Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Ποιος φοβάται τον Σαμαρά;



Ας σηκώσουμε το γάντι της ακροδεξιάς όσο είναι ακόμη μειοψηφία...

Το κατάφερε και αυτό ο ΓΑΠ. Έδωσε την πρωτοβουλία κινήσεων στον Σαμαρά προσπαθώντας να διεγείρει τον φόβο και τα αντιδεξιά αντανακλαστικά του λαού και να παραμείνει στην εξουσία. Με τον φόβο - όχι με την λαϊκή εντολή. Τώρα, η εθνικιστική ρητορική ξεδιπλώνεται ανεμπόδιστα από τους συνεχιστές της καταστροφικής πενταετίας της ΝΔ και αποκτά λαϊκά ερείσματα. Προηγούμενα είχε συρρικνωθεί από το 31% της ήττας στο δημοσκοπικό 22%.
Ο Βενιζέλος, απειλεί το λαό με την δυσοίωνη κατάσταση στην ΕΕ -που ο ίδιος διαμόρφωσε  με τις τζάμπα μαγκιές του Σεπτεμβρίου- για να μείνει σαν εναλλακτική λύση στο προσκήνιο.

Τώρα είναι η ώρα να υποχωρήσει ο ΓΑΠ στο αίτημα των εκλογών. Πριν ο Σαμαράς εμφανιστεί σαν ο φορέας της λύσης. Όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα. Στο κάτω κάτω, η μεν ΝΔ δεσμεύτηκε δημόσια ότι υπογράφει την συμφωνία της 27/10, οι δε Μέρκελ και Σαρκοζύ έχουν συναινέσει ήδη στο γεγονός ότι στις 4 Δεκεμβρίου θα ανανεωθεί με κάποιον τρόπο η λαϊκή εντολή. Και σίγουρα προτιμούν τις εκλογές. Το δέχτηκαν και στην Πορτογαλία άλλωστε. Δεν τους απασχολεί ποιος θα βγει - η συναίνεση στην συμφωνία τους ανησυχεί και νάχουν κάποιον με λαϊκή νομιμοποίηση απέναντί τους να συζητούν.
Δόσεις και συνομιλίες δεν κινδυνεύουν λοιπόν στο σύντομο διάστημα των τριών εβδομάδων - ούτε αιφνιδιάζεται κανείς.
Που είναι λοιπόν το πρόβλημα;
Μήπως στις επιλογές του λαού; Στην λαϊκή κυριαρχία;
Ξεφτιλίσαμε την επιλογή του δημοψηφίσματος. Ας μην καταδικάσουμε τελεσίδικα τον λαό στην αλαλία ...και την τηλεθέαση. Είναι ο πρωταρχικά ενδιαφερόμενος και ο μόνος έχων κάθε νόμιμο δικαίωμα να αποφασίσει. Δεν μπορεί να λείπει από το πλάνο στο οποίο σουλατσάρει καθημερινά και προκλητικά όλος ο εσμός των κρατικοδίαιτων παράσιτων που διαχειρίστηκαν καταστροφικά τις εντολές του.

Όποιος λοιπόν φοβάται την επάνοδο Σαμαρά, ΝΔ και ακροδεξιάς, ας μην τους δίνει τις ευκαιρίες να γιγαντωθούν.
Σηκώνοντας το γάντι τώρα, δίνεται η δυνατότητα στον σοφό λαό να στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας όλο το μεταπολιτευτικό πολιτικό προσωπικό και τα κόμματα δυναστείες του πελατειακού συστήματος.
Να μαυρίσει τα συνυπεύθυνα κόμματα του καταστροφικού διπόλου, να επιβάλλει επιτέλους πολυκομματική διαχείριση και αντί για αποχή να στείλει με μαζική συμμετοχή κάθε έλλογη πολιτική κίνηση στην βουλή. 
Ποιος λοιπόν φοβάται τον Σαμαρά;

2 σχόλια:

  1. Φίλε Γιώργο, δεν θα σε ακούσουν ο ΓΑΠ, ο Βαγγέλης Βενιζέλος και η παρέα τους.

    Αν, μάλιστα, κάνουν και συγκυβέρνηση με τον ΛΑΟΣ και την Ντόρα, προκειμένου να "σώσουν" την χώρα και το ευρώ, τότε, έχει να πέσει πολύ γέλιο (και κλάμα μαζί).

    Όψόμεθα...

    (Υ.Γ. : Αν γίνει μια τέτοια συγκυβέρνηση - κάτι που απεύχομαι -, ο αγαπητός και σύγχρονος θαυμαστής των πρακτικών του παλαιού πολιτικού Γεωργίου Αθανασιάδη - Νόβα, του γνωστού ως "γαργάλατα", ο κ. Γιώργος Προκοπάκης θα την στηρίξει;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο τράχηλος του Ελληνα ζηγό δεν υπομένει.
    Εδώ αντέξαμαι 400 χρόνια χρόνια σκλαβιάς απο τους Τούρκους .
    Ο λαός είναι μαθημένος να αντέχει.

    Χεράκι χεράκι πολίτες και πολιτικοί θα αντέξουμαι μαζί ακόμα και περισσότερα χρόνια.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU