Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Και η αξιολόγηση κύριε;

"Για την αναδιοργάνωση του κράτους πρέπει να προωθηθεί αποφασιστικά η διοικητική μεταρρύθμιση, για ένα κράτος μικρότερο, νοικοκυρεμένο, αποτελεσματικό και λειτουργικό, χωρίς σπατάλες και εστίες διαφθοράς. Δογματικές εμμονές σε απολύσεις είναι εκτός τόπου και εκτός χρόνου, αφού με το σχέδιο του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης μειώνεται το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο."

Δήλωση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη για την οικονομία*

Αξιολόγηση... (Αρκάς for ever...)
Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς ζητά η τρόικα και το eurogroup (εφόσον πράγματι το ζητούν) όσον αφορά τις απολύσεις στο Δημόσιο. Αν δηλαδή ζητούν συγκεκριμένα στοιχεία για την μείωση κατά 25.οοο των υπαλλήλων του Δημοσίου που προβλέπεται στο μνημόνιο - δηλαδή πόσοι και από που θα φύγουν ανά τρίμηνο - ή απλά την διασφάλιση ότι η συμφωνία θα υλοποιηθεί. Το τελευταίο είναι και η γραμμή της κυβέρνησης: η συμφωνία να υλοποιηθεί έστω προς το τέλος του χρόνου. 
Δηλαδή, η τρικομματική προσπαθεί να "αγοράσει χρόνο" - είτε γιατί δεν είναι έτοιμη να γίνει συγκεκριμένη, είτε επειδή η αναβολή κάθε σύγκρουσης, εντός ή εκτός κυβέρνησης, είναι πάντα μια προσωρινή λύση, είτε τέλος γιατί ευελπιστεί ότι μετά τις γερμανικές εκλογές ίσως αναθεωρηθούν κάποια πράγματα, μεταξύ αυτών και οι απολύσεις στο Δημόσιο που έχουν τεράστιο πολιτικό κόστος για οποιοδήποτε ελληνικό κόμμα που στηρίζεται ακόμη στην πελατειακή ψήφο - και ως γνωστόν τέτοιοι ψήφοι μόνο από τον δημόσιο τομέα μπορούν ακόμη να αντληθούν.
Για την οικονομία της συζήτησης θα δεχτούμε ότι πράγματι "το σχέδιο του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης" μειώνει το ποσοστό των ΔΥ "κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο", όπως λέει ο Φώτης Κουβέλης. Και δεν θα προβάλλουμε τις λογικές ενστάσεις κατά πόσον μπορεί ένα μη βιώσιμο οικονομικά Δημόσιο ενός χρεοκοπημένου κράτους να συνεχίζει να αντλεί τα μέσα για την συντήρησή του από φοροεπιδρομές και όχι από αναπτυξιακές πολιτικές (που όλοι μας επιθυμούμε αλλά αδυνατούμε ακόμη να εφαρμόσουμε).
Είναι όμως απλά ζήτημα αριθμού υπαλλήλων η δημιουργία  "ενός κράτους μικρότερου, νοικοκυρεμένου, αποτελεσματικού και λειτουργικού, χωρίς σπατάλες και εστίες διαφθοράς"; Ή μήπως και πρωτίστως, είναι θέμα ποιότητας υπαλλήλων;
Είναι "δογματική εμμονή σε απολύσεις" η άποψη ότι για να γίνει το κράτος λειτουργικό, μέσα στα πλαίσια των αριθμών που προβλέπει η συμφωνία με την τρόικα και το σχέδιο του ΥπΔιοιΜετ, θα πρέπει να απολυθεί ένας μεγάλος αριθμός ΔΥ που είναι ακατάλληλοι για την δουλειά τους και να προσληφθούν ισόποσοι ικανοί καινούργιοι ΔΥ, αποκαθιστώντας έτσι και αδικίες του παρελθόντος; 
Προφανώς με τους ίδιους ανθρώπους στις ίδιες θέσεις δουλειά δεν γίνεται. Όσες καλές προθέσεις και να υπάρξουν, όσες παραινέσεις και να τους απευθυνθούν, όσες προσπάθειες επανεκπαίδευσης κι αν γίνουν. Επίσης, ούτε η κινητικότητα μπορεί να καλύψει την έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού σε θέσεις κλειδιά - δεν μπορεί πχ ένας διοικητικός να καλύψει θέση νοσοκόμου ούτε ένας οδηγός θέση φοροτεχνικού. Λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν με αυτόν τον τρόπο.
  • Το να διατηρούμε χαμηλή ποιότητα προσωπικού επειδή "όσοι μπήκαν μπήκαν" ή "όσοι έμειναν έμειναν", δεν ποιεί μεταρρύθμιση. 
  • Αν επίσης η μείωση του κράτους εννοείται μόνο ως μείωση του αριθμού των ΔΥ λόγω συνταξιοδότησης τότε διαπράττουμε ένα ακόμη σφάλμα ποιότητας: ανάμεσα σε αυτούς που φεύγουν πολλοί/ές είναι αναντικατάστατοι λόγω ικανότητας και εμπειρίας και δεν μπορούν να αντικατασταθούν αυτόματα από όσους/ες μένουν έτσι απλά. Χρειάζονται άνθρωποι αναλόγων προσόντων. 
  • Η λογική "θα δουλέψουμε με ότι έχουμε" επίσης δεν είναι ελπιδοφόρα: κι αν αυτό που έχουμε είναι κατά μεγάλο μέρος ακατάλληλο, λόγω των γνωστών παθογενειών του παρελθόντος; Ως πότε θα πληρώνουμε την ακαταλληλότητα των ανθρώπων ή την ανικανότητα ενός μηχανισμού να εκσυγχρονιστεί;
Διαβάζουμε ότι αυτό είναι και το επιχείρημα του ΔΝΤ, προκειμένου λέει να επιτύχει την εμμονή του στις απολύσεις: "απολύστε για να μπορέσετε να προσλάβετε".
Δεν γνωρίζουμε τι εμμονές έχει το ΔΝΤ αλλά το επιχείρημα στέκει... 
Κανένα κράτος δεν επιβιώνει χωρίς ικανότητα ...
στον μηχανισμό του. Χωρίς λειτουργικότητα, αποτελεσματικότητα, μείωση της σπατάλης και της διαφθοράς. Χωρίς υιοθέτηση καινοτόμων ιδεών και μεθόδων που έχουν εφαρμοστεί και πετύχει αλλού.
Και σε όλα αυτά καθοριστικός παράγοντας είναι οι άνθρωποι του κράτους. Οι λειτουργοί του, οι δημόσιοι υπάλληλοι. 
Ας ξεχάσουμε λοιπόν τους αριθμούς. Ας μείνουμε στην ποιότητα και την ικανότητα. Ας αντιμετωπίσουμε το ξεχασμένο θέμα της αξιολόγησης που κρύβεται ή χάνεται πίσω από τις συγκρούσεις για τον αριθμό. 
Ας μην μειωθεί λοιπόν άλλο ο αριθμός των ΔΥ  - πέραν δηλαδή της συμφωνίας Υπουργείου και τρόικας. Αλλά οι απολύσεις είναι απαραίτητες. 
Πρέπει να απομακρυνθούν όσοι/ες για οποιονδήποτε λόγο δεν είναι κατάλληλοι για την εργασία που η κοινωνία τους αναθέτει και να αντικατασταθούν από άλλους, ικανότερους/ες. 
Που είναι τώρα άνεργοι λόγω των στρεβλώσεων του πελατειακού κομματικού κράτους ή δουλεύουν σε σούπερ μάρκετ για 500 ευρώ.
"Όταν, αποδεδειγμένα υπάρχουν και αμείβονται από το δημόσιο διάφοροι χαραμοφάηδες με πτυχία μαϊμού, επίορκοι, διεφθαρμένοι, παρτάκηδες, αργόμισθοι, καταχραστές, βολεμένοι συνδικαλιστές κομματικών στρατών, «αγωνιστές» της κάθε παράταξης και λοιπά κοπρόσκυλα... και δεν τους ενοχλεί κανένας" όπως λέει και σωστά η σχετική δημοσίευση στο grpost. Και συνεχίζει: "Πώς μπορούμε να πάμε μπροστά με «υπηρεσίες» που το μόνο που παράγουν είναι διαφθορά, προϊσταμένους, διευθυντές, τρεχάμενους και παρατρεχάμενους;


Πού στο διάβολο ήταν όλοι αυτοί οι…υπηρεσιακοί παράγοντες των ταμείων και των άλλων «υπηρεσιών», να ζητήσουν τα χρήματα που δεν πλήρωνε, επί παραδείγματι ο δήμος Θεσσαλονίκης, επί δεκαετίες και κατέληγαν στις τσέπες των επιτήδειων;"
Προφανώς δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι. 
Η κατάληξη θα είναι η γνωστή: η αποτυχία. 
Κάποτε...
Επίσης γνωστό είναι και ποιοι/ες θα πληρώσουν ξανά την νέα αποτυχία.
Γι αυτό οι απολύσεις ΔΥ δεν είναι καμία δογματική εμμονή αλλά η φυσική κατάληξη της αξιολόγησης και ο μόνος τρόπος για προσλήψεις νέων ΔΥ,  ικανών και κατάλληλων να υπηρετήσουν το Δημόσιο Συμφέρον.
Αντί να συζητάμε λοιπόν για αριθμούς ας μιλήσουμε -με δογματική εμμονή- για ανθρώπους. 
Για κατάλληλους ανθρώπους βάσει αξιολογικών κριτηρίων, όχι βάσει χαριστικής μονιμότητας. 
υγ Και η Δημοκρατική Αριστερά, αφορμή* της σημερινής ανάρτησης, ας μετακινήσει τις κόκκινες γραμμές της στην σταθερή περιοχή των αξιών και όχι στο κινούμενο έδαφος της μονιμότητας των ακατάλληλων. Εκείνων που διορίσθηκαν με την προτροπή "Δεν κάνει για τίποτα. Βάλτε τον κάπου"
Γιατί υπάρχει και η αξιολόγηση, κύριε: Την ξεχάσαμε την αξιολόγηση; Την δογματικά προοδευτική εμμονή στις αξίες;
Γιώργος Παπασπυρόπουλος


2 σχόλια:

  1. "Φλοράλ Εξάρχεια
    από Σωκρατάκος 18:54, Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013
    Για τα μεσημεριανά αίσχη στο Φλοράλ

    Το δημοσίευσα και νωρίτερα,αλλά η σ.ο. Θεωρεί πως δεν ειναι σημαντικό που καποιοι ΄σύντροφοι ¨καναν αυτα τα καφριλίκια. .Μπορεί κάποιος να πάρει θεση για το περιστατικό που έγινε στο φλωράλ?Για οσους δεν εχουν ενημερωση το θεμα εχει ως εξης.Μετα την ληξη της πορειας ο κοσμος ανεβηκε προς τα Εξαρχεια να επιδοθει στο γνωστο μπαχαλο εκ του ασφαλους.(μην πανε χαμενα τοσα μπουκαλια που το συγκεκριμενο τσουρμο δεν εχωσε νωριτερα κατα την διαρκεια της πορειας..)ενω γιναν καποιες συγκρουσεις με τους μπατσους και στηθηκαν καμποσα οδοφραγματα,μετα απο αντεπιθεση των μπατσων ο ογκος του κοσμου κατεβηκε προς την πλατεια.Και ενω φαινοταν πως θα μας κλειναν οι μπατσοι σαν τα ποντικια στην φακα(οπως εκ των υστερων εγινε)καποιοι νεολαιοι εντοπισαν τους ταξικους εχθρους στους θαμωνες του φλωραλ που πιναν καφε.Αρχικα ενας και στην συνεχεια και αλλοι αρχισαν να σπανε με σφυρια τα τζαμια,ΕΝΩ ΥΠΗΡΧΕ ΚΟΣΜΟΣ ΜΕΣΑ,φωναζοντας ακαταλαβιστικα συνθηματα οπως.Εδω δενουν τους συντροφους μας στην Κοζανη εσεις πινετε τον καφε σας!!Και η αηδια δεν σταματησε εκει.Μετα τις σπασμενες τζαμαριες ομαδα ΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ-ΜΠΑΧΑΛΩΝ εκανε εφοδο μεσα στο Φλωραλ τραμπουκιζοντας τους θαμωνες-¨ταξικους εχθρους¨και ασκωντας βια.Το αποτελεσμα ηταν παιδια 18-20 χρονων να τρεχουν πανικοβλητα να σωθουν απο τις αγριεμενες διαθεσεις Υπερεπαναστατων που στο ονομα της Αναρχίας επελεξαν για μια ακομη φορα να δειρουν και να τραμπουκισουν οποιον βρουν μπροστα τους.Οι παρεμβασεις συντροφων που προσπαθησαν να επεμβουν για το αυτονοητο,να σωσουν τον ασχετο κοσμο,αντιμετωπιστηκαν με επιθετικοτητα και σχεδον βια!!Επειδη αυτο το απολιτικο,χουλιγκανιστικο αισχος πηγε μακρια για ακομη μια φορα,καλω οποιοδηποτε συντροφο με την ορθη εννοια της αναρχικης συντροφικοτητας να παρει θεση..Για αυτη την Αναρχια πολεμαμε ρε τοσα χρονια?για να δερνουμε κοσμο που πινει τον καφε του επειδη ετσι γουσταρουμε?Γενικα τρεμω ακομη απο την ΑΗΔΙΑ που αντιμετωπισα νωριτερα.Αρκετά.Ξεκαθάρισμα τώρα,αρκετά και με αυτό τον φασισμό."

    https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1458212


    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τελικά ως "κινητικότητα στο Δημόσιο", μήπως βαφτίζουμε την ανακύκλωση του τέλματος; με παρόμοιους με σένα προβληματισμούς έγραψα αυτό, με αφορμή τη μνημονιακή απαίτηση για νέο σώμα 2000 φορολογικών ελεγκτών (που φυσικά δεν έχει ικανοποιηθεί από το εγχώριο πολιτικό σύστημα...) :

    http://wp.me/p2nH8c-8q

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU