Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Θέλουμε να φτιάξουμε απ’ την αρχή μια χώρα μέλος της Ευρώπης;

Στον ευρύ και τολμηρό διάλογο ενός νέου Κεντρώου πολιτικού συνασπισμού δημιουργικών ανθρώπων, που θέλουν την Ελλάδα στην ΕΕ με το δικό της ειδικό βάρος, έχουν θέση πάρα πολλοί. 

New year resolutions!!

του Γρηγόρη Βαλλιανάτου*

Έχει βαρεθεί η ψυχή σας τα ίδια και τα ίδια στην τηλεόραση!
Έχετε ξετινάξει ό,τι γκατζετάκι του τεχνοχώρου σάς επιτρέπει η τσέπη ή η δουλειά σας σαν παράθυρο στον κόσμο το μακρινό και τον δίπλα σας.

Έχετε μπουχτίσει με τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα που προσποιούνται πως έκαναν μακροβούτι στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ και επέστρεψαν στην κοινωνία λευκά σαν το χιόνι.
Έχετε μουτζώσει μέχρι να πάθουν κράμπα οι φάλαγγες των δαχτύλων σας τις δημοσιογραφικές φάτσες που σοβάντιζαν τις πολιτικές, τις φάτσες, τις κορόνες, τα ψέματα και τις κωλοτούμπες, ή κάνουν πως δεν κατάλαβαν δεν είδαν και δεν άκουσαν, χρόνια και χρόνια, και προσπαθούν τώρα βάφοντας το μαλί να το παίξουν «Καλημέρα, τι χαρά!», στη νέα εποχή.

Παράλληλα έχετε χάσει τον ύπνο σας γιατί η δουλειά σας δεν υπάρχει πια, ή τα λεφτά που βγάζετε είναι τα μισά και λιγότερα από πέρσι και πρόπερσι ή δεν υπάρχουν καθόλου γιατί οι περισσότεροι είστε άνεργοι, γιατί αλλάξατε σπίτι και τώρα είστε σε μικρότερο, ή με τη μαμά, ή με φίλους και συγγενείς, ή στα συσσίτια των Δήμων και της Εκκλησίας, ή στις προσπάθειες αλληλεγγύης ρομαντικών συνανθρώπων μας.

Βλέπετε το κυβερνητικό σχήμα να διατηρεί τα σωληνάκια σας στην εντατική και απορείτε πού θα πάει όλο αυτό, σκεπτόμενοι πως κάποιοι εκεί έξω σας χαμογελούν συγκαταβατικά για κάποια αχνή πρόοδο που έχει κάνει η χώρα στα χαρτιά και στους αριθμούς, και καλά, ενώ η αντιπολίτευση προσπαθεί να σας πείσει πως η παλιά Ανατολική Γερμανία ήταν καλύτερη από τη Δυτική και πως η Βενεζουέλα είναι ιδανική σύγχρονη Δημοκρατία. 
Το σημερινό κυβερνητικό σχήμα έχει κατορθώσει να επιβιώσει και ίσως μόνο αυτό είναι ένα δείγμα πως μπορεί και να γλιτώσουμε μια τελική χρεοκοπία που για σας δεν φαντάζει πολύ διαφορετική απ’ αυτή που ζείτε τώρα παρόλο που όταν το λέτε αυτό σας βλέπουν με απορία και σας λένε πως δεν ξέρετε τι λέτε και μπορεί και να ’χουν δίκιο.
Έχετε εμπεδώσει πως δεν θα βρείτε καθόλου εύκολα δουλειά, πως πρέπει να σπάσετε το κεφάλι σας να βρείτε κάτι άλλο να κάνετε απ΄ ό,τι κάνατε τόσα χρόνια με την «ασφάλεια» του Δημοσίου, πως θα πρέπει να σκεφτείτε πολύ σοβαρά το μέλλον σας στο εξωτερικό σε χώρες που ακόμη λειτουργούν και παρέχουν σε μετανάστες δουλειά, σπίτι και συνθήκες να μεγαλώσετε παιδιά, καλύτερες απ’ τη χώρα σας μέσα στην κρίση.
Δεν σας αφορούν καθόλου οι ζυμώσεις στα κόμματα, και το μόνο που σκέφτεστε είναι τι σχήμα είναι αυτό που θα εξασφαλίσει ένα είδος κυβέρνησης που θα καταφέρει να ανοίξει δουλειές με κάποιον τρόπο.
Έχετε γίνει ειδικός στις μετρήσεις απώλειας εισοδημάτων σας, έχετε ξεχάσει τα ταξίδια, τις διακοπές, όπως κάποτε, δεν ψωνίζετε, βγαίνετε αραιά και πού και ...
πάτε σε άλλα φτηνότερα μαγαζιά ή μένετε με φίλους.
Έχετε μαλώσει και χάσει δεσμούς και φίλους που δεν ήταν φίλοι.
Έχετε γκώσει με «συζητήσεις» για την οικονομία και τα φορολογικά, έχετε χάσει τα αβγά και τα πασχάλια με τους νόμους που προκύπτουν κάθε τόσο και διαλύουν κάθε απόπειρα να προγραμματίσετε το δράμα σας και να οργανώσετε τη ζωή σας έτσι όπως κατάντησε.

Έχετε καταλάβει ακριβώς, όχι πως δεν ξέρατε, τι ρεμούλες παίζονταν γύρω σας, και έχετε βγάλει τα συμπεράσματά σας. Θέλετε πάλι να βρείτε μια χαραμάδα αισιοδοξίας, να ακούσετε δυο υπεύθυνους ανθρώπους να μοιράζονται μαζί σας νέες εμπειρίες από άλλες δουλειές πρωτότυπες και πρακτικές που εκείνοι τόλμησαν. 
Θέλετε να διαγράψετε τον εφιάλτη που ζείτε και να βάλετε πόδι σε μια νέα κατάσταση που θα μπορέσετε να διαμορφώσετε για να περάσετε την κρίση και να ονειρευτείτε το μετά, να αναπνεύσετε να ερωτευτείτε.
Πιθανώς να έχετε ψάξει να δείτε πώς ζουν οι άλλοι άνθρωποι σε άλλες χώρες κοντινές ή μακρινές, ανάλογα με το πού δοκίμασαν συγγενείς και φίλοι σας ή πόσο καλοί χρήστες των ηλεκτρονικών μέσων είστε οι ίδιοι ή οι κολλητοί σας.
Θέλετε να δείτε να γίνονται επενδύσεις από κάποιους ιδιώτες ξένους ή Έλληνες που θα πάρουν τα πάνω τους, και καταλαβαίνετε πως για να γίνει αυτό, οι άνθρωποι που θα επενδύσουν θα πρέπει να νιώσουν πως δεν θα χάσουν τα λεφτά τους σε μια χώρα που δεν υπάρχει καμιά σταθερή πολιτική που να τους εξασφαλίζει.

Έχετε καταλάβει τι παιχνίδια με τη δουλειά, την πελατεία και το κράτος παίζει ο εργοδότης σας και εύχεστε να υπάρξει ένας τρόπος όλα αυτά να γίνουν απλά σαφή και να έχουν διάρκεια για να ελπίσετε και πάλι.

Έχετε διαπιστώσει πως η Υγεία στη χώρα και το Εθνικό της Σύστημα, παρόλο που φρόντισε μυριάδες συμπολιτών σας και μη, είναι ακόμη ένα τέρας κακοδιαχείρισης, σπατάλης και αδιαφανούς διοίκησης, με ή χωρίς φακελάκια, που δεν είναι δυνατόν να συνεχίζει να λειτουργεί έτσι παρόλο που έχει πολλούς και καλούς γιατρούς που θα διαπρέψουν στο εξωτερικό με σωστή οργάνωση και διαφάνεια.
Έχετε καταλάβει απολύτως τι παίζεται στα Πανεπιστήμια και τα άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα και παρόλο που μουδιάζετε στη σκέψη πως μπορεί να μπλέξετε με τους μπαχαλάκηδες που έχουν κάνει τους χώρους σαν τα μούτρα τους, ντρέπεστε που φοιτάτε στα ιδρύματα αυτά.

Στραβώνετε που τα αγόρια με τα μαύρα και τα γυαλισμένα κεφάλια βαράνε και καθαρίζουν άγαρμπα με τους μετανάστες και άλλους «διαφορετικούς» μέχρι που μας κυνηγάνε και ξένες πρεσβείες για τουρίστες που περνούν για μετανάστες υπερδραστήριοι αστυνομικοί.
Δεν βλέπετε να γίνεται καμία ουσιαστική δουλειά για μια μεταναστευτική πολιτική.

Έχετε καταλάβει πως η χώρα δεν υπάρχει για κανένα διμερές ή διεθνές ζήτημα, όπως εκείνο της συνεργασίας με τους γείτονές της, γιατί φοβάται και δεν τολμά να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα και να τα βάλει κάτω για να τα βρει ή να τα σπάσει σε κάποιο Διεθνές Δικαστήριο σε θέματα που χρονίζουν και κοστίζουν. 
Θέματα που βρίσκονται σε αδιέξοδο για δεκαετίες χωρίς προοπτική, θέματα που υποχρεώνουν τη χώρα να πληρώνει πολύ ακριβό εξοπλιστικό πρόγραμμα υλικού που σαπίζει σε αποθήκες, αν παραδοθεί και δεν βρομάει ήδη .. με αναποτελεσματικούς στρατούς υποχρεωτικής θητείας που ούτε επαγγελματισμό ούτε επάρκεια εξασφαλίζουν.

Έχετε δει και ακούσει το τι γίνεται αλλού στις τοπικές κοινωνίες και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη μικρή και αποφασιστική αυτή κυβέρνηση για άλλα ευρωπαϊκά κράτη, το επίπεδο όπου σύγχρονες κοινωνίες καλλιεργούν και αναπτύσσουν πρωτοβουλίες φρέσκες και λογικές για την ικανοποίηση των αναγκών και της βούλησης των τοπικών κοινωνιών-κυττάρων του σύγχρονου δημοκρατικού κόσμου, ιδίως σε θέματα ανάπλασης περιβάλλοντος, δημοτικής εξυπηρέτησης, σχολείων, πολιτισμού, ανακύκλωσης, σχέσεων με άλλες πόλεις του κόσμου, τουρισμού, πολιτισμού και διασκέδασης.
Έχετε καταλάβει πόσο σημαντικό είναι αν κινητοποιηθούμε σε μια τεράστια προσπάθεια αλληλεγγύης για το διπλανό μας που χάνεται πριν έρθει η σειρά μας.
Έχετε πεθυμήσει τη σοβαρή δημόσια κουβέντα για τα μοντέλα ανάπτυξης από τόπους και χώρες όπου αυτά δουλεύουν ικανοποιητικά για τους εμπλεκόμενους, όπως για θέματα παιδείας, ατομικών δικαιωμάτων, εναλλακτικών τρόπων ζωής και εργασίας, σύγχρονης οικολογίας, φιλοσοφικών αναζητήσεων ζωής, επιστημονικής έρευνας, χρήσης ουσιών, πολιτισμένων θρησκευτικών διαλόγων, μειονοτικών θεμάτων, σύγχρονων ηθικών θεμάτων, όπως ευγονικής, δημιουργίας νέων μορφών ζωής, των ορίων επέμβασης στον ανθρώπινο οργανισμό και την εξέλιξή του, θέματα δημογραφικά, θέματα αναπηρίας, θέματα σχέσεων με άλλους πολιτισμούς και παραδόσεις που βρίσκονται πλέον δίπλα μας στις μεγάλες πόλεις αλλά και τις μικρές, με την παρουσία τόσων πολλών και διαφορετικών ανθρώπων που θα μείνουν εδώ γιατί αγαπούν και επενδύουν σ’ αυτό τον τόπο, αλλά και θέματα ελεύθερης έκφρασης και Τέχνης στις πάμπολλες σημερινές μορφές αυτοσχεδιασμού και κατασκευών.

Υπάρχει ένας ζωτικός χώρος που αρχίζει απο τη Νέα Δημοκρατία και τελειώνει στο Σύριζα, με πολλές στάσεις, που θα πρέπει να οργανωθεί αλλιώς. Υπάρχουν μυριάδες άνθρωποι εγκλωβισμένοι στα κόμματά τους, που όμως συμμερίζονται τα όσα περιγράφονται πιο πάνω. 
Άνθρωποι που είτε ταξίδεψαν σε άλλα μέρη είτε ταξίδεψαν με την πείρα και τις τούμπες της ζωής αλλά διατηρούν σώας τας φρένας τους και ελπίζουν ή θέλουν να αντιδράσουν θετικά. 
Η εφαρμογή του τελευταίου Μνημονίου δεν θα γίνει χωρίς αιματηρές θυσίες και χωρίς λυσσαλέα αντίσταση απ’ αυτούς που είτε δικαιολογημένα δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν είτε δεν καταλαβαίνουν πού πατούν και πού βρίσκονται στα 2013 σε μια μικρή χώρα της ΕΕ.
Πολίτες που θέλουν να ενημερώνονται ρεαλιστικά με την πρόοδο άλλων λαών και πολιτικών που πετυχαίνουν μια καλύτερη ζωή για τους όμοιούς τους στη δουλειά, τα γούστα και τα πιστεύω τους. 
Αυτός ο χώρος αναδημιουργείται. 
Σχήματα πάνε κι έρχονται. Είναι νωρίς να καταλήξουν προσπάθειες καλοπροαίρετων συμπολιτών μας να τα βρουν για το καλό τους και το καλό του τόπου, μαθαίνοντας απ’ τα λάθη τους. 
Φροντίστε να βρείτε αυτές τις χαραμάδες ζωής κι ελπίδας, γιατί ο χρόνος δεν σταμάτησε. Γιατί αυτοί που μας έφεραν μέχρι εδώ, είτε είναι σχήματα είτε πρόσωπα, δεν μπορούν να μας βγάλουν απο δώ. Παρά τις προσπάθειές τους έχουν πολλά βαρίδια και εξαρτήσεις απο το παρελθόν.
Στον ευρύ και τολμηρό διάλογο ενός νέου Κεντρώου πολιτικού συνασπισμού δημιουργικών ανθρώπων, που θέλουν την Ελλάδα στην ΕΕ με το δικό της ειδικό βάρος, έχουν θέση πάρα πολλοί. 

Αρκεί να συμφωνήσουμε ως βάση πως θέλουμε να φτιάξουμε απ’ την αρχή μια χώρα μέλος μιας ευρύτατης ένωσης κρατών, της Ευρώπης, με πολλές διαφορές αλλά με μια κοινή βούληση να σεβαστεί ο ένας τον άλλο, να μάθει ο ένας απ’ τον άλλο και μαζί να διαμορφώσουμε έναν πολιτικό χώρο που θα σταθεί και θα έχει ρόλο σ’ ένα κόσμο που ολοένα μεγαλώνει, με δυνάμεις οικονομικές που αναπτύσσονται και προσπαθούν να κατακτήσουν κομμάτια ενός κόσμου που έχει ήδη γίνει ένας και είναι τεράστιος και πολύ αμήχανος!!
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία, όπως υποσχέθηκε στο ανοιχτό συνέδριο της Δράσης, θα καταθέσει στο τέλος του μηνός μια πρόταση για τη λειτουργία ενός τέτοιου χώρου, αλλά και τις σχέσεις των διάφορων κομμάτων και ομάδων μεταξύ τους, σ’ ένα φρέσκο φορέα προγραμματικής συμφωνίας πολιτικών δυνάμεων που σήμερα είναι κατακερματισμένες, αλλά υπαρκτές και αισιόδοξες.

Καλή Χρονιά!



1 σχόλιο:

  1. Μαι! Πράγματι! Έχει βαρεθεί η ψυχή μας τα ίδια και τα ίδια στην τηλεόραση! Τα ίδια πάνω-κάτω που λέτε κι εσείς...

    Ναι! Έχω κι εγώ μουτζώσει μέχρι να πάθουν κράμπα οι φάλαγγες των δαχτύλων μου τις δημοσιογραφικές φάτσες που σοβάντιζαν τις πολιτικές, μαζί και την δική σας...

    Θέλουμε να φτιάξουμε απ’ την αρχή μια χώρα της προκοπής και δε χρειάζεται τώρα να αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια, σαν και του λόγου σας, αλλά να κοιτάξομε τα κύρια ζητήματα!

    Θυμίζω:

    Υπό την νομική μπαγκέτα του [παρα] συνταγματολόγου, του κ. Βενιζέλου, τον Απρίλιο του 2001, έγινε η αναθεώρηση του άρθρου 86 του Συντάγματος που "καθιερώνει την διαδικασία απόδοσης ποινικών ευθυνών σε όσους διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για εγκλήματα που διέπραξαν κατά την άσκηση των καθηκόντών τους και έπειτα, ψηφίσθηκε από την ίδια Βουλή και ο σχετικός νόμος. Μιλάμε για τον γνωστό νόμο περί της ποινικής ευθύνης Υπουργών."

    Το λέει και η γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Μπορεί να μη συμφωνώ σε τίποτε άλλο μαζί της αλλά σ’ αυτό που διαβάζω ότι είπε, συμφωνώ: «Η υπόθεση της «λίστας Λαγκάρντ» βγάζει ακόμα για μια φορά στην επιφάνεια την σαπίλα του πολιτικού συστήματος αλλά και την συνειδητή προσπάθεια να παραμένει σε ισχύ ο νόμος περί ευθύνης υπουργών».

    Και μετά ξεκινώ με τις φαντασιώσεις μου: Αν μαζεύονταν, λέει, ειρηνικά, 500 χιλιάδες άνθρωποι στο Σύνταγμα. Και να έμεναν εκεί σιωπηλοί ή συζητώντας χαμηλόφωνα σε παρέες χωρίς φωνές και φασαρίες. Να απαιτήσουν, λέει, την αυτοστιγμεί κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος και τη σύσταση Διεθνούς Επιτροπής Ελέγχου του Δημόσιου χρέους. Μαζί με τους Δανειστές, ειρηνικά. Γιατί όχι? Αλλά όχι να μιλάμε για εξοπλιστικά προγράμματα και περικοπές συντάξεων με τον υπάλληλο Τόμσεν!

    Και τότε, λέει, τότε θα ήταν διαφορετική η κατάσταση. Γιατί είχαμε καταλάβαμε, λέει, ότι δεν υπάρχουν αριστεροί και δεξιοί, υπάρχουν μόνο έντιμοι και κλέφτες. Όπως υπάρχουν με την ίδια έννοια και βλάκες και έξυπνοι, δεξιοί κι αριστεροί ανάκατα...

    Αλλά μόνο από εμάς εξαρτάται, τελικά, τι θα γίνει, όχι από τα κόμματα που συνιστούν το πολιτικό μας σύστημα κι αυτό μένει να αποδειχθεί, γιατί στο κάτω κάτω της γραφής, όπως λέγανε κι οι αρχαίοι μας: Ο σιωπών δοκεί συναινείν!

    Μήπως η πλειοψηφία συναινεί τρομοκρατημένη? Το δέος του σοκ ή το ξύγκι που ακόμα σε αρκετούς υπάρχει?!

    Και όμως πρέπει να γίνει σύντομα, όσο είναι καιρός, που να γίνει αναίμακτα γιατί η θεωρία των άκρων ξεκινάει να γίνεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU