Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Η φωτιά που έχει ανάψει, αν δε σβηστεί με νερό, ίσως να σβηστεί με αίμα



των Αλέξανδρου Αποστόλου, Γιάννη Γεωργίου, Γιάννη ΠαπαστάθηΔημήτρη Στασινόπουλου, Κωνσταντίνου Κατώπη*
Στις εκλογές πέθανε η μεταπολίτευση και θριάμβευσε το πνεύμα της. Το Παπανδρεϊκό «Λεφτά υπάρχουν», σε αριστερόστροφη διασκευή, έγινε το Τσιπρικό: «Λεφτά θα βρούμε». Λεφτά δε θα βρούμε «εδώ και τώρα», όσο κι αν τραγουδάμε ενθουσιώδη εμβατήρια. 
Η νέα οικονομία θέλει χρόνο. Προϋποθέτει δομικές αλλαγές και ριζικό μετασχηματισμό. Φαίνεται να το ξεχνάμε. Η κοινωνία ζαλισμένη, αρνείται επιμόνως να σκεφτεί ορθολογικά, να σκεφτεί καθαρά.
Η φωτιά που άναψε μπορεί να σβηστεί με αίμα! 
Από το αβυσσαλέο χάος του υποσυνείδητου αναδύθηκαν τα σκοτεινά δαιμόνια του ανορθολογισμού. Ο φασισμός είναι πάλι εδώ. «Αίμα και τιμή» φωνάζουν κι απειλούν να καθαρίσουν όποιον δε γουστάρει την Πατρίδα όπως τη θέλουν αυτοί. «Εναντίον όλων», εναντίον όλων μας. Ο Καμμένος μιλάει για στρατιωτική Ηγεσία στα Υπουργεία «Εθνικής Αμύνης», «Δημοσίας Τάξεως» και «Εμπορικής Ναυτιλίας». Το ΚΚΕ μιλάει για τη λαϊκή ΤΟΥ εξουσία.

Η φωτιά που άναψε σβήνει με νερό! 
Σβήνει με περισσότερη Δημοκρατία, περισσότερη Ευρώπη! Δημοκρατική δράση για δημοκρατικές πολιτικές. Οι πολιτικές και κομματικές γραφειοκρατίες, οι ισχυροί του χρήματος, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, αποστερούν την αντιπροσωπευτική Δημοκρατία από το περιεχόμενό της. 
Η απάντηση είναι περισσότερη Δημοκρατία, Συμμετοχική Δημοκρατία, Άμεση Δημοκρατία, η Εξουσία των Πολλών.
Συγκροτούνται στη χώρα μας δύο πόλοι. Ένας νέος Εθνικός Διχασμός είναι στην ημερήσια διάταξη. Στο βάθος αχνοφέγγει η Δικτατορία, άμεση ή ακόμα και με κοινοβουλευτικό «πουτινικό» μανδύα της ισχυρής προσωπικότητας.
Απ’ τη μία ο ΣΥΡΙΖΑ, ανάδοχος του πελατολογίου του ΠΑΣΟΚ, συγκροτεί ένα μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων που στήριξαν και ανέδειξαν το ΠΑΣΟΚ της μεταπολίτευσης: Αργόμισθοι ενός υπερτροφικού Δημόσιου τομέα, συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ, αφασικοί καθηγητές Πανεπιστημίων και Σχολείων που δεν θέλουν καμιά αξιολόγηση, επιδοτούμενοι μικρομαγαζάτορες από την άμετρη κατανάλωση των δανεικών, μικροαστοί που φαντασιώνονται την Επανάσταση σαν μια αισθητική αναζήτηση που τους βγάζει από τη ρουτίνα, τεχνικοί της εξουσίας που βλέπουν τη νέα ευκαιρία της κρατικοδίαιτης αρπαχτής και πλαισιώνουν τον ισχυρό. 
Μαζί μ’ αυτούς τσουβαλιάζονται απελπισμένοι άνεργοι, απογοητευμένοι νέοι χωρίς καμιά προοπτική, φτωχοί υπάλληλοι και όλοι αυτοί που βιώνουν οδυνηρά την αποτυχία της Ελληνικής φούσκας, όσο και αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μνημονιακού καπιταλισμού.

Ο ΣΥΡΙΖΑ το λέει: «Η ΕΜΕΙΣ Η ΑΥΤΟΙ». 
Αυτό το κάλεσμα είναι κάλεσμα για... σύγκρουση με εμφυλιοπολεμική χροιά. Εάν είναι ανάλογο του «ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΚ» του Παπανδρέου, που έγινε πραγματισμός και «ΝΑΙ ΣΤΑ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ», τότε θα γίνει ένα νέο ΠΑΣΟΚ. Εάν το εννοεί –και ορισμένες ομάδες του το εννοούν- δεν είναι λέξεις είναι σφαίρες. 
Βάζουν φωτιά στα ξερά χόρτα. Επειδή το πελατολόγιο έχει να χάσει πολλά περισσότερα από τις αλυσίδες του, δεν θα πάει σε μια σύγκρουση. Αλλά οι άνεργοι, οι φτωχοί και οι εξαθλιωμένοι θα την κάνουν σημαία τους. Και τότε θα διαρραγεί η Πολιτική Κοινότητα, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Όπως και να έχει, η πολιτική αυτή είναι καταστροφική για τη Χώρα και τους Πολίτες. Οι Πράσινοι, σταθεροί στις αρχές της μη βίας και της συνεννόησης στην Κοινωνία των Πολιτών, μαχητικοί οπαδοί της Ανοιχτής Κοινωνίας, δεν έχουμε καμιά σχέση με αυτή τη βίαια προοπτική. Η παραμικρή ταύτιση μαζί τους, είναι ο θάνατόςτων Πράσινων Ιδεών. Ούτε σπιθαμή δεν δίνουμε στο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Απ’ την άλλη οι "Πατριώτες" Συντηρητικοί: Έδειξαν ότι δεν βλέπουν τίποτα παραπέρα από τα προνόμια τους. Συγκροτούν ένα μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων που έχουν συμφέρον να μην αλλάξει τίποτα: Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, επιχειρήσεις που ζούνε χωρίς να πληρώνουν φόρους και εισφορές και στραγγαλίζουν κάθε υγιή επιχειρηματικότητα, Επιμελητήρια που ακόμα και σήμερα ζητάνε αύξηση των μισθών για επανέλθουν στην προ 2009 κατάσταση της κατανάλωσης με δανεικά, καρτελατζήδες και μεταπράτες, εργολάβοι που θέλουν να χτίσουν κάθε σπιθαμή γης.

Ταυτόχρονα τα κόμματα του αποκαλούμενου φιλελεύθερου χώρου προβάλουν μια μεταρρυθμιστική πρόταση και εγκλωβίζουν δημιουργικές δυνάμεις, ενώ πίσω της κρύβεται σε μεγάλο βαθμό μια νεοφιλελεύθερη οικονομική αντίληψη, προέκταση της μνημονιακής πολιτικής, που δεν έχει καταλάβει τίποτα για τα συστημικά αίτια της κρίσης και φέρνει την Ευρώπη στο χείλος της κατάρρευσης, διαλύοντας την κοινωνική συνοχή και υποδαυλίζοντας τη σύγκρουση. Ακόμα χειρότερα ορισμένα από τα φιλελεύθερα κόμματα («δημιουργία ξανά!») διατυπώνουν προτάσεις για το μεταναστευτικό ζήτημα οι οποίες κινούνται στα όρια της ρατσιστικής αντιμετώπισης αυτού του μεγάλου θέματος.
Όλοι αυτοί, θέλουν στην πραγματικότητα να μην αλλάξει τίποτα και κονταροχτυπιούνται γύρω από το λάθος ερώτημα: «Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο». Κρύβουν την ουσία του προβλήματος. 
Πώς θα αλλάξουμε τη χώρα και θα γίνουμε από χώρα Καταναλωτών, χώρα Παραγωγών. 
Πως το πελατειακό Κράτος, θα γίνει Δημόσιος Υπηρέτης. 
Πώς το συντεχνιακό συμφέρον θα αντικατασταθεί από το Δημόσιο Συμφέρον. 
Πως η Ευρώπη θα αποκτήσει, εκτός από κοινό νόμισμα Πολιτική Ενότητα. 
Πώς αυτή η πολιτική ενότητα θα μετασχηματίσει οικολογικά και κοινωνικά την Ευρώπη. 
Πώς θα ανασυνταχθεί το Ευρωπαϊκό Όραμα.

Γι’ αυτό, είναι επείγουσα ανάγκη να διακηρύξουμε ότι πρέπει να συγκροτήσουμε έναν τρίτο πόλο Ευρωπαϊκού Οικολογικού Ριζοσπαστικού Μεταρρυθμισμού. Και να ζητήσουμε να απαιτήσουν οι Πολίτες:
ΑΜΕΣΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΡΑ!
ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ!

Όλη η εξουσία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο! 
Τέρμα με την εξουσία των γραφειοκρατικών θεσμών της, που επιβάλλουν πολιτικές χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση.Καμιά οικονομική πολιτική χωρίς ψήφο.Η λύση του ελληνικού προβλήματος ή θα είναι Ευρωπαϊκή ή δε θα υπάρξει.
ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ,ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Η απάντηση στο «Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο» είναι να δημιουργήσουμε ένα δικό μας σχέδιο για έξοδο από την κρίση. 
Ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο με βάση τα παρακάτω: 
Αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας. 
Αλλαγή των προτύπων παραγωγής και κατανάλωσης. 
Οικολογικές και Πράσινες λύσεις. 
Υπεράσπιση των αδύνατων κοινωνικών στρωμάτων με κοινωνική αλληλεγγύη και αποτελεσματικές πολιτικές πρόνοιας. 
Ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων. 
Αξιοπρεπείς μισθούς και επιδόματα ανεργίας. 
Στήριξη στις παραγωγικές επιχειρήσεις. 
Αναβάθμιση των συλλογικών κοινωνικών αγαθών, πχ της Εκπαίδευσης, της Υγείας και του Πολιτισμού. 
Αλλαγή του Κράτους και συρρίκνωση του γραφειοκρατικού του μηχανισμού. 
Συμμετοχική Δημοκρατία. 
Άμεση υπεράσπιση των ανθρώπινων, των ατομικών και των πολιτικών δικαιωμάτων. 
Μηδενική ανοχή στο Ρατσισμό και στο Φασισμό. 
Καμιά διάκριση λόγω φύλου, θρησκεύματος, καταγωγής και σεξουαλικού προσανατολισμού. 
Μη βία, ανοχή, διάλογος και συναινετικές λύσεις.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΑΝΤΟΥ
Η οικολογία δεν είναι το παιδικό δωμάτιο της Πολιτικής. Ούτε είναι η πράσινη πινελιά που θα προσθέσει το αντίστοιχο τμήμα στην πολιτική πρόταση οποιουδήποτε κόμματος.
Το μοντέλο που δημιούργησε τα ελλείμματα και την κρίση χρέους είναι το ίδιο που δημιούργησε την κλιματική αλλαγή και την περιβαλλοντική κρίση. Είναι αυτό που κατασπατάλησε τόσο τους φυσικούς, όσο και τους οικονομικούς πόρους σε βάρος των επόμενων γενεών.
Που θεοποίησε μια ξέφρενη ανάπτυξη και μια πλαστή ευμάρεια δημιουργώντας τις φούσκες που σήμερα καταρρέουν με πάταγο.
Που γιγάντωσε το κοινωνικό «έλλειμμα» της φτώχειας και του λιμού στον τρίτο κόσμο, της διευρυνόμενης ανισότητας στις αναπτυγμένες χώρες, το υπαρξιακό «έλλειμμα» της υποκατάστασης κάθε αξίας από την υπερκατανάλωση και τον αυτοκαταστροφικό ατομικό πλουτισμό

Η λύση θα είναι ταυτόχρονα οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ή δε θα υπάρξει καθόλου!



*από την σελίδα του Think Π

1 σχόλιο:

  1. Σωστα αρκετα απο αυτα, αν και ουτε οι Ο.Π.(στην παραγματικοτητα κανενας υπο τις παρουσεσ οικονομικες συνθηκες και περιορισμους) δεν μπορουν
    να προτεινουν αμεσες ρεαλιστικες προτασεις για την κριση. ΑΛΛΑ: εχουν το μεγαλυτερο μειονεκτημα.

    Προωθουν γενικως τισ ΑΠΕ. Ανορθολογικες επενδυσεις που φορτωνουν το λογαριασμο στους φορολογουμενους (επιδοτησεις, πρασινοι ρυποι κτλ) και δημιουργουν θεσεις εργασιασ στουσ Γερμανους και οσους παραγουν τετοιες .τεχνολογιες

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU