Ένας μεταρρυθμιστής ανάμεσα στα θηρία του πολιτικού συστήματος

Η σοβαρότητα του υπουργού οικονομικών έκανε την διαφορά ανάμεσα στα μικροκομματικά πυρά των αμετανόητων του χρεοκοπημένου πελατειακού πολιτικού συστήματος, ένθεν και κακείθεν. 

Είναι μεγάλη τύχη για την χώρα να έχει σε αυτήν την συγκυρία έναν αριστερό τεχνοκράτη στη θέση αυτή. 

Την ώρα που οι πολιτικοί αρχηγοί της συμπολίτευσης δεν μπορούν ακόμη να πείσουν τα μαθημένα αλλιώς πολιτικά τους στελέχη να  στηρίξουν τουλάχιστον με συνέπεια τις δρομολογημένες αποφάσεις ανάκτησης της αξιοπιστίας της χώρας, ο ΥπΟικ, εργάζεται δημιουργικά μέσα στα στενά πλαίσια της ελληνικής απροθυμίας να αποδεχτούμε επιτέλους την πραγματικότητα και να την αντιμετωπίσουμε με συλλογική συστράτευση και όχι με συνομωσιολογικές αυτοχειρίες και εφεύρεση προδοτών και δοσιλόγων. 

Τις ομιλίες του μπορούμε να τις διαβάσουμε και να τις κρίνουμε όπως τις χιλιάδες οικονομικές αναλύσεις που κυκλοφορούν δυο χρόνια τώρα αυστηρά και καχύποπτα - με μια διαφορά: εάν συμφωνήσουμε, μπορούμε και να τον υποστηρίξουμε απέναντι στην αντιμεταρρύθμιση από όπου και αν προέρχεται - είναι άλλωστε οι επίσημες και ψηφισμένες θέσεις μιας οιονεί έστω, μεταρρυθμιστικής κυβέρνησης συνεργασίας που η επιτυχία της είναι και η τελευταία μας ελπίδα να μην αποκοπούμε από την πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (ΑΣ):

Οι δυο ομιλίες του Γιάννη Στουρνάρα για τον Προϋπολογισμό του Έτους 2013

10/11 Άνοιγμα συζήτησης

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Ο Προϋπολογισμός του έτους 2013 σηματοδοτεί τη μεγάλη προσπάθεια, που καταβάλουν οι Έλληνες Πολίτες με σκοπό να ξεπεράσουμε τη δύσκολη οικονομική κατάσταση και να ανοίξει ο δρόμος για μια βιώσιμη αναπτυξιακή πορεία, μακριά από τον κίνδυνο άτακτης χρεωκοπίας και περιθωριοποίησης.

Η συζήτηση που διεξήχθη μέχρι σήμερα έχει αναδείξει δύο εκ διαμέτρου αντίθετες σχολές σκέψεις για την οικονομική πολιτική της χώρας που συγκρούονται αυτή τη στιγμή:

• Από την μια εμείς που αναγνωρίζουμε τα λάθη του παρελθόντος και μοχθούμε για να τα διορθώσουμε και από την άλλη αυτοί που θεωρούν ότι η πεπατημένη που μας έριξε στο γκρεμό είναι ο δρόμος που πρέπει να συνεχίσουμε.
• Από τη μια εμείς που παρουσιάζουμε με νηφαλιότητα την πραγματικότητα και τα δεδομένα που αντιμετωπίζουμε και από την άλλη όσοι διαστρεβλώνουν την εικόνα, αποκρύπτοντας τους κινδύνους και τα διακυβεύματα της εποχής, υιοθετώντας μισαλλόδοξες, αλλά συνάμα γελοίες κραυγές περί ειδικών δικαστηρίων και λυντσαρισμάτων. Δεν τους φοβόμαστε.
• Από την μία εμείς που με πολιτικό και προσωπικό κόστος προωθούμε σήμερα θυσίες, ώστε να υπάρχει μέλλον για τις νέες γενιές και από την άλλη όσοι τάζουν τα πάντα, σχεδόν σε όλους, ακόμα και στους πλέον βολεμένους και προνομιούχους.
• Από τη μια εμείς, που με αίσθημα ευθύνης αναλαμβάνουμε το τιτάνιο έργο να κρατήσουμε τη χώρα όρθια να εξουδετερώσουμε τους κύκλους εκείνους που επιθυμούν την έξοδό της από την ευρωζώνη και να την οδηγήσουμε σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης, και από την άλλη όσοι πολεμούν να ακυρωθεί κάθε προσπάθεια για αλλαγή και εκσυγχρονισμό. Όπως είπα χθες μου προκάλεσε θλίψη και αποτροπιασμό η συνέντευξη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην γερμανική εφημερίδα DIE ZEIT όπου στην ουσία απειλούσε τους επενδυτές που θέλουν να επενδύσουν τα χρήματα τους στην Ελλάδα. Πριν από λίγες εβδομάδες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μας προέτρεψε να ακολουθήσουμε το μοντέλο της Αργεντινής. Αν διαβάσει σημεία στον διεθνή τύπο για το τι συμβαίνει αυτήν την περίοδο στην Αργεντινή, όπου εμπορικά της πλοία κατάσχονται λόγω χρεωκοπίας σε ξένα λιμάνια και η οικονομία της καταρρέει εκ νέου, θα πρέπει να έχει μετανιώσει γι’ αυτά που είπε.
• Από τη μια όσοι προσπαθούμε, με σκληρή διαπραγμάτευση και έργα, να κρατήσουμε τη χώρα μέσα στον Ευρωπαϊκό πυρήνα, και άρα στο διεθνές προσκήνιο, και από την άλλη όσοι είναι διατεθειμένοι να παίξουν στα ζάρια τη διεθνή υπόληψη της χώρας, απαιτώντας μια αδιάλλακτη δήθεν εθνική στάση, αδιαφορώντας αν η τακτική τους στην ουσία οδηγεί σε απομόνωση, εσωστρέφεια και τελικά στην εθνική καταστροφή.

Δεν είμαι από αυτούς που υιοθετούν σενάρια συνομωσίας. Πιστεύω ειλικρινά, ότι όσοι ανήκουν στη σχολή σκέψης που απορρίπτει την αλλαγή και τον δρόμο της υπευθυνότητας δεν το κάνουν από κάποια σκοπιμότητα. 

Απλά η παλιά νοσηρή νοοτροπία που επέβαλε στο πολιτικό σύστημα να είναι αρεστό με κάθε τρόπο συνεχίζει να υφίσταται και σήμερα, παρόλα τα δεινά που έχει προκαλέσει.

Ξέρετε, το να ανήκει κάποιος στη σχολή σκέψης που υποστηρίζει την ανάληψη των ευθυνών είναι δύσκολο και εξαιρετικά ψυχοφθόρο. Σε κανένα ...
μέλος της Κυβέρνησης και σε κανένα βουλευτή της συμπολίτευσης δεν είναι εύκολο να ψηφίζει τα μέτρα που ψηφίστηκαν την Τετάρτη ώστε να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι στόχοι που θέτει ο Προϋπολογισμός. Αλλά ουδείς πρότεινε σε αυτήν την αίθουσα μια βιώσιμη εναλλακτική λύση. 

Ακούστηκαν μεγάλα λόγια αλλά όχι εναλλακτικές λύσεις διότι δυστυχώς δεν υπάρχουν. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια. Αυτά που προτάθηκαν από την αντιπολίτευση ισοδυναμούν με άτακτη χρεωκοπία και αν εφαρμοστούν θα φέρουν πείνα και δυστυχία.

Η ψήφος των βουλευτών στον Προϋπολογισμό, αποτελεί μια ψήφο εμπιστοσύνης στο μέλλον της χώρας. Αποτελεί ένα ακόμη δύσκολο αλλά μεγάλο βήμα για την ενίσχυση της καταρρακωμένης αξιοπιστίας μας.

Και δεν επιτρέπεται να ξεχνάμε ότι η ανάκτηση της αξιοπιστίας μας είναι το μοναδικό διαβατήριο για την ανάκαμψη της οικονομίας μας, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την προστασία των ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων.

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Πριν χαράξουμε τη Στρατηγική μας για το μέλλον πρέπει πρώτα να αποτιμήσουμε την πορεία μας στο παρελθόν.

Και νομίζω ότι πλέον λίγοι αμφισβητούν, ότι η χώρα βιώνει μια κρίση που εκτός από δημοσιονομική, είναι και κρίση παραγωγικού μοντέλου. Ένα παραγωγικό μοντέλο που στηρίχθηκε σχεδόν μονομερώς στη δημόσια κατανάλωση και την ανεξέλεγκτη δημοσιονομική επέκταση.

Η χώρα, επί 35 συναπτά έτη δαπανούσε ετησίως 5% έως 10% περίπου περισσότερα απ’ ό,τι παρήγαγε, κυρίως μέσω της αλόγιστης επέκτασης ενός αναποτελεσματικού και εντόνως ελλειμματικού κράτους, το οποίο αύξανε διαρκώς τις δαπάνες του, που δεν μπορούσε όμως να καλύψει από τα φορολογικά του έσοδα. Το διαρκές και μεγάλο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο ευθύνεται για την εξάρτηση της χώρας μας από τον εξωτερικό δανεισμό οφείλεται κυρίως στο διαρκές έλλειμμα του δημόσιου τομέα, ενώ από το 2001 και μετά οφείλεται και στην ταχεία αύξηση του δανεισμού του ιδιωτικού τομέα από το εγχώριο τραπεζικό σύστημα.

Παράλληλα η κοινωνική πολιτική της Ελλάδα συντηρούσε ένα παράδοξο: Οι υψηλές κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ, εκτοξεύτηκαν πάνω από το μέσο όρο της Ευρωζώνης, συνδυάστηκαν όμως με ένα υψηλό ποσοστό φτώχειας σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρωζώνη.
Τα αίτια είναι γνωστά: 

Συντάξεις και προνοιακά επιδόματα σε άτομα που δεν τα είχαν ανάγκη, μεγάλη εισφοροδιαφυγή, ‘ευγενή’ ταμεία που χορηγούν υψηλές συντάξεις χωρίς αντίστοιχες εισφορές, αλόγιστη συνταγογράφηση φαρμάκων, κρατικά νοσοκομεία χωρίς διπλογραφικά λογιστικά συστήματα, έλλειψη μηχανοργάνωσης και αξιολόγησης του κόστους της αποτελεσματικότητας των ιατρικών πράξεων, κρατικά περιφερειακά νοσοκομεία που λειτουργούν με πληρότητα κάτω του 50%, υπερτιμολόγηση αναλώσιμων ιατρικών υλικών και συσκευών.

Και ενώ το Κράτος επιτελούσε στρεβλά τον κοινωνικό του ρόλο, τα φορολογικά του έσοδα ταλανίζονταν από υψηλή φοροδιαφυγή, αλλά και από τη νόμιμη φοροαποφυγή λόγω των ποικίλων εξαιρέσεων, τις περισσότερες φορές χωρίς κοινωνικό περιεχόμενο.
Επιπλέον, την ανεξέλεγκτη δημοσιονομική επέκταση επέτεινε η ανεξέλεγκτη λειτουργία πληθώρας ΔΕΚΟ, στις οποίες το Δημόσιο χορηγούσε αφειδώς κρατικές εγγυήσεις και αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, που επιβάρυναν τελικά το δημόσιο χρέος.
Αν σε αυτά αθροιστεί η συχνά κακή οικονομική διαχείριση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι υψηλές αμυντικές δαπάνες, μπορεί κάποιος να κατανοήσει γιατί επήλθε ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός.

Αλλά οι αποτυχίες του παραγωγικού μας μοντέλου δεν ήταν μόνο δημοσιονομικές.

Χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες παρέλυσαν τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και παρόπλισαν τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα, πολύ πριν το ξέσπασμα της δημοσιονομικής κρίσης.

Η χώρα μας απώλεσε την ανταγωνιστικότητα της κυρίως λόγω,
• των γραφειοκρατικών περιορισμών που επέβαλε το Κράτος στην επιχειρηματική δραστηριότητα και τις επενδύσεις,
• των δεκάδων κλειστών επαγγελμάτων και αγορών
• και γενικότερα λόγω της υποβάθμισης των εννοιών αξιοκρατία, αριστεία, καινοτομία, δημιουργικότητα, παραγωγικότητα, μέσα από την επιδότηση της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας.

Για να σας δώσω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: σήμερα ένα εμπορικό κατάστημα για να πουλήσει σε χαμηλές τιμές το εμπόρευμά του προκειμένου να το ανανεώσει, πρέπει να κάνει αίτηση με χαρτόσημο στο πρωτοδικείο και να περιμένει δικαστική απόφαση, η οποία τις περισσότερες φορές είναι αρνητική. Πείτε μου, σε ποία άλλη χώρα του κόσμου ισχύει αυτό.

Τα λάθη αυτά του παρελθόντος κατέστησαν τη χώρα μας μια από τους πλέον αδύναμους κρίκους της Ευρωζώνης. 

Έτσι το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης με την κατάρρευση της Lehman Brothers οδήγησε στον αποκλεισμό μας από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές και την οικονομική της εξάρτηση από τη χρηματοδότηση που λαμβάνει από τις χώρες μέλη της Ευρωζώνης, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).

Μέσα σε αυτήν την κρίση η χώρα μας κατέβαλε τα τελευταία χρόνια μια προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής άνευ προηγουμένου στη διεθνή οικονομική ιστορία, που μόλις πρόσφατα έχει αναγνωριστεί από τους δανειστές μας.

Η χώρα μας εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια ένα πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής με στόχο την οριστική εξάλειψη των υψηλών δημοσιονομικών ελλειμμάτων και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της. Και χάρη στις θυσίες των Ελλήνων, μέχρι σήμερα έχουμε επιτύχει τα 2/3 τόσο της απαιτούμενης δημοσιονομικής προσαρμογής όσο και της απαιτούμενης προσαρμογής της ανταγωνιστικότητας μας. Με τα μέτρα και το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που ψηφίσαμε την Τετάρτη και τον Προϋπολογισμό που καλούμεθα να ψηφίσουμε αύριο, ολοκληρώνουμε την προσπάθεια.

Η δημοσιονομική προσαρμογή είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση του πρωτογενούς ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης κατά 9 περίπου εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ συνολικά στη τριετία 2010-2012 (από περίπου 10% το 2009 σε λιγότερο από 1,5% το 2012). Αυτή η μείωση είναι η μεγαλύτερη που έχει σημειωθεί ιστορικά από κράτος-μέλος της Ευρωζώνης σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Είναι, για παράδειγμα, σχεδόν τριπλάσια από την αντίστοιχη μείωση που πέτυχε η Πορτογαλία κατά την ίδια περίοδο.
Ειδικότερα, το 2012, σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, ως ποσοστό του ΑΕΠ, θα διαμορφωθεί ελαφρώς χαμηλότερο από 6,7% του ΑΕΠ δηλαδή σημαντικά χαμηλότερα από αυτό του 2011, ενώ το πρωτογενές έλλειμμα εκτιμάται ότι θα βελτιωθεί κατά 1,1% του ΑΕΠ σε σχέση με το αντίστοιχο του έτους 2011 και θα διαμορφωθεί στο 1,2% του ΑΕΠ. Θυμίζω ότι το 2009 το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης ήταν 15,5% του ΑΕΠ.
Σύμφωνα με τις φθινοπωρινές οικονομικές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ελληνική Οικονομία η επίδοση της Ελλάδας σε επίπεδο ελλείμματος για το 2012 αναμένεται να είναι η έκτη καλύτερη στις 17 χώρες της Ευρωζώνης.

Για το έτος 2013, η κυβέρνηση στην κρατική διαχείριση στοχεύει μετά από πολλά χρόνια να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα. Τα μέτρα που ψηφίστηκαν την προηγούμενη εβδομάδα μας επιτρέπουν να μειώσουμε το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης στα 9,4 δισεκατομμύρια Ευρώ, περίπου στο 5,5% του ΑΕΠ περίπου και το πρωτογενές αποτέλεσμα της Γενικής Κυβέρνησης αναμένεται να διαμορφωθεί σε πλεόνασμα ύψους περίπου 800 εκατ. ευρώ ή στο 0,5% του ΑΕΠ. Η επίδοση αυτή αναμένεται να είναι η καλύτερη στην Ευρωζώνη.

Η βελτίωση του ελλείμματος κατά 1,4 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ θα προέλθει κυρίως από την προβλεπόμενη μείωση δαπανών του τακτικού προϋπολογισμού κατά 6 δισ. ευρώ.

Η δέσμευσή μας είναι για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος Γενικής Κυβέρνησης στο 4,5% του ΑΕΠ το 2016 μετά την ευόδωση της προσπάθειας για την επιμήκυνση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής σε τέσσερα έτη, αντί για 2. Αν δεν είχαμε επιτύχει την επιμήκυνση, το πλεόνασμα αυτό έπρεπε να επιτευχθεί το 2014 με πολύ περισσότερα και επώδυνα μέτρα και άρα με πολύ μεγαλύτερη ύφεση από αυτήν που θα είχαμε.

Το μεγαλύτερο μέρος, της δημοσιονομικής προσαρμογής για το 2013, προέρχεται, όπως ήδη ανέφερα, από το σκέλος των δαπανών. Οι συνολικές δαπάνες του Τακτικού Προϋπολογισμού προβλέπεται να διαμορφωθούν σε 55.5 δισ. ευρώ περίπου, μειωμένες κατά 6.0 δισ. ευρώ ή 9,8% σε σχέση με τις αντίστοιχες εκτιμήσεις για το 2012.

Παρόλα αυτά υπολογίζεται ότι εντός του 2013 θα αποπληρωθούν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις φορέων της Γενικής Κυβέρνησης ύψους 3.5 δις ευρώ, επιπλέον αυτών που θα εξοφληθούν το 2012. Αυτό αναμένεται να συμβάλει τα μέγιστα στην βελτίωση της ρευστότητας. Επιπλέον έχει εκτιμηθεί ότι έτσι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές θα μειωθούν σημαντικά και δεν θα σωρευθούν νέες απλήρωτες υποχρεώσεις.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος, της δημοσιονομικής προσαρμογής για το 2013 προέρχεται από το σκέλος των δαπανών, το Υπουργείο Οικονομικών επιδιώκει μια σειρά από αλλαγές στο φορολογικό μας σύστημα, οι οποίες είναι τεράστιας σημασίας, όχι μόνο για το επόμενο έτος, αλλά και μακροπρόθεσμα.

Με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε την Τετάρτη, ο αναχρονιστικός και περίπλοκος πλέον, Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, αντικαθίσταται από έναν απλό και σύγχρονο Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών, ο οποίος αίρει τις υφιστάμενες γραφειοκρατικές διαδικασίες, προσαρμοζόμενος στην εξέλιξη της τεχνολογίας και τις νέες μορφές συναλλαγών και οικονομικών σχέσεων.
Ωστόσο, θετική επίδραση στα έσοδα αναμένεται να επιφέρει η επικείμενη θεσμοθέτηση ενός νέου απλού και σύγχρονου κώδικα φορολογίας εισοδήματος με απλούστερη φορολογική κλίμακα.
Ταυτόχρονα, θα τροποποιηθεί και το πλαίσιο για τις φορολογικές ποινές, με έμφαση στην κατάργηση προστίμων και τον περιορισμό των προσαυξήσεων με έμφαση, στον καταλογισμό του μη καταβληθέντος φόρου με προσαυξημένο τόκο υπερημερίας.

Επιπλέον, μια από τις βασικές προτεραιότητες της Κυβέρνησης, είναι η επιβολή ενός ενιαίου προοδευτικού φόρου ακινήτων, με σκοπό την δίκαιη συνεισφορά των κατόχων της ακίνητης περιουσίας στα δημόσια έσοδα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η επέκταση της εφαρμογής των αντικειμενικών αξιών και σε περιοχές που δεν υπάρχουν στο σύστημα, για δικαιότερη και πιο αποτελεσματική φορολόγηση.

Όλες οι μεταρρυθμίσεις σε κάθε μια από τις κατηγορίες φόρων συνδυάζονται με ένα πρόγραμμα αναδιοργάνωσης της φορολογικής διοίκησης, που σκοπό έχει να εκσυγχρονίσει τη δομή των υπηρεσιών και την κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού.Ήδη εκτελείται ένα ευρύ πρόγραμμα συγχώνευσης και αναδιοργάνωσης των Δ.Ο.Υ. ώστε να αυξηθεί ο ελεγκτικός τους ρόλους. Για το λόγο αυτό η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων έχει προχωρήσει αλλά και συνεχίζει με ταχείς ρυθμούς την καθιέρωση μια σειράς ηλεκτρονικών συναλλαγών με τις Δ.Ο.Υ.

Επιτελικό ρόλο στο φορολογικό έργο και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην είσπραξη των δημοσίων εσόδων αναμένεται να έχει ο νεοσύστατος θεσμός του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων πενταετούς θητείας, που θα προΐσταται όλων των υπηρεσιών που υπάγονταν ως τώρα στη Γενική Γραμματεία Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων.

Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για το 2013 προβλέπεται να φθάσει τα 7 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ. Οι δαπάνες αυτές αντιπροσωπεύουν το 3,7% του ΑΕΠ και κατανέμονται σε 6 δισεκατομμύρια ευρώ για την προώθηση των έργων που θα χρηματοδοτηθούν και από πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε 850 εκατ. ευρώ για τα έργα που θα χρηματοδοτηθούν αποκλειστικά από εθνικούς πόρους.

Βασικός στόχος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων είναι η αύξηση του ρυθμού απορρόφησης των πόρων του ΕΣΠΑ. Σημαντική συμβολή σε αυτό θα έχει η τήρηση και εμπέδωση των νέων διαδικασιών υλοποίησης του Προγράμματος που υιοθετήθηκαν το 2012 και αφορούν το συνολικό μεσοπρόθεσμο προγραμματισμό, καθώς και την ανάληψη διορθωτικών κινήσεων.

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στις δράσεις του ΕΣΠΑ, ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στους τομείς της εκπαίδευσης και κατάρτισης, της τόνωσης της απασχόλησης, της διοικητικής μεταρρύθμισης, της υ-γείας και της πρόνοιας, της επιχειρηματικότητας (κυρίως στους τομείς της μεταποίησης και του του-ρισμού), των έργων της προστασίας του περιβάλλοντος, των μεγάλων έργων υποδομών, καθώς και των έργων των ΟΤΑ σε όλη την επικράτεια.

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Η μεγαλύτερη του αναμενόμενου ύφεση, οι καθυστερήσεις στην εφαρμογή των διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, η καθυστέρηση των αποκρατικοποιήσεων και η αβεβαιότητα λόγω της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, είχαν φέρει το Πρόγραμμα εκτός πορείας. Ωστόσο η Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης, με τα τρία κόμματα που τη στηρίζουν, με αποφασιστικότητα το επαναφέρει σε τροχιά.
Αλλά το μεγάλο στοίχημα της παρούσας Κυβέρνησης, όπως έχω επανειλημμένως πει, είναι η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη. 

Για αυτό το λόγο, ο κύριος και πρωταρχικός σκοπός της Κυβέρνησης είναι να αλλάξει εκ βάθρων το παραγωγικό μοντέλο που θα βασίζεται σε ένα διαφορετικό όραμα για μια εξωστρεφή, ανταγωνιστική οικονομία και ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος ίσων ευκαιριών με στοχευμένες δαπάνες. 

Τα μέτρα που ψηφίσαμε την Τετάρτη αποβλέπουν στο να θεραπεύσουν και μία άλλη στρέβλωση: στο ότι ενώ έχουν μειωθεί οι μισθοί και έχει βελτιωθεί η διεθνής ανταγωνιστικότητα με βάση το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, οι τιμές δεν έχουν προσαρμοστεί αναλόγως. Αυτό οφείλεται στη χαμηλή ανταγωνιστικότητα στις αγορές προϊόντων, αγαθών και υπηρεσιών λόγω κυρίως των περιορισμών που έχει επιβάλει το κράτος, προκειμένου να προστατεύσει ομάδες συμφερόντων. Οι περιορισμοί αυτοί τώρα καταργούνται. Έτσι καταπολεμάται η ακρίβεια, αυξάνεται η παραγωγή και η απασχόληση.

Η χώρα μπορεί να αξιοποιήσει όλα τα μεγάλα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματά της για να ξαναποκτήσει ρόλο στο ευρωπαϊκό και διεθνές οικονομικό γίγνεσθαι. Η γεωγραφική θέση της, οι υφιστάμενες υποδομές της, ο ορυκτός της πλούτος και κυρίως το εξαιρετικά υψηλών προσόντων ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μπορούν να την επαναφέρουν σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.

Αυτό που λείπει αυτή τη στιγμή είναι η ρευστότητα και οι επενδύσεις. Οι Δημόσιες Επενδύσεις, το ΕΣΠΑ και ο αναπτυξιακός νόμος είναι βασικοί αναπτυξιακοί μοχλοί. Αλλά πλέον έμφαση πρέπει να δοθεί κυρίως στην προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων εγχώριων και ξένων.

Κρίσιμο ρόλο στην προσέλκυση διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων αναμένεται να παίξει το φιλόδοξο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που επιταχύνεται αυτή τη στιγμή. H σχεδιασμένη μεταφορά επιλεγμένων περιουσιακών στοιχείων στον ιδιωτικό τομέα θα ωφελήσει πολλαπλά την Ελληνική οικονομία με:
• την άμεση μείωση του δημόσιου χρέους, από τις χρηματικές προσόδους του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων,
• τη μείωση-εξάλειψη της κρατικής χρηματοδότησης οποιασδήποτε μορφής προς αυτά και τη συνεπακόλουθη μείωση των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού και
• την αξιοποίησή τους, που με τη σειρά τους θα ενισχύσουν την οικονομική δρα-στηριότητα της χώρας, οδηγώντας σε δημιουργία θέσεων εργασίας, νέα φορολογικά έσοδα και καλύτερες υπηρεσίες προς τους πολίτες.

Ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο περιουσιακών στοιχείων μεταφέρεται σταδιακά στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) από τη σύστασή του, την 1η Ιουλίου 2011. Τα περιουσιακά στοιχεία κατηγοριοποιούνται ως εξής:
• Ακίνητα του δημόσιου τομέα τα οποία διαχειρίζονται δημόσιες κτηματικές εταιρείες, η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ ΑΕ), ΔΕΚΟ ή διάφορα Υπουργεία,
• Υποδομές διαθέσιμες για χρήση, όπου εντάσσονται μαρίνες, λιμάνια, αεροδρόμια, εταιρείες υδρεύσεως,
• Ενέργεια, όπου εντάσσονται περιουσιακά στοιχεία των κλάδων διανομής αερίου, διύλισης πετρελαίου, παραγωγής ηλεκτρισμού, καθώς και υπόγειος χώρος αποθήκευσης φυσικού αερίου, και
• Λοιπά περιουσιακά στοιχεία όπου περιλαμβάνει μετοχές σε εταιρείες τυχερών παιχνιδιών, παραγωγής νικελίου, τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, τράπεζες, καθώς και άδειες εκμετάλλευσης των κρατικών λαχείων, και χρήσης ραδιοσυχνοτήτων.

Έχει υπολογιστεί ότι για κάθε 1€, που θα εισπράττεται από τις αποκρατικοποιήσεις, 3€ επί πλέον θα επενδύονται. Έτσι, για παράδειγμα σύμφωνα με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις η αξιοποίηση του Ελληνικού θα προσθέσει 0,3% του ΑΕΠ στους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας, για κάθε έτος της χρονικής διάρκειας κατασκευών. Ειδικότερα, για το έτος 2013 αναμένεται να αξιοποιηθούν περιουσιακά στοιχεία αξίας € 2,5 δισεκατομμυρίων Ευρώ.

Οι αποκρατικοποιήσεις ωστόσο θα συμβάλουν και στην επίτευξη και άλλων στρατηγικών στόχων. Η Ελλάδα μέσω των αναβαθμισμένων εμπορικών λιμανιών της, τα επόμενα χρόνια μπορεί να καταστεί μια από τις βασικότερες εμπορικές πύλες της Ευρώπης. Παράλληλα, η αξιοποίηση των μικρών λιμανιών και των μαρίνων θα αναβαθμίσουν το τουριστικό προϊόν προσελκύοντας περισσότερους τουρίστες και ξένο συνάλλαγμα.
Επιπλέον το Υπουργείο Οικονομικών, μέσω της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Περιουσίας, έχει ξεκινήσει την καταγραφή σε ενιαίο μητρώο του συνόλου της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

Οι Έλληνες είμαστε από τους πιο σκληρά εργαζόμενους λαούς στην Ευρώπη. 

Και όμως η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα μας, δεν έχουν φτάσει στα αντίστοιχα επίπεδα. 

Διότι έχουμε πολλούς περιορισμούς στις αγορές προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας. 

Διότι μέχρι σήμερα επαγγέλματα που κάποιοι θεωρούν ότι είναι απλά ρυθμισμένα ήταν στην πραγματικότητα ερμητικά κλειστά, κρατώντας τεχνηέντως τους νέους επαγγελματίες και επιστήμονες αποκλεισμένους.
Το νέο εργατικό δυναμικό της χώρας είναι εγκλωβισμένο. Η ανεργία των νέων στην Ελλάδα ξεπερνάει σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία το 50%. Κάποιοι από τους νέους μας ήδη επέλεξαν το δρόμο της ξενιτιάς. Αυτό το φαινόμενο αποτελεί και την πλέον νοσηρή συνέπεια της κρίσης. 

Η αιμορραγία της χώρας μας πρέπει να ανακοπεί άμεσα.
Ωστόσο το πρόβλημα αυτό προϋπήρχε της κρίσης. 

Η έλλειψη επαγγελματικών ευκαιριών για τους νέους συγκαλύπτονταν από χιλιάδες συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αυτό δεν μπορεί να είναι η λύση για το μέλλον. 

Μόνο αν επιτρέψουμε να αναδυθεί επιτέλους η οικονομία της γνώσης, της καινοτομίας και της εξωστρέφειας, θα υπάρξει προοπτική για το αξιόλογο επιστημονικό προσωπικό αυτής της χώρας. Διότι είναι πράγματι παράλογο να έχουμε πολλές επιστημονικές δημοσιεύσεις ανά ερευνητή και συνάμα πολύ μικρή καινοτομική δραστηριότητα.

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Η κατάθεση του Προϋπολογισμού συμπίπτει χρονικά με μια νέα περίοδο για την Ελληνική Οικονομία και την αξιοπιστία της: Η Ελλάδα πριν από λίγο καιρό θεωρούνταν στο κατώφλι της εξόδου από την Ευρωζώνη. Αυτό δεν ισχύει πια.

Το 2013, εκτιμάται ότι θα είναι έτος καμπής για την επανεκκίνηση της Ελληνικής οικονομίας, με δεδομένο ότι αναμένεται βελτίωση της χρηματοδότησης της οικονομίας λόγω της εισροής κεφαλαίων από την Ευρώπη και της ανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού τομέα, τόνωση των επενδύσεων από το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και κυρίως την εξάλειψη των αβεβαιοτήτων για την πορεία της χώρας.

Η αλήθεια είναι ότι το διεθνές οικονομικό περιβάλλον χαρακτηρίζεται από αστάθεια και γενικευμένη αβεβαιότητα. Η πορεία ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας χαρακτηρίζεται εύθραυστη. Η αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ εκτιμάται στο 3,3% το 2012 και στο 3,6% το 2013, από 3,8% το 2011.
Ειδικότερα στην ευρωζώνη αναμένεται μείωση της οικονομικής δραστηριότητας υπό την επίδραση της κρίσης χρέους, της αυξημένης αβεβαιότητας, της περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής και της απομόχλευσης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Στη συζήτηση που έχει διεξαχθεί ως τώρα πολλοί Βουλευτές αμφισβήτησαν τα στοιχεία του Προϋπολογισμού επικαλούμενοι τη ρευστότητα του διεθνούς περιβάλλοντος.

Είναι προφανές, ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος εκτροχιασμού των προβλέψεων ενός Προϋπολογισμού λόγω δυσμενών εξωτερικών οικονομικών εξελίξεων. Ωστόσο είναι εξίσου προφανές πλέον, ότι η Ευρωζώνη αρχίζει να αντιλαμβάνεται τα προβλήματα αρχιτεκτονικής του ευρώ και να προχωρά αργά μεν αλλά σταθερά, σε λύσεις ομοσπονδιακής μορφής τόσο στον οικονομικό όσο και στον χρηματοπιστωτικό τομέα. 

Στο πλαίσιο αυτό είναι αυτονόητο ότι πρέπει να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να επιτύχουμε τους στόχους, που προβλέπει το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας, διασφαλίζοντας την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και αποκαθιστώντας την αξιοπιστία της. Δεν θα ήταν πραγματικά κρίμα να γίνουμε Ιφιγένεια, όπως ορισμένοι στην ευρωζώνη επιθυμούν, προκειμένου να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι «άτακτοι» της ευρωπαϊκής περιφέρειας και να φυσήξει ούριος άνεμος για τους υπόλοιπους.

Σας ευχαριστώ.

11/11 Κλείσιμο συζήτησης

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,
Ως υπουργός Οικονομικών, θα ήθελα να είχα καταθέσει στην ελληνική Βουλή έναν διαφορετικό Προϋπολογισμό για το 2013.
Έναν Προϋπολογισμό, λιγότερο επαχθή, με περισσότερες κοινωνικές παροχές, όπως ζήτησαν με τις παρεμβάσεις τους, οι αξιότιμοι βουλευτές σε αυτή την αίθουσα.
Αλλά ένας τέτοιος Προϋπολογισμός δεν θα ανταποκρίνονταν στη δύσκολη κατάσταση της χώρας, δεν θα αποκαθιστούσε τις ευθύνες της δικής μας γενιάς προς τις επόμενες γενιές αυτού του τόπου και το κυριότερο δεν θα περιόριζε ούτε στο ελάχιστο την εξάρτησή μας από δανειακά κεφάλαια.

Απόψε ψηφίζουμε προϋπολογισμό για να μηδενίσουμε το πρωτογενές έλλειμμα, για να αρχίσει να γίνεται βιώσιμο το χρέος και για να ανοίξει ο δρόμος της βιώσιμης ανάπτυξης.

Τόσο στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων όσο και εδώ στην Ολομέλεια, πραγματοποιήθηκε ένας πολύ γόνιμος διάλογος για το Σχέδιο Προϋπολογισμού.
Σε συνέχεια του διαλόγου αυτού, θα ήθελα να συνοψίσω τα βασικά ερωτήματα που τέθηκαν εδώ, που απασχολούν τους συμπολίτες μας και να προσπαθήσω να τα απαντήσω, παρουσιάζοντας στοιχεία και δεδομένα, με βάση τα οποία καταρτίστηκε ο παρών Προϋπολογισμός.

Ερώτημα 1ο : Υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν που προτείνει η Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης;

Κατηγορηματικά όχι. Δεν παρουσιάστηκε καμία ρεαλιστική αντιπρόταση από την αντιπολίτευση, που να μηδενίζει το πρωτογενές έλλειμμα, να καθιστά βιώσιμο το χρέος, να βελτιώνει την ανταγωνιστικότητα και να θέτει τις προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη.
Οι εναλλακτικές προτάσεις, που διατυπώθηκαν, προτείνουν ένα ταξίδι στο άγνωστο.
Στην ουσία, πολλές από τις προτάσεις αυτές οδηγούν σε άτακτη χρεοκοπία.
Δεν υποστηρίζουμε ότι ο δρόμος της υπευθυνότητας είναι ένας εύκολος δρόμος, αντιθέτως, είναι ένας δρόμος δύσκολος και με δυσβάσταχτα βάρη.
Οι Έλληνες τον περπάτησαν μέχρι τώρα με μόχθο και κόπο, πετυχαίνοντας τα τελευταία τρία χρόνια, όσα δεν πέτυχε ποτέ κανένα έθνος στη σύγχρονη οικονομική ιστορία, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Μέσα σε τρία χρόνια, διανύσαμε τα 2/3 του δρόμου που απαιτείται για να αποκαταστήσουμε την τάξη στα δημοσιονομικά μας, ενώ καλύψαμε και τα 2/3 του δρόμου που απαιτείται για να αντισταθμίσουμε τις απώλειες ανταγωνιστικότητας από τη δημιουργία του ευρώ μέχρι το 2009.
Καταρρακώθηκε η αξιοπιστία μας αλλά την αποκαθιστούμε κάνοντας κάθε μέρα και ένα βήμα.
Αμφισβητήθηκε η αποφασιστικότητά μας αλλά αποδεικνύουμε ότι οι Έλληνες είμαστε φτιαγμένοι για τα δύσκολα.
Μας χρησιμοποίησαν ως παράδειγμα προς αποφυγή. Σύντομα όμως θα αποτελούμε παράδειγμα προς μίμηση.

Ερώτημα 2ο : Χρειάζεται η χώρα την επόμενη δόση και πότε θα την λάβουμε;

Ασφαλώς και χρειαζόμαστε τη δόση, γιατί τα ταμειακά διαθέσιμα του Κράτους είναι οριακά, αν και καλύτερα του αναμενομένου, διότι ο προϋπολογισμός του 2012 εκτελείται πολύ ικανοποιητικά.
Στις 16 Νοεμβρίου, πρέπει να εξοφλήσουμε έντοκα γραμμάτια αξίας περίπου 5 δισ. ευρώ.
Χωρίς την βοήθεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η αναχρηματοδότηση αυτών των εντόκων γραμματίων από το τραπεζικό σύστημα θα οδηγήσει τον ιδιωτικό τομέα σε πλήρη ασφυξία.
Χρειαζόμαστε την επόμενη δόση προκειμένου:

 να καλύψουμε το πρωτογενές έλλειμμα του προϋπολογισμού (δηλαδή να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις)
 να καλύψουμε το πρωτογενές έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (δηλαδή να μπορούμε να πληρώσουμε τις εισαγωγές φαρμάκων, καυσίμων, τροφίμων κλπ.)
 να ανακεφαλαιοποιήσουμε το τραπεζικό σύστημα προκειμένου αυτό να επιβιώσει, να δημιουργήσει εκ νέου κλίμα εμπιστοσύνης στους καταθέτες και να αρχίσει να χορηγεί δάνεια στην οικονομία.
 να πληρώσουμε τα τοκοχρεολύσια των δανείων που έχουμε λάβει.

Κάποιοι θέλουν τη δόση, χωρίς τις υποχρεώσεις που τη συνοδεύουν. Αυταπατώνται και δυστυχώς παρασύρουν και άλλους.
Η δόση, όπως έχω διαβεβαιώσει, θα εκταμιευτεί το συντομότερο δυνατόν.
Και δεν μπορώ να καταλάβω την χαιρεκακία με την οποία η αντιπολίτευση μιλάει για υποτιθέμενη καθυστέρηση, ικανοποιείται μήπως με την αγωνία του Ελληνικού λαού;
Μέχρι πρόσφατα περιφρονούσε τη δόση, έλεγε ότι η χώρα δεν τη χρειάζεται και τώρα ξαφνικά κατάλαβε πόσο απαραίτητη είναι;

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η χώρα μας είναι ακόμη αποκομμένη από τις αγορές.

Η χρηματοδοτική στήριξη του προγράμματος οικονομικής πολιτικής είναι αναγκαία, μέχρι να αποκαταστήσουμε πλήρως την αξιοπιστία μας.
Πρωταρχικός σκοπός αυτής της Κυβέρνησης είναι αυτό να γίνει το συντομότερο δυνατόν.

Ερώτημα 3ο : Μπορούμε να διαγράψουμε μονομερώς το χρέος;

Μονομερής διαγραφή χρέους σημαίνει άμεση απομόνωση από το εξωτερικό. Διότι ουδείς θα μας ξαναδανείσει στο μέλλον έστω και ένα ευρώ.
Η χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με διαδικασίες κατάσχεσης περιουσιακών της στοιχείων στο εξωτερικό, όπως έγινε πρόσφατα με την Αργεντινή με ένα εμπορικό πλοίο σε λιμάνι της Αφρικής.
Θα γίνουμε παρίες του διεθνούς συστήματος και θα αντιμετωπίσουμε αδυναμία εισαγωγής βασικών αγαθών όπως φάρμακα, καύσιμα, τρόφιμα, μηχανολογικό εξοπλισμό.

Διότι ακόμα και αν διαγράψουμε τους τόκους του εξωτερικού χρέους, παραμένει το πρωτογενές έλλειμμα του εξωτερικού ισοζυγίου 7 δισ. ευρώ περίπου.Αυτό κανένας δεν θα το χρηματοδοτήσει.Θα αναγκαστούμε να σταματήσουμε τις εισαγωγές αυτών των βασικών αγαθών, θα αναγκαστούμε τελικά να βγούμε από το ευρώ. Και εδώ θέλω να απαντήσω στο επιχείρημα όσων λένε ότι δεν προβλέπεται διαδικασία στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Η αποχώρηση θα είναι αναπόφευκτη και δυστυχώς θα φαίνεται και ως οικειοθελής.

Κάποιοι ίσως νομίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα ανατρέψουν το παγκόσμιο οικονομικό status quo. Αυταπατώνται.
Το μόνο που θα ανατρέψουν καθολικά είναι το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων και την προσπάθεια τους να παραμείνουν στο Ευρωπαϊκό και Διεθνές Προσκήνιο.

Τυπώνοντας δραχμές, πολλοί νομίζουν ότι λύνεται το πρόβλημα. Αυταπατώνται.Δεν μπορείς να πληρώσεις με δραχμές τις εισαγωγές βασικών αγαθών είτε αυτά είναι φάρμακα, είτε καύσιμα, είτε τρόφιμα. Επιπλέον είναι βέβαιο ότι η εκτύπωση δραχμής θα οδηγήσει σε υπερπληθωρισμό, σε δραματική υποτίμηση, σε χάος.

Ερώτημα 4ο. Μπορούμε να καταργήσουμε το Μνημόνιο και να πάρουμε τη δόση;

Τα Κοινοβούλια των ευρωπαϊκών χωρών ενέκριναν τα δάνεια προς τη χώρα μας, υπό την προϋπόθεση ότι και εμείς θα συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, μέσω των μέτρων που λαμβάνουμε και αποτυπώνονται και στον υπό συζήτηση Προϋπολογισμό, με μειώσεις δαπανών και αυξήσεις εσόδων.
Τα Μνημόνια όμως δεν είναι γραμμένα σε πέτρα. Αποτελούν δυναμικά κείμενα δεσμεύσεων, τα οποία επικαιροποιούνται κάθε τρεις μήνες, λαμβάνοντας υπόψη την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Από την επομένη της οριστικοποίησής τους, με την έναρξη εφαρμογή τους, αρχίζει και μια διαδικασία ενδελεχούς παρακολούθησης των επιδράσεών τους στην Ελληνική Οικονομία.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι μπορούν να κάνουν καλύτερα αυτή τη διαπραγμάτευση.Επιτρέψτε μου να σας πω ότι από όσα έχω ακούσει όμως μέχρι τώρα, το πιο πιθανό είναι να καταλήξουν σε άμεση διακοπή της διαπραγμάτευσης.

Ερώτημα 5ο. Είναι βιώσιμο το ελληνικό χρέος;

Το χρέος της χώρας μας ήταν υψηλό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, πριν το ξέσπασμα της κρίσης αλλά λόγω της ύφεσης και παρά το πρόγραμμα δημοσιονομικής πολιτικής, κινείται σε υψηλά επίπεδα.
Έχει τεθεί ως στόχος για να καταστεί βιώσιμο το χρέος το 2020 να μην ξεπερνάει το 120% του ΑΕΠ.
Για την επίτευξη αυτού του στόχου, προωθείται ένα σύνθετο μείγμα πολιτικής, που επιδιώκει υψηλούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, επαρκή έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις και τοκοχρεολύσια που εξυπηρετούνται από το πρωτογενές πλεόνασμα.
Ο στόχος αυτός κρίνεται από πολλούς ως ανέφικτος. Και μάλιστα προτείνουν την μονομερή διαγραφή του χρέους, ως τρόπο αντιμετώπισής του.
Το τι σημαίνει αυτό το έχω αναλύσει ήδη.
Σημαίνει δραματική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του λαού.

Το αν η επιτάχυνση της διαδικασίας ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε επίπεδο δημοσιονομικό και τραπεζικό, θα συμβάλει θετικά στην προσπάθεια επίτευξης της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, προϋποθέτει ότι θα είμαστε μέλη αυτής της διαδικασίας.

Για το λόγο αυτό, η Κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να τηρήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στους εταίρους μας και να υλοποιήσει τους στόχους, που προβλέπει το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Η Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης, με τη στήριξη των τριών κομμάτων, δίνει ένα δύσκολο αγώνα για να αποκαταστήσει την αξιοπιστία μας, που αποτελεί και το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό όπλο.
Δρομολογούνται πολύ σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον όχι μόνο του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος αλλά και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η εβδομάδα ξεκινάει με μια σημαντική συνεδρίαση, το Eurogroup της Δευτέρας.Σε αυτή την εκπροσώπηση της χώρας δεν θα είμαι μόνος. Θα φέρω μαζί μου την εκπλήρωση των δεσμεύσεων της χώρας, τα πολύ δύσκολα μέτρα, που ψήφισε την Τετάρτη η ελληνική Βουλή.

Και με την θετική σας ψήφο απόψε, θα έχω μαζί μου και τον πιο σημαντικό νόμο για το 2013, τον προϋπολογισμό του Κράτους.
Αυτή η εθνική προσπάθεια αναγνωρίζεται από όλους, ο επικεφαλής του Eurogroup έδωσε προχθές τα εύσημα στη χώρα μας για τις αποφάσεις που λάβαμε.
Πλέον δεν μπορεί κανείς να λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
Τις τηρήσαμε και με το παραπάνω.
Στην οικονομία, οι διάφορες φήμες μπορούν να επηρεάσουν θετικά ή αρνητικά τις προσδοκίες, άλλοτε με λιγότερο κόστος και άλλοτε με πολύ μεγάλο.
Θα ήθελα να ζητήσω από όλα τα κόμματα από όλους όσους τοποθετούνται με δημόσιες δηλώσεις να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και αίσθημα ευθύνης.

Από τη θέση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών, με συνείδηση των λόγων μου απέναντι σε όλους τους πολίτες, που μας ακούν αυτή τη στιγμή, θα ήθελα να διαβεβαιώσω, με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο, ότι η δόση θα εκταμιευτεί άμεσα και το πρόγραμμα οικονομικής στήριξης της χώρας θα συνεχιστεί με τους καλύτερους δυνατούς όρους, που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της εθνικής μας οικονομίας.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Σας ευχαριστώ για την στήριξη και την εμπιστοσύνη σας και σας καλώ να εγκρίνετε τον Προϋπολογισμό του Έτους 2013.