Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

ΔΕΝ ΕΜΑΘΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΝ ΤΙΠΟΤΑ


του Δημήτρη Στασινόπουλου*


Τα δύο μεγάλα κόμματα, «δεν έμαθαν τίποτα και δεν ξέχασαν τίποτα». Ρητορεύουν, σαν να μην πέρασε σαν λαίλαπα η κρίση. Ισχυρίζονται ότι θα τα αλλάξουν όλα. Δεν καταλαβαίνουν αυτό που βλέπουμε όλοι: Τέλος εποχής, τέλος του δικομματισμού, κυβερνήσεις συνεργασίας. Οι πολίτες επιβάλλουν την απλή αναλογική.
Τα μεγάλα κόμματα ήταν συνασπισμοί για την νομή της εξουσίας. Δεν βασίζονταν σε Γεγονότα και δεν επέμεναν σε Αξίες.
Τις εποχές που έρρεαν τα δανεικά, ήξεραν να κάνουν πολιτική. Αλλά η φύση τους δεν τους επέτρεψε να αντιμετωπίσουν την κρίση. 
Το ΠΑΣΟΚ δεν κατανόησε τι συνέβαινε. Όταν αναγκάστηκε από τις εξελίξεις και άρχισε να καταλαβαίνει, έμοιαζε με ποδήλατο που δεν πάει ούτε μπρος , ούτε πίσω. Μοιραία έπεσε. Καταλάβαινε ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις, αλλά δεν ήθελε να δυσαρεστήσει τους πελάτες του, κυρίως τη δημοσιουπαλληλία και τμήματα των μικροαστών. Έτσι, η αμηχανία του κατέληξε σε οριζόντιες περικοπές που έκαναν το χειρότερο κακό: Διέλυσαν το μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων που τις συμφέρει η μεταρρύθμιση της χώρας. Τώρα, συντρίβεται, έχοντας χάσει το κάποτε πλεονέκτημά του, την αποτελεσματικότητα. 
Η Ν.Δ., δέσμια μιας απίθανης ηγετικής ομάδας, επί δύο χρόνια πολεμούσε κάθε μεταρρύθμιση, για … να μην «ισχυροποιηθεί η Αριστερά». Αφού εξόργισε τους ομοϊδεάτες της στην Ευρώπη, με την πίεσή τους και οβιδιακές μεταμορφώσεις, αποδιοργανώθηκε. 
Και οι δύο είναι μέρος του προβλήματος.
Τα κόμματα της Αριστεράς επενδύουν στην οργή και τον θυμό. Αντί να μιλήσουν για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, προτείνουν σχηματισμό «αντιμνημονιακής κυβέρνησης». Αντί για επαναστατικές και ρεαλιστικές προτάσεις, αναλώνονται σε αδιέξοδες καταγγελίες. 
Αποφεύγουν να αναλάβουν την ευθύνη μιας εξήγησης για τα μέτρα που απαιτούνται, για πώς θα γίνει η ανάπτυξη, τι κατεύθυνση θα έχει, λαμβάνοντας υπόψη τις Διεθνείς Συμφωνίες της χώρας. Δεν υπερασπίζονται το Ευρώ και δεν ζητάνε –Εδώ και Τώρα- Πολιτική και Οικονομική Ενοποίηση της Ευρώπης. 
Όλα είναι μέρος του προβλήματος.
Τα διάσπαρτα Φιλελεύθερα κόμματα, ζητάνε μεταρρυθμίσεις στο Κράτος, στρεφόμενα σε βάρος των (υπεράριθμων είναι αλήθεια) Δημοσίων Υπαλλήλων, αλλά δεν άκουσαν τίποτα για κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις, που φοροδιαφεύγουν συστηματικά και απομυζούν τα Δημόσια συμβόλαια εκμεταλλευόμενες την Διαφθορά, προωθώντας την πιο ακραία συναλλαγή με τους διεφθαρμένους της Δημόσιας Διοίκησης και του Κράτους. 
Όλα είναι μέρος του προβλήματος.




Η Οικονομία δεν λειτουργεί μόνη της. Η Πολιτική την καθορίζει. Η Πολιτική αποφασίζει που θα τοποθετηθούν κεφάλαια, και που θα αποσυρθούν. Ποια κοινωνικά στρώματα θα πληρώσουν φόρο και ποια θα επιδοτηθούν κοκ. Πριν απ’ όλα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το οικονομικό μας πρόβλημα, είναι πριν απ΄ όλα πολιτικό. 
Η έξοδος από τον φαύλο κύκλο της κρίσης, συνδέεται άρρηκτα με την έξοδο από τον φαύλο κύκλο του μονοκομματισμού. Με τον σχηματισμό μιας ισχυρής κυβέρνησης συνεργασίας, πού το κεντρικό ζήτημα θα είναι το κοινό πρόγραμμα. Γιατί μόνο τότε μια κυβέρνηση θα είναι πολιτικά ισχυρή, ώστε να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις. Αλλιώς, η κυβέρνηση αποσκοπεί στην νομή της εξουσίας. Δηλαδή θα αναπαράγεται το πρόβλημα. 
Αν μια κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς μεταρρυθμιστική πολιτική δεν είναι παρά μια κυβέρνηση νομής της εξουσίας, ακόμα μία Cosa Nostra, μεταρρυθμιστική πολιτική χωρίς κυβέρνηση συνεργασίας είναι ανεφάρμοστη
Μόνο ένα μπλοκ κοινωνικών δυνάμεων, υπέρ της μεταρρύθμισης, θα στηρίξει μια μεταρρυθμιστική κυβέρνηση συνεργασίας. Ένα κόμμα μόνο του, δεν μπορεί. Η συνεργασία πρέπει να είναι ανοικτή σε όσα κόμματα σέβονται τις διεθνείς συμφωνίες και βάζουν, πάνω απ’ όλα, την Ευρωπαϊκή Προοπτική της χώρας.
Αν δεν γίνει εφικτή η κυβέρνηση συνεργασίας, ένας δρόμος υπάρχει για τους Οικολόγους Πράσινους: Της προγραμματικής μεταρρυθμιστικής Αντιπολίτευσης. Διότι στην Δημοκρατία, δεν χρειάζεται μόνο ισχυρή κυβέρνηση, αλλά και δημιουργική Αντιπολίτευση.


Δ. Στασινόπουλος, Απρίλιος 2012


*Ο Δημήτρης Στασινόπουλος είναι μέλος της ομάδας πολιτικού προβληματισμού Τhink-Π των Οικολόγων Πράσινων

13 σχόλια:

  1. Φίλε μου ο Στέφανος Μάνος χτυπάει τον κρατικοδίαιτο επιχειρηματία εδώ και 20 χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε μου, ο Στέφανος Μάνος τα βάζει με τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες εδώ και 20 χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δημήτρης Στασινόπουλος27 Απριλίου 2012 στις 12:08 μ.μ.

    Απορώ, λοιπόν, πως και δεν το καταλαβαίνουν αυτό οι Πολίτες καθαρά. Ισως γιατί στην Πολιτική, είναι άλλο πράγμα η διακήρυξη και η άλλο πράξη. Εκτός, αν πιστεύετε, ότι οι Πολίτες είναι ανόητοι και δεν ξέρουν τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με κάθε σεβασμό στις εκλογικές προτιμήσεις των ψηφοφόρων, σημειώνω ότι τα τελευταία χρόνια κατά δήλωσή τους στις συγκεντρώσεις των "αγανακτισμένων" "οι πολίτες δεν ήξεραν τι κρύβεται πίσω απο τις λέξεις!!!", ή ακόμα χειρότερα ήξεραν και γι αυτό ακριβώς ψήφιζαν ότι ψήφιζαν.

      Για να μην κοροιδεύουμε τους εαυτούς μας. Η ετυμηγορία του Ελληνικού λαού μέσα απο εκλογές πρέπει να είναι η μοναδική μέθοδος επιλογής της εκάστοτε κυβέρνησης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι, μέχρι τώρα τουλάχιστον, οι επιλογές αυτές (Ανδρέας, Σημίτης, Γιώργος, Κωστάκης)δεν ήταν καταστροφικές για τον τόπο. Οι εκλογικές πλειοψηφίες δεν καθιαγιάζουν τις εκάστοτε επιλογές, απλώς αναδεικνύουν το πολιτικό επίπεδο κάθε κοινωνίας.

      Διαγραφή
  4. Δημήτρης Στασινόπουλος27 Απριλίου 2012 στις 2:29 μ.μ.

    Φίλε μου, δεν μιλάω γι' αυτό. Φυσικά και η πλειοψηφία μπορεί (και δικαιούται) να κάνει λάθος. Μιλάω γιά την καθολική εικόνα που υπάρχει, όσον αφορά την έλλειψη κοινωνικής πολιτικής από τον Φιλελεύθερο χώρο. Να το πώ μ' ένα παράδειγμα: Χρόνια τώρα το Ευρωπαικό Πράσινο Κόμμα, ζητάει οι Κοινωνικές Πολιτικές να είναι Ευρωπαικές. Ηταν αρμοδιότητα των χωρών - μελών. Αντίθετα, οι Οικονομικές Πολιτικές (ή μεγάλο τμήμα τους) ήτυαν αρμοδιότητα των κεντρικών οργάνων της ΕΕ. Η πολιτική σκοπιμότητα είναι προφανής.
    Γιά να μην κοροιδεύουμε τους εαυτούς μας, λοιπόν, μήπως ξέρεις πότε το ELDR (Ευρωπαίοι Φιλελεύθεροι) ζήτησαν κάτι αντίστοιχο? Ποτέ !! Δεν πιστεύω να τόκαναν από ..αμέλεια. ΟΚ! Ας μην παραπονούνται ότι τα ποσοστά τους είναι 20% στην Εκάλη, και 0,2% στο Περιστέρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διωρθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά σαν υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ,ο Μάνος ήταν ο μόνος που άφησε κάτι πίσω του, εν σχέσει με τους υπόλοιπους φανφαρόνους που αφού μας έπηξαν στο όραμα και στους σχεδιασμούς, δεν έκαναν το παραμικρό.

