Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Απίθανα καραγκιοζιλίκια για να μην αλλάξει τίποτα


Εντάξει. Ο Σαμαράς απέδειξε χθες ότι προτιμά ακόμη και την χρεοκοπία από μια μεταβατική κυβέρνηση σωτηρίας με όλο ή το μεγαλύτερο μέρος του παλαιού -και συνυπεύθυνου- πολιτικού συστήματος μέσα. Προφανώς εκπροσωπεί τα συμφέροντα της δραχμής -όσων δηλαδή έχουν σπρώξει τα χρήματά τους στο εξωτερικό και τα χρέη τους στο εσωτερικό και περιμένουν την δραχμή για να ανακτήσουν -σαν τους Ρώσους ολιγάρχες- σε μια νύχτα τον πλήρη έλεγχο της χώρας μας. Συνεχίζει την μοιραία για την χώρα ακροδεξιά εθνικιστική ρητορεία που εφάρμοσε και στο μακεδονικό, με αποτέλεσμα τότε το μπλοκάρισμα κάθε ευνοϊκής εξέλιξης. Το ίδιο κάνει και τώρα. Μπλοκάρει κάθε θετική δυνατότητα διαχείρισης και πάνω απ' όλα δεν αναλάμβάνει καμία ευθύνη για την καταστροφική πενταετία του κόμματός του που προηγήθηκε, προκάλεσε την κρίση δανεισμού και οδήγησε στα μνημόνια. Δεν ξέρει δεν είδε. Κάνει τον μ..., και πιάνει από τα μαλλιά την απρόσμενη ευκαιρία να ξαναγυρίσουν στην εξουσία, ο ίδιος και η συμμορία του. Ακόμη κι αν αυτό μας αποκόψει από την ΕΕ - ίσως και ακριβώς γι αυτό...

Όσο για τον άλλο... Αφού μας διηγήθηκε πως η οικογένειά του έφερε μια χώρα που χρωστούσε το 1981 μόλις το 28% του ΑΕΠ της στο 160% σήμερα -ρίχνοντάς τα όλα στην πενταετία της ΝΔ που πράγματι διπλασίασε το ήδη εκτροχιασμένο έλλειμμα- με το πολιτικό ήθος που την διακρίνει, αφού έριξε το κλάμα της αρκούδας για τα βάρη που άδικα έπεσαν επάνω του -από ποιον άραγε;- κατέληξε στο σοφό συμπέρασμα: "me and myself'". "Έχω την ψήφο εμπιστοσύνης και σας "γαμώ τα λύκεια". Θα συζητήσω με τον εαυτό μου, πίνοντας καφέ με τον Κάρολο, τι θα ...απογίνετε. Ίσως ανασχηματιστώ, ίσως διευρυνθώ, ίσως παραιτηθώ και ξανααναλάβω ελλείψει άλλου. Θα δω... Ήξερα ότι ο άλλος δεν θέλει, άρα δεν θα τολμήσει και κανείς άλλος, άρα πάλι εγώ μένω. Άλλωστε, όπως είπε και ο Μπένυ, την Δευτέρα η χώρα χρειάζεται αντιπροσώπευση. Δεν μπορώ να την αφήσω ακυβέρνητη!"

Μια κυβέρνηση "βασικά ΠΑΣΟΚ", δεν θα μπορέσει να αντέξει ούτε μια μέρα. Δεν διαθέτει πια καμιά δύναμη μέσα στην κοινωνία ούτε μπορεί να κινητοποιήσει τους ίδιους τους κομματικούς της μηχανισμούς. Αυτοί έχουν εξεγερθεί και δεν δέχονται εντολές όχι μόνο από την κοινή λογική αλλά ούτε και από κομματικό πατριωτισμό. Που αποσκοπεί λοιπόν όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι;
Το παλαιό πολιτικό προσωπικό της χώρας μας είναι πιασμένο στην ίδια του την φύση. Σαν την ιστορία με τον σκορπιό και την χελώνα*. Θα χτυπήσει με το δηλητήριό του την όποια λογική διέξοδο έχει προταθεί και μόνο από κεκτημένη ταχύτητα... Δεν σηκώνει θεραπεία. 
Υπηρεσία στην χώρα είναι πια μόνο η ανατροπή του με άμεση προσφυγή στην κάλπη και μαύρισμά του συνολικά. Δεξιών και αριστερών κρατικοδίαιτων υποκριτών που έχουν μαζευτεί σαν τις ύαινες γύρω από μια χώρα που ψυχορραγεί από τις πληγές που της προκάλεσε ο δημοσιοϋπαλληλικός/εργολαβικός σοσιαλισμός που όλοι μαζί σε αγαστή συνεργασία εφάρμοσαν για τρεις συναπτές δεκαετίες.
Εκλογές τώρα -όχι για χάρη του Σαμαρά, του Τσίπρα ή του ΚΚΕ. Για τον λαό και την χώρα. 

*Η χελώνα και ο σκορπιός
Κάποτε στην άκρη ενός ποταμού στεκόταν ένας σκορπιός. Ήθελε να περάσει στην απέναντι όχθη αλλά τα νερά ήταν ορμητικά και το βάθος του ποταμού μεγάλο. Κάποια στιγμή το βλέμμα του πέφτει σε μία χελώνα που στεκόταν μερικά μέτρα παρακάτω,την πλησιάζει και της λέει: "Καλημέρα χελώνα, θέλω να περάσω στην απέναντι όχθη του ποταμού, θα μπορούσες να με μεταφέρεις πάνω στο καβούκι σου και να με περάσεις απέναντι? Γνωρίζω πως είσαι δεινή κολυμβήτρια και και δε σε τρομάζουν τα ορμητικά νερά του ποταμού".
Η χελώνα γυρίζει και τον παρατηρεί προσεχτικά. "Μα είσαι σκορπιός", του απαντάει... "Πως θα μπορούσα να σε εμπιστευτώ και να σε κουβαλήσω στο καβούκι μου αφού με ένα κέντρισμά σου θα μπορούσες να με σκοτώσεις", συνεχίζει. "Μα θα ήμουν ανόητος αν το έκανα αυτό καθώς τότε θα πνιγόμασταν και οι δύο δεδομένου πως δε γνωρίζω καλό κολύμπι" απαντάει ο σκορπιός. Για μερικές στιγμές η χελώνα παραμένει σιωπηλή καθώς συλλογίζεται τα λόγια του σκορπιού. "Σα να έχεις δίκιο σκορπιέ" απαντάει τελικά η χελώνα και βάζοντάς τον πάνω στο καβούκι της αρχίζει να κολυμπά στα νερά του ποταμού ώστε να τον εξυπηρετήσει.
Βρίσκονται περίπου στα μισά της διαδρομής όταν η χελώνα νιώθει ένα κέντρισμα στη βάση του λαιμού της ... σχεδόν αμέσως ένας πόνος σαν κάψιμο αρχίζει να πλημμυρίζει το σώμα της για να ακολουθήσει ένα σταδιακό μούδιασμα κάνοντας τις κινήσεις της ολοένα και πιο αργές.... Γυρνάει το κεφάλι της σιγά-σιγά για να αντικρίσει το σκορπιό.. "Γιατί το έκανες αυτό...?", τον ρωτάει ενώ τα ορμητικά νερά αρχίζουν να καταπίνουν και τους δύο... "Τώρα θα πεθάνουμε και οι δύο..γιατί μας καταδίκασες σε θάνατο..?"...
"Μα επειδή έτσι είναι η φύση μου...", απαντάει χωρίς μεταμέλεια ο σκορπιός.

3 σχόλια:

  1. Εκλογές τώρα, δυστυχώς σημαίνουν χρεοκοπία τώρα.
    Ας το δούμε ψύχραιμα. Αν γίνου εκλογές άμεσα, δεν πρόκειται να πληρωθεί η 6 δόση μέχρι την συγκρότηση νέας κυβέρνησης που θα την υπερψηφίσει.
    Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, στις επερχόμενες εκλογές 1ο κόμμα θα είναι η ΝΔ χωρίς αυτοδυναμία. Επομένως ο Σαμαράς θα έχει τον 1ο λόγο, όμως δεν πρόκειται να σχηματίσει κυβέρνηση, καθώς δεν συνομιλεί ούτε με τα όμορα σε αυτόν κόμματα ΛΑΟΣ και ΔΗΣΥ, αλλά ούτε με το αυτοδιάλυση ΠΑΣΟΚ, που ιδίως μετά τις εκλογές θα ασχολείται μόνο με τα ερείπια του.
    Άρα και μετά τις εκλογές δεν πρόκειται να σχηματιστεί κυβέρνηση και επομένως δεν πρόκειται ούτε να υπογράφει η δανειακή σύμβαση ούτε να προωθηθεί καμία μεταρρύθμιση, όπως μας ζητούν οι ευρωπαίοι. θα χρειαστούν και νέες επαναληπτικές εκλογές μέχρι να βγει αυτοδύναμος ο σαμαράς. αλλά μέχρι τότε αμφιβάλει κανείς ότι θα έχουμε χρεοκοπήσει και θα έχουμε επιστρέψει ακούσια στην δραχμή?

    προτείνω να ληφθεί άμεσα πρωτοβουλία για σχηματισμό κυβέρνησης ευθύνης, με πρωθυπουργό πρόσωπο κοινής αποδοχής, που θα περιλαμβάνει (αναγκαστικά) την σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ, την ΔΗΣΥ, φιλελεύθερους βουλευτές της ΝΔ, την ΔΗΜΑΡ, σοβαρούς ανθρώπους από τον ΣΥΝ (αν υπάρχουν ακόμα), καθώς και σοβαρές εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις όπως οι ΟΠ και ΔΡΑΣΗ, προκειμένου να κυβερνηθεί η χώρα αξιοπρεπώς για το επόμενο 6μηνο και να αποφευχθεί ο κίνδυνος άμεσης αποπομπής από το ευρώ. Δεν βλέπω άλλη λύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα πράγματα είναι πιο απλά απ' ότι τα παρουσιάζει το παλαιό πολιτικό σύστημα για να παραμείνει στην διαχείριση. Ο Σαμαράς δεσμεύεται (μαζί και όσοι είναι υπερ της παραμονής στην ευρωζώνη και έχουν σήμερα παρουσία στην βουλή) για την υπερψήφιση της σύμβασης, όποτε ολοκληρωθεί για παρουσίαση και ψήφιση, και πάμε σε εκλογές εν γνώσει της ΕΕ, Αυτό έγινε και στην Πορτογαλία. Που είναι το θέμα; δεν μπορεί στο μεταξύ η όποια κυβέρνηση, υπηρεσιακή ή μη, να συμμετέχει στις συνομιλίες; Στο μεταξύ ας αποφασίσουμε ποιος θα διαχειρίζεται τις συνεννοήσεις μέχρι τουλάχιστον τον Ιούνιο (που προβλέπεται σαν επιθυμητό όριο ολοκλήρωσης της συμφωνίας). Θα μείνουν στον Βενιζέλο που έδιωξε την τρόικα τον Σεπτέμβρη ή σε συνεργασία με τον Σαμαρά που θέλει την δραχμή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το είπα εχθές το πρωϊ, το επαναλαμβάνω σήμερα... Στο «παπαντζιλίκι» (από το παπαντζής), μπροστά στον Γιώργο οι προηγηθέντες Παπανδρέου ήταν του νηπιαγωγείου....ο ΓΑΠ αναδείχτηκε καθηγητής… κοιτάτε πως παίζει...
    http://panayotiskoutsopinis. blogspot. Com

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU