Το βασικότερο πράγμα που έχουμε ανάγκη στις μέρες μας είναι η αλλαγή παραδείγματος...

Rethink Athens expo, sequences from Athens dream..

                                                                                                                                              
της Βασιλίκας Σαριλάκη* (art noise)

Το βασικότερο πράγμα που έχουμε ανάγκη στις μέρες μας είναι η αλλαγή παραδείγματος, το νέο όραμα που θα κρατήσει τις καρδιές μας ζεστές, να ξαναενωθούν, μαζί με μια αποφασισμένη αναδίπλωση των δυνάμεών μας για να προχωρήσουμε. Το Rethink Athens είναι μια τέτοια οραματική, στοχευμένη προσπάθεια που από την πρώτη του κιόλας σπίθα, χωρίς τυμπανοκρουσίες άρχισε να μεταλαμπαδεύει σιωπηλά μια τέτοια ελπίδα για την ανασύνταξη της Αθήνας, για την επιστροφή της συνεργασίας θεσμών, για την επιστροφή της έννοιας της ευεργεσίας στον δημόσιο χώρο. Μια ελπίδα στο γκριζόμαυρο χάος της κρίσης.

Την ελπίδα αυτή, την αγκάλιασαν πολλοί. “Χρειάζεται να γίνει αυτό, ως ένας καταλύτης σε μια προσπάθεια που θα κάνει τους Αθηναίους να ξαναγυρίσουν στο κέντρο, να ξαναζωντανέψει το κέντρο, να αποκτήσει την οικονομική ζωή που θα φέρει και την ανάπτυξη. Επομένως βλέπουμε το project αυτό ως ένα project καθαρά αναπτυξιακό, δεν το βλέπουμε σαν έργο βιτρίνας. Δεν το βλέπουμε σαν μία πεζοδρόμηση. Το βλέπουμε σαν ένα ουσιαστικό έργο. Που θα βοηθήσει την πόλη μας” υπογραμμίζει ο πρόεδρος του ιδρύματος Αντώνης Παπαδημητρίου σε μια συνέντευξη.
Και σήμερα η πρωτοβουλία του ιδρύματος Ωνάση να χρηματοδοτήσει έναν ευρωπαϊκό αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την ριζική ανάπλαση του κέντρου προχώρησε, ενώ επιλέχθηκε και η καλύτερη μελέτη ανάμεσα στις 71 υποψηφιότητες οι οποίες εκτίθενται μέχρι την Κυριακή στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (επιμέλεια Πάνου Δραγώνα).

 
Η πρώτη αίσθηση που αποκομίζει ο επισκέπτης από αυτήν την έκθεση των 71 αρχιτεκτονικών προτάσεων για το κέντρο της Αθήνας αλλά κι από τις 27 κεντρικές μακέτες – προτάσεις για μια νέα πλατεία Ομονοίας είναι πως έγινε μια πραγματικά σοβαρή προσπάθεια για νεωτερισμούς σε ευρωπαϊκά πλαίσια αισθητικής αντίληψης με λίγη γεύση από νεοφουτουρισμό, Decorative Masonry, ζαρτινιέρες, καφασωτά  και Abu Dhabi αλλά και πολύ βιοκλιματισμό.... 
Πρέπει να περιδιαβεί κανείς όλα τα εκθέματα, να χαζέψει όλες τις προτάσεις και ύστερα μόνος του διαπιστώνει την ευχάριστη αλήθεια πως το πρώτο βραβείο που δόθηκε ομόφωνα από την κριτική επιτροπή στο Ολλανδικό γραφείο OKRA, ήταν η καλύτερη εκδοχή.. 
Η πρόταση άλλωστε όπως είπε ο κος Παπαδημητρίου είναι “μια πρόταση απλή, αλλά κάθε άλλο παρά απλοϊκή, απολύτως εφαρμόσιμη, λειτουργική, πιστή στο πνεύμα της Αθήνας αλλά κυρίως στις προοπτικές και στις δυνατότητές της με κέντρο τον πολίτη και τις ανάγκες του”.Κι απ΄οτι λέγεται είναι επίσης επεκτάσιμη..

  
Ο επικεφαλής της προσπάθειας Μartin Knuijt, του γραφείου OKRA, που έχει προβεί σε ανάλογες αναπλάσεις αστικού τοπίου σε άλλες πρωτεύουσες της Ευρώπης (Βασιλεία, Λονδίνο, Κοπεγχάγη, Ρότερνταμ), δήλωσε στην Καθημερινή: 

"Η Αθήνα είναι μια ιστορική πόλη και το κέντρο της είναι γεμάτο με υπέροχα σημεία. Είναι σαν την Ωραία Κοιμωμένη που περιμένει να της δώσουμε ένα φιλί για να ξυπνήσει... Είναι η πρωτεύουσα όμως μια χώρας σε κρίση. Και αυτό το γεγονός μας "παθιάζει", θέλουμε όσο τίποτα το εγχείρημα της Πανεπιστημίου να πετύχει και να λειτουργήσει σαν καταλύτης για την αναζωογόνηση του κέντρου"…

Είπε επίσης: «Επιθυμία μας είναι να δημιουργήσουμε έναν δημόσιο χώρο σε ανθρώπινη κλίμακα, που θα είναι το ίδιο καλός και λειτουργικός και ύστερα από 50 χρόνια. Έναν χώρο που θα γίνει μέρος της ζωής της πόλης, συνδέοντας την ιστορία της με το μέλλον με έναν έμμεσο τρόπο, χωρίς φουτουριστικές κατασκευές ή κατασκευές που να αντιγράφουν την ελληνική ιστορία».

Στιγμιότυπο από την έκθεση στην Στέγη, που τελειώνει αύριο Κυριακή, 10 Μαρτίου μετά από παράταση (10πμ -9μμ)

Τα Νέα γράφουν: Ποιο ήταν το μυστικό που έδωσε στους ολλανδούς αρχιτέκτονες τη νίκη στον διαγωνισμό Re-think, τον οποίο διοργάνωσε και χρηματοδότησε το Ίδρυμα Ωνάση, αφήνοντας στη δεύτερη θέση μια ελληνική πρόταση; Αρκεί η μετατροπή της Πανεπιστημίου σε ένα βουλεβάρτο με στάσεις και φιλική προσέγγιση του πολίτη;
«Κατάφεραν να συνδυάσουν την υψηλή αισθητική με τη λειτουργικότητα. Πέτυχαν εξάλλου πολύ υψηλό επίπεδο στη διαχείριση των υδάτων, καθώς αξιοποιούν το νερό της βροχής για να...

...η συνέχεια στο art noise*

*η Βασιλίκα Σαριλάκη είναι ιστορικός τέχνης, δημοσιογράφος και τεχνοκριτικός καθώς και  blogger τέχνης