      Οι περισσότεροι που ζούν στην Εκάλη είναι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, μεγαλοδημοσιουπαλληλοι της μίζας και μεγαλογιατροδικηγόροι καθηγητές με καμμιά δεκαριά θέσεις στο δημόσιο. Όλοι αυτοί ψηφίζουν ΝΔΠΑΣΟΚ δαγκωτό επι δεκαετίες. Πιο εύκολα βρίσκεις Φιλελεύθερους στο Παγκράτι παρά στην Εκάλη. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο, είναι αναπόφευκτο στην περίεργη κρατικοδίαιτη οικονομία της χώρας μας. Όσοι είναι εντός του συστήματος και σιτίζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο απο το κράτος, ψηφίζουν τα κόμματα που τους υπόσχονται ακόμα καλύτερες μέρες κλπ. Οι υπόλοιποι που είναι εκτός και πληρώνουν αυτούς που είναι εντός του συστήματος, συνήθως ψηφίζουν με στόχο να μπούν και αυτοί στο σύστημα με κάποιο τρόπο. Πολύ λίγοι είναι αυτοί που θέλουν να βγάζουν το ψωμί τους δουλεύοντας σαν κανονικοί άνθρωποι. Είναι βλέπετε, πολύ πιο εύκολο να βγάζει κανείς το ψωμί του ψηφίζοντας. Μέχρι τώρα τουλάχιστον.

      Διαγραφή
    2. Σωστά minority.Το βασικό ζήτημα είναι το πελατειακό σύστημα και οι οπαδοί του δεξιοί και αριστεροί.

      Διαγραφή
  5. minority opinion

    Αψογος!!!

    "Πολύ λίγοι είναι αυτοί που θέλουν να βγάζουν το ψωμί τους δουλεύοντας σαν κανονικοί άνθρωποι. Είναι βλέπετε, πολύ πιο εύκολο να βγάζει κανείς το ψωμί του ψηφίζοντας. Μέχρι τώρα τουλάχιστον."

    Αφωτιστος Φιλελλην

    οπαδος της καταστροφης ολων των υφισταμενων πολιτικων σχηματισμων
    ....(και των περισσοτερων ΜΚΟ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλοί ανησυχούν γιατί η νέα βουλή θα έχει πολλά νέα πρόσωπα, ενδεχομένως και κάποια αποκρουστικά. Αν όμως για κάθε δέκα γελοίους ή επικίνδυνους, εκλέγεται έστω και ένας που έχει να πεί κάτι καινούργιο, πάλι κερδισμένοι θα είμαστε, εν σχέσει με την σημερινή πολιτική τάξη που θυμίζει υπέργηρους συνταξιούχους σε διακοπές για ιαματικά λουτρά.

      Διαγραφή
    2. Η νέα βουλή θα είναι αντιπροσωπευτική του τι κατάλαβαν οι έλληνες από την κρίση και το πολιτικό τους σύστημα. Αυτό τρομάζει. Η εικόνα της επίγνωσής μας. Τι θα είναι αυτή. Θυμωμένοι βαλκάνιοι ή νουνεχείς ευρωπαίοι. Η ώρα της ωρίμασης έχει φτάσει αλλά τρέχει τόσο γρήγορα που πολλά πράγματα περνούν αμάσητα και σε πολλούς πολλές το συναίσθημα της οργής κατακλύζει την νηφαλιότητα και πνίγει την συνεργατική διάθεση. Στην νέα βουλή η παρθένα και ο σατανάς θα κάθονται δίπλα δίπλα, ο Γλέζος με τον ναζί, ο φιλελεύθερος με τον σταλινικό, ο επαγγελματίας με τον εθελοντή. Θα είναι η οικογενειακή μας φωτογραφία...

      Διαγραφή
  6. Για τους "εραστές" του κ. Στέφανου Μάνου :

    Μήπως τους θυμίζει κάτι το όνομα Ηρακλής Μαθιόπουλος;

    Για να βάλουν λίγο την μνήμη τους να δουλέψει...


    (Με τις ολιγόνοες προτροπές του κ. Δημήτρη Στασινόπουλου, περί "ισχυρών κυβερνήσεων" και "κεντρικών προγραμμάτων" δεν αξίζει να ασχοληθώ, αφού η χώρα, έφθασε ως εδώ που έφθασε (δηλαδή στην χρεωκοπία του 2010 και στα εξελισσόμενα ολοένα και επί το δυσμενέστερον αποτελέσματά της), έχοντας, σε όλες τις δεκατίες της μεταπολίτευσης, ισχυρές κυβερνήσεις - πλην ελαχίστων και ολιγόμηνων εξαιρέσεων. Ο κ. Στασινόπουλος μπορεί να λέει ό,τι και όσες ανοησίες θέλει, ως επίδοξος τεχνικός της εξουσίας, επιδεικνύοντας ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα κύμβαλον αλαλάζον και αμαθές. Και είναι κύμβαλον αμαθές, διότι οι εκλογές στις ανοικτές κοινωνίες δεν γίνονται για τις κυβερνήσεις και τις πλειοψηφίες. Οι εκλογές γίνονται για την αντιπολίτευση και την μειοψηφία, ή για τις αντιπολιτεύσεις και τις μειοψηφίες. Αλλά που να το καταλάβει αυτό ο κ. Στασινόπουλος; Αυτό, για να το καταλάβεις, πρέπει να έχεις δημοκρατικές ευαισθησίες. Που να τις βρεις, όμως, αυτές τις ευαισθησίες, όταν είσαι - ή θέλεις να γίνεις - μέλος της εξουσιαστικής ελίτ, αφού, βέβαια, για σένα οι εκλογές γίνονται για το μπαγίοκο, δηλαδή για την κυβερνητική εξουσία;)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητέ φίλε, ακόμα και ο τρόπος που μιλάς, δείχνει ότι είσαι Χρυσή Αυγή σε προοδευτική συσκευασία. Αυτή η λογική του "Ζορμπά", που ευδοκιμεί στην Ελλάδα, είναι η λογική του μηδενικού αθροίσματος: Μπορείς να μιλήσεις μόνο με τον καθρέφτη σου. Ολοι οι άλλοι και όλες οι άλλες απόψεις πηγαίνουν στο Αουσβιτς και στην Βορκούτα. Ακριβώς, χρειάζονται ισχυρές κυβερνήσεις, που στηρίζονται στην Κοινωνία των Πολιτών και όχι στην δική σου Κοινωνία των Αγρίων. Ακριβώς, εκτός των άλλων, γιά να μηνεξαφανίσεις την Κοινωνία των Πολιτών και κάθε διάλογο σε επίπεδο πολιτισμού και επιχειρημάτων. Οσο γιά την τεχνική της εξουσίας τι θαλεγες γιά κυβερνήσεις τύπου Σουηδίας ή Καναδά.
    Αλλά φαίνεται ότι λειτουργείς με αφέλεια: Νομίζεις ότι ισχυρές κυβερνήσεις είναι αυτές που έχουν πλειοψηφία! Αμ δε! Είσαι πιό εξουσιαστής απ' ότι (θέλεις να) νομίζεις. Φιλάκια και άμα τσαντίζεσαι με απόψεις, ξυδάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ότι κάποιος τσαντίστηκε είναι, απολύτως, βέβαιο. Και άμεσα ορατό.

      (Το ξυδάκι, βέβαια, σου το χαρίζω).

      Όσον αφορά τις "ισχυρές κυβερνήσεις", συ είπας και όχι εγώ. (Και εκείνες οι ισχυρές κυβερνήσεις του παρελθόντος, άλλωστε, στηρίζονταν στην πραγματική Κοινωνία των Πολιτών, όπως αυτή εκφραζόταν, μέσα από τις ελίτ, που την εξουσίαζαν και όχι όπως αυτή η "Κοινωνία των Πολιτών" υπάρχει μέσα στο δικό σου - κενό περιεχομένου - κεφάλι. Ως εκ τούτου, ας πρόσεχες...

      Μου αρέσει, ρε μπαγάσα νεοεξουσιαστή μου, που βιάζεσαι να στρωθείς σε υπουργική καρέκλα - και θέλεις, μάλιστα, στην σημερινή εποχή, να λες και να κάνεις τους άλλους να κάνεις και τους άλλους να πιστέψουν ότι θέλεις να στηρίζεσαι στην ... Κοινωνία των Πολιτών! Καλά κάνεις. Πού ξέρεις; Μπορεί και να την κερδίσεις (εννοώ την υπουργική καρέκλα, διότι το να κερδίσεις την πραγματική Κοινωνία των Πολιτών, αυτό μόνο μέσα στην νοσηρά γόνιμη φαντασία σου μπορεί να συμβεί).

      Τα ... επιδόρπια θα έλθουν μετά.

      Διαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU