Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Διυλίζοντας τον κώνωπα (στις διαπραγματεύσεις) και καταπίνοντας την κάμηλο (του ΣΥΡΙΖΑ);

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου

Μετά Παπαρήγα προφήτης;
Την ώρα που στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα το πολιτικό προσωπικό της κυβέρνησης συνεργασίας "τρέχει και δεν φτάνει", ρίχνοντας στο τραπέζι το ένα μετά το άλλο κάθε διαπραγματευτικό μέσο - την ώρα που η ριψοκίνδυνη στάση της ΔΗΜΑΡ απασχολεί και αναλύεται ενδελεχώς από καθέναν καθεμιά που ζουν την αγωνία του αν "θα περάσουμε τον κάβο" τις επόμενες ημέρες, κάποιος κάνει περιοδείες ...αντιπολίτευσης, προφητεύει δεινά, χρησιμοποιεί την κατάθλιψη ενός ολόκληρου λαού για ψηφοθηρία και όταν φτάνει στο δια ταύτα, στο "εσείς τι προτείνετε;", μας ταΐζει με παραμύθια για μικρά παιδιά.
  
Συνέντευξη στο Reuters:
"Στην ερώτηση, τι θα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ αν ήταν στην κυβέρνηση ο κ. Τσίπρας, δήλωσε ότι θα ακύρωνε το Μνημόνιο και θα επαναδιαπραγματεύονταν δανειακή σύμβαση, διεκδικώντας μια συνολική ευρωπαϊκή λύση, με συμμαχίες με χώρες του ευρωπαϊκού νότου, στην κατεύθυνση της λύσης που δόθηκε για το δημόσιο χρέος της Γερμανίας το 1953. Δηλαδή μια ευρωπαϊκή διάσκεψη με στόχο τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους όλων των χωρών της ευρωζώνης, με μορατόριουμ στην αποπληρωμή των τόκων, ρήτρα ανάπτυξης, ώστε να αποπληρώνεται το χρέος από οικονομία που βρίσκεται σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, και ταυτόχρονα θα διεκδικήσουμε ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ για την Ευρώπη."
Όλα ωραία και καλά. Ακόμη καλύτερη θα ήταν η Σεισάχθεια, να χαριστεί δηλαδή ολόκληρο το χρέος και να ξεκινήσουμε από την αρχή, άμωμοι και καθαροί, όπως προτείνουν κάποιοι άλλοι (τόχε κάνει και ο Σόλων στην αρχαία Αθήνα),
Επίσης κάθε ανακούφιση δεκτή, από όπου και αν προέρχεται. Δεν είμαστε ...αχάριστοι!
Όμως αυτό δεν αποπειράται να κάνει η τρικομματική κυβέρνηση με τα λάθη, τις ιδεολογικές κόντρες, τις εσωτερικές συγκρούσεις; 
Εκεί που αυτή "έφαγε πόρτα", τι καλύτερο μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Και με τι συμμαχίες; 
Αν υποθέσουμε ότι τώρα που η κυβέρνηση έχει την συμπαράσταση των φιλελευθέρων (πλην Γερμανίας), των σοσιαλδημοκρατών, των Πράσινων, του Μόντι, του Πάπα κλπ και καταφέρνει αυτά που καταφέρνει (ακόμη και εκβιάζοντας "λελογισμένα" όπως η ΔΗΜΑΡ), τι περισσότερο θα μπορούσε να πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις δικές του (;) συμμαχίες;

Τι λείπει από τις προθέσεις των άλλων που το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ούτε καν σχέδιο δεν διαθέτει ακόμη (γι αυτό και δεν δέχτηκε να ρίξει τώρα την κυβέρνηση όπως του ζήτησε ο Καμμένος), ούτε επιτελείο που να συμφωνεί στοιχειωδώς μεταξύ του (οι τάσεις άλλωστε ενδιαφέρονται περισσότερο για τους εσωκομματικούς συσχετισμούς ενόψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ - το ίδιο και οι συνιστώσες).
Λείπει η "πολιτική βούληση" απαντά ο Πάνος Σκουρλέτης, "που εμείς την έχουμε". Προεκλογικό μου ακούγεται... Με την έννοια "πολιτική βούληση", εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν εννοούν ένα πλήρες και ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση (που δεν υπάρχει ούτε μπορεί να υπάρξει μεταξύ τελείως ανομοιογενών δυνάμεων) αλλά έναν επιπλέον "τσαμπουκά" που η τρικομματική "δεν έχει" και έναν ωμό εκβιασμό με όπλο το πιθανό ντόμινο και τις επιπτώσεις του σε ολόκληρη την ΕΕ: 
"Για το ενδεχόμενο καταψήφισης των μέτρων και την πρόκληση χρεοκοπίας της χώρας, ο κ. Τσίπρας αναφέρει ότι η Ελλάδα είναι ήδη μια χρεοκοπημένη χώρα και προσθέτει ότι δεν έχουν ακόμα χρεοκοπήσει οι τράπεζές της διότι «αν χρεοκοπήσουν οι ελληνικές τράπεζες θα απειληθεί με χρεοκοπία συνολικά το Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Και οι ελληνικές τράπεζες είναι ζόμπι. Δεν είναι πραγματικές τράπεζες. Είναι ανοιχτές και μπορούν τα ΑΤΜ να δίνουν χρήματα, ακριβώς διότι η ΕΚΤ μπορεί να τους δίνει ρευστότητα. Και τους δίνει ρευστότητα όχι από φιλευσπλαχνία, από φιλανθρωπία απέναντι στην Ελλάδα, αλλά γιατί ξέρουν παρά πολύ καλά ότι το ρίσκο της κατάρρευσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος είναι δυσανάλογο με το όφελος μιας τέτοιας προοπτικής»."
"Απωθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων" δηλαδή ως πολιτική πρόταση - αυτή είναι  η συνόψιση της εναλλακτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Μια εναλλακτική που συγκινεί φυσικά κάθε αγανακτισμένο και απελπισμένο συμπολίτη μας, αλλά δεν είναι εναλλακτική - είναι απλή ρητορεία...

Όλοι ξέρουν πια ότι δεν υπάρχει κανένας διαθέσιμος να μας δανείσει χωρίς ανταλλάγματα - ακόμη και οι Ρώσοι ζήτησαν από την "αγαπημένη" τους Κύπρο δικαιώματα στους υδρογονάνθρακες που πρόκειται να εξορύξει...
Κανείς δεν πρόκειται - ειδικά στην ΕΕ - να δώσει δανεικά στον Νότο χωρίς μνημόνιο.  Αυτό είναι ένα παραμύθι που κυκλοφορεί ο ΣΥΡΙΖΑ με την ευκολία ενός μαυρογυαλούρου της πολιτικής.
Θα ήταν πολύ χρησιμότερο, αν στήριζε, άρθρο το άρθρο, βήμα το βήμα, πρόταση την πρόταση τις διαπραγματεύσεις που κάνει τώρα η τρικομματική με την τρόικα - διαπραγματεύσεις που ούτως ή άλλως θα κληθεί να κάνει -από πολύ δυσμενέστερη θέση - και ο ΣΥΡΙΖΑ, εάν η τρικομματική αποτύχει, η συμφωνία ακυρωθεί (μαζί με την χρηματοδότηση) και στις εκλογές που θα ακολουθήσουν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα. Που και πάλι για να κυβερνήσει, θα χρειαστεί πολυκομματική συνεργασία πράγμα που σημαίνει πιθανότατα, συνεργασία με την ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ!! 
Δηλαδή, "πίσω στην αφετηρία", αλλά με μια χώρα στο μεταξύ βυθισμένη κανονικά κάτω από το νερό, όχι όπως τώρα που ψιλοαναπνέει ακόμη.
Όπως και στην επιμονή για δεύτερες εκλογές - που μας χρέωσαν αρκετά δις ακόμη -, έτσι και τώρα, η στόχευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μικροκομματική. Να κυριαρχήσει έστω επί των ερειπίων...
Εάν νοιαζόταν για την χώρα και αυτόν τον λαό, θα έβαζε πλάτη τώρα. Τώρα που πράγματι παίζονται πολλά και υπάρχουν βάσιμες ελπίδες και δυνάμεις για μια στροφή. 
Γιατί "μετά" θα βρίσκεται στην δεινή θέση που περιγράφει και ο ποιητής: "Τι να το κάνω τ΄όχημα μετά από τέτοιο τράκο;"


10 σχόλια:

  1. Εξαιρετική ανάρτηση .
    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όλα καλά ρε καραγκιόζάκο αλλά υπάρχει ένα σημαντικό στοιχείο η δημαρ είναι στη κυβέρνηση. Μέτα και την ανάρτηση του Σταυρίδη, να περιμένουμε και Μιχαλολιάκο. Ο κατήφορος σου δεν βρίσκει πάτο με τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. http://www.dw.de/germany-rules-out-further-greek-debt-write-off/a-16338699

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δύο παρατηρήσεις. Καμία δεν αφορά το πολιτικό περιεχόμενο και τις ιδεολογικές θέσεις του κειμενογράφου.Επειδή διαφέρουν τόσο απόλυτα οι απόψεις μας, έτσι ώστε ο πραγματικός διάλογος όπου ό ενας καταλαβαίνει τι λέει ο άλλος θα χρειαζόνταν τη συνδρομή πλήθους μεταφραστών (απο τα παλαιοδεξιά στα νεοφιλελεύθερα, και μετά στα εκσυγχρονιστικά, στα σοσιαλδημοκρατικά και στα ριζοσπαστικά) με αναπόφευκτη συνέπεια να μετατραπεί η συζήτηση σε διαδικασία πιο βαρετή και απο συνεδρίαση της τάδε τεχνικής υποεπιτροπής του κάστρου των Βρυξελλών.
    Οι παρατηρήσεις μου αφορούν στον έλεγχο της συμβατότητας με την πραγματικότητα ενός επιχειρήματος και ένα θέμα πολιτικής αισθητικής.
    Ο σαιτάρχης γράφει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σχέδιο, απόδειξη ότι αρνείται την πρόταση Καμμένου περί παραίτησης όλων των βουλευτών και των αναπληρωματικών τους, του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ.
    Η παραίτηση οποιουδήποτε αριθμού βουλευτών (εκτός του αριθμού 300) δεν θα επέφερε την διενέργεια καθολικών εκλογών. Μόνο οι κενές έδρες των παραιτηθέντων θα αναπληρώνονταν με την προκήρυξη εκλογών αποκλειστικά για αυτές, πράγμα που συνέβη εξάλλου στις αρχές της δεκαετίας του 90, όταν παραιτήθηκαν όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στη Β Αθηνών διαμαρτυρόμενοι για την καταδίκη Τσοβόλα που περιλάμβανε και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Ενας σχολιαστής με φιλοδοξία να αναλύσει τα οικονομικά διακυβεύματα και την πολιτική σύγκρουση σε Ελλάδα και Ευρώπη δεν επιτρέπεται να αγνοεί κάτι τόσο γνωστό όσο και προφανές, δεν επιτρέπεται να μην διασταυρώνει την άγνοια του μέσα απο στοιχειώδεις κινήσεις εξακρίβωσης της πιστότητας της είδησης, όπως π.χ. θα ήταν η ανάγνωση της σχετικής ανακοίνωσης του εγκαλούμενου Κόμματος, δεν επιτρέπεται να εξάγει συμπεράσματα χρησιμοποιώντας σαν αποδείξεις πράγματα και ισχυρισμούς ανυπόστατου χαρακτήρα.
    Η δίκη προθέσεων του πολιτικού αντίπαλου, στην οποία επιδίδεται το κείμενο καθόλη την έκταση του, μπορεί να είναι ο κυρίαρχος τρόπος συζήτησης στα καφενεία της χώρας. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως ταυτόχρονα αποτελεί έσχατο σημείο κατάπτωσης της πολιτικής αισθητικής όσων ξεπέφτουν στην χρησιμοποίηση της. Το θέμα είναι να μπορείς, αποδεχομένος αυτά που ο άλλος χρησιμοποιεί για να προσδιορίσει τον εαυτό του και το πρόγραμμα του, να αποδομείς την επιχειρηματολογία του. Η υιοθέτηση της κραυγής της λούμπεν δεξιάς του Σαμαρά πως ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί την καταστροφή της χώρας και της Ευρώπης είναι το πολιτικό αντίστοιχο του να πρωταγωνιστείς σε βιντεοταινία του 80, όχι με τον Ψάλτη, αλλά με τον Ταμτάκο.

    Μιχάλης Καστρινάκης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Α. Τσίπρας λέει ότι "δεν είναι ώρα να προκαλέσει με τεχνητό τρόπο την πτώση της κυβέρνησης". Τι σημαίνει αυτό; Ότι γίνεται με τον τρόπο των παραιτήσεων ή κάτι ανάλογο. Ποιον ενδιαφέρει το πως. Σημασία έχει ότι α) γίνεται και β) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει. Το άρθρο μου υποθέτει το γιατί - εσύ μπορεί να ξέρεις καλύτερα το γιατί (από μέσα). Φώτισέ μας λοιπόν. Εκτός αν επιμένεις ότι δεν γίνεται...

      Διαγραφή
    2. Δεν ισχυρίζομαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την καταστροφή της Ευρώπης. Βλέπω μια ανεύθυνη συμπεριφορά από ένα κόμμα χωρίς επίγνωση του ότι δεν είναι έτοιμο να αναλάβει ευθύνες πριν λύσει δικά του προβλήματα που δεν μπορεί να φορτώσει σε μια χώρα που καταρρέει. Ένα κόμμα που δεν είναι κόμμα, που δεν έχει μέλη με ψήφο, που δεν έχει συζητήσει εντός του με σοβαρότητα (πχ με το αριστερό ρεύμα) αν είναι καλύτερα μέσα ή έξω από την ΕΕ. Που άλλα λέει εντός και άλλα εκτός. Που δεν θέλει μνημόνιο αλλά θέλει δάνειο που όμως θα αποπληρώνουμε όποτε έχουμε δηλαδή ποτέ. Που με αυτό το επιχείρημα θα πάει να ζητήσει δανεικά από την ΕΕ, τους Ρώσους ή τους Κινέζους !! Και θα λάβει την γνωστή απάντηση. Και μετά; Μετά αυτοσχεδιάζουμε. Ρωτάμε τον Δραγασάκη τι κάνουμε, τον Σταθάκη, τον Τσακαλώτο, τον Μηλιό και παίρνει τέσσερεις διαφορετικές απαντήσεις. Ρωτάει και τον Βαρουφάκη και παίρνει την γνωστή απάντηση. Και στο μεταξύ, η χώρα αυτοκτονεί από μόνη της από απελπισία. Μα είναι ώρα για παιχνίδια; Αυτό είναι που λένε στα οικονομικά "ατύχημα".

      Διαγραφή
    3. H κυβέρνηση μπορεί να πέσει αν η κοινωνική πίεση που ασκηθεί απο κοινωνικές κινητοποιήσεις οδηγήσει στην διάρρηξη της συνοχής της (όπως φαίνεται να συμβαίνει αυτές τις ημέρες) μέσα απο αποσκιρτήσεις βουλευτών, αποχωρήσεις κομμάτων κ.λ.π.
      Η δήλωση του Τσίπρα (αποδέχομαι πως αποδίδεται σωστά,εγώ προσωπικά την αγνοώ) έχει το προφανές νόημα πως δεν ανήκει ούτε στις αρμοδιότητες, ούτε πολύ περισσότερο στις δυνατότητες της αντιπολίτευσης να ρίξει την κυβέρνηση οξύνοντας με τεχνητά μέσα την πολιτική αντιπαράθεση.Ο ευγενής στόχος του τερματισμού του καταστροφικού βίου της κυβέρνησης ανήκει στη διαιοδοσία της τάξης και των αγώνων της.
      Δεν υπάρχει κάποιο κοινοβουλευτικό κόλπο για να εξαναγκαστεί σε αποχώρηση μια κυβέρνηση. Απλώς, με τις παραιτήσεις διεξάγονται εκλογές όπου θεωρητικά θα υπήρχε η δυνατότητα καταγραφής της λαικής πλειοψηφικής θέλησης για ανατροπή. Στην πράξη όμως η μη συμμετοχή των κυβερνητικών κομμάτων σε αυτές τις εκλογές για την αναπλήρωση συγκεκριμένων εδρών ακυρώνει αυτή την δυνατότητα. Στις εκλογές για την έδρα Τσοβόλα δεν συμμετείχε κανέννα κόμμα εκτός απο το ΠΑΣΟΚ και τον Λεβέντη, ο οποίος για κακή τύχη της ψυχικής του υγείας, πήρε τότε 25%. Το μόνο που θα έμενε θα ήταν η έκφραση, και με αυτόν τον τρόπο, του πόσο πολύ επιθυμούμε την πτώση της τρόικας εσωτερικού. Ο Καμμένος ίσως να μην ήξερε το άτοπο της πρότασης του. Ϊσως να το γνώριζε, αλλά πόνταρε στο επικοινωνιακό κέρδος απο την εικόνα του έτοιμου για όλα, εκτιμώντας σωστά πως ελάχιστοι θα πληροφορηθούν το αβάσιμο της πρότασης του. Και μένα μου έχει γίνει συμπαθής ο Καμμένος(όπως υποθέτω και σε εσένα, αφού βασίζεσαι τόσο πολύ στα λεγόμενα του), αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν λέει και εντελώς άστοχα πράγματα.
      Προσπερνώ την περιγραφή που κάνεις για τον ΣΥΡΙΖΑ μια και εγώ έχω την εντελώς αντί θετη απο εσένα πεποίθηση,πως ο μόνος χώρος που εδώ και χρόνια διαθέτει προγραμματική επάρκεια (μέχρι εξαντλητικής λεπτομέρειας) είναι η αναεωτική κινηματική Αριστερά. Οι χιλιάδες σελίδες προγραμμάτων, ημερίδων, προτάσεων νόμου, επεξεργασιών ερευνητικών ομάδων κ.λ.π νομίζω πως το αποδεικνύουν, ενώ αυτό που διαφοροποιεί τα στελέχη που αναφέρεις είναι το φλέγμα του Τσακαλώτου, η νηφαλιότητα του Σταθάκη, η στιβαρότητα του λόγου του Δραγασάκη, η επικέντρωση στην επιστημονική τεκμηρίωση του Μηλιού, διαφορές δηλαδή υφολογικού χαρακτήρα. Για την οικονομία της συζήτησης δέχομαι προς στιγμή τη θέση σου πως υπάρχουν αντιφάσεις. Αυτό που φοβάμαι πως δεν περνάει απο το μυαλό σου είναι πως πρωταγωνιστής της αυριανής ανατροπής δεν θα είναι ένα Κόμμα, λίγα πρόσωπα, ένας κεντρικός επικοινωνιακός εκπρόσωπος ή ακόμα και ένα πρόγραμμα. Πρωταγωνιστής θα είναι ο λαός. Μόνο η δική του συμμετοχή, κινητοποίηση και έμπνευση μπορεί να οδηγήσει στην υλοποίηση της ανοικοδόμησης μιας νέας χώρας με κυρίαρχο χαραχτηριστικό την ριζική ανατροπή του ταξικού συσχετισμού δύναμης. Κανένα κόμμα δεν μπορεί να πρωταγωνιστήσει σε μια τετοια εποποιία, κανένα κόμμα δεν μπορεί να είναι απο πριν έτοιμο για τέτοια ρήξη. Μόνο η αστείρευτη δημιουργικότητα των λαικών δυνάμεων μπορεί να εξασφαλίσει προυποθέσεις επιτυχίας σε αυτή την προοπτική. Με τον ίδιο τρόπο που το λαικό κύμα μετατρέπει εναν χαλαρό δημόσιο χώρο μιας μεθαυριανής προοπτικής που μοιραζόταν το 4,5% μετην μετέπειτα ΔΗΜΑΡ σε παράταξη σωτηρίας της χώρας.
      Για ιστορικούς,οντολογικούς, ακόμα και συγκυριακούς λόγους, μόνο η ευρύτερη παράταξη της σύγχρονης Αριστεράς μπορεί να συντονιστεί, να διευκολύνει την έκφραση και να αποτυπώσει θεσμικά αυτή την αναγεννητική δυναμική της λαικής αφύπνισης που δυόμισυ χρόνια δεν σταματά να μας αφήμει κατάπληκτους. Τα υπόλοιπα συνιστούν λεπτομέρειες. Παρότι η γνώμη μου είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φροντίσει και για αυτές.

      Μιχ. Καστρινάκης.

      Διαγραφή
  5. Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις!!!

    http://www.theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=22058%3Aayto-den-itan-parelasi-alla-face-control-fotografia&catid=3%3Asociety&Itemid=41

    Οι μονεταριστές "σταυροφόροι" επιβάλλουν παντού τον νόμο και την τάξη.Εσύ ασχολείσαι νύχτα μέρα με τον Τσίπρα...Ιεραρχήσεις εμμονές ή διατεταγμένες δικό σου πρόβλημα, αλλά η παπαρολογ@@ σου, πλέον έχει χάσει κάθε μέτρο. Αμετροεπής και εμπαθής άρα και επιρρεπής σε οτιδήποτε ικανοποιήσει το φαντασιακό σου αδιέξοδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU