Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Τι δεν καταλαβαίνεις Αλέξη;

Οι φιλελεύθεροι αγωνίζονται να πείσουν ότι η ανάπτυξη θα προκύψει μόνο εάν η ελληνική οικονομία μεταρρυθμιστεί και αποσοβιετοποιηθεί. Εάν αλλάξει το παρασιτικό προσοδοθηρικό της μοντέλο με ένα νέο παραγωγικό. Εάν καταφέρει να μεταφερθούν κεφάλαια και θέσεις εργασίας από τον μη εμπορεύσιμο στον εμπορεύσιμο τομέα.  
Αντιθέτως οι Κεϋνσιανοί επιμένουν να βλέπουν τη διέξοδο στη μαγική λύση "να πέσουν λεφτά στην αγορά". Αποζητούν και ονειρεύονται μετά μανίας εισαγόμενα πακέτα Marshall, από τα οποία θα χρηματοδοτηθούν δημόσιες "επενδύσεις", που θα καταλήξουν αρχικά ως εισοδήματα στις τσέπες των κρατικοδίαιτων και των αρεστών και τελικά στη κατανάλωση.  
Η γνώμη μου είναι ότι εάν συμβεί το δεύτερο σε μια οικονομία με τα χαρακτηριστικά της ελληνικής, θα οδηγηθούμε μαθηματικά στην επανάληψη του ιδίου φαινομένου που βιώνουμε τα τελευταία 35 χρόνια. Θα μπορούσαν τα πακέτα να λειτουργήσουν ευεργετικά για την οικονομία, εφόσον αυτή είχε εξυγιανθεί και αποκτήσει παραγωγική κατεύθυνση, ώστε τα χρήματα να κατευθυνθούν σε παραγωγικές επενδύσεις και όχι στη διαιώνιση του στρεβλού καταναλωτικού προτύπου που μας κατέστρεψε.  
Γιώργος Μπιλλίνης  στο fb

Ο Γόρδιος Δεσμός της ελληνικής κρίσης... 

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου

Όπως λέει και ο Γ. Προκοπάκης,  "Η ελληνική διαχείριση επέλεξε να αντιμετωπίσει το πρόγραμμα περίπου όπως ένα Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, δηλαδή να μην κάνει παρά ελάχιστα όσον αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές, τίποτε όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις και να περιμένει με το βολικό ιδεολόγημα της αναγκαστικής (για τους άλλους) σωτηρίας μας την επόμενη δόση κοροϊδεύοντας τους «ελεγκτές»."
Κι όταν λέμε "ελληνική διαχείριση" έχουμε πια καταλάβει ότι εννοούμε "όλοι". Κυβέρνηση και αντιπολίτευση, όσοι και όσες τουλάχιστον διακηρύσσουν ότι εκτός ευρώ θα έχουμε ανθρωπιστική κρίση. Εξαιρούνται μόνο ΧΑ και ΚΚΕ, άντε και Καμμένος. 
Οι διαφωνίες της "ελληνικής διαχείρισης" περιορίζονται μεν στο πόσο εκβιαστές και τσαμπουκάδες μπορούμε να είμαστε απέναντι στην ΕΕ και την Γερμανία ειδικότερα  εκτροχιάζονται όμως στην αντιπαράθεση μικροκομματικών και συντεχνιακών συμφερόντων. 
Εκεί αποδεικνύεται ότι στα δύσκολα, δεν υπάρχει ελληνικό "έθνος" αλλά μια χαλαρή και συμφεροντολογική ευκαιριακή συνένωση ομάδων, συμμοριών και συντεχνιών. Καθείς για την πάρτη του, κοινώς. Όποια πολιτική κι αν επιλέξουμε λοιπόν ή ακόμη καλύτερα έναν συνδυασμό και των δυο παραπάνω με τον κατάλληλο συγχρονισμό, δεν θάχουμε κανέναν να την εφαρμόσει...
Ίσως γι αυτό οι διαπραγματεύσεις είναι ατελείωτες και πολύπλοκες και συνήθως καταλήγουν σε οριζόντια άδικα αλλά και σαφώς πρόχειρα μέτρα που δεν δίνουν καμιά προοπτική πέραν της εκταμίευσης της επόμενης δόσης. 
Γιατί είναι αδύνατος ο απαραίτητος ιστορικός συμβιβασμός για την εθνική σωτηρία (αυτός που σε μικρογραφία έστω δοκιμάζεται από την Δημαρ με την συμμετοχή της στην τρικομματική κυβέρνηση), ανάμεσα στα κόμματα που εκπροσωπούν το 80% του ελληνικού λαού και επιθυμούν (επισήμως) την παραμονή μας στην ΕΕ. 
Την ώρα που όλοι/ες μας γνωρίζουν ότι όσο αντιμνημονιακός ήταν ο Σαμαράς πριν αναλάβει την διαχείριση άλλο τόσο είναι και ο Συριζα όσο είναι έξω από ευθύνες (όσο ήταν και η Δημαρ πριν αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν και ίσως και περισσότερες όντας μικρό κομμάτι της Αριστεράς). 
Δυστυχώς το επίπεδο πολιτικής ευθύνης της ηγεσίας του Συριζα είναι απογοητευτικό για τις ανάγκες της συγκυρίας και η παρατεινόμενη ανυπαρξία δημοκρατικής λειτουργίας (και πραγματικών μελών με δικαιώματα επί των πολιτικών του ) του Συριζα , επιδεινώνει τον λαϊκισμό των ανεύθυνων συνιστωσών και της διορισμένης ηγετικής νομενκλατούρας που νοιαζεται μόνο να αυξήσει με μικροκομματισμό τα μερίδια και τους δικαιούχους της κρατικής επιδότησης. 
Αυτή η δυστυχία της σύγχρονης Ελλάδας, η λειτουργία κυκλωμάτων και ομάδων συμφερόντων σε όλα τα κόμματα, τα συνδικάτα και τη δημόσια διοίκηση, έχει μια τελευταία ευκαιρία να αναιρεθεί τώρα με την κρίση - έστω και κάτω από την καυτή ανάσα της  δικαιολογημένα καχύποπτης Ευρώπης. Στο μεταξύ, κάνει σχεδόν αδύνατη όποια οικονομική λύση κι αν επιλεγεί...
Αν δεν έρθουν χρήματα θα πεινάσουμε...Αν έρθουν όπως είμαστε, θα τα φάει και πάλι η σπάταλη ομοσπονδία κρατικών, επιχειρηματικών και κομματικών παρασίτων...
Τι δεν καταλαβαίνεις Αλέξη;

4 σχόλια:

  1. Γιατί να κάνει τον κόπο να δηλώσει* τα αυτονόητα; Είναι αξιωματική αντιπολίτευση και ο μόνος λόγος που έγινε είναι ένας: ο λαϊκισμός.

    *Μάλλον δεν είναι βλάκας άρα ίσως τα έχει σκεφτεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προς τον διαχειριστή του blog: Ακόμη αναξιοποίητος; Τόσα άρθρα για τον Τσίπρα και το Ψαριανό και ουδείς ενδιαφέρθηκε για το νάρκισσο του διαδικτύου , μάλλον για «ασφαλίτης» το πάς , μετά και την εμπεριστατωμένη σου έρευνα για την υπεράσπιση των μπυράκιδων «σκύλων» της πλατείας Μαβίλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άσχετο, το σχέδιο Αριάδνη(συμβολαιογράφοι* κλπ) αληθεύει; Αν ναι, είναι βέβαιο ότι ούτε και η τρόικα μπορεί να τα βάλει με τον Μινώταυρο (ελληνικό κομματικό σύστημα),εκτός και αν η "Αριάδνη" είναι τρολιά, για να τσιμπήσει ο Θησέας και αναλάβει έργο....
    *Συμβολαιογράφοι το 100% κλειστό επάγγελμα εν Ελλάδι, που βεβαίως εξακολουθεί να παραμένει τριπλό κλειδωμένο.
    Παιδιά μήπως ήλθε η ώρα να κλείνουμε το μαγαζί και να φεύγουμε, έρχεται και βροχούλα "καλοκαιράκι" τέλος.
    Το φιλμάκι τέσσερις γάμοι και μια κηδεία θα το βλέπουμε με απλό εισιτήριο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU