Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Κινδυνολογία, μαγικές λύσεις και επικίνδυνες ανοησίες

Έχουμε πια ξεπεράσει τους σεισμολόγους σε προβλέψεις. Όλοι μας. Μέσα σε μια περίπλοκη κατάσταση, απότοκη του άυλου καπιταλισμού και της ελευθερίας του παγκόσμιου εμπορίου από τον προστατευτισμό, η διευθέτηση της βιωσιμότητας του χρέους στην ευρωζώνη και λόγω της απειλής του ντόμινο, ειδικά για την χώρα μας, βασανίζει τα καλύτερα μυαλά στην ΕΕ και υπεισέρχεται διαλυτικά στις πολιτικές ατζέντες ολόκληρης της ηπείρου που βγαίνει οριστικά από την εποχή της αθωότητας και των παχιών αγελάδων. Όμως στην χώρα μας μόνο σύγχυση και πυροτεχνήματα βιώνουμε καθημερινά από τους επίδοξους οικονομικούς σεισμολόγους των ΜΜΕ και των κομμάτων. Ας προσπαθήσουμε να προσανατολιστούμε με νηφαλιότητα, θέτοντας και απαντώντας ερωτήματα. Αυτό κάνουν τα δυο άρθρα που ακολουθούν:

Είναι πτώχευση η «επιλεκτική πτώχευση»;

του Κώστα Kαλλ
ίτση

Κάποιοι αναλώνουν τόσο πολύ χρόνο στην προσπάθειά τους να φανούν έξυπνοι, ώστε δεν τους περισσεύει χρόνος να σκεφτούν κάτι έξυπνο, έγραφε ένας μεγάλος συγγραφέας. Ανοίξτε την τηλεόραση. Θα δείτε πολλούς «ξύπνιους». 
Μιλούν στα τηλεπαράθυρα για πράγματα που δεν καταλαβαίνουν, αλλά που δεν ξέρουν ότι δεν τα καταλαβαίνουν. 
Ή ανεβαίνουν στα πόντιουμ για να απαγγείλουν στιχάκια όμορφα και γλαφυρά γραμμένα, όχι για να κερδίσουν το μυαλό του ακροατηρίου τους, αλλά για να επηρεάσουν το θυμικό του τηλεθεατή τους. 
Η ελαφρότητα μπορεί να είναι έως και διασκεδαστική. Oχι, όμως, όταν παίζει με τη φωτιά. Με τη χρεοκοπία της χώρας.

Oπως κάνει μέρος της αντιπολίτευσης. Επί μήνες «προβλέπει» τη χρεοκοπία της χώρας. Τριγυρνά στην Ευρώπη λέγοντας στους Ευρωπαίους φορολογούμενους ότι θα χάσουν τα λεφτά τους αν μας βοηθήσουν (όπως λέει κι ο ορκισμένος εχθρός του ευρώ, Sinn...) διότι το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας «δεν θα βγει». Δοθείσης αφορμής, με το Μεσοπρόθεσμο, δεν δίστασε να δοκιμάσει να προκαλέσει τη χρεοκοπία μας – καταψηφίζοντάς το. Τώρα, αντί να μπουν στην ιστοσελίδα της Standard & Poor’s και να διαβάσουν τι σημαίνει «επιλεκτική πτώχευση», πολιτευτές ελαφρών βαρών εξομοιώνουν αυτή τη βαθμίδα της κλίμακας αξιολόγησης με την ίδια την πτώχευση.

Πτώχευση σημαίνει ότι η Ελλάδα μένει από ρευστότητα. Ακόμα, όμως, κι αν οι οίκοι αξιολόγησης υποβαθμίσουν ένα μέρος του χρέους (εκείνο που θα ανταλλαχθεί με άλλο μακροχρόνιο...) για ένα χρονικό διάστημα (όσο απαιτηθεί για να γίνει η ανταλλαγή...) στη βαθμίδα της «επιλεκτικής πτώχευσης» (selective default), αυτό δεν θα είναι λόγος το κράτος να κάνει στάση πληρωμών ούτε οι τράπεζες να στερέψουν από ρευστότητα.

Το Ευρωσύστημα θα συνεχίσει να παρέχει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες. 
Είτε με τον συνήθη τρόπο, αφού το καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) προβλέπει ότι παύει να δέχεται τίτλους ως ενέχυρο μόνο αν αυτοί υποβαθμιστούν στην κατηγορία της «επιλεκτικής πτώχευσης» και από τους τρεις οίκους αξιολόγησης. 
Είτε, κι αν ακόμη συμβεί αυτό, με την ενεργοποίηση του μηχανισμού Eκτακτης Στήριξης Ρευστότητας (ELA) της Τραπέζης της Ελλάδος, ο οποίος προβλέπεται από το άρθρο 14.4 του καταστατικού της EKT και του Ευρωπαϊκού (πέραν της Ευρωζώνης...) Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών. 
Με αυτόν τον μηχανισμό, η Τράπεζα της Ιρλανδίας, τον Δεκέμβριο 2010, έδωσε στις ιρλανδικές τράπεζες 50 δισ. ευρώ (30% του ιρλανδικού ΑΕΠ). Αυτά είναι γνωστά. Περιττεύει η κινδυνολογία.

Aλλα ερωτήματα είναι εύλογα. 
Πόσο θα διαρκέσει η υποβάθμιση τμήματος του χρέους στην «επιλεκτική πτώχευση»; 
Τι μπορεί να συνεπιφέρει; 
Μια ειλικρινής απάντηση είναι ότι ο δρόμος δεν είναι γνώριμος. Το μοναδικό προηγούμενο που έχει ορισμένες αναλογίες με το εγχείρημα που σήμερα επιχειρούμε εμείς ίσως είναι εκείνο της Ουρουγουάης, που έκανε 5ετή επιμήκυνση (reprofiling) του χρέους της σε εθελοντική βάση, το 2003. Η ανταλλαγή των ομολόγων είχε ανακοινωθεί στις 10 Απριλίου, ολοκληρώθηκε στις 29 Μαΐου και μετά από 31 ημέρες, στις 30 Ιουνίου 2003, η Ουρουγουάη πέτυχε να ξαναβγεί στις διεθνείς αγορές και να δανειστεί από αυτές.

Οι αναλογίες, όμως, δεν λένε πολλά. 
Κάθε περίπτωση διαφέρει. 
Η ελληνική έχει δύο, μεταξύ άλλων, ιδιαιτερότητες. 
Πρώτον, είμαστε μέλη της Ευρωζώνης. 
Δεύτερον, όλος ο κόσμος ασχολείται με την προετοιμασία της ρύθμισης του χρέους μας, γιατί όλο τον κόσμο αφορά η τύχη της Ελλάδας. 
Ας μην την κλωτσάμε, αναμασώντας επικίνδυνες ανοησίες.

ΠΗΓΗ: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Είναι το ευρωομόλογο η μαγική λύση;
του Γιώργου Προκοπάκη

Η έκκληση των έξι (ή οκτώ) προσωπικοτήτων, πρώην πολιτικών, για την έκδοση ευρωομολόγου μέσω του οποίου θα γίνεται κοινή διαχείριση μέρους (40%-60% του ΑΕΠ) του δημόσιου χρέους των χωρών της ευρωζώνης αντιμετωπίσθηκε αδιάφορα από τις αγορές και τις κυβερνήσεις. Στο αλαλούμ της ελληνικής διαχείρισης της κρίσης φαίνεται να προβάλλεται ως εναλλακτική (βλ. «Το Βήμα», 10/7).
Υπάρχει ένα πραγματικό πρόβλημα που ακολουθεί το ευρώ από τη σύλληψή του: είναι ένα κουτσό νόμισμα που δεν στηρίζεται σε ενιαία δημοσιονομική πολιτική. 
Το ευρωομόλογο αναμφίβολα μπορεί να είναι σταθεροποιητικός παράγοντας. Οχι όμως από τη μια μέρα στην άλλη! 
Η έκκληση των πρώην πολιτικών δημοσιεύθηκε σε ευρωπαϊκές εφημερίδες με τίτλο σχετικό με την προστασία του ευρώ από την κερδοσκοπία. 
Αν η κρίση που ζούμε είναι μόνον (ή κυρίως) αποτέλεσμα της απληστίας των γερακιών της αγοράς, να το συζητήσουμε.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι φωνές υπέρ του ευρωομολόγου έρχονται από πρώην πολιτικούς, πρώην αρχηγούς κυβερνήσεων. Το επικοινωνιακό τέτοιων παρεμβάσεων έχει να κάνει με την «κατάθεση της σοφίας» που αποκτήθηκε από τις καίριες θέσεις που κατείχαν - εντυπωσιακή βέβαια η αποσιώπηση της δικής τους πολιτείας όταν ήταν «νυν». 
Η αδιαφορία των αγορών και των κυβερνήσεων πηγάζει από τα ουσιαστικά ζητήματα: ποιος θα αναλάβει το κόστος το οποίο οι πρώην αποκρύπτουν επιμελώς και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην αγορά ομολόγων.
Η θάλασσα ρευστού που κατευθύνεται (αποφεύγω τον όρο επενδύεται) σε χρέος δεν βγαίνει από σεντούκια. Είναι, σε σημαντικό βαθμό, προϊόν αλλεπάλληλων εφαρμογών χρηματοπιστωτικών εργαλείων: εγγυοδοσία και ανάκτηση κεφαλαίου προς χρήση, repos, παράγωγα, τιτλοποιήσεις και πάει λέγοντας. 
Καταλύτης σ' αυτόν τον «πολλαπλασιασμό των διαθέσιμων πόρων» είναι οι διαφορές επιτοκίων, ακόμη και ελάχιστες, οι διαφορές φερεγγυότητας, οι μικρές «ανωμαλίες» της αγοράς. 
Φούσκα, θα πείτε, ή καπιταλισμός - καζίνο! 
Πιθανότατα, αλλά ακόμη και εάν υπήρχε η βούληση εκτόνωσης, η απομάκρυνση του «αέρα» πρέπει να γίνει με προσεκτικά και σχεδιασμένα βήματα. 
Διαφορετικά η θεραπεία κινδυνεύει να είναι πιο καταστροφική από την ασθένεια.
Παραδείγματος χάριν, οι πρώην πολιτικοί βλέπουν ότι με την εξομοίωση του επιτοκίου του χρέους στην ευρωζώνη, όλες οι χώρες έχουν ίδια επιτοκιακή επιβάρυνση εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, άρα δυνατότητες σύγκλισης. 
Πλην όμως, εάν τα διαθέσιμα κεφάλαια μειωθούν στο 50% με το «ξεφούσκωμα», τα επιτόκια θα πάνε στα ουράνια για να μείνουν εκεί. Επίσης, θεωρούν δεδομένο ότι ένας οργανισμός (η ΕΚΤ ή ο EFSF), ο οποίος μπορεί επιτυχώς να δανείζεται από τις αγορές με χαμηλό επιτόκιο κάπου € 100 δισ. (σημερινό επίπεδο δανεισμού με ευρωομόλογα), θα μπορεί να κάνει το ίδιο εάν επιχειρήσει να δανεισθεί € 5 τρισ. (το περίφημο 40%-60% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ)! 
Οι νυν πολιτικοί ξέρουν ότι ακόμη και εάν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε κοινή διαχείριση του χρέους, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια αργή και προσεκτικά σχεδιασμένη διαδικασία. Πόσο αργή; Πιθανότατα μια πενταετία, μάλλον περισσότερο, αφού πρώτα πεισθούν 17 ή 27 κοινοβούλια. Οι πρώην πολιτικοί δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα όταν καταθέτουν τη σοφία τους.
Ας έλθουμε και στα δικά μας. 
Το ευρωομόλογο προβάλλεται ως λύση στην ελληνική κρίση χρέους. Δυστυχώς, κάθε άλλο παρά λύση είναι! Από την πρώτη στιγμή εμφάνισης της κρίσης προβλήθηκε ως λύση από κόμματα της Αριστεράς (ΣΥΝ και ΔΗΜΑΡ) και κάθε τόσο επανέρχεται από κυβερνητικά χείλη, αλλά και από άλλα κόμματα. Η έκκληση των πρώην πολιτικών τοποθετείται υπέρ της πρότασης Γιούνκερ - Τρεμόντι. 
Μια μικρή (!) λεπτομέρεια που διαφεύγει (;) είναι ότι η πρόταση των νυν πολιτικών Γιούνκερ και Τρεμόντι προβλέπει ρητά ότι η ανταλλαγή παλαιού χρέους με ευρωομόλογα (αυτό που ενδιαφέρει την Ελλάδα) θα γίνεται με έκπτωση (discount) και λαμβάνοντας υπ' όψιν την αποτίμηση των αγορών. 
Δηλαδή, εάν τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται στο 50% της αξίας τους (αυτό περίπου που βλέπουμε στις αγορές σήμερα), η ανταλλαγή (swap) με ευρωομόλογο καταλήγει σε διπλασιασμό της ονομαστικής αξίας του ανταλλασσόμενου χρέους! Το χάσμα φερεγγυότητας δεν καλύπτεται με ευχολόγια.

Οι πρώην πολιτικοί, ενώ δεν έχουν πρόβλημα να συμφωνήσουν με την πρόταση Γιούνκερ - Τρεμόντι, ξεφεύγουν από τον σκόπελο φερεγγυότητας με αναπομπή στο πουθενά (τι πολιτικοί θα ήταν άλλωστε!). Προτείνουν τα ανταλλασσόμενα ομόλογα να αποσυρθούν από την αγορά και απλώς να εξυπηρετούνται από την κοινή διαχείριση. 
Ο καημένος ο κοινός διαχειριστής ανταλλάσσει ένα 7ετές ελληνικό ομόλογο με 6% (μέση διάρκεια και επιτόκιο του ελληνικού χρέους) αξίας €1 δισ., με ένα 20ετές ευρωομόλογο €1 δισ., με επιτόκιο 3% και εξυπηρετεί το παλιό ελληνικό χρέος. 
Απλούστατο! 
Δηλαδή, επί επτά χρόνια θα εισπράττει από την Ελλάδα €30 εκατ. τον χρόνο και θα αποδίδει στους παλιούς δανειστές €60 εκατ. 
Στο τέλος του έβδομου χρόνου πρέπει να καταβάλει το €1 δισ. (που δεν έχει) στους παλιούς δανειστές. 
Οι πρώην πολιτικοί αυτό το προβάλλουν ως λύση! Προφανώς και δεν είναι λύση, γιατί απλούστατα κάποιος πρέπει να πληρώσει το κόστος που κρύβεται επιμελώς. Αν το αναλάβει η Ελλάδα (το πιο δίκαιο, μιας και πρόκειται για παλιό χρέος), αυτομάτως το χρέος της αυξάνεται από 19% (εάν εξυπηρετούνται μόνον οι τόκοι) έως 45% (εάν αναληφθεί η υποχρέωση εξόφλησης και του χρεολύσιου). Ωραία λύση για την ελληνική κρίση!
Οι πρώην πολιτικοί, χωρίς να παραδεχθούν το πρόβλημα, ξεφεύγουν με άλλη αναπομπή στο πουθενά. Τα νέα ομόλογα να έχουν επιτόκιο που θα συναποφασίσουν οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης. Το «δίκαιο» επιτόκιο της ανταλλαγής που δεν θα αυξάνει το ονομαστικό χρέος, αντί του γερμανικού 3%, θα είναι απλώς αστρονομικό! Καλούν λοιπόν τους υπουργούς Οικονομικών να αποφασίσουν ένα χαμηλό (φαντάζομαι) επιτόκιο, πράγμα το οποίο σημαίνει ανάληψη υποχρεώσεων εξυπηρέτησης του δυσθεώρητου παλαιού ελληνικού χρέους από τους ευρωπαίους φορολογουμένους. Απλώς οι πρώην πολιτικοί δεν το λένε (τι πολιτικοί θα ήταν άλλωστε!) και κατακεραυνώνουν τους νυν για αναποφασιστικότητα.

Εν ολίγοις, το ευρωομόλογο μπορεί να συνεισφέρει στη σταθερότητα του ευρώ εάν ακολουθηθούν προσεκτικά βήματα σε βάθος χρόνου. 
Δεν είναι όμως λύση για το πρόβλημα του ελληνικού χρέους. 
Σε μια δίκαιη ανταλλαγή, αυξάνεται το ελληνικό χρέος. Εάν ζητάμε κάποιον να αναλάβει αυτό το πρόσθετο χρέος, απαιτείται ευρύτερη ευρωπαϊκή σύγκλιση (αυτά τα καταραμένα 17 ή 27 κοινοβούλια!). Ακόμη και εάν επιτευχθεί η σύγκλιση, είναι μάλλον πιο αποτελεσματικό και πιο φθηνό να μας «χαρίσουν» το ισόποσο του 45% πρόσθετου χρέους από το να μπλέκουμε όλοι μαζί στη διαδικασία έκδοσης ευρωομολόγου.
Τελικά, μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Καθεμία από τις λύσεις που ως διά μαγείας επιλύουν το ελληνικό πρόβλημα έχει μια πολιτική ατζέντα να εξυπηρετήσει. 
Ας ελπίσουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα πέσει για ακόμη μια φορά στην παγίδα μιας μαγικής λύσης, η οποία απλώς δεν είναι λύση.
ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ

47 σχόλια:

  1. Εχω πλέον πεισθεί, ότι δεν καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας.
    Δεν αντιλαμβανόμαστε για παράδειγμα τι σημαίνει παγκοσμιοποίηση.
    Σε παλιότερο κείμενό μου, είχα υποστηρίξει, ότι δεν μπορούμε να χρεοκοπήσουμε, ως χώρα, επειδή δεν είμαστε τυπική χώρα, κράτος-έθνος, αλλά τμήμα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και μάλιστα στην πλέον προηγμένη μορφή που είναι η ευρωζώνη.
    Από όλη αυτή την διαδικασία, αυτό που θα "χρεοκοπήσει" είναι η ψευδαίσθηση της χώρας "κράτους-έθνους" με ευθύνες και υποχρεώσεις και φυσικά όχι μόνο για μας αλλά για όλα τα κράτη της αναπτυγμένης ζώνης.
    Τίποτε περισσότερο απ'αυτό, επειδή δεν υπάρχει τίποτε πέρα απ'αυτό.
    Ολες οι άλλες χρεοκοπίες χωρών, ήταν πρώτα χρεοκοπίες της οικονομίας τους-που δεν ήταν παγκοσμιοποιημένη- και παρεπιπτόντως και χρεοκοπίες του κράτους τους.
    Σε μας δεν υπάρχει κάτι ανάλογο.
    Η επιστροφή στην κατάσταση του κράτους-έθνους που έχει δική του κλειστή οικονομία και δικό της νόμισμα, είναι "ανιστόρητη ποιοτική αλλαγή" και απλώς δεν μπορεί να γίνει.
    Αν παγκοσμιοποίηση σημαίνει ενιαία οικονομία πάνω στην οποία υποτίθεται ότι "επιπλέουν" "ανεξάρτητα κράτη", τότε πολύ απλά η απαίτηση από τους ιδιώτες επενδυτές, να βουλιάξει ένα πλεούμενο, δεν μπορεί να καταφέρει τίποτε από το να καταστρέψει τον χαρακτηρισμό του "αξιόπλοου" στην ίδια την παγκοσμιοποιημένη οικονομία-θάλασσα.
    Η απαίτηση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας να μην ελέγχεται από την πολιτική, είναι κατά βάση, απαίτηση για "πολιτική άσκηση" από την πλευρά της.
    Αυτή παράγει την σιγουριά για εύρυθμη λειτουργία όσων πλέουν σ'αυτήν.
    Το ανέβασμα των σπρέντ, με μορφή ντόμινο από την μία χώρα στην άλλη, ακριβώς αυτό δείχνει. Η παγκόσμια οικονομία, δηλώνει ότι δεν είναι ένας "σίγουρος τόπος".
    Για να γίνει "σίγουρος τόπος" θα πρέπει να συνθηκολογήσει με την ιδέα, ότι εκτός από "άτυπη πολιτική εξουσία" θα πάρει και "ευθύνες διακυβέρνησης".
    Αυτό σημαίνει ότι θα αναγνωρίσει τα κρατικά χρέη, όχι ως κάτι ξένο, αλλά ως κάτι δικό της, που όπως όλες οι επενδύσεις θα έχει εκτός από κέρδη και ζημίες. Η αγορά δηλαδή θα κουρέψει μόνη της τις απαιτήσεις, ώστε να συνεχίσει να δουλεύει. Αλλιώς αν μείνει στον τύπο των "ευθυνών σταθερού εχέγγυου των κρατικών ομολόγων", θα μετατρέψει σιγά - σιγά όλες τις κρατικές οντότητες, σε χρεοκοπημένες "περιττότητες" και τις συνέπειες θα πρέπει να βρεί τρόπο να τις αντιμετωπίσει.
    Η παγκοσμιοποιημένη οικονομία "μαθαίνει" ότι χρειάζεται την "πολιτική" για να έχει αξία η ίδια και αυτή η γνώση "κοστίζει".
    Η αγορά το επόμενο "εξάμηνο" θα "προσφέρεται να δωρίσει κεφάλαια", στα χρεοκοπημένα πλήν απολύτως απαραίτητα για την λειτουργία της κράτη των "προηγμένων οικονομιών".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φοβερό σχόλιο-κείμενο. Μπράβο Κωστή! Θα σχολιάσω όταν έχω χρόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=411673&h1=true
    ρίξτε μια ματιά εδώ.
    Τελικά θέλουμε μια άλλη αριστερά, όλοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όπως λέει και η ανάρτηση, έχουμε πια ξεπεράσει τους σεισμολόγους σε προβλέψεις. Όλοι μας.

    Και μην ξεχνάμε τι είχε πει ο Τζον Κένεθ Γκάλμπρεϊθ. «Το μοναδικό αποτέλεσμα που έχουν οι οικονομικές προβλέψεις είναι να κάνουν πιο σεβαστή την αστρολογία»

    Η εκδοχή-πρόβλεψη του Κωστή θα μπορούσε να είναι μία από τις δυνητικές εξελίξεις.

    Στα περί παγκοσμιοποιημένης οικονομίας όμως να μην ξεχνάμε:

    α) την παρατηρούμενη αναβίωση των εθνικισμών.
    β) την αδυναμία της να λύσει το μεγάλο πρόβλημα των ανισοτήτων
    γ) τα όρια που τίθενται από τους περιορισμένους φυσικούς πόρους στην απαραίτητη για το σύστημα ανάπτυξη.

    και τέλος το πλέον σημαντικό κατ' εμέ,

    Η πραγματική θεσμική εξουσία βρίσκεται ακόμη στα κράτη (κυρίως κράτη έθνη) και η σημερινή υποταγή της (ή έστω σύμπλευση)στο παγκοσμιοποιημένο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο δεν είναι υποχρεωτικά δεδομένη.
    "Η απαίτηση για "πολιτική άσκηση" από την πλευρά της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας", όπως λέει ο Κωστής, δεν σημαίνει ότι θα βρεί υποχρεωτικά και ανταπόκριση (ειδικά αν συνυπολογισθούν τα α, β και γ).

    ΥΓ: Περί προβλέψεων των οικονομολόγων ένα ενδιαφέρον άρθρο του Γιάννη Βαρουφάκη
    http://www.sepe.gr/files/pdf/SEPEnews/sepenews37/varoufakis.pdf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κωστή, όσον αφορά την "άλλη αριστερά", προσωπικά δεν βλέπω καμία άλλη. Μόνο πιστολιές στον αέρα από φορείς και ανθρώπους που το μόνο που τους νοιάζει είναι να κλέψουν καμιά ψήφο από το διπλανό σχήμα εκδηλώνοντας "αγαθές προθέσεις". Από πίσω υπάρχει κυνισμός και υπολογισμοί. Το ζήσαμε αυτό στον ΣΥΝ, το ξαναζούμε στην ΔημΑρ. Όλα αυτά τα "αριστερά' δεν έχουν κανένα νόημα όσο στην αριστερά δεν υπάρχει δημοκρατία. Όσο οι "τεχνικοί της εξουσίας" κυριαρχούν και η συμμετοχή του κόσμου περιορίζεται στην κομματική υποστήριξη. Όσο η βάση είναι ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός και όχι ο διάλογος και η συναίνεση.
    Την υπαρκτή αριστερά δεν την βλέπω καθόλου φιλελεύθερη. Αντίθετα την βλέπω αυταρχική και υποκριτικά πολιτικάντικη - δηλαδή λαϊκιστική. Την βλέπω απέναντι μάλλον παρά δίπλα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το πρώτο (σου) σχόλιο είναι όλα τα λεφτά. Είναι μια πρώτη ανάλυση του που πραγματικά βρισκόμαστε και του γιατί, ότι και να διαρρέει, αργά ή γρήγορα όσοι διαφενεύουν την αγορά. όπως έχει διαμορφωθεί, θα πάρουν και τις αποφάσεις τους που δεν θα είναι η χρεοκοπία (γιατί αυτό υπονομεύει την ίδια τους την βάση).
    Δυστυχώς οι υπόλοιποι, αυτό το "κενό εξουσίας" δεν μπορέσαμε να το διαβάσουμε, ούτε υπήρξαν μυαλά - όπως του Μαρξ στην εποχή του - που να συλλάβουν μιαν άλλη συνεκτική προοπτική. Έτσι, θέλουμε δεν θέλουμε, ο ίδιος ο καπιταλισμός θα διορθώσει άλλη μια φορά τα προβλήματά του δίνοντας παράταση μικρή ή μεγάλη στο συγκεκριμένο οικονομικό σύστημα (που φυσικά δεν είναι αυτό που περιέγραφε ο Μαρξ αλλά κάτι άλλο).
    Ως έχουν τα πράγματα, μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η περιγραφή μιας φιλελεύθερης συμμετοχικής οικονομίας στην εποχή του άυλου καπιταλισμού παρά οι ονειροφαντασίες των αριστεριστών/αυταρχικών κάθε είδους και των αγράμματων ηγετών τους.
    Όπως λέει κι ο Νίκος Δήμου στις δέκα θέσεις του για τον φιλελευθερισμό, τα συστήματα δεν κρίνονται στην θεωρία αλλά στην εφαρμογή τους. Καιρός είναι, όσοι "της άλλης αριστεράς" απέμειναν να ξεκόψουν οριστικά και δημόσια από τα αυταρχικά πρότυπα. Μετά μπορεί να αρχίσει κάποια λογική συζήτηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Γιώργος Προκοπάκης,

    Συγχαρητηρια και παλι για το διαφωτιστικο σου αρθρο!

    Απ ότι καταλαβα αντι τα καλυτερα μυαλα να κανουν ερευνα για νεες τεχνολογιες , περιβαλλον, υγεια κ.λ.π. κανουν ΜΒΑ η PhD στα χρηματοοικονομικα εργαλεια και σε μια 10ετια ειναι σε ωκεανειο νησι, αφου εχουν δημιουργησι απλετο πονο σε εκατομμυρια ανθρωπους ...

    Γραφεις:

    1. "...Η θάλασσα ρευστού που κατευθύνεται ... σε χρέος είναι, σε σημαντικό βαθμό, προϊόν αλλεπάλληλων εφαρμογών χρηματοπιστωτικών εργαλείων..."

    2. "...Οι νυν πολιτικοί ξέρουν ότι ακόμη και εάν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε κοινή διαχείριση του χρέους, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια αργή και προσεκτικά σχεδιασμένη διαδικασία. Πόσο αργή; Πιθανότατα μια πενταετία, μάλλον περισσότερο,..."

    Ο κορεατης Τσαγκ γραφει( περιοδικο Ε Κυρ.Ελευθεροτυπιας 10-7-11 ):
    3. "..Να υπάρξει μια διακρατική ρύθμιση ώστε όλα τα χρηματικά ποσά που παίζονται στα χρηματιστήρια ανά τον πλανήτη να αποκτήσουν μια αληθινή σχέση με την πραγματική οικονομία. Και κυρίως να απαγορεύσουμε τη χρήση «οικονομικών εργαλείων» κατασκευασμένων από διάνοιες που εργάζονται για τις χρηματιστηριακές εταιρείες και αποβλέπουν μόνο σε βραχυπρόθεσμα κέρδη. "

    Εχω μια ερωτηση:

    Ποσο βαθεια ειναι η ανθρωποτητα και η παγκοσμια οικονομια "χωμενη" στο παιχνιδι των «οικονομικών εργαλείων» και αν μπορουσες να δωσεις ενα διαγραμμα χρονικης εξελιξης μιας ενδεχομενης διακρατικής ρύθμισης (G20,...)ώστε βαθμιαια όλα τα χρηματικά ποσά που παίζονται στα χρηματιστήρια ανά τον πλανήτη να αποκτήσουν μια αληθινή σχέση με την πραγματική οικονομία.(20, 30, 40 ετη!!!)


    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αφώτιστε φιλέλληνα

    Τα λιμνάζοντα κεφάλαια δεν πρόκειται να επιστρέψουν στην πραγματική οικονομία,όχι γιατί δεν θα το ήθελαν,αλλά γιατί σε συντριπτικό ποσοστό δε μπορούν.
    Ίσα-ίσα η μόνιμα πτωτική τάση ποσοστού κέρδους στην πραγματική παγκόσμια παραγωγή σε συμδυασμό με το "πεπερασμένο" του πλανήτη,των αγορών και των πρώτων υλών,τα ώθησε ειδικά την τελευταία 25ετία στον τζόγο των χρηματοπιστωτικών παιγνίων και στις φούσκες κάποιων,παραγωγικών και μή,τομέων.Χαρακτηριστική περίπτωση η φούσκα τραπεζικών δανείων-οικοδομής στην Ιρλανδία.

    Δεν επεκτείνομαι.δες και εδώ αν θες:

    http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/07/blog-post_5496.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "...Ίσα-ίσα η μόνιμα πτωτική τάση ποσοστού κέρδους..."
    Πως ακριβώς το καταλαβαίνεις αυτό;
    Η Αναφορά του νόμου αυτού ως βασικού νόμου του Καπιταλισμού, δεν ξεπερνάει τον καπιταλισμό ενός κλειστού συστήματος.
    Ομως τόσο στην εποχή του ιμπεριαλισμού, όσο και στην σημερινή εποχή της παγκοσμιοποιούμενης οικονομίας, αναιρείται η αξία του, από τις δυνατότητες που δίνουν συνδιασμοί φτηνών πρώτων υλών, αλλά και εργατικών χεριών σε άλλες χώρες, όπως επίσης και από τις τεχνολογικές καινοτομίες.
    Αυτές οι παράμετροι στην εποχή του Μάρξ, δεν παίζαν τον τρέχοντα ρόλο που παίζουν σήμερα.
    Είναι μεγάλη συζήτηση. Καλό είναι να είσαι επιδυλακτικός, με τις "σιγουριές" που κυκλοφορούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ρε παιδιά η τελευταία ελπίδα του συστήματος ήταν η Κίνα, αλλά όλες οι κινεζικές τοπικές επαρχίες είναι καταχρεωμένες και η κινέζικη αγορά ακινήτων είναι μια φούσκα απο τεράστια ακίνητα που δεν μπορεί να αγοράσει κανείς. Διότι πόσοι πια κινέζοι μπορούν να γίνουν βαθύπλουτοι, 10 εκατομμύρια? 20 εκατομμύρια? Σόρρυ, Δεν φτάνουν.. Και αν το δείς σαν ισοζύγιο για κάθε κινέζο νεοβαθύπλουτο πόσοι δυτικοί φτωχαίνουν?

    ..Αυτό το σύστημα είναι σίγουρο οτι θα καταρρεύσει με εντυπωσιακό πάταγο, και δυστυχώς θα καταρρεύσει πάνω στα κεφάλια μας.

    Θα ακολουθήσω τη συμβουλή του καθηγητή του Βαρουφάκη και δε θα προβλέψω το "πότε"... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @Αφώτιστος

    Ευχαριστώ για τα κομπλιμάν. Όταν τυπώσεις μπλουζάκια, θέλω κι εγώ ένα (XXXL παρακαλώ!).

    Περί αέρα: Άγνωστος, πολύς όμως. Αν πιέζεις, με κάποια λογική (που μπάζει βέβαια) το air-free θα είναι 1-2 φορές το (παγκόσμιο) ΑΕΠ, ο τζίρος είναι 10 φορές.

    Περί ξεφουσκώματος: Αν το θέλει πραγματικά η G20, η ταχύτητα περιορίζεται από τη σταθερά απόκρισης σε "κανονιστικές" αλλαγές. Όμως, αν τιμήσεις past claims του αέρα, θέλεις προσαρμογή. Κυρίως όμως, εξαρτάται από το ποιούς θέλεις να προστατεύσεις (προσαρμόσεις, διαλύσεις,...) στη νέα ισορροπία και στη μεταβατική. Πάντως πιθανότερος ένας μεγάλος πόλεμος!

    Γιώργος Προκοπάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Αφώτιστος

    Στόχος του άρθρου δεν ήταν να τοποθετηθεί επί των χιλιαστικών και τελεολογικών ζητημάτων στα οποία βλέπουμε ότι ρέπει η αριστερά της βεβαιότητος. Ήταν πολύ πιο πεζός, πιο modest που θα έλεγε άλλος βέβαιος: τα μεγέθηπου χαρακτηρίζουν μια "ισορροπία" δεν θα είναι ίδια σε μιαν άλλη. Δηλαδή, άλλη η μόχλευση όταν υπάρχουν διαφορές επιτοκίων κι άλλη όταν μικραίνουν και το ανάποδο, άλλα τα επιτόκια όταν υπάρχει πολύ ή λίγο κεφάλαιο διαθέσιμο.

    Επίσης, το γεγονός που τείνουν να ξεχνάνε οι πάσης φύσεως χιλιαστές είναι ο ρόλος της φερεγγυότητας στην κυκλοφορία.

    Επειδή η συγκυρία έχει πιο πεζά ζητήματα που καίνε (π.χ., μια χρεοκοπία), βαριέμαι τη συζήτηση για το φύλο των αγγέλων.

    Γιώργος Προκοπάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Γιώργος Προκοπάκης,

    Τυπώνω μπλουζάκια στο σχετικο καταστημα της Σολωνος με το συνθημα "ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΚΟΠΑΚΗ (που ειναι μηχανικος) ΠΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ", σε κοκκινο, μπλε σκουρο και μαυρο (παιρνεις 3 τεμ. XXXL !!!).

    Ενταξει,ευχαριστω για τις απαντησεις.

    Η ερωτηση αφορουσε τις δυνατοτητες μακροπροθεσμης μειωσης του αερα σε τετοια προιοντα. Ειναι παρομοια με την ερωτηση : ποτε θα τεθουν αυστηρες προυποθεσεις για την ιδρυση offshore;

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Αφώτιστος

    Καλό το μηχανιλίκι (να το πω έτσι)
    αλλά,

    α) Οι κοινωνίες δεν είναι μηχανές.
    β) Οι νόμοι της οικονομίας δεν είναι ίδιας υφής με αυτούς της φυσικής - απλά και μόνο επειδή το επαναλαμβάνει ο κ. Προκοπάκης (βαρύτητες κλπ.)

    Σε τελευταία ανάλυση τέτοιοι νόμοι δεν υπάρχουν καν, πλήν τετριμμένων περιπτώσεων. Στην καλλίτερη περίπτωση πρόκειται για εικασίες που χωρίς την δυνατότητα πειραματισμών και επαναλήψεων, χωρίς την δυνατότητα ύπαρξης των ίδιων αρχικών συνθηκών και με την αδυναμία να συμπεριληφθούν όλες οι παράμετροι, δεν μπορούν ούτε καν να επιβεβαιωθούν ή να διαψευσθούν.

    Το εντυπωσιακώτερο όλων είναι, ότι οι βεβαιότητες που προβάλλονται στις κοινωνικές επιστήμες έχουν ξεπεράσει αυτές της Φυσικής.

    Λίγη σεμνότητα δεν θα έβλαπτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΝΕΑ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

    Ο ιδιωτικός βίος του Μάξουελ Σιμ

    Συγγραφέας:Coe, Jonathan
    Μεταφραστής:Ζαχαριάδου, Μαργαρίτα
    10ος 2010
    Εκδόσεις :Πόλις
    ISBN : 960-435-279-2,Εκκρεμής εγγραφή
    Σελίδες : 512
    Τιμή εκδότη : 22.21 €

    σελιδες 172 εως 175

    ...Αληθεια; Τι παραξενο , να χρειαζονται οι τραπεζες τμηματα ερευνας.
    ....
    Και τι λογης ανθρωποι δουλευουν εκει;
    .....
    -Οχι, συνηθως οχι των οικονομικων (σχολων).Αρκετοι μαθηματικοι. Ορισμενοι εχουν πισω τους και ενα παρελθον με τη φυσικη, ιδιως στην πιο θεωρητικη μορφη της. Ηταν καμποσοι μηχανικοι, οπως εγω. Το διδακτορικο ηταν απαραιτητη προυποθεση.
    ....
    -Μας πληρωναν γαι να δημιουργουμε νεα χρηματοοικονομικα εργαλεια. Εξαιρετικα περιπλοκα και εξελιγμενα....
    .....
    Και αυτα τα χρηματοοικονομικα εργαλεια που δημιουργειτε...συνιστουν την βαση για τα περισσοτερα στεγαστικα δανεια και τις επενδυσεις μας...;
    -Χονδρικα ναι
    Αρα εμεις οι κοινοι θνητοι δεν θα καταλαβαιναμε τιποτα αν μας εξηγουσες;
    -Μαλλον οχι...

    ...σιγουρα ομως ολοι το καταλαβαιναν πως ηταν η τελεια συνταγη για την καταστροφη.Δεν ειναι δυνατον ενας πωλητης να πουλαει κατι που δεν κατανοει. Κι οχι απλως να το κατανοει αλλα να το πιστευει κι ολας...

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Δημήτρης

    Ευχαριστώ για την προσγείωση. Μια απαραίτητη διευκρίνιση: ο Λουί Μαλ στο Ατλάντικ Σίτυ έχει βάλει κάποιον να λέει: I don't believe in gravity. Από κει έλκει η χρήση της βαρύτητας στη συλλογιστική μου.

    Υποθέτω ότι θα καταγγείλεις και τον Λουί Μαλ για φάουλ, γιατί δεν υπάρχουν νόρμες στον κινηματογράφο, κλπ.

    Επί της ουσίας: Βρες μου προβλέψεις μου του στυλ που υπαινίσσεσαι και να το συζητήσουμε. Αυτό που βλέπεις από μένα είναι η αναγνώριση της ύπαρξης της βαρύτητας, όπως:

    1. Όταν ανταλλάσονται ομόλογα υπάρχει κόστος - μετρήσιμο μάλιστα. Αυτό οι καταστροφολόγοι και ο πρωθυπουργός σου και η αριστερά σου είτε δεν το ξέρουν ή κοροϊδεύουν.
    2. Όταν έχεις θείο να σε στηρίζει με λεφτά, οι συναινετικές διαδικασίες θα σε ξεσκίσουν. Οι καταστροφολόγοι, ο πρωθυπουργός σου, ο πρώην πρωθυπουργός σου και η αριστερά σου είτε δεν το ξέρουν ή κοροϊδεύουν.
    3. Η φερεγγυότητα έχει κόστος. Οι καταστροφολόγοι, ο πρωθυπουργός σου και η αριστερά σου είτε δεν το ξέρουν ή σε κοροϊδεύουν.
    4. Τα πάντα μπαίνουν στο τραπέζι με κάποια αξία, ρητή ή άρρητη. Όπως ο κίνδυνος, παραδείγματος χάριν. Οι καταστροφολόγοι, ο πρωθυπουργός σου και η αριστερά σου είτε δεν το ξέρουν ή σε κοροϊδεύουν.
    5. Τα θεσμικά λεφτά αυξάνουν τον κίνδυνο των ιδιωτικών. Οι καταστροφολόγοι, ο πρωθυπουργός σου και η αριστερά σου είτε δεν το ξέρουν ή σε κοροϊδεύουν.
    6.
    7.
    ...

    Η δική μου αρθρογραφία έχει να κάνει με την σύγκλιση της πολιτικής παρέμβασης με την πραγματικότητα, και την αλήθεια χωρίς προκαταλήψεις. Κατά τούτο σχετίζονται με τη βαρύτητα. Τι να κάνουμε, το μήλο έπεσε στο κεφάλι του Νεύτωνα, δεν ανέβηκε από το κεφάλι του παιδιού του Τέλλου στη μηλιά. Αν βλέπεις κάτι αντίθετο πες το. Αν έχεις να συμβάλλεις στη συζήτηση κάντο.

    Όσο για το μηχανιλίκι. Έχω πτυχίο μηχανικού από το 1978. Η εκπαίδευση, ανεξάρτητα του τι έκανα στα υπόλοιπα 33 χρόνια, έχει αναμφίβολα βάλει μια σφραγίδα. Συμβαίνει όμως, η σφραγίδα να είναι το ερωτηματικό που βγαίνει από κάθε set of data, γράφημα, θεωρία, σχέση, παιγνίδι (gametheoretical ή άλλο). Όποιος δεν ρωτάει, μένει με τις βεβαιότητες της ιδεοληψίας του ή της ιδιοτέλειάς του. Κατά τούτο, ευτυχώς που υπήρξα (τουλάχιστον) κάποτε μηχανικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Προφανώς το παραπάνω είναι

    Γιώργος Προκοπάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @Δημήτρης
    Η βρεττανικη λογοτεχνια σου δινει μια απαντηση (βλ. σχολιο μου 16). Δηλ. καλοι μαθηματικοι και θεωρητικοι φυσικοι και αρκετοι μηχανικοι που εχουν καλο εως εξαιρετικο μαθηματικο υποβαθρο, ιδιαιτερα σε περιπλοκα δυναμικα συστηματα, ειναι οι καταλληλοι για την δουλεια της δημιουργιας εξαιρετικα περιπλοκων και εξελιγμενων χρηματοοικονομικων εργαλειων.
    Βεβαιως οπως λεει και ο Coe αυτα ειναι η "τελεια συνταγη για την καταστροφη"

    και το σπουδαιοτερο οπως λεει ο Γ.Προκοπακης :
    "Περί ξεφουσκώματος: Αν το θέλει πραγματικά η G20, η ταχύτητα περιορίζεται από τη σταθερά απόκρισης σε "κανονιστικές" αλλαγές. Όμως, αν τιμήσεις past claims του αέρα, θέλεις προσαρμογή. Κυρίως όμως, εξαρτάται από το ποιούς θέλεις να προστατεύσεις (προσαρμόσεις, διαλύσεις,...) στη νέα ισορροπία και στη μεταβατική. Πάντως πιθανότερος ένας μεγάλος πόλεμος!"

    Επειδη ειμαστε ιδιας χρονιας με την Γιαννα Αγγελοπουλου-Παρθενη-Δασκαλακη, τον Α. Λοβερδο, τον Θ. Κατρη (ΗΛΕΚΤΩΡ), τον Κ. Μητροπουλο (διευθ. συμβ. Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων), τον Γ.Αλογοσκουφη, τον Γ.Προκοπακη (εισαγωγικες 1973) με κενες θεσεις 465 και 385 στην ΑΒΣΠ και ΑΒΣΘ,... αν εισαι οικονομολογος ειμαστε ... αριστεροι ανθρωπιστες.

    Παντως ενας επισης φιλος μηχανικος ΕΜΠ, εχασε πανω απο 30000 στο χρηματιστηριο γιατι συμβουλευοταν ενα φιλο του... αποφοιτο ΑΒΣΘ που δουλευε σε μια χρηματιστηριακη πληρωνοντας και κατι παραπανω για τις συμβουλες-πληροφοριες, ενω ο Αφωτιστος οπαδος της κοινης λογικης, κερδισε με κεφαλαιο 35.000 σιγα σιγα 23.000 την περιοδο 2000-2008.Βεβαια ως κρατιστης διακρατησε εως το τελος και εχασε 5.500 απο μετοχες της ΑΤΕ.

    Ειναι απλως οι ικανοτητες!

    Εντελως Αφωτιστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ Γ. Προκοπάκη

    Το σχόλιο απευθύνεται σαφώς στον "Αφώτιστο" και το μότο "ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΚΟΠΑΚΗ (που ειναι μηχανικος) ΠΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ"
    και ο οποίος απ' ότι φαίνεται ερμήνευσε τα περί βαρύτητας όπως τα θέτω, εξ' ού και το παραπάνω.

    Σε αυτόν απευθύνεται και προτροπή προς σεμνότητα και ο οποίος απαξιώνει με αυτό οποιαδήποτε άλλη γνώση πλήν του μηχανικού.

    Προβλέψεις δικές σου δεν βλέπω καθόλου, και ουτε καν υπαινίχθηκα κάτι τέτοιο.

    Το ότι όντως διαφωνώ με την πολιτικοοικονομική θεώρηση (και όχι με το συγκεκριμένο της ανάρτησης) είναι άλλο θέμα και δεν ενδείκνυνται σχόλια σε αυτή την ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ Αφώτιστος
    Μια ερώτηση:
    Από την παραπάνω αυστηρά λογικομαθηματική επιχειρηματολογία συνάγεται το
    "ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΚΟΠΑΚΗ (που ειναι μηχανικος) ΠΑΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @Δημήτρης
    Ως μηχανικος δινω μεγαλη σημασια στο ουσιαστικο. Και ο επαρκης για το θεμα αυτο Γ.Προκοπακης διαθετει τον χρονο του και προσπαθει να μας εξηγησει μερικα πραγματα και να δειξει οτι οι πολιτικοι μας(δεξιοι, πασοκοι και αριστεροι) η δεν ξερουν (πολυ πιθανον) η μας κοροιδευουν.

    Η αληθεια δεν ειναι ποτε ρατσιστικη. Τυχαινει απο το 1950 εως το 1990 οι πλεον ικανοι να οδηγουνται στο ΕΜΠ και σε αλλες πολυτεχνικες σχολες. Σε αλλες χωρες (Μ. Βρεττανια, ΗΠΑ) οι πιο ευφυείς φοιτητες και αποφοιτοι δεν ειναι μηχανικοι αλλα βιολογοι, θεωρητικοι φυσικοι,... Προς τι η προτροπή σου προς επιπλαστη και ψευτικη σεμνότητα ;

    Μηπως πρεπει να ασχοληθεις οχι με την αριστεια, αλλα με τον (δεξιο, πασοκικο και αριστερο)νεποτισμο, την παρεοκρατια, την μετριοκρατια και την ...γκομενοκρατια που αποτελουν σημαντικο προβλημα της χωρας;

    Ειναι απλως οι μετριοτητες, η επαρχιωτικη κουτοπονηρια και η διαφθορα που μας οδηγησαν ως εδω!

    Εντελως Αφωτιστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. @Αφώτιστος

    Εξακολουθείς να κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Γίνομαι πιο σαφής.
    Από που συνάγεται η απαξίωση συγκεκριμένα προς τον κ. Βαρουφάκη;
    Δεν έχω πρόβλημα με τον κ. Προκοπάκη. Τα δικά σου συμπεράσματα είναι έωλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @Γιώργος Προκοπάκης,
    Ο Δημητρης εχει δικαιο με συντελεστη βαρυτητας 4.7 εναντι 0.7 της δικιας μου προσεγγισης, με πιθανοτητα 97.75%.

    Οποτε τυπώνω μπλουζάκια στο σχετικο καταστημα της Σολωνος με το πατριωτικο συνθημα

    ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΔΕΞΙΟ, ΠΑΣΟΚΙΚΟ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΝΕΠΟΤΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΠΑΡΕΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗΝ ΜΕΤΡΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ...ΓΚΟΜΕΝΟΚΡΑΤΙΑ

    ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @Δημήτρης

    Διατηρω ακομη κομη (progressive rock γαρ)και με τα "κουρεματα" του Βαρουφακη δεν τα παω καλα. Και απο τα λιγα που ξερω για δυναμικα συστηματα ειναι οτι το βελτιστο συνολο λυσεων, στον χρονο που εξεταζουμε, δεν ειναι μονοσημαντη αλλα αποτελειται απο μια δεσμη τακτικων και υπο-στρατηγικων (λ.χ. προβληματα βελτιστοποιησης με δυναμικο προγραμματισμο). Καθε λ.χ. ετησια τακτικη πρεπει να διαθετει"μνημη" των προηγουμενων μετρων.

    Ασε που οι υστεριες του εξηγηθηκαν οταν εμαθα οτι το 2004 εως 2006 ηταν συμβουλος του ΓΑΠ και κανει σαν απατημενη γκομενα. Προς τι η υπερασπιση του ΓΒ;
    Πιθανοτητες:
    1. Εισαι φοιτητης του η μεταπτυχιακος του
    2. Εισαι οικονομολογος
    3. Διαβαζες ολα τα μαθηματα σου.
    4. Ετσι χωρις λογο.
    5.....

    Προσπαθεις να ερμηνευσεις την ψυχη και τον νου ενος σατιρικου λογοτεχνη μηχανικου χωρις τα καταλληλα εργαλεια.

    Το δικο μου συμπερασμα είναι οντως ΑΙΟΛΟ (το μαθημα που διαβαζουμε αφορα στον χρηματοοικονομικο αερα).

    @ Γιώργος Προκοπάκης,
    Οταν εχεις χρονο και διαθεση συνεχισε ,σε παρακαλω, την ενημερωση για τις εξελιξεις. Εγω σου υποσχομαι οτι θα διαβασω τα μαθηματα μου για την εξεταστικη του Σεπτεμβριου, ξεκινωντας απο το Investment Banking και επεται συνεχεια.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΥΓ Προς το blog: Συγνωμην για τον χωρο που απαιτησε η διενεξη με τον κ. Δημητρη. Μην με διαβαζετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @κωστή,

    Καταπληκτικό το αρχικό σου σχόλιο. Αυτό που πρέπει να μας τρομάζει δεν είναι η υποτιθέμενη χρεοκοπία αλλά η καθημερινή και συνεχής πτώση του βιωτικού επιπέδου εν ονόματι αυτής. Και στο θεσμικό επίπεδο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας η δημιουργία θεσμών με λαϊκό και δημοκρατικό έλλειμμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Το αντιφατικό στην λενινιστογεννή αριστερά, όπως ο Γρηγόρης πάρα πάνω, είναι, ότι ενώ θεωρούν την περίοδο, περίοδο Ιμπεριαλισμού, από "ένστικτο" -αυτό που θαύμαζα πάντα στους βλοχοδήμαρχους και τους παλιούς πολιτευτές- αρνείται το Μνημόνιο πεισματικά και το Μεσοπρόθεσμο, επειδή ξέρει "μέσα" της, ότι "κάτι θα γίνει και δεν θα μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε".
    Βέβαια, Ιμπεριαλισμός και "ευαισθησίες", δεν πάνε μαζί, αλλά δεν έχει καμία σημασία.
    Εν τέλει βέβαια έχουν "δίκιο", αλλά όχι για τους "επιστημονικούς λόγους" που αν τους ζητήσεις θα σου επικαλεσθούν.

    Ετσι όμως θα τσιμπήσουν το 9%, ενώ άλλοι, που τους "λείπει αυτό το ένστικτο", αλλά αρνούνται και να σκεφτούν βαθύτερα, θα πάρουν ...άστα καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. >Ετσι όμως θα τσιμπήσουν το 9%, ενώ άλλοι, που τους "λείπει αυτό το ένστικτο", αλλά αρνούνται και να σκεφτούν βαθύτερα, θα πάρουν ...άστα καλύτερα.>

    και το 2008 έπαιρναν το διπλάσιο αλλά η κάλπη τους έδωσε αυτό που άξιζαν. «ο Μανώλης με τα λόγια χτίζει ανόγια και κατόγια».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Γρηγόρη
    για πές μου με βάση την ανάλυσή σας για την Πτώση του Μέσου Ποσοστού Κέρδους και φυσικά για τον Ιμπεριαλισμό, πως εκτιμάτε , ως πολιτικός οργανισμός φυσικά, τις σημερινές αποφάσεις για την κρίση χρέους;
    Είναι καλή απόφαση, μήπως να επιστρέψουμε στην δραχμή; Το "Σχέδιο Μάρσαλ", προκύπτει από τις ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις ή χρειάζεται και ολίγη από γεωστρατηγική;

    Να πούμε "όχι στο μνημόνιο" ή να λουφάξουμε;
    Ο Τσίπρας που ανησυχούσε, για μια κακή απόφαση ήξερε τι έκανε ή το έκανε επειδή είναι οπορτουνιστής; Τι ακριβώς γίνεται;
    Εγώ είμαι προσκυνημένος και Πασόκος με πολιτικά ή λακές του νεοφιλελευθερισμού;

    Περιμένω με αγωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Κωστή

    Δεν πιστεύω(ούτε θέλω να πιστεύω)ότι είσαι "προσκυνημένος,πασόκος με πολιτικά,λακές του νεοφιλελευθερισμού κλπ."

    Πιστεύω όμως πως είσαι/είστε παγιδευμένοι στην παρακάτω λογική.Προσπαθείτε με τα εργαλεία των αστών οικονομολόγων και χωρίς να θέλετε να ξεφύγετε από τα πολιτικά/οικονομικά/κοινωνικά "νόμιμα" όρια που μας επιβάλλει το αστικό σύστημα,να βρείτε "λύσεις" για λογαριασμό του.

    Καταρχήν τα εργαλεία των αστών οικονομολόγων είναι σε μεγάλο βαθμό άχρηστα.Εάν μπορούσαν να δώσουν λύσεις στα προβλήματά τους,χωρίς να θίξουν τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων και να ρισκάρουν κοινωνικές εκρήξεις,θα τις είχαν δώσει προτού μυρίσουμε τα νύχια μας.Ταξικοί εχθροί μπορεί να είναι,αλλά χαζοί σίγουρα όχι.

    Δεύτερο και σημαντικότερο: τί λόγο έχετε/έχουμε να χολοσκάμε για την επιβίωση του συστήματός τους;
    Τί σε νοιάζει εσένα η εύρυθμη λειτουργία ενός άδικου καταπιεστικού συστήματος,που φροντίζει για τα συμφέροντα των ισχυρών και αδιαφορεί για το 90% του πληθυσμού αυτού του πλανήτη;Είσαι τραπεζίτης,βιομήχανος,εισοδηματίας;
    Δεν το πιστεύω,γιατί δεν θα έγραφες εδώ,αλλά μάλλον θα λιαζόσουν στις Μπαχάμες ή σε άλλους τόπους εξωτικούς!

    Λοιπόν;Μήπως υπάρχει σοβαρή αντίφαση ανάμεσα στην ταξική σου θέση και την ταξική σου συνείδηση; Κάποιος άλλος λόγος πιο σοβαρός;

    Περιμένω με ηρεμία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Το τελευταίο. Είμαι προδότης της τάξης μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Τουλάχιστον έχεις κανένα σοβαρό υλικό ή άλλης φύσεως αντάλλαγμα; Κι'αν γίνει καμμιά κοινωνική εξέγερση ή σοσιαλιστική επανάσταση,έτσι θα πας,σαν το σκυλί στ'αμπέλι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Σαν το σκυλί Γρηγόρη και θα υποχρεωθώ υποθέτω να αγοράσω και το σκοινί που θα με κρεμάσετε οι επαναστάτες στο Σύνταγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Μπααα Κωστή.

    Δεν είμαστε τόσο βάρβαροι άνθρωποι όσο (θέλεις να) μας φαντάζεσαι.Εγώ προσωπικά π.χ. θα εισηγούμουν 5ετή τουλάχιστον χειρωνακτική εργασία με το βασικό μισθό,και στέρηση δυνατότητας εκλογής-όχι ψήφου-σε οποιοδήποτε εργατικό/λαϊκό συμβούλιο ή κρατική θέση.
    Άντε,θα τη γλυτώσεις πάλι τυχερούλη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Γρηγορη,
    ανθρωποι σαν τον Κωστη δεν ειναι για διωξεις σε μια σοσιαλιστικη κοινωνια, γιατι αυτη μονο σοσιαλιστικη δε θα ηταν.(τι συζηταμε καλοκαιριατικο).

    Ελπιζω και εσυ να δεις καποια στιγμη οτι οπως η αγορα απο μονη της ειναι ανθρωποφαγα, ετσι και μια κοινωνια χωρις μια υποτυπωδη αγορα ευκολα μπορει να μετατραπει σε ''ατσαλενιο κλουβι'', στην ισορροπια με κυριαρχια του πολιτικου παραγοντα βρισκεται η δυσκολια

    δβ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Δ.Β.

    Αν ο (κάθε) Κωστής αστειεύεται ("προδότης της τάξης μου"),δικαιούμαι και εγώ να αστειεύομαι προφανώς.Εάν σοβαρολογεί,τότε σοβαρολογώ κι'εγώ.

    Το δεύτερο θέμα που θέτεις,δηλαδή η ισορροπία μεταξύ ομάδων ή ατόμων παραγωγών με το εργατικό κράτος ως γενικό υπερασπιστή των συμφερόντων της εργατικής τάξης και όλων των υπολοίπων ομάδων πλην της υπό εξαφάνιση αστικής τάξης,είναι μεγάλο,ιδιαίτερα ενδιαφέρον,και δεν αναλύεται προφανώς με επάρκεια σ'ένα σχολιάκι.
    Τρεις μόνο παρατηρήσεις:

    1)Οι όποιες αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους παραγωγούς και ένα κράτος με αναδιανεμητική πολιτική,αποσβένονται μακροπρόθεσμα όσο αυξάνεται και βελτιώνεται η παραγωγή ενώ μειώνεται ο χρόνος εργασίας.Αυτά σε μια σοσιαλιστική κοινωνία και όχι στους κρατικούς καπιταλισμούς του ανατολικού μπλοκ που δεν αποτελούν για μας πρότυπο.

    2)Δεν έχω αντίρρηση με την υποτυπώδη ή κανονική αγορά. Αντιθέτως την επιθυμώ,γιατί την θεωρώ έναν πραγματικό δείκτη μιας οικονομίας που προσπαθεί να είναι σοσιαλιστική και αυτοβελτιούμενη και να ρυθμίζει με κεντρικό-και όχι μόνο-σχεδιασμό τις παρατηρούμενες ανισορροπίες της.

    3)Έχω όμως σφοδρή αντίρρηση με την "αγορά" όπως την εννοούν διάφοροι μυξοκλαίοντες μικροαστοί,που θα επιθυμούσαν να βελτιώσουν με άδικες μεθόδους την δική τους θέση έναντι του κοινωνικού συνόλου και να επαναφέρουν τον καπιταλισμό από την πίσω πόρτα.Εδώ πέφτει μαχαίρι.Μεταφορικά εννοείται,μη μου ανησυχήσετε..
    Από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του,στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Εχεις δικιο, δεν γινεται να συζητηθουν αυτα με σχολια, και μαλιστα ειμαστε και εκτος θεματος οποτε ευκολα θα χαρακτηριστουμε τρολ.

    Εν συντομια( επειδη ειναι βαρετο να γραφω κατεβατα):
    - ο μαρξισμος δεν διαθετει μια συγκροτημενη θεωρια περι κρατους,
    - θεωρεις βεβαιη και φαινεται να ειναι αναγκαια μια συνεχης πολιτικη κινητοποιηση που χρειαζεται ενα σοσιαλιστικο κρατος, αντιθετα το ατομο στη νεωτερικοτητα δεν εχει δειξει να εχει προς το παρον ''εγγεγραμμενη'' στα πολιτικα του γονιδια μια παρομοια διαθεση, αυτο θα αλλαξει?
    -ο φιλελευθερισμος υποσχοταν ενα μινιμουμ αξιοπρεπειας και ελευθεριων(ατομικων) και σε αυτον τον πολιτικο μινιμαλισμο και την ελλειψη μεγαλεπηβολων κανονιστικων πλαισιων εγκειται σε σημαντικο βαθμο η επιτυχια του

    δ.β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ας θέσω λοιπόν Γρηγόρη και εγώ ένα ερώτημα μια και ανοίξαμε αυτή την κουβέντα (καλοκαιριάτικα)
    Γράφεις: Από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του,στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.

    Και τι γίνεται όταν οι ανάγκες υπερτερούν των δυνατοτήτων δηλαδή η κοινωνία δεν έχει την δυνατότητα να παράγει αγαθά που να καλύπτουν τις ανάγκες των πολλών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Δ.Β.

    1)Έχεις δίκιο,αν και οι Λένιν,Τρότσκι,Μπουχάριν έχουν γράψει νομίζω γι'αυτά τα ζητήματα αρκετές θέσεις.Το σημαντικότερο όμως είναι,πως ιστορικά καμμιά κοινωνική τάξη με τα όργανά της πού ανέλαβε το μετασχηματισμό μιας κοινωνίας δεν είχε ολοκληρωμένο μέχρι κεραίας πρόγραμμα.Οι λεπτομέρειες,εν τέλει στην πράξη δοκιμάζονται,διορθώνονται,αντικαθίστανται.Αλλού βρίσκονται οι ασφαλιστικές δικλείδες,αλλά έλεος,αύριο πάλι.

    2)Αφενός τα πάντα ρει,αφετέρου η συμπεριφορές καθορίζονται από το (νέο!)περιβάλλον και τις κοινωνικές σχέσεις.Το γονιδίωμα δεν καθορίζει συμπεριφορές!(Ειδικά η Σάρα Πέιλιν που μου θύμησες τώρα θα πληρώσει με όλη της την περιουσία τα 4 μέτρα σκοινιού που χρειάζεται)

    3)Ο φιλελευθερισμός πολλά υποσχόταν,μα ήταν ο ιδεολογικός κριός μιας ελίτ που συνειδητά προωθούσε τα οικονομικά της συμφέροντα ισοπεδώνοντας κάθε κεϋνσιανό εμπόδιο.

    Τα λέμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. radical

    Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως οι άνθρωποι έχουν ανελαστικές ανάγκες που καθορίζονται από τη βιολογία τους(τροφή,νερό,στέγη κλπ),ή το έως σήμερα βιοτικό τους επίπεδο(ελεύθερο χρόνο,διασκέδαση,κινηματογράφο κλπ)

    Και έχουν και επιθυμίες.Mercedes,15μετρο σκάφος,Σκορπιός,τον ουρανό με τ'άστρα.
    Εδώ ασχολούμαστε με τις ΑΝΑΓΚΕΣ τους.Ο.Κ;

    Πές μας τώρα radical ειλικρινά:
    Παρατηρώντας την εξέλιξη των ανθρώπινων κοινωνιών μετά τη βιομηχανική επανάσταση και την εκθετική αύξηση των παραγωγικών δυνατοτήτων μας..
    Μαθαίνοντας ότι μπορεί να παραχθεί τροφή για 18-20 δις ανθρώπους χωρίς στέρηση άλλων πόρων,ή ότι η εκμετάλλευση του 1/1000 της προσπίπτουσας ηλιακής ακτινοβολίας στον πλανήτη μάς απαλάσσει από πετρέλαιο-πυρηνικά-άνθρακα..
    Διαβάζοντας πως το 1% του πληθυσμού κατέχει το 50% του πλούτου,ή πως ο σύγχρονος καπιταλισμός εκμεταλλεύεται μόνο το 40-50% των ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΩΝ παραγωγικών μέσων..

    ..τι συμπεραίνεις εσύ;

    Έχουμε ένα αισχρό σύστημα να μας κυβερνά,έχουμε ανισοκατανομή πλούτου,ή.. γίναμε πολλοί σ'αυτόν τον πλανήτη;

    radical,ξαναβάλε τον Μάλθους στη βιβλιοθήκη σε παρακαλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Γρηγόρη, δεν φταίει ο κρατικός καπιταλισμός τόσο, όσο ότι η κομμουνιστική αριστερά δεν υπήρξε ποτέ δημοκρατική. Η νοοτροπία του να αποφασίζει η αυτόκλητη πρωτοπορία για το καλό μας δεν απέχει πολύ από τον φασισμό. Έτσι ο κάθε ανώμαλος που θεωρεί τον εαυτό του ηγέτη ή δεν ξέρω τι άλλο, αποφασίζει και εκτελεί. Αυτό εννοεί ο Κωστής ότι θα αγοράσουμε και το σκοινί που θα μας κρεμάσετε - δεν είναι αστείο. Είναι η πραγματικότητα της "πρωτοπορίας".
    Οι λαοί ευτυχώς προτιμούν την ελευθερία από την ισότητά σας και γκρεμίζουν τα αυταρχικά καθεστώτα που χτίζει ο Στάλιν, ο Λένιν, η Παπαρήγα, η Ανταρσύα, ο Ρούντι κλπ Προτιμούμε λοιπόν την φιλελεύθερη αριστερά, τον διάλογο επί της πραγματικότητας και τις δημοκρατικές συναινέσεις. Όχι τις ονειροφαντασίες του τι είπε ο ένας ή ο άλλος άγιος του κομμουνισμού (που έφυγε από το μαχαίρι κάποιου άλλου αγίου). Ούτως ή άλλως ένα αντιδημοκρατικό σύστημα αυτήν την κατάληξη θα είχε.
    Η αριστερά χωρίς δημοκρατία είναι μια φάρσα - ένα παραμύθι για μικρά παιδιά με ήρωες και προδότες, πιστούς και απίστους αλλά καθόλου δημοκρατία.
    Αυτά σαν εξήγηση γιατί δεν συμμετέχω στον διάλογό σας. Είμαι από χέρι ένας ακόμα προδότης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Γιώργο

    1)Σοσιαλισμός ή κομμουνισμός χωρίς δημοκρατία δεν νοείται,εξ ορισμού.

    2)Ταυτίζεις από αμάθεια ή επειδή σε βολεύει τα σταλινικά καθεστώτα με το σοσιαλισμό; Η σχέση πρέπει να είναι διαλεκτική μάλλον,καθώς η αμάθεια σε συμφέρει,και το συμφέρον σού επιβάλλει την αμάθεια.

    3)Τα καθεστώτα γκρεμίστηκαν(ευτυχώς) από την ισχυρότερη μερίδα της γραφειοκρατίας που μεταμορφώθηκε σε νεοαστική τάξη.Οι λαοί (δυστυχώς) γεύτηκαν την διαφημισμένη "ελευθερία" σας στο πετσί τους και το έχουν μετανοιώσει.Κάποιες δημοσκοπήσεις στις ανατολικές χώρες και οι προσωπικές απόψεις πολλών Βούλγαρων που συνομιλώ,λένε πολλά.Αλλά τί σε/σας νοιάζει εσάς;Φτηνή εργασία να έχουμε για χάρη της "ανάπτυξης" και των "επενδυτών".Και οι Ουκρανές πόρνες καλές είναι.Έτσι;

    4)Αλήθεια,πόσο "ελεύθερα" είναι "τα δημοκρατικά" σας καθεστώτα σε Ρωσσία ή Πολωνία σήμερα;Τί ποσοστό του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο επιβίωσης;Αλλά και εδώ αδιάβαστος θα μου είσαι επειδή δε θα σε συμφέρει.

    5)Εν πάσει περιπτώσει "ζήσε τ'όνειρό σου" στην εποχή του μνημονίου,απόλαυσε τις "ελευθερίες" σου σε μια μπατσοκρατούμενη και υποθηκευμένη χώρα,παίξε με CDS,ομόλογα,αγορές,νουμεράκια,υπολογισμούς ενώ η επίσημη ανεργία φτάνει στο 16% και η φτώχεια στο 20% και μην ασχολείσαι και πολύ.

    6)Πιό εύκολο σου έρχετε να αυτοχαρακτηρίζεσαι προδότης (στ'αλήθεια ή ειρωνικά) παρά να σηκώσεις το κεφάλι από την ποδιά( ξέρεις ποιάν εννοώ) και να δεις 10-20 χρόνια μακρύτερα και γύρω σου.Δεν περιμένω και τίποτα καλύτερο.Όσο σε γνωρίζω,ακριβό στα πίτουρα και φτηνό στ'αλεύρι σε βρίσκω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Δεν με γνωρίζεις βρε Γρηγόρη, ούτε μπορείς γιατί μιλάμε άλλη γλώσσα. Δεν υπάρχει κοινό έδαφος, ούτε κοινές αναφορές. Δεν μου προκαλούν ενδιαφέρον τα δογματικά που αναμασάς σαν ξερόλας επειδή διάβασες πέντε βιβλία του περασμένου αιώνα. Δεκαπέντε χρονών μπήκα στην αριστερά κι είμαι πενήντα. Δεν μπορώ να συζητώ ακόμα τις φαντασίες - μπορώ όμως τα γεγονότα. Κι αυτά διαψεύδουν κάθε άποψη περί του καλού καθεστώτος - μόνο απελπισμένοι θέλουν να επιστρέψουν στην φυλακή.
    Δεν συμφωνώ πχ ότι ο Λένιν ήταν δημοκράτης ή ότι ένα αυταρχικό καθεστώς που εκτελούσε ανθρώπους για την γνώμη τους παράπεσε από την γραφειοκρατία (αυτά λέγαμε στο ΕΚΚΕ πριν τριάντα χρόνια). Όχι παράπεσε επειδή καταπίεσε την ελευθερία και τα δικαιώματα.
    Άστο λοιπόν. Αυτά που λέει η Ανταρσύα σήμερα τάλεγα πανομοιότυπα στα δεκαεπτά μου. Τίποτα δεν άλλαξε; Ο κόσμος τρέχει και το παπαδαριό της αριστεράς φυλάει ακόμη τα καντήλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Οι κατηγορίες που εξαπολύεις αβασάνιστα για ανθρώπους που δεν γνωρίζεις δείχνει επίσης το κατάντημα της σημερινής αριστεράς. Βρίσκετε κάποιοι ακόμη αποκούμπι στην ανακάλυψη προδοτών. Τι έχουμε προδώσει βρε χαζοπούλι; Τις ανοησίες που ξέβρασε η κοινωνία η ίδια; Τις αυθαιρεσίες των ομάδων εξουσίας της πρωτοπορίας; Πιο αηδιαστικό πράγμα δεν υπάρχει από το να βαφτίζεται κάποιος πρωτοπορία και να κρίνει τους άλλους αφ υψηλού. Γι αυτό είπα ξεκίνα από τα βασικά: διάβασε λίγο Αστερίξ και ξαναέλα (αν στο επιτρέψουν από το κόμμα που παρεπιπτόντως δεν επιτρέπει σχόλια γι αυτό και γυροφέρνεις προδοτικά ιστολόγια)
    Είναι λίγο αψύ το ύφος μου αλλά βαρέθηκα το "ποίημα"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Γιώργο

    1)Παραδέχομαι ότι είχες την ατυχία να περάσεις από ένα κόμμα που αρκούταν να υπερασπίζεται,υπό ή άνευ όρων,τα σταλινικά καθεστώτα.Όταν όμως συνειδητοποίησες την αναντιστοιχία τί έκανες;Έψαξες λίγο πιο βαθειά ή σαν το Χατζηχρήστο έβγαλες το καταπληκτικό αξίωμα: "Αι γυναίκαι είναι άπισται","Ο Λένιν ήτο αντιδημοκράτης","Δεν νοείται δημοκρατία και ελευθερία υπό του κομμουνιστοσυμμοριτισμού";

    2)Αναζήτησες την αλήθεια,φαντάστηκες έστω κάτι καλύτερο απ'τα δυο συστήματα της εποχής,ή παρασύρθηκες από τα κελεύσματα εκείνων των καιρών (1980-2000) του τύπου "κλίνατε επί δεξιά","ακολουθήστε τον παρά";Μιας εποχής που εκ των υστέρων μετά βδελυγμίας καταδικάζεις,αλλά και εσύ θύμα της είσαι;

    2)Κάνε και το εξής πείραμα.Ζήτα από έναν φίλο σου να διαβάσει τα σχόλιά σου.Και ας σου πει εκείνος πόσο δογματισμό και μάλιστα ανούσιο αναδίδουν."Ελευθερία","δημοκρατία","ανάπτυξη","αγορές","κακό κράτος,κακό,κακό,κακό!","επενδυτές","διαφθορά,αχ κακιά διαφθορά","κακοί δημόσιοι υπάλληλοι,κακοί,κακοί" κ.ο.κ.

    3)Εγώ έστω ότι διάβασα 5(!) βιβλία και αναμασώ τσιτάτα.Εσύ που είσαι και 13 χρόνια μεγαλύτερος με περισσότερη εμπειρία,τί καταλήγεις να υποστηρίζεις; Την αναγέννηση της ελεύθερης αγοράς και το νεοφιλελευθερισμό πασπαλισμένο με "ολίγη" αξιοκρατία και αδιάφθορο κράτος;Αυτός είναι ο κόσμος των αξιών σου μετά από 35 χρόνια ώριμων βιωμάτων;

    4)Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος προχωρά.Ίσως η γενιά μας σταθεί τυχερή και καταφέρει κάποιες ριζικές αλλαγές.Εσύ και οι πολιτικά όμοιοί σου μόνο παραγγελιές θα παίρνετε αν δεν αλλάξετε μυαλά από τους εκάστοτε Προβόπουλους και Scheuble:
    -"Ψιτ γκαρσόν,πιάσε έναν φιλελευθερισμό με ολίγη(αξιοκρατία)"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Υποστηρίζω το αδιάφθορο κράτος, ναι. Τα στοιχεία και οι εμπειρίες μου, μου λένε ότι χωρίς την διαφθορά δεν θα είμαστε οι πρώτοι που θα έπεφταν στα χέρια των κερδοσκόπων.
    Υποστηρίζω την αξιολόγηση και την αξιοκρατία, ναι. Τα στοιχεία και η εμπειρία μου λένε ότι εάν συνέβαινε αυτό δεν θα είχαμε πρόβλημα χρεοκοπίας και μείωσης των εισοδημάτων.
    Ο φιλελευθερισμός χωρίς τις νεοφιλελεύθερες ακρότητες είναι χίλιες φορές καλύτερος από τα υπαρκτά συστήματα, πόσο μάλλον από εκείνα του "υπαρκτού σοσιαλισμού" (τα άλλα υπάρχουν μόνο στο κεφάλι σου).
    Οι σκέψεις μου αντλούν από την πραγματικότητα του εμφυλίου, της Τασκένδης, των πραγματικών γεγονότων. Και ναι, ευτυχώς που δεν νικήσαμε (στον εμφύλιο). Με τον Ζαχαριάδη και τα άλλα παιδιά ξέρουμε πια πολύ καλά τι ζωή θα είχαμε (αν επιβιώναμε).
    Η Ελλάδα έχει πολλά περιθώρια μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης, και μάλιστα "πράσινης" μέσα στο φιλελεύθερο σύστημα. Ας πετύχει πρώτα αυτό και μετά μιλάμε για δίκαιη αναδιανομή και σοσιαλισμό. Σήμερα κάτι τέτοιο είναι επιστημονική φαντασία. Δεν αρκεί ο λεκτικός βερμπαλισμός για να περιγράψεις τις αλλαγές. Πρέπει να ξέρεις που πας και κυρίως, ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ... Πόσοι στην παραδοσιακή λενινιστική σχολή μπορούν να περιγράψουν κάτι συγκεκριμένο εκτός από λεκτικούς ακροβατισμούς και κυρίως, πόσοι μπορούν να εγγυηθούν ότι κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο; Οι σταλινικοί επίγονοι; Οι φιλόδοξοι αλλά αγράμματοι ηγετίσκοι που τους νοιάζει μόνο η καρέκλα τους; Πες μου ένα όνομα ενός σοβαρού ανθρώπου...
    Λαϊκισμός, πολύ ίδιος με τον δεξιό, αριβισμός, ανευθυνότητα, μιζέρια.
    Όταν μιλάς για αλλαγή πρέπει να περιγράφεις και τον φορέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Προς τους "θεωρητικους" του σοσιαλισμου. Αν παρετε την εξουσια -που δεν το πιστευω- θα αναδειξετε παλι εργατες ως ηγετες, επαναλαμβανοντας τα ιδια λαθη ;
    Οπως ισως καταλαβατε, εκτος αν εχετε μεγαλη ακινητη περιουια στην Τηνο και αλλου,πρεπει να ενεργοποιηθει το "ελληνικο δαιμονιο".

    Επομενως σας προτρεπω, να αφησετε τις θεωριες και να προχωρησετε στην...δημιουργια(αγνωστη λεξη για τους περισσοτερους)

    Να μια ιδεα που μου εχει ελθει:

    Να δημιουργηθουν μια επιτροπη και ενα νεο ταμειο

    1. Η επιτροπη της σεισαχθειας.

    Να ληφθουν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά νομοθετικά μέτρα στην Ε.Ε., αναλογα με αυτα του Σόλωνα στην Αρχαιοτητα. Να βασίζονται στην αρχή της "δίκαιης ανισότητας" των Ελληνων απεναντι στις υποχρεωσεις τους και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ θα επιχειηθει να αποτραπει η εμφύλια διαμάχη και η διάλυση της πολιτικής ενότητας της Ε.Ε., διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.

    2. Νεο ταμειο αξιοποιησης της ιδιωτικης ακινητης και ακατοικητης περιουσιας

    Ως πρωτη κινηση καλης θελησης θα αγορασθει απο τις βορειες χωρες της Ε.Ε. χρεος 6.3 δις/ετος με την προυποθεση 3 εκατομ. εξοχικα να παραχωρηθουν επι 3 μηνες/ετος (Μαιο, Ιουνιο και Σεπτεμβριο) κατα τους οποιους υποτιθεται οτι πρεπει να δουλευουν οι Ελληνες και μαλιστα σκληρα, ενω η θερμοκρασια ειναι λιαν ικανοποιητικη για τους βορειους ευρωπαιους με ενοικιο μολις 700 ευρω τον μηνα...
    Μονον με τον τροπο αυτον:
    α. θα διατηρηθουν σε ελληνικη ιδιοκτησια τα εκατομμυρια πατρικα και εξοχικα σπιτια, που μουχλιαζουν επι δεκαετιες, μετα τα αρχικα εγκαινια επ ευκαιρια της ολοκληρωσης της επισκευης-προσθηκης-ανακατασκευης η κατασκευης αντιστοιχα, κατα την "επιστροφη του επιτυχημενου ξενιτεμενου" (ελληνα εσωτερικου η εξωτερικου μεταναστη)
    β. θα ελθουν επιπλεον περι τα 10 εκατομ. επισκεπτες επι τριμηνο
    γ. θα ανασανουν οικονομικα πολλες υφισταμενες και θα ιδρυθουν μικρες επχειρησεις συντηρησης των εξοχικων απαναταχου ελλαδας.
    δ. Θα αυξηθει λιγο η απασχοληση και η ιδιωτικη καταναλωση κατα 25% περιπου.

    @ Γ. Προκοπακης

    Ερωτηση για το δ.:
    Μηπως η αιφνιδια αυξηση της καταναλωσης θα αυξησει και τον πληθωρισμο η οι γερμανοι και αλλοι βορειοι τσιγκουνηδες θα αγοραζουν μονον απο γερμανικες αλυσιδες (που θα ιδρυσουν και αλλα καταστηματα) τροφιμα που μοιαζουν με σκυλοτροφες και δεν θα επηρεαστει ο πληθωρισμος για τους ελληνες καταναλωτες;

    COPYRIGHT Αφωτιστος Φιλλελην

    ΥΓ Περιμενω τηλεφωνημα για τον διορισμοι μου ως ειδικος συμβουλος του νεου ταμειου αξιοποιησηςτης ιδιωτικης ακινητης και ακατοικητης περιουσιας απο τους κ.κ. Π. Γερουλανο και Ε. Βενιζελο (διπλοθεσιτης χεχε!!!) .
    Στο ταμειο αυτο μπορει να συμμετεχουν εθελοντικα οσοι ελληνες ιδιωτες ιδιοκτητες πατρικων και εξοχικων το επιθυμουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Εψαχνα κατι για τους βολονταριστες αυτου του blog.
    Τελικα το βρηκα και θα το μελετησω καλυτερα.

    Τελικα , δεν ειναι μονον ψυχιατρικοι οι λογοι της εμμονης επιθυμιας εφαρμογης της ουτοπιας, οπως αρχικα πιστευα. Ειναι συμφυες (ενυπαρχον)του ιδιου του ολοκληρωτικου ουτοπικου σχεδιου.

    Παρασκευή, Φεβρουάριος 25, 2005
    From the Archives: ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ & ΟΥΤΟΠΙΣΜΟΣ:ΕΝΝΟΙΕΣ ΣΥΜΒΑΤΕΣ Ή ΑΣΥΜΒΑΤΕΣ;

    «Αυτό που πάντα έκανε το κράτος μια κόλαση πάνω στη γη, οφείλεται στο ότι ο άνθρωπος προσπάθησε να το κάνει παράδεισο του»
    F. Hoelderlin


    Ι. ΣΑΛΠΑΡΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΗΣΟ ΟΥΤΟΠΙΑ
    ................
    ΙΙΙ. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΨΕΥΣΗ: O ΑΕΝΑΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΚΗΣ
    ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ

    «Πώς γίνεται και το ?γύρισμα του κόσμου τα πάνω κάτω? πάντοτε καταλήγει στη Συντήρηση; Γιατί η αντίδραση ακολουθεί πάντα την επανάσταση, όπως οι εποχές στην Κόλαση;[16] Ο ριζοσπάστης συγγραφέας Hakim Bey διατυπώνει το ερώτημα που συνοδεύει κάθε απόπειρα ουτοπικής μηχανικής. Η αρχική ευφορία και η ελπίδα σύντομα δίνουν τη θέση τους στην απογοήτευση και στην πραγματικότητα μίας καταθλιπτικής δυστοπίας. Ο επαναστατικός οργασμός βρίσκει μονότονα την κορύφωσή του στον Τρόμο. Ο ίδιος περιγράφει αυτή τη κατάσταση ως μία, «?αξιοθρήνητη παρωδία του Καρμικού κύκλου, στην ιστορική επαναστατική ματαότητα. Το σύνθημα ?Επανάσταση!? έχει καταλήξει να σημαίνει αντί για αποτοξίνωση, τοξίνωση, μια κακόβουλη ψευδο-Γνωστική παγίδα του πεπρωμένου, έναν εφιάλτη όπου, αδιάφορο το πόσο παλεύουμε, ποτέ δεν μπορούμε να ξεφύγουμε απ? αυτόν τον κακό Αιώνα?κάθε ?παράδεισος? να κυβερνιέται από έναν ακόμα άγγελο του κακού».[17]


    Η εφαρμογή των ουτοπιστικών σχεδίων στην κάθε τους λεπτομέρεια προϋποθέτει αυστηρή οργάνωση, γεγονός που οδηγεί στην ανάδειξη μίας κάστας «καθοδηγητών», με ευρείες αρμοδιότητες-εξουσίες. Όσο πιο φιλόδοξο είναι το σχέδιο, τόσο περισσότερο ολοκληρωτικός είναι ο έλεγχος των καθοδηγητών. Για να το θέσουμε διαφορετικά, η οργάνωση προωθεί τον ολιγαρχικό συγκεντρωτισμό, τον σχηματισμό μίας ελίτ εξουσίας, αυτονομημένης σε βαθμό από την κοινωνία. Ο Robert Michels έχει περιγράψει το φαινόμενο αυτό ως «σιδερένιο νόμο της ολιγαρχίας». Η συστημική βία, λοιπόν, δεν είναι τυχαίο υποπροϊόν κακής εφαρμογής του ουτοπικού σχεδίου, αλλά αντίθετα είναι αναπόσπαστο κομμάτι τους.
    ...................................
    Αφωτιστος Φιλλελην

    ΥΓ Περισσοτερα στο εξαιρετικο κειμενο:

    http://libertatia.blogspot.com/2005/02/from-archives.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU