Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Φόροι Ακινήτων: η μοναδική δυνατότητα για το Δημόσιο να συλλέξει τους φόρους θα είναι η κατάσχεση ακινήτων

ή αλλιώς: "Δεν σκότωσα την ανάπτυξη, μια τελευταία αφαίμαξη της έκανα" (ΑΣ)

του Αριστοτέλη Αϊβαλιώτη*

Ακούω με προσοχή διαφόρους, ανάμεσα τους τον Υπουργό Οικονομικών κύριο Στουρνάρα, να υπεραμύνονται των φόρων επί των ακινήτων με το επιχείρημα ότι οι φόροι αυτοί είναι παρόμοιοι (σε ποσοστό του ΑΕΠ) με αντίστοιχους φόρους στις Ευρωπαϊκες χώρες. Δεν αμφισβητώ τον ισχυρισμό, παρ'ότι δεν έχω τα στοιχεία, αλλά για να το ισχυρίζεται έτσι θα είναι, Υπουργός είναι.
Όμως:
Στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης οι κάτοχοι ακινήτων είναι λιγότεροι σαν ποσοστό του πληθυσμού (η Ελλάδα με το 85% του πληθυσμού της είναι μακράν ο πρωταθλητής), και θεωρούνται οι σχετικά εύποροι, αφού η αγορά ακινήτων εκεί έχει από μακρού ομαλοποιηθεί. Τα ακίνητα ενσωματώνουν δε μεγαλύτερη σχετική αξία, αφού ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, οι μη ιδιοκτήτες, δημιουργούν μία ζήτηση ενοικίασης και επομένως έσοδα για τα ακίνητα στα οποία επιβάλλεται φόρος, κατοχής. 

Αντίθετα στην Ελλάδα είχαμε μία στρέβλωση, αφού πολλοί θεωρούσαν τα ακίνητα σαν την μοναδική επένδυση και μεταβλήθηκαν σταδιακά σε "συλλέκτες" ακινήτων, μειώνοντας ταυτόχρονα την ζήτηση ενοικιάσεων και επομένως την αναμενόμενη απόδοση των ακινήτων.

Έτσι ενώ στην Ευρώπη ο φόρος κατοχής επιβαρύνει τους σχετικά εύπορους, οι οποίοι ταυτόχρονα έχουν και έσοδα από την περιουσία τους, στην Ελλάδα επιχειρείται μία βίαιη προσαρμογή από την προηγούμενη κατάσταση της "ασυλίας" των ακινήτων, η οποία θα επιβαρύνει όλους, με μικρή δυνατότητα εσόδων από την, σχολάζουσα στην πραγματικότητα, περιουσία τους. Η επιβάρυνση αυτή θα είναι, σχετικά, βαρύτερη για τους πλέον αδύναμους συμπατριώτες μας.

Η ένσταση συνεπώς είναι ότι στην Ευρώπη φορολογούν πραγματική περιουσία, ενώ στην Ελλάδα φανταστική. Διότι τα ακίνητα, όπως και όλα τα πράγματα, έχουν την αξία που καθορίζει η σχέση προσφοράς και ζήτησης. 
Και μπορεί προχθές να είχαμε μία ανωμαλία στην χώρα μας, με μικρή προσφορά και συνεχή ζήτηση (συνέπεια της τιμωρίας κάθε άλλης μορφής επένδυσης), αλλά σήμερα έχουμε μία ολική αντιστροφή, με περίσσεια προσφορά και καθόλου ζήτηση. 
Οι φόροι υπολογίζονται σε φαντασιακό επίπεδο και επιβάλλονται σε πραγματικό, όπου το ποσοστό τους είναι στην πραγματικότητα γιγαντιαίο. Η βιώνεται έτσι.

Στο πεδίο της (ελληνικής) πραγματικότητας η φοροεπιδρομή στα ακίνητα θα καταλήξει σε κολοσσιαίο φιάσκο.

Αναδιανομή υπέρ των ισχυρών 

Σύμφωνα με την πολιτική επιχειρηματολογία της Αριστεράς, παγκοσμίως, οι φόροι πρέπει να χρησιμεύουν και σαν ένα εργαλείο αναδιανομής. Η αναδιανομή γίνεται αντιληπτή σαν ένα μέσο στήριξης των αδυνάτων τμημάτων της κοινωνίας, έτσι ώστε να ανακουφίζονται στα βάσανα της ζωής τους, αλλά και να ενεργοποιείται η κοινωνική κινητικότητα (π.χ. μέσω της δωρεάν Παιδείας).

Η λογική είναι λοιπόν να φορολογούνται οι έχοντες προκειμένου να συμμετέχουν στην ευμάρεια και οι μη έχοντες.
Η αιχμή της φορολογικής πολιτικής, σχεδόν παντού, είναι οι φόροι εισοδήματος, δηλαδή μερίδιο στην δημιουργία νέου πλούτο. Υπάρχουν και φόροι περιουσίας, με την λογική πάντα της αναδιανομής υπέρ των αδυνάτων, αλλά αφορούν ...
ένα μικρότερο μερίδιο της φορολογικής πολιτικής.

Αυτά σε χώρες που "έχουν τα μυαλά τους". Για παράδειγμα σε ορισμένες χώρες έχουν φροντίσει ώστε να υπάρχει "οροφή" φόρων που μπορεί να επιβαρύνει κάποιον φορολογούμενο, έτσι ώστε οι συνολικοί φόροι (εισοδήματος και περιουσίας) να μην ξεπερνούν ένα ποσοστό (50%) του ετησίου εισοδήματος του, από όλες τις πηγές.

Στην Ελλάδα έχουμε φτάσει στην απόλυτη παράνοια. Εκτός από την φοροεπιδρομή στα εισοδήματα η κυβέρνηση έχει επιβάλλει φόρους ακίνητης περιουσίας τόσο υψηλούς σε σχέση με τα πραγματικά εισοδήματα που, σύμφωνα με δημοσκόπηση της ΠΟΜΙΔΑ, το 53% των ιδιοκτητών δηλώνουν ότι αδυνατούν να καταβάλλουν.

Όσοι έχουν προσωπική άποψη θα συμφωνήσουν.

Αν κάνουμε μία προβολή στο μέλλον, σε μία αγορά ακινήτων που έχει απονεκρωθεί (από 400.000 μεταβιβάσεις το 2005 πέρυσι έγιναν περίπου 50.000), οι τιμές έχουν καταβαθρωθεί, (με αποτέλεσμα το 50% περίπου των στεγαστικών δανείων των τραπεζών κατά πληροφορίες να μην εξυπηρετείται κανονικά), η μοναδική δυνατότητα για το Δημόσιο να συλλέξει τους φόρους θα είναι η κατάσχεση ακινήτων. Και στην συνέχεια ο πλειστηριασμός τους.
Ποιοι θα αγοράσουν τα εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα που θα πουλήσει το Δημόσιο για να εισπράξει τους βεβαιωμένους φόρους; Είναι φανερό ότι κάποιοι θα το κάνουν. Και θα είναι είτε Έλληνες που έχουν διατηρήσει την ρευστότητα τους, οι πλέον ισχυροί των συμπολιτών μας, είτε ξένοι που θα τους ελκύσουν, ίσως, οι χαμηλές τιμές.

Με άλλα λόγια οι φόροι που έχουν επιβληθεί θα οδηγήσουν πράγματι σε μία αναδιανομή. Μόνο που αυτή η αναδιανομή θα είναι υπέρ των ισχυρών, όχι των αδυνάτων.
Η διαστροφή εννοιών και πολτικών στην Ελλάδα του σήμερα δεν έχει τέλος.

Η φορολογική πολιτική πρέπει επειγόντως να αλλάξει
Αντί να προσπαθούμε, αδιέξοδα, να συλλέξουμε φόρους για να ταϊσουμε τον δημόσιο τομέα που φτιάξαμε, πρέπει να μειώσουμε τους φόρους για να ανακουφίσουμε την κοινωνία και να ενεργοποιήσουμε την ανάπτυξη. Και ταυτόχρονα να μειώσουμε δραστικά τις δημόσιες δαπάνες που σήμερα στραγγαλίζουν την πιθανότητα της Ελλάδας να επιβιώσει.
Πρέπει να δράσουμε ΤΩΡΑ.


*αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της  Δράσης

3 σχόλια:

  1. Ναι αλλα η Δραση ηταν ετοιμη να συζητησει προεκλογικα με τους κρατικοδιαιτους σαμαρεις (σωστοτερα: απο τους χρηματοδοτουμενους απο το κρατος κομματικους μηχανισμους των σαμαρέων).
    Αυτο δεν ειναι αντιφαση; (=Αντι-Δραση;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το θέμα δεν είναι με ποιον συζητάς (και καλό είναι να συζητάς με όλους του συνταγματικού τόξου), αλλά τι λες. Αυτήν την απαξίωση οποιουδήποτε γιατί συζητά με τον τάδε που είναι έτσι κλπ, δεν την κατάλαβα ποτέ. Φτάσε πρώτα στην συζήτηση και βλέπουμε αν έχεις κάτι να πεις ή που συμφωνείς (έπαθε τίποτα ο Τσίπρας όταν άρχισε να συζητά με ΔΝΤ, Σόιμπλε κλπ; - γιατί η Δράση δεν μπορεί να συζητά με όποιον θέλει;)

      Διαγραφή
    2. Τα παιδιά της Δράσης φρονίμως ποιούντες έχουν περιουσίες στην αλλοδαπή

      Διαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU