Περί ρεαλισμού: Οι Γερμανοί Πράσινοι, νέοι πολιτικοί διεκδικητές του κέντρου

Οι "πράσινοι" αναστατώνουν την γερμανική πολιτική σκηνή 

Γιούργκεν Τρίτιν και Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρτ: οι επικεφαλής 

της Χάριετ Τόρι από την Wall Street Journal*

(μτφ /παρουσίαση Προοδευτική Πολιτική)

Ενόψει των επόμενων ομοσπονδιακών εκλογών της Γερμανίας, το άλλοτε ακραίο οικολογικό κόμμα των «Πράσινων» στρέφεται κι άλλο προς το κέντρο, σε μια κίνηση που θα μπορούσε να διευκολύνει τους συντηρητικούς της  'Ανγκελα Μέρκελ (Angela Merkel) να παραμείνουν στην εξουσία και πέραν του 2013. Η προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας των χριστιανοδημοκρατών της κ. Μέρκελ με τους «πράσινους», αν και παραμένει ακόμα μακρινό ενδεχόμενο, εμφανίστηκε έξαφνα όταν οι «πράσινοι» εξέλεξαν μια συντηρητική ως επικεφαλής των ψηφοδελτίων τους.

Η καταγόμενη από την Ανατολική Γερμανία 46χρονη Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρτ (Katrin Göring-Eckardt), που είναι η προκαθήμενη της συνόδου της λουθηρανής εκκλησίας, ήταν η απροσδόκητη νικήτρια της εσωκομματικής ψηφοφορίας, επικρατώντας επί των προβεβλημένων αριστεριζόντων ανθυποψηφίων της, συμπεριλαμβανομένης της ηγέτιδος του κόμματος Κλαούντια Ροτ (Claudia Roth). 

Η κ. Γκέρινγκ-Έκαρντ θα πλαισιώνεται στην κορυφή των «πράσινων» ψηφοδελτίων από τον Γιούργκεν Τρίτιν (Jürgen Trittin), άλλοτε υπουργό περιβάλλοντος και εκπρόσωπο της μετριοπαθούς αριστερής πτέρυγας του κόμματος.

Αν θέλει να συνεχίσει να κυβερνάει και μετά τις επόμενες εκλογές, η κ. Μέρκελ χρειάζεται επειγόντως έναν νέο αξιόπιστο εταίρο, μιας που το φιλικό προς την επιχειρηματικότητα «κόμμα ελευθέρων δημοκρατών» (FDP), ο σημερινός ελάσσων κυβερνητικός εταίρος, είναι τόσο εξασθενημένο που πιθανόν να μην κατορθώσει καν να συγκεντρώσει τις απαραίτητες ψήφους για να εκπροσωπηθεί στο κοινοβούλιο. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που το FDPανακάμψει, οι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως μετά τις επόμενες εκλογές ο σημερινός κυβερνητικός συνασπισμός των χριστιανοδημοκρατών με το αδερφό βαυαρικό κόμμα της «χριστιανικής κοινωνικής ένωσης» (CSU) και το FDP δεν θα διαθέτουν επαρκή κοινοβουλευτική δύναμη ώστε να παραμείνουν στην εξουσία.

Η νεότητα της κ. Γκέρινγκ Έκαρντ και το υψηλό αξίωμα που κατέχει στην γερμανική προτεσταντική εκκλησία την καθιστούν ιδιαιτέρως δημοφιλή -ιδίως στους αναποφάσιστους ψηφοφόρους- και άρα πιθανή επιλογή για πολλούς απογοητευμένους χριστιανοδημοκράτες. Θεωρείται λιγότερο ιδεοληπτική από τα περισσότερα στελέχη των «πράσινων», ενώ η επιλογή της θεωρείται πως σημαίνει πως οι «πράσινοι» συλλογικά επέλεξαν την εξουσία έναντι της ιδεολογικής καθαρότητας.

Οι «πράσινοι» κινούνται προς το κέντρο εδώ και αρκετό καιρό, αλλά η τάση αυτή επιταχύνθηκε την τελευταία διετία, και χάρισε στο κόμμα ορισμένες σημαντικές νίκες. Το 2011 οι «πράσινοι» για πρώτη φορά εξελέγησαν πρώτο κόμμα σε ένα γερμανικό κρατίδιο, επικρατώντας των χριστιανοδημοκρατών στο συντηρητικό προπύργιο της ...
Βάδης-Βυρτεμβέργης, την έδρα της «Μερσέντες-Μπενζ» όπου η CDU κυβερνούσε επί 58 χρόνια.

Ο Βίνφριντ Κρέτσμαν (Winfried Kretschmann) ένας «πράσινος» με ασημένια κόμη και βαριά νότια προφορά, έγινε ο πρώτος «πράσινος» πρωθυπουργός γερμανικού κρατιδίου και συγκυβερνά με τους αριστερίζοντες σοσιαλδημοκράτες στην θέση του ελάσσονος κυβερνητικού εταίρου.
Πριν ένα μήνα οι «πράσινοι» κατήγαγαν άλλη μια σημαντική πολιτική νίκη, όταν ο Φριτς Κουν (Fritz Kuhn), άλλος ένας κεντρώος «πράσινος», παλαίμαχος των εσωκομματικών ιδεολογικών αντιπαραθέσεων, εξελέγη δήμαρχος της Στουτγάρδης, μιας πόλης σχεδόν 600,000 κατοίκων. Οι «πράσινοι» διαθέτουν ήδη αρκετούς δημάρχους, αλλά η Στουτγάρδη ήταν πρώτη γερμανική πρωτεύουσα κρατιδίου στην οποία οι «πράσινοι» κέρδισαν τις δημοτικές εκλογές.

Η νίκη της κ. Γκέριννκ-Έκαρτ αιφνιδίασε τους σοσιαλδημοκράτες, που ανησυχούν ολοένα και περισσότερο από την ανάδυση των «πράσινων» ως νέου πολιτικού διεκδικητή του κέντρου. Μόνη ελπίδα των σοσιαλδημοκρατών να εκθρονίσουν την κ. Μέρκελ είναι να σχηματίσουν κυβερνητική πλειοψηφία με τους «πράσινους», σε μια επανάληψη της λεγόμενης κοκκινοπράσινης συμμαχίας που κυβέρνησε την Γερμανία από το 1998 ως το 2005, όταν οι σοσιαλδημοκράτες αναγκάστηκαν να συμμετάσχουν ως έλασσον εταίρος σε έναν «μεγάλο συνασπισμό» με τους συντηρητικούς της κ. Μέρκελ.

Αλλά οι ίδιες δημοσκοπήσεις που δείχνουν πόσο δύσκολο θα είναι σήμερα να επαναλάβει η κ.Μέρκελ τον κυβερνητικό της συνεταιρισμό με το FDP δείχνουν επίσης πως ίσως να μην υπάρχουν αρκετές ψήφοι για να υπάρξει κοκκινοπράσινη κυβέρνηση. Αυτός είναι ο λόγος που οι «πράσινοι» αφήνουν κι άλλα ενδεχόμενα ανοικτά. Οι ηγέτες του κόμματος συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν πως προτιμούν τους σοσιαλδημοκράτες ως κυβερνητικό εταίρο, αλλά θα λάβουν τις τελικές τους αποφάσεις μετά τις εκλογές.

«Οι ψηφοφόροι θέλουν σαφήνεια, όχι διπλά παιχνίδια» παραπονέθηκε σε μια συνέντευξή του στην φιλελεύθερη ημερήσια εφημερίδα «σιντόιτσε τσάιτουνγκ» ο πρόεδρος των σοσιαλδημοκρατών Σίγκμαρ Γκάμπριελ (Sigmar Gabriel). Το 2013 το κόμμα του έχει επιλέξει να σχηματίσει κυβέρνηση με τους «πράσινους» αντί για τους χριστιανοδημοκράτες και τους βαυαρούς εταίρους τους, διαβεβαίωσε ο κ. Γκάμπριελ. «Τώρα, είναι η σειρά των "πράσινων" νααποφασίσουν».

Η κ. Γκέρινγκ-Έκαρντ επιμένει πως η εκλογή της δεν σημαίνει πως οι «πράσινοι» εγκαταλείπουν τον από μακρού πολιτικό τους στόχο να εκθρονίσουν την κ. Μέρκελ και να συγκυβερνήσουν με τους σοσιαλδημοκράτες. Αλλά παράλληλα υπογραμμίζει την πολιτική ανεξαρτησία των «πράσινων» από τους σοσιαλδημοκράτες. «Στις επόμενες εκλογές θα συμμετάσχουμε ως ανεξάρτητοι "πράσινοι"» δήλωσε στην γερμανική τοπική εφημερίδα «Σααρμπρίκερ τσάιτουνγκ» και θύμισε πως ο Πέερ Στάινμπρουκ (Peer Steinbrück) είναι υποψήφιος καγκελάριος των σοσιαλδημοκρατών κι όχι του κόμματός της.

Πάντως, ακόμα κι αν μετά τις εκλογές τα μαθηματικά τη «βγαίνουν», δεν είναι καθόλου βέβαιο πως η Μέρκελ θα ριψοκινδυνεύσει τη σύναψη κυβέρνησης με τους «πράσινους». Οι χριστιανοδημοκράτες και οι «πράσινοι» εξακολουθούν να έχουν πολύ διαφορετικές απόψεις σε πάμπολλα ζητήματα. Όσον αφορά π.χ την καταπολέμηση της κρίσης του ευρώ, οι «πράσινοι» τίθενται υπέρ των ευρωομολόγων και της κοινής διαχείρισης των δημοσίων χρεών των κρατών-μελών της ευρωζώνης ιδέες στις οποίες η Μέρκελ αντιτίθεται σθεναρά. Οι «πράσινοι» επίσης υποστηρίζουν την επιβολή ειδικού φόρου στους εκατομμυριούχους, μια ιδέα που «απλά δεν είναι συμβατή» με τους χριστιανοδημοκράτες, σύμφωνα με τον Γκέρο Νεουγκεμπάουερ (GeroNeugebauer), πολιτικό επιστήμονα στο ελεύθερο πανεπιστήμιου του Βερολίνου.

Οι προηγούμενες απόπειρες χριστιανοδημοκρατών και «πράσινων» να συγκυβερνήσουν σε μικρά γερμανικά κρατίδια σαν το Αμβούργο και το Σάαρλαντ δεν στέφθηκαν από επιτυχία, πράγμα που είναι ένας ακόμα δυσάρεστος οιωνός για την συνεργασία τους στο -πολύ απαιτητικότερο- ομοσπονδιακό επίπεδο. Παρ' όλα αυτά, ακόμα και ο κ. Νεουγκεμπάουερ συμφωνεί πως αν αποδειχθεί πως δεν έχει απομείνει άλλη δυνατότητα στην κ. Μέρκελ να παραμείνει στην εξουσία, θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως η καγκελάριος δεν θα διστάσει να επιχειρήσει την συγκυβέρνηση με τους «πράσινους».

*από την ppol.gr