο επιτόκιο και σε κάθε περίπτωση στην έκδοση ευρωομολόγου.
Με την αυστηρή κυριολεξία του όρου, κάθε ένα από τα τρία μέτρα συνιστά αναδιάρθρωση του χρέους, πλην όμως έχει επικρατήσει με τον όρο αναδιάρθρωση να αναφερόμαστε στη μείωση του χρέους με τον ένα ή άλλο τρόπο (δηλαδή διαπραγμάτευση με τους δανειστές για ανταλλαγή του παλιού χρέους με νέο, μικρότερο, και βέβαια διαφορετικούς όρους αποπληρωμής – κοινώς haircut).
Εάν στόχος είναι η αποφυγή της αναγκαστικής χρεοκοπίας, το φλέγον πρόβλημα της Ελλάδας, το οποίο κατ’ εξοχήν επιδέχεται πολιτική λύση (άρα μπορεί να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις συνόδους κορυφής), είναι η δυνατότητα της χώρας να εξυπηρετήσει το χρέος της (και να χρηματοδοτήσει το έλλειμμά της) μετά τα μέσα του 2012, οπότε και θα έχουν τελειώσει τα €110 δισ του Μηχανισμού Στήριξης. Ακόμη και εάν το δάνειο της Τρόικα φύγει από την εικόνα (π.χ., παράταση της περιόδου χάριτος), η Ελλάδα θα χρειασθεί να δανεισθεί τουλάχιστον €21 δισ το δεύτερο εξάμηνο του 2012 και τουλάχιστον €32 δισ το 2013. Κάτι τέτοιο, με τα σημερινά δεδομένα είναι απολύτως αδύνατον (τουλάχιστον με μονοψήφιο επιτόκιο). Η πορεία των μεταρρυθμίσεων στη χώρα και της δημοσιονομικής συγκράτησης επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του αδυνάτου.
Αν διαβάσουμε την αποστροφή για μια συνολική αντιμετώπιση του χρέους ως αίτημα για συνέχιση της βοήθειας των εταίρων μας (και του ΔΝΤ) για εύλογο χρονικό διάστημα μετά τα μέσα του 2012, είμαστε εν τάξει! Ας μη ξεχνάμε ότι οι παλιές οφειλές της Ελλάδας δεν είναι διακανονίσιμες στο πλαίσιο Συνόδου Κορυφής, απουσία των δανειστών μας. Αν αυτή η βοήθεια είναι το ευρωομόλογο (Γιούνκερ-Τρεμόντι), πάλι είμαστε εν τάξει! Πλην όμως, το εύλογο χρονικό διάστημα ορίζεται μέχρι κάποια στιγμή στο πρώτο εξάμηνο του 2015 (εάν δεν απαιτηθεί να καταβληθεί εν τω μεταξύ ούτε ευρώ για τα δάνεια του Μηχανισμού Στήριξης, τα €110 δισ).
Ξαναγυρνάμε πάλι στα ίδια: πλεονάσματα (σημαντικά πρωτογενή τουλάχιστον) μέχρι το 2015, αλλιώς όλα είναι μάταια. Επειδή το μάταιο είναι προφανές, το κρίσιμο στη διαπραγμάτευση του πρωθυπουργού είναι η δυνατότητά του να πείσει ότι θα υπάρχουν πλεονάσματα το 2014. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, την απουσία, πολιτικής τουλάχιστον, συναίνεσης και χωρίς πειστικό πλάνο δημοσιονομικής προσαρμογής, η Ελλάδα προσέρχεται στις Συνόδους Κορυφής γυμνή! Το μόνο της όπλο είναι το ντόμινο που θα ακολουθήσει την πιθανή χρεοκοπία. Δυστυχώς!
Μια τεχνική λεπτομέρεια: Μείωση επιτοκίου είναι δυνατή μόνον εάν οι Γερμανία – Γαλλία αναλάβουν την πιστοληπτική “δυσχέρεια” των υπολοίπων εταίρων.


Ο πρωθυπουργός οφείλει να διεκδικήσει με σαφήνεια, επιμονή και συστηματικότητα τη συνολική αντιμετώπιση όλου του χρέους της Ελλάδας.
Η έμφαση δική μου.
Τον Μάιο 2012 η Ελλάδα θα χρωστά:
1. €110 δισ στο Μηχανισμό Στήριξης
2. €250 δισ σε άλλους δανειστές
- €65 δισ στα χέρια της ΕΚΤ, η οποία προσπαθεί να το ξεφορτωθεί
- €50 δισ σε ελληνικές τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία
- €135 δισ σε τρίτους δανειστές
(€50-€60 δισ εκτός Ευρωζώνης, €90-€100 δισ εντός Ευρωζώνης)
Πώς μπορεί ο πρωθυπουργός ή ο οποιοσδήποτε να διεκδικήσει τη συνολική αντιμετώπιση όλου αυτού του χρέους; Αυτή η αθώα φράση (προφανής η ανάγκη για κάτι τέτοιο!) απλώς σημαίνει ανακατανομή πλεονασμάτων – ελλειμμάτων στην Ευρωζώνη. Περαιτέρω, σημαίνει μεταφορά πλεονασμάτων ύψους μέχρι €90 δισ (ονομαστική αξία – το κομμάτι του ΔΝΤ στο 1 και το 2.3.1) εκτός Ευρωζώνης! Τόσο απλά! Μήπως βάζουμε πολύ δύσκολα στον πρωθυπουργό, ειδικά μέχρι τις 25/3;
Ακόμη και στην περίπτωση που βρισκόταν τρόπος να γίνει κάτι τέτοιο, θα υπήρχε ένα πρόσθετο – τεράστιο – κόστος σωτηρίας των ελληνικών τραπεζών και ταμείων.
Σε κάθε περίπτωση, μόνον παράφρονες θα συναινούσαν σε μια τέτοια λύση, όσο τα ελλείμματα της Ελλάδας δεν είναι υπό αυστηρότατο έλεγχο. Ξαναγυρνάμε λοιπόν στα ίδια: πλεονάσματα όσο πιο σύντομα γίνεται ώστε να μπορεί να έχει κάτι να πει ο πρωθυπουργός με σαφήνεια, να είναι επίμονος και συστηματικός.


Τι σημαίνει πλεονάσματα;
Πολύ απλά σημαίνει συνδυασμό αύξησης εσόδων και μείωσης δαπανών κάπου €22 δισ ετησίως (για έλλειμμα 3%) έως τουλάχιστον €29 δισ ετησίως (για πλεονάσματα), μετά από το ξεκαθάρισμα όλων των παλιών αμαρτιών (χρέη ΟΤΑ, Ταμείων, ΔΕΚΟ, Νοσοκομείων). Κι αυτό το πολύ απλό για μια οικονομία που είχε το 2010 καθαρά έσοδα €51.2 δισ και πρωτογενείς δαπάνες €51.7 δισ.
Η ραγδαία αύξηση της πίτας (υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης) απλώς δεν πρόκειται να υπάρξει μέχρι το 2014 – τουλάχιστον δεν πρόκειται να το πιστέψει κανείς! Τι μπορεί να γίνει λοιπόν;
Ας αρχίσουμε από τα εύκολα (που λέει ο λόγος!):
1. Αύξηση εσόδων (θεωρητικά υπάρχει δυνατότητα μέχρι €4 δισ από φοροδιαφυγή)
2. Μείωση κόστους εξυπηρέτησης χρέους (€13.2 δισ το 2010, €18 δισ το 2015) – θεωρείται ότι έχει αποκλεισθεί η επαναγορά από EFSF
- €3.8 δισ από μείωση επιτοκίου Μηχανισμού στήριξης και €90 δισ ευρωομόλογο (Γιούνκερ-Τρεμόντι)
- €3.3 δισ από πώληση €50 δισ δημόσιας περιουσίας και επαναγορά χρέους
3. Μηδενισμός όλων των επιχορηγήσεων (ΔΕΚΟ κλπ), κάπου €3 δισ το 2010
4. Μείωση λειτουργικών δαπανών και ψιλά, κάπου €1 δισ
Γενικό σύνολο προφανών παρεμβάσεων (απολύτως μέγιστο): €15 δισ.Μένουν ακόμη €7 έως €14 δισ τα οποία πρέπει να εξευρεθούν από:
1. Αναδιάρθρωση των Ασφαλιστικών Ταμείων (όλης της αλυσίδας: παροχές, συντάξεις – πλην δημοσίου, φάρμακα, νοσοκομεία), €12.3 δισ το 2010
2. Κόστος μισθοδοσίας (στενού) δημοσίου, €16.5 δισ το 2010
3. Συντάξεις δημοσίου, €6.3 δισ το 2010
4. Κοινωνική προστασία, €3.4 δισ το 2010
Δυστυχώς, εξαντλήσαμε τα κονδύλια πρωτογενών δαπανών! Εξαιρώντας την κοινωνική προστασία, από ένα σύνολο δαπανών €35 δισ απαιτείται η εξοικονόμηση τουλάχιστον €7 δισ, δηλαδή “συρρίκνωση του κράτους” κατά τουλάχιστον 20% (ή 40% αν περάσουμε σε πλεόνασμα). Ακόμη και στην περίπτωση της μέγιστης απόδοσης των “προφανών” παρεμβάσεων, η συρρίκνωση πρέπει να είναι σημαντικά μεγαλύτερη για να ισοσταθμισθεί η επίπτωση στα έσοδα.


Τι θα πει συναίνεση;
Οι στόχοι της κυβέρνησης πρέπει να είναι:
1. Μεγιστοποίηση του οφέλους από επιμήκυνση, επιτόκιο, ευρωομόλογο
2. Δημιουργία μηχανισμού για την επόμενη μέρα, μετά τα μέσα 2012 οπότε θα έχουν εξαντληθεί οι πόροι του Μηχανισμού Στήριξης
3. Λήψη όλων των δυνατών μέτρων για σωτηρία του τραπεζικού συστήματος
4. Εκπόνηση και εκτέλεση αξιόπιστου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής
Δυστυχώς, η συγκυρία είναι τέτοια ώστε είναι αδύνατον να υπάρξει διέξοδος κόντρα στις Γερμανία-Γαλλία. Για όποια πολιτική δύναμη ή κοινωνική ομάδα τόσο η χρεοκοπία όσο και η μακροχρόνια βαθειά ύφεση δεν είναι επιθυμητές, η στήριξη στην επίτευξη αυτών των στόχων είναι υποχρέωση. Η προσπάθεια για συναίνεση είναι υποχρέωση!
Η συναίνεση είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης. Οι όροι για συναίνεση πρέπει να είναι:
1. Εκπόνηση κάθετων (αντί οριζόντιων) παρεμβάσεων για το πρόγραμμα δημοσιονομικής εφαρμογής
2. Αναδιάρθρωση και ενίσχυση του δικτύου κοινωνικής προστασίας για όσους πλήττονται από την κρίση
3. Πολιτική παρεμβάσεων στο τραπεζικό σύστημα (πέραν των πολιτικών πιέσεων για παράταση της ενίσχυσης ρευστότητας από ΕΚΤ) για τη σωτηρία του συστήματος και όχι των μετόχων ή των τραπεζιτών (π.χ., πίεση μέσω των διαθέσιμων εγγυήσεων για αναδιάρθρωση, αλλαγή ρόλου – από τοκογλυφικό σε αναπτυξιακό εργαλείο – και εξορθολογισμό)
4. Εγγυήσεις (π.χ., εγκατάσταση μηχανισμών) για διάλυση του πελατειακού κράτους
5. Εγκαθίδρυση ανεξάρτητων και ισχυρών εποπτικών και ελεγκτικών αρχών για ρύθμιση των δραστηριοτήτων από τις οποίες αποχωρεί το κράτος και ενίσχυση των υπαρχουσών (π.χ., ΡΑΕ, ΕΚ)
Οι όροι για συναίνεση δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Είναι οι απαραίτητες συνθήκες τόσο για την επιτυχία των στόχων (που θα έπρεπε να έχει η κυβέρνηση μεσούσης της κρίσεως), όσο και κυρίως για την επίτευξη και κοινωνικής, πέραν της πολιτικής, συναίνεσης.


Τι δουλειά έχει ένα αριστερό κόμμα με τη συναίνεση;
Οι όποιες εξελίξεις τους επόμενους 15 μήνες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Η αναγκαστική χρεοκοπία μας βάζει σε άγνωστα νερά, με πιθανή κατάληξη την Αλβανία του Χότζα! Η αναγκαστική (για τους εταίρους μας) σωτηρία της Ελλάδας υποθηκεύει το μέλλον για τουλάχιστον 20 χρόνια – πιθανότατα για πολύ περισσότερα! Κι αυτό αφού προηγηθούν πέντε έως επτά χρόνια βαθειάς ύφεσης και εξαθλίωσης. Η ταχύτατη και οργανωμένη μεταρρύθμιση της οικονομίας και κοινωνίας είναι η προοπτική που δίνει προτεραιότητα στον πολίτη ώστε να υπάρξει ομαλή εξέλιξη (ακόμη κι αν αυτή είναι η ελεγχόμενη χρεοκοπία, με ελλείμματα υπό έλεγχο) με ορατό (από κάποια στιγμή και μετά) χρονικό ορίζοντα. Ακόμη και ένα μικρό κόμμα της αριστεράς μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στις απαραίτητες αλλαγές για τη μεταρρύθμιση.
Η κρισιμότητα της κατάστασης επιβάλλει την σαφή τοποθέτηση έναντι των πραγματικών ζητημάτων. Ή είσαι μέρος της λύσης ή όχι! Εάν η προσπάθεια αποτύχει, λίγη σημασία έχει αν είχες συναινέσει ή όχι. Εάν όμως επιτύχει, έχει τεράστια σημασία εάν ήσουν μέρος της λύσης και μάλιστα καταλύτης. Οι όροι της συναίνεσης αφ’ ενός είναι το κομμάτι που λείπει από την κυβερνητική πολιτική (λόγω των βαριδιών του παρελθόντος του δικομματικού κράτους) ώστε να έχει πιθανότητα επιτυχίας το εγχείρημα και αφ’ ετέρου συνιστούν από μόνοι τους ουσιαστική μεταρρύθμιση της κοινωνίας.


Και το δια ταύτα
Για όλα τα παραπάνω προτείνεται η επιθετική πρωτοβουλία για την επίτευξη της συναίνεσης. Αντί να τη ζητάει η κυβέρνηση για να θολώσει την εικόνα της αποτυχίας, πρέπει να την αξιώνει η κοινωνία με όρους που να έχουν σημασία γι’ αυτήν. Μπορεί να βγει η Δημοκρατική Αριστερά μπροστά;



40 σχόλια:

  1. Λοιπόν, τη ΔΑ τη στηρίξαμε ακριβώς για να υπάρχει μία δύναμη που θα μιλάει και θα ενεργεί με την πειστικότητα του Προκοπάκη. Δυστυχώς, κατέληξαν αυτές οι φωνές να είναι μειοψηφικές, και ασχολούμαστε με το αν περνάμε ή όχι το 3% για να βγει βουλευτής ο Χατζησωκράτης, αυτό τη μάρανε την ελληνική κοινωνία! Οι τρεις μήνες που πέρασαν από τη συγγραφή αυτού του κειμένου (το οποίο δεν είχα διαβάσει τότε, ευτυχώς Γιώργο που το ανέβασες) υπήρξαν κρίσιμοι, και χάθηκαν. Το κίνημα των αγανακτισμένων δε βρήκε κάποια λογική φωνή, μεταρρυθμίσεις δεν έγιναν, η κυβέρνηση άλλαξε προς το κομματικότερο. Θα ήθελα να πιστέψω ότι η έκκληση που απηύθυναν Leo-Γ.Αντωνίου από το ιστολόγιο του Leo θα εισακουσθεί, δεν έχω όμως λόγους να αισιοδοξώ. Ταυτοχρόνως, οι «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ διερευνούν, απ' ό,τι ακούγεται, τη δυνατότητα νέων πολιτικών πρωτοβουλιών, οι οποίες δε θα έχουν καθόλου αριστερό πρόσημο έτσι όπως κάθεται στη γωνία και παρακολουθεί η Αριστερά. Υπάρχει Plan B, ή θα καθόμαστε να απελπιζόμαστε με την απραξία του κόμματος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αν δεν μας αρέσει η πολιτική επιβολής συνεχών φόρων που προτείνει το μεσοπρόθεσμο (και εμένα δεν με συγκινεί ιδιάιτερα) πρέπει να αντιπροτείνουμε γενναίες περικοπές δαπανών

    προτείνω λοιπόν:

    -κατάργηση παροχών των ασφαλιστικών ταμείων για τον κλάδο πρωτοβάθμιας υγείας και επιχορήγηση των νοσοκομείων απευθείας από τον προυπολογισμό με ένα ποσοστό ανάλογο με τις δυνατότητες της χώρας
    -συγχωνεύσεις στο δημόσιο με απολύσεις
    -πάγωμα των στρατιωτικών δαπανών

    αν δεν κοπούν μαχαίρι δαπάνες που αποτελούν μάλιστα και εστία τεράστιας διαφθοράς δεν θα λυθεί το πρόβλημα

    με μειώσεις 5-10% , υποτιθέμενους "εξορθολογισμούς" κτλ δεν υπάρχει σωτηρία...

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τώρα όσον αφορά την Δημοκρατική Αριστερά μην περιμένετε και πολλά πράγματα

    είναι εμφανές πως το πράγμα πάει για συγκρότηση ενός καλού ΣΥΝ χωρίς τις γραφικότητες του Τσίπρα και τις ακρότητες των συνιστωσων

    ένας χώρος υποδοχής ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν με το μνημόνιο μετριοπαθώς και παραδοσιακών αριστερών που απεχθάνονται τα γιαουρτώματα και τους προπυλακισμούς

    ουσιαστικά η ΔΗΜ.ΑΡ. λέει στον κόσμο ψηφίστε εμας γιατί τουλάχιστον ο πρόεδρός μας έχει σοβαρότητα

    και ενώ η μεταρρυθμιστική πτέρυγα της ΔΗΜ.ΑΡ, κάνει αρκετό θόρυβο στο διαδίκτυο προς τα έξω ακούγεται μόνο η παραδοσιακή πτέρυγα

    Αλέξανδρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εψαξα αρκετα αλλα το βρηκα.
    Λοιπον ησυχαστε!

    1. Μια παλια ρηση : "αν εχεις οικονομικο προβλημα μην απευθυνθεις στους οικονομολογους!!!". Ευτυχως, οπως και ο Γ. Προκοπακης, ειμαι Μηχανικος του ΕΜΠ.
    2. Αγαπητοι, ολοι οι υπουργοι Οικονομικων και οι οικονομολογοι των τηλεπαραθυρων λενε περιπου ".. το πρωτογενες μας έλλειμμα /πλεονασμα,.. συμφηφιστικοι λογαριασμοι,... και αλλες τετοιες ορολογιες-παπαριες για να παραπλανησουν τους πολιτες, ιδιως τους λειτουργικα αναλφαβητους.
    3. Για να καταλαβω τι μου γινεται προσεγγιστικα,κατηρτισα τον παρακατω πινακα με τις εξης υποθεσεις (που για λογους απλοτητας υποθετω οτι θα συμβουν με καποιο μαγικο τροπο) επι 15 ετη :
    α. θα εχουμε συνεχη αναπτυξη του ΑΕΠ 2%(και οχι συλλογικη καταθλιψη)
    β. θα εχουμε συνεχη πλεονασματα της ταξης των 15 εως 13 δις(στην πραξη μετα το 2018).
    γ. θα επιστρεφουμε κεφαλαιο 5 δις το ετος.
    δ. θα δανειζομαστε με 3%
    ΕΤΟΣ ΧΡΕΟΣ ΤΟΚΟΙ 3% ΜΕΙΩΣΗ ΚΕΦ. ΤΟΚΟΙ+ΚΕΦ. ΑΕΠ 2% ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ %ΑΕΠ
    1 340 10.2 5 15.2 230.00 6.61%
    2 335 10.05 5 15.05 234.60 6.42%
    3 330 9.9 5 14.9 239.29 6.23%
    4 325 9.75 5 14.75 244.08 6.04%
    5 320 9.6 5 14.6 248.96 5.86%
    6 315 9.45 5 14.45 253.94 5.69%
    7 310 9.3 5 14.3 259.02 5.52%
    8 305 9.15 5 14.15 264.20 5.36%
    9 300 9 5 14 269.48 5.20%
    10 295 8.85 5 13.85 274.87 5.04%
    11 290 8.7 5 13.7 280.37 4.89%
    12 285 8.55 5 13.55 285.98 4.74%
    13 280 8.4 5 13.4 291.70 4.59%
    14 275 8.25 5 13.25 297.53 4.45%
    15 270 8.1 5 13.1 303.48 4.32%
    βλεπουμε οτι το απαιτουμενο πλεονασμα ειναι:
    για το 1ο ετος: 10.2 5=15.2 (6.61% του ΑΕΠ υψους 230.00)
    8.1 5=13.1(4.32%του ΑΕΠ υψους 303.48)
    Αρα οταν αυτα συμβουν με πολυ δουλεια, αναπτυξη, εξαγωγες, μειωση δαπανων δημοσιου, αυξηση εσοδων κ.λ.π.(και οχι με καποιο μαγικο τροπο) και διαρκως (χωρις τις γνωστες παλινδρομησεις της "παιδικης ηλικιας" της χωρας) για 15 ετη, το 2026 το χρεος θα εχει κατελθει απο 340 δις στα 270 δις σε ποσοστο 89%του ΑΕΠ υψους 303.48 δις.
    Αρα αποδεικτηκε και μαθηματικα οτι ο βελτιστος συνδυασμος λυσεων για την μειωση του χρεους ειναι αναπτυξη, φορολογια στην μεγαλο/μεσο/αστικη ταξη και δημευση κερδων μαυρης οικονομιας(μονο το κυκλωμα στημενων αγωνων ειχε τζιρο 3 δις), δραστικη μειωση δημ. δαπανων, σταθερο και μεγαλο πλεόνασμα και δανεισμος με επιτοκιο 2-3%. Ηθλελα να τονισω την σημασια της αναπτυξης (λ.χ. απο ετησιο ελλειμα 2 δις στα αγροτοκτηνοτροφικα να παμε σε πλεονασμα βιολογικων, συμβατικων , χωρις πολλες επενδυσεις,εξυπνες επενδυσεις,λ.χ. η BIC εξαγει το 85% της παραγωγης της, ηλεκτροπαραγωγη, η αδεια στην ΡΑΕ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΕΤΟΣ ΜΕ ΜΕΣΟΝ!!...)Αυτα.
    Κατι αναλογο βρηκε και ο Γ.Προκοπακης σε ενα διαγραμμα του.
    Ειπαμε οτ ανεβαινει κατεβαινει, ας ευχηθουμε με 2πλασια ταχυτητα.

    Αφωτιστος Φιλλελην, ερασιτεχνης οικονομολογος, Μηχανικος της κοινης Λογικης

    Υ.Γ. Να ασχοληθουμε με την ουσια δηλ. πως να κανουμε νεους πολιτικους σχηματισμους.Καλυτερα με τον Προκοπακη παρα με τον Βαρουφακη! (αφηστε που ηταν και συμβουλος του ΓΑΠ 2004-2006)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ιδου ενα κοινο σημειο συμφωνιας ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ.

    Έκτακτη φορολόγηση όσων διετέλεσαν υπουργοί, βουλευτές, διευθυντές κρατικών υπηρεσιών κ.λπ. από το 1974 και μετά, και οι οποίοι αποδεδειγμένα βρέθηκαν με σημαντική υπεραξία σε καταθέσεις και ακίνητα, πρότεινε σήμερα ο υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Γιάννης Ραγκούσης, με αφορμή την κατάρτιση του νέου φορολογικού νομοσχεδίου.

    «Η κυβέρνηση, εν όψει του νέου φορολογικού νομοσχεδίου, έχει την απόλυτη υποχρέωση απέναντι στον ελληνικό λαό να προχωρήσει σε κάτι το οποίο θα δημιουργήσει μια πραγματική αίσθηση κάθαρσης, μια πραγματική αίσθηση Νέμεσις», καθώς αυτό που τώρα πληρώνουν οι πολίτες είναι «η σκοτεινή πλευρά της Μεταπολίτευσης» δήλωσε στον ρ/σ Real και συγκεκριμένα πρότεινε:«Όσοι από το '74 και μετά, με τον έναν ή τον άλλο ρόλο, με τη μία ή την άλλη ιδιότητα, συμμετείχαν και ευνοήθηκαν από τη μεγάλη αναπτυξιακή εξέλιξη που έζησε η χώρα, πρέπει να υποστούν μία πραγματική, μία ουσιαστική και, γιατί όχι, βαριά, έκτακτη φορολόγηση της υπεραξίας που αποκόμισαν είτε μέσω κινητών είτε μέσω ακίνητων αξιών».

    Όπως εξήγησε, «πρέπει όλοι όσοι από το '74 και μετά είχαν την ευχέρεια να συμμετέχουν και να ευνοηθούν από αυτή τη μεγάλη αναπτυξιακή εξέλιξη της χώρας να υποβληθούν σε μία βαριά θυσία, η οποία πιστεύω ότι αν δεν συμβεί τότε δεν θα έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση ώστε πραγματικά να ηρεμήσει η κοινωνία, να έλθει η κοινωνική γαλήνη».

    Αναφορικά με το ποιοι θα πρέπει να φορολογηθούν, ο κ. Ραγκούσης απάντησε: «Όλοι όσοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν χρηματίσει από το 1974 και μετά υπουργοί, βουλευτές, κρατικοί αξιωματούχοι, διορισμένοι ή αιρετοί είτε στο κεντρικό κράτος είτε στην Αυτοδιοίκηση, διευθυντές εφοριών, πολεοδομιών, διευθυντές του ΕΣΥ και οι οποίοι αποδεδειγμένα, από το σημείο και μετά που απέκτησαν τις θέσεις ευθύνης, βρέθηκαν -με όχι παράνομους τρόπους- με μία σημαντική υπεραξία είτε στις καταθέσεις είτε στα ακίνητα».

    «Αυτοί πρέπει να υποστούν ένα μεγαλύτερο βάρος από τους υπόλοιπους, μία έκτακτη φορολόγηση, η οποία είναι συνδυασμένη με αυτή τη μεγάλη και αναντίληπτη ιστορική πραγματικότητα της μεγάλης ανάπτυξης της Μεταπολίτευσης, αλλά η οποία όμως παρήγαγε ένα σωρό δημοσιονομικά απορρίμματα που αυτή τη στιγμή εμείς ως κυβέρνηση και η σημερινή γενιά είμαστε υποχρεωμένοι να διαχειριστούμε με μόνη αιτιολογική βάση ότι πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε τη χρεοκοπία της χώρας» υπογράμμισε.


    http://www.tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%AD%CE%BA%CF%84%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B7-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%87%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%E2%80%9974-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC

    Αφωτιστος Φιλλελην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αφώτιστε, γιατί επαναλαμβάνεις τα σεντόνια που έγραψες και σε άλλα κείμενα; Αυτό λέγεται trolling και διαλύει το διάλογο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ KAI ΔΙΑΦΘΟΡΑ
    1. Είναι άγνωστο το ακριβές μέγεθος των κερδών της “βιομηχανίας” της διαφθοράς ως ποσοστό του ΑΕΠ. Μερικοί ισχυρίζονται ότι κυμαίνεται από 6 έως 10% του ΑΕΠ. Πρόσφατα, εκτιμάται ότι η παραοικονομία στην χώρα μας προσεγγίζει το 40% του ΑΕΠ."Το συμπέρασμα που εξάγεται από σχετική μελέτη που εκπόνησε για την Ελλάδα ο κορυφαίος μελετητής της «σκιώδους» οικονομίας παγκοσμίως, καθηγητής του πανεπιστημίου Johannes Kepler, στο Linz, στην Αυστρία, Φρίντριχ Σνάιντερ, στην οποία προβλέπεται ότι το 2011 η παραοικονομία θα προσεγγίσει τα 62,8 δισ. ευρώ ή το 25,8% του ΑΕΠ. Αντίστοιχα το κόστος διαφθοράς με βάση το ίδιο υπολογιστικό μοντέλο, αναμένεται να φθάσει πάνω από τα 27,3 δισ. ευρώ, έναντι 26,5 δισ. ευρώ, το 2010."
    2. Με το δεδομένο ότι και τα δύο μέρη ωφελούνται είναι εύλογο να υποθέσουμε ότι αυτός που χρηματίζει δημόσιο λειτουργό πρέπει να ωφελείται τουλάχιστον εξίσου, αν όχι περισσότερο, εκτός και αν βρίσκεται σε δεινή θέση (απειλή φυλάκισης, πτώχευσης κ.λ.π.) ή προσδοκά μακροπρόθεσμα οφέλη (πτώχευση ανταγωνιστών, δεσπόζουσα θέση στην αγορά, κ.λ.π.).
    3. Με βάση τον παραπάνω ”λογικό” κανόνα συναλλαγής, η οικονομική ζημία για το δημόσιο είναι τουλάχιστον διπλάσια (και για μεγάλα ποσά έως και 10πλάσια) του ποσού χρηματισμού δημόσιου λειτουργού. Την οικονομική ζημιά την καρπώνονται ως παράνομο και ανήθικο κέρδος ντόπιοι και ξένοι αντιπρόσωποι/έμποροι/προμηθευτές οπλικών συστημάτων, ιατρικού εξοπλισμού και υλικών, κ.λ.π. καθώς και μελετητικές και εργοληπτικές επιχειρήσεις που γιγαντώθηκαν την τελευταία 20-ετία.
    4. Επομένως, αν την περίοδο της τελευταίας 35-ετίας, με ένα διαρκές πρόγραμμα καταπολέμησης της διαφθοράς υπήρχε μείωση κατά 3% του ΑΕΠ των ποσών χρηματισμού δημόσιων λειτουργών, οι συνολικές δαπάνες έργων, μελετών ή προμηθειών θα μειώνονταν τουλάχιστον κατά 6% του ΑΕΠ ετησίως, με αποτελέσματα:
    Αύξηση της ταχύτητας εκτέλεσης ή/και εκτέλεση περισσότερων δημόσιων έργων
    Ενδεχομένως αύξηση της ποιότητας εφόσον είχε συσταθεί και λειτουργούσε αδιάφθορη αρχή ποιοτικού ελέγχου
    Μείωση του δημόσιου χρέους
    Ανακατανομή των ανακτημένων κονδυλίων για υγεία, πρόνοια, εκπαίδευση, έρευνα , επιχειρηματικότητα
    Το μέσο ΑΕΠ την τελευταία δεκαετία ανέρχεται σε 150 δις. Με μείωση μόλις κατά 6% του ΑΕΠ στις συνολικές δαπάνες έργων, μελετών ή προμηθειών θα εξοικονομούνταν τουλάχιστον ετησίως 9 δις και συνολικά 90 δις (το συνολικό ποσό που θα λάβουμε από την ΕΕ-ΔΝΤ είναι 110 δις).
    5. Ο χρηματισμός στα δημόσια έργα, τις μελέτες, την παροχή υπηρεσιών και τις προμήθειες διαπερνά κατακόρυφα και οριζόντια όλους του τομείς δημόσιας δραστηριότητας. Οι αιτίες είναι:
    Για τους δημόσιους λειτουργούς
    • Απόκτηση πρόσθετων εισοδημάτων για καλύτερη διαβίωση
    • Αντιμετώπιση των υψηλών εξόδων εκλογικών δαπανών
    • Η λειτουργία “αφανών εταιρειών” με σκοπό το επιχειρηματικό κέρδος, παράλληλα με την υπηρεσία –υποτίθεται- υψηλόβαθμου κρατικού λειτουργού
    Για τους ελεύθερους επαγγελματίες/επιχειρηματίες
    • Σε χαμηλότερα εισοδηματικά επίπεδα η επιβίωση της επιχείρησης
    • Σε υψηλότερα εισοδηματικά επίπεδα η εξασφάλιση “ζωτικού χώρου” ασφαλούς άσκησης των λειτουργιών της επιχείρησης στον δημόσιο τομέα με αντίστοιχη ζημία σε άλλες ανταγωνιστικές επιχειρήσεις και στη συνέχεια η δημιουργία νέων επιχειρήσεων για την κατάληψη και άλλων “ζωτικών χώρων” σε άλλους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, με κύριο πελάτη (ή πάροχο αδείας) το κράτος.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ KAI ΔΙΑΦΘΟΡΑ-2

    6. Τέτοιες οικονομικές πρακτικές, εκτός από την σημαντική επιβάρυνση της συνολικής αξίας έργου, μελέτης ή προμήθειας , άρα και του κρατικού προϋπολογισμού, διαχρονικά , έχουν σημαντικές εγκληματικές επιπτώσεις σε ανθρώπινο επίπεδο (στέρηση υγείας και ζωής) όπως αναφέρεται στο εδαφ. 8 και δυσμενείς επιπτώσεις στους μικρούς και μεγαλύτερους ελεύθερους επαγγελματίες/επιχειρηματίες που δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν τέτοιες πρακτικές λόγω π.χ. αρχών ή διαφορετικής κομματικής ένταξης και μερικές φορές επαχθείς επιπτώσεις (σταδιακή μείωση όγκου εργασιών, ζημιές, πτώχευση/διακοπή δραστηριοτήτων)
    7. Οι πολιτικοί και συνδικαλιστικοί χώροι με τα “ επαγγελματικά στελέχη “ανέκαθεν αποτελούσαν προνομιακούς χώρους γένεσης της διαφθοράς λόγω της μακρόχρονης καθημερινής συνύπαρξης των στελεχών και –επομένως –της οικειότητας των συμμετεχόντων και του κυνισμού που αναπτυσσόταν με την παραγωγή ενδοπαραταξιακής ή ενδοκομματικής ίντριγκας , την παροχή εκδουλεύσεων προς τα κατώτερα στελέχη και ψηφοφόρους, και δεν είναι ξεκάθαρο πως διαπλέκεται και παραμορφώνεται το εκάστοτε πολιτικό όραμα (αν υπήρχε;) μαζί με το προσωπικό όραμα για ανέλιξη, αναγνωρισιμότητα, πλουτισμό (νομιμοφανή ή παράνομο), επιρροή κ.λ.π.
    8. Η εγκληματική διάσταση της διαφθοράς σε ανθρώπινο επίπεδο
    Στο άρθρο ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ” Οι Τετρακόσιοι ” Η ΑΥΓΗ 01/08/2010 αναγράφoνται:
    “…Αλλά οποιοσδήποτε διοικεί σωστά μια χώρα, βρίσκεται καθημερινά μπροστά σε φρικτά διλήμματα: Να ξοδέψω δώδεκα εκατομμύρια για να βελτιώσω τον αυτοκινητόδρομο, βελτίωση που θα σώζει μια ζωή κάθε χρόνο επί δέκα χρόνια, ή να βάλω ακτινολόγους και μηχανές μαστογραφίας σε τρία κέντρα υγείας, που θα κοστίσουν δύο εκατομμύρια τον χρόνο και θα σώζουν δύο ζωές; Ή να ρίξω αυτά τα λεφτά σε άλλους τομείς -εκπαίδευση, πολιτισμό, περιβάλλον, επενδύσεις- που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής όλων; …., ο πιο σωστός τρόπος για να παίρνεις τέτοιες αποφάσεις είναι να κοστολογείς αυτό που δεν έχει τιμή. Έτσι λοιπόν, στις δυτικές κοινωνίες, αυτό που ακούγεται ως τρέχουσα τιμή για ένα χρόνο ζωής -καλής ποιότητας- ενός πολίτη είναι περίπου 100.000 ευρώ”(σημείωση Α.Φ. ας τα κάνουμε 50.000 )
    “…Από την άλλη, τα 50 δισ. ζημιά στη χώρα που προξένησαν οι Τετρακόσιοι στοίχησαν την ζωή σε 12.500 ανώνυμους πολίτες”(σημείωση ΑΦ ορθότερα
    50.000.0000.0000ευρώ:100.000 ευρώ/έτος x40έτη= 25.000 άτομα)
    * Ο Χρίστος Παπαδημητρίου (christos@cs.berkeley.edu) είναι καθηγητής της Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.


    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Πολυβωτης
    1. Δεν πωλω λευκα ειδη(σεντονια,...)
    2. Ο διαλογος δεν μπορει να αφορα μονον την αριστερα η την δεξια πτερυγα της ΔΗΜ. ΑΡ., για την οποια
    αδιαφορουν η πλεινοτητα των ανεξαρτητα σκεπτομενων πολιτων.
    3.Τα στοιχεια που παραθετω ειναι ουσιωδη και ενισχυουν την αναρτηση του Γ.Προκοπακη. Απαντηση δεν πηρα σε οτι εχω γραψει (ισως γιατι... τα ξερετε ολα και δεν επιζητειτε αλλες αποψεις).
    4.Αυτο που λειπει απο την κοινωνια μας ειναι η καλη πιστη και η κοινη λογικη (και απο την αριστερα το ηθος)
    5. Αν ενοχλειται καποιος θα πρεπει να ειναι ο (διαχειριστης)Γιωργος η ο Γ.Προκοπακης, οποτε να μου το πουν και να σταματησω να γραφω οτιδηποτε , αφου τα ξερετε ολα (παλια ασθενεια της ανανεωτικης αριστερας).
    6. Εκτος και αν ο διαλογος αφορα ενα κλειστο κυκλο, οποτε βγαινω απο το κλειστο club (members only).

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ Πολυβώτη, νομίζω ότι η συζήτηση, γίνεται σε λάθος βάση, πλέον.
    Η ΔΗΜΑΡ, αδυνατεί να κάνει πολιτική. Εχει το γνώθι σ'αυτόν. Δεν είναι επαρκής, για να σκεφτεί και να τα βάλει με την κρίση. Δεν θα γίνει ποτέ ο "εισηγητής" της λύσης του προβλήματος. Θα περιμένει, θα ακούσει από τους άλλους, θα δεί αν οι άλλοι "εκτιμούν" μία άποψη, θα εκτιμήσει αν η υιοθέτησή της άποψης αυτής, εκ μέρους της, της δίνει πόντους χωρίς να διακινδυνεύει να εκτεθεί και μετά ίσως προσχωρήσει στην άποψη.
    Το πρόβλημα όμως είναι ότι για να συμβεί κάτι τέτοιο, η άλλη άποψη, θα πρέπει αυτόνομα να βρεί τον δρόμο προς τα ΜΜΕ και να αποκτήσει "αναγνωρισιμότητα" από μόνη της. Δεν θα της δοθεί της άλλης άποψης, η υποστήριξη, από τον μηχανισμό της ΔΗΜΑΡ. Αυτός φυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού, για ιδίαν χρήσιν των στελεχών της.

    Προσωπικά, πήρα τις αποστάσεις μου και το ίδιο καλώ και οποιονδήποτε, ενδιαφέρεται, να απαντήσει στο πρόβλημα, συμπεριλαμβάνοντας πλέον στα προβλήματα και αυτό της "πολιτικής εκπροσώπησης" της ΛΟΓΙΚΗΣ, από την ΔΗΜΑΡ.

    Μόνοι μας και σε κόντρα με όλο το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης, κόντρα σε συναισθηματικά δεσμά, μπορεί κάτι να καταφέρουμε.
    Το ξέρω, τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, θα χλευάσουν αυτή την αποκοτιά "μας" και δεν θα την πρότεινα, αλλά δεν φαίνεται να μπορεί να γίνει διάλογος μαζί τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Αφώτιστε, μήπως δε σου έχει απαντήσει κανείς επειδή είναι δύσκολο να διαβαστούν τα μακρυνάρια; Και εν πάσει περιπτώσει, επαναλαμβάνοντάς τα δε θα μας αναγκάσεις να τα σχολιάσουμε. Με λίγη προσπάθεια μπορείς να βρεις τον τρόπο να κάνεις διάλογο, όχι έτσι όμως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στην ουσία το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, είναι το πρόβλημα "συντονισμού" των χωρών της περιφέρειας με τον ρυθμό της παγκοσμιοποίησης, την τελευταία δεκαετία.
    Οι χώρες εγκατέλειψαν το EQU που ήταν η αναλογούσα νομισματική πολιτική, με την συσχέτιση των ευρωπαικών κρατών - εθνών με την παγκοσμιοποίηση, με το ΕΥΡΩ-ΜΑΡΚΟ, νωρίτερα απ'ότι έπρεπε και οι συνέπειες, βγήκαν μπροστά με την πρώτη κρίση.
    Ισως η σωστή λύση να είναι αυτή. Να επιστρέψουμε σε κάποιας μορφής Ευρώ-Δραχμή, που η ισοτιμία της να καθορίζεται με την λογική του EQU και οι διακυμάνσεις της να βρίσκονται σε κάποια επιτρεπτά όρια.
    Αυτο μπορεί να γίνει είτε με την έξοδο από το ΕΥΡΩ και την αναβίωση του EQU -και όχι ίσως μόνο για μας-, είτε με την υιοθέτηση κοινής οικονομικής πολιτικής, που θα εξισορροπεί τα πλεονάσματα και τα ελλείμματα στο κέντρο και την περιφέρεια της Ευρωζώνης.
    Ολα τα άλλα , μου φαίνονται μάταια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Πολυβωτης
    "μήπως δε σου έχει απαντήσει κανείς επειδή είναι δύσκολο να διαβαστούν τα μακρυνάρια; "

    Διερωτωμαι: Τι εχεις διαβασει στην ζωη σου;

    Ου παντός πλειν ες Κόρινθον = δεν είναι όλοι ικανοί για ένα δύσκολο στόχο.

    Αφωτιστος Φιλλελην

    Υ.Γ. Παντως περιμενω απαντηση απο τον(διαχειριστη)Γιωργο και τονΓ.Προκοπακη,για το αν συμβαλλουν η οχι τα σχολια μου στην παρουσα αναρτηση του για την οικονομικη και οχι μονο κριση της χωρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Αφώτιστος
    Παρά το ότι οι κανόνες ευγενείας απαιτούν την τοποθέτηση του οικοδεσπότη (και γω φιλοξενούμενος είμαι) σχολιάζω.
    Βρίσκω τα σχόλιά σου σε πολλά σημεία εποικοδομητικά, σε μερικά δε εξαιρετικά. Επειδή πάντα ήμουν υπέρ της θέσης "η γραφή ξεκινάει από το στυλ", μετά το πρώτο σου που διάβασα εξοικειώθηκα και βρίσκω ότι, ακόμη κι αυτό το ανορθόδοξο έως εκκεντρικό στυλ, προσθέτει στα γραφόμενά σου.
    Πλην όμως, έχω συλλάβει τον εαυτό μου να σου ρίχνω και καντήλια όταν αρχίζω να διαβάζω ένα κείμενο που έχω ήδη διαβάσει. καντήλι έφαγες και όταν φευγαλέα διεπίστωσα διαφοροποίηση σε κάποιο σημείο κειμένου σου που νόμιζα ότι είχα διαβάσει. Αδίκησες τον εαυτό σου και μένα.
    Νομίζω ότι τόσο στις απόψεις σου όσο και σ' αυτούς που (θέλεις να) απευθύνεσαι θα έκανες καλό εάν επικεντρωνόσουν σε ένα (ή περισσότερα κατά περίπτωση) ζητήματα τη φορά.
    Προφανώς είμαι υπέρ του ανοικτού κλαμπ, διατηρώ όμως το δικαίωμα της καταβιβάσεως κανδηλίων. Όπως και συ άλλως τε.

    Αν καταλαβαίνω καλά, πρέπει να είμαστε (σχεδόν) σύγχρονοι στο Πλχ (εγώ 73-78). Χαίρομαι και γι αυτό.

    Γιώργος Προκοπάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Γιώργος Προκοπάκης

    Ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια. Ειμαι περισσοτερο σατιρικος συγγραφευς παρα αναλυτης η σχολιαστης. Αυτη η φορμα ταιριαζει καλλυτερα στην comix-σκεψη μου γιατι -ας μην ξεχναμε- ειμαστε τα μελη ενος πελωριου τσιρκου. Τα κριτηρια ενος καλου κειμενου μου ειναι : 1. παρεχει εγκυρες σχετικα πληροφοριες ; και 2. γελαω διαβαζοντας το;

    Χαιρομαι κι εγω που -αθελα σου, λογω συγκροτησης & ικανοτητων- ανηκεις στους αριστους μηχανικους της κοινης λογικης της γενιας μας και που γραφεις τοσο πολυ και τοσο καλα.
    Θα επαναλαβω και παλι:
    Αριστερα σημαινει ηθος (και αριστεια).

    Τα θελω καμμια φορα τα καντηλια μου, εξαλλου ειμαι ενας αφωτιστος μεσηλικας μηχανικος που ξεχναει τις αναρτησεις του, διαφορετικα θα ημουν δικηγορος! Οσο για τα κειμενα και τα σχολια μου ειναι παντα "work in progress" (γι' αυτο και μεταβαλλονται ελαφρως με τον χρονο, συνηθως λογω νεων στοιχειων η τρεχουσας επικαιροτητας).

    Αφωτιστος Φιλλελην

    ΥΓ Καλυτερα με τον Προκοπακη παρα με τον Βαρουφακη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γιώργο Προκοπάκη, δεν είμαστε εδώ για ευγένειες - η ουσία μετράει. Καλό είναι και το στυλ του Αφώτιστου αλλά οι πολλές επαναλήψεις κουράζουν - Αφώτιστε γράφε την γνώμη σου αλλά μην περιμένεις υποχρεωτικά απάντηση.
    Πολυβώτη ότι σε κουράζει προσπέρνα το.
    Κωστή, όπως πάντα βάζεις θέματα ουσιαστικά και κάθετα, αλλά φαίνεται ότι οι ρυθμοί πολλών άλλων είναι διαφορετικοί και πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους συμπόρευσης με όσους ενδιαφέρονται τουλάχιστον ειλικρινά.

    Μια μικρή παρέμβασή μου ήταν, κι ένα έχω να σας πω: καταλάβετε το μπλογκ, συζητήστε, πείτε ότι έχετε να πείτε και σε όποιον σας αρέσει, μην κολλάτε στα διαφορετικά στυλ, ας μείνουμε στην ουσία: την ανάπτυξη συμμαχιών και αντιπρότασης. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα!

    υγ Τα υπόλοιπα όταν ξανάχω ρεύμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Και κάτι ακόμα: συμφωνώ απόλυτα με τον Πολυβώτη που λέει: " τη ΔΑ τη στηρίξαμε ακριβώς για να υπάρχει μία δύναμη που θα μιλάει και θα ενεργεί με την πειστικότητα του Προκοπάκη".
    Πραγματικά αυτό είναι το θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Γιωργος
    Είμαστε εδώ αλλα λειπουν οι ενοχοι της ανανεωτικης αριστερας. Δεν επιζητω απαντηση απο εσας στα αιχμηρα μου σχολια. Εχετε αγωνιες για την πορεια της χωρας και για την ανανεωση της "ανανεωτικης αριστερας". Ποιος μηχανισμος θα εξελεγε λ.χ. τον Γ.Προκοπακη, αν το επθυμουσε, σε Βουλευτη; Δεν εχει ο ανθρωπος ενσημα στον κομματικο σωληνα η θερμοκοιτιδα.Δεν εχει κανει PhD στις ιντριγγες της ανανεωτικης αριστερας.

    Δεν προκειται, λοιπον, για ευγένειες μεταξυ μεσηλικων μηχανικων- αλλα για την πικρη αληθεια. Η ουσία -οντως-μετράει.

    Αφωτιστος Φιλλελην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ Αφώτιστος Φιλέλληνας
    Αφώτιστε, είναι ενδιαφέροντα αυτά που γράφεις αλλα:

    1ον) Δεν είναι στο σωστό χώρο. Επειδή είναι αυτόνομες τοποθετήσεις είναι πολύ άχαρες σαν post σε ένα άρθρο. Πιο κατάλληλο θα ήταν ένα blog.

    2ον) Η επανάληψη ίσως είναι η μητήρ της μαθήσεως αλλα σε ένα ιστοχώρο είναι άκρως ενοχλητική, κάτι σαν spam..

    φιλικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Λ. Σεπούλβεδα: Κυνικός ευφημισμός το ελληνικό χρέος (Αποσπασμα απο tvxs)
    "...Ποιος ο ρόλος της βίας σε αυτή την προσπάθεια αντίστασης;

    Η λέξη βία είναι ένας όρος απεχθής, εφόσον σήμερα οι μεγάλες οικονομικές δυνάμεις ασκούν μια βία απαίσια εναντίον των πολιτών. Όταν κάποιος περπατά στους δρόμους της Αθήνας και βλέπει ότι σε κάθε δέκα καταστήματα, τα τέσσερα ή τα πέντε είναι κλειστά, αυτό σημαίνει ότι διεξάγεται μια τρομερά βίαιη ενέργεια από το οικονομικό σύστημα ενάντια στην ελευθερία για εργασία, στην ελευθερία για συναλλαγή και στη ζωή των ανθρώπων που εργάζονταν σε αυτές τις επιχειρήσεις. Η απάντηση των πολιτών δεν μπορεί να είναι βίαιη με τη μορφή του ένοπλου αγώνα, γιατί η δύναμη του καπιταλισμού είναι πολύ ισχυρή. Αλλά, πρέπει να είναι βίαιη πνευματικά. Πρέπει να είναι μια πνευματική βία φοβερή, που θα εξηγήσει τις μεγάλες αλήθειες, το πώς έχουν τα πράγματα, ώστε να εξαλειφθούν στις ανθρώπινες σχέσεις και στην πολιτική οι ευφημισμοί που κρύβουν τις πραγματικότητες. Σήμερα, για παράδειγμα, χρησιμοποιείται ένας ευφημισμός που είναι πολύ κυνικός: το ελληνικό χρέος.

    Οι Έλληνες δεν χρωστάνε. Οι ελληνικές τράπεζες, ναι, έχουν ένα τεράστιο χρέος. Αλλά οι ελληνικές τράπεζες δεν είναι αντιπροσωπευτικές της ελληνικής δημοκρατίας, ούτε της θέλησης των πολιτών. Επομένως, αυτή η «αλήθεια», το «ελληνικό χρέος», είναι μια «αλήθεια» που έχει επιβληθεί με μια φοβερή βία στους Έλληνες πολίτες. Και η απάντηση πρέπει να είναι αυτή, της πνευματικής βίας. Μιας βίας του πνεύματος, για να αρχίζει να λέει τα πράγματα με το αληθινό τους όνομα..."

    Συμπερασμα: "να εξαλειφθούν στις ανθρώπινες σχέσεις και στην πολιτική οι ευφημισμοί που κρύβουν τις πραγματικότητες. "

    H "πολιτικη ορθοτητα" ειναι αντιδραστικη γιατι συγκαλυπτει την πραγματικοτητα.Οπως συγκαλυπτει και προστατευει ο νομος περι προσωπικων δεδομενων τα ... λαμογια.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Σημερινο ειναι.Mηπως ειναι ασχετο; Μηπως ειναι spam;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Σε έναν αγώνα πυγμαχίας δεν είναι απαραίτητο τον ηττημένο να τον βγάλουν τέσσερις.
    Ο προπονητής έχει την δυνατότητα να προφυλάξει τον αθλητή του ρίχνοντας λευκή πετσέτα.
    Εδώ βιώνουμε την απόλυτη οικονομική ήττα και τα πολιτικά παπαγαλάκια μαζί με τα δημοσιογραφικά προσπαθούν να μας πείσουν πως το πρόβλημα είναι προσωρινό και σε λίγο καιρό τα πράγματα θα ομαλοποιηθούν.
    Με βάση τα νούμερα η χώρα θα έπρεπε να είναι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
    Ήδη τα οικονομικά θύματα είναι πολλά και σε λίγο θα χαθεί ο έλεγχος τελείως.
    Σε λίγο καιρό θα αρχίσουν να κλείνουν πολυκαταστήματα τύπου MALL που αποτελούν τις ναυαρχίδες της κατανάλωσης και του εμπορίου.
    Ο Πάγκαλος περιγράφει ότι βρισκόμαστε στην στιγμή του (ο σώζων εαυτόν σωθήτω).
    Μήπως η κατάσταση πλέον είναι μη αναστρέψιμη????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @Ανωνυμος 27 Ιουνίου 2011 9:38 μ.μ.

    "...Σε λίγο καιρό θα αρχίσουν να κλείνουν πολυκαταστήματα τύπου MALL που αποτελούν τις ναυαρχίδες της κατανάλωσης και του εμπορίου..."

    Σκασιλα μας. Υπαρχουν ικανοι ελληνες εμποροι να τα ξανανοιξουν.

    “ Συμπεράσματα μελέτης ελληνικής τράπεζας, Απρίλιος 2011 : Η υπερκατανάλωση και η απώλεια ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας κατά την τελευταία 10-ετία οδήγησαν σε ευμεγέθη και επίμονα ελλείμματα του Ισοζυγίου Τρεχουσών Συναλλαγών (ΙΤΣ) και τη συνακόλουθη ταχεία άνοδο του ακαθάριστου εξωτερικού χρέους. …

    Η συνολική ευημερία ωφελείται περισσότερο αν οι ΑΞΕ ωθούν στην αναδιάρθρωση των κλάδων σε συμφωνία με ένα δυναμικό συγκριτικό πλεονέκτημα, ήτοι, στην στροφή προς προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και άρα υψηλής προστιθέμενης αξίας. Αυτό ουδέποτε επετεύχθη. Μεταπολεμικά, το επίπεδο των ΑΞΕ στην Ελλάδα υπήρξε ιδιαίτερα χαμηλό, αφορούσαν δε σχεδόν αποκλειστικά δραστηριότητες εκμετάλλευσης φυσικών πόρων και έντασης εργασίας ... Τα τελευταία έτη, η πλειονότητα των ΑΞΕ πραγματοποιήθηκε σε τομείς χαμηλής τεχνολογίας, ιδίως στο λιανικό εμπόριο και γενικότερα σε υπηρεσίες εξυπηρέτησης της –μεγεθυνόμενης- εγχώριας αγοράς. Αυτή την τάση ευνόησαν οι ολιγοπωλιακές δομές πολλών κλάδων .... Επίσης, η υπερτίμηση της πραγματικής ισοτιμίας δημιουργούσε μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους για προϊόντα και υπηρεσίες που έχουν παραχθεί αλλού, με δεδομένο κόστος. Τέλος, οι περισσότερες ΑΞΕ αφορούσαν εξαγορές εγχώριων επιχειρήσεων και όχι δημιουργία νέων .... Ως αποτέλεσμα, δεν επεκτείνεται η παραγωγική βάση της οικονομίας αλλά μόνο μεταβάλλεται η εθνικότητα της ιδιοκτησίας του κεφαλαίου.”Δες και σχολιο μου 25 Ιουνίου 2011 1:23 μ.μ.

    Η επιλυση του προβληματος γινεται ευκολοτερη για ολους με πραγματικη αναπτυξη για παραγωγη πλουτου και ταυτοχρονη μειωση δημοσιων δαπανων και ελειμματος.
    Η χωρα εξαγει 25 δις ενω η Πορτογαλλια πανω απο 50 δις.Αυξηση ελληνικων εξαγωγων 5 δις /ετος ειναι ρεαλιστικος στοχος η ονειρευομαι; Μπορουμε; Θελουμε;

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Η πετσέτα στο ρινγκ για να προστατευθεί η ακεραιοτητα του αθλητή, μιας και έχει χαθεί ο αγώνας. Πολύ καλός ο παραλληλισμός. Όμως, πρέπει να ξέρουμε ποιός είναι ο αθλητής και τι προστατεύουμε. Εν συντομία:

    Το ιδιαίτερο με την ελληνική κρίση είναι ότι οι σοβαρότερα πληττόμενοι (με την έννοια της μεγαλύτερης απώλειας) δεν είναι κυρίως τα χαμηλότερα οικονομικώς στρώματα. Είναι η μεσαία τάξη (η ελληνική, όχι η αγγλοσαξωνική), δηλαδή τα μερικά εκατομμύρια συμπατριωτών μας που είναι εκτεθειμένοι στην τραπεζική πίστη. Τα εισοδήματα πέφτουν, όχι όμως οι δόσεις των στεγαστικών (δεν πάω στα καταναλωτικά - μπορούμε να πούμε "ας πρόσεχαν"). Κάπου 86 δισ ήταν τα στεγαστικά το 2009.

    Αν ρίξεις πετσέτα χωρίς προηγούμενα μέτρα, αυτός ο αθλητής όχι μόνο δεν έχει τίποτε να σώσει, αλλά σπρώχνεται στην οριστική καταστροφή.

    Αν δείτε και την ανθρωπογεωγραφία των αγανακτίστας θα καταλάβετε ποιό κομμάτι της κοινωνίας συνειδητοποιεί ποιό μέγεθος (ατομικής) καταστροφής.

    Το ερώτημα είναι πώς τοποθετείσαι απέναντι στον εκτεθειμένο στην τραπεζική πίστη. Δεν συζητάω για τις περιπτώσεις τραπεζικής ασυδοσίας ή ανοησίας του δανειζόμενου. Συζητάω για τις δεκάδες χιλιάδες οικογενειών που δεν είχαν ενσωματώσει τον κίνδυνο χρεοκοπίας στις οικονομικές αποφάσεις.

    Πέρα από το πρόβλημα καθ' εαυτό, υπάρχει και το ζήτημα της κοινωνικής συμπεριφοράς των πρεσσαρισμένων μεσαίων στρωμάτων.

    Για να μη το κουράζουμε: κατά πάσα βεβαιότητα δεν θα αποφύγουμε τα χειρότερα. Όμως η αγορά του χρόνου και η ρεαλιστική εκτίμηση των επιπτώσεων στην κοινωνία ίσως κάνουν τις επιπτώσεις δυσβάσταχτες μεν, όχι απολύτως καταστροφικές όμως.

    Διαφορετικοί πυγμάχοι έχουν άλλη πορεία βγαίνοντας ηττημένοι από το ρινγκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμε 10:56 μ.μ.
    συμφωνώ μέχρι κεραίας, με τις σκέψεις σου.
    Το πρόβλημα της χώρας, είναι ότι καταστρέφεται η μηχανή της. Τα μεσαία στρώματα.
    Χωρίς ισχυρή πιστωτική στήριξη, δεν μπορούν να πάνε την χώρα μπροστά. Φτάνει μόνο να αναλογιστούμε, ότι το κατακεφαλήν επενδυμένο κεφάλαιο στην χώρα μας - αυτό που ονομάζουμε ιδιωτικό χρέος- φανερώνει ότι είναι περίπου 20.000 ευρώ ανά εργαζόμενο, την ίδια ώρα που στην Ολανδία είναι 90.000 ευρώ.
    Πως να ανταγωνιστείς με αυτούς τους όρους;
    Δεν υπάρχει λύση, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να μεταναστεύσει ο "νέος επιστήμονας", δηλαδή τα νέα μεσαία στρώματα, εκεί όπου είναι επενδεδυμένη η κατάλληλη υποδομή ώστε να είναι ανταγωνιστικοί στο παγκόσμιο περιάλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @Ανωνυμος 27 Ιουνίου 2011 10:56 μ.μ.
    "Διαφορετικοί πυγμάχοι έχουν άλλη πορεία βγαίνοντας ηττημένοι από το ρινγκ."
    Προφανως εχεις επηρεαστει απο το βιβλιο " Λευκη πετσετα ..." To αγορασα αλλα δεν το εχω τελειωσει ακομη. Κάποιος δημοσιογράφος ψάχνει για δολοφονιες στην κατοχη, αλλα νομιζω οτι ολα εχουν ειπωθει στο "κιβωτιο". "Back to the basics."
    Ποιοι πυγμάχοι γροθοκοπουνται σε πιο ρινγκ; Να μεναν αγροτες η κτηνοτροφοι το συζηταω. Οικοδομοι, βιομηχανικοι εργατες, οδοκαθαριστες,...Αλλα χαρτογιακαδες σε ΔΕΚΟ και Υπουργεια;
    Τον μονο που ξερω ειναι εναν αγρινιωτη που γρονθοκοπησε τον Βαρθολομαιο, Διοικητη του ΙΚΑ επι ΝΔ, "για λογους τιμης".

    θα απαντησω με 2 μικρες ιστοριες.
    1η Φιλος μου Αρχιτεκτων Μηχανικος ΕΜΠ απο Πελοπονησο, 62 ετων, πρωην ΚΚΕ, αλλα τιμιος, ακουει το 1999 τον Παπαντωνιου και τον Σημιτη οτι ο ΧΑΑ θα φθασει τις 10000 μοναδες. Βαζει λοιπον ολες σχεδον τις οικονομιες του σε απιθανες μετοχες (οχι Blue chips) και χανει 95%. Μετα ψηφιζει ΝΔ 2 φορες για να εκδικηθει -οχι τον εαυτο του- αλλα το ΠΑΣΟΚ. Θελει ψυχιατρο΄;
    2η Φιλος μου Μηχανικος ΕΜΠ απο Στερεα Ελλαδα, 56 ετων, πρωην ΚΚΕ, αλλα τιμιος,αγοραζει οικοπεδο και κτιζει μονοκατοικια 350 τ.μ. (με τις υπερβασεις δομησης 100 τ.μ. που μονον η τακτοποιηση τους προσεγγιζει τα 10.000) με μικρη πισινα παιρνοντας δανειο 250.000. Μονον η επιστροφη του κεφαλαιου του δανεθιου του απαιτει εργασια 250.000/25 =10.000 ωρες = 5 ετη σκληρης εργασιας.

    Ο Αθηναιος Αφωτιστος Φιλελλην μενει σε σπιτι 150 τ.μ. που αγορασθηκε μεταχειρισμενο μολις 13,5 εκατ. το 1989.

    Εχει κατι οικονομιες, ημιαπασχολειται ως ελευθερος επαγγελματιας στο γραφειο του εδω και ενα ετος και διαθετει αυτο που δεν αγοραζεται με τιποτα (ελευθερος χρονος). Τα βγαζει περα γελωντας και σατιριζοντας τις γκαφες και την απληστια των 2 εκατομ. εσωτερικων μετανστων, μερικων εκ των οποιων "αριστερων".
    Απ οτι φαινεται συντομα θα χαθω στις δουλειες μου γιατι ερχεται την επομενη 3ετια ενα αναπτυξιακο πακετο 15 δις, λογω εκλογων και στηριξης των ΜΜΕ και του πολιτικου συστηματος απο την Ε.Ε ( business as usual, εργα , μιζες, πολιτικο χρημα ,....).
    Μήπως είμαι υπερβολικά κυνικός;

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @Αφώτιστος
    Κυνικός δεν είσαι. Ρεαλιστής. Πάντως βλέπεις τα 2 εκατ των εσωτερικών μεταναστών. Δηλαδή ΤΟ πρόβλημα.

    Χοντρικά: όποιος δεν έχει ανελαστικές υποχρεώσεις μπορεί να μελετάει τις εναλλακτικές ψύχραιμα. Στο κάτω-κάτω ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία καταστροφή στον πλανήτη θα είναι.

    Όποιος έχει όμως ανελαστικές υποχρεώσεις (στεγαστικό, παιδιά στο εξωτερικό, τη νοσοκόμα της μάνας του) δεν μπορεί να είναι ψύχραιμος γιατί απλώς η επόμενη μέρα τον φέρνει απέναντι στον μαυραγορίτη.

    Γι αυτό και η πετσέτα θέλει δεύτερη σκέψη ή τουλάχιστον προετοιμασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @Ανωνυμος 28 Ιουνίου 2011 12:15 π.μ.
    "Όποιος έχει όμως ανελαστικές υποχρεώσεις (στεγαστικό, παιδιά στο εξωτερικό, τη νοσοκόμα της μάνας του) δεν μπορεί να είναι ψύχραιμος γιατί απλώς η επόμενη μέρα τον φέρνει απέναντι στον μαυραγορίτη."

    Εκτος απο την νοσοκόμα της μάνας του, ολα τα αλλα προγραμματιζονται.
    Να απαιτησουμε περισσοτερα και καλλυτερα ιδρυματα. Τα εχω περασει προσωπικα με βουλγαρες και γεωργιανες, αλλα τουλαχιστον ο πατερας μου ειχε συνταξη 1700 ευρω και τα παιδια του απλως βοηθησαν λιγο.
    3η Ιστορια
    Φιλικο μου ζευγαρι, Αθηναιοι, ψηφοφοροι ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, με εισοδημα 45000 ευρω, το 2009, στελνει ταυτοχρονα και τα δυο παιδια του στην Μ. Βρεττανια, ενω το ενα μπορουσε να τελειωσει τις σπουδες του Φωτογραφιας στο ΤΕΙ Αθηνας και να παει μετα για μεταπτυυχιακα. Τωρα οι δουλειες μειωθηκαν και το ζευγος ζει με λιγοτερο απο 700 ευρω.Τον κερναω συχνα φαγητο, μπυρες, εσπρεσσο, παγωτα,...οταν ερχεται στο γραφειο. Ευτυχως εχουν δικο τους σπιτι.Μεγαλομανια και υπερβολικες απαιτησεις για τα παιδια τους.

    Ο ανωριμος και παρορμητικος συνελλην και η χωρα ολοκληρη βολοδερνει "ετσι.. χωρις προγραμμα" Ειναι καραβι χωρις πηδαλιο και τιμονιερη.

    Παραδοξως ο επαρχιωτης, σκληρος και υπολογιστης στο χωριο του, γινεται "λαπας" στην πολη. Ισως οι περιορισμενες προσλαμβανουσες κατα την παιδικη τους ηλικια.
    Μην ξεχναμε το φαινομενο ΝITRO του Π.Κωστοπουλου απ' τον Βολο, που δημιουργηθηκε για εκπαιδευση σε θεματα lifestyle εσωτερικων μεταναστων. Αντιθετως εμεις οι ανησυχοι Αθηναιοι 55ρηδες, αν και περασαμε ολη την εφηβεια μας επι δικτατοριας, καθε χρονο γινομαστε καλλυτεροι.

    Μαλλον ειναι θεμα τυχης.
    Να ειμαι πιο επιεικης.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Και για να μην ασχολουμαστε με την μικρο-ιστορια

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟΣ

    * Τέτα Παπαδοπούλου: Οι Πορτογάλοι αναγνωρίζουν...
    ΚΕΙΜΕΝΑ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΤΕΤΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ tetpapa@otenet.gr

    "Δεν ήταν ατύχημα. Κάναμε τα πάντα εδώ και δεκαετίες για να φθάσουμε στο σημερινό χάλι. Το σπίτι στη νοτιοανατολική άκρη της Ευρώπης κινδυνεύει να καεί. Το σπίτι μας. Οι φλόγες το έχουν περικυκλώσει. Πολλοί στοιχηματίζουν ότι η φωτιά θα το μετατρέψει σε αποκαΐδια. Και εμείς μοιραίοι χαχανίζουμε, μήνες τώρα, εάν πρέπει να έρθει ή όχι η Πυροσβεστική...

    Βρισκόμαστε στο μη περαιτέρω. Ολα κρέμονται από μία κλωστή.

    Μόνον άνθρωποι ανήλικοι, άνθρωποι εκτός τόπου και χρόνου, άνθρωποι ασυνείδητοι (υπάρχει και αυτή η κατηγορία) δεν το καταλαβαίνουν. Το ερώτημα είναι τόσο απλό όσο και δραματικό. Θέλουμε να επιστρέψει η Ελλάδα στη δεκαετία του '60 ή και του '50; Διότι αυτό θα συμβεί, μαζί και με πολλά άλλα, εάν χρεοκοπήσουμε. Θέλουμε, λοιπόν, να χρεοκοπήσουμε ή να σωθούμε;

    Ζηλεύω τους Πορτογάλους. Και η δική τους χώρα -χώρα του ευρωπαϊκού Νότου, όπως και η ημετέρα- αντιμετωπίζει επίσης μεγάλο πρόβλημα. Πλην όμως οι Πορτογάλοι το αναγνωρίζουν το πρόβλημά τους. Δεν κάνουν τη στρουθοκάμηλο. ..."

    Καλη σας νυκτα,

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. @Αφωτιστε, απ'ολα οσα γραφεις μια απορια εχω. Πως προσδιοριζεις τον Αθηναιο που επαναλαμβανεις συνεχως? Ποια θεωρεις ''καταγωγικα'' κριτηρια? mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @mike
    Δεν με ενδιαφερει αν ειναι -κυριολεκτικα-Αθηναιος.Δεν ειναι ουσιωδες.Και η δικη μου μακρυνη καταγωγη μπορει - κατα το ημισυ - να ειναι ...Νοτιος Ρουμανος.

    Μ ενδιαφερει να ειναι ανησυχος, "κακο παιδι", οχι "σπαστης" και παπαγαλος, να σκεπτεται πρωτογενως, να εργαζεται αποτελεσματικα και να εχει στοχο την παραγωγη πλουτου που να μοιραζεται δικαιοτερα.

    Το παρακατω μικρο αποσπασμα το αναρτω γιατι μου φαινεται μια ποιητικη εικονα που πρεπει να αποφευχθει. Προερχεται απο απαντηση στην σημερινη αναρτηση του leo "Το κενό του Διαφωτισμού" του Γ. Σιακαντάρη,διδάκτωρ Κοινωνιολογίας, αναπληρ. επιστηµ. διευθυντής στο ΙΣΤΑΜΕ - Ανδρέας Παπανδρέου

    ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ, ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ.... ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ

    ...Η ταχυτητα επιδιωξης αλλαγων και το αδιαφορο σφυριγμα για τον "φονο" μου θυμιζει παιδοκτονο που εχει ξεχασει οτι το παιδι του ειναι πλεον νεκρο και τρεχει ιλιγγιωδως προς το νοσοκομειο κορναροντας με το πολυτελες αυτοκινητο του ( με δανεικα κι αυτο) για να συγκρουσθει τελικα με τα τραινα που .... χασαμε τα τελευταια 30 χρονια, στην γωνια των οδων Παραλογου Λαικισμου & Κομματικης Επιβιωσης, αναφλεγεται και τα 100 λιτρα βενζινης δημιουργουν εναν πορτοκαλοκοκκινο ηλιο που κατακαιει τα παντα (το νεκρο θυμα , τον παιδοκτονο και το ακριβο SUV)!

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μια και μιλάμε για νούμερα, θα μου λύσει κάποιος ειδήμων περί τα οικονομικά (γιατί εγώ δεν είμαι) την παρακάτω απορία;
    Μια βασική αντιπαράθεση σήμερα είν αι μεταξύ αυτών που προωθούν απόψεις περί "λογιστικού ελέγχου του χρέους", "αναδιάρθρωσης", "κουρέματος", "διαγραφής μέρους του" κλπ. και αυτών που όλα αυτά τα απορρίπτουν μετά βδελυγμίας. Βασικό επιχείρημα των δεύτερων αποτελεί η άποψη ότι ακόμα και αν διαγραφόταν όλο το χρέος, η χώρα έχει πρωτογενές έλλειμμα και θα είχαμε από την πρώτη μέρα, δημιουργία νέου χρέους. Στην προσπάθεια να δω τι πραγματικά συμβαίνει, βρήκα το προσχέδιο προϋπολογισμού του 2011, όπως κατατέθηκε από τον τότε υπουργό οικονομίας. Διαβάζω στον πίνακα της σελ. 47:
    α. Τακτικός Προϋπολογισμός:
    Έσοδα 56.340
    Δαπάνες 67.651, από τις οποίες 15.800 τόκοι
    (τα ποσά σε εκατ. ευρώ)
    Υπάρχουν και πολλά ακόμα στοιχεία στο προσχέδιο για όποιον θέλει, αλλά για οικονομία χώρου μένω σ' αυτά. Ερώτημα:
    Αν αφαιρούνταν οι τόκοι, δε θα είχαμε πλεόνασμα 4.489;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Συμβολικα το εννοεις, οπως λεμε ''ελλ.επαρχιωτισμος'' σε θεματα κουλτουρας ως στοιχειο κριτικης συγκρισης. mike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @mike
    Δεν με ενδιαφερει αν ειναι -κυριολεκτικα-Αθηναιος. Δεν ειναι ουσιωδες αυτη την περιοδο. Το κακο εχει επισυμβει επι 60 ετη. Αλλα μπορω να υποστηριξω οτι -δυστυχως- πλεονεκτουσαμε σε προσλαμβανουσες και μειονεκτουσαμε σε εξασφαλιση και.. απληστια, με οτι αυτα συνεπαγονται.

    Αν ενδιαφερεσαι για περισσοτερα, υπαρχει σατιρικη αναρτηση μου Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ...ΒΟΡΕΙΩΝ (ΣΧΕΔΙΟ).

    Αφωτιστος Φιλλελην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @Spyros

    Βασικά είμαστε απατεώνες.
    Ετσι εκεί που εσύ βλέπεις "Διαβάζω στον πίνακα της σελ. 47:
    α. Τακτικός Προϋπολογισμός:
    Έσοδα 56.340
    Δαπάνες 67.651, από τις οποίες 15.800 τόκοι
    (τα ποσά σε εκατ. ευρώ)"

    Εμείς βλέπουμε άλλα πράγματα
    Προχπολογισμός 2011


    Ι. Εσοδα (1+2) 59.482
    ΙΙ. Δαπάνεσ (1+2)80.339
    ςτ. Τόκοι 15.920

    ΙΙΙ. Ελλειμμα κρατικού προυπολογισμού (Ι-ΙΙ) -20.857
    -9,10% ΑΕΠ

    ΙΙΙ.α. Πρωτογενές αποτέλεσμα (ΙΙΙ –ΙΙ1ςτ) -4.937
    -2,20% ΑΕΠ

    Ομως αυτό το νούμερο, είναι εκτιμήσεις. Ηδη στο πρώτο τρίμηνο έχουμε μια υστέρηση εσόδων άλλα 2 δίς και έτσι εκτιμάται ότι μέχρι το τέλος, το πρωτογενές έλλειμμα από 4.937 θα φτάσει κοντά στα 11 δις.

    Φαντάσου ότι στις ίδιες προβλέψεις εκτιμάται ότι η ύφεση θα είναι μόνο 0.40% του ΑΕΠ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Τα ορθογραφικά λάθη ωφείλονται στο ότι έκανα κοπυ πέιστ από το pdf του Προυπολογισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Και πέρυσι εκτιμούσαν ότι το πρωτογενές έλλειμμα θα είναι 9.800 , αλλά αλίμονο, δεν επαληθεύτηκαν.

    Εντάξει, είναι δύσκολοι οι καιροί και καλό θα ήταν να ήταν εύκολοι, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε με ψέματα, τουλάχιστον πλέον.
    Τα Greek Statistics δεν περνάνε πλέον.
    Φοβάμαι ότι το πρωτογενές έλλειμμα, θα είναι πολύ μεγαλύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @Κωστής
    Συγνώμη αλλά πού βρίσκονται αυτά τα νούμερα που αναφέρεις; Στο ίδιο προσχέδιο προϋπολογισμού; Εκτός αν δε μιλάμε για το ίδιο πράγμα ή δεν έχουμε το ίδιο αρχείο, οπότε θα ήθελα τη βοήθειά σου να βρω τα στοιχεία που αναφέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. http://www.minfin.gr/content-api/f/binaryChannel/minfin/datastore/ec/e9/14/ece914d6f0cb5a586e1dace458883f2b3f859403/application/pdf/paroysiash.pdf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ευχαριστώ. Θα το μελετήσω με προσοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU