Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Μυθολογίες του ΣΥΡΙΖΑ και πραγματικότητα (1)

του Χρήστου Παπανίκου
Χαμένος στη μετάφραση

της Μιράντας Ξαφά*
Δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο τι απεκόμισε ο κ. Τσίπρας από το πρόσφατο ταξίδι του στη Νότια Αμερική, αν απεκόμισε κάτι. 
Το μήνυμα του πρώην προέδρου της Βραζιλίας κ. Λούλα προς τον κ. Τσίπρα ήταν η ανάγκη αναζήτησης λύσεων στην κρίση, λύσεων προσανατολισμένων στην οικονομική ανάπτυξη, το εμπόριο, τις επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας. 
Μετάφραση Τσίπρα: "Στο πρόσωπο του προέδρου Λούλα βρήκαμε έναν ισχυρό σύμμαχο στην προσπάθεια του ελληνικού λαού να ξεπεράσει την κρίση, να αντέξει και να νικήσει τις βάρβαρες νεοφιλελεύθερες πολιτικές". 
Πρόκειται είτε για αυτάρεσκη ημιμάθεια είτε για Οργουελιανή «newspeak» που στρεβλώνει την πραγματικότητα για να χειραγωγήσει τη σκέψη. 
Αυτές τις "βάρβαρες νεοφιλελεύθερες πολιτικές" ασπάστηκε η κυβέρνηση Λούλα για να βγει η Βραζιλία από την κρίση και να γίνει η έκτη σε μέγεθος οικονομία του κόσμου. Τις ασπάστηκε μάλιστα σε τέτοιο βαθμό ώστε το πρόγραμμα σταθεροποίησης της Βραζιλίας επί προεδρίας Λούλα περιελήφθη σε βιβλίο με τίτλο «Επιτυχίες του ΔΝΤ» («Successes of the IMF», Brau & McDonald, ed., 2009).
Το πρόγραμμα συμφωνήθηκε τον Αύγουστο του 2002 και εγκρίθηκε από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ ένα μήνα πριν από τη νίκη του Λούλα στις εκλογές του Οκτωβρίου. 

Η προοπτική νίκης του Λούλα -πρώην συνδικαλιστή με ακραίες απόψεις- και η ταυτόχρονη χρεοκοπία της γειτονικής Αργεντινής είχαν εκτινάξει το spread των βραζιλιάνικων ομολόγων στις 2.500 μονάδες βάσης, ενώ το νόμισμα βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση. Για να κατευνάσει τις αγορές, ο Λούλα συνυπέγραψε με τον πρόεδρο Καρντόζο ένα Μνημόνιο με στόχο να στείλει ηχηρό μήνυμα ότι η οικονομική πολιτική θα παρέμενε προσανατολισμένη στη σταθερότητα και μετά τις εκλογές. 
Το πρόγραμμα σταθεροποίησης τηρήθηκε παραδειγματικά και το spread μειώθηκε στις 500 μονάδες βάσης μέσα σε λίγους μήνες. Εν συνεχεία συμφωνήθηκε και νέο πρόγραμμα, παρά το γεγονός ότι η Βραζιλία είχε επανακτήσει πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές και δεν χρειαζόταν έκτακτη χρηματοδότηση. Η εφαρμογή του προγράμματος επέτρεψε στη χώρα να αποπληρώσει το σύνολο του χρέους της προς το ΔΝΤ τον Δεκέμβριο του 2005 και εξασφάλισε την επανεκλογή του Λούλα τον Οκτώβριο του 2006.
Αν ο στόχος του ταξιδιού ήταν να αποκομίσει μαθήματα διακυβέρνησης, η επίσκεψη του κ. Τσίπρα στην Αργεντινή μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί
Δώδεκα χρόνια μετά τη χρεοκοπία της χώρας, τα ομόλογα της Αργεντινής κατατάσσονται στο ίδιο επίπεδο με αυτά της Ελλάδος, δηλ. στην κατηγορία «σκουπίδια» (Β-), παρά τις τιμές-ρεκόρ των εξαγωγών σόγιας στις διεθνείς αγορές. 
Οι εθνικοποιήσεις και τα δημοσιονομικά ελλείμματα που χρηματοδοτούνται με πληθωριστικό χρήμα έχουν αποθαρρύνει τις επενδύσεις. 
Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν μονοψήφιο πληθωρισμό ώστε να μην αντιληφθούν οι πολίτες τη μείωση της αγοραστικής αξίας των εισοδημάτων τους, ενώ οι μετρήσεις από ανεξάρτητους αναλυτές ανεβάζουν τον πληθωρισμό στο 25%. Το ΔΝΤ έχει σηκώσει κίτρινη σημαία θέτοντας την κυβέρνηση προ των ευθυνών της για τη δημοσιοποίηση στοιχείων που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

Αν ο κ. Τσίπρας ήθελε να πάρει μαθήματα διακυβέρνησης, θα έπρεπε να είχε επισκεφθεί τη γειτονική ...Χιλή
Αντίθετα με την Αργεντινή που επιδόθηκε στον λαϊκισμό και την προσωπολατρία, η Χιλή έκτισε θεσμούς που θωράκισαν την οικονομία. Παρά την παγκόσμια κρίση, πέτυχε ρυθμό ανάπτυξης 4,5% κατά μέσο όρο με χαμηλό πληθωρισμό την περασμένη δεκαετία. 
Με το χρέος της χώρας να ανέρχεται στο 11,2% του ΑΕΠ, δεν είναι παράδοξο ότι η Χιλή έχει υψηλότερη πιστοληπτική ικανότητα (ΑΑ-) απ’ ό, τι πέτυχε ποτέ η Ελλάδα ακόμη και στη χρυσή εποχή της ταχύρρυθμης ανάπτυξης και ένταξης στην Ευρωζώνη. 
Η εμπειρία της Χιλής δείχνει ότι δεν υπάρχει μαγική φόρμουλα, αυτό που χρειάζεται είναι η συνεπής εφαρμογή αξιόπιστης οικονομικής πολιτικής διαχρονικά.
Στο βιβλίο τους «Why Nations Fail», οι οικονομολόγοι Ασεμόγλου και Ρόμπινσον συμπεραίνουν ότι η ποιότητα των πολιτικών θεσμών είναι ο καθοριστικός παράγοντας των οικονομικών επιδόσεων κάθε χώρας. 
Χώρες όπου επικρατεί η ισχύς του νόμου και ο υγιής ανταγωνισμός έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να πλουτίσουν από χώρες με αδύναμους θεσμούς, ακόμη και αν δεν διαθέτουν άφθονους φυσικούς πόρους. 
Οι αδύναμοι θεσμοί (πελατειακές σχέσεις, ασυλία υπουργών, έλλειψη αξιολόγησης και λογοδοσίας στο Δημόσιο, κ. λπ.) αναιρούν την έννοια του κράτους δικαίου και αποθαρρύνουν την ανάπτυξη. 

Η σημερινή οικονομική κρίση απορρέει από την πελατειακή διαχείριση του κράτους που έκλεινε τα μάτια στις παρανομίες κάθε είδους, ενώ μοίραζε απλόχερα τα δανεικά. 
Η κρίση ανέδειξε την παθογένεια πολιτικού συστήματος, της κρατικής μηχανής και του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού που έχει διώξει μεγάλες εταιρείες από την Ελλάδα και έχει αφήσει χιλιάδες εργαζόμενους άνεργους.
Αντί να ακολουθήσει τη συμβουλή του κ. Λούλα, ο κ. Τσίπρας συνεχίζει τη στείρα αντιπολίτευση χωρίς καμία εποικοδομητική πρόταση. 
Αντί να έρθει σε εθνική συνεννόηση για έξοδο από την κρίση, επιδίδεται σε κούφιες κοκορομαχίες στη Βουλή με στόχο τη συσπείρωση των οπαδών του για να κατακτήσει την εξουσία. 
Η συγκρουσιακή αντίληψη της πολιτικής που ασπάζεται δεν αφήνει περιθώρια για συμβιβασμούς και συναίνεση. 
Έτσι η ριζοσπαστική Αριστερά αποσυνδέεται οριστικά από κάθε έννοια μεταρρύθμισης και εκσυγχρονισμού και ταυτίζεται με τις αντιδραστικές συντεχνίες που επιθυμούν την αδράνεια και τη διατήρηση των κεκτημένων. 
Οχυρωμένοι πίσω από τα συντεχνιακά τους συμφέροντα, οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ αντιτίθενται στις ιδιωτικοποιήσεις και στις ξένες επενδύσεις με στόχο να μην αλλάξει τίποτε. 
Αλλά η ανάπτυξη δεν θα έρθει με περισσότερα δανεικά, θα έρθει με ιδιωτικές επενδύσεις. 
Αντί να καταδικάσει απερίφραστα τη βία και την ανομία, ο ΣΥΡΙΖΑ βαφτίζει την αναρχία «άμεση δημοκρατία», τη Βίλα Αμαλία «πολιτιστικό κέντρο», και την εφαρμογή του νόμου για το άσυλο «αστυνομική αυθαιρεσία».

Την ώρα που πολλές χώρες της Ε. Ε. παίρνουν σκληρά μέτρα λιτότητας, υπάρχει διχογνωμία αν σε περίοδο κρίσης έχει προτεραιότητα η δημοσιονομική εξυγίανση ή η ανάπτυξη. Για την Ελλάδα αυτό είναι ψευτοδίλημμα. 
Δεν υπάρχει χώρα στην Ε. Ε., ακόμα και μεταξύ των πρώην κομμουνιστικών χωρών, με τόσες προβληματικές δημόσιες επιχειρήσεις, τόσο χαώδες συνταξιοδοτικό, τόσο παράλυτη δημόσια διοίκηση, τόσο ανύπαρκτη παραγωγική βάση
Η σημερινή κυβέρνηση ευτυχώς αντιλαμβάνεται ότι για την Ελλάδα δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν που χαράζει το Μνημόνιο. Καλό θα ήταν να το αντιληφθεί και η αντιπολίτευση.


* Η κ. Μιράντα Ξαφά είναι σύμβουλος επενδύσεων E. F. Consulting και πρώην στέλεχος ΔΝΤ

17 σχόλια:


  1. George J. Prokopakis Η μόνη ανακρίβεια είναι η αναφορά στον Λούλα ως "συνδικαλιστή με ακραίες απόψεις". Ο Λούλα, ιδρυτικό μέλος του κόμματος Εργασίας το 82, ήταν μεν συνδικαλιστής ποτέ όμως δεν χαρακτηριζόταν από ακραίες απόψεις. Ήταν (και είναι) ηγέτης μιας από τις 33 (αν δεν κάνω λάθος) συνιστώσες του κόμματος (κοντινότερη μετάφραση του ονόματός της "Συναίνεση"), η οποία χαρακτηρίζεται left liberal. Οι συνιστώσες είναι από Χριστιανοί-Δημοκράτες μέχρι Μαοϊκοί!

    Η συναίνεση ήταν πάντα απαραίτητη στην στρατηγική του, λόγω και του πολιτικού συστήματος της χώρας. Το κυβερνητικό κόμμα έχει λιγότερο από 20% και τη διοίκηση λίγων μόνο "πολιτειών". Τα "θεσμικά αντίβαρα" οδήγησαν σε λειτουργικές λύσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μάλιστα... Η αριστερή στουρθοκάμηλος και καλά left liberal αναδημοσιεύει άρθρο της ταλιμπανικής νοοτροπίας δογματικής νεοφιλελεύθερης Ξαφά (δεν είναι κακό να είναι νεοφιλελεύθερη αν δεν ήταν τόσο δογματική) η οποία προπαγανδίζει τις αρετές του Χιλιανού υποδείγματος
    Άντε και καλή τεϊοποσία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φυσικά δεν μας ενδιαφέρει τι λέει η Ξαφά κι αν έτσι είναι όντως, αλλά ποιος το λέει... Φυσικά αποκλείονται όσοι έχουμε χαρακτηρίσει ως νεοφιλελεύθερους, οππορτουνιστές, προθύμους, μνημονιακούς, προδότες κλπ κλπ Ποιοι μένουν; Οι "δικοί" μας! Έ δεν τα λέτε μεταξύ σας ρε φίλε να μην χάνουμε - και να μην χάνετε κι εσείς οι ανώνυμοι - και τον χρόνο μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα το τι λέει είναι το πρόβλημα! "Ζήτω η Χιλή!". Και δεν είναι μόνο αυτά, είναι και το τι έχει πει σε όλη τη διαδρομή της. Αυτά δε συνάδουν νομίζω με το αριστερό πτηνό νομίζω.
      Τέλος πάντων η Αρ.Στ. παρουσιάζει ενδιαφέρουσες απόψεις -γι αυτό και τη διαβάζω- αλλά η λογική των προσήμων που προπαγανδίζει είναι σε τελική ανάλυση επικίνδυνη
      http://www.metarithmisi.gr/el/readAuthors.asp?authorID=54&page=1&textID=15199

      Διαγραφή
    2. Επίσης είναι τόσο, μα τόσο εύκολο να βαράει κανείς σα χταπόδι τον Τσίπρα. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι αρλουμπολογεί. Αλλά δε σημαίνει ότι επειδή λέει ένα αριστερό κόμμα αρλούμπες, στο όνομα του αριστερού φιλελευθερισμού, να παραθέτουμε ως ενδιαφέρον υπόδειγμα τη... Χιλή! Έλεος!

      Διαγραφή
    3. Πες μας λοιπόν για την Χιλή, να καταλάβουμε. Τα εισαγωγικά δράματα απελπισίας για το τι γράφουμε ή αναδημοσιεύουμε τι νόημα έχουν; Ακούμε λοιπόν...

      Διαγραφή
    4. Το άρθρο που παραπέμπεις, θα το υπερασπιστείς άραγε αν σου πω ότι δεν ξέρει τι λέει και μυρίζει πασοκίλα και δήθεν ταξικότητα, από την αρχή ως το τέλος; Φυσικά οι μεταρρυθμίσεις έχουν πρόσημο - προοδευτικό ή συντηρητικό. Τι κάνουμε όμως όταν οι αριστεροί είναι υπέρ των συντηρητικών πολιτικών (μην πειράζετε το κράτος ό,σο άχρηστο ή διεφθαρμένο κι αν είναι) και οι δεξιοί υπέρ των προοδευτικών; Ή δεν το βλέπεις γύρω σου; (και δεν εννοώ γενικά - κάποιοι από δω και κάποιοι από κει). Τι τα κάνεις τότε τα "πρόσημα"; Αυτά δεν λεηλάτησε το ΠΑΣΟΚ και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ; Κι όποιος θέλει αυτοορίζεται όπως θέλει και βάζει και την κονκάρδα πχ "αριστερός";

      Διαγραφή
    5. Χρησιμοποιείτε τα όπλα που κατηγορείτε: Βάζετε ταμπέλες. Εγώ τάχα μου βαφτίζω νεοφιλελεύθερο και προδότη όποιον δε μού αρέσει (ενώ δεν λέω σαφώς ότι με το τι λέει είναι το πρόβλημα), εσείς τραβάτε ένα "δεν ξέρει τι λέει, μου βρωμάει πασοκίλα" και καθαρίσατε

      Διαγραφή
    6. μπήκε ένα "δεν" που δεν έπρεπε εντός της παρένθεσης

      Διαγραφή
    7. Φοβερή στρεψιδικία: τι λέει λοιπόν που είναι λάθος; Για να λες "έλεος" θα είναι τόσα που δεν τα αντέχεις... Λοιπόν; Και η Χιλή;

      Διαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. H σημερινή Χιλή είναι δημιούργημά του! Άλλωστε φρόντισε να ήταν ισόβιος γερουσιαστής μέχρι να πεθάνει.
      Τέλος η φωτογραφία δεν είναι τυχαία. Φαντάζομαι δε ότι θα αντιληφθήκατε ποιος είναι ο συνομιλητής του.

      Διαγραφή
    2. Για την φωτογραφία: http://www.policynet.gr/component/content/article/1331-o-

      Διαγραφή
    3. Το έχω υπ' όψιν μου αυτό το άρθρο του κ. Χατζή και το περίμενα να αναδυθεί
      Ξέρω, ξέρω, προκαλεί αμηχανία το γεγονός που απαθανατίζει η φωτογραφία.

      Δυστυχώς η απάντηση είναι "και εσείς καταπιέζετε τους μαύρους" (δε λέτε τίποτα για Παπανδρέου/Γιαρουζέλσκι)
      Το γεγονός είναι:
      Οι Σικάγο μπόυς βρήκαν γόνιμο έδαφος σε δικτατορίες όπως κάθε σόσιαλ εντζινήρ. Και τιμώντας το δάσκαλό τους τον φώναξαν και για ένα καφέ και του κανόνισαν και ένα εθιμοτυπικό ραντεβουδάκι με τον πολιτικό τους προϊστάμενο.
      Και φυσικά έχουμε και σικάγο μπόυς στην... Κίνα. Γιατί όχι; Ανάπτυξη 8% έχουν και εκεί, βέβαια κανένας κομ ιλ φω φανατικός νεοφιλελεύθερος δεν τολμά να τους παρουσιάσει ως υπόδειγμα
      Τα παραδείγματα της Χιλής και της Κίνας δείχνουν τι σημαίνει "πρόσημο"

      Διαγραφή
  5. Μετά το θριαμβευτικό τετ-α-τετ με τον Wolfgang Schäuble και την γενναία διατυπωμένη απαίτηση επιστροφής του κατοχικού αναγκαστικού δανείου, τώρα που θα πάει ο Αλέξης στο Αμέρικα να ζητήσει από τον Ομπάμα να διατάξει τον λογιστικό έλεγχο της διάσημης Goldman Sachs,.

    Κι αν δεν τον βοηθάνε τα αγγλικά του, δε χάλασε κι ο κόσμος! Ας το πει στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, να του το γράψει ο ίδιος ως petition των ελληνοαμερικανικών.

    Διότι δεν μπορείς κυρία μου να είσαι σύμβουλος του Ελληνικού κράτους και να κερδοσκοπείς με τα ομόλογά του. Πώς θα γίνει, business ethics είναι αυτά!

    https://www.facebook.com/photo.php?fbid=531735813525595&set=a.503661076333069.79479738.503475829684927

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU