Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Η ανανεωτική αριστερά μπροστά στην ανάγκη υπέρβασης του σημερινού συντηρητικού status quo


του Ανδρέα Γιάνναρου*


"Η ανανεωτική αριστερά μάς τελείωσε; Όχι βέβαια"   Άγγελος Ελεφάντης

Η ανανεωτική αριστερά στην 40 χρονη και πλέον ιστορία της έχει επιβιώσει μέσα από διασπάσεις, συγκρούσεις, ιστορικές ήττες και ατέρμονες αναζητήσεις ..!
Ο μετασχηματισμός του κράτους, οι διακριτοί ρόλοι κράτους αγοράς, ο συνεχής προοδευτικός εκσυγχρονισμός, η αποκέντρωση εξουσιών, η αυτοοργάνωση, η άμεση δημοκρατία, η διαλεκτική μεταξύ μεταρρύθμισης και ριζοσπαστισμού και η ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών, η ανάπτυξη μαζικών αγώνων και η αυτονομία τους από την πολιτική, η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης και ο μεταρρυθμισμός ως εργαλείο ανάλυσης για ριζικές αλλαγές και όχι ως πεδίο ενσωμάτωσης στους μηχανισμούς του κράτους αποτελούν τα θεμελειακά στοιχεία της πλούσιας όσο και προβληματικής διαδρομής της ανανεωτικής αριστεράς έτσι όπως συγκροτήθηκε μετά από την αποστέωσή της από τον δογματισμό!
Σήμερα ο χώρος αυτός υποστηρίζεται από τρία κόμματα ( ΣΥΝ, ΔΗΜΑΡ, ΑΚΟΑ ) αλλά στην ουσία δεν εκφράζεται από κανένα κυρίως λόγω της συγκεντρωτικής οργανωτικής τους δομής (άτυπος δημοκρατικός συγκεντρωτισμός με σκληρούς μηχανισμούς) αλλά και της παραγωγής ιδεών. 
Η κρατικιστική νοοτροπία της σε συνδυασμό με την παλαιομαρξιστική ανάλυση της όσον αφορά το ρόλο του έθνους κράτους, την αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας αλλά και το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης την έχουν μετατρέψει σε συνταξιούχο της πολιτικής. 

Σήμερα το δίπολο Αριστερά-δεξιά, πρόοδος -συντήρηση, μεταρρύθμιση-απορρύθμιση είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ αρκεί να ορίσουμε ότι αριστερό σήμερα δεν είναι η υπεράσπιση συντεχνιακών ή άλλων ακραίων αιτημάτων αλλά η υπέρβαση του σημερινού status quo και η προώθηση νέων κοινωνικών μορφών οργάνωσης που προστατεύει τόσο την ατομικότητα όσο και την κοινωνική συνοχή, θα εμφορείται από τα ιδεώδη του σοσιαλισμού, ισότητα, χειραφέτηση, κοινωνική δικαιοσύνη αλλά και από τις αρχές του ευρωπαικού διαφωτισμού και πολιτικού φιλελευθερισμού, ατομικά δικαιώματα και πολιτικά δικαιώματα, ορθός λόγος και κράτος δικαίου. 
Ο σύντομος εικοστός αιώνας έδειξε ότι εκεί όπου προτάχθηκε η ισότητα έναντι της ελευθερίας, δημιουργήθηκε μεγαλύτερη ανισότητα, και εκεί όπου προτάχθηκε η ελευθερία έναντι της ισότητας δημιουγήθηκε μεγαλύτερη ανελευθερία. 
Γι αυτό και σήμερα είναι αναγκαία η προάσπιση των θεσμών της φιλελεύθερης αστικής δημοκρατίας απέναντι σε φαιοκόκκινα δεσποτικά καθεστώτα, και η διεύρυνσή της με μορφές άμεσης δημοκρατίας ( δημοψηφίσματα, συμμετοχικό προϋπολογισμό, ανακλητότητα, εναλλαγή θητειών ).
Απέναντι στον λαϊκισμό -αριστερόστροφο και δεξιόστροφο, και τον ελιτισμό και το νεποποτισμό που έχει διαπεράσει την ελληνική κοινωνία απαιτείται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα σε όσους επιθυμούν την υπέρβαση του συντηρητικού σημερινού status quo.
Τέτοιες δυνάμεις βρίσκονται σε όλα τα κόμματα μα κυρίως στην αφανή κοινωνία, την βουβή πλειοψηφία που επειδή δεν έχει πρόσβαση στο κράτος μένει και χωρίς εκπροσώπηση. Άνεργοι, μισθωτοί που παράγουν κάτω από καθεστώς μαύρης εργασίας και υπερεκμετάλλευσης, αυτοαπασχολούμενοι και καινοτόμοι επιχειρηματίες που συμπιέζονται από τα δεσμά της γραφεικρατίας και των κολλητών, είναι η μεγάλη δεξαμενή όπου πρέπει να σφυρηλατηθεί μια νέα κοινωνική και πολιτική ενότητα!
Πριν από πολλά χρόνια ο Μαρξ προέτρεπε τους εργάτες να σπάσουν τις αλυσίδες τους και να ενωθούν, σήμερα οφείλουμε να προτρέψουμε όλες αυτές τις δυνάμεις να σπάσουν τις δικές τους αλυσίδες και να ενωθούν για την υιοθέτηση λύσεων στο σήμερα ενταγμένες στην απελευθερωτική προοπτική του αύριο.


*μέλος του Συνασπισμού, ιδρυτικό μέλος της e-κοινότητας Μεταρρυθμιστική Αριστερά

5 σχόλια:

  1. Αυτό το κείμενο αποδεικνύει πολλά πράγματα. Κατά την γνώμη μου το κυριότερο είναι ότι η κομματική αριστερά είναι λόγω του συγκεντρωτισμού της ένα πνιγηρό περιβάλλον που καταπνίγει και φιμώνει τα μέλη της με αποτέλεσμα οι ηγεσίες ελεύθερες από κριτική και έλεγχο να κάνουν το παιχνίδι τους.
    Φαίνεται ότι για την αριστερά η δημοκρατία είναι όρος εξόδου από την δική της χρεοκοπία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σύντροφε,

    για να μην λειτουργεί η ανανεωτική αριστερά ως άλλοθι της δεσποτικής φιλελεύθερης ολιγαρχίας πρέπει να αποτελέσει το κινητήριο μοχλό για την ενότητα ολάκερης της αριστεράς.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. gia to esoteriko elleimma dimokratias stin aristera olon ton ekfanseon na symfoniso.alla i ennoia tis oikonomias ton anagkon, i apantisi "koinonikos elegxos" sto dilimma "kratiko vs idiotiko", i xeirafetitiki "oligarkis aythonia"k to anoigma tis syzitisis peri apoanaptyksis, den mou fainontai katholou "palaiokommounistika" (Programmatiki symvoli tou Synaspismou).

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU