Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Η ώρα της μετεκλογικής αλήθειας: Υπάρχει πραγματική ελπίδα για απασχόληση και μισθούς, έστω "Βουλγαρίας";

Η εμμονή στην υπεράσπιση του πελατειακού κράτους στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, περιορίζει τις επιλογές μας μεταξύ "από μηχανής Θεού" και κουβανικής εξόδου...


 Σύσκεψη με τον εαυτό μου... (έργο του Marcel Duchamp)
ένα πάντα επίκαιρο κείμενο που εξηγεί την κατάστασή μας:
του minority opinion (29/1/2012)
Οι επιλογές που έχουμε σαν χώρα δεν περιλαμβάνουν δυστυχώς την σύντομη επιστροφή στην προ 2009 κατάσταση και οι συζητήσεις για τα επιμέρους θέματα (δραχμή, μισθοί κλπ) δεν λαμβάνουν υπόψιν ότι η χώρα βρίσκεται στην κατάσταση του Τιτανικού, όχι πριν, αλλά μετά την πρόσκρουση στο παγόβουνο.
Η κρίση κτίστηκε σε διάστημα 30-40 χρόνων και ενδεχομένως να χρειαστούν άλλα τόσα για να σταθούμε στα δικά μας πόδια χωρίς ξένα δεκανίκια, εφόσον αποφασίσουμε φυσικά να αλλάξουμε οικονομικές και κοινωνικές συμπεριφορές.

Πρώτα –πρώτα πρέπει να κατανοήσουμε ότι αν η παραγωγικότητα της οικονομίας και των ελλήνων εργαζομένων είναι ίση με της Βουλγαρίας, τότε θα έχουμε μισθούς Βουλγαρίας γιατί απλούστατα δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Το ύψος των αμοιβών, σε μια οικονομία που δεν μπορεί πλέον να δανεισθεί για καταναλωτικές δαπάνες, δεν εξαρτάται ούτε από τον Παπαδήμο*, ούτε από τον Αντωνάκη ή τον Γιωργάκη*. Φυσικά, αν η παραγωγικότητα μας φτάσει στα επίπεδα των Γερμανών ή των Δανών το ύψος των αμοιβών μας θα είναι επίσης το ίδιο.

Λαμβάνοντας υπόψιν ότι η παραγωγικότητα της εργασίας είναι ευθέως ανάλογη του επενδυμένου κεφαλαίου (εκτός των άλλων) και ότι στον τομέα αυτό η χώρα μας τα τελευταία 15-20 χρόνια είναι από τις τελευταίες χώρες του πλανήτη, οι μισθοί Βουλγαρίας ή Εσθονίας ή Σλοβενίας ή Σλοβακίας κλπ είναι δυστυχώς αναπόφευκτοι. Αυτό όμως είναι το καλό σενάριο.

Και το καλό σενάριο προβλέπει ότι αν: 
1. με ένα μαγικό τρόπο οι δανειστές μας χαρίσουν σταδιακά τα επόμενα χρόνια το μεγαλύτερο μέρος του χρέους ...
(τουλάχιστον 250-300 δις, αλλιώς δεν πρόκειται ποτέ να ορθοποδήσουμε λόγω τοκοχρεολυσίων) 
2. με ένα άλλο μαγικό τρόπο ανακεφαλαιοποιηθεί το χρεωκοπημένο τραπεζικό μας σύστημα από τρίτους (τουλάχιστον 50-60 δις αν λάβουμε υπόψιν, εκτός των ομολόγων και τα χαμένα λεφτά των στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων). 
3. με ένα ακόμα μαγικό τρόπο αλλάξει εκ βάθρων το νομικό και φορολογικό πλαίσιο της χώρας όσον αφορά τις επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα 
4. με ένα πραγματικό θαύμα το δημόσιο μειώσει στο μισό τα έξοδά του, χωρίς να δολοφονήσει τους συνταξιούχους και τους άρρωστους 
5. και με μια θεία παρέμβαση βελτιωθούν δραματικά και άμεσα τα σχολεία, τα νοσοκομεία, η δημόσια διοίκηση κλπ ενώ οι αμοιβές θα μειώνονται δραστικά γιατί δεν θα υπάρχουν αρκετά λεφτά για όσους απομείνουν στο δημόσιο τομέα κλπ κλπ 
Τότε θα έχουμε εξασφαλίσει αμοιβές Βουλγαρίας κλπ είτε μέσα στο Ευρώ είτε μέσα στην δραχμή.
Η παραμονή στο ευρώ έχει το πλεονέκτημα ότι μας αφήνει να ελπίζουμε ότι η ΕΕ θα αναλάβει μερικά από τα θαύματα που χρειαζόμαστε σύμφωνα με το καλό σενάριο. Η μετάβαση στην δραχμή, χωρίς προηγούμενη συμφωνία για βοήθεια από την ΕΕ, μας οδηγεί κατευθείαν στο κακό σενάριο, όπου οι αμοιβές Βουλγαρίας θα είναι όνειρο για τους περισσότερους Έλληνες.
Σύμφωνα λοιπόν με το κακό σενάριο: 
1. η χώρα δεν καταλήγει σε συνολική συμφωνία για το PSI* και την δανειακή σύμβαση που είναι ένα συνολικό πακέτο, είτε διότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα αρνείται να αναλάβει το εκλογικό κόστος, είτε διότι οι διαρκώς αυξανόμενες απαιτήσεις εγγυήσεων των Μερκοζί αποκλείουν την αποδοχή τους (εάν δεν μπορούν να στηρίξουν στο εσωτερικό των χωρών τους τις αυξανόμενες οικονομικές ανάγκες σωτηρίας της Ελλάδας, θα προβάλουν παράλογες απαιτήσεις που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από την ελληνική κοινωνία, με στόχο το αδιέξοδο) 
2. οδηγείται στην έξοδο της ΕΖ διότι η ΕΚΤ σταματά να δέχεται τα ελληνικά ομόλογα σαν εγγύηση, οπότε εν όψη οικονομικής ασφυξίας, αποχωρούμε μόνοι μας από την ΕΖ 
3. Άτακτη χρεωκοπία με κούρεμα 100% σε όλους 
4. Αποκλεισμός για πολλά χρόνια από διεθνή δανεισμό και ατέρμονα δικαστήρια με όλες τις χώρες του πλανήτη, συν προβλήματα με το εξωτερικό εμπόριο κλπ. Η θεωρία ότι δεν τρέχει τίποτα μετά από άρνηση πληρωμής απλώς δεν ισχύει. Πρόκειται για ονειρώξεις, στερημένων εφήβων. 
5. Νέα Δραχμή, Φοίνικας ή κάτι εξίσου εθνικοπατριωτικό 
6. Πλήρης κατάρρευση τραπεζικού συστήματος λόγω ελλείψεως κεφαλαίων 
7. Κατάσχεση καταθέσεων και συναλλαγματικοί περιορισμοί σε όσες εξαγωγικές και τουριστικές επιχειρήσεις εξακολουθούν να λειτουργούν. 
8. Υπερπληθωρισμός του νέου νομίσματος για να καλυφθούν οι ανάγκες εσωτερικών πληρωμών και γι’ αυτό το λόγο πλήρης απαξίωση του νέου νομίσματος στο εξωτερικό 
9. Αδυναμία εύρεσης συναλλάγματος για ικανές εισαγωγές τροφίμων, φαρμάκων, ενέργειας κλπ και εφαρμογή κουπονιών για όλα τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης 
10 Αύξηση της ανεργίας σε ποσοστά αφρικανικών χωρών και αμοιβές πραγματικής πείνας (δηλαδή έλλειψη τροφής και όχι πχ διακοπή του φροντιστηρίου των παιδιών) για τους εργαζόμενους κλπ κλπ
Επειδή το κακό σενάριο αυτό θα έχει σαν συνέπεια την ολοκληρωτική διάλυση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας και επειδή το καλό σενάριο στηρίζεται σε πολλά θαύματα που έχουν σταματήσει τα τελευταία 2000 χρόνια, κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξει ένας συνδυασμός των δύο σεναρίων σε ένα τρίτο που είναι πιο κοντά στην ιδιοσυγκρασία μας.
Δηλαδή:

1. Ο Παπαδήμος* σε συνεννόηση με την ΕΕ συμφωνεί και ανακοινώνει, πιθανόν μέσα στον Μάρτιο-Απρίλιο*, την αποχώρηση από το ευρώ μόλις διευθετηθούν οι τεχνικές λεπτομέρειες της μετάβασης. Δηλαδή σε ένα διάστημα 6-12 μήνες. Εννοείται ότι θα είναι 'προσωρινή' μέχρι να βελτιωθούν τα οικονομικά της χώρας. 
2. Η ΕΕ υπόσχεται βοήθεια τόσο στα νομικά όσο και στα τραπεζικά προβλήματα, καθώς και μια μικρή προίκα για το ταξίδι, ούτως ώστε να αποφύγουμε μια ανθρωπιστική καταστροφή που θα στεναχωρεί κάθε βράδυ τους τηλεθεατές της Βόρειας Ευρώπης. 
3. Κρατάμε τις προνομιακές εμπορικές σχέσεις με την ΕΕ όσον αφορά τους δασμούς κλπ 
4. Με την προϋπόθεση ότι έχουμε πραγματοποιήσει τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές και την αντίστοιχη μείωση μισθών, οι χώρες του βορρά πραγματοποιούν συμφωνημένο ύψος 'φιλανθρωπικών' επενδύσεων σε τομείς όπως ο τουρισμός, οι ΑΠΕ κλπ
Σύμφωνα με το σενάριο αυτό, εάν κάνουμε αυτά που μας αναλογούν σύμφωνα με το καλό σενάριο, πολύ σύντομα θα φτάσουμε το επίπεδο Βουλγαρίας και πολύ πιθανόν να το ξεπεράσουμε.
Μακροπρόθεσμα είναι αυτονόητο ότι θα ξεπεράσουμε όλους τους γείτονές μας, γιατί όπως όλοι ξέρουν είμαστε οι πιο έξυπνοι σε όλη τη γειτονιά.

Σχόλιο της ΑΣ:
*Επειδή το κείμενο εμφανίστηκε εδώως σχόλιο κατά τα τέλη Ιανουαρίου, περιέχει ονόματα και χρονικές προβλέψεις που χρειάζονται επικαιροποίηση: πχ αντί για Γιωργάκη βάζουμε Βαγγελάκη και Φώτη, αντί για Παπαδήμο, βάζουμε Στουρνάρα αντί για Απρίλιο- Μάϊο, Αύγουστο-Σεπτέμβριο (που λέει κι ο Σόϊμπλε), αντί για PSI, ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης με την αμφίβολη δόση των 30 δισ ή αποτυχία ένταξης της Ελλάδας στις αποφάσεις της τελευταίας συνόδου της ΕΕ για την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και έτσι στην ελάφρυνση του χρέους κατά 50 δισ. 
Κατά τα άλλα η κατάσταση όχι μόνο δεν έχει αλλάξει από τότε αλλά έχει επιδεινωθεί με το τρίμηνο προεκλογικής αφασίας και φαντασιώσεων αποφυγής ή σύντομης απαγκίστρωσης από το μνημόνιο. 
*Ο τίτλος δικός μας.


7 σχόλια:

  1. - Εσύ θα δούλευες με μισθούς και συνθήκες Βουλγαρίας;
    - Ο μισθός σου θα είχε αγοραστική ικανότητα;
    - Για να κατανοήσω το "γιατί έτσι" στους μισθούς Βουλγαρίας, θα πρέπει να το τεκμηριώσεις και συ μέχρι στιγμής παπαγαλομπαμπίζεις.

    Η πλήρης αποδόμηση του ΡΗΜΑΔ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κοίτα γύρω σου και πες μου: 1. Πόσοι/ες δουλεύουν ακόμη;
      2. Με τι μισθό, εισόδημα;
      3. Σύγκρινέ το με Βουλγαρία αφαιρώντας τις υψηλές τιμές εδώ.
      4. Είμαστε ήδη εκεί ή όχι;

      Δες μετά το Δημόσιο: άλλος κόσμος... Ελπίζω να μην παίρνεις την εικόνα από κει.
      Λένε για 1-1,5 εκατ. ανέργους. Είναι τουλάχιστον 3 εκατ. Όλες οι μικρές επιχειρήσεις πρακτικά είναι χωρίς δουλειά και οι "εργαζόμενοι" άνεργοι. Τα εισοδήματα έχουν συρρικνωθεί και η αγορά δεν υπάρχει. Δουλεύει μόνο η μαύρη εργασία και οι μαύρες επιχειρήσεις (χωρίς χαρτιά και φόρους).

      Η Βουλγαρία είναι ήδη όνειρο. Γι αυτό όσοι είναι κοντά στα σύνορα τα περνούν για να ψωνίσουν στις λαϊκές και τα καταστήματα εκεί προμήθειες - γιατί έτσι ζεις. Εδώ;
      Υπάρχουν ιδιωτικοί υπάλληλοι και μικροί επιχειρηματίες ακόμη και για πόσο; Και πόσοι;

      Διαγραφή
  2. @ Γιώργο
    Σ΄ευχαριστώ για την προβολή στο πρόχειρο σχόλιο πάνω στο αξιόλογο άρθρο του κ. Σταύρου Τσακυράκη.
    Τον Δεκέμβριο τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλά, όμως όλοι μαζί, μπορούσαμε να τα κάνουμε χειρότερα και δυστυχώς τα έχουμε καταφέρει.
    Η σημερινή κυβέρνηση νομίζω ότι δεν είναι σε θέση να προσφέρει τίποτα στον τόπο, γιατί το μόνο που την ενδιαφέρει είναι οι επόμενες εκλογές. Γι αυτό το λόγο θα προστατεύσει όσους θηλάζουν απο το κρατικό στήθος, εξοντώνοντας ότι έχει απομείνει απο τον ιδιωτικό τομέα, για να συντηρήσει το καθεστώς για μερικούς μήνες ακόμα.
    Στους επόμενους μήνες θα δούμε, νομίζω, το πραγματικό πρόσωπο του θηρίου που λέγεται ελληνικό κράτος, που μέχρι τώρα κοιμόταν χορτασμένο απο τα δάνεια και τις χορηγείες της ΕΕ.
    Τώρα, πεινασμένο και οπλισμένο με έκτακτους νόμους,ειδικούς φρουρούς και μπόλικους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς, νομίζω ότι θα μας καταβροχθίσει χωρίς πρόβλημα, την ώρα που όλοι μας αναλύουμε αμέριμνοι τα "μνημόνια" και τις προβλέψεις για τις επόμενες εκλογές.
    Και αυτό είναι το καλό σενάριο.
    Γιατί στην γωνία περιμένουν ανυπόμονα κάμποσοι Ροβεσπιέροι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε minority, πρόχειρο ξεπρόχειρο το σχόλιο, ΤΩΡΑ αρχίζουμε να συζητούμε τα πραγματικά δεδομένα σε αυτήν την χώρα. Έτσι, ξαναρχίζουμε και την συζήτηση από την αρχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιώργος Β. Ριτζούλης3 Ιουλίου 2012 στις 2:14 μ.μ.

    Γενικεύσεις, άγνοια και προχειρότητες. Φανερό από τα παραδείγματα.
    Oι μισθοί Βουλγαρίας δεν έχουν καμμιά σχέση με τους μισθούς Σλοβενίας.
    Ο βασικός μισθός στη Σλοβενία είναι ανώτερος από τον Ελληνικό και Ισπανικό.
    http://ditruth.blogspot.gr/2012/05/o-2011-12.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραία απάντηση... μήπως έχει και ορθογραφικά λάθη;
      Επίτης ουσίας, έχεις κάτι να πεις φίλε μου, ή ψάχνεσαι άγωνιωδώς να πιαστείς από κάπου; Μίλησε συγκεκριμένα σε παρακαλώ, αφού μπήκες στον κόπο.

      Διαγραφή
  5. @ Γιώργος Β. Ριτζούλης
    Το παράδειγμα αφορούσε την Σλοβακία και όχι την Σλοβενία, η οποία μετά απο την ανεξαρτησία της , παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη πρόοδο. Παραμένει ωστόσο φτωχότερη απο τη χώρα μας, ακόμα και μετά την κρίση και την κατάρρευση του ελληνικού ΑΕΠ
    Παρόλα αυτά, νομίζω ότι δίνετε πολύ μεγαλύτερη σημασία στον κατώτατο μισθό, απο αυτόν που πραγματικά παίζει στην αγορά εργασίας.
    Ο κατώτατος μισθός δεν είναι ένα πάτωμα που ανεβαίνοντας το νομοθετικά, ανεβάζει μαζί και τις αμοιβές των εργαζομένων, αλλά ένα ταβάνι, ένα εμπόδιο (παραγωγικότητας της οικονομίας γενικότερα), που πρέπει να ξεπεράσει κάποιος για να μπορέσει να μπεί ή να επανέλθει στην αγορά εργασίας.
    Οι κατώτατοι μισθοί, που ορίζονται με κυβερνητική απόφαση, δεν έχουν σχέση με τους μέσους μισθούς που αναφέρω στο σημείωμα και καθορίζονται απο την αγορά εργασίας, την παραγωγικότητα. της εργασίας και του νόμου της προσφοράς και ζήτησης, που δεν λαμβάνει υπόψιν, τις επιθυμίες της κυβέρνησης.
    Όπως άλλωστε και η βαρύτητα.
    Το ύψος των αμοιβών στον ιδιωτικό τομέα μακροπρόθεσμα και χωρίς εξωτερικά δάνεια και επιδοτήσεις τείνει προς το ύψος της παραγωγικότητας, άσχετα με την εθνικότητα του εργαζόμενου. Ποιοί παράγοντες επηρεάζουν την παραγωγικότητα της εργασίας είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο που αν σας ενδιαφέρει μπορούμε να το συζητήσουμε απευθείας, χωρίς να επιβαρύνουμε το site που μας φιλοξενεί.
    Προ κρίσης, λιγότεροι απο το 10% των εργαζομένων στη χώρα μας έπαιρναν τον κατώτατο μισθό. Οι υπόλοιποι εργοδότες δεν ήταν ούτε καλοί σαμαρίτες ούτε ηλίθιοι. Πλήρωναν τιμές αγοράς για να εξασφαλίσουν τους πιο ικανούς εργαζόμενους, για το συμφέρον της εταιρείας τους.
    Όσο η οικονομική δραστηριότητα συρρικνώνεται, οι μισθοί θα μικραίνουν αναπόφευκτα. Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να νομοθετήσει, αν θέλει, κατώτατο μισθό € 10.000. Ποιό θα είναι νομίζετε το αποτέλεσμα για τις αποδοχές των μισθωτών;
    Ένα σχετικά καλό κριτήριο για τον υπολογισμό των μέσων μισθών είναι το μέσο κατα κεφαλή εισόδημα κάθε χώρας.
    http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_GDP_(nominal)_per_capita
    Σύμφωνα λοιπόν με το κριτήριο αυτό το 2011:
    Γερμανία € 43,700
    Ισπανία € 32,300
    Ελλάδα € 27,000
    Σλοβενία € 24,000
    Σλοβακία € 17,500
    Ρωσσία € 13,000
    Βουλγαρία € 7,200
    Όπως βλέπετε, τα περιθώρια για περαιτέρω μείωση του βιοτικού επιπέδου στη χώρα μας είναι αρκετά μεγάλα, ακόμα και με ευρωπαικά κριτήρια.
    Αν νομίζετε ότι ξέρετε κάποιον τρόπο για να βγεί η χώρα μας απο το τέλμα, ο οποίος να μην περιλαμβάνει τη δραστική μείωση των κρατικών δαπανών, με μεγάλη ευχαρίστηση θα ήθελα να τον μάθω. Φτάνει να μην στηρίζεται στην ειρηνική ή βίαιη απόσπαση χρημάτων απο τους ευρωπαίους φορολογούμενους, γιατί δυστυχώς αυτό δεν είναι πλέον στο τραπέζι σαν εναλλακτική λύση. Δυστυχώς πρέπει να στηρικτούμε σχεδόν αποκλειστικά, στις δικές μας δυνάμεις.
    Αν πάλι ρίχνατε μια ματιά στις οικονομικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Σλοβενία τα τελευταία 15 χρόνια, μπορεί να πάρετε μερικές χρήσιμες ιδέες για την έξοδο απο το τέλμα και την απο-ανάπτυξη.
    ΥΓ
    Δεν έχω πρόβλημα με τους χαρακτηρισμούς σας όσο αφορά το σχόλιο, θεωρώ όμως ότι οι προσωπικοί χαρακτηρισμοί δεν προσθέτουν αξία στα όποια επιχειρήματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU