Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Προς οργισμένο νέο επιστολή

  Χρηματόδεντρα  ...σε "έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός"... 

του Βαγγέλη Πάλμου*
Αφορμή γι'αυτήν την ανάρτηση αποτέλεσε αυτή η επιστολή ενός αριστούχου έφηβου,που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο.
Είναι πάντοτε δύσκολη η προσέγγιση του νεανικού ψυχισμού,καθώς το πάθος που τον χαρακτηρίζει καθιστά την ψύχραιμη επιχειρηματολογία συνηθέστατα απεχθή στα μάτια του.Αυτό που για μας είναι "λογικό επιχείρημα" γι'αυτόν μπορεί να είναι απλώς "οι φοβίες ενός γέρου" ή ακόμη χειρότερα, "η απολογία ενός δούλου του συστήματος".
Ας μην ξεχνάμε τη ρήση του Beaumarchais "οι συμβουλές των ηλικιωμένων μοιάζουν με το χειμωνιάτικο ήλιο: φωτίζουν, μα δε ζεσταίνουν".
Εκτιμώντας πως δεν είμαι-ακόμη-ηλικιωμένος,θα επιχειρήσω μια προσέγγιση.

Το πρώτο ερώτημα που θέτει ο έφηβος,δίνει το στίγμα των οικογενειακών ιδεολογικών του καταβολών : "ποιός έντυσε τον παππού με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ (sic)".
Προφανώς,αναφέρεται στην UNNRA τον οργανισμό δηλαδή που ίδρυσε ο ΟΗΕ (με βασικό χρηματοδότη τις ΗΠΑ) για την αναστήλωση των κατεστραμμένων απ'το Β Παγκόσμιο Πόλεμο κρατών που απελευθέρωναν οι συμμαχικές δυνάμεις.Σύμφωνα με τα στοιχεία,η Ελλάδα εισέπραξε εξοπλισμό αξίας περίπου 416 εκατομμυρίων δολλαρίων μέχρι το 1948,οπότε και η αρωγή συνεχίστηκε απ'το σχέδιο Marshall.
Τα "αποφώρια της ΟΥΝΤΡΑ" λοιπόν που περιφρονεί ο νέος, έντυσαν, υπόδησαν και βοήθησαν χιλιάδες Έλληνες της μετακατοχικής καθημαγμένης Ελλάδας.
Αυτό, στο χωριό μου,το λένε "αχαριστία" νέε μου.

Στη συνέχεια,ο νέος κατακεραυνώνει τις μειώσεις των μισθών,τα επαπειλούμενα κλεισίματα σχολών,τις ελλείψεις στα σχολεία.Όλα αυτά είναι γνωστά και θλιβερά. Θα ήταν ολοκληρωμένη η κριτική του αν είχε κάτι άλλο να αντιπροτείνει. Δεν το βρήκα στο γράμμα του.

Συμφωνώ μαζί του όταν ζητά να τιμωρηθούν όσοι κακοδιαχειρίστηκαν και υφάρπαξαν το δημόσιο πλούτο.
Συμφωνούμε επίσης στις διαπιστώσεις για την αναγκαιότητα λειτουργίας αποτελεσματικού συστήματος Πρόνοιας.Μόνο που αυτό δεν αποκτάται κατ'απαίτησιν αλλά μέσα από έναν αξιόπιστο και οικονομικά υγιή κρατικό προϋπολογισμό. Ο οποίος πρέπει από κάπου να χρηματοδοτηθεί (φοροδοτικός μηχανισμός) και,αν αυτό δεν είναι αρκετό, θα πρέπει να τον συμπληρώσουν οι πολίτες στερούμενοι μέρος των αποδοχών τους. Άλλος τρόπος ...

δεν υπάρχει!
Σε μια χρεοκοπημένη χώρα λοιπόν, όλοι λίγο-πολύ πρέπει να ξεβολευτούμε για να τη βοηθήσουμε. Αυτό, δεν είδα πουθενά να περνά απ'τη γραφίδα του οργισμένου μας έφηβου.

Στη συνέχεια,ο νέος διερωτάται "ποιός οδήγησε τέσσερις χιλιάδες ανθρώπους στην αυτοκτονία"? Σημαντικό πράγματι ερώτημα,αλλά έχει ο ίδιος κάποια έγκυρη απάντηση? Έχει επεξεργαστεί συνολικά το ψυχολογικό προφίλ και το κοινωνικό περιβάλλον των ανθρώπων που έδωσαν τέλος στη ζωή τους? Ή έχει υιοθετήσει την εύκολη απάντηση σερβιρισμένη απ'όσους επενδύουν στην ανθρώπινη δυστυχία?

Περιγράφει ο νέος τι δε θέλει στη ζωή του: ανασφάλιστη εργασία, μισθό των 350 ευρώ, ενδεχόμενη οικονομική μετανάστευση. Σεβαστά όλα και ποιός άραγε θα τα επιθυμούσε για τον εαυτό του,αλλά υπάρχει κάποια πρόταση για να στηριχτούν οικονομικά καλύτερες εργασιακές συνθήκες? Μήπως "λεφτά υπάρχουν" και αρκεί να τα μοιράσουμε κατάλληλα? Κι αν ακόμη τα μοιράζαμε,για πόσο καιρό θα αρκούσαν μέχρι να χρειαστεί να τα παράξουμε? Ή μήπως δε χρειάζεται ο πλούτος να παράγεται αλλά απλά να τον τρυγάμε από κάποια μαγικά χρηματόδεντρα που ευδοκιμούν σε "έναν άλλο κόσμο που είναι εφικτός"?

Όλη η οργισμένη επιστολή,διαπνέεται από το πνεύμα της απαίτησης! Λες και βιώνουμε την ευαγγελική προτροπή "αιτήσετε και δοθήσεται υμίν". Δυστυχώς όμως "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος".
Καμία αίσθηση κοινότητας,καμία ευθύνη κοινού βίου,καμία αισθητική συνανήκειν.Ένας οργισμένος εγωτικός ατομικισμός με αδηφάγες απαιτήσεις που "θέλει","απαιτεί","δικαιούται".

Κατακεραυνώνει ο νέος τις σχολικές ελλείψεις,αλλά λησμονεί τα σχολεία της εποχής του παππού του που τον έντυναν τα αποφώρια της UNNRA.Μέσα σ'αυτά τα σχολεία,ξυπόλητοι μαθητές και εμπνευσμένοι δάσκαλοι,σε συνθήκες ολοκληρωτικής ένδειας,μιας καθημαγμένης απ'τις πολεμικές συγκρούσεις χώρας και μιας βαθιά πληγωμένης απ'την εμφύλια τραγωδία κοινωνίας,οικοδόμησαν μια προοπτική για τις επόμενες γενιές.Δεν τα έκαναν ασφαλώς όλα τέλεια,αλλά πήγαν τον τόπο μερικά βήματα μπροστά,γιατί μόχθησαν και δημιούργησαν,αντί να "απαιτούν ιδανικές συνθήκες".

Ο νέος όμως έχει ήδη φτάσει σε συγγραφικό οίστρο: "εμπρός να τσακίσουμε τύραννους φασίστες" μας προτρέπει!
Γνώρισε το αγόρι το φασισμό? Βίωσε τις συνέπειες της εφαρμογής του? Ή μήπως θεωρεί "φασισμό" οτιδήποτε του "στερεί αυτά που δικαιούται"?
Όταν αύριο ,οδηγώντας ,τον πιάσει λάστιχο,θα καταδεχτεί άραγε να λερώσει τα χέρια του με το γρύλο ή θα καταγγέλλει την πρόγκα που του στερεί "το δικαίωμα στην οδήγηση"?

Αντιλαμβάνεται ο νέος πως η επιβίωση δεν είναι "δικαίωμα" αλλά διαρκής αγώνας και πως το μοναδικό όπλο που έχει ο άνθρωπος σ'αυτόν τον αγώνα είναι το μυαλό του?
Κατανοεί πως με όπλο το μυαλό,οι άνθρωποι βγήκαν απ'τα σπήλαια και μετέτρεψαν την επαπειλούμενη και αμφίβολη επιβίωσή τους σε ότι σήμερα του φαίνεται "αυτονόητο δικαίωμα"?
Γνωρίζει πως για να επιβιώσει ο άνθρωπος οφείλει να προσαρμόζει τις επιλογές του στις μεταβολές των υλικών όρων της ζωής του ή εκτιμά πως οι όροι αυτοί είναι ανεξάντλητοι και πως όλοι έχουμε αυτονόητο και υπερεπαρκές μερίδιο σ'αυτούς?

Αυτά είναι ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις.Κι ανάλογα με τις απαντήσεις που δίνει κανείς,προσανατολίζει και τις επιλογές της ζωής του.
Φαίνεται όμως πως,ο οργισμένος μας έφηβος δεν ψάχνει απαντήσεις.Τις γνωρίζει όλες! Έχει μάλιστα έτοιμη και ετυμηγορία για τους "ένοχους που του κλέβουν τα όνειρα".
Δεν έχει φανταστεί πως τα όνειρα καθενός δεν μπορεί κανείς να του τα πάρει.
Δεν υποψιάζεται πως,ζητώντας απ'το κράτος να του "εξασφαλίσει τα όνειρα" παραιτείται απ'το δικαίωμα της ατομικής επιλογής.
Δε φαντάζεται πως ένα κράτος που "φροντίζει τα πάντα" είναι ταυτόσημο με ένα κράτος που "ελέγχει τα πάντα".

Είναι εντυπωσιακή η διαστροφή της μαρξιστικής κληρονομιάς: ο Μαρξ θεωρούσε τις υλικές συνθήκες της ζωής τις μόνες πραγματικές,σε βαθμό τέτοιο,ώστε κάθε ιδεαλιστική επινόηση (όπως τα  "δικαιώματα") τα περιφρονούσε ως αστικές επινοήσεις,ως ιδεατά "εποικοδομήματα" των υλικών συνθηκών του βίου.
Η σύγχρονη ελληνική εκδοχή της μαρξιστικής κληρονομιάς-γιατί σ'αυτήν ανήκει ο οργισμένος νέος μας-ομνύει στο ιδεατό (στα "δικαιώματα") με τέτοια προσήλωση,ώστε σχεδόν αδιαφορεί για τις υλικές προϋποθέσεις πραγμάτωσής τους.
Γι'αυτό ο νέος μας ζητά "δημόσια,δωρεάν,ποιοτική παιδεία".Δε φαντάζεται ότι δεν υπάρχει δωρεάν,ότι όλα κοστίζουν.Θεωρεί αυτονόητο το ποιοτικό λες και φυτρώνει στα δέντρα.
Αδιάλειπτη παροχή λοιπόν αφού όλα υπάρχουν τριγύρω μας σε αφθονία...

Δεν εκπλήσσομαι και κατά βάθος τον κατανοώ.Κι εγώ στην ηλικία του τα ίδια ακριβώς πίστευα.Ήμουν κι εγώ ένας αριστούχος μαθητής,διαμορφωμένος με την κυρίαρχη ιδεολογία του δημόσιου σχολείου: σοσιαλιστικός εθνολαϊκισμός και κολλεκτιβιστική προσοδοθηρία.Κι εγώ περίμενα να πάρω ένα πτυχίο και να πιάσω την καλή,το θεωρούσα περίπου αυτονόητο.Κανείς δε με είχε προτρέψει να ψάξω έξω απ'τα προκατασκευασμένα σχήματα.Ούτε και μπορώ να εξηγήσω το πως και το γιατί κατάφερα-στο βαθμό που κατάφερα-να δω και την άλλη οπτική της πραγματικότητας.
Ίσως μια έμφυτη αγάπη προς ότι συνιστά ιδιωτικό πεδίο,ίσως μια υπαρξιακή αποδοχή της ασκητείας ως διδασκαλίας του βίου,ίσως η επίγνωση του κόλαφου στον οποίο οδήγησαν όσοι έταζαν "αλλους καλύτερους κόσμους" και "δικαιότερες κοινωνίες".

Δεν είμαι φυσικά σε θέση να συμβουλέψω τον οργισμένο φίλο μας,κανέναν δε δικαιούμαι να συμβουλέψω.
Εντελώς φιλικά όμως θα του πρότεινα ν'απομακρυνθεί για λίγο απ'τις βεβαιότητές του.
Είναι τρομακτικό για ένα παιδί να έχει διαμορφώσει τόσο νωρίς,τόσες βεβαιότητες...



*από το ιστολόγιο nikorestis

17 σχόλια:

  1. Μη κατέβεις στη διαδήλωση κατά της επιστράτευσης των εκπαιδευτικών στην Ερμού και Κορνάρου, γιατί μπορεί να βρέξει και να λιώσεις καραμελένιε μου.
    Oλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται καραμελένιε μου.
    Ακόμα και η υγεία.
    Αν δεν έχεις φράγκα, πέθανες.
    Πάντως εσύ κυρ Πάλμο μου, τσάμπα σπούδασες στην Ιατρική του ΑΠΘ.
    Ε, ας μην σπουδάσουν άλλοι γιατροί ειδικά απ' τη Δραπετσώνα και το Πέραμα (ω μον ντιέ, θα σπουδάσει και ο Μπύθουλας γιατρός!) και θα μας χαλάσει τη πιάτσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ για τις "γλυκές" σου επισημάνσεις.Επιμένω πάντως πως "δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα".Ούτε κι εγώ φυσικά σπούδασα τσάμπα όπως λες.

      Διαγραφή
  2. Αυτό που οι "φιλελεύθεροι" είναι από γεννησιμιού τους κάτοχοι της Απόλυτης Αλήθειας και ειρωνεύονται όλους τους άλλους...

    Μόνο εμένα με προσβάλει σαν social liberal και το θεωρώ αντίθετο στις αξίες του φιλελευθερισμού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κ. Β.Πάλμο
    Διάβασα την επιστολή του νέου και κατόπιν την απάντησή σας .
    Τις βεβαιότητες τις έχετε εσείς,ενώ η ζωή θα πρεπε να σας έχει διδάξει ότι δεν υπάρχουν τέτοιες. Επομένως το να εγκαλείτε ένα νέο με τόσο συγκροτημένο λόγο θα πρεπε να σας προβληματίζει.
    Τον εγκαλείτε για αχαριστία γιατί μιλάει για «αποφόρια της UNNRA» και το μόνο επιχείρημά σας είναι ένας αριθμός: 416 εκατομ. Πόσα πήγαν στο λαό. Μήπως έχει δίκιο ο νέος όταν μιλάει για αποφόρια; Τα λαμόγια και αργότερα οι ταγματασφαλίτες (όπως τα λένε στο δικό μου χωρίο έγιναν μ’ αυτό τον αριθμό επιχειρηματίες)
    Μιλάτε ότι δεν έχει πρόταση απέναντι στις μειώσεις μισθών. Και τον κατακρίνετε γι αυτό.Αν είχε διαμορφωμένη πρόταση δε θα ήταν μια ακόμη κατηγορία τη βεβαιότητα ;
    Μετά περνάτε σε πρόταση έχοντας ακόμη μια βεβαιότητα. Στέρηση αποδοχών. Δερν υπάρχει ‘άλλος τρόπος. Αλήθεια δεν υπάρχει. Η φορολόγηση του μεγάλου πλούτου; Των εφοπλιστών; Των ποδοσφαιρικών ομάδων; Των ιδιωτικών ΜΜΕ; της εκκλησίας;
    Να βοηθήσουμε τη χώρα όλοι. Αλήθεια; Πως το βλέπετε δηλαδή ακριβώβς. Να χάνω εγω το 40% του μισθού μου και αντίστοιχα ένας πλούσιος τι ακριβώς θα χάνει; Τον οδηγό του, το ένα από τα δύο γιωτ του; Αυτό είναι το ξεβόλεμα και το όλοι να βοηθήσουμε;
    Έχετε εσείς απάντηση έγκυρη για την αύξηση των αυτοκτονιών. Κάποιοι από αυτούς του ς συμπολίτες μας άφησαν και γράμματα για την τραγική οικονομική τους κατάσταση. Αποδεδειγμένα. Ποιος διαμορφώνει τη ψυχολογία που οδηγεί σε απονενοημένα διαβήματα; Είναι θράσος να ζητάτε από έναν νέο να σας διαμορφώσει το ψυχολογικό προφίλ των δυστυχισμένων ανθρώπων που οδηγήθηκαν σε αυτοκτονία. Σαν μεγαλύτερος θα έπρεπε να καταλαβαίνετε.
    Για τα εργασιακά πάλι ζητάτε πρόταση από το νέο. Δε σας φτάνουν οι διαπιστώσεις. Και τον καλείτε να σκύψει το κεφάλι και να εργαστεί με 350 ευρώ. Αυτή την προοπτική θελετε για το παιδί σας;
    Η αμέσως επόμενη ενότητα είναι ένα συνεχές κατηγορώ σ’ ένα νέο που τόλμησε να πει κάτι διαφορετικό από την κυρίαρχη άποψη. Απαξιώ να απαντήσω στις κατηγορίες Αντ’ αυτού σας παραθέτω ένα ταιριαστό απόσπασμα του αρχαίου ποιητή Αρχίλοχου: «Ἡ ἀνεργία ταιριάζει ἀπόλυτα στοὺς γέρους,/ἰδίως ὅταν εἶναι λιτοδίαιτοι./Ἄν πάσχουν κι ἀπὸ ἄνοια,/τόσο τὸ καλύτερο γι' αὐτούς./Θὰ διεκδικοῦν παλαβομάρες,/πράγμα ποὺ ταιριάζει ἀπόλυτα στοὺς γέρους./
    Του ζητάτε να πάει πίσω στα σχολεία του παππού του για να καταλάβει. Ωραία προοπτική. Γιατι όχι και στην αλληλοδιδακτική του Καποδίστρια;
    Το φασισμό δεν τον είχε γνωρίσει εως τωρα,απλά τον διάβαζε. Τώρα παίρνει τα πρώτα μαθήματα από τους Δένδιες βορίδιδες και αδώνιδες και άλλους.
    Μετά περνάτε σε μαθήματα επιβίωσης. Μα δεν μπορεί να μιλάμε για επιβίωση σ’ ένα νέο που θέλει ζωή.
    Το κράτος που ελέγχει τα πάντα αντικαθίσταται με τους επιχειρηματίες που απλά ελέγχουν τα πάντα.(κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός που λέγαμε;)
    Τον κατηγορείτε για μαρξιστική διαστροφή επιζητά δημόσια δωρεάν ποιοτική παιδεία. Αυτό κι αν δεν είναι διαστροφή
    Στο τέλος λέτε ότι δε θέλετε να το συμβουλέψετε. Όχι απλά τον κατασυκοφαντείτε για να δικαιολογήσετε τις δικές σας ακροβασίες του σήμερα. Αραδιάζετε τις βεβαιότητές σας με πληρότητα εγωισμού.

    Ένας μεσήλικας που δεν ακροβατεί και εμπιστεύετε τα φωτεινά μυαλά των νέων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ αστυάνακτα ευχαριστώ για το σχόλιο.Σε παραπέμπω στο blog μου για μερικές επισημάνσεις.
      Φιλικά
      Β.Π

      Διαγραφή
  4. Αγαπητε αριστουχε

    Ειμαι χαζος αποφοιτος 6 ταξου δημοσιου γυμνασιου με 15 1/12 κια διαγωγη κοσμια και του ΕΜΠ, εισαχθεις με 13.33/20.00 το 1973 και ασκων το επαγελμα του μελετητη μηχανικου.

    Καμμια φορα πρεπει να γυριζουμε πισω 48 χρονια για να “ξανα- ανακαλυψουμε” ιδεες και αξιες απο την εξαιρετικη εκπαιδευτικη μεταρρυθμιση του 1964 του Ευαγγελου Παπανουτσου, για την οποια -σπανια- πια μιλαμε η γραφουμε, ισως γιατι …δεν μας συμφερει, συνδικαλιστικα η …για αλλους λογους..

    1.Τα δημοσια σχολεια και μαλιστα τα 6-ταξια γυμνασια ηταν ο κανονας και -εξαιρωντας μερικα (Αρσακειο, Κολλεγεο, Μωραιτη….) για τα παιδια της μεσαιας και “αστικης” ταξης τα ιδιωτικα ηταν για τους χειροτερους μαθητες.
    2. Οι καθηγητες ηταν απο επαρκεις, εως υπερεπαρκεις, με μεγαλυτερο προβλημα την αυταρχικοτητα εν μεσω δικαταοριας.
    3. Το προγραμμα εκπαιδευσης ειχε αρχη, μεση και τελος.Τοσο στα Αρχαια Ελληνικα και την Ιστορια, οσο και στα μαθηματικα , Φυσικη και Χημεια, η υλη κλιμακωνοταν με συνεπεια κια συνεχεια, ενω επιβραβευοταν αρκετα η κριτικη σκεψη. Καλλιτεχνικα μαθηματα υπηρχαν τουλαχιστον στην Αθηνα (Ζωγραφικη, μουσικη, τεχνικο σχεδιο).
    4. Πριν σαραντα χρονια δεν ηταν σπανιο να μεινεις μεταξεταστεος η να χασεις ταξη (αν ησουν εντελως αδιαφορος), η βαθμολογια ηταν αυστηρη αλλα δικαια (απο 11 εως 17.5 ) και σπουδαζε το 15% σε ΑΕΙ και ΚΑΤΕΕ , λιγοι σχετικα στο εξωτερικο και σε μερικες δημοσιες και ιδιωτικες σχολες.
    Οι εξετασεις ηταν με θεματα κλιμακωτης δυσκολιας που δεν ευνουσαν την αποστηθιση -παπαγαλια επι της διδακτεας και οχι της διδαχθεισας υλης, ωστε σε χαμηλοβαθμες σχολες των 3 τοτε πολυτεχνειων (ΑΤΜ, Ηλεκτρολογοι Πατρας,..) , σε πολλες σχολες ΑΣΒΠ, ΑΒΣΘ,…. να εισαγονται αρκετοι με συν. βαθμολογια κατω απο την βαση, ωστε να συμπληρωθει το πληθος εισαγομενων.
    5. Οταν ακουω για τον συνωστισμο με …30 μαθητες στην ταξη, οτι δεν εχουν πετρελαιο στην Αττικη και αλλα ωραια ….”τραγικα” , υπενθυμιζω οτι ημουν σε ενα 6-ταξιο γυμνασιο τυ Δημου Αθηναιων απογευματινος ( διπλοβαρδια ) που στεγαζοταν σε πετροκτιστο κτιριο του 1928, με 4 νεραντζιες, 2 μπακετες και 1 σκαμμα, ασφαλτο στο προαυλειο, χωρις κεντρικη θερμανση, με 47 παιδια στην ταξη μου, και οταν εκανε κρυο φορουσαμε τα παλτα μας και η …..ζωικη μας θερμοτητα σχεδον επαρκουσε για την θερμανση της.
    6. Ομως με το λαμπρο εκπαιδευτικο προγραμμα, τα υπεροχα βιβλια μας και τους εξαιρετικους καθηγητες μας, αυτη η ταξη εβγαλε 5 γιατρους, 5 μηχανικους, 1 καθηγητη ΕΜΠ, οικονομολογους, φυσικομαθηματικους, φαρμακοποιους,… Σχεδον ολοι κατι σπουδασαν.

    Συνεχιστε λοιπον, στην καταστροοφικη πορεια αυτη,…..

    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φωτισμένος βλάχος14 Μαΐου 2013 στις 6:42 μ.μ.

      Το δημοτικό σχολείο τελείωσε. Ο πατέρας μου αποφάσισε να με στείλει στο Σχολαρχείο και μας παίρνει, μια μέρα, πρωί πρωί μαζί, με το Θανάση του Γιωργιά και τραβάμε για το Βαλτεσινίκο.
      Το μυρωμένο και δροσερό αεράκι του βουνού μας ξεκούρασε. Περάσαμε τις Γούρνες, κι ανεβήκαμε στον κάμπο κι από κεί φτάσαμε στη βρύση, στο Πορί.
      Πήραμε τον ανηφορικό δρόμο και φτάσαμε στα Ισιώματα. Θαυμάσαμε τα ψηλόκορμα έλατα, τα ρούγκαβλά τους, το ασταμάτητο ψιθύρισμα των φύλλων τους. Μπροστά μας, υψωνόταν το
      Ψηλόκαστρο, αγέρωχος φύλακας του τόπου. Φτάσαμε στις Ράχες. Αντικρίσαμε μπροστά μας το Βαλτεσινίκο, ένα μεγάλο χωριό, με ψηλά σπίτια. Περπατήσαμε λίγα μέτρα και βρεθήκαμε στο ψηλό σπίτι της Τσιομίταινας, που ήταν το Ελληνικό σχολείο (Σχολαρχείο). Εκεί είχαν μαζευτεί, πολλά αγόρια και κορίτσια, από το Βαλτεσινίκο και τη γύρω περιοχή. Τα κορίτσια κάθονταν όλα μαζί, στο θόλο της πόρτας του υπογείου ενώ τ’ αγόρια έπαιζαν πιο πέρα.
      Σε λίγο έφτασαν και οι δύο καθηγητές μας. Ο ένας ήταν ο νεαρός Γιώργης Ι. Δημητρακόπουλος (άγαμος) και ο άλλος ο Παναγιώτης Αθ. Σαρρής, και οι δύο Βαλτεσινιώτες. Μας έδωσαν μερικές συμβουλές και οδηγίες και γράψαμε Ελληνικά και Αριθμητική. Σχολάσαμε και πήγαμε και φάγαμε στο μαγαζί του Γιώργη του Παυλόπουλου, που ήταν και φίλος του πατέρα μου. Το απόγευμα εξεταστήκαμε πρώτοι, προφορικά στα Θρησκευτικά και την Ιστορία και φύγαμε για το το χωριό.
      Στις 10 Σεπτέμβρη, ημέρα της έναρξης των μαθημάτων έπρεπε να πάμε σχολείο στο Βαλτεσινίκο.
      Ο πατέρας μου είχε βρει, το ευλογημένο σπίτι της θειά παπαδιάς, της παπα Στάθαινας, της αρχόντισσας. Πήρε το μουλάρι του Γιωργιά και φόρτωσε τα ρούχα, τα τρόφιμα κι ένα καλάθι σταφύλια. Πήρε το Θανάση κι εμένα και ξεκινήσαμε, για το Βαλτεσινίκο.
      Ανεβήκαμε στον κάμπο, φτάσαμε στου Σχινά το αλώνι κι ακούσαμε μια βοή, που ερχόταν, από τα κοπάδια, τα γιδοπρόβατα των Παναγουλαίων, που πήγαιναν στα χειμαδιά.
      Τα κοπάδια ακολουθούσαν τσοπάνηδες, ευθυτενείς και γεροδεμένοι, με τις καπότες τους και τις μακριές γκλίτσες τους.
      Τη μακρόσυρτη τούτη πομπή, έκλειναν οι γεροντότεροι που συνόδευαν τα φορτωμένα, με τα μικρά παιδιά και τις οικοσκευές, ζώα τους.
      Φτάσαμε στο Πορί, ανεβήκαμε το Γολγοθά κι αντικρίσαμε το Βαλτεσινίκο. Περάσαμε τη βρύση του Καριάσκη, ροβολήσαμε τα καλντερίμια του Αγιωργιού και φτάσαμε στην αυλή του ευλογημένου σπιτιού της θειά παπαδιάς και των κοριτσιών της, που μας υποδέχτηκαν με ευγένεια και καλοσύνη ...

      Έτσι γίναμε άνθρωποι μαθές και όχι γαϊδούρια σαν τη σημερινή νεολαία ...

      Διαγραφή
    2. Φωτισμένος βλάχος

      Συνεληφθης να αντιγραφεις και το γραπτο σου μηδενιζεται. Παει το Σχολαρχειο, τωρα θα βοσκεις 50 γιδια.

      "Από το βιβλίο του δάσκαλου Στάθη Σταθόπουλου ΄΄ΜΝΗΜΕΣ από την Αρκαδία και το χωριό μου Μυγδαλιά (Γλανιτσιά)΄΄"

      http://mygdalia.blogspot.gr/2013/01/blog-post_9482.html

      Αφώτιστος Φιλέλλην

      Διαγραφή
    3. Αλάνθαστη παιδαγωγική μέθοδος!

      dimitris t

      Διαγραφή
  5. Αγαπητε αριστουχε

    Για να μην με χαρακτηρισεις απολίτικο προσθετω μερικες λυσεις επι των κοινωνικων προβληματων που ανεφερες.

    1. Διαπιστωσεις μιας ζωης

    Τρακαρισμενους με την ζωη βλεπω, πονηρους που αλλαζουν καπελο αναλογα με τις δημοσκοπησεις και την πολιτικη συγκυρια, ικανους που εβαλαν μερικα χρηματα στην ακρη, εναν στρατο μικρων, μεσαιων και μεγαλων “σωτηρων” που παλευει για ενα διορισμο, μια δουλεια, μια θεση σε Δ.Σ.,…., ΔΥ να κλαινε στον τοιχο των δακρυων για τα απειρα προνομια τους και την απειλουμενη ισοβιοτητα, οικογενειες με μπιζνες και πολιτικες μπιζνες, δεξιους, πασοκους και αριστερους εργολαβους και υπεργολαβους της πολιτικης, υπαναπτυξη, μαυρη οικονομια, φορoδιαφυγη, φοροκλοπη, 40 χρονια τωρα, αυτα βλεπω.

    Αξιοκρατια δεν βλεπω, οικονομικη δημοκρατια επισης,….

    2. Προτεινομενη λυση : Επανεξεταση ολων των κεκτημενων, με ορους οικονομικης δημοκρατιας

    Tα τρια δεδομενα που ακολουθουν συνεβαιναν λιγοτερο ή περισσοτερο και προ του 2008, απλως η κριση τα εχει επιδεινωσει :
    1. η διαρροή ειδικευμένου δυναμικού στο εξωτερικό ήδη συνεβαινε, κατα την μεταολυμπιακη κριση 2005-2008, λογω της αναντιστοιχιας προσφορας και ζητησης επιστημονων και αλλων τεχνικων
    2.η διαρκής δημογραφική γήρανση του ελληνικού πληθυσμού θα συνεχιζεται ανεξαρτητα απο την οικονομικη κατασταση των κατοικων της χωρας, οπως και σε πολλες ευρωπαϊκες χωρες.

    3. οι μακροπρόθεσμες συνέπειες από την υψηλή ανεργία των νέων και τη μακρόχρονη ανεργία των μεγαλύτερων θα αντιμετωπισθουν μεσοπροθεσμα στα πλαισια επανεξετασης των νεων δεδομενων και των κεκτημενων επι 4 δεκαετιες.

    Η μοναδικη λυση που μπορω να σκεφτω περιλαμβανει την επανεξεταση ολων των κεκτημενων, πισω απο τα οποια εχουν οχυρωθει και αμυνονται σθεναρα, για να μην πω λυσσαλεα, οι διαφορες κοινωνικες κατηγοριες και ταξεις, κυριως σε ορους οικονομικης δημοκρατιας (εισοδημα, τιμες, μισθοι, φορολογια, κερδος,…) ., την αμεση επιβολη των αναγκαιων μεταρρυθμισεων
    και ενα νεο αναπτυξιακο οραμα, με ευκαιριες για τους περισσοτερους πολιτες αυτης της χωρας.

    Παντα υπηρχαν ταξεις, απλως οι ανοητοι/ες τις λησμονουσαν, εφοσον με το πλαστικο/δανεικο χρημα μπορουσες να αγορασεις μερικα απο τα “αντικειμενα-φετιχ” της αστικης ταξης.


    Αφώτιστος Φιλέλλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. τι να πω
    Απ τα καλυτερα που εχω διαβασει μεχρι σημερα.
    Μεχρι που με κανει να πως (διαβαζοντας σας ολους) πως πραγματι υπηρξαν και καθηγητες της προκοπης που διδαξαν απο καθηκον και οχι απο εξουσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαρά στο κουράγιο σας κ. Πάλμο. Εγώ θα του έλεγα άι σιχτίρ ρε βλαμμένο και θα έφευγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μια μόνο παρατήρηση. Είπατε:
    "Γι'αυτό ο νέος μας ζητά "δημόσια,δωρεάν,ποιοτική παιδεία".Δε φαντάζεται ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΩΡΕΑΝ,ότι όλα κοστίζουν.Θεωρεί αυτονόητο το ποιοτικό λες και φυτρώνει στα δέντρα.
    Αδιάλειπτη παροχή λοιπόν αφού όλα υπάρχουν τριγύρω μας σε αφθονία..."

    Το Σύνταγμα της Ελλάδος το γνωρίζετε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι' αυτό και θα το αναθεωρήσωμεν.
      Οσονούπω ολοκληρώνεται η σύνθεση της νέας Συμβουλευτικής.
      Νέα μέλη, καινοτόμες ιδέες για καινούργιο Σύνταγμα απαλλαγμένο από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.
      Θ'ελετε και τσάμπα παιδεία και υγεία.

      Διαγραφή
    2. Αν εννοείτε την υποχρέωση της Πολιτείας να παρέχει καθολική παιδεία στους πολίτες της,ασφαλώς και γνωρίζω τη σχετική Συνταγματική πρόβλεψη και συμφωνώ με αυτήν.
      Αυτό που εννοώ είναι πως,επειδή η Πολιτεία επωμίζεται το κόστος της εκπαίδευσης,δε σημαίνει πως δεν υφίσταται κόστος.Αν μάλιστα υπολογίσετε από πού αντλεί η Πολιτεία πόρους για να καταβάλλει το σχετικό κόστος (κτιριακές υποδομές,συγγράμματα,μισθοί εκπαιδευτικών κλπ),τότε η έννοια του "δωρεάν" αποσαφηνίζεται πλήρως.

      Διαγραφή
  9. Νικήτας Βεργίτσης15 Μαΐου 2013 στις 8:22 π.μ.

    Οχι κύριε Πάλμο.
    Τα χρήματα δε φυτρώνουν στα δέντρα. Φυτρώνουν στις τράπεζες, χάρη στο σύστημα κλασματικών αποθεμάτων.
    Γιατί να σπείρεις και να ποτίσεις ενα δέντρο, όταν μπορείς με το πάτημα ενός enter στον υπολογιστή σου να τα δημιουργήσεις ;
    Ας μην ανάγουμε απλές λογιστικές εγγραφές, σε κάτι (μετα)φυσικό.
    Είναι επίσης γνωστό πως οι υλικοί όροι της ζωής ενός ανθρώπου είναι ανεξάντλητοι και πως όλοι έχουμε αυτονόητο και υπερεπαρκές μερίδιο σ'αυτούς.
    Τη σημερινή εποχή υπάρχει επάρκεια ενεργειακών πηγών, σιτιστικών πόρων καθώς και επιστημονικής γνώσης, έτσι ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες του συνόλου της ανθρωπότητας.
    Αντιλήφθηκα πως σας ενοχλούν οι λέξεις απαίτηση ή δικαίωμα, αλλά θέλω νας σας επισημάνω πως εκτός από δικαιώματα, έχουμε και υποχρεώσεις.
    Και είναι υποχρέωση όλων μας να απαιτήσουμε να καλυτερεύσουν οι συνθήκες ζωής για δισεκατομμύρια συνανθρώπους μας ανα τον πλανήτη, που αυτή τη στιγμή που γράφω στερούνται τα στοιχειώδη.
    Και γι αυτόν ακριβώς το λόγο ΔΕΝ έχουμε δικαίωμα να επιτρέψουμε την χειροτέρευση του δικού μας βιοτικού επιπέδου.
    Από το β' παγκόσμιο πόλεμο μέχρι σήμερα, έχει παραχθεί αμύθητος πλούτος στην ευρώπη.
    Το πιο πλούσιο μέρος του κόσμου.
    Ο πλούτος αυτός έχει παραχθεί από τους πολλούς κατοίκους της ηπείρου, και έχει σωρευθεί σε θησυροφυλάκια λίγων.
    Αυτών των ολίγων, που έρχονται σήμερα ανερυθρίαστα να πούν στους πολλόυς, ότι πρέπει να ρίξουν το βιοτικό τους επίπεδο, γιατί άκουσον - άκουσον χρωστάνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κ.Βεργίτση,ευχαριστώ για τα σχόλιά σας.
      Κατά τη γνώμη σας υπάρχει "επάρκεια ενεργειακών πηγών, σιτιστικών πόρων καθώς και επιστημονικής γνώσης, έτσι ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες του συνόλου της ανθρωπότητας".
      Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα,το όλο πρόβλημα θα λυθεί με καλύτερη κατανομή τους.Η δική μου άποψη αντίθετα είναι πως το χαρακτηριστικό της φύσης είναι η "σπάνις",γι'αυτό και ο άνθρωπος οφείλει διαχρονικά να οικονομεί πλούτο και αγαθά.Αυτός είναι ο προσφορότερος τρόπος για να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που στερούνται τα στοιχειώδη.
      Συμφωνώ μαζί σας,πως έχουμε ανθρωπιστική υποχρέωση να το πράξουμε.
      Διαφέρουν προφανώς οι εκτιμήσεις μας,σχετικά με την καταλληλότερη μέθοδο.

      Διαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU