Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Η φοροεπιδρομή στα ακίνητα πρακτικά σημαίνει, αναδρομική φορολόγηση του εισοδήματος και δήμευση των καταθέσεων

του Τάσου Αβραντίνη

Έχω υποστηρίξη την άποψη ότι η υπερφορολόγηση των ακινήτων συνιστά στην πραγματικότητα κεκαλυμμένη αναδρομική φορολόγηση των εισοδημάτων προηγουμένων ετών. Θα εξηγήσω αμέσως το επιχείρημα:
Η κυβέρνηση υπολογίζει ότι θα εισπράξει περίπου 3,8 δις € από την φορολογική αφαίμαξη στα ακίνητα. Για την οικονομία της συζήτησης, ας υποθέσουμε, ότι τα καταφέρνει και επιτυγχάνει το σκοπό της.
Ας υποθέσουμε επίσης, ότι η κυβέρνηση επιτυγχάνει να εισπράξει και τα 7,8 δις € από το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, όπως προσδοκά. Κάτι τέτοιο σπεύδω να σημειώσω ότι είναι εντελώς απίθανο να συμβεί στην πραγματικότητα, τα έσοδα από τη φορολογία εισοδήματος θα υστερήσουν σημαντικά. Αλλά είπαμε, ας υποθέσουμε...
Παρατηρούμε λοιπόν ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να εισπράξει από την κατοχή ακίνητης περιουσίας, κάτι δηλαδή από το οποίο δεν προκύπτει πρόσοδος, το μισό περίπου απ΄όσα θα εισπράξει ως φόρο από το συνολικό ατομικό εισόδημα των Ελλήνων φορολογουμένων. Στην πράξη μάλιστα και λόγω, όπως ελέχθη, της μεγάλης υστέρησης στα έσοδα από τη φορολογία φυσικών προσώπων θα εισπράξει περίπου τα ίδια ποσά.
Αν λάβουμε μάλιστα υπ΄όψιν ότι δεν προκύπτει πλέον κανένα πλεόνασμα από το εισόδημα στη συντριπτική πλειονότητα των φορολογουμένων, θα αντιληφθούμε ότι το κράτος εμμέσως θα φορολογήσει τις -όποιες τέλος πάντων- τραπεζικές καταθέσεις μας ή με άλλες κουβέντες το απόθεμα από το εισόδημα των πολιτών από προηγούμενα χρόνια.
Δηλαδή το κράτος φορολογεί το εισόδημα των πολιτών για πολλοστή φορά, αφού έχει προηγηθεί η κανονική φορολόγησή του, η περαίωση, η έκτακτη εισφορά, η εισφορά αλληλεγγύης κοκ.
Αλλά η αφαίμαξη των καταθέσεων δεν θα έχει μόνο δυσβάστακτα αποτελέσματα σε ατομικό επίπεδο, θα έχει ακόμη οδυνηρότερα αποτελέσματα για την εθνική οικονομία αφού οι πόροι αυτοί χρησιμοποιούνται -κακήν κακώς- ούτως ή άλλως από το τραπεζικό σύστημα για να υπάρχει η στοιχειώδης ρευστότητα στην οικονομία.
 

Η αποστέρηση αυτών των χρημάτων από την πραγματική οικονομία υπέρ της παρασιτικής οικονομίας και της γραφειοκρατίας θα είναι ολέθρια, η παραγωγή, σε συνδυασμό με την απόλυτη ατολμία της κυβέρνησης να προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση σε μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές, θα συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο και η ανεργία θα αυξηθεί κι άλλο. Αλλά 30% ανεργία σημαίνει πολύ απλά ότι η χώρα θα χάσει σε τρία με τέσσερα χρόνια ένα ολόκληρο ΑΕΠ.
Μήπως πρέπει οι φορολογούμενοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, όσο είναι ακόμη καιρός;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU