Χορήγηση ιθαγένειας και πολιτιστικό κεφάλαιο

Μετά την πρωτοφανή "ιδεολογική" ανάγνωση του νόμου Ραγκούση από το αρμόδιο τμήμα του ΣτΕ, η μεταναστευτική μας πολιτική επιστρέφει στην εθνικιστική αντιευρωπαϊκή περιοχή των ανθρώπων χωρίς χαρτιά και χωρίς ιθαγένεια. Πέραν της σαφούς νεοσυντηρητικής αναδίπλωσης που επιχειρείται υπό την πίεση ακροδεξιών αντιλήψεων, οι απόψεις του Στε, στερούνται και σύγχρονης επιστημονικής γνώσης και πραγματισμού. Γιατί; Το παρακάτω κείμενο του Τ. Αβραντίνη το εξηγεί: (ΑΣ)

του Τάσου Αβραντίνη

Kρατώ κάποιες -μικρές- επιφυλάξεις μέχρι να διαβάσω την απόφαση του ΣτΕ που έκρινε κατά πλειοψηφία αντισυνταγματικές διατάξεις του νόμου Ραγκούση (ν. 3838/2010) τις σχετικές με τη χορήγηση ιθαγένειας σε αλλοδαπούς υπηκόους τρίτων χωρών. Είμαι πάντως βέβαιος, ότι η πλειονότητα των ανώτατων δικαστών αγνοεί μεταξύ άλλων και το εξαιρετικό βιβλίο του Thomas Sowell "Cultural Capital Migrations and Cultures A World View" (1996, New York Basic Books).

Σύμφωνα με τον διακεκριμένο διανοούμενο Thomas Sowell, ο οποίος προσεγγίζει το θέμα του από μια διαφορετική σκοπιά- σε σχέση με την κλασσική φιλελεύθερη αντίληψη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων-, κάθε μετανάστης διαθέτει ένα «πολιτισμικό κεφάλαιο» (παραδόσεων, ηθικών αξιών, δεξιοτήτων κλπ.).
Έτσι μια εθνοτική ομάδα διακρίνεται περισσότερο από μια άλλη σε κάποιους τομείς ενώ υστερεί έναντι αυτής σε άλλους.

Σκοπός μιας ανοιχτής κοινωνίας που επιθυμεί να προοδεύσει δεν θα πρέπει να είναι η αφομοίωση των εθνοτικών ομάδων αλλά αντίθετα η διατήρηση με κάθε τρόπο των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του πολιτιστικού κεφαλαίου τους. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρχει θετική επίδραση στους τομείς που την ενδιαφέρουν (επιστημονική γνώση, επιχειρηματικότητα, καινοτομία).

Ό,τι δηλαδή έκανε ο Σουλτάνος στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με τους Εβραίους της Ισπανίας. Οι Οθωμανοί πίστευαν στο εμπορικό δαιμόνιο των Εβραίων και τους προσκάλεσαν να εγκατασταθούν στα λιμάνια και τις εμπορικές πόλεις της Αυτοκρατορίας. Δικαιώθηκαν από το αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με τη θεωρία του "Πολιτιστικού Κεφαλαίου" είναι λάθος να εξαρτάται η απόδοση της ιθαγένειας από τις ούτως ή άλλως ξεπερασμένες θεωρίες του δικαίου του "αίματος", ή να τελεί υπό την προϋπόθεση της "ουσιαστικής ένταξης" άλλως αφομοίωσης των αξιών και ιδεωδών της κοινωνίας υποδοχής του (διάγνωση του "γνήσιου δεσμού με το ελληνικό έθνος") κάθε μετανάστη ή τη γλωσσική του επάρκεια.

Τα κριτήρια για τη χορήγηση ιθαγένειας θα πρέπει να είναι μόνο η νόμιμη παραμονή στη χώρα, ο χρόνος παραμονής και ο σεβασμός των νόμων της.