Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Μετά τις συλλήψεις, τι;

Η Δικαιοσύνη που αργεί ή απεργεί, καταστρέφει την οικονομία και κάθε σχεδιασμό επανεκκίνησης

Περιμένοντας την δίκη στην ουρά του ΟΑΕΔ...
Μετά την σύλληψη (πέρυσι το Πάσχα) Τζοχατζόπουλου, ήρθε και η ώρα του Λαυρεντιάδη (από τους vip της πολιτικοοικονομικής σκηνής). Ανάμεσα στις δυο συλλήψεις πολλές άλλες λιγότερο γνωστών επιχειρηματιών και σπάνια πολιτικών.
Πίσω όμως από τα πρωτοσέλιδα, υπάρχει μια ζοφερή πραγματικότητα, με την οποία δεν ασχολείται κανείς από το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο. Οι χιλιάδες εργαζόμενοι και οι εκατοντάδες επιχειρήσεις που χάνουν τη δουλειά τους και κλείνουν, εξ αιτίας του μακροχρόνιου παγώματος των οικονομικών συναλλαγών των επιχειρήσεων που βρίσκονται εμπλεκόμενες με τους συλληφθέντες. Επιταγές απλήρωτες, εργοτάξια κλειστά μέχρι νεωτέρας, εργαζόμενοι στον δρόμο, απλήρωτες επιχειρήσεις από υπηρεσίες που έχουν εκτελέσει, φόροι χαμένοι, βιοτεχνίες και άλλοι προμηθευτές σε απελπισία. 
Σωστά η Δικαιοσύνη ελέγχει τους υπόπτους και τις εταιρείες τους. Οι εργαζόμενοι και η αγορά όμως τι φταίνε; Η Arcon Constructions πχ από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κατασκευαστικό τομέα με δραστηριότητα και στο εξωτερικό, από την σύλληψη μαζί με τον Τζοχατζόπουλο πέρυσι του διευθύνοντος συμβούλου της, έχει βγει εκτός λειτουργίας και μαζί της χιλιάδες εργαζόμενοι που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με αυτήν. Τιμολογήσεις εκτελεσμένων έργων έχουν αναβληθεί επ΄ αόριστον αφού δεν υπάρχει δυνατότητα να πληρωθούν τα τιμολόγια και να καταβληθεί ο αναλογών φόρος. Οι εργαζόμενοι έχουν απολυθεί, τα εργοτάξια έχουν κλείσει και όλοι αναμένουν την δικαστική εξέλιξη. Το ίδιο προφανώς θα συμβεί και τώρα με τις δεκάδες εταιρείες που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τον Λαυρεντιάδη. Και τον βαρύνοντα ρόλο που αυτές παίζουν στο φάσμα της οικονομίας μας. 
Κι όλα αυτά γιατί δεν υπάρχει πρόνοια, οι επιχειρήσεις αυτές να συνεχίσουν να λειτουργούν εποπτευόμενες και ελεγχόμενες, έως ότου τελεσιδικήσει απέναντι στα στελέχη τους η Δικαιοσύνη.
Είναι αλήθεια ότι μέγα μέρος της ιδιωτικής οικονομίας στην χώρα μας υπήρξε κρατικοδίαιτη. Είναι  επίσης αλήθεια ότι οι πολιτικοί μας είναι αξεδιάλυτα και μακροχρόνια εμπλεκόμενοι με τα σχετικά σκάνδαλα και την υπερχρέωση του κράτους είτε για την συντήρηση του πελατειακού Δημοσίου είτε για την συντήρηση των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών σε βάρος πάντα του κοινωνικού συνόλου. 
Και τώρα; 
Που επιχειρείται έστω με το στανιό των δανεικών της τρόικας η μετάβαση σε μια ελεύθερη και ανοιχτή οικονομία με ένα κράτος υπηρέτη και όχι παράσιτο, πάλι θα την πληρώσει το κοινωνικό σύνολο; Επειδή κάτι τέτοιο υπονομεύεται από μια συντεχνία κουφή στα προβλήματα του λαού και ένα κράτος χωρίς σχέδιο και πρόνοιες μετάβασης;
Με τέτοιες πολιτικές νεκρώνει η οικονομία. Η σύλληψη (και σωστά) ενός επιχειρηματία, μπορεί να ικανοποιεί τα πρωτοσέλιδα και τις κόντρες των πολιτικών αλλά ανοίγει ένα τεράστιο ζήτημα διακοπής οικονομικών δραστηριοτήτων τεράστιου βάρους για την μικρή μας πραγματική οικονομία. Κι ένα επίσης τεράστιο ζήτημα ανεργίας και λουκέτων σε συνεργαζόμενες εταιρείες κάθε τύπου, κλείσιμο εργοστασίων και εργοταξίων και απολύσεις εργαζομένων - έως και προγραμματισμένων δωρεών σε κοινωφελή ιδρύματα...
Ας ελπίσουμε, άνθρωποι σαν τον υπουργό οικονομικών και άλλα στελέχη της κυβέρνησης που δεν έχουν πίσω τους ένα κόμμα να φροντίσουν, να κινήσουν διαδικασίες αντιμετώπισης ενός παγώματος της οικονομίας που εκτυλίσσεται με δραματικές συνέπειες για όλους μας, πίσω όμως από τα φώτα της δημοσιότητας. 
Όπως επίσης, η Δικαιοσύνη να λειτουργήσει επιτέλους με την ταχύτητα που απαιτούν οι καιροί (και όχι το πολιτικό σύστημα) σταματώντας με τις παραλείψεις και την αργοπορία της (και τις συντεχνιακές απεργίες των λειτοργνών της) να καταστρέφει την οικονομία και τις ελπίδες για ανάκαμψη.

ΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU