Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Μια αληθινά αναπτυξιακή και αναδιανεμητική πρόταση: Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι να αμείβονται σύμφωνα με τις επιδόσεις της χώρας

Πελατειακό Κράτος αχόρταγο...

Βάσει των φετινών φορολογικών δηλώσεων, ένα συμπέρασμα βγαίνει. Ότι για να μειωθούν τα ελλείμματα του Δημοσίου χρεωκοπεί(ται) οριστικά ο ιδιωτικός τομέας και για να πληρωθούν οι φόροι πρέπει για πρώτη φορά, η μεγάλη πλειοψηφία των φορολογουμένων να δανειστεί... Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι όλα πρέπει να αλλάξουν τώρα στο κράτος παράσιτο που πνίγει την οικονομία για να χορτάσει τις ανελαστικές του ανάγκες που βρίσκονται εκτός κάθε έννοιας χρησιμότητας και παραγωγικότητας. Σε αυτό το σημείο, προτάσεις σαν την παρακάτω, επαναφέρουν την λογική σαν πυξίδα των επειγουσών αλλαγών. Οι άλλες νεφελώδεις "μεταρρυθμίσεις", που δεν αγγίζουν την καρδιά του προβλήματος, ας περιμένουν στα κομματικά γραφεία, γιατί άλλος χρόνος για πειράματα δεν υπάρχει! (ΑΣ)


του Κώστα Ανδρέου 
Πρέπει επειγόντως να βρεθεί τρόπος όχι μόνο να μην βαραίνει την χώρα ο Δημόσιος Τομέας, αλλά να μεταβληθεί σε αυτόν που θα βοηθήσει, που θα γίνει η λοκομοτίβα της ανάπτυξης. 
Για να μεταμορφωθεί, χρειάζεται ένα "Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο". 
Η βάση του , θα πρέπει να είναι απλή: 
 Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, θα πρέπει να αμείβονται σύμφωνα με τις επιδόσεις της χώρας. 
 Αν η χώρα έχει ύφεση 7%, θα πρέπει αυτόματα να μειώνονται οι αμοιβές τους κατά 14%, αφού η φοροδοτική μας ικανότητα μειώνεται, μαζί με το εισόδημά μας. 
Αν έχει ανάπτυξη, θα πρέπει να αυξάνονται κατά το ποσοστό της ανάπτυξης. Θα πρέπει να έχουν δηλαδή, ισχυρό αντικίνητρο στην ύφεση και σεβαστό κίνητρο στην ανάπτυξη. Μόνο έτσι, ο Δημόσιος Τομέας, θα βρεί τον τρόπο και τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις να κάνει και την αποτελεσματικότητά του να ανεβάσει.

*από σχόλιο στο fb

32 σχόλια:

  1. Μα πόσο σαδιστές είστε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εδώ στην ΑΣ τα έχετε εξευτελίσει όλα.
    Δηλαδή όσοι εξυπηρετούν τον ελληνικό λαό θυσιάζοντας τη ζωή και την καρριέρα τους, δουλεύοντας στο δημόσιο, είναι το ίδιο με τους τεμπέληδες του ιδιωτικού τομέα;
    Αν δεν μπορούν να βρουν δουλειά και να πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν, να πάνε στην Αυστραλία να δουλέψουν και να φροντίσουν να μας στέλνουν κάθε μήνα αυτά που τους αναλογούν, συν τις υπερωρίες, τις ωριμάνσεις κλπ
    Αλλοιώς θα υποχρεωθεί το κράτος να πάρει δραστικά μέτρα ενάντια στους σαδιστές υπονομευτές του δημοσίου τομέα. Θα πρέπει κάποια στιγμή επτέλους το κράτος να προστατευθεί απο τα αντεπαναστατικά στοιχεία του ιδιωτικού τομέα, χρησιμοποιώντας την εμπειρία και τις μεθόδους της μεγάλης πατρίδας του σοσιαλισμού, που την βοήθησαν να επιβιώσει για 70 ολόκληρα χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θυμάμαι προ καιρού πως προσπαθούσατε να μάς αποδείξετε πως οι ΔΥ στην Ελλάδα είναι πολλοί. Κάτι για 1 εκατ. (και) ΔΥ μάς λέγατε. Παραμύθια...
    Τώρα μάς λέτε να πληρώνονται οι εργαζόμενοι ανάλογα με τις επιδόσεις τής επιχείρησης. Κλέβει ο Λαυρεντιάδης; Δεν πληρώνουν φόρους τα αφεντικά; Κλέβουν τον ΦΠΑ; Έχει κρίση ο καπιταλισμός; Να μην πληρώνονται οι ΔΥ (και (μην έχετε αυταπάτες) και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι. Τι θα ακούσουμε ακόμη...
    :):)
    ΥΓ.: Προφανώς η "αριστερή" στρουθοκάμηλος δεν ξέρει ούτε τα βασικά: ο μισθωτός εργαζόμενος δεν αμείβεται (και όχι αμΟΙβεται) για την εργασία του αλλά για την εργατική του δύναμη.
    cornelsen

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επιτέλους λύθηκε το μυστήριο.
    Τα λεφτά που χρειάζονται για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα, δεν προέρχονται απο τους φόρους πάνω στον ιδιωτικό τομέα, αλλά απο τον πελαργό που φέρνει λεφτά κάθε μήνα στα κρατικά ταμεία.
    Οπότε, είτε υπάρχει ιδιωτικός τομέας είτε όχι, είτε υπάρχουν φόροι, είτε όχι, τα παιδιά μας θα πληρώνονται κανονικά απο τα λεφτά του πελαργού.
    Φυσικά αυτά είναι ασήμαντες λεπτομέρειες. Αυτό που έχει σημμασία είναι να διευκρινήσουμε αν ο εργαζόμενος του δημοσίου αμοίβεται (ή αμείβεται) για την εργασία του ή για την εργατική του δύναμη. Αν απαντήσουμε σωστά σε αυτό το θεμελιώδες ερώτημα τότε πιθανόν να αυξηθούν οι πελαργοί με τα λεφτά και να ζήσουμε εμείς καλά και ο μακαρίτης ο Μαρξ καλύτερα.
    Στην συνέχεια μπορούμε να αφιερώσουμε χρόνο στο άλλο θεμελιώδες ερώτημα:
    Πόσοι Άγγελοι μπορούν να σταθούν στην κεφαλή μιας καρφίτσας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά κανένας πελαργός δεν φέρνει τσάμπα χρήμα, όπως και κανένας μας δεν έχει διάθεση να εργάζεται τσάμπα (εκτός κι αν πρέπει οι ΔΥ θα εργάζονται αμισθί).

      Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας.
      1. Ο πλούτος παράγεται από την εργασία: «Όλος ο πλούτος τού κόσμου αρχικά αγοράσθηκε όχι με χρυσό και άργυρο, αλλά με την εργασία, και η αξία του γι’ αυτούς που τον κατέχουν και θέλουν να τον ανταλλάξουν με κάποια νέα προϊόντα είναι ακριβώς ίση με την ποσότητα εργασίας την οποία ο πλούτος αυτός τούς επιτρέπει να αγοράσουν ή να ελέγχουν» (Άνταμ Σμιθ).
      Ο πλούτος παράγεται τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Για παράδειγμα: τι πλούτο παράγει ο σεκιουριτάς; Και σε τι διαφέρει από τον πλούτο που παράγει ο μπατσούλης;
      2. Χοντρικά η εργασία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Αυτήν που παράγει τον άμεσο πλούτο (ας την πούμε Ε1) και αυτήν που βοηθά την Ε1 να παράγει περισσότερο με λιγότερες σπατάλες πόρων (ας την πούμε Ε2). Ε1 εργασία είναι του αγρότη που παράγει στο χωράφι (όχι του αφεντικού του που επιβλέπει), του οικοδόμου, του φούρναρη, του βιομηχανικού εργάτη, του λιγνιτωρύχου της ΔΕΗ κλπ. Ε2 εργασία είναι του διοικητικού προσωπικού (είτε στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα), του λογιστή, του τραπεζοϋπάλληλου, του εμποροϋπάλληλου, του πλασιέ, του αστυνομικού κλπ.
      3. Κάθε ένας από μας παίρνει ένα μέρισμα για την συμμετοχή του στην παραγωγή του πλούτου αυτού είτε παράγει εργασία Ε1, είτε εργασία Ε2, είτε δεν εργάζεται καθόλου (κεφάλαιο). Φυσικά η μοιρασιά δεν γίνεται δίκαια –αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Το μέρισμα αυτό δεν είναι άλλο από το χρήμα που παίρνει ο καθένας στο χέρι (ή στον τραπεζικό του λογαριασμό).

      Να το πω και με άλλα λόγια. Πηγαίνεις στο νοσοκομείο, στέλνεις το παιδί σου στο δημόσιο σχολείο, έχεις την προστασία της αστυνομίας. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ; Όπως θα πλήρωνες αν πήγαινες σε κλινική, αν έστελνες το παιδί σου σε ιδιωτικό σχολείο, αν χρησιμοποιούσες σεκιουριτά; Ποια είναι η διαφορά. Αντί να πληρώσεις άμεσα πληρώνεις έμμεσα. Αυτό το «έμμεσα» λέγεται πληρωμή χρήματος μέσω φόρων. Δεν είναι τόσο δύσκολο.
      Με έναν ακόμη τρόπο. Πηγαίνεις στην ταβέρνα μόνος σου. Τρως και πληρώνεις απευθείας τον λογαριασμό. Πηγαίνεις στην ίδια ταβέρνα με 2-3 οικογένειες παρέα. Στο τέλος οι γονείς βάζετε «ρεφενέ» και πληρώνετε τον λογαριασμό (τα παιδιά δεν πληρώνουν). Βλέπεις καμιά διαφορά στην ουσία των δύο τρόπων πληρωμής; Ε, ο δεύτερος τρόπος είναι το αντίστοιχο πληρωμής μέσω φόρων.

      ΥΓ.: Για να το ελαφρύνουμε κιόλας. Ένας ΔΥ που πληρώνεται από φόρους, πηγαίνει και αγοράζει ένα ψυγείο από τον Κωτσόβολο. Ο Κωτσόβολος πληρώνεται κι αυτός με… φόρους!

      Διαγραφή
  5. Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι να αμοίβονται σύμφωνα με τις επιδόσεις της χώρας
    Μάγκα μου σε πάω!
    Συγνώμη για την έκφραση , αλλά έχω διαβάσει και άλλες αναρτήσεις σου και συμφωνώ απόλυτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παρ΄ ότι εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, και κατα διαστήματα βρίσκομαι άνεργη, πιστεύω, ότι τη στιγμή που το κράτος "λειτουργεί" ανεξέλεγκτα είναι παράλογο οι δημόσιοι υπάλληλοι να πληρώνονται με βάση τις επιδόσεις της χώρας.
    Κατ' εμέ πιθανόν να ήταν λογικό να υπήρχαν ίδιες "συλλογικές συμβάσεις" για ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Το πιο σημαντικό είναι η εξασφάλιση αντικειμενικών κριτηρίων πρόσληψης και αξιολόγησης. Σ' αυτό πρέπει να περιστραφεί η συζήτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιατί δεν προτείνετε την πλήρη κατάργηση των κρατικά παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες, όπως υγεία και παιδεία, εκ των οποίων μπορει να απαλλαχθεί το κράτος και να διατηρήσει εντούτοις το χαρακτήρα του; Τι κάθεστε και σπάτε το κεφάλι σας κάθε τόσο, ωστε να προτείνετε καινοτόμες και δημιουργικές ιδέες; Ας διατηρηθεί λοιπόν υπο κρατικό έλεγχο, ο στρατός, τα σώματα ασφαλείας, ο θεσμός της δικαιοσύνης και ο ελάχιστος απαραίτητος γραφειοκρατικός μηχανισμός για την καταγραφή και παρακολούθηση του πληθυσμού (αυτό μάλιστα μπορεί να επιτευχθεί με καλύτερη διασύνδεση των τοπικών αυτοδιοικήσεων) ώστε να μπορούμε ακόμη να μιλάμε για κράτος και επιπλέον να ξεμπερδεύουμε ετσι, μια και καλή, με τις περισπούδαστες ανάλυσεις σας. Στις οποίες μάλιστα δεν είστε ικανοί να διακρίνετε τη διανομή απο την αναδιανομή, όπως προκύπτει εκ του τίτλου του άρθρου,(Μια αληθινά αναπτυξιακή και ΑΝΑΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΗ πρόταση: Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι να ΑΜΟΊΒΟΝΤΑΙ σύμφωνα με τις επιδόσεις της χώρας).

    Υ.Γ. Καλώ το φίλο που ασχολείται με πελαργούς, καρφίτσες και λοιπά είδη μπεμπέ, να σκεφτεί πως και με τι κόστος, αφενός θα σπουδάσει και αφετέρου θα διαφυλάξει την καλή υγεία των παιδιών του, με βάση την υπάρχουσα συγκυρία καθώς και την τάση που διαμορφώνεται, αναφορικά με το ρόλο που θα πρέπει να έχει το κράτος και το αντίστοιχο ύψος των κρατικών δαπανών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, μόνο που ο φίλος που δεν θέλει να πληρώνει φόρους θα πρέπει να πληρώσει 3000€ από την τσέπη του για το σχολείο τού παιδιού του και άλλα τόσα κατά μέσο όρο τον χρόνο για υπηρεσίες υγείας. Επιπλέον πρέπει να πληρώσει για την λειτουργία δρόμων, λιμανιών, δικαστηρίων, παραγωγής νόμων, πολεοδομίες (για να νομιμοποιεί το σπίτι του) κλπ

      Διαγραφή
  8. Δεν νομίζω να μιλά κανείς για καθόλου φόρους. Εδώ εντοπίζουμε το γεγονός ότι ένα ελλειμματικό δημόσιο, όχι λόγω αναγκαίων κοινωνικών δαπανών αλλά λόγω εξυπηρέτησης ακραίου πελατειακού συστήματος, φορτώνει με υψηλότατους φόρους τα εισοδήματα και στη συνέχεια τους ρίχνει στην μαύρη τρύπα πχ των οργανισμών χωρίς αντικείμενο, των εφάπαξ χωρίς κρατήσεις, των επιδομάτων χωρίς αξιολόγηση, των ενισχύσεων ευγενών ταμείων κλπ κλπ. Έναν εξορθολογισμό συζητάμε που να βάζει κριτήρια όπως την απόδοση του Δημοσίου ως κοινωφελούς μεν επιχείρησης δε, την αξιολόγηση μηχανισμών και ανθρώπων του όπως γίνεται σε κάθε επιχείρηση. Άλλο είναι να μπαίνεις ως κράτος συνειδητά μέσα τόσα και προϋπολογισμένα - και να ζητάς τους ανάλογους φόρους γιατί κάνεις κοινωνική υπηρεσία, και ψάχνεις εναλλακτικά έσοδα να την καλύψεις και άλλο να ξοδεύεις ανεξέλεγκτα και να συνεχίζεις να πληρώνεις τους υπαλλήλους σου ότι απόδοση κι αν έχουν. Αυτό κανείς φορολογούμενος δεν το δέχεται.
    Τα υπόλοιπα είναι θεωρητικά και προέρχονται ως φύλο συκής από όσους έχουν πρόβλημα να αξιολογηθεί κοινωνικά η παρουσία τους, η εργασία τους και η χρησιμότητά τους στον δημόσιο τομέα - από όσους ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα όταν έρχεται το ερώτημα: τι προσφέρεις για να έχεις εξασφαλισμένο μισθό και εργασιακή μονιμότητα; Μήπως μου κοστίζεις πολύ πολύ πάνω από ότι δίνεις;
    Έτσι απλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλλον φίλε Γιώργο δεν έχεις διαβάσει τα πραγματικά στοιχεία. Ούτε το κράτος στην Ελλάδα είναι μεγάλο ούτε μεγάλη φορολογία πληρώναμε. Μάλλον κάποιοι πληρώνουμε μεγάλους φόρους (οι μισθωτοί) και κάποιοι δεν πληρώνουν καθόλου.
      Λοιπόν, για να μην πλατιάζω διάβασε ΣΤΟΙΧΕΙΑ (και όχι τις αερολογίες που αναμασάτε) στο http://cornel.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=36569&blid=95 και τα ξαναλέμε.
      Επίσης
      1. η υποφορολόγηση τού κεφαλαίου τα τελευταία 60 χρόνια http://cornel.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=31691&blid=95
      2. η υποφορολόγηση
      http://cornel.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=27986&blid=95
      3. http://cornel.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=30579&blid=95

      Διαγραφή
    2. Νομίζω ότι γυρνάμε γύρω από την ουρά μας... Το κράτος είναι τεράστιο όταν παράγει σαν Κύπρος και ξοδεύει σαν Ισπανία. Με λίγα λόγια, πέραν του αριθμού των υπαλλήλων 400,000 στενού και άλλων τόσων ευρύτερου χοντρικά σήμερα, το ζήτημα είναι τι κάνουν αυτοί ακριβώς, τι προσφέρουν. Αν προσφέρουν ελάχιστα - κυρίως εμπόδια στον ιδιωτικό τομέα και τις επενδύσεις - τότε μιλάμε για τεράστιο κράτος: απορροφά πολλά προσφέρει λίγα. Αν σκεφτείς ότι εκατοντάδες οργανισμοί υπήρχαν χωρίς λόγο και χρησιμότητα, καταλαβαίνεις τι θα πει τεράστιο. Οι λέξεις λοιπόν είναι σχετικές χωρίς σαφή κριτήρια 'μεγάλου' και "μικρού".
      Φόροι, χαράτσια, έμμεσοι, υπερ τρίτων κλπ κλπ Πολλοί φόροι κάθε είδους επί μιας ισχνής παραγωγικής βάσης. Αντί κίνητρα ανάπτυξης, φόροι ταφόπλακα για κάθε εισόδημα. Η λογική είναι αρμέγουμε τους εργαζόμενους και επιχειρούντες, ιδιοκτήτες και επενδυτές για να συντηρήσουμε ένα παράσιτο που δεν προσφέρει ούτε τα στοιχειώδη: υγεία και παιδεία.
      Οι μισθωτοί επίσης δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους: δημόσιοι και ιδιωτικοί, δυο διαφορετικοί κόσμοι. Οι πρώτοι κακοπληρωμένοι δουλεύουν 12 ώρες και συχνά βρίσκονται άνεργοι, οι άλλοι δεν ελέγχονται από κανέναν, αν έχουν φιλότιμο δουλεύουν αλλά ως συλλογικότητες ποτέ δεν κινητοποιούνται για να είναι παραγωγική η δουλειά τους, μόνο για τα δικαιώματά τους. Και χωρίς λόγο είναι εφόρου ζωής προστατευμένοι από την ανεργία και την απόλυτη φτώχεια. Ένα πελατειακό σύστημα για το δημόσιο λάφυρο που τρέφεται από τον ιδιωτικό τομέα...
      Για το πελατειακό σύστημα θέλω τις απόψεις σου.

      Διαγραφή
    3. Έχεις βάλει την κασέτα. Διάβασε για να καταλάβεις ότι αυτά που λες είναι άσχετα με την πραγματικότητα. Και τα ξαναλέμε.
      Έχω βαρεθεί να ακούω τις επεναλαμβανόμενες #$%^ες τού Μάνου. Τουλάχιστον αυτός προσδοκά να βγάλει και κάνα φράγκο από την πώληση τού δημόσιου πλούτου μέσω τής ΜΚΟ του με το όνομα ΚΑΠΠΑ. Εσύ θα βγάλεις κάτι;

      Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα καλά θα κάνουν να τα βάλουν με τα αφεντικά τους. Αυτοί είναι οι εχθροί τους. Ας πάρουν παράδειγμα από τούς χαλυβουργούς τού Μάνεση. (Ελπίζω να μην είσαι κι εσύ ένας Μάνεσης που "νοιάζεται" για τούς φουκαράδες τούς μισθωτούς). Πάντως μπορώ να σού αποδείξω ότι ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα ήταν (τουλάχιστον μέχρι το 2009) υψηλότερος τού μέσου μισθού των ΔΥ.

      Για το πελατειακό σύτημα.
      Από τούς ΔΥ που υπηρετούν στο δημόσιο (εμπειρικά έχω συμπεράνει) ότι με μέσον έχει μπει το πολύ ένα 25%. Δεν νομίζω οι 150 χιλ ΔΥ που μπήκαν από το παράθυρο να κατέστρεψαν την χώρα. Υπάρχουν και άλλα 10,5 εκατ. Έλληνες. Εκτός αυτού δεν μπορεί να κατέστρεψαν και όλη την ΕΕ, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ (γιατί είμαι βέβαιος πως κι αυτό θα μάς το πουν).

      Σού επαναλαμβάνω: διάβασε τα στοιχεία που παραθέτω. Θα βρεις πολλές απαντήσεις.

      Διαγραφή
    4. Μπερδεύεις την ελληνική κρίση με την διεθνή. Η πρώτη απλά αποκαλύφθηκε με αφορμή την δεύτερη - αλλά έχει την αυτονονμία της. Πολλοί σαν εσένα παίζουν την κασέτα 'όλα ήταν καλά πριν". Δεν νομίζω. Και μια ερώτηση:που ξέρεις ότι είναι μόνο 150.000 που μπήκαν από το παράθυρο; Το κράτος διπλασιάστηκε μετά το 1981 και τους διορισμούς ΠΑΣΟΚ. Έπειτα ο στενός δημόσιος τομέας θέλει ένα συμπλήρωμα - όχι έναν ισόποσο ευρύτερο: αυτός δημιουργήθηκε από το πελατειακό σύστημα.
      Αν θεωρείς ότι το πελατειακό ζήτημα είναι δευτερεύον, δεν έχουμε να συζητήσουμε τίποτε άλλο. Ούτε την διεθνή κρίση - γιατί οι κρίσεις δρουν και λύνονται στον τομέα ευθύνης του καθενός, όχι "γενικά".
      Τέλος, αν διαφωνούμε -που είναι φανερό- δεν χρειάζονται μονόλογοι.

      Διαγραφή
    5. "Η πρώτη απλά αποκαλύφθηκε με αφορμή την δεύτερη -αλλά έχει την αυτονονμία της"
      Ακριβώς. Να προσθέσω κάτι. Η κρίση τού καπιταλισμού ξεκίνησε από τα μέσα τής δεκαετίας τού ΄70. Η λύση τού νεοφιλελευθερισμού που προτάθηκε δεν κατάφερε να δώσει καμία ουσιαστική λύση. Απλώς έκρυβε τα προβλήματα κάτω από το χαλί και τα μετέφερε στο μέλλον δημιουργώντας χρέη βουνά. Η συνεχής ανοδική κίνηση τής "χρυσής" κεϋνσιανής μεταπολεμικής 30ετίας αντικαταστάθηκε από μια φοβερή αύξηση τού πλούτου-μαϊμού (60 τρισ το παγκόσμιο ΑΕΠ, 900 τρισ το μαϊμού -χρήμα) και πολλές κρίσεις που έσκαγαν σε διάφορα σημεία τής Υδρογείου: Λατ. Αμερική, Ινδονησία, Ν. Κορέα, τραπεζική κρίση στην Ιαπωνία, χρεοκοπία τής νέας οικονομίας, χρηματιστηριακά κραχ. Μέχρι την τελευταία κρίση που ξεκίνησε με αφορμή τα ενυπόθηκα δάνεια στις ΗΠΑ. Η κρίση αυτή μεταφέρθηκε αυτομάτως στις Τράπεζες τής ΕΕ που έχουν ένα... εξωγήινο ενεργητικό: 350% τού ευρωπαϊκου ΑΕΠ. Έχουν συσσωρευεθεί τεράστια χρέη (δημόσια, ιδιωτικά και επιχειρηματικά) που δεν θα πληρωθούν ποτέ.
      Πού εμφανίστηκε το ΔΝΤ πρώτα; Στις χώρες τής Ανατ. Ευρώπης (Λετονία, Ουγγαρία, Εσθονία, Ρουμανία κλπ) όχι επειδή είχαν μεγάλα δημόσια χρέη αλλά επειδή οι πιστώτριες χώρες το απαίτησαν ώστε να σωθούν οι ίδιες. Η κρίση όμως δεν σταμάτησε και το ΔΝΤ έκανε την εμφάνισή του στις χώρες τού ευρωπαϊκού Νότου για να προστατέψει το ευρώ και το ευρωπαϊκό κέντρο (Γαλλία, Γερμανία). Η κρίση είχε πάρει την μορφή τής κρίσης τού ευρωπαϊκού νομίσματος. Ποιός ήταν ο αδύνατος κρίκος τής Ευρωζώνης; Η Ελλάδα, που είχε και πολύ πρόθυμους πολιτικούς. Η Ελλάδα τής οποίας ο καπιταλισμός ζει σαν παράσιτο κυρίως με υπηρεσίες, με μια αρπακολλητζήδικη και αρπακτική τάξη που φόρτωνε την χώρα με χρέη και τα πορτοφόλια της με καταθέσεις στο εξωτερικό. Και το κράτος (της); Όπως έχω γράψει:
      "το κάθε κράτος διατηρεί και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του που αντικατοπτρίζουν τόσο την ιστορική διαδικασία συγκρότησης του όσο και τον χαρακτήρα τής αστικής του τάξης. Αρπακολλητζής, κρατικοδίαιτος και αρπακτικός ο Έλληνας καπιταλιστής; Διεφθαρμένο και "αναποτελεσματικό" (ιδιαιτέρως στην συλλογή των εσόδων) το ελληνικό κράτος-μπανανία."

      Για το πελατειακό κράτος απαντώ παρακάτω.

      Διαγραφή
  9. Τώρα, η πρόταση Ανδρέου είναι ρηξικέλευθη γιατί δίνει κίνητρα και βάζει και τους ΔΥ μέσα στο παιχνίδι της προκοπής της χώρας. Θα πρέπει επιτέλους να κατανοήσουν ποπυ είναι το κοινό συμφέρον: αν εξυπηρετούν την άνοδο της οικονομικής δραστηριότητας θα έχουν και οι ίδιοι/ες οφέλη - αν νομίζουν ότι αυτό γίνεται αυτόματα, θα χάνουν.
    Είναι καιρός πολύς πια που οι δυο τομείς δουλεύουν ανεξάρτητα μεταξύ τους έως εχθρικά. Όταν οι υπαλληλοι εκδικούνται τον Πολίτη βλάπτουν τον ευατό τους - αλλά αυτό πρέπει να τους έλθει ως λογαριασμός όχι ως ηθική παραίνεση...
    Όταν φτιάχνουν εγκαίρως τους φακέλλους για το ΕΣΠΑ, όταν διευκολύνουν μια επένδυση, όταν δεν εμποδίζουν μια κατασκευή λόγω αρχαίων τα οποία αργούν να διαπιστώσουν, αξιολογήσουν, προστατέψουν, όταν δεν εκβιάζουν για φακελλάκι ολόκληροι τομείς και όχι μεμονωμένα, όταν με λίγα λόγια δεν έχουμε εμφύλιο αντι αλληλουποστήριξης για να ανέβει το ΑΕΠ και να υπάρχει αντικείμενο αναδιανομής,... έ τότε, αξίζουν συμμετοχή στα οφέλη. Αλλιώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Με λιγα λογια το συνθημα " Συριζα παντου" , το αντιλαμβανομαι ως εξης:
    να κοψουμε συριζα απο παντου την λεηλατηση του δημοσιου ταμειου.

    Και εξηγουμαι:

    Οι ΔΥ να εργαζονται 6,46 ωρες πραγματικα (συμφωνα με την θεωρια της οργανωσης παραγωγης) απο το 8ωρο παρουσιας τους, να υπαρχει ηλεκτρονικη καταγραφη της εργασιας τους και να αξιολογουνται καθε μηνα , ετος και τριετια. Η χαμηλη αποδοση, η αδιαφορια, ο χρηματισμος να ειναι λογος απολυσης.
    Η κεντρικη και τοπικη διοικηση να κανουν -κατα το δυνατον- ηλεκτρονικους η αλλου τυπου αδιαβλητους διαγωνισμους για αποκτηση αγαθων και υπηρεσιων με το ελαχιστο κοστος (χωρις δυατοτητα συνενεοησεων, φωτγραφικων διαταξεων στις προδιαγραφες,…)
    Στον ιδιωτικο τομεα να υπαρξουν ισχυροτερα φορολογικα κινητρα για επενδυσεις με σκοπο την πραγματικη παραγωγη υποκατασταση εισαγωγων και εξαγωγες.
    Η μειωση των τιμων καταναλωτη ειναι επισης θεμα ζωτικης σημασιας για τα χαμηλοτερα εισοδηματα, υπερχρεωμενους, ασωτους, πολυτεκνους (με 3 η ανω τεκνα) κια πρεπει να υπαρξει δρακοντια εφαρμογη της νομοθεσιας.

    Και βεβαια οι ενεργειες της δικαιοσυνης με ρυθμο χελωνας, δεν εγγυωνται καθολου οτι ο καλα κρυμμενος θησαυρος των “κλεμμενων” μπορει να ξαναγυρισει -εστω και εν μερει- μεσω δικων, καταδικων και κατασχεσεων της κινητης και ακινητης περιουσιας των κλεφτων στο δημοσιο ταμειο.


    Αωσιστος Φιλλελην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οι επιδόσεις της χώρας είναι συνάρτηση μόνο της δουλειάς των ΔΥ;;;;
    Ολοι οι ΔΥ είναι εξ ίσου παραγωγικοί και ικανοί;;; Ολες οι υπηρεσίες είναι εξ ίσου οργανωμένες;;; Αυτά -και άλλα ανάλογα- ερωτήματα έχουν σαν απάντηση τους το "όχι".
    Αν θέλουμε κάποια στιγμή να αποκτήσουμε αξιόπιστο και παραγωγικό Δημόσιο πρέπει να δώσουμε βάση στις διαδικασίες πρόσληψης και σε αυτές του ελέγχου και αξιολόγησης υπηρεσιών και υπαλλήλων. Δεν είναι εύκολο δεδομένου ότι πρόκειται για αξιολόγηση υπηρεσιών αλλά ως ένα βαθμό μπορεί να γίνει. Δυστυχώς όμως έννοιες όπως έλεγχος και αξιολόγηση εδω και πολυ καιρό είναι εννοιες εχθρικές για την Ελληνική κοινωνία. Ενας από τους λόγους που καλύτερα απ΄ όλους περνάνε ωχαδερφιστές , δημοσιοσχεσίτες και λαμόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ειναι σχολιο μου προς το LLS,αλλα νομιζω οτι ταιριαζει στην περιπτωση αυτη που πρεπει να βρεθει-αμεση- λυση.

    Αφου ασχολεισαι με τα θεωρητικα, και απο οτι θυμαμαι (απο την ολιγοχρονη θητεια μου με την πολιτικη την δεκετια του 70)υπαρχουν πλεον ολα τα στοιχεια, για την λεπτομερη αναλυση της ελληνικης κοινωνιας στην παγκοσμια συγκυρια. Αρα, ειναι δυνατον με νηφαλιοτητα και σημαντικη ακριβεια να γινει κοινωνιολογικη/ πολιτικη αναλυση των πραγματικων και οχι "φαντασιακων" ταξεων και κονωνικων κατηγοριων, απο μορφωτικη, οικονομικη και παραγωγικη αποψη,τις οικονομικες/επαγγελματικες διασυνδεσεις τους, τον πραγματικο ρολο τους στην ελληνικη οικονομια, να αναλυθουν οι ελληνικες ιδιατεροτητες οπως:
    πελατειακο κρατος ΔΥ/προμηθευτων Δημοσιου, το πολυ μεγαλο ποσοστο φοιτητων ΑΕΙ και ΤΕΙ καθως και αυτοαπασχολουμενων (οπως και σε αλλες μεσογειακες χωρες) σε σχεση με τις χωρες του πυρηνα της Ε.Ε. και η αξιολογηση του φαινομενου (αν ειναι καλο η κακο),η αναλυση των δαπανων και των εσοδων, αν τα εσοδα πρεπει να προερχονται απο φορους και τελη ή απο μετοχες ΔΕΚΟ (ΟΠΑΠ,ΔΕΗ, Εταιρειες Υποδομων,...)και αλλων επιχειρησεων, η κλεπτοκρατια/μεσαια και μικρη διαφθορα/σπαταλη, μετρα για ελεγχο των τιμων (τριγωνικες πωλησεις, πλασματικα ή ψευδη παραστατικα σε χονδρεμπορους), η γκριζα και μαυρη οικονομια και το διεθνοποιημενο εγκλημα, η γραφειοκρατια, η αποτελεσματικοτητα του δημοσιου τομεα, ο πρωτογενης, δευτερογενης και τριτογενης τονεας της οικονομιας, ο ρολος των οικονομικων μεταναστων (νομιμων και παρανομων), η εγκληματικοτητα, οι "προλεταριοι",οι νατβατζηδες τους, οι ΙΥ, οι εργοδηγοι,...

    Και αφου γινουν ολα αυτα , εστω και συνοπτικα με 3 εως 5 ανθρωπους που γνωριζουν επαγγελματικα τα θεματα, τοτε θα αναδεικνονταν οι αλληλεξαρτσηεις και βαριδια για την χωρα, και θα αποδεικνυοταν αν η διαισθητικη και -ελαφρως αυθαιρετη- αποψη μου για την "αλλη πρωτοπορια " των παραγωγων και γενικοτερα των αυτοαπασχολουμενων που ενδεχεται να κανει την επαναστατση -εστω και ειρηνικα- ή την ριζικη μεταρρυθμιση. Αν ημουν λ.χ στελεχος της ΔΗΜΑΡ θα ετρεχα να γινει αυτη η μελετη σε 1 ετος.

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ειναι επομενως εντελως επειγον να γινει επιτελους η ουσιαστική και εις βάθος, ανάλυση της ελληνικής κοινωνίας. Η πορεια της χωρας, εκτιμω σε 12 -18 μηνες, ειναι πολυ πιθανον να ειναι αναλογη με της σχεδιας του βυθισμενου πλοιου Μεδουσα του πινακα του Ζερικω. Εκτος και αν σωθουμε απο μερικους.... απο μηχανης θεους (ελληνικους , ευρωπαικους και παγκοσμιους).

    Δυστυχως, η " παρούσα πολιτικη και οικονομικη ελίτ, που διαδέχθηκε την προηγούμενη γενιά η οποία απετελείτο από "γίγαντες" - αν τους συγκρίνουμε με τους παρόντες - αποτελούμενη από ένα εντελώς ανίκανο, χωρίς στρατηγική σκέψη και παμφάγο στελεχικό δυναμικό ...δεν επικαιροποίησε τις αναλύσεις αυτές, ή και όταν το έπραξε, τις αγνόησε, με αποτέλεσμα τις τωρινές εξελίξεις, που οδήγησαν στην καταβαράθρωση της χώρας."*

    Εχουμε λοιπον - εως υπερκορεσμου- ενα μεσαιο "αριστερο" στρωμα μεσηλικων μικρου η μετριου μεγεθους "διανοουμενων",κυριως μισθοδοτουμενων ως πανεπιστημιακων δασκαλων,η αλλων στελεχων, ενω ταυτοχρονα συμμετεχουν σε κυβερνητικες θεσεις, ΔΕΚΟ, κ.λ.π., που μεταφερουν (μεταφραζουν, παραφραζουν και -ενιοτε-προσαρμοζουν) τις ιδεες αλλων χωρων και διανοητων, με αποτελεσμα την γενικη συγχυση για την μεσοπροθεσμη πορεια της χωρας που ανεφερες.


    Ειναι δε ο πνευματικος τους ναρκισσισμος τοσο πελωριος και -συχνα- αντιστροφως αναλογος με τις επιδοσεις τους και την προσφορα τους που ολοι τρεχουν στις τηλεορασεις, ραδιοφωνικες εκπομπες,εκδηλωσεις για αριστερα και κεντροαριστερα, μεταρρυθμιση ,..., εφημεριδες, μπλογκς,που απορω ποτε διδασκουν , διεξαγουν ερευνα, επιτηρουν διπλωματικες και διδακτορικα και συμμετεχουν στην διοικηση των πανεπιστημικαων οργανων διοικησης.

    Η "τηλεοπτικη δημοσιοτητα των 15 λεπτων" εχει πολλαπλασιασθει επι 1000 τουλαχιστον.

    Πολλοι απο αυτους, συμμετειχαν στο "αριστερο" κινημα των βοηθων της αρχης της δεκαετιας του 80, και -τελικα- οταν η παροδος του χρονου οδηγησε στην απομακρυνση των αντιδραστικων καθηγητων, κατεστησαν- περισσοτερο διεφθαρμενοι- καθηγητες στην θεση των απελθοντων, με ενδιαμεση συγκατοικηση για μερικα ετη. Παντου διαβαζουμε για σκανδαλα στα πανεπιστημια και ΤΕΙ. Ειδαμε και μερικες καταδικες στην Παντειο.

    Το στρωμα αυτο συμπληρωνεται απο την λοιπη ευπορη μεσηλικη "αριστερα" των επιτυχημενων ελευθερων επαγγελματιων, παραγωγων,αυτοαπασχολουμενων,...που δεν διαφερει και πολυ στην κοινωνικη και επαγγελματικη συμπεριφορα απο τους ομοταγεις Νεοδημοκρατες και Πασοκους.

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    *TassosAnastassopoulos απο Μαργαριτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "Από το PSI στο OSI 26.7.2012 ΚΕΡΔΟΣ
    Δεύτερο ή συμπληρωματικό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους είναι το νέο σενάριο που μπαίνει αιφνιδίως στο τραπέζι, στη σκιά της κορύφωσης της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους.

    Μετά τις δηλώσεις Ευρωπαίων και Γερμανών αξιωματούχων περί πιθανής ανάγκης για δεύτερη ελληνική αναδιάρθρωση, σε πρώτο πλάνο μπαίνει τώρα και το OSI (official sector involvement) - η συμμετοχή, δηλαδή και του επίσημου, κρατικού τομέα στο «κούρεμα» του χρέους. H προοπτική αυτή είχε τεθεί επί τάπητος και κατά το PSI (private sector involvement), κατά τη συμμετοχή των ιδιωτών δηλαδή στην αναδιάρθρωση, αλλά συνάντησε τη σθεναρή αντίσταση της ΕΚΤ που έχει στην κατοχή της μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους. Τώρα, ωστόσο, πληροφορίες που δημοσίευσε χθες η «Wall Street Journal», φέρνουν το ΔΝΤ να πιέζει την ΕΚΤ να αποδεχθεί ζημιές από τα ελληνικά ομόλογα που κατέχει.

    Κατά τις ίδιες πληροφορίες, το Ταμείο υποστηρίζει ότι μόνον η αποδοχή αυτών των ζημιών μπορεί να δώσει ουσιαστική απάντηση στην κρίση του χρέους που καλπάζει στον ευρωπαϊκό Νότο.Νέα «φωτιά» στα σενάρια εξόδου της χώρας μας από το ευρώ άναψε χθες ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας κ. Φίλιπ Ρέσλερ, παρά το κύμα αντιδράσεων που προκαλούν οι θέσεις του ακόμη και εντός των γερμανικών συνόρων....."
    http://www.kerdos.gr/default.aspx?id=1774502&nt=103

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πόσοι είναι οι ΔΥ που έχουν μπει από το παράθυρο; Ας ρίξουμε μια ματιά στο http://apografi.yap.gov.gr/apografi/ergasiakisxesif.asp
    Σήμερα οι ΔΥ είναι γύρω στους 690 χιλ (μαζί με 20 χιλ ιερείς και αιρετούς που δεν έχουν προσληφθεί με μέσον).
    155 χιλ είναι οι ένστολοι (οι περισσότεροι έχουν μπει με εξετάσεις),
    150 χιλ είναι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές (όλοι έχουν προσληφθεί με εξετάσεις),
    85 χιλ στα υπόλοιπα ειδικά μισθολόγια (καθηγητές ΑΕΙ/ΤΕΙ, γιατροί, δικαστές, πόσοι έχουν μπει με πολιτικό μέσον;).
    Τι μάς μένει; 300 χιλ διοικητικοί ΔΥ. Τουλάχιστον το 60% αυτών έχει διοριστεί μετά την έναρξη τής λειτουργίας τού ΑΣΕΠ. Φυσικά -για όσους δεν γνωρίζουν- οι διορισμοί πριν το ΑΣΕΠ δεν γίνονταν όλοι με μέσον. Παράλληλα με το πολιτικό μέσον (κυρίως σε κάποια ΝΠΔΔ και ΟΤΑ) γίνονταν και προσλήψεις με γραπτές ξετάσεις (γνωρίζω εξετάσεις τού 1979, 1983, 1985, 1990).
    Πρόσληψη με πολιτικό μέσον σημαίνει κυρίως (αλλά όχι και απαραίτητα) συμβασιούχοι ΔΥ. Στην ιστοσελίδα που έδωσα παραπάνω φαίνονται (σήμερα) 55 χιλ. ΔΥ με σύμβαση αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) και 31 χιλ. ορισμένου χρόνου. Όσοι ΙΔΑΧ και να έχουν μονιμοποιηθεί στο παρελθόν (σημειωτέον ότι δεν ήταν προς το συμφέρον τους η μονιμοποίηση) δεν πρέπει να ξεπερνούν τις 150 χιλ. -ίσως και λιγότεροι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Το πελατειακό κράτος. Άλλο ένα θέμα με πραγματικές βάσεις και μυθικές διαστάσεις. Γιατί το «πελατειακό κράτος» δεν είναι μόνο οι διορισμοί στο δημόσιο από το παράθυρο. Είναι ένα ολόκληρο πλέγμα σχέσεων που συντηρείται για πολλά-πολλά χρόνια και έχει απλώσει το δηλητήριό του σε όλη την κοινωνία.
    Είναι γνωστό σε όλους μας ότι τα κόμματα εξουσίας διόρισαν κόσμο στο Δημόσιο με αντάλλαγμα την ψήφο του. Πόσοι είναι αυτοί σήμερα; Εμπειρικά τους υπολογίζω μάξιμουμ στο 25% των υπηρετούντων ΔΥ και εργαζομένων στις ΔΕΚΟ. Είναι κυρίως άνθρωποι που έχουν διοριστεί με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου (ΙΔΑΧ) και είτε έχουν παραμείνει σε αυτήν την κατηγορία είτε έχουν μονιμοποιηθεί.
    Δυο διευκρινίσεις γι’ αυτούς.
    1. Οι ΙΔΑΧ δεν έχουν διοριστεί ως υπεράριθμοι όπως συνήθως υπονοείται. Πρέπει να ξέρει κανείς ότι κάθε δημόσια υπηρεσία έχει έναν οργανισμό λειτουργίας (να σημειωθεί ότι οι οργανισμοί δεν αλλάζουν συχνά) στον οποίο περιγράφονται –εκτός των άλλων- και οι θέσεις εργασίας. Συνήθως από αυτές τις θέσεις είναι καλυμμένο ένα ποσοστό τής τάξης του 60-70%. Οι «βυσματίες» διορίζονται κατά κανόνα σε ΚΑΠΟΙΕΣ από τις υπόλοιπες, κενές, θέσεις. Και πάλι όμως ένα σημαντικό μέρος των θέσεων μένει κενό.
    2. Υπάλληλος που έχει διοριστεί με μέσον δεν σημαίνει υποχρεωτικά άνθρωπος τεμπέλης, ανίκανος, διεφθαρμένος όπως προσπαθούν να μας πείσουν. Και φυσικά οι ΙΔΑΧ δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη ιδιότητα να δημιουργούν δημόσιο χρέος.

    Όπως είπα υπολογίζω τους βυσματίες στις 150-200 χιλιάδες. Ας βάλουμε κι άλλες 100 χιλιάδες σημερινούς συνταξιούχους. Σύνολο 300 χιλιάδες, άντε 350 χιλιάδες που "χρωστούν" σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Κι όμως αυτά τα δύο κόμματα έπαιρναν γύρω στα 6 εκατ. ψήφους. Συνεπώς δεν συντηρούνταν από τους ανθρώπους που είχαν διορίσει αλλά από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού –άσχετα αν η πλειοψηφία αυτή δείχνει τους ΔΥ.
    Ποιους εννοώ; Θέλετε να κοιτάξετε τους καθρέφτες για να δείτε ποιοι συναλλάχθηκαν με τα κόμματα που κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια; Εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων με παράνομους ημιυπαίθριους χώρους στα σπίτια τους. Χιλιάδες που έχουν χτίσει παράνομες κατοικίες και εξοχικά. Καταπατητές δημόσιας γης, ιδιοκτήτες παράνομων σπιτιών σε παραλίες και σε δασικές εκτάσεις. Το 50% του ενεργού πληθυσμού που δήλωνε εισόδημα κάτω από το αφορολόγητο, επιχειρηματίες που δεν απέδιδαν τον ΦΠΑ (δλδ που έκλεβαν φόρους), επιχειρηματίες που δεν δήλωναν τους εργαζόμενους τους (25% η αδήλωτη εργασία), άνθρωποι που δουλεύουν στο λαθρεμπόριο και στην παραοικονομία, άνθρωποι που ωφελούνται από την παρα-παιδεία και την ιδιωτικοποίηση της υγείας, το 84%(!) ελ.επαγγ-εμπόρων-αγροτών-εισοδηματιών που δήλωναν εισόδημα κάτω από το αφορολόγητο, αγρότες που αρκούνταν στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, ανοιχτομάτηδες που έπαιρναν επιδόματα τυφλότητας, προμηθευτές του Δημοσίου, κατασκευαστές δημοσίων έργων, εργολάβοι κατοικιών που με το κόλπο της διπλής αξία (αντικειμενικής/εμπορικής) δεν πλήρωναν φόρους κλπ κλπ.
    Ναι, οι πολιτικοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ σάς τα έδωσαν με νόμους που ψήφισαν (ή νομίζετε πως είναι τυχαία η έλλειψη κτηματολογίου και περιουσιολογίου;), ή με την διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών και του κράτους. Εσείς τα παίρνατε και σε ανταπόδοση τούς ψηφίζατε για να διαιωνίζεται μια κατάσταση που σας εξυπηρετούσε. Και βεβαίως είχατε κατασκευάσει τον «εβραίο» τής Ιστορίας: τους ΔΥ -που και αυτοί έχουν τις δικές τους ευθύνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ζήτημα του πελατειακού ελληνικού προκαπιταλιστικού συστήματος είναι ευρύτερο από τους βυσματίες ΔΥ, τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και την μεσαία φοροδιαφυγή: είναι ζήτημα συγκρότησης και λειτουργίας αλλά και ιδεολογίας. Εξ αιτίας της στρεβλής "ανάπτυξης" αυτής της κοινωνίας που μοιάζει μόνο με δυτική αλλά λειτουργεί πατριαρχικά βάσει του δούναι και λαβείν - αυτό το θέμα έχει αναπτυχθεί από τον Παναγιώτη Κονδύλη με πληρότητα στο έργο του "Οι αιτίες της παρακμής της Σύγχρονης Ελλάδας" - Η καχαξία του αστικού στοιχείου στη νεοελληνική κοινωνία και ιδεολογία.
      Εμείς απλά βλέπουμε πόσο βαθιά πελατειακό είναι το σύστημα και πόσο αυτό εμποδίζει κάθε μεταρρύθμιση που οδηγεί σε όποιον ορθολογισμό. Δεν είναι οι ΔΥ το χειρότερο κομμάτι - απλά είναι η εμπροσθοφυλακή του πελατειασμού και της συντεχνίας. Γιατί με αυτό το κριτήριο δουλεύουν. Ακόμη κι αν η πλειοφηφία είναι με ΑΣΕΠ, η έλλειψη συνεχούς ελέγχου και αξιολόγησης, οι κομματικοί δρόμοι υποσήριξης ή κάλυψης της διαφθοράς, των επίορκων και των άχρηστων κάνει και τους με ΑΣΕΠ, μονιμάδες συντεχνιακούς. Φεύγουν από τον κοινωνικό έλεγχο και απκτούν δικά τους ξεχωριστά συμφέροντα - συντηρητικά.
      Γι αυτό οι μαγικές λέξεις είναι αξιολόγηση, συνεχής και παραγωγική. Όπως μηχανογράφηση προμηθειών στο δημόσιο κλπ κλπ

      Διαγραφή
    2. Θα διαφωνήσω με τον χαρακτηρισμό "προκαπιταλιστικός" για το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα τής Ελλάδας. Προ-καπιταλιστικός ήταν ο πρωτόγονος κομμουνισμός, η δουλοκτησία, η φεουδαρχία (δυτικού τύπου ή ασιατικού τύπου). Η ελληνική κοινωνία είναι ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ επειδή καπιταλιστικές είναι οι σχέσεις παραγωγής -δεν βλέπω άλλες στον συγκεκριμένο κοινωνικό σχηματισμό. Ότι ο ελληνικός καπιταλισμός έχει χαρακτηριστικά... τριτοκοσμικά δεν διαφωνώ. Αυτό όμως δεν τον κάνει και καθυστερημένο ή πολύ περισσότερο προ-καπιταλιστικό.

      Διαγραφή
    3. Τον όρο τον δανείστηκα από τον Κονδύλη. Ας πούμε ότι δεν έχουμε εθνική αστική τάξη αλλά μόνο μια μεταπρατική μη παραγωγική ιθύνουσα ελίτ που ζει από την προμήθειά της μεταφέροντας, αντιπροσωπεύοντας, πουλώντας προϊόντα εισαγωγής. "Κομπραδόρικη" που λέγανε παλιά στην αριστερά. Ανατολικός καπιταλισμός που θάλεγα κι εγώ, αφού βλέπω μια νόθα κατάσταση χωρίς αστική ή εργατική τάξη συνδεμένες με την παραγωγή αλλά γύρω από υπηρεσίες, εμπόριο και ελάχιστη βιοτεχνική σχεδόν αυτοαπασχόληση. Όλα αυτά δεν συνιστούν έναν ευρωπαϊκό καπιταλισμό αλλά μια βαλκανική δεσποτεία, μεταβυζαντινού τύπου με όλα τα χαρακτηριστικά της πατριάς, της συντεχνίας φεουδαλικού τύπου. Γι αυτό το "προκαπιταλιστικός" πάει στο "ανολοκλήρωτος". Γι αυτό και η αριστερά χρησιμοποιώντας έννοιες δυτικού καπιταλισμού αστοχεί να αναλύσει την ελληνική πραγματικότητα, μεταφέροντας μηχανιστικά και με το ζόρι σχέσεις παραγωγής ανύπαρκτες στην χώρα μας. Μια χώρα παροχής υπηρεσιών, έναν εμπορικό σταθμό παρά μια βιομηχανική παραγωγική οντότητα...

      Διαγραφή
  17. "ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ 25.000 Ελληνες στη Γερμανία

    ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

    Περισσότεροι από 25.000 Ελληνες μετανάστευσαν το 2011 στη Γερμανία, σύμφωνα με τη γερμανική έκδοση των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» που επισημαίνει ότι το ποσοστό αντιστοιχεί στο 0,6% του εργατικού δυναμικού της χώρας μας. Η τάση πάντως αναμένεται να ενισχυθεί καθώς, σύμφωνα με δημοσκόπηση του ινστιτούτου Trendforce, οι μισοί απόφοιτοι τεχνικών σχολών στην Ελλάδα και το 40% των συναδέλφων τους σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία σκέφτονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Επισημαίνει ότι και οι γιατροί φεύγουν κατά χιλιάδες. Το 2011 μετανάστευσαν επίσης στη Γερμανία 33.000 Ιταλοί και 28.000 Ισπανοί."

    http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4741329

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΥΓ Το επιστημονικο προλεταριατο μεταναστευει. Τωρα καταλαβαινω γιατι …αναβληθηκε η επανασταση. Με αυτους κανεις δεν ασχολειται. Ειναι το ατυχες προϊον του “ελληνικου ονειρου” . Σπουδες για ολους τους αποφοιτους λυκειων.Και μετα με καποιο τροπο -εστω και μετα 5 χρονια- διορισμος στο.... Δημοσιο/ΔΕΚΟ/ΟΤΑ.Αυτοι ειναι οι εξορισμενοι ελληνες "εβραιοι" απο τους βασιλιαδες, πριγκιπες,βαρωνους, κομηδες,...της Ελλαδας της τελευταιας 30ετιας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Όχι, όχι δεν ταυτίζομαι με την λογική που μιλά για εξαρτημένο ελληνικό καπιταλισμό, για έλλειψη αστικής τάξης και άλλα παρόμοια μιας «λαϊκοδημοκρατικής» Αριστεράς που ούτε και το ΚΚΕ –που το πρωτολανσάρισε- τα αποδέχεται σήμερα. Κατά την γνώμη μου η ελληνική αστική τάξη κάνει τις επιλογές της, έχει δηλαδή την πολιτική της ανεξαρτησία και έχει επίσης και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της.
    Τα δικά της χαρακτηριστικά έχει προσδώσει στον ελληνικό καπιταλισμό αλλά και στο κράτος της. Ο Έλληνας καπιταλιστής συνήθως δεν δανείζεται για να «επιχειρήσει». Είτε παίρνει κρατικές επιχορηγήσεις (και ένα μέρος μάλιστα το ενθυλακώνει) είτε χρεοκοπεί στην πρώτη δυσκολία (γι’ αυτό και οι πολιτικοί του υπάλληλοι έχουν φτιάξει το ανάλογο πτωχευτικό δίκαιο). Επιπλέον δεν επενδύει στον πρωτογενή ή στον δευτερογενή τομέα, δεν ασχολείται με την εκπαίδευση προσωπικού, δεν έχει μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, κερδίζει χωρίς να πληρώνει φόρους και ασφαλιστικές εισφορές εν ολίγοις είναι βραχυπρόθεσμος παίχτης, μεταπράτης, αρπακολλητζής και αρπακτικός. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ο ελληνικός καπιταλισμός είναι άλλης εποχής, καθυστερημένος κλπ.

    Θα σου πω εδώ ότι συμφωνώ με την άποψη του Μαυρουδέα:
    «Η εξέλιξη του ελληνικού καπιταλιστικού κοινωνικού σχηματισμού παρουσιάζει σημαντικές ιδιομορφίες και χρονικές υστερήσεις σε σχέση με το γενικό πρότυπο που αναλύθηκε προηγουμένως. Οι ιδιομορφίες και οι υστερήσεις αυτές αφορούν πρωτίστως τα δύο πρώτα στάδια [(α) ο καπιταλισμός του ελεύθερου ανταγωνισμού (μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα) (β) ο μονοπωλιακός καπιταλισμός που διαιρείται σε δύο υπο-περιόδους: 1) την μονοπωλιακή φάση (σημαδευμένη από την κρίση του 1929 και μία ταραχώδη περίοδο μετάβασης μέχρι τον 2ο Παγκ. Πόλεμο) και, 2) την κρατικο-μονοπωλιακή φάση (από το τέλος του 2ου Παγκ. Πολέμου μέχρι την κρίση του 1973)], που άλλωστε η χρονική περίοδος κρίσης και μετάβασης από το πρώτο στο δεύτερο στην Δύση κυρίως συμπίπτει με την φάση παγίωσης και ολοκλήρωσης της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα. Ουσιαστικά, ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός διήνυσε με ένα ιδιόμορφα ενιαίο τρόπο το στάδιο του ελεύθερου ανταγωνισμού και του μονοπωλιακού καπιταλισμού, καθώς η στενή διαπλοκή με τις διεθνείς εξελίξεις την ίδια ακριβώς ώρα που παγιωνόταν το καπιταλιστικό σύστημα στην χώρα καθώς και μία σειρά ιδιαιτερότητες της ελληνικής ανάπτυξης οδήγησαν στην άμεση σχεδόν υιοθέτηση στοιχείων του δευτέρου σταδίου. Η συνύπαρξη στοιχείων και των δύο σταδίων συνεχίσθηκε ουσιαστικά μέχρι τον 2ο Παγκ. Πόλεμο. Μόνο στην μεταπολεμική φάση τα στοιχεία του μονοπωλιακού σταδίου, και μάλιστα με κρατικο-μονοπωλιακά χαρακτηριστικά, επικρατούν ξεκάθαρα. Από αυτή την ιστορική στιγμή και μετά οι διαφορές και οι χρονικές υστερήσεις του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού σε σύγκριση με τις δυτικές οικονομίες μειώνονται δραστικά. Ιδιαίτερη σημασία έχει το ότι το υπό συγκρότηση σημερινό τρίτο στάδιο συγκροτείται στην Ελλάδα χωρίς να δεν παρουσιάζει ούτε αξιοσημείωτες χρονικές υστερήσεις ούτε σημαντικές ιδιαιτερότητες σε σχέση με το γενικό μοντέλο και ακολουθεί την λίγο-πολύ ομοιόμορφη εμπειρική έκφραση του στις αναπτυγμένες δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες».
    http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/ “Στάδια της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα. Είναι εν εξελίξει ένα νέο στάδιο της σήμερα;”...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. ... Σε αυτά τα πλαίσια η ελληνική αστική τάξη επέλεξε τις συνεργασίες της (πρώτα με τον αγγλογαλλικό, μετά με τον αμερικάνικο και τελικά με τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό) και ταυτόχρονα προσάρμοσε τις επενδύσεις της. Εκχώρησε δικαιώματα (πχ έκλεισε εργοστάσια, κατέστρεψε την μεταποίηση) αλλά πήρε ανταλλάγματα (πχ ευρώ, ανοίγματα στα Βαλκάνια, τουρισμός). Και καταχρέωσε την χώρα για να κερδίζει όσο το δυνατόν περισσότερα μέσα από την υποφορολόγηση της. Το περιέγραφε πολύ χαρακτηριστικά ο Βεργόπουλος από το 2005:
    «Το καπιταλιστικό σύστημα [στην Ελλάδα] αντιμετωπίζει σήμερα καταλυτικό έλλειμμα ορατότητας για το μέλλον του και επιστρέφει σε προκαπιταλιστικές μορφές «άγριας συσσώρευσης» τού πλούτου, που βασίζονται πλέον όχι στην αύξηση τής παραγωγής, αλλά στην αρπαγή, στην οικειοποίηση και παρασιτική χρήση των εισοδημάτων, με κύρια εργαλεία τον υπερδανεισμό και την καταχρέωση τής οικονομίας και των συντελεστών της. [….] Η Ελλάδα, ενώ έχει ενταχθεί στην Ευρώπη και στο σύστημα τού ευρώ, βρίσκει τα πρότυπά της εκτός τής γηραιάς ηπείρου: το υπόδειγμα τού μεγάλου και διεθνοποιημένου χρηματικού πλούτου προέρχεται από την αμερικάνικη ήπειρο, ενώ εκείνο τής εξαθλίωσης τής εργασίας από την ανατολική Ασία. Άραγε από το ευρωπαϊκό υπόδειγμα η χώρα μας προσλαμβάνει κάποιο στοιχείο; Πιθανώς εκείνο τής αλαζονείας τού μεγάλου πλούτου και τής ενοχοποίησης των θυμάτων τής φτώχειας και των κοινωνικών αποκλεισμών.»

    Οι όροι «βαλκανική δεσποτεία» (που ακριβώς την βλέπεις; είναι οικονομικός όρος;) ή «πατριά» μπορεί να χαρακτηρίζουν κάποια σημεία του εποικοδομήματος αλλά όχι και την οικονομική βάση του συστήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είμαι "θεωρητικός' - παρότι σπούδασα οικονομικό κλάδο και μακροοικονομική - δηλ. κάτι καταλαβαίνω. Μιλώ από εμπειρία. Οι αφηρημένες αναφορές στην ελληνική "αγορά" δεν με πείθουν - μια ζωή οι δουλειές κλείνονται λόγω γνωριμιών και μόνο. Ποιος καπιταλισμός λοιπόν; Πελάτες, κουμπάροι, πατριωτάκια, κομματικοί φίλοι. Ανταγωνιστικές προσφορές, μηχανογραφικά συστήματα, ποιοτικές πιστοποιήσεις δεν υπάρχουν. Ούτε καν πιστοποιημένα επαγγέλματα εκτός των γνωστών συντεχνιών. Καλά τα θεωρητικά σχήματα αλλά η ζωή είναι αλλού. Δεσποτεία κοτζαμπάσηδων του παλαιού οθωμανικού συστήματος έχουμε ακόμη με μάσκα καπιταλισμού και όχι δυτική δημοκρατία. Το αίτημα του εκσυγχρονισμού που επαναδιατυπώνεται συνεχώς αυτό σημαίνει - και ότι μένει μετέωρο δείχνει την δύναμη του συστήματος αυτού.

      Διαγραφή
  20. Κατέφυγα ακόμη και στο ετυμολογικό λεξικό του Μπαμπινιώτη για να αναζητήσω την ερμηνεία της λέξης «δεσποτεία». Και σε αυτό η δεσποτεία δεν έχει να κάνει με κοινωνικό-οικονομικό σύστημα αλλά με πολιτική εξουσία: «η απόλυτη εξουσία, η μορφή ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ κατά την οποία ΕΝΑ πρόσωπο (μονάρχης) κυβερνά με τρόπο αυθαίρετο (χωρίς να δεσμεύεται από κανενός είδους δίκαιο) και αυταρχικά» (οι υπογραμμίσεις δικές μου).
    Όντως στην ανθρώπινη Ιστορία τέτοιες μορφές κρατικού και διοικητικού συστήματος εμφανίστηκαν τόσο στα κράτη της αρχαίας Ανατολής (πχ Ασσυρία, Κίνα, Αίγυπτος) όσο και στον Μεσαίωνα (πχ χαλιφάτο της Βαγδάτης, Οθωμανική αυτοκρατορία). Αυτό όμως δεν εξισώνει τις σχέσεις παραγωγής που στην μεν πρώτη περίπτωση ήταν δουλοκτητικές στην δεύτερη φεουδαρχικές (σωστότερα: ασιατικός τρόπος παραγωγής).

    Το ότι ο ελληνικός καπιταλισμός παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά διαπλοκής ανάμεσα σε οικογένειες καπιταλιστών (τα «τζάκια» που έλεγε κι ο Αντρέας) και πολιτικές οικογένειες είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Μήπως όμως η διαπλοκή ανάμεσα στα μονοπώλια και την πολιτική εξουσία τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ΕΕ είναι άγνωστη σχέση; Ξεχνάμε τις γερμανικές εταιρείες που λαδώνουν όλον τον κόσμο; Ξεχνάμε ότι τα αμερικάνικα μονοπώλια λαδώνουν ΕΠΙΣΗΜΩΣ κόμματα, βουλευτές και γερουσιαστές -και το έχουν νομιμοποιήσει κιόλας-; Ξεχνάμε ότι οι κυβερνήσεις τους χάρισαν το 25% τού παγκόσμιου ΑΕΠ εν μία νυκτί στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για να τα σώσουν; Ή μήπως αυτό δεν είναι ρουσφέτι αλλά... νομισματική πολιτική;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU