Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Δυο κείμενα που διαβάζονται μαζί... για δυο κόσμους που ελάχιστα επικοινωνούν μεταξύ τους

 ...ό,τι ζούμε ακριβώς τώρα...

 Τι λέει η Ελλάδα του "δημοσίου":
Η θέση µας είναι ότι κοινωνική ανάγκη και δίκαιη λύση είναι η διαγραφή του µεγαλύτερου µέρους του χρέους, χωρίς µνηµόνια λιτότητας, ανεργίας και εκποίησης του δηµόσιου πλούτου, χωρίς αντικοινωνικές δανειακές συµβάσεις, και η εξυπηρέτηση του υπόλοιπου µε ευνοϊκότερους όρους και ρήτρα ανάπτυξης της χώρας.  
Σε αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να αξιοποιηθούν όλα τα όπλα επιθετικής αναδιαπραγµάτευσης του χρέους, τα οποία δίνουν χρόνο για να εξελιχθεί ένα πρόγραµµα ανασυγκρότησης της οικονοµίας της χώρας. Στη θέση της αδιέξοδης και καταστροφικής διαδικασίας του PSI, αντιπροτείναµε αναστολή πληρωµών προς τους πιστωτές για εύλογο χρονικό διάστηµα. Αν αυτό το διάστηµα ήταν, π.χ., τρία χρόνια, θα υπήρχε εξοικονόµηση άνω των 50 δις. µόνο από τόκους, τα οποία, σε συνδυασµό µε ένα πρόγραµµα αναδιανοµής του πλούτου, θα έκαναν εφικτή τη δυνατότητα χρηµατοδότησης των κοινωνικών αναγκών, της απασχόλησης και της ανάπτυξης, ενώ ταυτόχρονα θα υπήρχε και χρόνος για µια αναδιαπραγµάτευση του χρέους.
Αν οι διεθνείς τοκογλύφοι, το ∆ΝΤ, η ΕΚΤ και η Ε.Ε. δεν αποδεχτούν αυτή την κατεύθυνση, η µονοµερής αναστολή πληρωµών χωρίς τη συναίνεση των πιστωτών, που θα συνοδεύεται από ένα πρόγραµµα αντίστασης και επιβίωσης της κοινωνίας, είναι η αναγκαία εξέλιξη, στον βαθµό που για µας η απάντηση στο δίληµµα «λεφτά για µισθούς, συντάξεις και κοινωνική προστασία ή για τους πιστωτές» είναι δεδοµένη: προτεραιότητα για µας είναι οι ανάγκες της κοινωνίας(από την κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ)

Τι λέει η άλλη Ελλάδα:

Όμορφα κείμενα, όμορφα γράφονται. Τώρα που τέλειωσαν τα δανεικά, μας έπιασαν οι πατριωτισμοί, κι ανακαλύψαμε πάλι την αξία της φυλής.

Αυτής που φέρθηκε στον τόπο μας, όπως δεν φέρθηκε ο χειρότερος κατακτητής. Αυτής, που κατέστρεψε τις πόλεις μας, που γέμισε αυθαίρετα τη φύση μας, που σκότωσε το τελευταίο ζωντανό της πλάσμα, που κορδώθηκε στα παρκαρισμένα τζιπ, και που της πασάρουν, τώρα με την κρίση, μόνο δυο κρέμες προσώπου ημερησίως. Αυτής, που σήμερα κόβει τα δέντρα από τις ρίζες, για να ζεσταθεί. Αυτής που την καταντήσαμε δημοσιουπαλληλική τζαμαχιρία κι ωρυόμαστε γιατί την βλέπουμε να πεθαίνει. Πιστεύαμε πως θα ζήσει για πάντα το έκτρωμα που δημιουργήσαμε, κι αντί να σηκώσουμε τα μανίκια να διορθώσουμε τα χάλια του, όσο ήταν καιρός, τα βάζουμε μ’ αυτούς που δεν μας δίνουν κι άλλα. Θαρρείς και θα πιάνανε τόπο στη χώρα με τα τόσα πιράνχας. Που κι όλο το χρυσάφι της γης να της δώσεις θα τα φάει σε σκυλάδικα και σε νυσταγμένους υπαλλήλους άχρηστων οργανισμών, που αν μπορούσαν να μην μπαίνουν στον κόπο να χτυπούν κάρτα, ακόμα καλύτερα. 

Τη χώρα που τσάκισε τον παραγωγικό ιδιωτικό της τομέα, για να σώσει την δημόσια εκλογική της πελατεία. Που χώρισε τους εργαζόμενους σε κατηγορίες, δικών μας και μη. Που γέμιζε λεωφορεία, για να κατεβαίνουν στην Αθήνα σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, δωρεάν, πλήρωνε βλέπεις το κόμμα. Ποιος πλήρωνε; Δες τώρα το λογαριασμό αγανακτισμένε, να δεις ποιος πλήρωνε. Α, ξέρω, δεν ήσουν εσύ προσωπικά. Ούτε εγώ ήμουν προσωπικά, φίλε, αλλά ο λογαριασμός ήρθε στο τραπέζι, αφού είχα την ατυχία να καθόμαστε μαζί.

Όμορφα κείμενα. Ψυχολογικά απωθημένα σε συσκευασία άποψης, που ξέφυγαν απ’ το περιθώριο και τον περίγελο και βρίσκουν χώρο, στα σάιτ, στις σκέψεις, στις συνειδήσεις μας. Που απαξιώνουν συλλήβδην συγγενικές μας κοινωνίες και πολιτισμούς. Μας φαίνονται μικροί οι άλλοι, κοντά στην μεγαλοπρέπειά μας. Κι ο θεός είναι έλληνας, άλλωστε, μην το ξεχνάμε.

Δεν θελήσαμε ποτέ να δούμε τους εαυτούς μας ως μέλη μιας ευρωπαϊκής οικογένειας, μείναμε τα καλομαθημένα κωλόπαιδα, που νομίζουν πως ο κόσμος τους χρωστάει, επειδή είναι ωραίοι και ξενυχτούν, όταν οι ξενέρωτοι κοιμούνται απ’ τις 9. Δεν δεχτήκαμε την σημερινή Ευρώπη ως αποτέλεσμα μιας γραμμής που οι λαοί της τράβηξαν ανάμεσα στο πριν και στο μετά. Αλλά μήπως δεχτήκαμε την Ευρώπη του διαφωτισμού, του ορθού λόγου, του διαχωρισμού των εξουσιών; Σιγά, που θα μας τα μάθουνε, αυτοί που τρώγανε βελανίδια. Ανατρέχουμε στα εγκλήματα περασμένων γενεών, για να καλύψουμε την ανικανότητα μας να σταθούμε στον σύγχρονο κόσμο. Δεν υπάρχει τομέας που να διακριθήκαμε, πέρα από την διαφθορά, τη λαμογιά, την αγένεια, το σκουπιδαριό, την αμορφωσιά, την μπουρδελοποίηση των πανεπιστημίων κι ένα σωρό άλλα, που δεν θα αφήσουμε να διορθωθούν ποτέ.

Να φύγουμε, να γυρίσουμε στη δραχμή, σου λέει ο ένας, και τρέχει στο ATM για να μην γίνουν δραχμές τα ευρώ του. Δεν θα υπάρχει διαφορά, μπορεί να είναι και καλύτερα, λέει ο δεύτερος, κι αγοράζει μακαρόνια για κάνα δυο μήνες. Επανάσταση, λέει ο τρίτος, και τραβά να πάρει τη σύνταξή του, 2.200 ευρώ, παρακαλώ, μη θίγετε τα κεκτημένα. Δε πα να δούλευε (δούλευε;) σε οργανισμό που έβαζε μέσα το κράτος, καλά έκανε. Ας το κάνουμε, λοιπόν, αδέρφια. Μην κωλώσει κανείς. Αποδεδειγμένα μπορούμε. Αποδεδειγμένα είμαστε ικανοί για κατασπατάληση δανείων, για πτώχευση, για χρεοκοπία, για εμφύλιο σπαραγμό, για να κάνουμε την χώρα μας Τσετσενία ή Σομαλία. Το να προσπαθήσουμε να την κάνουμε ένα ομότιμο, σύγχρονο δυτικό κράτος, δεν πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό μας. Αντίκειται στην παπαδιάρικη ηθική μας, στο σταλινικό κέρινο ομοίωμά μας, στην αναρχοαυτόνομη θολούρα μας, στο εθνικιστικό μας ιδεώδες. Στο τσαγανό, στη μπέσα, στη μαγκιά μας, στο φιλότιμό μας, ρε αδερφέ, ορίστε, μια λέξη που δεν υπάρχει σ’ άλλες γλώσσες, αφού η δικιά μας, είναι η καλύτερη, όπως όλα μας άλλωστε. (Ποια γλώσσα χωράει πέντε φορές τη λέξη μαλάκας σε μια πρόταση;)

Εμπρός, λοιπόν, αδέρφια. Μην φοβάστε. Έχουμε την ντόπα στο DNA μας, και δεν μας πιάνει κανείς. Κι αν μας πιάσει, θα πάρουμε εννιά αναβολές και θα παραγραφούνε όλα. Θα πεινάσουμε βέβαια, αλλά θα πεινάσουμε ως αθώοι. Κι αν πεθάνουμε, θα πεθάνουμε με τα ιδανικά μας, αγνοί και πάλλευκοι, σαν κωλαράκια μωρού.

(Παρακαλώ, σ’ αυτό το σημείο, να μπει ο εθνικός μας ύμνος, κύριε διαχειριστά. Αν δεν είναι πρόχειρος, οτιδήποτε ξεσκονισμένο έχετε από Θεοδωράκη. Ευχαριστώ.)


Βασίλης Κυριλλίδης

13 σχόλια:

  1. Στη θέση της αδιέξοδης και καταστροφικής διαδικασίας του PSI, αντιπροτείναµε αναστολή πληρωµών προς τους πιστωτές για εύλογο χρονικό διάστηµα. Αν αυτό το διάστηµα ήταν, π.χ., τρία χρόνια, θα υπήρχε εξοικονόµηση άνω των 50 δις.

    αυτό ειναι δυνατόν να γίνει; για τρία χρόνια; δε θα ενεργοποιούσε τα cds;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και βέβαια είναι δυνατόν. Μόλις χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι θα χεστούν από τήν τρομάρα τους και θα τό δεχτούνε αμέσως

      Διαγραφή
  2. Μαρέσει ρε Ανώνυμε που ρωτάς; Ποιους; εδώ μιλάμε για μαζική καθυστέρηση, για πρόβλημα πολιτιστικό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διαγραφή του χρέους και ενεργοποίηση των CDS στα χέρια των αμερικάνικων κυρίως τραπεζών.

    "Χριστούλη μου τί όμορφη,πού'ναι η προφητεία αυτή"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γιατι οχι ολα γινονται, αν πρωτα ομως οι δημοσιες δαπανες μειωθουν στο ενα τριτο που ειναι και οι πραγματικη τους αξια. παρουμε πισω τα 400000 ακινητα μεγαλης αξιας που εχουν οι διαφοροι παρακοιμωμενοι σπαθοκωλαριοι του αυτοκρατορα που καποτε ονομαζες πανεξυπνο, ηγετη η εστω εξυπνο διαχειριστη η καλο παιδι με συναισθηματα και αντιληψη για τον απλο ανθρωποκαι τα οποια φτιαξανε με κλεμμεννο χρημα απο την τσεπη σου η τους κλεισεις φυλακη γιατι τα ξοδεψε σε λουλουδια και χρυσαφικα στα ποδια της γκομενας που διαφορετικα θα τον εφτυνε. Αλλα σε μια κοινωνια που εχει χαθει το μετρο και το δηθεν φιλοτιμο ειναι μονο ιδιον της ρατσας μας, ολα αυτα ειναι ουτοπικα.και ξερεις γιατι... γιατι μια καποια μεριδα αυτου του λαου πρεπει να διατηρησει το δικαιωμα να πηδαει το υπολοιπο 90% του λαου. ( αυτοι στο κατω - κατω ηθελαν το μνημονιο και πολλοι απο μας δεν θελουμε να χασουμε αυτα που εχουμε, ο ηλιος ομως του καθενος δεν ανεβαινει μονος του... θελει δουλεια πολλη. και δυστυχως απο το καιρο που οι ελληνες λυσανε το προβλημα της αναγκης σταματησαμε να δουλευουμε.

      Διαγραφή
  4. Μνημονιακοί όλων των χώρων ενωθείτε! Που ξερεις μπορεί και να ξεπεράσετε την Αριστερά στις επόμενες εκλογες. Ευτυχώς που οπατερας μου με συνταξη 650 ευρώ που κατέληξε να είναι 390 δεν εχει ιντερνετ...
    Θ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι να πεί κανεί;
    Το θράσος μερικών, έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
    Θα μου πείς επόμενο είναι.
    Η βλακεία, θα είχε και τέτοιες συνέπειες.
    Ωστε μειώθηκε η σύνταξη του πατέρα σου και η ευθύνη είναι αυτών που επέμειναν να μην κοπεί τελείως;
    Να αναλάβετε εσείς, λοιπόν μετά τις εκλογές, να τελειώνουμε μ' αυτό το μπουρδέλο.
    Να δόσετε αύξηση στον πατέρα σου, να μπορέσει να αγοράσει σύνδεση στο ίντερνετ, να σας χαίρεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μεγαλε!!! χαιρομαι που μπορεις κι εχεις αποψη, αλλα δεν εχεις το δικαιωμα να κρινεις την γνωμη του αλλου που ισως εχει ξεφυγει και απο τα ορια της φτωχειας, γιατι τα 650 ευρω ηταν το οριο της φτωχειας τα 390 ευρω ειναι η ιδια η φτωχεια τα μηδεν ευρω ειναι η ιδια η εξαθλιωση.
      σου ευχομαι απο καρδιας παντως να μη σου στερηθει ποτε το δικαιωμα της
      γνωμης, γιατι οπως δειχνει η εξελιξη που απομενει να ολοκληρωθει ειναι να χασεις αυτο το δικαιωμα. ετσι κι αλλιως μαζι ενας λαος μαλακες ημαστε.

      Διαγραφή
    2. μαλλον πρεπει να εχεις γνωμη, αλλα οταν δεν εχεις γνωση και ιστορικα στηριγματα, οποια γνωμη κα αν εχεις ειναι ανεδαφικη και ακαιρη.
      καλη σου μερα.

      Διαγραφή
  6. Καστανά........καθυστερημένος είσαι και φαίνεσαι..
    Άι σιχτίρ σίχαμα του κερατά..

    Δ.........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έχει δίκιο ο Σαμαράς λοιπόν. Τα ίδια επιχειρήματα που διαβάζει κανείς σε ένα ακρο-δεξιό σάιτ ή στα σάιτ του κυβερνητικού μπλοκ. Ηρεμήστε.. εσας το τέρας θα σας φάει τελευταίους... θα θυμηθεί ότι στην κρίσημη στιγμή ήσασταν μαζί του.
    Αλήθεια το κόμμα σου Γιώργο τι λέει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φίλε , το κείμενό σου στερείται διάκρισης.
    Ως εκ τούτου δεν είναι ωφέλιμο , παρά μόνο σύγχυση φέρνει.
    Αν δεν διακρίνεις τα σωστά και τα λάθη τότε δεν οφέλη η πλήρης απόρριψη.

    Αν κάποιος οραματίζεται έναν κόσμο όπου οι αγορές δεν θα βρίσκονται πάνω από τον πολίτη και για εσένα αυτό είναι αδύνατο επειδή απλά πείστηκες πως δεν γίνεται αλλιώς τότε δεν φταίει αυτός που οραματίστηκε αυτό που οραματίστηκε.
    Αν θες, προσπάθησε να τον πείσεις πως αυτό που οραματίζεται απλά δεν θα του είναι ωφέλιμο, καθώς απραγματοποίητο σε βάθος χρόνου σαφώς και δεν είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμε, we are drowning here, and you're describing the water!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU