Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Κρατισμός: Το νήμα που συνδέει όλες τις υποθέσεις διαφθοράς

του Χρήστου Παπανίκου
"Καταλαβαίνω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να προκαλέσει τριγμούς στο κυβερνητικό μπλοκ αλλά αν αυτό στηρίζεται σε τόσο σαθρούς πυλώνες τότε ας κάνει τα κουμάντα του και ας ψάξει τρόπο να επιβιώσει."


του Λεωνίδα Καστανά*
Αν αυτοί που ψήφιζαν μνημόνια και επέβαλαν σκληρά οριζόντια μέτρα ακόμα και στους πιο αδύναμους προστάτευαν ταυτόχρονα τους φοροδιαφεύγοντες πάμπλουτους συγγενείς, φίλους, αδελφούς και εαυτούς τότε το φάουλ είναι σκληρό και πρέπει να πληρώσουν. Ακόμα και με κόκκινη κάρτα.
Και δεν καταλαβαίνω γιατί ο Γιωργάκης ή ο Μπένι είναι υπεράνω πάσης υποψίας. Καταλαβαίνω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να προκαλέσει τριγμούς στο κυβερνητικό μπλοκ αλλά αν αυτό στηρίζεται σε τόσο σαθρούς πυλώνες τότε ας κάνει τα κουμάντα του και ας ψάξει τρόπο να επιβιώσει.
Γιατί όλες τις ιστορίες που έρχονται αυτές τις μέρες στην επιφάνεια τις διαπερνά ένα κοινό νήμα. Από το Βασιλάκο που εκπαιδεύτηκε στο «σχολείο» του 2004 μέχρι τους «μπάτσους που πουλάνε την ηρωίνη» και από τον Άκη μέχρι το κρυφτό με τη λίστα Λαγκάρντ ένα είναι το νήμα. Κρατισμός. 
Και ως νήμα αποτελείται από μικρότερα ινίδια που είναι, η κομματοκρατία, ο νεποτισμός, η αδιαφάνεια, η αναξιοκρατία, η διαπλοκή, η διαφθορά, η απληστία και ότι άλλο θέλετε από τα θανάσιμα αμαρτήματα που ταλανίζουν τις ανθρώπινες ψυχές. 
Όλον αυτόν το συρφετό το ζεσταίνει στον κόρφο του αυτό το κράτος. Σκληρό και απάνθρωπο για τους outsiders, απαλό και ανθρώπινο για τους insiders.
Αλλά κανείς δε βάζει μυαλό. Ακόμα και αυτοί που τώρα κάνουν τους εισαγγελείς μόλις έρθουν στην εξουσία τα ίδια και μάλλον χειρότερα θα κάνουν. 
Άνθρωποι που χρόνια σιτίζονται από το δημόσιο κορβανά που ζουν καλά με μοναδικό προσόν τους «βαθυστόχαστους» πολιτικούς τους λόγους τι να καταλάβουν από αξιολόγηση και αξιοκρατία; 
Το μόνο που καταλαβαίνουν είναι η λέξη "δικός μας". Αυτό είναι το password που ξεκλειδώνει όλα τα κρατικά συστήματα και οδηγεί με ασφάλεια στο εθνικό θησαυροφυλάκιο.

Γράφουμε αισιόδοξα πράγματα για το 2013. Καλούμε τους πολίτες να ασπαστούν ένα νέο πατριωτισμό. Να γυρίσουν την πλάτη στη διαίρεση και στο μίσος που τους λανσάρουν η ακροδεξιά και η ακροαριστερά. Να προσεγγίσουν τον πολλαπλασιασμό και τη συνεργασία για να βγούμε γρήγορα από την κρίση. 

Αλλά την ίδια στιγμή και ενώ η κυβέρνηση πασχίζει να δείξει ότι άνοιξαν οι φυλακές και για τους «θεματοφύλακες του έθνους», την ίδια στιγμή, η ίδια κυβέρνηση διορίζει τους τρικομματικούς της φίλους σε όλες τις θέσεις κλειδιά αναπαράγοντας και ενισχύοντας την κρατική παθολογία.
Το μόνο δικαιολογητικό που έχει είναι ότι σε τέτοιες δύσκολες εποχές είναι αδύνατο να είναι κανείς τόσο αφελής που να τα κάνει σκοπίμως μαντάρα ώστε να αποκομίσει παράνομα οφέλη. 
Μα και αυτοί που τώρα κατηγορούνται σε εποχή κρίσης έδρασαν. Τη λίστα τη λιβάνιζαν, ενώ έξω τα χαράτσια έπεφταν βροχή. Η δουλειά με τον ΕΟΤ φέτος στήθηκε. 
Ποιος μας λέει ότι ...
οι νέοι εκλεκτοί του κομματικού συστήματος είναι οι αδιάφθοροι, αφού το ίδιο σύστημα που επέλεξε τους απατεώνες, επιλέγει τώρα και αυτούς; 
Γιατί ακόμα και η επιλογή αξιόλογων ανθρώπων της αγοράς με κομματικά κριτήρια γίνεται
Αλλά και κανένας να μην είναι απατεώνας, ποιος εξασφαλίζει ότι ο εκλεκτός των κομμάτων είναι ικανός να διοικήσει σωστά και νόμιμα σε μια τόσο δύσκολη εποχή; 
Ότι μπορεί να βρει τους ποντικούς στις αποθήκες; 
Ότι μπορεί να είναι αποδοτικός με λίγα λεφτά; 
Μήπως ο εκπρόσωπος του κόμματος στην τρικομματική; Ή μήπως η κομματική επιτροπή που διαχειρίζεται τα βιογραφικά;
Υπάρχουν μηχανισμοί που να μας προστατεύουν από τους ανάξιους δημόσιους λειτουργούς; Μήπως έγινε πρόταση, απόπειρα, έστω μια νύξη από κάποιους να στηθεί εκ των ενόντων έστω, ένας στοιχειώδης διάφανος μηχανισμός αξιολόγησης; Ακούσατε κανένα να μιλά για ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΩΝ, στο οποίο θα φοιτούν και θα αξιολογούνται για κάποιο χρόνο οι υποψήφιοι για τις θέσεις κλειδιά των δημόσιων οργανισμών και των ΔΕΚΟ; Φτιάχτηκε μήπως μια λίστα των ελάχιστων προσόντων που πρέπει να έχει κάποιος για να γίνει περιφερειάρχης εκτός του να έχει κολλήσει κομματικές αφίσες και να έχει γλύψει τον αρχηγό;
Η παρούσα συγκυβέρνηση δεν έχει μόνο καθήκον να εφαρμόζει τις επιταγές της τρόικα προκειμένου να επιτευχθεί η δημοσιονομική προσαρμογή με την κοινή λογική. Δεν έχει μόνο καθήκον να φέρει στο φως όσο το δυνατόν περισσότερες υποθέσεις διαφθοράς από τις άπειρες που εξέθρεψε το ελληνικό κράτος. 
Έχει καθήκον, τώρα που όλα αλλάζουν αναγκαστικά, να αλλάξει το παράδειγμα στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού
Απ ότι φαίνεται αυτό το μεγάλο διαλυμένο κράτος θα γίνει η ατμομηχανή της εξόδου. Το άνοιγμα των αγορών θα γίνει με το σταγονόμετρο, οι δουλειές με τον ιδιωτικό τομέα εγχώριο και ξένο θα γίνουν με την έντονη παρουσία των κρατικών παραγόντων. 

Μάλλον δεν προλαβαίνουμε να αλλάξουμε τη δομή της οικονομίας μας μέχρι το 2015. Αν είναι να αποτύχουμε ας μη είναι αιτία το γεγονός ότι τα κομματικά κονκλάβια έψαξαν και βρήκαν ότι άχρηστο είχαν στην αποθήκη και το έσπρωξαν στην αγορά.
Όχι τίποτα άλλο αλλά η σοσιαλδημοκρατία ισχυρίζεται ότι ο ρόλος του κράτους πρέπει να είναι καθοριστικός στην ανάπτυξη της χώρας. Σωστό. Αλλά με ποιον και με ποια; Με τον ………….. και την………….;




3 σχόλια:

  1. Δυστυχώς οι τα πραγματικά μεταρρυθμιστικά κόμματα στην Ελλάδα είναι μειοψηφία, μακάρι η Ελληνική "ελιά" ή όπως ονομαστει το νέο κόμμα να αλλάξει τη κατάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν είναι ο κρατισμός, αλλά ο ιδιωτικός τομέας είναι ο βασικός παράγοντας για μια υπόθεση διαφθοράς.
    Αν υπάρχει ένα κράτος που έχει ανάγκες σε αγαθά ή υπηρεσίες, τότε για να υπάρξει διαφθορά, προϋποτίθεται η ανταγωνιστική ύπαρξη ιδιωτικών επιχειρήσεων που έχουν στόχο τη με κάθε τρόπο μεγιστοποίηση του κέρδους. Άρα, ακόμα και αν δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για να πάρουν μια δουλειά, λαδώνουν με ένα σεβαστό ποσό, και μετά υπερτιμολογούν, οπότε το λάδωμα ήταν ένα από τα κόστη παραγωγής.
    Αντιθέτως, αν δεν υπήρχαν καθόλου ιδιωτικές επιχειρήσεις, αλλά ήταν όλα κρατικά, τότε τέτοιου είδους διαφθορά που προκυπτει λόγω του ανταγωνιστικού χαρακτήρα των επιχειρήσεων, δεν θα υπήρχε. Θα υπήρχαν άλλοι κίνδυνοι διαφθοράς, ωστόσο πιο εύκολα ελέγξιμοι (περιπτώσεις ποιότητας του προϊόντος, άλλη τιμολόγηση για χαμηλότερης ποιότητας αγαθά κοκ).
    Κύριε Καστανά, ποιος είναι αυτός που λαδώνει; Ο ιδιωτικός τομέας, που θέλει σώνει και ντε να πάρει μια δουλειά. Αυτός έχει την ανάγκη (ζωής ή θανάτου).
    Ποιος είναι αυτός που λαδώνει για να προβεί σε ιδιωτικοποιήσεις ή σε "άνοιγμα" μιας.."αγοράς"; Ο ιδιωτικός τομέας.
    Κράτος μπορεί να υπάρξει χωρίς ιδιωτικό τομέα (με αυξημένα βεβαίως εργαλεία ελέγχου εκ μέρους ΟΛΩΝ των πολιτών, και όχι ένα "βόλι" ανά 4ετία).
    Ιδιωτικός τομέας, όμως, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς κράτος.
    Φιλικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στο διεθνή χώρο, βλέπουμε συνεχώς περιπτώσεις διαφθοράς σε κάθε μεγάλο οργανισμό, είτε αυτός είναι κράτος, είτε επιχείρηση. Η διαφθορά, η αδιαφάνεια, η διαπλοκή, η απληστία, αποτελούν χαρακτηριστικά των μεγάλων οργανισμών, όχι κατ'εξοχήν των κρατών. Σε διεθνές επίπεδο, δέ, τα μεγέθη είναι κολοσιαία.

    Άρα το πρόβλημα δε μπορεί να είναι μόνο ο κρατισμός.

    Δεδομένου, δέ του μεγέθους της διαπλοκής του ιδιωτικού τομέα με το κράτος (ευτυχώς η Τηλέτυπος και μόνο μας δίνει πλήθος παραδειγμάτων αυτές τις ημέρες), είναι ευχολόγιο να λέμε οτι αν στελεχώσουμε το πολιτικό δυναμικό με ανθρώπους της αγοράς, θα λυθεί το πρόβλημα.

    Το πρώτο που λείπει, είναι ένας στρατηγικός σχεδιασμός του ποιός θα είναι ο ρόλος μας ώς οικονομία στο διεθνή (και όχι μόνο Ευρωπαικό) καταμερισμό εργασίας. Τι θέλουμε να κάνουμε; Μας αρκεί να είμαστε υπάλληλοι των Γερμανών; Ή μήπως χρειάζεται να παράγουμε και να εξάγουμε ανταγωνιστικά;

    Χρειαζόμαστε τους νέους να ξεκινούν δικές τους δυναμικές επιχειρήσεις, όχι να τους απορροφούν οι εθνικοί προμηθευτές και οι ευρωπαιοί εραστές στα οκνηρά μεγαθήριά τους. Μόρφωση έχουμε. Πώς θα στηρίξουμε την επιχειρηματικότητα των νέων μας;

    Το κράτος, αντί να στηρίζει, είναι τροχοπέδη σε όλα αυτά, κυρίως επειδή διαπλέκεται με νταβατζήδες. Όλα αυτά έχουν ονοματεπώνυμο. Όποιος ευαγγελίζεται κάθαρση, να η ευκαιρία.

    Για την ώρα, το πρόταγμα για χάραξη ενός εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού χωράει σε ένα πολιτικό σχηματισμό που συνδυάζει τη λαική δεξιά με τη σοσιαλδημοκρατία, αν μας αρέσουν οι τίτλοι με άρωμα εποχής. Αντ'αυτού βλέπουμε τη "λαϊκή δεξιά" και τη "σοσιαλδημοκρατία", να συντάσονται για τη διατήρηση του παλιού, του διεφθαρμένου. Άρα, για όποιον θέλει να συμμετέχει σε κάτι νέο, τώρα είναι η ώρα να αποδείξει το ποιόν και τις προθέσεις του. Ιδού η ρόδος, ιδού και το πήδημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU