Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Προτάσεις για την υπέρβαση της κρίσης



των Θανάση Αθανασίου και Νικηφόρου Σταματάκη

Η πρότασή μας για το πώς θα έπρεπε να εκφραστούν δημόσια οι θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συνεδρίου και την αναγκαία επικαιροποίησή τους, για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος με όρθια την κοινωνία:

  ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ


Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΗΜΕΡΑ

Η παρακμή της Ελλάδας, με απόλυτη ευθύνη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είναι αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου συστήματος νομής της εξουσίας και ιδιοποίησης του πλούτου που παρήγε ο ελληνικός λαός. Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και διαμεσολαβητές της εξουσίας έγιναν ζάμπλουτοι, πολιτικοί απέκτησαν εξουσία και πλούτο, συντεχνίες απέκτησαν απίστευτα προνόμια ως αντάλλαγμα των υπηρεσιών τους προς το σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς, υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας. Χωρίς την υπέρβαση αυτού του πολιτικού συστήματος, η Ελλάδα δεν έχει μέλλον.

Ύστερα από ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, η χώρα βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην κρίση. Η ανεργία παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις, δομές και θεσμοί καταρρέουν, εργασιακά δικαιώματα σαρώνονται, επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, ο ελληνικός λαός βρίσκεται σε απόγνωση. Η αγορά έχει στεγνώσει από ρευστότητα, το κράτος έχει κηρύξει ιδιότυπη στάση πληρωμών. Αποδεικνύεται ότι, τελικά, η μοναδική έγνοια του ΠΑΣΟΚ είναι πώς να προστατεύσει, ακόμη και στις σημερινές δραματικές συνθήκες, τα συμφέροντα της κρατικοδίαιτης οικονομικής ολιγαρχίας και τα προνόμια των συντεχνιών. Με την εφαρμοζόμενη πολιτική, διέξοδος από την πολύπλευρη κρίση όχι μόνον δεν διαφαίνεται, αλλά η χώρα είναι σήμερα αντιμέτωπη με τον άμεσο κίνδυνο πλήρους κατάρρευσης.

Δεν περιμένουμε τη λύση των προβλημάτων μας από τους άλλους. Ούτε ευθύνονται οι εταίροι μας για τη δική μας κατάντια. Ωστόσο, αναμέναμε από την ΕΕ να εκδηλώσει τη δέουσα κοινοτική αλληλεγγύη, αναλαμβάνοντας και τις δικές της ευθύνες.

Δυστυχώς, η τελευταία παγκόσμια κρίση απέδειξε τα μεγάλα ελλείμματα της ΕΕ –θεσμών, βούλησης και προοπτικής. Το εθνικό-κρατικό συμφέρον υπερίσχυσε έναντι του συλλογικού-ευρωπαϊκού. Η Ευρώπη οφείλει να αντιμετωπίσει τα δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας και των λοιπών χωρών, που αυτή τη στιγμή πλήττονται, στη βάση της κοινοτικής αλληλεγγύης και ταυτόχρονα να προχωρήσει με γρήγορα και τολμηρά βήματα προς την κατεύθυνση της οικονομικής και πολιτικής ολοκλήρωσής της.


Η ΑΣΚΟΥΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής που εφαρμόζει το ΠΑΣΟΚ είναι:
α.   Οι οριζόντιες μειώσεις εισοδημάτων μισθωτών και συνταξιούχων.
β.   Η επίθεση κατά των εργασιακών δικαιωμάτων.
γ.   Η διατήρηση του συστήματος διαπλοκής, γραφειοκρατίας και διαφθοράς.
δ.   Η προστασία της κρατικοδίαιτης οικονομικής ολιγαρχίας και όλων εκείνων που πλούτισαν παράνομα σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
ε.   Η ανοχή απέναντι στην παραοικονομία (φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή, εισφοροδιαφυγή, παραεμπόριο, λαθρεμπόριο καυσίμων κ.λπ. )
στ. Η διατήρηση του άδικου φορολογικού συστήματος, που τιμωρεί τους συνεπείς φορολογούμενους, ενώ παρέχει συστηματικά φορολογική ασυλία στους φοροφυγάδες.
ζ.   Η ακρίβεια που πλήττει κυρίως τα λαϊκά στρώματα.
η.   Η κατάρρευση των ελεγκτικών μηχανισμών.
θ.   Η ανοχή στην ασυδοσία του τραπεζικού συστήματος.
ι.    Η πλήρης ανικανότητα αξιοποίησης του ΕΣΠΑ.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Αναδιάρθρωση χρέους
Η πολιτική που ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν οδηγεί πουθενά, είναι αδιέξοδη. Είναι, ουσιαστικά, επιλογή διαδοχικών μνημονίων, που κάθε επόμενο θα είναι χειρότερο από το προηγούμενο. Η συναινετική αναδιαπραγμάτευση του χρέους είναι η μόνη ρεαλιστική λύση. Και εννοούμε μια αναδιαπραγμάτευση που πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: α) Οι δανειστές μας δεν θα χάσουν τα χρήματα που μας δάνεισαν. β) Η αποπληρωμή του χρέους θα κατανεμηθεί σε μια πολύ μεγαλύτερη χρονική περίοδο (τριάντα ή σαράντα ετών) και σε ετήσιες δόσεις περίπου του ίδιου ύψους. γ) Η αποπληρωμή του χρέους θα πρέπει να αρχίζει έπειτα από μια περίοδο χάριτος δύο έως πέντε ετών. δ) Το επιτόκιο του χρέους δεν πρέπει να απέχει πολύ από το επιτόκιο με το οποίο δανείζεται η Γερμανία.
Παράλληλα, διαπραγμάτευση για το ευρωομόλογο και για νέο δανεισμό με χαμηλό επιτόκιο για επαναγορά χρέους (ομολόγων που έχουν χαμηλότερη αξία σήμερα).

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αποκρούσομε την άγρια επιδρομή εναντίον των λαϊκών εισοδημάτων εργαζομένων και συνταξιούχων, που απειλεί την κοινωνική συνοχή και να ματαιώσουμε την απόπειρα επιβολής εργασιακού μεσαίωνα στη χώρα μας. Μόνο έτσι θα κερδίζουμε τον αναγκαίο χρόνο για να ανατρέψουμε δημοκρατικά το καθεστώς της διαφθοράς και της διαπλοκής και να ξεριζώσουμε τις παθογένειες που οδήγησαν τη χώρα μας στη σημερινή κατάσταση.

Εννοείται ότι χωρίς την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού, αναγεννητικού σχεδίου, ακόμη και η ευνοϊκότερη αναδιάρθρωση του χρέους δεν θα αποδειχθεί απλώς μάταιη, αλλά θα είναι μια νέα ευκαιρία για να εξακολουθήσουν να λυμαίνονται τον τόπο οι υπεύθυνοι για την κατάντια της χώρας.


Μέτρα περιορισμού δημοσίων δαπανών
1. Πλαφόν σε μισθούς όλων των εργαζομένων και λειτουργών του δημόσιου τομέα και όλων των εισηγμένων Δημόσιων Επιχειρήσεων. Ανώτατος μισθός το τετραπλάσιο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
2. Πλαφόν σε συντάξεις. Ανώτατη επιτρεπόμενη σύνταξη ίση με το διπλάσιο του κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Κατάργηση φόρων υπέρ τρίτων. Κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης.
3. Αναστολή κάθε παραγγελίας νέων οπλικών συστημάτων μέχρις ότου μπει  η χώρα σε τροχιά οικονομικής ανάπτυξης και αρχίσει να δημιουργεί ικανοποιητικά πρωτογενή πλεονάσματα. Έγκριση μόνο των απαραίτητων δαπανών για την αύξηση της διαθεσιμότητας των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων τα οποία είναι, και θα είναι για αρκετά ακόμη χρόνια, επαρκή για την αμυντική θωράκιση της χώρας. Αναμόρφωση όλου του συστήματος προμηθειών στις ένοπλες δυνάμεις για τον αποκλεισμό μεσαζόντων και τον περιορισμό κάθε σπατάλης. 
4. Επιλογή δημόσιων έργων με κριτήριο την αναπτυξιακή τους στόχευση, τις εξωτερικές οικονομίες και τη μόχλευση. Τα δημόσια έργα και οι δημόσιες προμήθειες θα δημοπρατούνται υπό την εποπτεία μικτών επιτροπών βουλευτών, δικαστικών και πολιτών που θα ορίζονται με κλήρωση.
5. Ενοποίηση επικαλυπτόμενων υπηρεσιών, κατάργηση οργανισμών και επιτροπών που δεν προσφέρουν έργο, αλλά συγκροτήθηκαν απλώς για την εξυπηρέτηση της κομματικής πελατείας των δύο κομμάτων εξουσίας.
6. Άμεση αποκρατικοποίηση μη στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεων που ανήκουν στο Δημόσιο με διαφανείς διαδικασίες.
7. Χωρισμός  εκκλησίας και κράτους. Ύστερα από μια εύλογη μεταβατική περίοδο ανάληψη μισθοδοσίας του κλήρου από την Εκκλησία.

Μέτρα αύξησης των δημοσίων εσόδων
1. Διεύρυνση φορολογικής βάσης. Δραστικός περιορισμός φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής, φοροκλοπής και εισφοροδιαφυγής με δρακόντεια μέτρα.
2. Αναδρομικό έλεγχο των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές, διοικητές και διευθύνοντες σύμβουλοι οργανισμών του δημοσίου, μέλη επιτροπών ανάθεσης δημόσιων έργων και δημόσιων προμηθειών καθώς και των συζύγων και των συγγενών τους Α' βαθμού από το 1981 μέχρι σήμερα. Επίσης, έλεγχο του ‘πόθεν έσχες’ για τα περιουσιακά στοιχεία των ιδίων, των συζύγων τους και των συγγενών τους Α' βαθμού όσων χρημάτισαν διευθυντές εφοριών, πολεοδομιών, δασαρχείων, τελωνείων για το ίδιο χρονικό διάστημα. Δήμευση των περιουσιακών στοιχείων που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν καθώς και άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον τους. Ψήφιση ειδικού νόμου με αναδρομική ισχύ, που θα καθιστά την απιστία σε βάρος του δημοσίου και τη φοροκλοπή διαρκή εγκλήματα χωρίς παραγραφή και θα θεσπίζει την αυτόματη άρση φορολογικού και τραπεζικού απορρήτου όλων όσοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα ή συμμετείχαν στην ανάθεση έργων ή προμηθειών.
3. Αυστηρός έλεγχος όλων των μεταβιβάσεων ακινήτων που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία πενταετία, προς συζύγους και συγγενείς Α¢ βαθμού, για να αποκαλυφθούν κινήσεις απόκρυψης παράνομου πλούτου. Δήμευση περιουσιακών στοιχείων που μεταβιβάστηκαν γιατί η προέλευσή τους δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί.
4. Εντοπισμός  και φορολόγηση καταθέσεων Ελλήνων πολιτών σε ελβετικές τράπεζες. Δήμευση καταθέσεων που η προέλευσή τους δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. 
5. Θέσπιση νόμου που θα υποχρεώνει όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και τους ιδιοκτήτες μεγάλης ακίνητης περιουσίας να δηλώνουν τη συμμετοχή τους σε εξωχώριες (offshore) εταιρείες και επιβολή αντίστοιχου φόρου.
6. Αυστηρός έλεγχος του ροής πετρελαίου από τα διυλιστήρια ως τους βιομηχανικούς και ατομικούς χρήστες, ώστε να περιοριστεί δραστικά το λαθρεμπόριο καυσίμων.
7. Δραστικός περιορισμός του παραεμπορίου.
8. Αυστηρός έλεγχος του διαχρονικού σκανδάλου της υγείας με διττή επιδίωξη: Να εντοπιστούν και εξαλειφθούν όλες οι υπερτιμολογήσεις φαρμάκων και υλικών, αλλά και να δοθεί η δυνατότητα στα ασφαλιστικά ταμεία να ανακτήσουν ένα μέρος από τα κλοπιμαία.
9. Αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας. Η καταγραφή και με διαφάνεια αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, συμπεριλαμβανομένης και της εκποίησης αστικών ακινήτων, είναι μια επιλογή ορθολογισμού, αλλά και δικαιοσύνης, ιδίως στις σημερινές δραματικές συνθήκες.

Εξυγίανση και εκσυγχρονισμός του Δημόσιου Τομέα
Δημόσια Διοίκηση
Η αντίληψή μας για το ρόλο του κράτους συνοψίζεται στα ακόλουθα: Ένα δημοκρατικό κράτος στην υπηρεσία του πολίτη και της κοινωνίας. Δραστικός περιορισμός της κρατικής γραφειοκρατίας που αυτονομείται από την κοινωνία και την καταδυναστεύει. Εξάλειψη της διαφθοράς και διαπλοκής. Οργανωτικός και τεχνολογικός εκσυγχρονισμός. Ορθολογική κατανομή προσωπικού. Προσλήψεις με αξιοκρατικές και διαφανείς διαδικασίες. Σταδιακή μείωση του αριθμού των δημόσιων υπαλλήλων. Νέο αυστηρότερο πειθαρχικό δίκαιο. Ηλεκτρονική διακυβέρνηση, δραστικός περιορισμός της σπατάλης, κατάργηση-συγχώνευση οργανισμών που δεν προσφέρουν έργο. Ενιαίο μισθολόγιο, με εξορθολογισμό και ενσωμάτωση επιδομάτων και άρση αδικιών και ανισοτήτων. Κοινοβουλευτικός και κοινωνικός έλεγχος της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης.
ΔΕΚΟ
Εκτός από την όποια συνεισφορά τους στην ανάπτυξη της χώρας, οι ΔΕΚΟ εντάχθηκαν στο πελατειακό σύστημα της εκάστοτε κυβερνώσας εξουσίας και αποτέλεσαν στυλοβάτες του συστήματος διαφθοράς και διαπλοκής.
Η θέση της ΔΗΜΑΡ είναι ότι Δημόσιες επιχειρήσεις που δεν χρησιμεύουν ως σημαντικός αναπτυξιακός μοχλός ή που δεν έχουν διακριτό κοινωνικό ρόλο ή, τέλος, δεν είναι στρατηγικού χαρακτήρα δεν υπάρχει λόγος να παραμένουν υπό δημόσιο έλεγχο. Όσες παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο πρέπει να εξυγιανθούν και να εκσυγχρονιστούν (κατάργηση συντεχνιακών προνομίων, έλεγχος προμηθειών, αποκατάσταση αξιοκρατίας και διαφάνειας).
Δημιουργία ισχυρού τραπεζικού πυλώνα υπό τον έλεγχο του Δημοσίου.

ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΜΕΤΡΑ

Επιλογές στρατηγικού χαρακτήρα

Για να τεθούν οι βάσεις για ουσιαστικές μεταβολές χρειάζονται οπωσδήποτε ξεκάθαρες επιλογές στρατηγικού χαρακτήρα όπως:

·         Άρση των κυριότερων παραγόντων που αποτρέπουν την πραγματοποίηση επενδύσεων (γραφειοκρατία, διαφθορά, απουσία σταθερού θεσμικού και φορολογικού πλαισίου και, σε ορισμένους τομείς, έλλειψη υψηλής ειδίκευσης προσωπικού). Θέσπιση ειδικών φορολογικών κινήτρων για παραγωγικές επενδύσεις σε τομείς τεχνολογικής αιχμής και καινοτομίας.
·         Άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων.
·         Αποφασιστική στροφή στην έρευνα και ανάπτυξη, προώθηση της καινοτομίας σε όλους τους τομείς.
·         Εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ορυκτά) που βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος ή στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της χώρας.
·         Απόλυτη προτεραιότητα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στην προστασία του περιβάλλοντος και την ορθολογική διαχείριση των υδατικών πόρων.
·         Ταχύτατη προώθηση της οργανικής γεωργίας σε όλους τους κλάδους της και υποστήριξη των οργανώσεων των παραγωγών με αντίστοιχα μέτρα ελέγχου και ποινών.
·         Διαμόρφωση πλαισίου ενίσχυσης επιχειρήσεων με αναπτυξιακό και εξωστρεφή, εξαγωγικό προσανατολισμό με επένδυση στην καινοτομία και την ποιότητα. Έμφαση στη δικτύωση, στις εφαρμογές της πληροφορικής, στις καλές πρακτικές, στα νέα προϊόντα, στις νέες μεθόδους και τεχνικές παραγωγής και διανομής.
·         Αποφασιστική στροφή και προώθηση όλων των εναλλακτικών μορφών τουρισμού και κυρίως του οικοτουρισμού.
·         Σύνδεση του τομέα των υπηρεσιών με την πληροφορική τεχνολογία και την καινοτομία.
·         Προώθηση και ενίσχυση των συλλογικών μορφών παραγωγής, ιδιαίτερα από τους νέους, ώστε να αξιοποιηθεί η γνώση, το ταλέντο και η δημιουργικότητα χιλιάδων ανέργων νέων.
·         Δημιουργία των όποιων υποστηρικτικών υποδομών και θεσμών για τη στήριξη και  ενίσχυση της ναυτιλίας με στροφή στα ελληνικά πληρώματα, που αποτέλεσαν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της παγκόσμιας ελληνικής ναυτιλίας.
·         Φορολογική μεταρρύθμιση. Αύξηση συμμετοχής άμεσων φόρων στα δημόσια έσοδα, μείωση των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, τιμαριθμική αναπροσαρμογή φορολογικών κλιμακίων, ουσιαστική φορολόγηση πλούτου. Αναδιάρθρωση ΦΠΑ: Μείωση των συντελεστών 23, 13 και 6,5% αντίστοιχα σε 20, 10 και 5%. Ένταξη στην κατηγορία του 5% των βασικών καταναλωτικών αγαθών. Θέσπιση συντελεστή 40% για είδη πολυτελείας.
·         Εκπαίδευση και κατάρτιση στο πλαίσιο της τυπικής εκπαίδευσης με εκ βάθρων αλλαγή όλων των συντελεστών της σε όλες τις βαθμίδες.
·         Αντιμετώπιση του τεράστιου δημογραφικού προβλήματος με τη χάραξη μακρόπνοης στρατηγικής, καθώς και την ενσωμάτωση των μεταναστών.
·         Ριζική μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα και ιδίως της δημόσιας διοίκησης, όπως περιγράψαμε πιο πάνω.
·         Νέο θεσμικό πλαίσιο εποπτείας και ελέγχου του τραπεζικού και γενικότερα του χρηματοοικονομικού συστήματος στη βάση του κοινωνικού ελέγχου για την προστασία του οικονομικού συστήματος και του πολίτη,
·         Εισαγωγή και ενίσχυση των απαραίτητων ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους με εκτελεστικές αρμοδιότητες για ουσιαστική προστασία του καταναλωτή.
·         Δυναμικό άνοιγμα προς νέες αγορές με στρατηγικές συνεργασίες π.χ., Ρωσία, Κίνα, Αφρική.

Προφανώς, στόχος όλων των προαναφερθέντων μέτρων είναι η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος και η αντιμετώπιση των σοβαρών παθογενειών της ελληνικής κοινωνίας. Τα εν λόγω μέτρα πρέπει να συνοδευτούν από ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα θωρακίζει το πολιτικό σύστημα από τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Ωστόσο, στο πλαίσιο του παρόντος κειμένου περιοριζόμαστε αποκλειστικά στα μέτρα εξόδου από την οικονομική κρίση και μόνο σ’ αυτά.


ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Διεκδικούμε ένα νέο κοινωνικό κράτος χωρίς ευνοημένους και αποκλεισμένους, με ίσα κοινωνικά δικαιώματα για όλους και όλες, ικανό να μειώνει τη φτώχεια και να αναδιανέμει πόρους εκεί που υπάρχει ανάγκη.

Θεωρούμε ότι η ιδιότητα του πολίτη πρέπει να εξασφαλίζει εγγυημένη πρόσβαση σε: υγεία, στέγαση και παιδεία. Επέκταση των δικαιωμάτων αυτών σε μετανάστες που πληρούν τις προϋποθέσεις. Ακόμη και σε μετανάστες χωρίς χαρτιά η παροχή επείγουσας κοινωνικής βοήθειας και υγειονομικής περίθαλψης είναι επιβεβλημένη, ως συμμόρφωση στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις κάθε κοινωνίας που θέλει να λέγεται πολιτισμένη.

Βασικοί στόχοι μας είναι:

·         Επέκταση του επιδόματος μακροχρόνιας ανεργίας στους μακροχρόνια ανέργους, καθώς και στους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας.

·         Εξορθολογισμός των πολυάριθμων πολυτεκνικών επιδομάτων και θέσπιση ενός ενιαίου επιδόματος παιδιού, το οποίο θα καταβάλλεται από το πρώτο παιδί.

·         Ανασχεδιασμός του επιδόματος ενοικίου έτσι ώστε να ωφελούνται και οι φτωχές οικογένειες που σήμερα δεν πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας του ΟΕΚ.

·         Ανασχεδιασμός επιδοματικής πολιτικής για τα ΑμΕΑ, ενοποίηση όλων των επιδομάτων σε ένα νέο επίδομα αναπηρίας που το ύψος του οποίου θα μεταβάλλεται ανάλογα με τις ανάγκες κάθε μορφής αναπηρίας όχι ανάλογα με την ισχύ της κάθε ομάδας πίεσης.

·         Δημιουργία ενός πλήρους δικτύου παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών σε κάθε δήμο της χώρας, διαθέσιμο σε όλες τις οικογένειες που τους χρειάζονται.

·         Εξορθολογισμός βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων.

·         Αναβάθμιση των δομών προστασίας ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρίες.

·         Κανένα σύστημα κοινωνικής προστασίας δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά ως δίχτυ προστασίας ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, χωρίς ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που να συνδυάζει την οικονομική ενίσχυση των ευπαθέστερων ομάδων του πληθυσμού με την κατάρτιση ατομικών σχεδίων δράσης με στόχο την επιστροφή στην απασχόληση και την κοινωνική επανένταξη των δικαιούχων.


7 σχόλια:

  1. Είναι να τρελαίνεσαι! Οι Αθανασίου, Σταματάκης καταθέτουν την πρότασή τους για συναινετική αναδιάρθρωση με απαραίτητη προϋπόθεση τον άμεσο μηδενισμό του ελλείμματος την επομένη της αναδιάρθρωσης. Είναι εντελώς προφανές ότι με ελλείμματα, όχι μόνο δεν πρόκειται για ΄διέξοδο, αλλά για καταστροφή!
    Η ΔΗΜΑΡ παίρνει το τεχνικό κομμάτι της αναδιάρθρωσης και το αντιπαραθέτει ως θετική πρόταση απέναντι στη δημοσιονομικά προσαρμογή. Όχι μόνο του, με το "η Ελλάδα έχει φτάσει τα όριά της" - το τελευταίο με 28 δις έλλειμμα. Δηλαδή, πρόταση κατευθείαν για φούντο!
    Αν δεν ήταν τραγικό, θα ήταν γελοίο! Δεν υπάρχει κανένας χριστιανός (έστω άθεος) να τους πει ότι η αυτογελοιοποίηση δεν έχει ιδιαίτερη πλάκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αν και περιέχει ενδιαφέρουσες προτάσεις το κείμενο διαφωνώ με περιόδους χάριτος

    μια περίοδος χάριτος θα έκανε τη χώρα να γυρίσει στην οικονομική ασωτία των περασμένων χρόνων, στην γνωστή λογική ας φάμε σήμερα και βλέπουμε αν και πότε θα πληρώσουμε

    όποια πρόταση και αν υιοθετηθεί δεν θα προχωρήσει ΑΝ η χώρα ΔΕΝ εμφανίσει πρωτογενές πλεόνασμα

    αν χρειαζόμαστε διαρκώς νέα δάνεια και αν καταναλώνουμε συνέχεια περισσότερα από όσα παράγουμε

    δεν ξέρω αν αυτή η τελευταία σκέψη είναι νεοφιλελεύθερη, είναι πάντως απόλυτα λογική

    Αλέξανδρος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Αλεξανδρος Κ.
    Η περίοδος χάριτος είναι το πιο σωστό απ' όλα. Επειδή δεν αντέχεις να πληρώνεις χρεολύσια, χρειάζεσαι χρόνο για να συσσωρεύσεις πλεονάσματα και ν' αρχίσεις να πληρώνεις.
    Όπως λες και συ, χωρίς πλεόνασμα το πράγμα δεν πάει πουθενά.

    Αν ρωτήσεις "Αφού και το Μνημόνιο το ίδιο επιχειρούσε - δύο χρόνια περίοδος χάριτος - γιατί δεν είστε με το Μνημόνιο?", θα σου πω "Έλα ντε!". Το Μνημόνιο απέτυχε λόγω των ελλειμμάτων.

    Και το διαφαινόμενο Μνημόνιο 2, σε μια περίοδο χάριτος βασίζεται - μέχρι το 2014.

    Η πρόταση Αθανασίου-Σταματάκη είναι μια χαρά. Η πρόταση ΔΗΜΑΡ (τεχνικό Αθανασίου-Σταματάκη, "η Ελλάδα έχει φτάσει τα όριά της" άρα ελλείμματα) είναι συνταγή καταστροφής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έγώ ξέρω από αυτά που διαβάζω ότι: α)όσο υπάρχει η οποιαδήποτε φιλολογία για αναδιάρθρωση, τόσο ανεβαίνουν τα σπρεντ, δλδ εκπίπτει η αξιοπιστία μας.
    β)Αυτό το "μη στρατηγικού χαρακτήρα" το ακούω και το ξαναακούω, χωρίς όμως να μου λέει κανένας ποιες είναι τέλος πάντων αυτές οι μη στρατηγικού χαρακτήρα δημόσιες επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να αποκρατικοποιηθούν. Μόλις προκύψει συγκεκριμένη πρόταση, αρχίζουν όλοι "Κάτω τα χέρια από τη ΔΕΗ", "Κάτω τα χέρια από τον ΟΛΠ", μέχρι και για τον ΟΠΑΠ (δλδ τον κρατικό τζόγο), άκουσα "μα αφού είναι κερδοφόρος".
    γ) Εάν είχαν προχωρήσει οι διαρθρωτικές αλλαγές που επέβαλε/υποδείκνυε το Μνημόνιο 1, θα χρειαζόταν σήμερα να μιλάμε για επιπλέον μέτρα και για Μνημόνιο 2; δ)Μήπως η Αριστερά που θέλει να λέγεται σοβαρή και υπεύθυνη θα έπρεπε να είχε εγκαταλείψει τις πεπατημένες και να είχε απαλλαγεί από το βάρος μη και θεωρηθεί φιλομνημονιακή εάν ψελλίσει μερικές αλήθειες;
    Υ.Γ. Αυτοί οι Αθανασίου και Σταματάκης δεν είναι που μιλούσαν σε κάποιο άλλο κείμενο για "στροφή προς Κίνα και Ρωσσία" για βοήθεια και προνομιακές σχέσεις; Δηλαδή ότι προτείνει και ο Μίκης-Σπίθας Θεοδωράκης; Αχ, αυτές οι κεκτημένες ταχύτητες της αριστεράς....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να συμπληρώσω και γω κάποιες επιπλέον προτάσεις:

    Απλοποίηση της νομοθεσίας και των δομών. Η νομοθεσία για τη φορολογία, την ίδρυση και λειτουργία επιχειρήσεων, την προστασία του περιβάλλοντος και τη χωροταξία θα πρέπει να απλοποιηθούν κατά το δυνατό και στη συνέχεια το κράτος θα εγγυηθεί ότι η νέα νομοθεσία δεν θα αλλάξει για τουλάχιστο πέντε χρόνια. Παράλληλα, οι δομές αδειοδότησης θα πρέπει να απλοποιηθούν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό έτσι ώστε το κράτος να μπορεί να εγγυηθεί ότι θα προσφέρει στους πολίτες υπηρεσίες υψηλής ποιότητας με τη μικρότερη δυνατή γραφειοκρατία.

    Δημιουργία ή και ενδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών. Η απλοποίηση της νομοθεσίας και των δομών σε καμία περίπτωση δεν θα σημάνει την έναρξη μιας νέας ασυδοσίας, αντίστοιχης ή και μεγαλύτερης από αυτό που ζήσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες. Θα ενδυναμωνθούν όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ότι οι νόμοι θα τηρούνται και οι (απλούστεροι) φόροι θα πληρώνονται. Συνταγματική κατοχύρωση της απαγόρευσης περαίωσης ή συμψηφισμού

    Παράλληλα, θα πρέπει να αναμορφωθεί η δικαιοσύνη έτσι ώστε να αποδίδεται άμεσα

    Αξιολόγηση και εκπαίδευση του κρατικού μηχανσιμού. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να αξιολογούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Η αξιολόγηση θα γίνεται από ανεξάρτητη αρχή και με βάση κανόνες που θα έχουν θεσπιστεί εξαρχής και θα πραμένουν σταθεροί για τουλάχιστο μια πενταετία. Παράλληλα, οι δημόσοι υπάλληλοι θα πρέπει να παρακολουθούν τακτικά σεμινάρια επιμόρφωσης που θα βελτιώνουν τις δεξιότητές τους.

    Άρση της μονιμότητας για τις διευθυντικές θέσεις στο Δημόσιο.

    Το κράτος θα πρέπει να εγγυάται τις βασικές υπηρεσίες που απαιτούνται για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας. Οι υπηρεσίες αυτές είναι (α) η παιδεία, (β) η υγεία, (γ) η ασφάλιση, (δ) η ασφάλεια των πολιτών (ε) η λειτουργία της δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων ελεγκτικών μηχανισμών, (στ) η προστασία του περιβάλλοντος και (ζ) η άμυνα. Για όλες τις υπόλοιπες υπηρεσίες θα πρέπει να εξετάζεται αν είναι δυνατό να παράγονται από ιδιώτες (υπό τον έλεγχο του κράτους)

    Μείωση των συνολικών στρατιωτικών δαπανών κατά 50%. Μείωση του μεγέθους του στρατεύματος κατά 50%Μακροπρόθεσμα, οι στρατιωτικές δαπάνες δεν θα πρέπει να ξεπερνούν το 0,5% του ΑΕΠ.

    Δημιουργία ενός «εθνικού» ασφαλιστικού ταμείου για το σύνολο των πολιτών της χώρας και ενσωμάτωση σε αυτό όλων των υφιστάμενων ταμείων εντός πενταετίας. Το κράτος θα συντονίζει τη λειτουργία του και θα εγγυάται τις υπηρεσίες του. Ριζική απλοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος. Σταδιακή κατάργηση των εφάπαξ και της επικουρικής ασφάλισης. Ενιαία εθνική σύνταξη για όλους όσους τελειώνουν τον εργασιακό βίο τους. Υπολογισμός των υπόλοιπων συντάξεων (πρόωρες, αναπηρικές, βαρεά & ανθυγιεινά, κλπ) με βάση την ενιαία εθνική σύνταξη.

    Υποχρεωτική εφαρμογή διπλογραφικού λογιστικού συστήματος και ετήσιος έλεγχος από ορκωτούς λογιστές (μετά από διεθνή διαγωνισμό επιλογής τους) σε όλα τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των υποδομών υγείας (νοσοκομεία), παιδείας (πανεπιστήμια), ερευνητικών ιδρυμάτων, πολιτισμού (μουσεία) και ΟΤΑ.

    Κατάργηση κάθε είδους εθνικής επιδότησης σε ανώνυμες αθλητικές εταιρίες (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κλπ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το παραπάνω κείμενο, αν δεν κάνω λάθος, έχει προφορικά υιοθετηθεί από την ΚΕ αμέσως μετά το συνέδριο. Αλλά έχει επίσης χαθεί κάπου στην Αγ. Κωνσταντίνου - ελπίζω με την δημοσίευση να βοήθησα στην ανεύρεσή του.
    Θέλω επίσης να ελπίζω ότι δεν έχει υιοθετηθεί η μέθοδος του Συνασπισμού (δηλ. της διολίσθησης ) απέναντι σε απόψεις που στα φανερά μας βρίσκουν σύμφωνους αλλά στα κρυφά μας δημιουργούν κάποια προβλήματα. Υπάρχει πάντα η μέθοδος της διαφάνειας, της δημόσιας διαβούλευσης, της δημοκρατικής δέσμευσης στην πλειοψηφία. Πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτά τα λέω γιατί διαβάζω το κείμενο από την μια, ακούω ομιλίες του Προέδρου της ΔΑ και άλλων εκπροσώπων της και δεν βλέπω παρά ελάχιστη σχέση.
    Τι συμβαίνει;
    Διγλωσία;
    Που να πλακώσουν και οι τάσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU