Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Σσσσσ.... 26/9 - το Δημόσιο απεργεί....

Υπάρχει πραγματικά μια φωνή που να εκπροσωπεί στην αυριανή απεργία τους εργαζομένους και τους ανέργους (εκείνο το εκατομμύριο και κάτι...) του ιδιωτικού τομέα;
Η γκρίζα ζώνη του ιδιωτικού τομέα - παιδιά ενός κατώτερου θεού...

ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, στην πραγματικότητα, οργανώνουν συνδικαλιστικά τον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αν ψάξει κάποιος προσεκτικά τις ομοσπονδίες που συμμετέχουν στην ΓΣΕΕ (που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει ιδιωτικούς υπαλλήλους και συμβασιούχους του Δημοσίου), βρίσκει μόνο ...ΔΕΚΟ:
Οι πιο αντιπροσωπευτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις – μέλη της ΓΣΕΕ είναι οι εξής:
-Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (OIΥΕ) με 15.000 μέλη
-Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου με 14.000 μέλη
-Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία με 11.000 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων στον κατασκευαστικό κλάδο με 47.000 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας με 9.100 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων στον κλάδο της εστίασης ή σε άλλες συναφείς επιχειρήσεις με 9.100 μέλη
-Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας (Ο.Τ.Ο.Ε.) με 50.000 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Ελληνικά Ταχυδρομεία με 11.500 μέλη
-Γενική Ομοσπονδία Προσωπικού ΔΕΗ με 24.200 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων ΟΤΕ με 24.700 μέλη
-Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Ολυμπιακές Αερογραμμές με 13.000 μέλη

Η Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΑΔΕΔΥ) εκπροσωπεί τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα σε εθνικό επίπεδο.

Οι πιο αντιπροσωπευτικές συνδικαλιστικές οργανώσεις-μέλη της ΑΔΕΔΥ είναι οι εξής:
- Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΠΟΕ-ΟΤΑ) με 23.000 μέλη,
- Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ) με 34.000 μέλη,
- Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΔΟΕ) με 42.000 μέλη. 
ΠΗΓΗ: ec.europa.eu/eures/
Που πήγε ο ιδιωτικός τομέας και οι εργαζόμενοί του;  Ο κατασκευαστικός τομέας αργεί ως γνωστόν, οι κλωστοϋφαντουργίες έχουν κλείσει και μεταφερθεί στο εξωτερικό, η εστίαση δεν απεργεί σχεδόν ποτέ ούτε και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις... Τι μένει; Οι δημόσιοι υπάλληλοι. Γι αυτό και τα αιτήματα είναι συντεχνιακά  - αφορούν την μη συρρίκνωση του αριθμού των ΔΥ και την μη περικοπή του μισθού τους. Εκεί είναι σαφέστατα. Για το πως θα ξεφύγει ο ιδιωτικός τομέας από την ύφεση και την ανεργία, δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο - μόνο αντιμνημονιακές κατάρες και ευχολόγια.
Που είναι τα αιτήματα για ...
άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ρευστότητα, επιτάχυνση του ΕΣΠΑ, άμεση αξιολόγηση του δημόσιου τομέα, κατάργηση οργανισμών προς βόλεμα ημετέρων, επιτάχυνση της δικαιοσύνης στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, άμεση τιμωρία των επίορκων ΔΥ και κατάσχεση της περιουσίας τους, έλεγχος γκρίζων περιουσιών δημοσίων λειτουργών κάθε βαθμίδας αναδρομικά, και κυρίως επιτάχυνση διαρθρωτικών αλλαγών για ανακούφιση των παρασιτικών δαπανών που στραγγάλισαν την οικονομία; 
Πουθενά, δεν συμφέρουν - ούτε τους κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές του Δημοσίου ούτε τον αντιμνημονιακό λαϊκισμό της αντιπολίτευσης που δεν έχει να προτείνει τίποτε παρά πτώχευση τύπου Αργεντινής και ένα κράτος ΔΥ!

Πως λοιπόν θα εκφραστεί στην αυριανή απεργία ο παραγωγικός τομέας της οικονομίας; Πως θα εκφραστούν οι άνεργοι (όλοι του ιδιωτικού τομέα), οι χρεοκοπημένοι μικρομεσαίοι, οι δυναμικοί παραγωγικοί κλάδοι και οι εργαζόμενοί τους; 
Ζητώντας "καμία απόλυση στο Δημόσιο";
Ή ζητώντας να μην συνδεθεί η αξιολόγηση στο Δημόσιο με οποιαδήποτε συνέπεια για όσους αποτύχουν;


Μαμά ΔΥ, μπαμπάς ΙΔ, μισοάνεργος... δράμα... Εγώ να απεργήσω;

Η οργή του ιδιωτικού τομέα για τα βάρη που σήκωσε πάνω του εξαιτίας ενός χρεοκοπημένου, παρασιτικού Δημοσίου που δανειζόταν αφειδώς για να ταΐσει τους ημετέρους, δεν μπορεί να βρει έκφραση σε τέτοιες απεργίες. 
Και η λαϊκιστική εμμονή της αντιπολίτευσης στην υιοθέτηση κόκκινων γραμμών μονάχα για τους ΔΥ, απλά ανοίγει τον δρόμο στην τυφλή εκτόνωση των γνωστών άγνωστων για λογαριασμό των ανέργων και των χρεοκοπημένων του ιδιωτικού τομέα - ένα έργο ραμμένο στα μέτρα της ανεξέλεγκτης βίας των άκρων της τάξης και της αταξίας που καταστρέφει την χώρα και φέρνει ψήφους στον ΣΥΡΙΖΑ και την Χρυσή Αυγή - τους "αντισυστημικούς" του συστήματος...

"Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο", λένε συχνά στελέχη της Αριστεράς. Ναι, αλλά ποια κοινωνία;


28 σχόλια:

  1. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέσατε: συνδικαλιστικές οργανώσεις ΔΕΚΟ-60400 μέλη, λοιποί-155200 μέλη (οι ολυμπιακές αερογραμμές ΔΕΝ είναι ΔΕΚΟ). Άρα η ΓΣΕΕ δεν αντιπροσωπεύει μόνο ΔΕΚΟ.
    Η πρότασή σας για δημιουργία συνδικαλιστικής οργάνωσης ανέργων είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Ελπίζω να την προωθήσετε περαιτέρω.
    Όσο για το παραμυθάκι με τη Χρυσή Αυγή και το ΣΥΡΙΖΑ, έλεος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο κος Βασιλόπουλος, συνδικαλιστής του Συριζα, είχε παραδεχτεί πρόσφατα ότι από τους 44 (;) περίπου αντιπροσώπους στο ΓΣ της ΓΣΕΕ άντε να είναι δυο τρεις που να εκφράζουν εργαζόμενους του καθαρά ιδιωτικού τομέα. Έπειτα αυτά τα συνδικάτα είναι σφραγίδες - δεν εκπροσωπούν τίποτα, μόνο οι ΔΕΚΟ έχουν συνδικάτα υπαρκτά.
      Το παραμυθάκι είναι πραγματικότητα, δυστυχώς. Οι ψήφοι απελπισίας πάνε στους αντισυστημικούς. Αυτούς που λένε τα στρογγυλά ΟΧΙ, που δεν μπαίνουν στο βασανιστήριο να βρουν λύσεις μέσα στην σημερινή κατάσταση ("μέσα στο σύστημα") και κάνουν φαντασιακή αντιπολίτευση καταγγέλλοντας απλά το κάθε τι. Εύκολο, ανεύθυνο, επικίνδυνο.

      Διαγραφή
    2. Να συγχέεις τους Νεοναζί με την Αριστερά δεν είναι εύκολο, ανεύθυνο και επικίνδυνο; Στην απελπισία μήπως μας έχουν οδηγήσει οι εταίροι της ΔΗΜΑΡ;Για το φορέα προέλευσης των μελών της διοίκησης της ΓΣΕΕ μήπως η πηγή σας δεν είναι η πιο αξιόπιστη; Ανατρέξτε στα στοιχεία παρακαλώ και όχι σε "περίπου" δηλώσεις.

      Διαγραφή
    3. Το περίπου αφορά το 44 ή εκεί κοντά. Ο Βασιλόπουλος δεν είναι περίπου ούτε οι δηλώσεις του. Τώρα όσον αφορά την Δημαρ, άσχετο. Τέλος, εσύ συγχέεις Νεοναζί και Αριστερά. Μίλησα για κοινές τακτικές λαϊκισμού από δυο δυνάμεις στα δυο άκρα του φάσματος.

      Διαγραφή
  2. Όλα τα λεφτά είναι οι "Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Ολυμπιακές Αερογραμμές με 13.000 μέλη" την οποία έχουμε χρυσοπληρώσει οι Έλληνες φορολογούμενοι. Θα ήθελα να ρωτήσω όσους έχουν τη πολυτέλεια να απεργήσουν, μιας και οι εργαζόμενοι στον Ιδιωτικό Τομέα δυστυχώς δεν μπορούν, αν πιστεύουν ότι θα αλλάξει κάτι θετικά για την Ελλάδα μετά από αυτή τη νιοστή απεργία;

    Υ.Γ. Ίσως είμαι προκατειλημμένος με την Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Ολυμπιακές Αερογραμμές μιας και τους υποστηρίζει η κυρία Κανέλλη :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι ακριβώς σημαίνει "άνεργοι ιδιωτικού τομέα"; Οι άνεργοι φίλτατε είναι απλά άνεργοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σημαίνει απλά ότι δεν υπάρχουν άνεργοι του δημοσίου τομέα. Μιλάμε πρωταρχικά για τα δικαιώματα των ΔΥ, και ξεχνάμε ότι η λέξη άνεργος, στην Ελλάδα, είναι συνώνυμη του ιδιωτικού τομέα. Και μετράμε πόσα ακριβώς απειλούνται να χάσουν οι ΔΥ την ώρα που οι ιδιωτικοί τα έχουν χάσει όλα και αυτοί θάπρεπε να βρίσκονται σαν κεντρικό θέμα με αάλογα αιτήματα στην απεργία. Αυτοί όμως ως μη χρήσιμοι στο πελατειακό σύστημα κομμάτων και κράτους βρίσκονται χωρίς συνδικαλιστική έκφραση και χωρίς πολιτική υποστήριξη, ούτε καν από την αντιπολίτευση!

      Διαγραφή
  4. Φαντάζεστε εργατική απεργία/πορεία με σύνθημα την ανακεφαλαίωση των τραπεζών;

    ...ο σουρεαλισμός όλους μας ενώνει...

    dimitris t

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φυσικά αδιανόητο για κάποιον που δεν νοιάζεται αν θα υπάρξει ρευστότητα, αν θα δοθεί κάνα δάνειο για επισκευή κατοικιών, για κίνηση επιχειρήσεων, για άνοιγμα καμιάς δουλειάς, για εξόφληση οφειλών του κράτους ή έστω συμψηφισμό, για τόσα άλλα που εξαρτώνται άμεσα από την ανακεφαλαιοποίηση. Πχ οι δουλειές. Άμα είσαι δημόσιος ή εισοδηματίας όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα...

      Διαγραφή
    2. Ρε φίλε σόρρυ, πρώτη φορά σε διαβάζω και γενικά (πολύ γενικά όμως) τείνω να συμφωνήσω. Αλλά. Οι τράπεζες έχουν ήδη πάρει τα τελευταία 5 χρόνια γύρω στα 180δις, αν δεν κάνω λάθος, περίπου όσο ήταν το έλλειμμα όταν ήρθε το δντ. Είδες εσύ τίποτα ευρώ από αυτά να πέφτουν στην αγορά; Όχι βέβαια. Μείνανε στο ταμείο για να θεωρούνται υγιείς και να μην χάσουν τον έλεγχο οι κακομοίρηδες οι τραπεζίτες, που κάθε άλλο παρά άμοιροι ευθυνών είναι για το σημερινό μας χάλι. Αντί λοιπόν να τα βάζεις μα τους δ.υ. διχάζοντας και πολώνοντας περαιτέρω την κατάσταση, κοίτα τι συμβαίνει με τα μεγάλα ψάρια που τα φάγανε όλοι μαζί.

      Διαγραφή
    3. Ούτε τριάντα δις δεν έχουν πάρει οι τράπεζες - εγγυήσεις έχουν πάρει κυρίως. Η ανακεφαλαιοποίηση στην πράξη τις κρατικοποιεί για ένα διάστημα, πράγμα που επιτρέπει και τον άμεσο έλεγχο από το κράτος για την ρύθμιση/κούρεμα των δανείων. Είναι η μόνη περίπτωση που μπορεί το κράτος να επέμβει. Στο ταμείο τους τώρα δεν έχουν σχεδόν τίποτα γι αυτό δεν δίνουν ούτε τα σίγουρα δάνεια των φωτοβολαταϊκών πχ. Είναι πτωχευμένες αλλά απαραίτητες...
      Δεν τα βάζω με τους ΔΥ. Τα βάζω με τις διακρίσεις υπερ των αναξιολόγητων ΔΥ, των επίορκων ΔΥ και όσων έχουν κάνει περιουσίες λόγω της θέσης τους και έχουν την σιγουριά του ημετέρου σε μια αγορά που πρέπει να κατανείμει δίκαια την προσπάθεια και τις απώλειες.

      Διαγραφή
  5. -Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών,που έχουν βουτήξει 155 δις και μας τα φόρτωσαν ως χρέος.
    -Ρευστότητα,για τις επιχειρήσεις και τα αφεντικά προφανώς! Για τους μισθούς,τις συντάξεις,τα κλεμμένα αποθεματικά των ταμείων,ούτε λέξη.
    -Επιτάχυνση διαρθρωτικών αλλαγών,βλέπε ξεπούλημα δημόσιου τομέα και περιουσίας στο 1/10 της αξίας του,διάλυση/κατάργηση κάθε έννοιας εργατικού δικαίου και συρρίκνωση μισθών σε επίπεδα Εσθονίας,μπας κι ανέβει λιγουλάκι το ποσοστό υπεραξίας και μας επισκεφθούν επενδυτές-σωτήρες-κλεφτρόνια.

    Σσσσσ.... Ο αρθρογράφος υπερασπίζεται τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό και την ελίτ της ντόπιας και ξένης αστικής τάξης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι διαρθρωτικές αλλαγές σημαίνουν μείωση της σπατάλης, της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, των ελλειμάτων, ανάσα για την πραγματική οικονομία. Προφανώς μιλάς έξω από αυτήν: τα "αφεντικά", ειδικά τα μικρά, χωρίς χρηματοδότηση είναι πεθαμένα και οι δουλειές χάνονται χίλιες θέσεις την ημέρα. Η ρευστότητα είναι το αίμα της οικονομίας και μόνο ένας κακομασημένος μαρξισμός μπορεί να καταλήγει σε αυτές τις ανοησίες. Και οι τράπεζες είναι το κυκλοφορικό της οικονομίας. Άλλο με τι κανόνες λειτουργούν και άλλο αν λειτουργούν καν. Τόσο τυφλός είσαι;

      Διαγραφή
    2. -Ακόμη και ένας καλοκουρδισμένος καπιταλισμός,χωρίς σπατάλη,διαφθορά,φοροδιαφυγή,θα βρισκόταν σήμερα σε κρίση.Τα ποσοστά κέρδους μειώνονται σε όλον τον δυτικό κόσμο και τις ευρωπαϊκές αστικές τάξεις τις έχει πιάσει πανικός.Αγωνίζονται να αυξήσουν την 'απόλυτη υπεραξία' μειώνοντας ξεδιάντροπα το εργατικό κόστος.Είτε αυτό είναι άμεσα οι μισθοί και οι ειδικές οικονομικές ζώνες,είτε έμμεσα οι κοινωνικές παροχές που είχαν εξασφαλίσει οι εργαζόμενοι τόσα χρόνια,όπως παιδεία,υγεία κλπ. που τα στραγγαλίζουν οικονομικά και τα κάνουν πάσα στους ιδιώτες.

      -Αν σ'ενδιαφέρει πραγματικά η φοροδιαφυγή/διαφθορά,παρ'όλο που η καταπολέμησή της δεν σώζει το σύστημα,απλώς του δίνει αναπνοές,ξεκίνα με τα τρελλά και αφορολόγητα κέρδη της πλουτοκρατίας.Τα 200δις των εφοπλιστών σε μια δεκαετία,τα 600δις μεγαλοκαταθέσεων στην Ελβετία,το κύκλωμα λαθρεμπορίας πετρελαίου από τα διυλιστήρια των Λάτση-Βαρδινογιάννη,τις μίζες των πολιτικών κλπ.Όρεξη νά'χεις!

      -Υπ'αυτές τις συνθήκες τα μικρά "αφεντικά" είναι ούτως ή άλλως πεθαμένα.Δεν μπορούν να αντέξουν τον ανταγωνισμό των μεγάλων αφεντικών,και τώρα θα τα αποτελειώσει και επισήμως η εφορία,προς τέρψη(και τσέπη)των τραπεζών και του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.Ξέχνα τη ρευστότητα και λοιπά παραμυθάκια για αφελείς.

      -Μια χαρά βλέπω με τον κακομασημένο μαρξισμό των κλασσικών(Μαρξ,Λούξεμπουργκ) και των νεότερων.Εσύ κόψε λίγο τον γνήσιο μαρξισμό των Προκοπάκη,Μανδραβέλη,Τζήμερου,Διαμαντοπούλου που καταπίνεις αμάσητο,γιατί σε λίγο θα κυκλοφορείς με μπαστούνι.

      Διαγραφή
    3. Είπαμε: Για όλα φταίνε οι Δ.Υ.
      Επίσης: Όλα τα στραβά ψωμιά τα ζύμωσε η Αλέκα και τα φούρνισε ο Τσίπρας.
      Αν τα κατανοήσεις, θα πας μπροστά νέε μου.

      Διαγραφή
    4. Πίσω από την κρίση του καπιταλισμού θα κρύψουμε την ελληνική ασθένεια; Θα την γλυτώσουν πάλι οι ημέτεροι που κατασπατάλησαν τον πλούτο της χώρας και μας έκαναν το πρώτο θύμα και με διαφορά της κρίσης; Το πελατειακό κράτος δεν είναι κοινωνικό κράτος - τέτοια αριστερά να την βράσω, δεν έχει τίποτα να φέρει καινούργιο.
      Τα δις τα έχεις δει από κοντά; Κι α τάχεις δει πήγαινε πάρτα... το πελατειακό κράτος δεν αφήνει ίχνη αλλά δομές. Αυτές μπορούμε να τις χτυπήσουμε. Θέλουμε;
      Ο μαρξισμός σου είναι επιλογή σου. Ο διάλογος είναι; Η γενίκευσή σου άλλα δείχνει - φανατισμό, στοχοποίηση. Δεν βαρέθηκες; Ούτε πρόσωπο δεν έχεις και θέλεις να έχεις χώρο στις σκιές; Εγώ βαρέθηκα την αριστερά σου.

      Διαγραφή
    5. Ε,σύμφωνα με τη δική σου λογική,αφού ΔΕΝ μπορούμε να ελέγξουμε και ΔΕΝ μπορούμε να φορολογήσουμε τα κλεμμένα δις της πλουτοκρατίας,ας χτυπήσουμε τους "κακούς" Δ.Υ. που ως γνωστόν αυτοί ευθύνονται για όλα τα κακά.

      Έχεις αναπτύξει μου φαίνεται μια νεύρωση παρόμοια με του Γκόλουμ στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών,όταν απευθυνόταν στο δαχτυλίδι: "Κακοί,κακοί,πολύ κακοί αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι.Πρέπει να τους εξαφανίσουμε!"

      Υ.Γ: Προφανώς κι έχουμε βαρεθεί τις ψυχώσεις του χώρου σου,αλλά που και που ρίχνουμε και μια ματιά να δούμε τί άλλα επιχειρήματα αναπτύσσετε στην προσπάθειά σας να υπερασπιστείτε ΔΝΤ,τρόικες εσωτερικού-εξωτερικού,αστική τάξη,κλπ. Άλλοτε γελάμε,άλλοτε εκνευριζόμαστε και σχολιάζουμε,καταλαβαίνεις...

      Διαγραφή
  6. Απαντώντας στην ερώτηση του Ιωάννη Κ. του δηλώνω πως είμαι βαθύτατα πεισμένος πως αυτή (όπως και κάθε) απεργία μόνο θετικά έχει να συμβάλει στην αντίσταση και κυρίως στην αξιοπρέπεια της κοινωνίας απέναντι στο διπλό πόλεμο που υφίσταται απο τα δύο άκρα. Την οικονομική δικτατορία που υφίσταται απο το εξτρεμιστικό κέντρο (ΝΔ ΠΑΣΟΚ πλειοψηφία ΔΗΜΑΡ, τρόικα, ντόπιες κυρίαρχες ελίτ) και την φασιστική απειλή της ΧΑ,
    Παρά τις ανεπαρκείς συνδικαλιστικές ηγεσίες και τη γενικότερη κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος.
    ¨Οσο για την απόδοση των αιτιών της κρίσης στον δημόσιο τομέα μια ματιά στο ποσοστό των δημοσίων υπαλήλων προ μνημόνιου (11%, μερικές μονάδες κάτω απο τον μέσο όρο της ΕΕ) αρκεί για να κατανοήσει κανείς πως η θέση αυτή δεν αποτελεί επιχείρημα αλλά χοντροκομμένη προπαγάνδα.
    Η κρίση σε ό,τι αφορά τη διασύνδεση της με το διεθνές περιβάλλον είναι δομική κρίση του καπιταλισμού και του νεοφιλελεύθερου τρόπου συκρότησης της ΕΕ.
    Σε ό,τι αφορά την εσωτερική της πτυχή σχετίζεται με την έκβαση της ταξικής πάλης υπέρ των ισχυρότερων ελίτ (φοροδιαφυγή και κυρίως φοροαπαλλαγή του Κεφάλαιου, αναδιανομή υπέρ των πλούσιων μέσω διαπλοκής του κράτους τους με αυτούς -π.χ. Ολυμπιακοί, εξοπλισμοί κ.λ.π.)
    Πριν απο τις αναλύσεις όμως οι πολίτες κινητοποιούνται, παρότι γνωρίζουν πως, όπως δεν έχει οργανωθεί αυτή η μάχη απο τις ανεπαρκείς ηγεσίες, είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει άμεσο νικηφόρο αποτέλεσμα, για έναν λόγο πολύ σημαντικότερο απο κάθε επιμέρους επιφύλαξη. Για την προάσπιση αυτής της αξιοπρέπειας που οι φονταμενταλστές του εξτρεμιστικού κέντρου τσαλαπατούν καθημερινά εδώ και δουόμισυ χρόνια.
    Αύριο θα παραταχθούν αντιμέτωπες οι δυνάμεις της ζωής και της αξιοπρέπειας και το άκρο που κάνει τη ζωή μας κόλαση. Ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα υπάρχει χώρος μόνο για τη θλιβερή γκρίζα ζώνη της ΝΤΡΟΠΗΣ. Τη συναπαρτίζπυν οι απεργοσπάστες που δεν απεργούν όχι επειδή φοβούνται μην απολυθούν αλλά επειδή νομίζουν πως υπάρχουν ατομικές οδοί διαφυγής, και οι αφελείς που καταπίνουν τα παραμυθάκια των Γκαίμπελς του κοινωνικού αυτοματισμού,
    Μιχάλης Καστρινάκης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι Μιχάλη. Από την μια υπάρχει η προστατευμένη ζώνη του Δημοσίου και των συντεχνιών που ζητούν να διατηρήσουν τα προνόμιά τους κι από την άλλη ο ιδιωτικός τομέας που έχει γίνει ήδη Αργεντινή (να μην ανησυχεί γι αυτό ο Αλέξης...) και για τον οποίο κανείς δεν μιλάει. Κόκκινες γραμμές δεν υπάρχουν για τις δουλειές που χάνονται από κανένα κόμμα.
      Και δεν πρόκειται εδώ για κοινωνικό αυτοματισμό: το μέγεθος του Δημοσίου δεν πάει στατιστικά αλλά βάσει τοιυ μεγέθους και της δυναμικότητας του παραγωγικού τομέα από τον οποίο τρέφεται και τον οποίο εξυπηρετεί. Εκτός αν το Δημόσιο έχει δική του αυτόνομη ζωή, ανεξαρτήτως του αν υπάρχει και πόση οικονομία να τον στηρίζει. Το μέγεθος λοιπόν στην Ελλάδα, με μια συρρικνωμένη οικονομία, είναι μεγάλο, πολύ μεγάλο - και κυρίως αναντίστοιχο της δουλειάς που καλείται να βγάλεει. Είναι παρασιτικό για μια μικρή οικονομία να συντηρεί ένα κράτος μεγέθους μιας μέσης ή και μεγάλης οικονομίας. Υπάρχουν τεράστια περιθώρια να ορθολογιστεί ο δημόσιος τομέας και ανάλογα να μειωθούν οι δαπάνες και οι φόροι συντήρησής του. Όσοι ΔΥ είναι πράγματι αριστεροί, αυτό το καταλαβαίνουν. Οι άλλοι, έχουν κλείσει τα μάτια και περιμένουν την προστασία του πελατειακού κομματικού συστήματος, μερος πια του οποίου είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ του Φωτόπουλου και των άλλων αγανακτισμένων ευνοημένων της μεταπολίτευσης. Και η απεργία σήμερα είναι όμηρος των ΔΥ και των αιτημάτων τους - η υπόλοιπη παραγωγική κοινωνία είναι αλλού.

      Διαγραφή
  7. Απαντήσεις
    1. Ειναι συντεχνιακό προνόμιο λοιπόν ο αγώνας για να μην επεκταθεί στο 60% η μείωση εισοδήματος που σήμερα είναι 50% στον εργασιακό χώρο όπου βρίσκομαι εγώ (ΟΑΕΔ). Και η αγωνία να μην απολυθούν συνάδελφοι αποτελεί προσφυγή στο πελατειακό κράτος.
      Αυτή η ακραία υποταγή στα πιο χυδαία από όσα διακονούν και διακινούν τα δελτία των οκτώ εκτός απο πολιτικά τραγική είναι και απίστευτα αντιαισθητική.
      Τέλος, μου προκαλεί κατάπληξη η αναφορά σε όσους ΔΥ είναι πράγματι αριστεροί. Περίμενα πως δεν θα χρησιμοποιούσατε το αριστερόμετρο και πως δεν θα εκδίδατε πιστοποιητικά πραγματικής αριστεροσύνης. Βρίσκω γελοία και σταλινίζουσα τη συζήτηση περί πραγματικών και μη αριστερών. Είναι απλό να αποδεχτούμε πως υπάρχουν πολλές εκδοχές της Αριστεράς. ¨Ενα από τα δυσάρεστα σημεία των καιρών (για μένα) είναι πως στο ένα άκρο της Αριστεράς δεν βρίσκεται η μετριοπαθής, αλλά η νεοφιλελεύθερη Αριστερά.
      Μιχάλης Καστρινάκης.

      Διαγραφή
    2. Μιχάλη, γενικεύεις για να ξεφύγεις και μετά να ξεδιπλώσεις το φοβερό σου αντινεοφιλελεύθερο σκεπτικό... Δεν προτείνω οριζόντιες μειώσεις - προτείνω να "δώσετε" τα λαμογια ανάμεσά σας και να σώσετε το εισόδημά σας όταν θα απαλλαγούμε από τα παράσιτα - όσο δεν το κάνετε πληρώνετε όλοι/ες την διαφθορά που ανθεί στο πελατειακό σύστημα. Αν θέλετε να είσαστε τα κορόϊδα καλώς - αλλά δεν αας φταίνε οι άλλοι...

      Διαγραφή
  8. "Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο", λένε συχνά στελέχη της Αριστεράς. Ναι, αλλά ποια κοινωνία;
    Οπως η δημαρ ας πούμε και ο "υπέροχος" πρώην δ.υπάλληλος της ΓΣΣΕ Χατζησωκράτης που ανέλαβε απο χθες τη βρώμικη δουλειά υπεράσπισης των "συναδέλφων" του Δ.Υ,τους οποίους και "ξαναέσωσε".Βαεβαίως με το 35% επι των "φοροκλεφτών" ελευθέρων επαγγελματιών και αυτοαπασχολουμένων. Μπράβο Σωκρατες ισοπέδωσε όλα τα λαμόγια δικηγόρους,γιατρούς,υδραυλικούς, μηχανικούς κ.α. μετά τους συνταξιούχους και τους μισθωτούς, βρήκες άλλη αγελάδα να "αρμέξεις" για το γάλα των Δ.Υ. Σε λίγο που τα έσοδα και πάλι δεν θα βγαίνουν-το γάλα λίγο τα παρασιτικά δημοδιουπαλληλικά στόματα πολλά- θα το πάς στο 60-70% για να είσαι μέσα.. .Πάταξη της φοροδιαφυγής, άλλη μια απάτη της "αριστεράς"...
    Προς αποφυγή παρεξηγήσεων όχι οτι οι συγκεκριμένοι μεσαιοταξίτες είναι αθώα πουλάκια αλλά αυτό το μέτρο δεν είναι παάταξη φοροδιαφυγής, αλλά εξασφάλιση εσόδων για το παρασιτικό δημοσιουπαλληλικό σας μοντέλλο.Περιμέναμε και εμείς τη ρήτρα έκπληξη των ισοδυνάμων σας.
    Κλασσική σταλινοαριστερά, σταχανοποίηση των ρυθμών εργασίας για τους υπόλοιπους πληβείους, για να περνά καλά η δική σας "σοβιετική γαρφειοκρατία"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως τα λες! Η σημερινή αριστερά είναι αθεράπευτα δημοσιοϋπαλληλική - έχει απωλέσει κάθε άλλη κοινωνική αναφορά. και το τραγικό είναι ότι το ένα της τμήμα κυβερνά και το άλλο περιμένει την εξουσία με τις ίδιες ακριβώς απόψεις...

      Διαγραφή
  9. Παρασκευή, 28 Σεπτεμβρίου 2012 - 00:03
    Η ευτυχία να είσαι μόνιμος υπάλληλος του ΟΠΑΠ, του Νίκου Χρυσικόπουλου

    Απολαβές που ανέρχονται όχι σε 14 αλλά σε 20 μισθούς ετησίως, πριμ παραγωγικότητας που θα ζήλευαν υψηλόβαθμα στελέχη στη Wall Street, επιδόματα ισολογισμού, κατασκήνωσης, διακοπών (πέραν της κανονικής άδειας) και ειδικών συνθηκών (για χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών!), επίδομα ανθυγιεινής εργασίας για τηλεφωνητές, οδηγούς και χειριστές φωτοτυπικών μηχανημάτων (!), συνταξιοδότηση με πλουσιοπάροχα εφάπαξ και επιπλέον bonus είναι ορισμένα από τα προνόμια που συνεχίζει να απολαμβάνει μια κάστα υπαλλήλων και γενικών διευθυντών της ΟΠΑΠ Α.Ε. που μόλις χθες μπήκε και επισήμως σε τροχιά πώλησης.

    Το “κράτος εν κράτει” των 235 μόνιμων υπαλλήλων της εταιρείας φρόντισε εδώ και αρκετά χρόνια έχοντας την στήριξη συγκεκριμένων πολιτικών παρατάξεων και την ανοχή σχεδόν όλων των διοικήσεων του Οργανισμού, να εξασφαλίσει μισθολογικά και εργασιακά προνόμια που ακόμη και στις εποχές της επίπλαστης οικονομικής ευμάρειας της χώρας -πόσο μάλλον σήμερα- έμοιαζαν εξωφρενικά σε σχέση με τα εργασιακά τους προσόντα.

    Πρόκειται για τους λεγόμενους «ΟΠΑΠικούς» της εταιρείας, υπάλληλοι από την εποχή που ο Οργανισμός ήταν απλώς μια από τις πολλές εναλλακτικές των κομμάτων να τοποθετήσουν αρεστούς και ημετέρους. Είναι οι ίδιοι που παραφράζουν το όνομα της ΟΠΑΠ Υπηρεσιών, της θυγατρικής που έχει απορροφήσει τους υπόλοιπους, χαμηλόμισθους αλλά με σαφώς περισσότερα προσόντα και περγαμηνές, εργαζόμενους, σε... «ΟΠΑΠ Υπηρετριών», για να καταδείξουν, δήθεν, το μισθολογικό χάος που τους χωρίζει. Είναι αυτοί, στις τάξεις των οποίων συγκαταλέγονται ακραιφνείς πολέμιοι της ιδιωτικοποίησης της ΟΠΑΠ Α.Ε., του “ξεπουλήματος” όπως το λένε, η οποία “βλάπτει τα συμφέροντα του Δημοσίου και της ελληνικής κοινωνίας”. Εύκολα, θα έλεγαν ίσως οι κακόπιστοι, αντιλαμβάνεται κανείς για ποια συμφέροντα μιλούν.

    Χρυσοί μισθοί

    Σύμφωνα με όσα μεταφέρουν γνώστες της κατάστασης, στο πάρτι των μισθών στον ΟΠΑΠ που στήθηκε μέσω των Επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΕΣΣΕ) οι οποίες ανανεώνονταν κάθε φορά με όλο και πιο ευνοϊκούς όρους, καλεσμένοι είναι μόνον λίγοι και εκλεκτοί. Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, υπάρχουν γενικοί διευθυντές οι τακτικές μεικτές αποδοχές των οποίων ανέρχονται ή και ξεπερνούν τις 12 χιλιάδες μηνιαίως. Εάν, όμως, υπολογιστούν και οι έξι μισθοί που δίδονται μαζεμένοι συνήθως κάθε Απρίλιο σε όλους όσοι καλύπτονται από την ΕΣΣΕ με τη μορφή πριμ παραγωγικότητας (συνολικά δηλαδή 20 μισθοί, αντί 14 των υπόλοιπων μισθωτών), τότε οι ετήσιες μεικτές απολαβές τους αγγίζουν ακόμη και τις 200 χιλιάδες ευρώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. (συνεχεια)
    Κοντολογίς, υπάρχουν σήμερα υπάλληλοι της ΟΠΑΠ ΑΕ που λαμβάνουν μισθό μεγαλύτερο από αυτόν του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου του Οργανισμού.

    Αλλά και ακόμη σε χαμηλότερα μισθολογικά κλιμάκια, σε υπαλλήλους δηλαδή που δεν διαθέτουν καν πανεπιστημιακό πτυχίο, οι ετήσιες απολαβές μαζί με το πριμ παραγωγικότητας και τα διάφορα επιδόματα φθάνουν άνετα τις 100 χιλιάδες ευρώ ετησίως. Οι ίδιες πληροφορίες θέλουν να υπάρχει μάλιστα και «ΟΠΑΠικός» που λαμβάνει, άγνωστο πως, 21 μισθούς κάθε χρόνο...

    Και εάν ορισμένοι υπάλληλοι της ΟΠΑΠ Α.Ε βρίσκονται θεωρητικά σε θέσεις ευθύνης, με ό,τι αυτό κι αν φέρνει στην πόρτα τους, τι να πει κανείς, λόγου χάρη, για οδηγούς που μαζί με τα επιδόματα, τα πριμ παραγωγικότητας, τις υπερωρίες και τα λοιπά προνόμια, έφθαναν να εισπράττουν 100 χιλιάδες ευρώ ετησίως ή καθαρίστριες με απολαβές 40 χιλιάδων ευρώ.

    Όσοι, μάλιστα, συνταξιοδοτούνται, κερδίζουν το “Τζόκερ”. Με τον τερματισμό της εργασίας τους λαμβάνουν ένα εφάπαξ ποσό που είναι ίσο για κάθε χρόνο υπηρεσίας με το 1/12 της συνολικής αμοιβής του εργαζομένου κατά το τελευταίο έτος που εργάστηκε, πλέον αναλογίας υπερωριών και επιδόματος, πληρωτέου βασιζόμενο στα χρόνια υπηρεσίας. Με λίγα λόγια, υπάρχουν εργαζόμενοι που αποχώρησαν ή θα αποχωρήσουν με ένα “πακέτο” που μετριέται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ... Μόνο για το 2011, η αξία των επιδομάτων αποχώρησης με βάση τα υποχρεωτικά επιδόματα σύμφωνα με τους όρους της ΕΣΣΕ και τα προβλεπόμενα επίπεδα μισθών έφθασε τα 20,2 εκατ. ευρώ, ενώ πέρυσι, οι αμοιβές του προσωπικού της εταιρείας ανήλθαν στα 26,8 εκατ. ευρώ.

    Οι «πληβείοι»

    Την ίδια στιγμή, υπάρχουν υπάλληλοι στον Οργανισμό που μόνον σε όνειρο θερινής νυκτός βλέπουν τέτοιους μισθούς, παρά το ότι και πτυχία διαθέτουν και σαφώς πληρέστερη κατάρτιση. Πρόκειται για νέους στην πλειοψηφία τους ανθρώπους, που εργάζονται υπό καθεστώς ατομικής σύμβασης, με όρεξη για δουλειά και διάθεση να προσφέρουν στην εταιρεία οι οποίοι όμως γρήγορα οδηγούνται στην απογοήτευση αντιλαμβανόμενοι την υφιστάμενη κατάσταση. Οι “πληβείοι” του Οργανισμού ανήκουν στην θυγατρική «ΟΠΑΠ Υπηρεσιών» και αμείβονται με μισθούς που δεν ξεπερνούν τα 1.200 ευρώ μεικτά, «βγάζοντας» στην πράξη όλη τη δουλειά για την εταιρεία, αφού οι “παλιοί” απολαμβάνουν προνομιακής μεταχείρισης.

    Είναι γνωστό πως εντός του Οργανισμού συχνά έχουν εκφράσει τη δυσαρέσκεια τους για τις συντριπτικές σε βάρος τους συνθήκες εργασίας. Όμως η κάστα των παλιών δεν επιτρέπει καμία αλλαγή στο σημερινό καθεστώς. Ακόμη και όταν τίθεται θέμα να προσληφθεί κάποιος λόγω συνταξιοδοτήσεων από την ΟΠΑΠ Υπηρεσιών στην ΟΠΑΠ Α.Ε., μπαίνει «βέτο» αυτό να γίνει με τη μορφή γραμματειακής υποστήριξης, ώστε κανείς άλλος να μην περάσει το μισθολογικό τους άβατο. Τωρα, βέβαια, οι ΟΠΑΠικοί ενόψει της ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού σπεύδουν να προσεταιριστούν, μάλλον χωρίς ανταπόκριση, τους εργαζομένους της «ΟΠΑΠ Υπηρετριών», με στόχο να εμφανίσουν κοινό μέτωπο απέναντι στον κίνδυνο να χάσουν τα προνόμια τους...

    Όσο για τις περίφημες περικοπές που υποτίθεται ότι έγιναν στον Οργανισμό στο πλαίσιο της μείωσης του κόστους λειτουργίας των νυν και πρώην ΔΕΚΟ, απλώς η υπερωριακή απασχόληση υπολογίζεται πλέον με προσαύξηση ποσοστού 50% αντί του 75% και τέθηκε πλαφόν στον αριθμό τους (επτά για υπαλλήλους, έξι για προϊσταμένους τμημάτων και τέσσερις για προϊσταμένους διευθύνσεων). Αυξήθηκαν, βέβαια, οι ώρες εργασίας και από 7,5 ημερησίως έγιναν 8, χωρίς αντίστοιχη αύξηση των αποδοχών...
    Nikos.chrissikopoulos@capital.gr

    Πηγή:www.capital.gr

    Αφωτιστος Φιλελλλην




    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αξιωμα για την σχεση μισθων/προσοντων στο Δημοσιο, ΔΕΚΟ, Δημους,..

    ‘Και οι ….εσχατοι παντοτε εσσονται πρωτοι”

    δηλ. η πληρης επικρατησις των πονηρων και πονηρουληδων κομματικων εγκαθετων χαμηλων προσοντων.

    Αφωτιστος Φιλελλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU