Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Περί ισχυρής κεντροαριστεράς: άνοστο, ξαναζεσταμένο φαγητό...

Με αφορμή την ομιλία του Νίκου Μπίστη στην ΚΕ της ΔΗΜΑΡ. Και την κεντρική (και αενάως επαναλαμβανόμενη) διαπίστωση "Είναι ανάγκη , είναι ζήτημα επιβίωσης της χώρας να συγκροτηθεί η μεγάλη μεταρρυθμιστική ευρωπαϊκή κεντροαριστερή παράταξη"

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου
Κάθε τόσο η ελληνική κεντροαριστερά αιφνιδίως ανασταίνεται... Στα λόγια πάντα. Γιατί στις πράξεις, είναι καιρός που έχει χάσει το νήμα. Κάθε τόσο βλέπουμε ξεσπάσματα πολιτικής αλαζονείας από αυτοδιορισμένους εκπροσώπους της κεντροαριστεράς-φάντασμα. "Εμείς" (η ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ, κλπ) είμαστε οι κληρονόμοι της και όχι "εκείνοι". "Εμείς" δικαιούμαστε να ομιλούμε, να καλούμε, να ονομαζόμαστε έτσι - όχι οι άλλοι. "Εμείς" είμαστε οι original σοσιαλδημοκράτες και ορίζουμε ποιοι είναι δεξιά και ποιοι αριστερά μας. "Εμείς"...
Έτσι μιλά ο Φώτης Κουβέλης, ο Νίκος Μπίστης, ο Βαγγέλης Βενιζέλος αλλά και όσοι/ες αποχώρησαν από αυτά τα κόμματα. "Εμείς"... Η ελληνική κεντροαριστερά (ΕΚ) μιλά για πράγματα που δεν γνωρίζει. Μιλά όμως σαν αυτά να είναι ήδη κτήμα της...
Μιλά πχ για την "ενότητά" της λες και αυτό αρκεί για να αποκτήσει ύπαρξη και νόημα. 
Μιλά για την σοσιαλδημοκρατία, λες και έκανε ποτέ τίποτα αντάξιο της ευρωπαϊκής αυτής παράδοσης του κοινωνικού κράτους. 
Η ΕΚ γνωρίζει μόνο το πελατειακό σύστημα - τώρα εσχάτως μετά την κατάρρευση της "κυβερνώσας κεντροαριστεράς" άρχισε να γνωρίζει και τις μεταρρυθμίσεις, την διαφάνεια, την επιχειρηματικότητα, την παραγωγικότητα, την αξιολόγηση. Πράγματα που στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία είναι παράδοση...
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμη σοσιαλδημοκρατία
Υπάρχουν μόνο κομμάτια ατάκτως εριμμένα, υπολείμματα μιας τριτοκοσμικής κανταφικής "κεντροαριστεράς" πλάι στα κτερίσματα μιας νεκρής από καιρό, λενινιστικής αριστεράς - αυτής που προσπάθησε κάποτε να ανανεωθεί, να προσεγγίσει το ρεύμα του ευρωκομμουνισμού αλλά δεν τα κατάφερε. 
Σήμερα, αυτό που έμεινε όρθιο από την αποσύνθεση της ΕΚ δεν μπορεί να διδάξει άλλους - μπορεί μόνο να στήσει αυτί, να ακούσει και να μάθει. 
Δεν μπορεί να οργανώνει Φόρουμ διαλόγου και κοινής δράσης για να επαναλάβει την απροθυμία της για πραγματικό διάλογο και κοινή δράση! Σε τι άλλωστε, όταν εκλείπουν οι κοινές θέσεις, το κοινό πρόγραμμα, οι συγκεκριμένες θέσεις, η πρόταση ενός ελληνικού μνημονίου; Με τι θα κάνουμε ενότητα; Με γενικές θεωρίες και αφηρημένη πολιτική γεωγραφία;

Η ΕΚ δεν έχει υπάρξει ακόμη. Για να γίνει αυτό πρέπει να αποκτήσει θέσεις που να απαντούν στα δραματικά κοινωνικά προβλήματα από προοδευτική σκοπιά. Πράγμα που ακόμη δεν έχει καταφέρει. 
Μοναδικό της έργο μέχρι στιγμής είναι οι παροχές αποσυνδεδεμένες από την παραγωγικότητα, οι διορισμοί σαν κοινωνική πολιτική, τα ελλείμματα ως μόνες πηγές χρηματοδότησης των κοινωνικών παροχών, το κομματικό κράτος ως ασφάλεια μέρους των πολιτών για το αύριο. Με λίγα λόγια μια πλήρης αποτυχία από "αριστερή" σκοπιά. Η ΕΚ για να υπάρξει πρέπει να αλλάξει. 
Και για να γίνει αυτό πρέπει να επιστρέψει στην πηγή: στο άνοιγμα και την ανανέωση της κοινωνικής σκέψης της, την αποδοχή της ανοικτής κοινωνίας, την αποδοχή της ελεύθερης αγοράς με το κράτος ρυθμιστή και όχι επιχειρηματία (αντίληψη υπόλειμμα του υπαρκτού σοσιαλισμού), την αποδοχή της παραγωγικής αξιολόγησης ως κριτηρίου προόδου για ...εργαζόμενους και επιχειρήσεις, την αποδοχή της βιωσιμότητας ως στόχου και πλαισίου οικονομικής λειτουργίας κλπ κλπ

Μέχρι τότε ίσως είναι σοφό να κατανοήσει ότι δεν της ανήκει κληρονομικά κανένας "χώρος", ειδικά ο προοδευτικός. 
Πως θα τα βάλει με τον συντηρητισμό όταν η ίδια είναι ακόμη κρατικοδίαιτη, πελατειακή και συντηρητική; 
Όταν βαφτίζει τους φιλελεύθερους δεξιούς και τους κρατιστές αριστερούς; 
Όταν μιλά ακόμη για "κυβέρνηση της αριστεράς" ή "προοδευτικές δυνάμεις" περιλαμβάνοντας στον όρο σταλινικούς, τσαβικούς και οπαδούς της δικτατορίας του ενός κόμματος; 
Όταν αποκλείει αλαζονικά τους φιλελεύθερους δημοκράτες από τον προοδευτικό χώρο και τους εντάσσει στην κεντροδεξιά; 

Δεν είναι μόνο η έλλειψη πολιτικής παιδείας των κληρονομικώ δικαίωματι "αριστερών" και η βαριά δόση αλαζονείας που ακόμη διακρίνεται στην συμπεριφορά τους λόγω χρόνων "αυτοδυναμίας" του "ΠΑΣΟΚ και άλλες προοδευτικές δυνάμεις".
Είναι ότι "θέλει δουλειά πολλή" ακόμη μέχρι να ξεκαθαρίσει αυτός ο "ιδεολογικός" αχταρμάς στα κεφάλια της ΕΚ και των οιονεί εκφραστών της.
Για να μπορέσει πράγματι να σταθεί στον προοδευτικό χώρο, να μπορέσει να συνομιλήσει με τις φιλελεύθερες και τις πράσινες δυνάμεις (που βρίσκονται εκεί από καιρό) και να συνταχθεί μαζί τους αληθινά κατά του συντηρητισμού και υπέρ των μεταρρυθμίσεων. 
Μέχρι τότε Κρείττον σιγάν.


3 σχόλια:

  1. "Τα δύο κεντροαριστερά κόμματα της συγκυβέρνησης, που και τα δύο συνέβαλαν για να αποφύγουμε την καταστροφή, δεν έχουν πολιτικό πρόγραμμα για το αύριο, για διαφορετικούς λόγους το καθένα… Και τα δύο επιδίδονται σε μια αναπτυξιολογία που δεν πείθει κανέναν και είναι ακριβώς αυτός ένας σημαντικός λόγος που η συμβολή τους μέχρι τώρα δεν αναγνωρίζεται δημοσκοπικά. Αντίθετα, αυτή τη στιγμή οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς είναι οι μόνες που έχουν χάσει μεγάλο μέρος της πολιτικής τους επιρροής και έχουν βρεθεί από το αθροιστικό 20% στις τελευταίες εκλογές, στο αθροιστικό 11% στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Τη στιγμή που σωστά εγκαλούν το ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν προτείνει, οι ίδιες κάνουν το ίδιο, προτείνοντας αποσπασματικά μέτρα, χωρίς ειρμό και κατεύθυνση. Είναι επίσης προφανές ότι αυτά τα δύο κόμματα από μόνα τους, στη σημερινή τους μορφή, με το σημερινό στελεχικό δυναμικό, τις ιδεοληψίες και τον τρόπο που πολιτεύονται, δεν είναι ικανά να προτείνουν ένα θετικό, ριζοσπαστικό μοντέλο ανάπτυξης, σε ένα νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, το οποίο ποτέ δεν στοχάστηκαν και ανέλυσαν ουσιαστικά."

    Εύη Δεληπέτρου στην Μεταρρύθμιση - http://www.metarithmisi.gr/el/readText.asp?textID=16307

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στο ίδιοο: "Χρειαζόμαστε ένα μη κομματικό – ούτε μονοκομματικό, ούτε τρικομματικό – κράτος, με μία πλήρη αναδιάρθρωση και αναδιάταξη του στελεχικού του δυναμικού. Χρειαζόμαστε μια νέα αγορά, μη ολιγοπωλιακή, εξωστρεφή, παραγωγική και με έναν υγιή και προσανατολισμένο στην πραγματική και καινοτόμα επιχειρηματικότητα τραπεζικό τομέα. Χρειαζόμαστε ένα νέο ευέλικτο και επιτελικό κράτος, ένα νέο, ευέλικτο και εμπνευσμένο Πανεπιστήμιο. Χρειαζόμαστε κυρίως μια νέα αφήγηση για μια νέα ζωή. Χρειαζόμαστε και πολλά άλλα, αρθρωμένα σ’ ένα νέο πολιτικό σχέδιο, από ανθρώπους που θα μπορούν να τα υλοποιήσουν."

    Και αντί για αυτά έχουμε ένα νέο τρικομματικό κράτος, τα ίδια "αμετανόητα κομματικά" και όχι αξιολογημένα στελέχη και μια συντήρηση του χθες υπό τους ήχους παραινέσεων για την ανασύσταση, επανεκκίνηση κλπ της "κεντροαριστεράς". Από τους ίδιους που την πήγαν στο αθροιστικό 11% = όσο δηλαδή η Χρυσή Αυγή μόνη της!
    Και φυσικά, πως να συγκλίνουν φιλελεύθεροι με σοσιαλδημοκράτες, κάτι που είναι το μόνο που θα έδινε κάποια ελπίδα όταν οι δεύτεροι ακόμη ταυτίζουν τους πρώτους με τους νεοφιλελεύθερους;;; Όταν νομίζουν ότι έχουν εκ θεού την εντολή να ανασυστήσουν την κεντροαριστερά (δηλ. τον εαυτό τους) και όχι να συμμετέχουν στην σύγκλιση της προοδευτικής παράταξης απέναντι στον επελαύνοντα συντηρητισμό ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΧΑ, ΚΚΕ κλπ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. " “Αν είναι να προχωρήσεις πολιτικά αυτό θα γίνει εάν πειστείς. Δεν έχω πειστεί όμως ότι μπορούμε να γίνουμε ένα, αλλά έχω πειστεί ότι μπορούμε να συνεργαστούμε»σημείωσε ο κ. Νίκος Μπίστης στη εισήγηση του στο Ανοιχτό Συνέδριο της Δράσης.

    «Εξοργίζομαι με την υπόθεση να κατηγορούμε για όλα τα κακά την μεταπολίτευση, γιατί μαζί με το κακό θα σκοτώσουμε και το παιδί της» συνέχισε, αναφέροντας ότι «δεν πρέπει για μια κακή περίοδο των τελευταίων ετών να απαξιώνουμε το σύνολο μιας πορείας στην οποία υπήρξε ικανοποίηση, αλλαγή και πολιτική σύγκλιση στην κοινωνία».

    Ο κ. Μπίστης υπογράμμισε «αυτή η κυβέρνηση, με όλες τις αδυναμίες πρέπει να πετύχει σε ορισμένα πράγματα και πρέπει να την στηρίξουμε, όχι όμως για να βρεθούμε σε μια τύποις συντηρητική δεξιά που έφτιαξε τους Καμένους ούτε όμως και από την άλλη σε ένα ανερμάτιστο ΣΥΡΙΖΑ που θα αποτελέσει ένα transit στην Χρυσή Αυγή».
    «Πρέπει να δημιουργήσουμε μια καινούργια κεντροαριστερά και βλέπω και στο συνέδριο σας ότι υπάρχει κόσμος πια που ενδιαφέρεται γιατί καταλαβαίνει ότι δεν πρέπει να μείνει πολιτικό κενό, χρειάζεται αυτή η μεταρρυθμιστική ατζέντα», συνέχισε ο κ. Μπιστης.Υπογράμμισε «για να είμαι απολύτως ειλικρινής δεν χαίρομαι αν εξαφανιστεί το ΠΑΣΟΚ, τώρα που έχει δραπετεύσει το απόλυτο βαρίδι προς το ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει ένα καθαρό κομμάτι του να παραμείνει».
    «Χρειάζεται ευρύτερη συσπείρωση στον κεντροαριστερό χώρο αλλά και στο φιλελεύθερο και να γίνει μια όσμωση» τόνισε, προτρέποντας να ξεκινήσει μια συζήτηση για διαμόρφωση μιας ατζέντας γρήγορα αλλά όχι βιαστικά."

    Αυτά έλεγε στο συνέδριο της Δράσης ο Ν. Μπίστης. Υποπίπτει συνεχώς στο ίδιο λάθος - θεωρεί τον φιλελεύθερο χώρο κάτι ύποπτο πολιτικά (δεν έχω πειστεί ότι μπορούμε να γίνουμε ένα) κάτι που είναι απέναντι και όχι μέσα στον προοδευτικό χώρο (ίσως μετά από την "όσμωση" και βλέπουμε). Κι αυτά τα λέει σε αποδειγμένα προοδευτικό χώρο όπως της Δράσης που τον καλεί στο ανοιχτό της συνέδριο. Ενώ με το ΠΑΣΟΚ νοιώθει έτοιμος να γίνει ένα αφού έφυγαν τα "βαρίδια" προς ΣΥΡΙΖΑ.
    Αυτό είναι το μέγα πολιτικό ολίσθημα όσων ανατράφηκαν πολιτικά στο κανταφικό ΠΑΣΟΚ: νοιώθουν ιδιοκτήτες του προοδευτικού χώρου, ορίζουν ποιοι είναι και ποιοι δεν είναι προοδευτικοί και βάζουν στις προτεραιότητες διαλόγου τους δικούς τους. Αγνοούν ότι η σοσιαλδημοκρατία είναι μίξη φιλελευθερισμού και αριστεράς ήδη, ότι είναι από την ίδρυσή της αριστεροφιλελεύθερη και όχι κρατικιστική. Και βάζοντας την Δράση πχ στους outsiders του προοδευτικού χώρου, την ώρα που άνετα βάζει στους insiders την πελατειακή "αριστερά του Δημοσίου", χάνει εντελώς τον στόχο και απλά αναβιώνει τον θρήνο της χρεοκοπημένης κεντροαριστεράς που έχει γαντζωθεί από την εξουσία που οδηγεί η αναγεννημένη λόγω συγκυρίας, δεξιά. Γίνεται δηλ. μέρος του προβλήματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU